ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ [: Γαλ. 1,11-19] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ [: Γαλ.1,11-19]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

   «Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ(:Σας γνωστοποιώ, λοιπόν, αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιο που σας κήρυξα δεν αποτελεί ανθρώπινη επινόηση· διότι όχι μόνο οι υπόλοιποι απόστολοι, αλλά κι εγώ δεν το παρέλαβα ούτε το διδάχθηκα από κάποιον άνθρωπο, αλλά το παρέλαβα με αποκάλυψη του Θεού, ο Οποίος απευθείας μου φανέρωσε και μου αποκάλυψε τον Κύριο Ιησού)»[Γαλ.1,11-12].

Aγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου «Πρός τε Ἰουδαίους καὶ Ἓλληνας ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεὸς ὁ Χριστός ἐκ τῶν παρά τοῖς προφήταις πολλαχοῦ περί αὐτοῦ εἰρημένων»

Aγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου

       «Πρός τε Ἰουδαίους καὶ Ἓλληνας ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεὸς ὁ Χριστός 

                  ἐκ τῶν παρά τοῖς προφήταις πολλαχοῦ περί αὐτοῦ εἰρημένων» 

   (:κατά Ιουδαίων και εθνικών, απόδειξη ότι ο Χριστός είναι Θεός, με βάση όσα είπαν οι προφήτες γι’ Αυτόν σε πολλά σημεία των βιβλίων τους)

[επιλεγμένο απόσπασμα της ομιλίας όπου κατατίθενται προφητικές προρρήσεις για την Γέννηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού]

Εις την τρίτην ημέραν των Χριστουγέννων: Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΔΥΟ ΘΡΟΝΟΙ» [27-12-2000]

Εις την τρίτην ημέραν των Χριστουγέννων

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                με θέμα:

                                       «ΟΙ ΔΥΟ ΘΡΟΝΟΙ»

                               [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 27-12-2000]

     Σε ένα τροπάριον του εσπερινού της δευτέρας ημέρας των Χριστουγέννων, αγαπητοί μου, σημειώνει ο ιερός Υμνογράφος: «Σήμερον δέχεται ἡ Βηθλεέμ, τὸν καθήμενον διὰ παντός, σὺν Πατρί. Σήμερον Ἄγγελοι τὸ βρέφος τὸ τεχθέν, θεοπρεπῶς δοξολογοῦσι· Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ,καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Μάλιστα τονίζεται αυτό: «Σήμερον, δέχεται» λέει «η Βηθλεέμ, Εκείνον που κάθεται μαζί με τον Πατέρα». Εις το τροπάριον αυτό παρατηρούμε ότι το Βρέφος που εγεννήθη εις την Βηθλεέμ και οι άγγελοι τώρα δοξολογούν είναι Εκείνος που παντοτινά και αδιαίρετα και αχώριστα κάθεται στον θρόνο με τον Πατέρα. Διότι ποιος είναι Εκείνος που εγεννήθη εις την Βηθλεέμ; Ποιος είναι; Το τροπάριον εμφανίζει τον Υιόν του Θεού, καθήμενον επί δύο θρόνων. Τον θρόνον του Πατρός, ως Θεός, και τον θρόνον της φάτνης, ως άνθρωπος.

Μυργιώτης Παναγιώτης: Ὁ Πρωτομάρτυς Στέφανος μέ τό αἷμα του πότισε τό δένδρο τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἔδειξε τόν δρόμο τῆς πίστης σέ ὅλους μας.

Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης

 

Στέφανος ὁ πρῶτος μάρτυρας, ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ποὺ μαρτύρησε καὶ μάλιστα σκληρὰ καὶ ἔχυσε τὸ αἷμα του γιὰ τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό. Μαρτύρησε τὴν πίστη του στὸν Θεάνθρωπο Χριστὸ καὶ ἔλαβε τὸν στέφανο τῆς ἁγιότητας ἀπὸ τὸν ἀγωνοθέτη Χριστό. Τὸ ὄνομά του εἶναι ἑλληνικὸ ποὺ σημαίνει τὸν ἄνθρωπο ποὺ φορᾷ στεφάνι, στέμμα, δηλαδὴ τὸν διαλεχτὸ καὶ ἀξιόλογο ἄνθρωπο. Ἦταν πιθανότατα ἑλληνικῆς καταγωγῆς καὶ εἶχε μόρφωση καὶ ἦθος, τὰ ὁποῖα τὸν καθιστοῦσαν ξεχωριστὸ στὴν Ἱερουσαλήμ.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Στέφανος ὁ Πρωτομάρτυρας καὶ Ἀρχιδιάκονος

Λόγων στεφάνοις, οἷα τιμίοις λίθοις,

Στέφω Στέφανον, ὃν προέστεψαν λίθοι.

Εἰκάδι λαΐνεος Στέφανον μόρος ἑβδόμῃ εἷλεν.

Ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ διακεκριμένους μεταξὺ τῶν ἑπτὰ διακόνων, ποὺ ἐξέλεξαν οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ γιὰ νὰ ἐπιστατοῦν στὶς κοινὲς τράπεζες τῶν ἀδελφῶν, ὥστε νὰ μὴ γίνονται λάθη. Ἂν καὶ κουραστικὴ ἡ εὐθύνη τοῦ ἐπιστάτη γιὰ τόσους ἀδελφούς, παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ Στέφανος ἔβρισκε καιρὸ καὶ δύναμη γιὰ νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ.

Εις την δεύτερην ημέραν των Χριστουγέννων: Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΑΤΑΙ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ» [26-12-2000] (Β΄ έκδοσις)

Εις την δεύτερην ημέραν των Χριστουγέννων

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                  με θέμα:

  «ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΑΤΑΙ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ»

                               [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-12-2000]

                                                                                                                   (Β΄ έκδοσις)

    Η αγάπη του Θεού μάς έφερε τον εαυτό Του ανάμεσά μας, αγαπητοί μου. Μας το είχε υποσχεθεί εις τον Παράδεισον εκείνο το μοιραίο δειλινό, όταν οι Πρωτόπλαστοι αναχωρούσαν από αυτόν. Και εκείνη η υπόσχεσις ήταν η κρυφή ελπίδα ότι μια μέρα τα πράγματα θα άλλαζαν. Είχε πει τότε ο Θεός εις τους Πρωτοπλάστους: «Καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν». Δηλαδή, με απλά λόγια, αποτεινόμενος προς την Εύα λέγει ότι «θα βάλω έχθρα ανάμεσα εις το σπέρμα το δικό σου και εις το σπέρμα του διαβόλου». Βέβαια, ο διάβολος δεν έχει σπέρμα, αλλά, εννοείται, το πράγμα τίθεται, το πώς θα ενεργήσει ο διάβολος- ο διάβολος είναι ένας, ε; Και οι δαίμονες. Και δεύτερον, όταν αναφέρεται εις το σπέρμα της γυναικός κάνει εντύπωση ότι δεν αναφέρεται εις τον άντρα ο Θεός, αλλά αναφέρεται εις τη γυναίκα. Η γυναίκα δεν έχει σπέρμα, αλλά εδώ υπάρχει ένας σαφής υπαινιγμός ότι εκείνος ο οποίος θα ήρχετο από τη γυναίκα, θα ήτο εκ Παρθένου. Όπως εκ παρθένου ήταν ο Αδάμ, από πού; Ποιαν παρθένον; Από την παρθένον γη.

Λάμπρος Σκόντζος: Εἰ Χριστός οὐκ ἐσαρκοῦτο

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ ἔλευση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ στὸν κόσμο ἀποτελεῖ μιὰ ἀπὸ τίς λιγοστὲς ἀνάπαυλες χαρᾶς ποὺ δοκίμασε τὸ ταλαίπωρο ἀνθρώπινο γένος στὸ διᾶβα τῆς ἱστορίας του. Αὐτὴ εἶναι ἀποτυπωμένη στὸν ἀγγελικὸ ἄγγελμα τῆς Γεννήσεως στοὺς ἁπλοϊκοὺς ποιμένες τῆς Βηθλεέμ: «ἰδοὺ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθῃ ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστὸς Κύριος» (Λουκ. 2,12). Τὸ ἴδιο ἀποτυπωμένη εἶναι καὶ στὴ θεσπέσια χριστουγεννιάτικη ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας: «Εὐφραίνεστε δίκαιοι, οὐρανοὶ ἀγαλλιᾶσθε, σκιρτήσατε τὰ ὄρη Χριστοῦ γεννηθέντος» (1ο τροπ. τῶν αἴνων). Κι᾿ αὐτὸ διότι ὁ ἀπόλυτα ἀγαθὸς Θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ τοῦ ἐλέους δὲν ἄφησε τὸ πλάσμα Του αἰώνια καταδικασμένο στὴν ἐπήρεια τοῦ κακοῦ καὶ στὴ φθορὰ τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ ἔστειλε τὸ μονάκριβο Υἱό Του, νὰ λυτρώσει τὸ ἀνθρώπινο γένος, κατατροπώνοντας τὸν ἀντίδικό Του διάβολο, ἐφευρέτη τοῦ κακοῦ καὶ πηγὴ κάθε δυστυχίας. Κατὰ τὸν ἅγιο  Κύριλλο Ἀλεξανδρείας: «ἠρρώστησεν ἡ ἀνθρωπίνη φύσις ἐν Ἀδὰμ διὰ τῆς παρακοῆς τὴν φθορὰν εἰσέδυ τε οὕτως αὐτὴν τὰ πάθη» (P.G.74,788/9) καὶ γι᾿ αὐτὸ σαρκώθηκε ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ ἔρθει στὴ γῆ ὡς μοναδικὸς ἰατρὸς γιὰ νὰ θεραπεύσει τὸν βαρύτατα τραυματισμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ βαθύτατα νοσοῦντα ἀπὸ τὴ φθορὰ ἄνθρωπο. Νὰ τὸν ἀποκαταστήσει στὴν πρὸ τῆς πτώσεως κατάστασή του, ὅτι «πάντες ἥμαρτον καὶ ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. 5,1) κατὰ τὸν ἀπόστολο Παῦλο. Νὰ τοῦ δώσει ξανὰ τὴ δυνατότητα της πρὸς τὸν Θεὸ καθομοίωσής του, ἡ ὁποία εἶχε χαθεῖ μὲ τὴν πτώση καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεώς του.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

«Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα λέγοντες· ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; Εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ(:Όταν λοιπόν ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας τις ημέρες του βασιλιά Ηρώδη, ιδού σοφοί αστρονόμοι από τα μέρη της ανατολής ήλθαν στα Ιεροσόλυμα και άρχισαν να ρωτούν: ‘’Πού είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων που τώρα τελευταία γεννήθηκε; Διότι είδαμε το αστέρι Του να ανατέλλει και να δίνει έτσι την είδηση για τη γέννηση του νέου βασιλιά και ήρθαμε να Τον προσκυνήσουμε’’)» [Ματθ.2,1-3].

     Μας χρειάζεται, αδελφοί μου, πολλή αγρυπνία, πολλές προσευχές, ώστε να μπορέσουμε να εξετάσουμε ικανοποιητικά αυτό το χωρίο και να μάθουμε ποιοι είναι αυτοί οι μάγοι και από πού ήλθαν και πώς και ποιος τους έπεισε και τι ήταν αυτό το αστέρι. Καλύτερα όμως, εάν θέλετε, ας αναφέρουμε πρώτα όσα λέγουν οι εχθροί της αλήθειας· διότι Του επιτέθηκε με τόση σφοδρότητα ο διάβολος, ώστε τόλμησε να εξοπλίσει αυτούς και από το χωρίο τούτο εναντίον των λόγων της αληθείας. Τι λέγουν λοιπόν; Ισχυρίζονται τάχα το εξής: «Ιδού, το γεγονός ότι φάνηκε αστέρι και όταν γεννήθηκε ο Χριστός, μαρτυρεί ότι η αστρολογία γνωρίζει την αλήθεια». Αφού γεννήθηκε λοιπόν κατά τα αστρολογικά δεδομένα, πώς απέδειξε την αστρολογία ανάξια λόγου, πώς κατήργησε την πίστη στην μοίρα, πώς αποστόμωσε τους δαίμονες, πώς εξαφάνισε την πλάνη και εξουδετέρωσε κάθε είδους μαγεία;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Λεχὼ ἄμωμον ἀνδρὸς μὴ γνοῦσαν λέχος,

Δώροις ἀμώμοις δεξιοῦμαι τοῖς λόγοις.

Mολπὴν ἁγνοτάτῃ λεχοῖ εἰκάδι ἕκτῃ ἀείδω.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς βρέφος βαστάζουσα, ἐν ταῖς ἀγκάλαις Ἁγνή, τὸν πάντων δεσπόζοντα, σάρκα λαβόντα ἐκ σοῦ, χαρᾶς ὤφθης πρόξενος· ὅθεν πᾶσα ἡ κτίσις, ἀνυμνεῖ χαρμοσύνως, σήμερον Θεοτόκε, τὴν φρικτήν σου λοχείαν· πηγὴν γὰρ ἀθανασίας, κόσμῳ ἐκύησας.

Λάμπρος Σκόντζος: Ὅτε ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ Ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου ἀποτελεῖ τὸ μέγιστο γεγονὸς τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας, τέμνοντάς την στὴν πρὸ Χριστοῦ καὶ μετὰ Χριστὸν ἐποχὴ καὶ ἀλλάζοντας τὴν ροὴ τῶν ἱστορικῶν πραγμάτων καὶ τὴν πορεία τοῦ κόσμου, ἀπὸ κατιοῦσα σὲ ἀνιοῦσα. Ὁ Θεός, ὁ κύριος τοῦ χρόνου καὶ τῆς ἱστορίας, κατέρχεται ἀπὸ τὰ ἀσύλληπτα ὕψη τῆς δόξας Του, εἰσέρχεται στὸν χρόνο καὶ περιορίζεται στὸν χῶρο, γιὰ νὰ ἐπιτελέσει τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὁλοκλήρου τῆς κτίσεως. Ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ κάμει τὸν ἄνθρωπο Θεό, σωστότερα, νὰ τοῦ δώσει τὴ δυνατότητα νὰ γίνει κατὰ χάριν Θεός. Νὰ τὸν καταστήσει ἀπελεύθερο ἀπὸ τὴν δουλεία τῆς ἁμαρτίας καὶ κληρονόμο τῆς βασιλείας Του (Γαλ. 4,7).

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΙΡΜΟΥΣ ΤΩΝ ΩΔΩΝ ΤΟΥ ΠΕΖΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Ειρμός ωδής α΄: «Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε· Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε· ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ καὶ ἐν εὐφροσύνῃ ἀνυμνήσατε, λαοί, ὅτι δεδόξασται».   

    Από ποιον άλλο πρέπει να ζητούν άρτους όσοι τους χρειάζονται, παρά από τον αρτοπωλητή; Ή από ποιον πρέπει να λαμβάνουν οίνο όσοι τον στερούνται, παρά από τον οινοπώλη; Αλλά και όσοι έχουν ανάγκη από χρυσό νόμισμα και ασημένιο, από ποιον άλλο πρέπει να το ζητούν, παρά μόνο από τον αργυραμοιβό; Έτσι παρόμοια και όσοι θέλουν να πανηγυρίζουν και να εγκωμιάζουν τις εορτές του Χριστού, από ποιον άλλον πρέπει να ζητούν λόγους πανηγυρικούς και εγκώμια, παρά από τον πανηγυριστή τους και εγκωμιαστή τους, τον μέγα, λέω, στην θεολογία, Γρηγόριο;

Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου: Απαντήσεις επί αποριών ανδρών- γυναικών

Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                       Απαντήσεις επί αποριών ανδρών- γυναικών

Απορία 251^η:

«Πώς κατέληξαν και με ποιον τρόπο οι Πατέρες υπελόγισαν ότι η Γέννησις του Χριστού έγινε την 25^η Δεκεμβρίου και η Βάπτισή Του την 6^η Ιανουαρίου;»

      Μάλιστα. Προσέξτε. Καταρχάς να μιλήσω από το τελευταίο σημείον, με την 25^η που γιορτάζουμε την Γέννησιν, του Δεκεμβρίου και την 6^η Ιανουαρίου που γιορτάζομε την Βάπτισιν του Χριστού. Φυσικά, πότε ο Χριστός εβαπτίσθη δεν το γνωρίζομε. Αναμφισβήτητα. Είναι όμως στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας να κάνει τις γιορτές της. Αν μεν έχει κάποιους λόγους που να στηρίζεται στον χρόνο, στον χρόνο που ορίζεται· αν όχι, τότε εκείνη κρίνει πώς θα τοποθετήσει τις γιορτές. Έτσι έχει ένα κύκλο εορτών. Προσέξτε τι είπα. Κύκλο εορτών· που αρχίζομε με την Γέννηση και καταλήγομε στα Θεοφάνεια.

Τά Χριστούγεννα τοῦ ἀσκητή (Μία ανέκδοτη συγκλονιστική Αγιορείτικη ιστορία)

Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης (1916-2006)  

(Φωτογραφία: Σπύρος Λουλακάκης, 1955) 

http://athosprosopography.blogspot.gr

 

Ἡ παροῦσα διήγηση εἶναι μία συγκλονιστικὴ ἐμπειρία τοῦ μακαριστοῦ π. Θεόκλητου Διονυσιάτη, ὅπως τὴν  ἐμπιστεύθηκε πρὶν 38 χρόνια σχεδὸν στὸν  Ἁγιορείτη Μοναχὸ π. Κύριλλο Παντοκρατορινό, ὁ ὁποῖος μὲ δέος  καὶ νοσταλγία  πρὶν λίγες ἡμέρες μᾶς τὴν μετέφερε.

  Ἀπὸ τὰ Happy Christmas  λοιπὸν τῶν «εὐτυχισμένων»  ἀνθρώπων  ἂς ταξιδεύσει φέτος ὁ λογισμός μας στ’ Ἅγιονορος, ἐκεῖ στὰ φρικτὰ Καρούλια, μὲ τοὺς ξυπόλυτους ἀσκητᾶς  καὶ σὲ ὅσα μᾶς ἐξομολογιέται μὲ συγκλονισμὸ ὁ ἁγιασμένος καὶ σοφός μας π. Θεόκλητος ὁ Διονυσιάτης.

π. Δημήτριος Μπόκος: Η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ

 

 

π. Δημήτριος Μπόκος
 

Ὁ Χριστὸς εἶπε κάποτε στοὺς Ἰουδαίους: «Ἀβραὰμ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἠγαλλιάσατο ἵνα ἴδῃ τὴν ἡμέραν τὴν ἐμήν, καὶ εἶδε καὶ ἐχάρη» (Ἰω. 8, 56). Ποιὰ εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ ποὺ γεμάτος χαρούμενη ἐλπίδα ἐπιθυμοῦσε νὰ δεῖ ὁ Ἀβραάμ; Εἶναι ἡ μέρα κατὰ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς ἐνανθρώπησε. Ἡ μέρα ποὺ γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος στὴ γῆ. Δὲν τὴν εἶδε βέβαια ἐνόσῳ ζοῦσε ὁ Ἀβραάμ, ἀλλὰ τὴν εἶδε καὶ ἀγαλλίασε ἀπὸ τὸν τόπο τῆς μακαριότητας, ὅπου ζεῖ αἰώνια κοντὰ στὸν Θεό. 

Τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ μαρτυροῦν ὅτι ἡ ἔλευσή του στὸν κόσμο γιὰ τὴ σωτηρία μας δὲν ἔγινε ξαφνικὰ καὶ ἀπρόσμενα. Ἦταν κάτι ποὺ ὁ Θεὸς τὸ προετοίμαζε σιγὰ-σιγὰ διὰ μέσου τῶν αἰώνων. Καὶ φανέρωνε σταδιακὰ τὴν ἐξαρχῆς πρόθεσή του αὐτή, «τὴν ἀρχαίαν βουλήν», ἄλλοτε συγκεκαλυμμένα καὶ ἄλλοτε πιὸ φανερά, στοὺς ἐκλεκτούς του σὲ κάθε γενεά. Ὁ Ἀβραὰμ ἦταν ἰδιαιτέρως ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ. Τόσο, ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς ἐναβρύνεται νὰ ὀνομάζεται Θεὸς τοῦ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ. Δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ μὴν ἀποκαλύψει εἰδικὰ στὸν Ἀβραὰμ τὸ σχέδιό του ὁ Θεός. 

Μυργιώτης Παναγιώτης: Ἅγιον 12ήμερο 1940. Γράμμα ἀπὸ τὸ μέτωπο.

 

Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης

 

Δεκέμβριος τοῦ 1940, διανύουμε τὶς τελευταῖες ἡμέρες. Ὁ χειμῶνας ἰδιαίτερα βαρύς. Ἐπικρατεῖ ἀφόρητο κρύο καὶ τὸ χιόνι ἔχει σκεπάσει τὰ πάντα Ὁ πόλεμος μαίνεται εἰς τὶς παγωμένες βουνοκορυφές. Τὰ ἑλληνόπουλα ἀπωθοῦν τοὺς ἐπιτεθειμένους ἐχθροὺς τῆς Ἐλευθερίας μας καὶ σημειώνουν σημαντικὲς νῖκες.
 

Παραμονὲς τῆς πρωτοχρονιᾶς ὁ γεροΗλίας ἔχει δίπλα του τὰ δυὸ ἐγγονάκια του τὴν Φωτεινούλα καὶ τὸν Ἠλία καὶ τοὺς διηγεῖται τὰ κατορθώματά του ἀπὸ τὸν μακεδονικὰ ἀγῶνα δίπλα εἰς τὸν ἥρωα Παῦλο Μελᾶ καὶ τὰ μάτια του βουρκώνουν ἀπὸ συγκίνηση καὶ ὑπερηφάνεια, γιατί συνέβαλε καὶ αὐτὸς εἰς τὴν ἐλευθερία τῆς Μακεδονίας μας ἀπὸ τοὺς Τούρκους καὶ ἄλλους δυνάστες.

Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου ΣΤΗΝ ΓΕΝΕΘΛΙΟ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου

        ΣΤΗΝ ΓΕΝΕΘΛΙΟ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

      Τα γεγονότα εκείνα που αποτελούσαν στο παρελθόν αντικείμενο αγωνιώδους στοχασμού για τους πατριάρχες, και οι προφήτες τα προφήτευαν, και οι ευσεβείς επιθυμούσαν να τα δουν, επαληθεύτηκαν και πραγματοποιήθηκαν σήμερα: ο Θεός «ἐπὶ γῆς ὤφθη καὶ ἐν τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη(:παρουσιάστηκε στη γη με ανθρώπινο σώμα και συναναστράφηκε με τους ανθρώπους)»[Βαρούχ,3,38]. Ας χαιρόμαστε, λοιπόν, και ας πανηγυρίζουμε με αγαλλίαση, αγαπητοί μου. Γιατί, αν ο Ιωάννης (ο Πρόδρομος) που βρισκόταν στην κοιλιά της μητέρας του, ανασκίρτησε όταν η Μαρία επισκέφτηκε την Ελισάβετ, πολύ περισσότερο εμείς, που είδαμε όχι τη Μαρία, αλλά τον ίδιο τον Σωτήρα μας που γεννήθηκε σήμερα, πρέπει να σκιρτάμε και να πανηγυρίζουμε, να νιώθουμε θαυμασμό και κατάπληξη για την ασύλληπτη οικονομία του Θεού που υπερβαίνει κάθε ανθρώπινο λογισμό. Γιατί σκέψου, πόσο σπουδαίο είναι να βλέπεις τον ήλιο να κατεβαίνει απ᾿ τον ουρανό και να βαδίζει πάνω στη γη, και από εκεί να στέλνει τις ακτίνες Του σε όλα τα δημιουργήματα.

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Γαλ. 4,4-7] EΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Γαλ. 4,4-7]

EΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὃτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον,  ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν ὑἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν. Ὅτι δέ ἐστε υἱοί, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν, κρᾶζον· ἀββᾶ ὁ πατήρ. ὥστε οὐκέτι εἶ δοῦλος, ἀλλ᾿ υἱός· εἰ δὲ υἱός, καὶ κληρονόμος Θεοῦ διὰ Χριστοῦ (:Ὅταν ὅμως συμπληρώθηκε ὁ χρόνος ποὺ εἶχε ὁρίσει ἡ πανσοφία τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλε ὁ Θεὸς στὸν κόσμο τὸν Υἱό Του, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος ἀπὸ γυναῖκα καὶ ὑποτάχθηκε στὸν μωσαϊκὸ νόμο προκειμένου νὰ ἐξαγοράσει ἐκείνους ποὺ ἦταν ὑποδουλωμένοι στὴν κατάρα τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, γιὰ νὰ λάβουμε τὴν υἱοθεσία ποὺ ὁ Θεὸς μᾶς εἶχε ὑποσχεθεῖ. Ναί. Δὲν εἶστε πλέον δοῦλοι ἀλλὰ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐπειδὴ εἶστε υἱοὶ τοῦ ἐπουρανίου Πατρός, γι᾿ αὐτὸ ἀπέστειλε ὁ Θεὸς στὶς καρδιές σας τὸ Πνεῦμα τοῦ Υἱοῦ Του, τὸ ὁποῖο σᾶς δίνει τὴν πληροφορία καὶ τὴν παρρησία νὰ ἀπευθύνεστε στὸν Θεὸ μὲ τὴν κραυγὴ καὶ τὴν ἐπίκληση: Ἀββᾶ, δηλαδὴ Πατέρα. Ἄρα λοιπόν, σύμφωνα μὲ ὅλα αὐτά, ἐσὺ ποὺ πίστεψες στὸν Χριστὸ δὲν εἶσαι πλέον δοῦλος, ἀλλὰ εἶσαι κατὰ χάριν υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν λοιπὸν εἶσαι υἱός, εἶσαι συγχρόνως καὶ κληρονόμος τοῦ Θεοῦ. Καὶ γίνεσαι κληρονόμος διαμέσου τοῦ Χριστοῦ)» [Γαλ. 4,4-7].

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Τετάρτης (Ἡ κατά σάρκα Γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ) 25 Δεκεμβρίου 2023

Εὐαγγέλιον 

 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Β´ 1 - 12

¹ Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλέεμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα ² λέγοντες· Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ. ³ ἀκούσας δὲ Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς ἐταράχθη καὶ πᾶσα Ἱεροσόλυμα μετ’ αὐτοῦ, ⁴ καὶ συναγαγὼν πάντας τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ ἐπυνθάνετο παρ’ αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. ⁵ οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· Ἐν Βηθλέεμ τῆς Ἰουδαίας· οὕτως γὰρ γέγραπται διὰ τοῦ προφήτου· ⁶ Καὶ σύ Βηθλέεμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. ⁷ Τότε Ἡρῴδης λάθρᾳ καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσεν παρ’ αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος, ⁸ καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλέεμ εἶπε· Πορευθέντες ἐξετάσατε ἀκριβῶς περὶ τοῦ παιδίου· ἐπὰν δὲ εὕρητε ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ. ⁹ οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦ βασιλέως ἐπορεύθησαν· καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτοὺς ἕως ἐλθὼν ἐστάθη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον· ¹⁰ ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. ¹¹ καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν· ¹² καὶ χρηματισθέντες κατ’ ὄναρ μὴ ἀνακάμψαι πρὸς Ἡρῴδην, δι’ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
 

Αὐτὴ τὴν ἡμέρα ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὸ μεγάλο καὶ ἀνερμήνευτο γεγονὸς τῆς κατὰ σάρκα γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο.

Μετὰ τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Παρθένου Μαρίας ἀπὸ τὸν ἀρχάγγελο Γαβριὴλ καὶ ἐνῶ πλησίαζε ὁ καιρὸς νὰ τελειώσουν οἱ ἐννέα μῆνες ἀπὸ τὴν ὑπερφυσικὴ σύλληψη τοῦ Χριστοῦ στὴν παρθενική της μήτρα, ὁ Καίσαρ Αὔγουστος διέταξε ἀπογραφὴ τοῦ πληθυσμοῦ τοῦ ρωμαϊκοῦ κράτους.

Τότε ὁ Ἰωσὴφ μαζὶ μὲ τὴν Θεοτόκο, ξεκίνησαν γιὰ τὴν Βηθλεέμ, γιὰ νὰ ἀπογραφοῦν ἐκεῖ. Ἐπειδὴ ὅμως εἶχε πλησιάσει ὁ καιρὸς νὰ γεννήσει ἡ Παρθένος καὶ δὲν ἔβρισκαν κατοικία νὰ καταλύσουν, διότι εἶχε μαζευτεῖ πολὺς λαὸς στὴν Βηθλεέμ, μπῆκαν σὲ ἕνα φτωχικὸ σπήλαιο.

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Ματθ. 2,1-12] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ» [25-12-2000] (Β΄ ἔκδοσις)

 

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Ματθ. 2,1-12]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 25-12-2000]

(Β΄ ἔκδοσις)

Ὅταν ὁ Θεὸς Λόγος, ἀγαπητοί μου, ἐδημιούργει τὸ σύμπαν, ὅρισε μιὰ χρονικὴ στιγμὴ ποὺ θὰ τὸ ἐπεσκέπτετο ὁ Ἴδιος ἐμφανῶς. Καὶ αὐτὴ ἡ μεγάλη ἐπίσκεψις εἶναι ἡ Ἐνανθρώπησις τοῦ Θεοῦ Λόγου. Καὶ ἡ παρουσία Του στὴ γῆ τὴν κατέστησε τὴ γῆ μας τὸ κέντρον τοῦ κτιστοῦ ὁρατοῦ κόσμου. Εἶναι τὸ πιὸ μεγάλο γεγονὸς στὸν ὁρατὸν καὶ εἰς τὸν ἀόρατον κτιστὸν κόσμον, μπροστὰ στὸν ὁποῖο ἔμεινε ἔκπληκτος καὶ αὐτὸς ἀκόμη ὁ ἀγγελικὸς κόσμος. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐκπληκτικὰ ἔγιναν μέσα στὴν ἡσυχία μιᾶς νύκτας. Ἄν ὁ Θεὸς εἶπε στὴν ἔναρξη τῆς Δημιουργίας Του: «Γενηθήτω φῶς» -καὶ «ἐγένετο φῶς»-, ὅμως εἰς τὸ σκότος τῶν βουλῶν Του ὑπῆρχε ἡ μεγάλη πρόθεσις τῆς Ἐνανθρωπήσεως.

Ἅγιος Παΐσιος: «Χριστὸς γεννᾶται»

Γέροντα, μετὰ τὴν Ἀγρυπνία τῶν Χριστουγέννων δὲν κοιμόμαστε;

– Χριστούγεννα καὶ νὰ κοιμηθοῦμε! Ἡ μητέ­ρα μου ἔλεγε: «Ἀπόψε μόνον οἱ Ἑβραῖοι κοι­μοῦνται». Βλέπεις, τὴν νύχτα ποὺ γεννήθηκε ὁ Χριστὸς οἱ ἄρχοντες κοιμόνταν βαθιά, καὶ οἱ ποιμένες «ἀγραυ­λοῦσαν»[1]. Φύλαγαν τὰ πρόβατα τὴν νύχτα παίζοντας τὴν φλογέρα. Κατάλαβες; Οἱ ποιμένες ποὺ ἀγρυπνοῦσαν εἶδαν τὸν Χριστό.

– Πῶς ἦταν, Γέροντα, τὸ σπήλαιο;

– Ἦταν μιὰ σπηλιὰ μέσα σὲ ἕναν βράχο καὶ εἶχε μιὰ φάτνη· τίποτε ἄλλο δὲν εἶχε. Ἐκεῖ πήγαινε κανένας φτωχὸς καὶ ἄφηνε τὰ ζῶα του. Ἡ Παναγία μὲ τὸν Ἰωσήφ, ἐπειδὴ ὅλα τὰ χάνια ἦταν γεμάτα καὶ δὲν εἶχαν ποῦ νὰ μείνουν[2], κατέληξαν σὲ αὐτὸ τὸ σπήλαιο. Ἐκεῖ ἦταν τὸ γαϊδουράκι καὶ τὸ βοϊδάκι, ποὺ μὲ τὰ χνῶτα τους ζέσταναν τὸν Χριστό! «Ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ κυρίου αὐτοῦ»[3], δὲν λέει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας;

Λάμπρος Σκόντζος: Ἁγία Εὐγενία ἡ Ὁσιοπαρθενομάρτυς

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Μιὰ κατηγορία ἁγίων γυναικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ἐκείνη τῶν Ὀσιοπαρθενομαρτύρων. Πρόκειται γιὰ χριστιανές, οἱ ὁποῖες εἶχαν ὑποσχεθεῖ ἰσόβια παρθενία καὶ ὑπέστησαν βασανιστήρια γιὰ τὴν πίστη τους. Μιὰ ἀπὸ αὐτὲς ὑπῆρξε ἡ Ἁγία Ὀσιοπαρθενομάρτυς Εὐγενία.
 

Ἔζησε τὸν 3ο μ. Χ. αἰῶνα, στὰ χρόνια ποὺ αὐτοκράτορας τῆς Ρώμης ἦταν ὁ Κόμοδος (180-192). Τὴν ἐποχὴ ποὺ ἦταν φοβερὰ ἐπικίνδυνο νὰ εἶναι κάποιος Χριστιανός, ἀφοῦ οἱ Χριστιανοὶ θεωροῦνταν ἐγκληματίες καὶ διώκονταν ἀπηνῶς ἀπὸ τὸ Ρωμαϊκὸ Κράτος. Ὁ πατέρας της ὀνομαζόταν Φίλιππος καὶ ὑπηρετοῦσε ὡς ἔπαρχος τῆς Ἀλεξάνδρειας. Ἦταν δὲ εὐγενὴς καὶ πολὺ πλούσιος. Ἡ μητέρα της ὀνομαζόταν Κλαυδία καὶ εἶχε δύο ἀδελφούς, τὸν Ἀβίτα καὶ τὸν Σέργιο. Ἦταν στολισμένη μὲ σπάνιο σωματικὸ κάλλος καὶ στολισμένη μὲ ἀρετὲς καὶ εὐγενικοὺς τρόπους.

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ξημερώνει Χριστούγεννα!

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

Παραμονή Χριστουγέννων. Στο σπίτι της μικρής Αννούλας επικρατεί αναβρασμός. Η μητέρα, η γιαγιά της μαζί με την θεία Δώρα έχουν ξυπνήσει από τα χαράματα, αρχίζοντας τις προετοιμασίες για την μεγάλη ημέρα των Χριστουγέννων. Αφού σκουπίσουν γρήγορα το σπίτι, ξεκινούν να ζυμώνουν τα χριστόψωμα και να πλάθουν τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες. Ο πατέρας της σηκώθηκε πρώτος από όλους για να προλάβει ανοικτή την αγορά, κάνοντας τα τελευταία ψώνια για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Η φωτιά στο τζάκι τρεμοπαίζει και η Αννούλα τρέχει σαν σίφουνας στο κήπο για να φέρει ξύλα, ρίχνοντας κι άλλα κλαδιά, να θρέψει τις φλόγες. Το παλιό πέτρινο αρχοντικό παγώνει μέσα στην καταχνιά του χειμωνιάτικου πρωινού μα, καθώς η φωτιά θεριεύει, η γλυκιά θαλπωρή της ζέστης απλώνεται σε ολόκληρο το σπίτι, αποδιώχνοντας μαζί με το κρύο και κάθε άλλη στενάχωρη σκέψη. Εξάλλου αύριο «Χριστός γεννάται», οι ουρανοί αγάλλονται και χαίρεται η κτίσις όλη.

π. Γεώργιος Καψάνης: Περνοῦμε βαθειά πνευματική κρίσι καί ἀσθένεια

Ἑορτάζουμε καί πάλι τήν Γέννησι τοῦ Κυρίου μας σέ ἀτμόσφαιρα ἀνησυχίας γιά τήν πορεία τῆς κοινωνίας μας. Ἐπισημαίνεται, ὄχι μόνον ἀπό θεολόγους ἀλλά καί κοινωνιολόγους, ὅτι περνοῦμε βαθειά πνευματική κρίσι καί ἀσθένεια. Κύριο σύμπτωμα τῆς ἀσθενείας αὐτῆς εἶναι ὁ ἀτομικισμός.

Ὁ ἀτομικισμός εἶναι ἔκφρασις τῆς φιλαυτίας τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν πηγή κάθε κακίας, ἁμαρτίας καί πνευματικῆς νόσου.Πάσχοντας ὁ ἄνθρωπος ἀνίατα ἀπό αὐτήν τήν ἀρρώστια, δέν μποροῦσε νά αὐτοθεραπευθῇ.

 
Γιά νά μᾶς θεραπεύσῃ ἀπό τήν φιλαυτία, πού μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπό μας, σαρκώνεται ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός ἀπό ἄπειρη ἀγάπη γιά τά πλάσματά Του «ἐξίσταται ἑαυτοῦ», γιά νά τά συναντήσῃ καί νά τά εὐεργετήσῃ.

Χαράλαμπος Μηνάογλου:

 

Γράφει ὁ Χαράλαμπος Μηνάογλου 

 

Πολύς λόγος έγινε τις τελευταίες ημέρες για το αν είναι αυθεντική η φωτογραφία που δείχνει ισραηλινούς στρατιώτες να γκρεμίζουν έναν σταυρό στο όρος Ερμών, που κατέλαβε το Ισραήλ μετά την επικράτησή του στην Συρία μαζί με τους συμμάχους του, τον τουρκικό στρατό και τους Μοσαντένιους τζιχαντιστές. 

 

Να πούμε ότι στο Ισραήλ η ορθοδοξία θεωρείται η θρησκεία του ψευδομεσσία Ιησού και ακόμη και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων γνωρίζει περιορισμούς στην δημόσια τέλεση μυστηρίων και ιδίως στην δημόσια εμφάνιση του σταυρού.