Το θαύμα της Αγίας Παρασκευής που εξάλειψε την ισπανική γρίπη

Συγκλονιστικές μαρτυρίες-η σωτήρια παρέμβαση πριν 100 χρόνια, που έσωσε αμέτρητες ζωές στο Θέρμο από την επιδημία η οποία «θέριζε» την Ελλάδα και την Ευρώπη.

                                             

Η ζωή χωρίς την Αγάπη είναι στενεμένη και λίγη. Γι’ αυτό και όσοι ζουν στην αλήθεια του το θαύμα, ζουν στον κραδασμό της Αναστημένης Αγάπης. Το θαύμα δεν χάνεται, βρίσκεται στη καρδιά όσων το έζησαν και η μνήμη δυναμώνει και οι μελλοντικοί άνθρωποι ζουν τα θαύματα, σαν να έγιναν στον δικό τους καιρό κι ας τα έκανε ο Θεός πριν δυο χιλιετίες, ή πριν εκατό χρόνια. 

Παρόμοια ζωντανό παραμένει σήμερα το θαύμα που έκανε η Αγία Παρασκευή πριν 100 χρόνια και εξαφάνισε τη θανατηφόρα ισπανική γρίπη από την περιοχή του Θέρμου στην Αιτωλοακαρνανία. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019

Ἡ Ἁγία Παρασκευὴ ἡ Ὁσιομάρτυς

 Θεῷ παρεσκεύασας ἁγνὸν ὡς δόμον,
Σαυτὴν ἄγουσα, Σεμνή, εἰς κατοικίαν.
Παρασκευὴν ἔκτανεν εἰκάδι χαλκὸς ἐν ἕκτῃ.

Ἡ Ἁγία Ὁσιομάρτυς Παρασκευή, καταγόταν ἀπὸ τὴν Ρώμη, οἱ δὲ γονεῖς της Ἀγάθων καὶ Πολιτεία ἦταν χριστιανοί.

Αιρετικοί είναι μόνο όσοι καταδικάστηκαν από Ορθόδόξη Σύνοδο; ΟΧΙ:

Δημήτριος Βερβάτης

Ὁ ἅγ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ἐπί τοῦ θέματος τούτου ἀναφέρει τά ἑξῆς: 

«...εἰδυῖα ὅτι αἵρεσις, φεύγῃ τήν αἵρεσιν, ἤγουν τούς αἱρετικούς, τοῦ μήτε κοινωνεῖν αὐτοῖς μήτε ἀναφέρειν ἐν τῇ εὐαγεστάτῃ αὐτῆς μονῇ ἐπί τῆς θείας Λειτουργίας˙ ὅτι μέγισται ἀπειλαί κεῖνται παρά τῶν ἁγίων ἐκφωνηθεῖσαι τοῖς συγκαταβαίνουσιν αὐτοῖς μέχρι καί ἑστιάσεως. 

Μοναχός Αββακούμ Ιβηρίτης (1892 – 25 Ιουλίου 1943)

Ο κατά κόσμον Αθανάσιος Γούσης γεννήθηκε στη Ραιδεστό της Ανατολικής Θράκης το 1892 από φτωχούς γονείς.

Οκτάχρονος ορφάνεψε και ήλθε μ’ ένα συγγενή του στο Άγιον Όρος και για μία δωδεκαετία διακόνησε τη μονή Ιβήρων.

Κατόπιν, το 1924, φόρεσε το τίμιο του μοναχού ένδυμα και μετά μία δεύτερη δωδεκαετία εστάλη σ’ ένα μετόχι της μονής στη Σπάρτη.

Από το Ιβηρίτικο αυτό μετόχι, το 1932, πήγε στη μονή των Αγίων Τεσσαράκοντα. Κατόπιν αποβλέποντας στη δική του και των άλλων ωφέλεια μετέβαινε από μοναστήρι σε μοναστήρι και από χωριό σε χωριό, για να βοηθήσει ανήμπορους και ασθενείς.

Αυτή είναι η πραγματική απειλή για τους χρήστες του FaceApp – Spoiler: δεν είναι η Ρωσία

Οι ειδικοί για την ασφάλεια στο διαδίκτυο προειδοποίησαν ότι οι χρήστες θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στο από όπου κατεβάζουν εφαρμογές και να διαθέτουν αξιόπιστη προστασία κακόβουλου λογισμικού στις συσκευές τους.

Ο Αμερικανός γερουσιαστής Τσακ Σούμερ προέτρεψε το FBI και την Ομοσπονδιακή Εμπορική Επιτροπή να εξετάσουν τους πιθανούς κινδύνους που θέτει η πλέον πρόσφατη τρέλα στο διαδίκτυο, την γνωστή σε όλους μας εφαρμογή FaceApp ένα πρόγραμμα που αναπτύχθηκε στη Ρωσία και επιτρέπει στους χρήστες του να φαίνονται πολύ μεγαλύτεροι στις φωτογραφίες τους από ότι πραγματικά είναι.

Η εταιρία παροχής διαδικτυακής ασφάλειας ESET αποκάλυψε ότι υπάρχει πράγματι μια πολύ απτή απειλή που σχετίζεται με το FaceApp (αν και δεν έχει καμία σχέση με το ίδιο το πρόγραμμα).

Δεν ήταν σεισμός, ήταν δοκιμή (;)

γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Ήταν φυσιολογικός ο σεισμός στην Αττική ή ήταν προϊόν σεισμικού όπλου; Ήταν δηλαδή μία δοκιμή; Ώστε όταν αποφασίσουν το πότε θα δημιουργήσουν τον μεγάλο σεισμό, να είναι σίγουροι ότι θα επιτύχουν.

Κατ’ αρχήν, σ’ όλον τον κόσμο όλο και εκτενέστερα γίνονται αναφορές για τα σεισμικά όπλα από ειδικούς επιστήμονες καθώς και από πολιτικούς. Μόνο εδώ, στην Ελλάδα, τέτοια θέματα ανήκουν στην φαντασία και υπάρχουν μερικοί που ακόμα αμφιβάλουν για την ύπαρξη τέτοιου είδους όπλων. 

Στην χώρα μας έχει επιβληθεί εθνικός σκοταδισμός από τους πολιτικούς της μεταπολίτευσης και τους συνεργούς τους δημοσιογράφους, που όπως θα έχετε παρατηρήσει είναι πάντοτε συμπολίτευση. 

Εσύ γιατί μνημονεύεις τον Πατριάρχη;

Σύντομη απάντηση στο άρθρο του π. Διονυσίου Ταμπάκη «Εσύ μνημονεύεις τον Πατριάρχη;»

Ο π. Διονύσιος Ταμπάκης θεωρεί ότι δεν πρέπει να κάνουμε «αντιπολίτευση» και να «μαχαιρώνουμε την ίδια μας την σάρκα», τον «γέρο-καπετάνιο, θαλασσόλυκο και πολύπειρο στις φουρτούνες της Εκκλησίας μας», τον «ταλαιπωρημένο Πατέρα μας» Πατριάρχη Βαρθολομαίο,

επειδή όταν θα «κατέβει ο Μόσκοβος (Ρώσσος) από τις παγωμένες στέπες και θρονιαστεί στην Πόλη και στην πλάτη μας τότε θα ανασυγκρυαστούμε στον παγωμένο ανασασμό του που μυρίζει φθόνητα προς το πονεμένο γένος μας»!

Πρέπει να φιλάμε το χέρι του παπά;

Πέθανε ο γέροντας ιερέας σας. Στη θέση του ήρθε ένας νεαρός ιερέας, που μόλις αποφοίτησε από την ιερατική σχολή. Με χαρά φιλούσατε το χέρι του γέροντα ιερέα. Αλλά τώρα σας ήρθε ένας νεαρός! Πως να του φιλήσετε το χέρι αφού είναι πολύ νεότερός σας;

Θα σας διηγηθώ μια ιστορία για τον σέρβο βασιλιά Μίλος. Κάποτε θα λειτουργούσε ένας όχι ηλικιωμένος, αλλά πολύ νέος ιερέας. Ο γερο - βασιλιάς ήταν πολύ ευσεβής.

Η Θεία Λειτουργία δεν άρχιζε, αν δεν είχε ακόμη πάει και αυτός στην Εκκλησία. Και όταν επήγε, στάθηκε στη μέση στο θρόνο του, και προσευχόταν όπως όλοι.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019

Ἡ Κοίμηση τῆς Ἁγίας Ἄννας Μητέρας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Μήτηρ τελευτᾷ Μητροπαρθένου Κόρης,

Ἡ τῶν κυουσῶν μητέρων σωτηρία.

Πέμπτῃ ἐξεβίωσε μογοστόκος εἰκάδι Ἄννα.

Ἡ Ἁγία Ἄννα, ἡ μητέρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Λευί.

Ὁ πατέρας της, ποὺ ἦταν ἱερέας, ὀνομαζόταν Ματθᾶν καὶ ἡ μητέρα της Μαρία. Ἡ Ἄννα εἶχε καὶ δυὸ ἀδελφές, τὴν ὁμώνυμη μὲ τὴ μητέρα της Μαρία καὶ τὴ Σοβήν. Καὶ ἡ μὲν Μαρία εἶχε κόρη τὴ Σαλώμη, ἡ δὲ Σοβῆ τὴν Ἐλισάβετ. Καὶ ἡ Ἄννα τὴν Παρθένο Μαρία.

Η γνώση του Θεού

Οι άνθρωποι πρέπει να είναι πεπαιδευμένοι. Ο άνθρωπος πρέπει να μαθαίνει ό,τι μπορεί. Όμως το σχολείο εκπαιδεύει μόνο το νου μας, δε μας διδάσκει πνευματικότητα. Οι περισσότεροι θεολόγοι που διδάσκουν στα σεμινάρια και στις θεολογικές μας σχολές δε ζουν σύμφωνα με ό,τι διδάσκουν.

Κι ωστόσο θα έπρεπε να λειτουργούν ως παράδειγμα για τη νεολαία μας. Δε λειτουργούν έτσι όμως, κι αυτός είναι ο λόγος που η κατάσταση στις σχολές μας δεν είναι καλή.

Το σχολείο δίνει στον άνθρωπο ορθολογική εκπαίδευση αλλά όχι πνευματικότητα. Πρέπει όμως οι νέοι να έχουν ένα ζωντανό παράδειγμα για να διδάσκονται από αυτό, διότι τέτοια παραδείγματα είναι καλύτερα και από τις λέξεις.

Να αναγνωρίζουμε το καλό και να ευγνωμονούμε - Ιερομόναχος Ιουστίνος

Αν λέξεις σαν το «Ευχαριστώ», «Παρακαλώ», «Με συγχωρείς» ακούγονταν πυκνά στην καθημερινότητά μας και κυκλοφορούσαν στην ατμόσφαιρα, ο αέρας θα είχε μεταβληθεί σε άρωμα. 

Τέτοιες λέξεις μεταβάλλονται όχι σπάνια σε μαγικά κλειδιά που ανοίγουν και τις πιο σκουριασμένες και σφιχτοκουμπωμένες καρδιές.

Άλλωστε η αχαριστία πληγώνει τον ευεργέτη και γίνεται συχνά αιτία να ψυχρανθεί ο ζήλος του για το καλό. Διπλό το κακό έτσι: Και αυτός σταματάει τα καλά και οι άλλοι τα στερούνται. Ανθρώπινο είναι δυστυχώς, να περιμένει κανείς κάποια αναγνώριση. 

Εμείς και οι Νέρωνες του Ελληνισμού.... (Θεοφάνης Μαλκίδης)

Θ. Μαλκίδης

Μετά από συκοφαντίες και κατηγορίες που κατέρρευσαν, μετά από διώξεις και αδικία, μπορώ να πω για ακόμη μία φορά ότι με χωρίζουν πολλά, με αυτούς οι οποίοι με τις θέσεις τους και τις πράξεις τους, εντός και εκτός Βουλής, παραδίδουν γη και ύδωρ:

Με χωρίζουν οι απελευθερωτές μας, ο Παύλος Μελάς, τα θύματα της Γενοκτονίας από την Σμύρνη μέχρι την Τραπεζούντα και την Αδριανούπολη, οι δικοί μου άνθρωποι που δολοφονήθηκαν στα κολαστήρια των Ες Ες και της Γκεστάπο, οι άταφοι νεκροί στην Βόρειο Ήπειρο, οι στρατιώτες και οι αγνοούμενοι της Κυπριακής αντίστασης το 1974, ο Ισαάκ και ο Σολωμού, o Κατσίφας, οι μάρτυρες της Πίστης μας και χιλιάδες κεκοιμημένοι και ζωντανοί.

Η συνθήκη της Λοζάνης [20 Νοεμβρίου 1922 - 24 Ιουλίου 1923]

Μετά την ήττα του ελληνικού στρατού στο μικρασιατικό μέτωπο, το καλοκαίρι του 1922, οι Μεγάλες Δυνάμεις, που ευθύνονταν για την σε βάρος της Ελλάδος εξέλιξη των γεγονότων, επιδίωξαν τη διεξαγωγή μιας διάσκεψης και τη σύναψη συνθήκης για τη διπλωματική διευθέτηση της ελληνοτουρκικής διαμάχης.

 

Έτσι, στις 20 Νοεμβρίου 1922 άρχισε το Συνέδριο της Λοζάνης που κατέληξε στην υπογραφή της Συνθήκης της Λοζάνης στις 24 Ιουλίου 1923, με μεγάλες επιτυχίες για την κεμαλική Τουρκία, η οποία αναγνωρίστηκε αυτοδιάθετο και ανεξάρτητο κράτος. 

Λιγοστεύει η Ελλάδα μέσα μας; (εξαιρετικό)

Μήπως κατά βάθος έχουμε συμβιβασθεί με την ιδέα μιας «λιγότερης Ελλάδας»; Μήπως κατά βάθος, εκεί στα σκοτεινά δώματα που δύσκολα κατεβαίνουμε χωρίς κάποιος να μας κρατάει απ΄ το χέρι, έχουμε πάρει την απόφαση ότι μπορούμε να βολευτούμε και με λιγότερο φως, λιγότερη ιστορία, λιγότερο πολιτισμό- κι, εν τέλει, λιγότερο μέλλον;

Το ερώτημα αφορά τον λαό. Διότι για την ευάριθμη αστική τάξη (αν μπορούμε να την ονομάσουμε έτσι) αυτής της χώρας, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι μάλλον «ευέλικτη» και «μερικής απασχόλησης», και πάντα αναλόγως των συμφερόντων της.

Σεμνόν τό τῆς ἱερωσύνης ἀξίωμα

(Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)

Στήν Ἐκκλησία μας ποτέ δέν μετροῦσαν τά κοσμικῆς τάξεως προσόντα τῶν ὑποψηφίων ἱερέων. Οἱ περισσότεροι Ἅγιοι ἱερεῖς τῶν ἡμερῶν μας ἦταν παπάδες ὀλιγογράμματοι ἤ τέλος πάντων χωρίς τίτλους ἀκαδημαϊκῶν σπουδῶν.

Συνεπῶς, γιά τίς σημερινές ἀνάγκες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἄς μή μιλᾶμε γιά παπάδες ‘’προσοντούχους’’ καί ‘’μή προσοντούχους’’. Γιά παπάδες πτυχιούχους ἀνωτάτων σχολῶν καί γιά παπάδες τοῦ δημοτικοῦ. Καλύτερα νά μιλᾶμε ἁπλά καί μόνον γιά ἱερεῖς ἀξίους τῆς ἱερωσύνης. Μέ λιγοστά γράμματα ἐνδεχομένως, ἀλλά ἀξίους. 

Δίψα για αλλαγή, κρατώντας γερά τα χαλινάρια

Ένας μοναχός κάποτε έλεγε ότι δεν φοβήθηκε τίποτα περισσότερο στη ζωή του ούτε τον διάβολο ούτε τους δαίμονες αλλά τον εαυτό του.

Αυτός ήταν το μεγαλύτερο θηρίο , το πιο πεινασμένο, το πιο άγριο, το πιο απρόβλεπτο.

Δεν ημερεύει ο εαυτός εύκολα, δεν χαλιναγωγείται με ανθρώπινες δυνάμεις. Για να εξημερώσεις το θηρίο χρειάζεται προσπάθεια , πάλη , πόνος, διάκριση, προσοχή και επιμονή. 

Όταν καταφέρεις να τον εξημερώσεις έστω για λίγο και ανέβεις επάνω πρέπει μετά να διαχειριστείς τα χαλινάρια για να τον οδηγήσεις στη σωστή κατεύθυνση. Αυτή η κατεύθυνση είναι η Βασιλεία των Ουρανών.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019

Ἡ Ἁγία Χριστίνα ἡ Μεγαλομάρτυς

Kτείνουσι πέλται Xριστέ την σην Xριστίναν,

Tην Xριστιανών πίστιν ουκ αρνουμένην.

Eικάδι βλήτο τετάρτη Xριστίνα οξέσι πέλταις.

Τὴν Χριστίναν ἥνωσε Χριστῷ νυμφίῳ,

Νύμφην ἄμωμον, αἷμα τοῦ μαρτυρίου.

Εἰκάδι βλῆτο τετάρτῃ Χριστῖνα ὀξέσι πέλταις.

Ἡ Ἁγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα, καταγόταν ἀπὸ τὴν Τύρο τῆς Συρίας.

Ἦταν κόρη στρατηγοῦ. Ὁ πατέρας της, τῆς ἔχτισε ἕναν πύργο καὶ τὴν ἔβαλε μέσα σ’ αὐτόν. Μάλιστα κατασκεύασε ἀγάλματα τῶν εἰδώλων καὶ τὴν διέταξε νὰ θυσιάσει σ' αὐτά. Ἐκείνη ὅμως τὰ ἔκανε ὅλα κομμάτια. 

Ποιους δεν πρέπει να χαιρετούν οι Χριστιανοί;

8 παρερμηνείες τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά σε ένα χωρίο

Πώς αλλοιώνουν το εδάφιο Β΄ Ιωάννου 10, 11 για να κρατήσουν τους οπαδούς τους στην άγνοια

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που με τις εντολές τους και τους κανόνες τους, ρυθμίζουν τις ζωές εκατομμυρίων συνανθρώπων μας. Και ενώ θα περίμενε κανείς, να υπάρχει από μέρους τους, τουλάχιστον ειλικρίνεια προς εκείνους που τους αγαπούν έως θανάτου, και περιμένουν από αυτούς καθοδήγηση, αντιθέτως οι άνθρωποι αυτοί τους παραπλανούν εκούσια.

1. Φόβος για την αλήθεια

Κάποιοι ηγέτες θρησκειών, γνωρίζουν ότι αν τα θύματά τους μάθουν την αλήθεια, θα αποτινάξουν από πάνω τους το ζυγό δουλείας που τους έχουν επιβάλει, και προσπαθούν να καταπνίξουν την αλήθεια με κάθε τρόπο. Κυρίως όμως, προσπαθούν να απομονώσουν τα θύματά τους από όσους πρώην οπαδούς τους κατάλαβαν την πλάνη τους, και μπορούν να αποδείξουν την απάτη και στους άλλους.

Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος. «Μνημονευτέον Θεού μάλλον ή αναπνευστέον»

Ο π. Επιφάνιος ήταν μια προφητική και πατερική παρουσία στην εποχή μας που είχε σαν αποστολή να διακρατήσει ζώσα τη συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας ότι πρέπει να αποβλέπει και να μιμείται τον της πίστεως Αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν, για να γίνει κοινωνός της Βασιλείας του Θεού.

Μια αποστολή που η εκπλήρωση της είχε σαν απαραίτητη προϋπόθεση τη συνεχή εν προσευχή επικοινωνία με την πηγή της Θείας Χάριτος, την Αγία Τριάδα για τη μέθεξη των υπερφυών χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, και την επίτευξη της καλής εν Χριστώ αλλοιώσεως.

Παράλληλα δηλαδή με την προσπάθεια μεθέξεως των διά μέσου των αιώνων καρπών του Αγίου Πνεύματος με τη μελέτη της Αγίας Γραφής και της πατερική ς θεολογίας είναι απαραίτητη προϋπόθεση η επίτευξη της αδιαλείπτου προσευχής που αποτελεί την υψηλότερη από την μελέτη των Ιερών κειμένων έκφραση, απόδειξη και επισφράγιση της γνησιότητος της υψίστης αυτής αποστολής.

Τίτο: Να ελευθερωθούν οι Σλάβοι του Αιγαίου

Πυρομαχικά πολυβόλου Βουλγαρικής κατασκευής, χρησιμοποιούμενα ύπό των κομμουνιστοσυμμοριτών, φέροντα επί του κιβωτίου των την ένδειξιν παραγωγής των (Καζανλίκ Βουλγαρίας), περιελθόντα εις χείρας του Ελληνικού στρατού την 10ην Δεκεμβρίου 1947, πλησίον του Διπλοχωρίου Δράμας.

 Εκτός, όμως, των διαδοχικών αποφάσεων του Ο.Η.Ε., δια των όποιων προσδιορίζετο ο χαρακτήρ του διεξαγόμενου πολέμου εις την Ελλάδα ως συμμοριακός πόλεμος (BANDITS WARFARE), έχομεν την σειράν των πραγματικών και ιστορικώς βεβαιωθέντων γεγονότων, τα όποια αποδεικνύουν, πέραν πάσης δυνατής αμφισβητήσεως, ότι ο πόλεμος εκείνος ήτο ξενοκίνητος εισβολή ενεργούμενων του Σλαβισμού. 

Η ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΑΤΗ

«Η Ελληνική γλώσσα έχει πλείστους τρόπους να θωπεύει την ακοήν και να γοητεύει τα πνεύματα».

(ΟΜΗΡΟΣ)

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης 

- Από τους αρχαιοτάτους εκείνους χρόνους, οι Έλληνες διηρημένοι σε διάφορες πολιτείες, διαμορφώνουν πρώτα την γλώσσα των.

- Από τις διαλέκτους των διαφόρων Ελληνικών φύλων, εγεννήθη η Εθνική γλώσσα των Ελλήνων και η κοινότης θρησκείας και γλώσσας εδημιούργησαν το Έθνος των Ελλήνων με τον ανά τους αιώνες λαμπρό πολιτισμό.

Η «Ζώσα Εκκλησία» ως η πόρνη μετά του κόκκινου θηρίου της Αποκαλύψεως.

σ.σ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις των ημερών μας είναι… «εντελώς τυχαία» !

Ομιλία του μακαριστού π. Αθανασίου Μυτιληναίου,  13/03/83

… Σε ένα μικρό σύγγραμα του Ρώσου επισκόπου Νοβογορόδ Ιννοκέντιου [της επαρχίας Νοβογορόδ (Νόβγκοροντ)]. αυτός ο Ιννοκέντιος -το έχω μαζί μου το βιβλιαράκι αυτό, κάποιος κύριος από σας προ μερικών ετών μου το έδωσε- το έγραψε ευθύς μετά την Ρωσικήν Επανάστασιν και το μετέφρασε ένας δικός μας Αρχιμανδρίτης, ο Σωφρόνιος Δούκας που ήταν εφημέριος στο Κίσνοβο της Ρουμανίας. Τυπώθηκε στην Ελλάδα το 1935. 

Και γράφει αγαπητοί μου τα εξής… Βέβαια προσπαθεί να ερμηνεύσει μερικά σημεία της Αποκαλύψεως, όχι ολόκληρη την Αποκάλυψη μόνο μερικά σημεία, και θέλει να αποκαλύψει την πραγμάτωση των όσων το Βιβλίο της Αποκαλύψεως αναφέρει ως προς τα τελεσιουργούμενα εις την εποχή μας και εις τον αιώνα μας με τον διωγμό της Εκκλησίας του Χριστού από εκείνα τα οποία ως αντίθετες δυνάμεις υπάρχουν. Όχι. Κάτι περισσότερο. 

-Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι: Ό,τι αποκαλυφθεί εδώ, στην Εξομολόγηση, δεν θα αποκαλυφθεί εκεί, στην Κρίση.

Στην Εξομολόγηση δεν πρέπει να φοβόμαστε ούτε να ντρεπόμαστε. Ο φόβος και η ντροπή είναι αισθήματα άλογα, που προέρχονται είτε από το διάβολο είτε από τον εγωισμό μας. 

Ο πνευματικός, που επιτελεί το Μυστήριο, ούτε με το λογισμό του δεν πρόκειται να σε κρίνει για τα αμαρτήματά σου. Είναι δυνατόν ένας αμαρτωλός να κρίνει άλλον αμαρτωλό; 

Γιατί και ο πνευματικός αμαρτωλός άνθρωπος είναι, άνθρωπος που φοβάται, όπως όλοι, την κρίση του Θεού και εξομολογείται τακτικά τα δικά του αμαρτήματα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019

Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Φωκά του Νέου από τη Σινώπη

Φῶς Κυρίου, ἔνδοξε Φωκᾶ, φωτίσαν,

Σὴν καρδίαν, ἔδειξε φωτὸς δοχεῖον.

Έτερον εις την ανακομιδήν του λειψάνου αυτού.

Nέαν κιβωτόν Iσραήλ αίρει νέος,

Φωκά νεκρόν φέρουσαν ως άλλας πλάκας.

Εἰκάδι τῇ τριτάτῃ Φωκᾶ νεκρὸς ἀμφεκομίσθη.

Ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ἔζησε καὶ μαρτύρησε κατὰ τὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Τραϊανοῦ.

Η ελευθερία είναι μεγάλο δώρο, αλλά και φρικτό!

Δυο μοναχοί συνομιλούσαν για τη σωτηρία. Ο ένας έλεγε:

- Η ψυχή μου δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη σκέψη ότι κάποιος θα χαθεί αιώνια. Νομίζω πως ο Κύριος θα βρει τρόπο να τους σώσει όλους.

Ο άλλος απάντησε:

- Οι άγιοι Πατέρες λένε ότι ο Θεός μπορούσε να δημιουργήσει τον άνθρωπο χωρίς τη συνέργειά του, αλλά να τον σώσει χωρίς τη συμφωνία και τη συνέργεια του ιδίου του ανθρώπου είναι αδύνατο. Η σωτηρία και η απώλεια βρίσκονται στην ελευθερία του ανθρώπου.