Ἡ ρητορική περί φονταμενταλισμοῦ ὡς μέσο φίμωσης τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνείδησης

Ὁ Μητροπολίτης Περιστεριοῦ σέ ἕνα «ρεσιτάλ διαποίμανσης» μέ τεχνητή δυσφήμιση τοῦ ποιμνίου του, σέ δημόσιο λόγο, ἀποδεικνύει τήν ἄρρωστη ἐκκλησιολογία πού ἔχει ἐνστερνιστεῖ, προσθέτοντας ἀκόμα μιά κακοδοξία στό παλμαρέ του.

Χωρίς ἴχνος μετανοίας ὕστερα ἀπό τήν Συνοδική ἀναίρεση τῆς αὐθαιρέτου ἀποβολῆς τοῦ Ἐσταυρωμένου καί τῆς συνοδεύουσας κακοδοξίας -πού δυστυχῶς κήρυξε γυμνή τῆ κεφαλῆ- χωρίς στάλα εἰλικρινοῦς πατρικοῦ ἐνδιαφέροντος καί πνεύματος καταλλαγῆς, ἔχοντας ἀστοχήσει τόσο σέ θεολογικό ὅσο καί σέ ἠθικό ἐπίπεδο δύο χρόνια τώρα, συνεχίζει τήν ἀγωνιώδη προσπάθειά του νά «βαφτίσει» καί νά ἀμαυρώσει τόν ἔντιμο, ἔμπονο καί δικαιωμένο, πλέον, ἀγῶνα τῶν πιστῶν τῆς Μητρόπολης μέ κάθε εὔπεπτο γιά τά ἐκκοσμικευμενα ὦτα χαρακτηρισμό.

Ανάμεσά μας ζούσε ένας Άγιος Πνευματικά παιδιά και συσπουδαστές του θυμούνται τον Γέροντα Κύριλλο. Μέρος Β.

 

«Πήγαινε και ρώτησε τον όσιο. Και άκου τι θα σου πει...»

Τὸ Α΄ μέρος ΕΔΩ

Ιεροδιάκονος Ηλιόδωρος (Γκαριάντς), Μονή της Όπτινα:

– Όταν διάλεξα για πρώτη φορά το μοναστικό μονοπάτι, μπήκα στην Τριaδική Λaύρα του Αγίου Σέργιου και διέμεινα εκεί για σχεδόν τέσσερα χρόνια – από το 1985 έως το 1989 – κάνοντας υπακοή στον πατέρα Κύριλλο (Παύλοφ). Σκέφτηκα ότι θα έμενα στη Λαύρα, αλλά ο πατήρ Κύριλλος μού είπε:

– Περίμενε ...

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος: Προσεύχεσθε να μην εισέλθετε σε πειρασμούς

Ο Κύριος με όλη τη διδασκαλία του μας προτρέπει να εισέλθουμε στους πειρασμούς· διότι είπε: «Μέσα από πολλές θλίψεις πρέπει να περάσετε, για να εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών» (Ιω. 16:33), και «στον κόσμο που ζείτε θα έχετε θλίψη, και με την υπομονή σας θα κερδίσετε τις ψυχές σας» (Λουκ. 21:19), και άλλα πολλά όμοια. Πώς λοιπόν μας λέγει: «Προσεύχεσθε να μην εισέλθετε σε πειρασμούς»; (Λουκ. 22:40)

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Εὐψύχιος ὁ ἐν Καισαρείᾳ

Ἐκεῖ μετῆλθεν Εὐψύχιον τὸ ξίφος,

Οὗ Χριστὸς ἦλθε, Καισαρείας εἰς μέρη.

Φάσγανον ἀμφ' ἐνάτην Εὐψυχίου ἔκταμε λαιμόν.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Εὐψύχιος ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ δυσσεβοῦς αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.) καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴ χώρα τῆς Καππαδοκίας. Ἦταν ἄνθρωπος μὲ θεοφιλὴ βίο καὶ ἀγαθὴ κρίση καὶ εἶχε πολὺ πόθο γιὰ τὸν Χριστό. Ὅταν στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας ὁ Ἰουλιανὸς ἔχτισε ναὸ τῆς θεᾶς Τύχης, στὸν ὁποῖο θυσίαζαν οἱ εἰδωλολάτρες, ὁ Εὐψύχιος πῆρε μαζί του καὶ μερικοὺς ἄλλους θαρραλέους νέους καὶ γκρέμισαν τὸ ναὸ ἀπὸ τὰ θεμέλια καθὼς καὶ τὸ εἴδωλο τῆς θεᾶς.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Η εβδομάδα της «βουβής»: Ώρα για αποχή από κάθε περιττή φασαρία του κόσμου

 

Η «βουβή» εβδομάδα είναι η προεργασία της συνετής σιωπής, που θα μας συνοδεύσει σαν ευλογημένο δισάκι στον ώμο για τη Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Εισήλθαμε στην εβδομάδα, τη λεγόμενη «βουβή» ή «βουβοβδομάδα» ή «κωφή». Είναι η έκτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η προτελευταία πριν τη δοξασμένη κορυφή της Μεγάλης Εβδομάδας.

Παρά την εσφαλμένη εντύπωση που έχουν κάποιοι, κατά τη «βουβή» εβδομάδα συνεχίζονται κανονικά να τελούνται οι προβλεπόμενες Aκολουθίες (Προηγιασμένες, Όρθρος, Εσπερινός, Ώρες κ.λπ), αλλά το μόνο που παύει πλέον να ηχεί στις γλυκές μας εκκλησιές, είναι οι Χαιρετισμοί στην Υπεραγία Θεοτόκο, οι οποίοι διαβάζονται σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια στον Ακάθιστο Ύμνο, την Παρασκευή της προηγούμενης εβδομάδας.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἐλέγχει καί ἀκυρώνει τόν ὀρθολογιστικό ἀγνωστικισμό τῆς Δύσεως.

Ἀπέναντι στόν ὀρθολογιστικό Ἀγνωστικισμό τοῦ Βαρλαάμ, ὁ  Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς παρουσίασε τήν ἐμπειρική ὁδό γνώσεως τοῦ Θεοῦ πού ἀπαιτεῖ ὄχι κάθαρση ἀπό τήν ἄγνοια, διότι τότε οἱ ἀρχαῖοι φιλόσοφοι θά ἦσαν θεοπτικότεροι τῶν προφητῶν, τῶν ἀποστόλων καί τῶν ἁγίων, ἀλλά κάθαρση ἀπό τά πάθη καί ἀπό τήν ἁμαρτία, κατόρθωση τῆς ἀπαθείας.

Χωρίς τήν κάθαρση ἀπό τά πάθη ὁ νοῦς σκοτίζεται καί δέν εἶναι κατάλληλος χῶρος γιά νά ἐπιλάμψει τό θεϊκό φῶς, τό ὁποῖο φωτίζει ἀναλογικά τούς Χριστιανούς κατά τόν βαθμό τῆς καθάρσεώς τους.

Ανάμεσά μας ζούσε ένας Άγιος Πνευματικά παιδιά και συσπουδαστές του θυμούνται τον Γέροντα Κύριλλο. Μέρος Α.

Αρχιμανδρίτης Κύριλλος (Παύλοφ)

Πέρασε περίπου ένας χρόνος από τη μέρα που ο Αρχιμανδρίτης Κύριλλος (Παύλοφ) αναχώρησε για τον Κύριο. Την ημέρα της μνήμης του Γέροντα, αδερφοί από την Τριαδική Λάυρα του Αγίου Σέργιου, φίλοι, πνευματικά παιδιά και μαθητές του τον θυμούνται.

«Για να μείνουμε στην καρδιά του»

Αρχιμανδρίτης Παύλος (Κριβονόγκοφ), Πρωτοεφημέριος της Τριαδικής Λάυρας του Αγίου Σέργιου:

– Όταν ο Γέροντας ήταν ήδη αδύναμος, ρωτήσαν έναν από τους Γέροντες του Άθω:

– Πρέπει, ίσως, να επιλέξουμε έναν καινούργιόν πνευματικό για τους αδερφούς της Λαύρας;

Για να λάβουν την απάντηση:

Άγιος Πορφύριος, ο και Σιναΐτης

Θυμάμαι – διηγείται ο Αρχιεπίσκοπος Σιναίου κ. Δαμιανός – που μου έλεγε ο άγιος Πορφύριος, όταν ήρθε στο Σινά:

– Εγώ ξέρεις είμαι Σιναΐτης, γιατί όχι μόνο πήρα το όνομα από τον Σιναίου τον Πορφύριο, αλλά ζούσα και στο Σινά.

– Μα πώς, Γέροντα; αφού δεν έχετε ξαναέρθει.

– Ναι, βρε παιδί μου, δεν είχα έρθει, αλλά εδώ ήμουνα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

Οἱ Ἅγιοι Ἄγαβος, Ἀσύγκριτος, Ἑρμῆς, Ἡρωδίων Ἐπίσκοπος, Ροῦφος καὶ Φλέγων οἱ Ἀπόστολοι ἐκ τῶν Ἑβδομήντα

 

Eις τον Άγαβον.

Ψυχὴν Ἀγάβου τοῦ Προφηταποστόλου,

Ὁ ψυχοσώστης προσκαλεῖται Δεσπότης.

Eις τον Φλέγοντα.

Σβέσας πλάνης φλέγουσαν ὁ Φλέγων φλόγα,

Οὓς Δαυῒδ εἶπε, πῦρ φλέγον, βλέπει Νόας.

Eις τον Pούφον.

Παῦλος καλεῖ σε, Ῥοῦφ', Ἀπόστολος μέγας.

Ἐκλεκτὸν ὄντως· ὢ ἐπαίνου ἀξίου!

Eις τον Aσύγκριτον.

Ἀσύγκριτον δὲ πᾶς ἐπαινέσει μάλα.

Τοῦτον γὰρ ἠσπάσατο Παύλου τὸ στόμα.

Ὀγδοάτῃ μετέβησαν Ἀπόστολοι, ἀγγελέες τε.

«Αναμνήσεις από τον όσιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη»

Του Νικόλαου Μπαλδιμτσή, ιατρού

Τον όσιο Γέροντα Εφραίμ τον γνώρισα το έτος 1974. Ήμουν τότε τεταρτοετής φοιτητής Ιατρικής. Από τότε πήγαινα τακτικά προσφέροντας στον Γέροντα τις ιατρικές μου υπηρεσίες σχεδόν μέχρι την κοίμησή του.

Ο Γέροντας, όταν τον πρωτογνώρισα, ζούσε μόνος του. Είχαν «κοιμηθεί» και ο Γέροντάς του και οι υπόλοιποι πατέρες μεταξύ των οποίων και ο πατέρας του ο οποίος είχε γίνει μοναχός. Τα γένια του και τα μαλλιά του ήταν ήδη λευκά. Το πρόσωπό του όμως νεανικό και το βλέμμα του διεισδυτικό και ταυτόχρονα πατρικό. Με κράτησε στο κελί του για λίγες μέρες. Η φιλοξενία του ήταν πλούσια αν λάβουμε υπόψιν ότι ακόμα και το γάλα εβαπορέ που πρόσφερε το είχε αγοράσει από τη Δάφνη και το είχε κουβαλήσει με τον τορβά στην πλάτη από την παραλία (από εκείνο το κακοτράχαλο και ανηφορικό μονοπάτι που οδηγούσε στο κελί του). Ακόμη θυμάμαι την αλάδωτη φακή μέσα στην οποία είχε βάλει μερικές κουταλιές ωμό ταχίνι για να την «δυναμώσει» και πως μου έδινε κουράγιο να αδειάσω ένα τεράστιο πιάτο, λέγοντάς μου: Φα’ το παιδί μου. Στην έρημο δεν πετάμε τίποτε. Ο άνθρωπος όταν είναι κουρασμένος και πεινασμένος, πρέπει πρώτα να αναπαυθεί και να φάει. Γιατί το μυαλό του πεινασμένου, είναι στο στομάχι του. Και δεν μπορεί ν’ ακούσει ούτε πνευματικά, ούτε συμβουλές και νουθεσίες.

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης: Η τέχνη της μετάνοιας και της σωτηρίας

 

Το έργο της σωτηρίας της ψυχής μας είναι το πιο υψηλό έργο, η πιο σοφή τέχνη. Αν θέλουμε τη σωτηρία μας, πρέπει να μαθητεύσουμε σ’ εκείνους που την πέτυχαν. Το έργο της μετάνοιας και της σωτηρίας αποκαλύφθηκε και εκπληρώθηκε από τους αγίους. Οι άγιοι άφησαν αυτήν την πνευματική κληρονομιά, την τέχνη της μετάνοιας και της σωτηρίας, στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Σ’ αυτήν, λοιπόν, θα διδαχθούμε τη μετάνοια και τη σωτηρία.

✶✶✶

Όταν η καρδιά σου ταραχθεί από ένα πάθος, όταν η γλώσσα σου προφέρει λόγια ανάρμοστα και εχθρικά, αμέσως λύγισε τα γόνατα και εξομολογήσου το αμάρτημά σου…

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

 

Ὁ Ἅγιος Καλλιόπιος ὁ Μάρτυρας

Καλλιόπιος ἔμπαλιν παγεὶς ξύλῳ,

Τὸν ὀρθίως παγέντα δοξάζει Λόγον.

Ζωὴν Καλλιόπιος ἀγήρω ἑβδόμῃ εὗρεν.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Καλλιόπιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Πέργη τῆς Παμφυλίας καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.). Σὲ πολὺ μικρὴ ἡλικία ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ ἡ ἐνάρετη μητέρα του Θεόκλεια τὸν ἀνέθρεψε καὶ τὸν γαλούχησε μὲ τὰ νάματα τῆς Χριστιανικῆς πίστεως. Ἔτσι κατὰ τὴν περίοδο τῶν διωγμῶν ὁ νεαρὸς Καλλιόπιος ὄχι μόνο δὲν φοβήθηκε, ἀλλὰ ἀντιθέτως ἐμψύχωνε καὶ παρηγοροῦσε τοὺς ὀλιγόψυχους. 

Δημήτριος Παναγόπουλος: «Κάποτε ο Θεός έστειλε έναν άγγελο σε έναν ασκητή για να του δείξει, ότι πολλοί δεν θέλουν να σωθούν ή θέλουν να σωθούν με τον δικό τους τρόπο»

Κάποτε ο Θεός έστειλε έναν άγγελο σε έναν ασκητή για να του δείξει, ότι πολλοί δεν θέλουν να σωθούν ή θέλουν να σωθούν με τον δικό τους τρόπο,

Λέει λοιπόν ο άγγελος στον ασκητή:

Έλα κοντά μου, για να σου δείξω τα παράξενα του κόσμου.

Τον πήρε μαζί του και εκεί που προχωρούσαν, συναντούνε κάποιον που είχε κόψει ξύλα στο δάσος και προσπαθούσε να τα φορτωθεί στην πλάτη του.

Τα έδεσε στην πλάτη του και επιχείρησε να σηκωθεί.

Ήταν όμως βαριά και δεν μπόρεσε να σηκωθεί.

ΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου Μυτιληναίου μὲ θέμα: «ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ» [ἐκφωνήθηκε μετὰ τὸν Ἀκάθιστο Ὕμνο, στὶς 18-4-1986]

 

ΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα: «ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ»

[ἐκφωνήθηκε μετὰ τὸν Ἀκάθιστο Ὕμνο, στὶς 18-4-1986] 

Ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σῦρος, ἀγαπητοί, τελειώνει τὴν κατανυκτική του προσευχή, ποὺ τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἰδιαιτέρως ἀναφέρομε, μὲ τοῦτα τὰ λόγια: «Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

Πράγματι βλέπουμε τὸν ἱερὸν συντάκτη αὐτῆς τῆς προσευχῆς νὰ ζητάῃ σὰν δῶρο τοῦ Θεοῦ δύο πράγματα. Τὸ ἕνα εἶναι ἡ αὐτογνωσία, λέγοντας «τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα», «νὰ βλέπω τὰ δικά μου τὰ πταίσματα, τὶς δικές μου τὶς ἁμαρτίες, δώρισέ μου τὸ δώρημα, χάρισέ μου τὸ δώρημα αὐτό, αὐτῆς τῆς αὐτογνωσίας». Καὶ τὸ δεύτερο εἶναι ἐκεῖνο ποὺ ζητᾶ, ἡ ἀπουσία τῆς κατακρίσεως. Δηλαδὴ νὰ μάθω νὰ μὴν κατακρίνω τὸν ἀδελφό μου.

Νώντας Σκοπετέας: Τῆς μετανοίας βάλσαμο... (Ε΄ Νηστειῶν)

 

 

 Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Ἄραγε ἀκούει ἡ ψυχή μας; Ἄραγε εἶναι ζῶσα, ὑπαρκτή, αἰώνια; Εἶναι ρητορικὰ τὰ ἐρωτήματα... Ἄν δὲν τὰ πιστεύαμε ὅλα τοῦτα δὲν θά ᾿χαμε καὶ λόγο ὕπαρξης... Γιατί ἄραγε νὰ ἤρθαμε σὲ αὐτὴν τὴ ζωή, γιατί νὰ ζοῦμε μὲ ὅλες αὐτές τὶς τόσο θλιμμένες στιγμές της, τὰ βάσσανά της, τοὺς πόνους καὶ τὶς δοκιμασίες, τὶς ἀρνήσεις, τὶς στερήσεις, τοὺς γκρεμοὺς καὶ τὶς φουρτοῦνες, ἂν ψυχὴ δὲν ὑπάρχει... Γιὰ νὰ ζήσουμε κάποια ἐλάχιστα χρόνια, νὰ φᾶμε, νὰ πιοῦμε, νὰ χορέψουμε, καὶ νὰ πεθάνουμε...
 

Γιὰ νὰ τὸ σκεφτοῦμε λίγο, γιὰ νὰ τὸ φιλοσοφήσουμε...

π. Δημήτριος Μπόκος: ΤΑ ΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 

π. Δημήτριος Μπόκος

Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ μπαίνουμε στὴν τελευταία ἑβδομάδα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου κλείνει ἡ εὐλογημένη αὐτὴ περίοδος καὶ ἀκολουθεῖ ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα. Ὡς τελευταῖο πρότυπο σωτήριας μετάνοιας καὶ πνευματικοῦ ἀγῶνα κατὰ τῶν παθῶν βάζει ἐνώπιόν μας ἡ Ἐκκλησία τὴν ἀσυνήθιστη μορφὴ καὶ βιοτὴ τῆς ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ποὺ ἐπέδειξε πρωτόγνωρη ὄντως ἄσκηση ἐγκράτειας καὶ προσευχῆς (Κυριακὴ Ε΄ Νηστειῶν).

Σοφία Μπεκρῆ: Ἐμβόλιο ζωῆς

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

 

«Τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ἡμῶν εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι» (Ἑβρ. θ’ 14). Στὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ ποὺ διαβάζεται κατὰ τὴν Ε’ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, ὁ Ἀπόστολος, ἀφοῦ ἀναφέρεται στὸν τρόπο προσφορᾶς θυσιῶν πρὸ Χριστοῦ, τὶς διαφοροποιεῖ ἀπὸ τὴν δική Του θυσία καὶ ἐκφράζει τὴν βεβαιότητά του γιὰ τὴν ἀνωτερότητα τῆς σωστικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ σὲ σχέση μὲ ὅλες τὶς προηγούμενες, ποὺ ἀποτελοῦσαν βεβαίως προεικόνισή της.

Πράγματι, τί σχέση μπορεῖ νὰ ἔχουν οἱ μέχρι τότε προσφερόμενες ζωοθυσίες, καὶ μάλιστα ἑκατόμβες, ἀκόμα καὶ οἱ ἀνθρωποθυσίες, ποὺ γίνονταν γιὰ τὸν ἐξευμενισμὸ τῶν θεῶν, μὲ τὴν ζωηφόρο θυσία τοῦ Χριστοῦ πάνω στὸν Σταυρὸ ποὺ ἔγινε γιὰ τὴν δική μας λύτρωση ἀπὸ τὸ κράτος τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου; Πῶς μπορεῖ νὰ συγκριθῆ ἡ θυσία ἁμαρτωλῶν θυμάτων μὲ τὴν θυσία τοῦ ἀναμάρτητου Σωτῆρος; Ἐὰν τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων εἶχε τὴν δύναμη νὰ ἐξαγνίσῃ «πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα», πόσο μεγαλύτερη δύναμη μπορεῖ νὰ ἔχῃ τὸ αἷμα τοῦ ἰδίου τοῦ Χριστοῦ ποὺ προσφέρθηκε ὑπὲρ ἡμῶν «εἰς κάθαρσιν καὶ ἁγιασμὸν ψυχῶν τε καὶ σωμάτων», «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» καὶ «εἰς ζωὴν αἰώνιον»;

Φώτης Μιχαήλ: Ὕβρις τῆς φύσεως - (Κυριακή Ε΄ Νηστειῶν. Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία)

 

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός

Ἡ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, μετά ἀπό 47 ὁλόκληρα χρόνια στήν ἔρημο, συναντιέται μέ τόν Ἅγιο Ζωσιμᾶ.

Ἐξομολογουμένη ἡ Ὁσία Μαρία λέει στόν Ἅγιο Ζωσιμᾶ: Εἶχα μέσα μου ἀχόρταγη ἐπιθυμία, ὄχι ἐπί χρήμασι, νά κυλίομαι μέσα στόν σαρκικό ἔρωτα.  Ποιά ἦταν ἡ ζωή μου; Ἦταν τό «διά παντός ἐκτελεῖν τήν ὕβριν τῆς φύσεως». Καί θεωροῦσα ὅτι αὐτή ἦταν ἡ ζωή μου.

Μέ τήν φράση της αὐτή ἡ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία μᾶς ἐπισημαίνει ξεκάθαρα, ὅτι ἡ σαρκική μεῖξις ἔξω ἀπό τόν γάμο εἶναι μία «ὕβρις τῆς φύσεως».

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Μᾶρκ. 8,34-9,1] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ: Η ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ» [8-4-1984] [ Β 111 ]

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Μᾶρκ. 8,34-9,1]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

« ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ:

Ἡ ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 8-4-1984]

[ Β 111 ]

Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, τὴν Ε΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, τὴν ἔχει ἀφιερωμένη εἰς τὴν ὁσία Μαρία τὴν Αἰγυπτία. Δὲν εἶναι ἡ μνήμη της σήμερα. Εἶναι τὴν 1η Ἀπριλίου. Ἀλλὰ τὴν τοποθετεῖ, ὅπως τοποθετεῖ καὶ τίς μνῆμες ἄλλων, τίς προηγούμενες Κυριακές, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, ἔχει μία Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως καὶ μία Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀκριβῶς γιατί θέλει κάτι νὰ προβάλει. Καὶ αὐτὸ ποὺ θέλει νὰ προβάλει ἡ Ἐκκλησία, εἶναι τοῦτο: Ὅτι ὁ βίος τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας ὑπῆρξε πανάθλιος. Ὁ καρπὸς τῆς μετανοίας της καὶ τῶν δακρύων της, ὅμως, τὴν εἰσήγαγε εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἔγινε ἁγία. Συνεπῶς θέλει νὰ πεῖ μὲ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία μας: «Μὴν ἀπογοητεύεστε. Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ εἶναι ἕνα σκάμμα, εἶναι ἕνα στάδιον, εἶναι ἕνα πεδίον ἀγῶνος. Ἀγωνιστεῖτε, μετανοήσατε, δακρύσατε, κλάψατε καὶ θὰ συγχωρηθεῖτε· ὄχι μόνο θὰ συγχωρηθεῖτε, ἀλλὰ καὶ θὰ ἁγιασθεῖτε. Ὄχι μόνο θὰ ἁγιασθεῖτε, ἀλλὰ καὶ θὰ δικαιωθεῖτε. Δηλαδὴ θὰ ἀναγνωριστεῖτε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ ἀγαπημένα, ζῶντας μέσα στὴν αἰωνιότητα, μαζὶ μὲ Ἐκεῖνον».

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς Ε΄ Νηστειῶν (Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας) 6 Ἀπριλίου 2025

 

Ἑωθινόν

 

Ἦχος πλ. δ´ - Ἑωθινόν Η´
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Κ´ 11 - 18

¹¹ Μαρία δὲ εἱστήκει πρὸς τῷ μνημείῳ κλαίουσα ἔξω. ¹² ὡς οὖν ἔκλαιε, παρέκυψεν εἰς τὸ μνημεῖον καὶ θεωρεῖ δύο ἀγγέλους ἐν λευκοῖς καθεζομένους ἕνα πρὸς τῇ κεφαλῇ καὶ ἕνα πρὸς τοῖς ποσίν, ὅπου ἔκειτο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. ¹³ καὶ λέγουσιν αὐτῇ ἐκεῖνοι· Γύναι, τί κλαίεις; λέγει αὐτοῖς· Ὅτι ἦραν τὸν Κύριόν μου, καὶ οὐκ οἶδα ποῦ ἔθηκαν αὐτόν. ¹⁴ καὶ ταῦτα εἰποῦσα ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ θεωρεῖ τὸν Ἰησοῦν ἑστῶτα, καὶ οὐκ ᾔδει ὅτι Ἰησοῦς ἐστι. ¹⁵ λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Γύναι, τί κλαίεις; τίνα ζητεῖς; ἐκείνη δοκοῦσα ὅτι ὁ κηπουρός ἐστι, λέγει αὐτῷ· Κύριε, εἰ σὺ ἐβάστασας αὐτόν, εἰπέ μοι ποῦ ἔθηκας αὐτόν, κἀγὼ αὐτὸν ἀρῶ. ¹⁶ λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μαρία. στραφεῖσα ἐκείνη λέγει αὐτῷ· Ραββουνί, ὃ λέγεται, διδάσκαλε. ¹⁷ λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μή μου ἅπτου· οὔπω γὰρ ἀναβέβηκα πρὸς τὸν πατέρα μου· πορεύου δὲ πρὸς τοὺς ἀδελφούς μου καὶ εἰπὲ αὐτοῖς· ἀναβαίνω πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου καὶ Θεὸν ὑμῶν. ¹⁸ ἔρχεται Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἀπαγγέλλουσα τοῖς μαθηταῖς ὅτι ἑώρακε τὸν Κύριον, καὶ ταῦτα εἶπεν αὐτῇ. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025

 

Ε΄ Κυριακή των Νηστειών - Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

 

Ἀπῆρε πνεῦμα, σάρξ ἀπερρύη πάλαι.
Τὸν ὅστινον γῆ κρύπτε νεκρὸν Μαρίας.
Πρώτῃ Ἀπριλίου Μαρίη θάνεν εὖχος ἐρήμου.

Τον βίο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων (τιμάται 11 Μαρτίου), ο οποίος συνέγραψε διάφορα ασκητικά και υμνογραφικά κείμενα που διαποτίζονται από το πνεύμα της Ορθοδόξου θεολογίας και της ασκητικής παραδόσεως.

Γεώργιος Τζανάκης: Ὁ «δεύτερος Ἰουστινιανός».

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Καὶ ὅμως ὑπάρχει καὶ ζεῖ ἀνάμεσά μας, καὶ εἶναι γνωστὸς σὲ ὅλους. Ποιός εἶναι ὁ «δεύτερος Ἰουστινιανός»; Εἶναι ὁ κ. Μητσοτάκης.  Βεβαίως. Ὁ κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι –τουλάχιστον ἕνας γιὰ νὰ εἴμαστε ἀκριβεῖς- ποὺ τὸν θεωρεῖ «δεύτερο Ἰουστινιανό καὶ ... δῶρο τοῦ Θεοῦ».

Τὴν Δ΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς σὲ ναὸ τῆς πόλεώς  μας προσῆλθον οἱ πιστοὶ γιὰ «πνευματικὸ ἀνεφοδιασμό», ὅπως τοὺς καλοῦσε ἡ πρόσκλησις τῆς Μητροπόλεώς μας. Μετὰ τὸν ἐσπερινὸ θὰ ἀκολουθοῦσε «πνευματικὴ ὁμιλία ἀπὸ τὸν πανοσιολογιώτατο ἀρχιμ.π. Πορφύριο Σιναΐτη μὲ θέμα:  Ἀναβάσεις στὴν κλιμακα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτη» ἡ ὁποία θὰ «ἀνεφοδίαζε πνευματικὰ» τοὺς ἔχοντες ἀνάγκη ἀνεφοδιασμοῦ.[1]

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Μᾶρκ. 10,32-45] Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΜΑΡΤΥΡΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ» [ 13-4-1997] Β 354 ] [Ἔκδοσις Β΄]

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Μᾶρκ. 10,32-45]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«ΜΑΡΤΥΡΙΚΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 13-4-1997] 

[Β 354 ]                                                                                                                                    [Ἔκδοσις Β΄]

Στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀγαπητοί μου, ὁ εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος μᾶς διηγεῖται: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν· ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται».

Ε΄ ΚΥΡΙΑΚH ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΣΩΤΗΡΙΑ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ

 

Ε΄ ΚΥΡΙΑΚH ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΣΩΤΗΡΙΑ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ

Ὑπάρχουν μερικὰ θαλάσσια μέρη ποὺ τρέφουν μεγάλα κητώδη θηρία. Ὅσοι λοιπὸν πλέουν σὲ αὐτὰ τὰ μέρη κρεμοῦν κώδωνες στὰ πλευρὰ τῶν πλοίων, ὥστε τὰ θηρία τρομαγμένα ἀπὸ τὸν ἦχο τους νὰ φεύγουν. Καὶ τοῦ δικοῦ μας βίου ἡ θάλασσα τρέφει πολλὰ καὶ φοβερότερα θηρία, τὰ πονηρὰ πάθη δηλαδὴ καὶ τοὺς ἐφόρους τῶν παθῶν, τοὺς δαίμονες, ποὺ εἶναι πονηρότεροι. Ἐπιπλέει σὲ αὐτὴ τὴ θάλασσα σὰν πλοῖο ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ καὶ ἀντὶ γιὰ κώδωνες ἔχει τοὺς πνευματικοὺς διδασκάλους, ὥστε μὲ τὸν ἱερὸ ἦχο τῆς διδασκαλίας τοὺς νʼ ἀπομακρύνει τὰ νοητὰ θηρία. Αὐτὸ προφανῶς προτυπώνοντας ἡ στολὴ τοῦ Ἀαρῶν, εἶχε εὔηχους κώδωνες ραμμένους στὰ ἄκρα της καὶ σύμφωνα μὲ ὅσα εἶχαν θεσμοθετηθεῖ, ἔπρεπε νὰ ἀκούγεται ὁ ἦχος τους, ὅταν λειτουργοῦσε ὁ Ἀαρῶν.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἁγία Θεοδώρα Θεσσαλονἰκης ἡ Μυροβλύτισσα

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

Στὰ ἁγιολόγια τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπάρχουν ἅγιοι οἱ ὁποῖοι ἁγίασαν ὁμοῦ μὲ μέλη τῶν βιολογικῶν τους οἰκογενειῶν. Μιὰ τέτοια ἁγία εἶναι καὶ ἡ ὁσία Θεοδώρα ἡ ἐν Θεσσαλονίκῃ, ἡ ὁποία μόνασε καὶ ἁγίασε μὲ τὴν κόρη της Θεοπίστη. Οἱ δύο αὐτὲς ὁσιακὲς μορφὲς λαμπρύνουν τὸ πλούσιο ἁγιολογικὸ μωσαϊκὸ τῆς Ἐκκλησίας τῶν Θεσσαλονικέων.

 

Ἡ ἁγία Θεοδώρα γεννήθηκε στὴν Αἴγινα τὸ 812 ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς. Ὁ πατέρας της ἦταν πρεσβύτερος. Δυστυχῶς ἡ μητέρα της πέθανε, λίγο μετὰ τὸν τοκετό της, γι᾿ αὐτὸ ἀναγκάστηκε ὁ πατέρας της νὰ τὴ δώσει γιὰ ἀνατροφὴ σὲ μιὰ εὐλαβῆ ἀνάδοχό του καὶ ἐκεῖνος ἀσπάσθηκε, μετὰ τὴ χηρεία του, τὸ μοναχικὸ βίο. Ἡ Θεοδώρα ἀνατράφηκε μὲ εὐλάβεια, ἀπὸ τὴν εὐσεβῆ ἀνάδοχο κόρη, ἀπέκτησε φόβο Θεοῦ καὶ στολίστηκε μὲ σπάνιες ἀρετές. Ἐπίσης ἦταν στολισμένη καὶ μὲ σπάνιο σωματικὸ κάλλος.