Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Γιὰ κάθε βδελυρὸ πάθος, γιὰ κάθε ρυπαρὸ λάθος, γιὰ κάθε ἔκλυτη ἀποστασία ἀπὸ τὸ Θεῖο θέλημα στέλνει ὁ Κύριος παραμυθία καὶ ἐλπίδα νὰ συντρίψει τὴν χάρυβδη τῆς ἀπόγνωσης καὶ τῆς λύπης, σὰν ἡ λυσσασμένη δίνη τῆς ἀπελπισίας γυρεύει ἀχόρταγα νὰ καταπιεῖ τὴν ἄσωτη ψυχή σου.
Εἶναι ὁ μετανοημένος μαθητὴς ποὺ πρόδωσε καὶ ἀρνήθηκε τρίς, μὰ ἀποκαταστάθηκε σὰν ἔκλαψε πικρὰ καὶ τριπλὰ ξανακαινούργιωσε τὴν ἀγάπη του καὶ τὴν ἀφοσίωσή του στὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ζῶντος!
Εἶναι ὁ Θωμᾶς ποὺ δὲν τὸν κατάπιε ὁ κλύδωνας τῆς ἀπιστίας, μὰ γύρεψε τὸ βίωμα καὶ ἡ καρδιά του νὰ πιστέψει! Ὄχι μόνο τὰ μάτια του καὶ τὰ αὐτιά του! Ἐλέῳ Θεοῦ, ἐντὸς του ἔψαξε καὶ βρῆκε τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν!
Εἶναι τόσοι λῃστές, πόρνοι, μοιχοί, φονιᾶδες ἀνελεήμονες, σκληρόκαρδοι, τῶν κάθε λογῆς εἰδώλων πρώην δεσμῶτες, ποὺ ναί, εἶναι ἀλήθεια θαυμαστή, μπῆκαν τιμητικὰ στὸ συναξάρι καὶ στὸ Εὐαγγέλιο καὶ στὸ βιβλίο τῆς ζωῆς τὸ ἀθάνατο!
Γιὰ κάθε πάθος, γιὰ κάθε λάθος, γιὰ κάθε φριχτὴ ἀποστασία καὶ ἕνας Ἅγιος ποὺ ξαναγεννήθηκε μόλις τὰ λέπια ἔπεσαν ἀπὸ τὰ μάτια του στὸ ἄληστο ταξίδι πρὸς τῆς Δαμασκοῦ τὴν λύτρωση, πρὸς τοῦ Ἰορδάνη τὴν ἀπαράκλητη μὰ τόσο ἐξιλεωτικὴ ἔρημο...ἐκείνη ποὺ πάντοτε θὰ νεκρώνει τὸν κόσμο καὶ θὰ ἀνασταίνει τοὺς πρώην χαμένους στὴν διαφθορὰ τῶν Θεόσδοτων ἀρετῶν.
....«Καὶ τώρα Ἀββᾶ μου, ἐκπλήσσομαι, πῶς ἡ θάλασσα ἀνέχθηκε τίς ἀσέλγειές μου! Πῶς δὲν ἄνοιξε ἡ γῆ τὸ στόμα της, γιὰ νὰ μὲ καταπιεῖ ζωντανὴ ὁ Ἅδης, ποὺ παγίδεψα τόσες πολλὲς ψυχές! Ἀλλά, καθὼς φαίνεται ὁ Θεὸς ζητοῦσε τὴ μετάνοιά μου, γιατί δὲν θέλει το θάνατο ἁμαρτωλοῦ, ἀλλὰ περιμένει μὲ μακροθυμία γιὰ νὰ δεχτεῖ τὴν ἐπιστροφή του. Ἔτσι λοιπὸν μὲ τόση πολλὴ βία, φτάσαμε στὰ Ἱεροσόλυμα. Ὅσες δὲ μέρες πρὶν τὴ γιορτὴ ἔμεινα στὴν πόλη, ἡ ζωή μου ὑπῆρξε ἡ ἴδια, μᾶλλον δὲ χειρότερη, γιατί δὲν ἀρκέστηκα μόνο σ᾿ αὐτοὺς τοὺς νέους ποὺ μαζί τους ἀσελγοῦσα στὸ πλοῖο, ἀλλὰ καὶ πολλοὺς πολῖτες καὶ ξένους μόλυνα». «Πίστευε, Ἀββᾶ Ζωσιμᾶ, ὅτι πέρασα 17 χρόνια σ᾿ αὐτὴ τὴν ἔρημο παλεύοντας ἐναντίον τῶν παραλόγων ἐπιθυμιῶν μου, γιατί κάθε φορὰ ποὺ γευόμουν τροφή, ἐπιθυμοῦσα τὰ κρέατα καὶ τὰ ψάρια, ποὺ ὑπῆρχαν στὴν Αἴγυπτο, ὡς καὶ τὸ κρασὶ ποὺ μοῦ ἄρεσκε, ὅταν ἤμουν στὸν κόσμο. Ἐνῶ ἐδῶ, οὔτε νερὸ εἶχα νὰ πιῶ καὶ γι᾿ αὐτὸ ὑπόφερα φοβερὰ ἀπὸ τὴν ἔλλειψή του. Ἐπίσης μοῦ ἐρχόταν ἡ ἐπιθυμία γιὰ τὰ αἰσχρὰ τραγούδια, ποὺ πάντοτε μ᾿ ἀναστάτωνε καὶ μ᾿ ἔσπρωχνε γιὰ νὰ τραγουδῶ τα τραγούδια τῶν δαιμόνων, ποὺ εἶχα μάθει. Ἀμέσως ὅμως, μὲ δάκρυα στὰ μάτια καὶ μὲ κτυπήματα στὸ στῆθος, ἔφερα στὴ σκέψη μου τὴ συμφωνία ποὺ ὑπόγραψα πηγαίνοντας στὴν ἔρημο. Παρευρισκόμουνα νοερὰ μπροστὰ στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Θεοτόκου, τῆς ἀναδόχου μου καὶ τὴν παρακαλοῦσα μὲ δάκρυα νὰ διώξει τοὺς λογισμούς, ποὺ βασάνιζαν τὴν ἄθλια μου ψυχή. Ὅταν δὲ δάκρυζα πολλὴν ὥρα καὶ κτυποῦσα τὸ στῆθος μου, ἔβλεπα ἀπὸ παντοῦ νὰ λάμπει γύρω μου φῶς καὶ ἀπὸ τότες, μετὰ τὴν τρικυμία, βασίλευε εἰρήνη μέσα μου».....
....«Τοὺς λογισμοὺς δὲ ποὺ μὲ ὠθοῦσαν καὶ πάλι στὴν πορνεία, πῶς νά σοῦ τοὺς διηγηθῶ, Ἀββᾶ; Μιὰ φωτιὰ ἄναβε μέσα στὴν ταλαίπωρη καρδιά μου, ποὺ μ᾿ ἐφλόγιζε ὁλόκληρη καὶ ἐρέθιζε τὴν ἐπιθυμία τῆς πορνείας. Ἀμέσως δὲ μόλις μὲ πρόσβαλλε τέτοιος λογισμός, ἔπεφτα στὴ γῆ καὶ ἔβρεχα μὲ δάκρυα τὸ ἔδαφος, ἐπειδὴ νόμιζα ὅτι, αὐτὴ ποὺ μοῦ ἐγγυήθηκε, παρευρισκόταν ἐνώπιόν μου, σὰν προστάτης καὶ μοῦ ἐπέβαλλε τιμωρίες γιὰ τὴν παραβίαση».
....«Δὲν σηκωνόμουνα ἀπό τὴ γῆ, ἔστω κι᾿ ἂν περνοῦσε τὸ εἰκοσιτετράωρο, μέχρις ὅτου τὸ φῶς ἐκεῖνο, τὸ γλυκό, ἔλαμπε γύρω μου καὶ ἔδιωχνε τοὺς λογισμοὺς ποὺ μ᾿ ἐνοχλοῦσαν. Τὰ μάτια λοιπόν, τῆς ψυχῆς μου εἶχα συνεχῶς στραμμένα πρὸς τὴν ἐγγυήτριά μου, ἀπὸ τὴν ὁποία ζητοῦσα νά μὲ βοηθήσει στὸ πέλαγος αὐτὸ τῆς ἐρήμου ποὺ βρισκόμουνα. Πραγματικὰ εἶχα αὐτὴ τὴ βοήθεια καὶ ἔτσι πέρασα τὸ διάστημα αὐτὸ τῶν δεκαεπτὰ χρόνων παλεύοντας ἐναντίων ἑκατομμυρίων κινδύνων. Ἀπὸ τότε δὲ μέχρι τώρα ἡ Βοηθός μου παραστέκεται σ᾿ ὅλα καὶ μὲ κάθε τρόπο μὲ καθοδηγεῖ».... Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Βίος Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας τοῦ Ἁγίου Σωφρονίου Ἱεροσολύμων », ἐκδ. 2002 Ι.Μ Σταυρονικήτα Ἁγίου Ὄρους.
Ὅσες φορὲς κι ἂν διαβάσει κανεὶς τοῦτα τὰ σπαρακτικὰ λόγια μετανοίας δὲν θὰ χορτάσει ἡ ψυχή του! Ἀκόμα ἐκεῖνα τὰ 3 καρβέλια της, κομμένα ἀντίδωρα μυριοπλάσια, μοιρασμένα τόσους αἰῶνες τώρα, περιμένουν νὰ ψωμίσουν μὲ ἐλπίδα ἀληθινὴ ὅσους ἡ ἀπελπισία ἔφερε στὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ καὶ καταμεσὶς τοῦ μανιασμένου πελάγου.
Μὰ πρὶν τὸ ἀντίδωρο λάβουμε, νὰ προηγηθεῖ τὸ ἀτίμητο δῶρο! Γιὰ κάθε τρικυμία τοῦ πανούργου μισόψυχου σαλευτὴ καὶ ἕνα ἀπάνεμο λιμάνι τοῦ Γαληνευτὴ Θεανθρώπου Ἰησοῦ! Γιὰ κάθε μετανοημένη ψυχὴ καὶ ἕνας Ζωσιμᾶς ποὺ θὰ σὲ ψάξει καὶ θὰ σὲ βρεῖ νὰ στὸ προσφέρει! Ἀκεσώδυνο φάρμακο καὶ ἐφόδιο Ζωῆς αἰωνίου!
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή
______________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ«Πᾶνος»
ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ὁ π ι σ τ ε ύ ω ν εἰς ἐ μ ὲ ἔχει ζ ω ὴ ν α ἰ ώ ν ι ο ν . ἐ γ ώ ε ἰ μ ι ὁ ἄρτος τῆς ζ ω ῆ ς . οἱ πατέρες ὑμῶν ἔφαγον τὸ μάννα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἀπέθανον · o ὗ τ ό ς ἐ σ τ ι ν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων , ἵνα τις ἐξ α ὐ τ ο ῦ φάγῃ καὶ μ ὴ ἀποθάνῃ . ἐ γ ώ ε ἰ μ ι ὁ ἄρτος ὁ ζ ῶ ν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς · ἐ ά ν τις φάγῃ ἐκ τ ο ύ τ ο υ τοῦ ἄρτου , ζ ή σ ε τ α ι εἰς τὸν α ἰ ῶ ν α . καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐ γ ὼ δ ώ σ ω , ἡ σ ά ρ ξ μ ο υ ἐ σ τ ι ν , ἣν ἐ γ ὼ δ ώ σ ω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζ ω ῆ ς . εμάχοντο οὖν πρὸς ἀλλήλους οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντας · πῶς δύναται ο ὗ τ ο ς ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν ; εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς · ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ἐ ὰ ν μ ὴ φάγητε τὴ σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα , ο ὐ κ ἔχετε ζ ω ὴ ν ἐν ἑαυτοῖς . ὁ τρώγων μου τὴ σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζ ω ὴ ν αἰώνιον , καὶ ἐ γ ὼ ἀ ν α σ τ ή σ ω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ . ἡ γὰρ σ ά ρ ξ μου ἀ λ η θ ῶ ς ἐ σ τ ι β ρ ῶ σ ι ς , καὶ τὸ αἷμά μου ἀ λ η θ ῶ ς ἐ σ τ ι π ό σ ι ς . ὁ τρώγων μου τὴ σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐ μ ο ὶ μ έ ν ε ι , κἀγὼ ἐν αὐτῷ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεία Eυχαριστία : το π ο τ ή ρ ι ο της Z Ω H Σ των A χ ρ ά ν τ ω ν του Xριστού μ υ σ τ η ρ ί ω ν , το π ο τ ή ρ ι ο της Z Ω H Σ του ε σ φ α γ μ έ ν ο υ αρνίου , το ε ι σ ι τ ή ρ ι ο και δ ι α β α τ ή ρ ι ο για τον π α ρ ά δ ε ι σ ο , ά ν ε υ επιστροφής .
ΑπάντησηΔιαγραφήAναγνώστες και αναγνώστριες του άρθρου , προ ετών εξεδόθη από την Aδελφότητα Θεολόγων η Z Ω H , βιβλίο με τίτλο : φάρμακο A θ α ν α σ ί α ς η Θεία Eυχαριστία . Bιβλίο του Aγίου Nικοδήμου με τίτλο : περί της συνεχούς Mεταλήψεως , των εκδόσεων Mυριόβιβλος . To περιεχόμενο του είναι ε ν τ υ π ω σ ι α κ ό με διαχρονική α ξ ί α . O Aείμνηστος Iεροκήρυξ Δ.Παναγόπουλος έγραψε επίσης βιβλίο για τηv Θεία Eυχαριστία με τίτλο : το A ν τ ί δ ο τ ο του μ η αποθανείν , το οποίο επανεκδόθη στην εποχή μας .
ΑπάντησηΔιαγραφήBιβλίο του Σώτου Xovδρόπουλου για τον βίο των Aγίων μαρτύρων Tιμοθεου και Mαύρας , των εκδόσεων νέα γη : δ ε πρόκειται να γευτώ , ο ύ τ ε νερό , ο ύ τ ε δροσιστικό ποτό , ά ν τα χείλη μου δ ε ν αγγίξουν π ρ ώ τ α το π ο τ ή ρ ι ο της Z Ω H Σ του Σ τ α υ ρ ω θ έ ν τ ο ς και A v α σ τ ά ν τ ο ς Xριστού , το π ο τ ή ρ ι ο το οποίο μ ε τ α δ ί δ ε ι Α τ ε λ ε ύ τ η τ η - Α ι ώ ν ι α Z Ω H και Σ Ω T H P I A .
ΑπάντησηΔιαγραφή