Τὸ διαχρονικὸ πνεῦμα τοῦ Ἀλεξὰντρ Σολζενίτσυν: 1975-2022
Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Ι. Βαθιώτης
«Μιὰ ἀρχὴ τῆς μηχανικῆς μᾶς λέει πὼς ἕνας μόνο ἄνθρωπος μπορεῖ, μ᾿ ἕνα ἀρκετὰ μακρὺ μοχλό, νὰ κινήσει ὁλόκληρο τὸν κόσμο. Ὁ Ἀλεξὰντρ Σολζενίτσυν ἀποτελεῖ μιὰ ζωντανὴ ἀπόδειξη τῆς ἀρχῆς αὐτῆς.(L. Kirkland)
Ἡ πένα του χρησιμεύει ὡς μοχλός, ἕνας μοχλὸς ποὺ γίνεται ἀκόμη πιὸ ἰσχυρὸς χάρη στὴν εὐφυία τοῦ συγγραφέα, τὸ ταλέντο του, τὸ κουράγιο του καὶ τὴν ἀδάμαστη ἀκεραιότητά του.
Προσπαθεῖ νὰ κινήσει ἕναν κόσμο ποὺ περισσότερο ἀπὸ ποτὲ ἄλλοτε εἶναι παραδομένος στὴν τρέλλα καὶ στὴ δειλία. Ἕνα κόσμο ποὺ χαιρετᾷ τὸν τρόμο, τὸ ἔγκλημα καὶ τὴν καταπίεση [...]».
To 1977 o ἐκδοτικὸς οἶκος Ἰ. Σιδέρης, στὴ σειρὰ «Πειστήρια» ἐξέδωσε ἕνα βιβιλιαράκι (ὑπὸ τὸν τίτλο «Ἀνατολὴ καὶ Δύση») μὲ τίς ὁμιλίες ποὺ ἐκφώνησε ὁ Ἀλεξὰντρ Σολζενίτσυν τὸ καλοκαίρι τοῦ 1975 -παραμονὲς τῆς συνδιάσκεψης τοῦ Ἐλσίνσκι- κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐπίσκεψης τοῦ συγγραφέως στὴν Η.Π.Α., προσκεκλημένος ἀπὸ τὴν Συνομοσπονδία τῶν Ἀμερικανικῶν Συνδικάτων AFL-CIO.
Στὴν ὁμιλία ποὺ ἐκφώνησε στὶς 30 Ἰουνίου 1975 στὴν Οὐάσιγκτον, ὁ Σολζενίτσυν ἀξιοποιεῖ δύο ρωσικὲς παροιμίες, οἱ ὁποῖες εἶναι ἐξαιρετικὰ ἐπίκαιρες.
Ἡ πρώτη παροιμία εἶναι ἡ ἐξής1:
Ὁ Σολζενίτσυν προσθέτει ἀμέσως μετά:
Στὸ πλαίσιο αὐτοῦ τοῦ παγκόσμιου-πολυμορφικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ ἡ προαναφερθεῖσα ρωσικὴ παροιμία ἰσχύει ἀνάποδα:
Στὴν ὁμιλία ποὺ ἐκφώνησε στὶς 30 Ἰουνίου 1975 στὴν Οὐάσιγκτον, ὁ Σολζενίτσυν ἀξιοποιεῖ δύο ρωσικὲς παροιμίες, οἱ ὁποῖες εἶναι ἐξαιρετικὰ ἐπίκαιρες.
Ἡ πρώτη παροιμία εἶναι ἡ ἐξής1:
«Ποτὲ μὴ φωνάζεις τὸν λύκο νὰ σὲ σώσει ἀπὸ τὰ σκυλιά! Πολέμα τα σκυλιὰ ἀλλὰ μὴν καλεῖς τὸν λύκο νά σε βοηθήσει. Γιατί ὅταν ἔρθουν οἱ λύκοι, θὰ σκοτώσουν τα σκυλιὰ ἀλλὰ θὰ σὲ ξεσκίσουν καὶ σένα ἐπίσης»
Ὁ Σολζενίτσυν προσθέτει ἀμέσως μετά:
«Ὁ δημοκρατικὸς κόσμος θὰ μποροῦσε νὰ νικήσει τὸ ἕνα ὁλοκληρωτικὸ καθεστὼς μετὰ τὸ ἄλλο, τὸ Γερμανικὸ πρῶτα καὶ μετὰ τὸ Σοβιετικό. Ἀντὶ γι᾿ αὐτὸ ὅμως, δυνάμωσε τὸν Σοβιετικὸ ὁλοκληρωτισμό, βοήθησε νὰ δημιουργηθεῖ ἕνας τρίτος ὁλοκληρωτισμός, ὁ Κινεζικός, καὶ τελικὰ ὅλα αὐτὰ ὁδήγησαν στὴ ρευστὴ σημερινὴ κατάσταση τοῦ κόσμου».Ἐν ἔτει 2022, ὁ κόσμος ἔχει περάσει σὲ μιὰ νέα φάση ὁλοκληρωτισμοῦ, ποὺ εἶναι παγκόσμιας ἐμβέλειας καὶ ἀλλάζει συνεχῶς πρόσωπο: Πότε φορὰ τὴν μάσκα τῆς τρομοκρατίας, πότε τῆς πανδημίας, πότε τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς, πότε τῆς ἐπισιτιστικῆς κρίσης, πότε τῆς ἐνεργειακῆς κ.ὅ.κ.
Στὸ πλαίσιο αὐτοῦ τοῦ παγκόσμιου-πολυμορφικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ ἡ προαναφερθεῖσα ρωσικὴ παροιμία ἰσχύει ἀνάποδα:
Ποτὲ μὴ φωνάζεις τὰ σκυλιὰ νὰ σὲ σώσουν ἀπὸ τὸν λύκο! Ἐπειδή, ἀπὸ καιρό, τὰ σκυλιὰ ζοῦν ἁρμονικὰ μὲ τὸν λύκο, δὲν θὰ ἔχεις καμία τύχῃ. Πολέμα ἀπ᾿ εὐθείας τὸν λύκο, παρακάμπτοντας τα σκυλιά!
Ἀποκωδικοποιῶντας τὴν παραβολή:
Ἄν θέλεις νὰ ὑπερασπιστεῖς τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου, χτύπα τὸν ὁλοκληρωτισμὸ μὲ τὸ δόρυ σου σημαδεύοντας τὴν καρδιὰ τοῦ λύκου. Μὴν διανοηθεὶς νὰ προσφύγεις στὰ σκυλιὰ τῆς δικαιοσύνης, πιστεύοντας ὅτι θὰ ἔχει τὴν πρόθεση νὰ σὲ γλυτώσει ἀπὸ τοὺς κυνόδοντες τοῦ λύκου2.Σύμφωνα μὲ τὴν δεύτερη παροιμία ποὺ ἐπικαλέσθηκε ὁ Σολζενίτσυν ἰσχύει ὁ ἑξῆς κανόνας3:
«Ὁ ἄνθρωπος τοῦ "ναὶ" εἶναι ὁ ἐχθρός σου, ὁ φίλος σου θὰ διαφωνεῖ μαζί σου».Ὁ Σολζενίτσυν σχολιάζει ἐπ᾿ αὐτοῦ:
«Φίλοι μου, δὲν θὰ σᾶς πῶ εὐχάριστα-γλυκὰ λόγια. Ἡ κατάσταση στὸν κόσμο δὲν εἶναι μόνο ἐπικίνδυνη, εἶναι ἀπειλητική, εἶναι καταστροφική».Στὴν συνέχεια, ὁ συγγραφέας συνοψίζει τίς δύο τάσεις ποὺ ὑπῆρχαν στὸν κόσμο τοῦ 20οῦ αἰώνα4:
«Ἡ μία εἶναι αὐτὴ πού [...] βρίσκεται σὲ ἐφαρμογὴ πάνω ἀπὸ τριάντα χρόνια. Εἶναι ἡ τάση τοῦ κοντόφθαλμου συμβιβασμοῦ, ἡ τάση νὰ παραχωροῦμε, νὰ παραχωροῦμε καὶ νὰ παραχωροῦμε, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι κάποια στιγμὴ ὁ λύκος θὰ ἔχει χορτάσει».
Ἡ δεύτερη τάση θεωρεῖται ἀπὸ τὸν Σολζενίτσυν τὸ κλειδὶ γιὰ τὰ πάντα, αὐτὸ ποὺ θὰ ἐξασφαλίσει σὲ ὅλους τὸ μέλλον μας5:
«Ὑπὸ τὸν σιδερένιο μανδύα τοῦ κομμουνισμοῦ -γιὰ εἴκοσι χρόνια στὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση καὶ μικρότερο χρόνο στὶς ἄλλες κομμουνιστικὲς χῶρες- ἄρχισε νὰ ἐκδηλώνεται κάποια ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπινου πνεύματος. Νέες γενιὲς μεγαλώνουν, ποὺ εἶναι σταθερὲς στὴν πλάτη τους μὲ τὸ κακό. Οἱ γενιὲς αὐτὲς δὲν εἶναι πρόθυμες νὰ δεχτοῦν συμβιβασμοὺς στερημένους ἀπὸ κάθε ἀρχή. Προτιμοῦν νὰ χάσουν τὰ πάντα -μισθό, ἀνέσεις, ἀκόμη καὶ τὴν ἴδια τὴν ζωή - ἀλλὰ δὲν εἶναι διατεθειμένες νὰ θυσιάσουν τὴ συνείδησή τους, δὲν εἶναι διατεθειμένες νὰ κάνουν συμφωνία μὲ τὸν διάβολο».
Στὴν σημερινὴ ἐποχὴ τοῦ παγκόσμιου-πολυμορφικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ εἶναι πλέον ὁλοφάνερο ὅτι κυριάρχησε ἡ πρώτη τάση. Οἱ πολῖτες ἁπανταχοῦ τῆς γῆς ἀποδείχθηκαν διαρκῶς ἐνδοτικοί, ἀφοῦ στοὺς κυνόδοντες τοῦ ὁλοκληρωτικοῦ λύκου παρέδωσαν σταδιακὰ ὁλοένα καὶ μεγαλύτερο τμῆμα τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς τους:
- Ἀρχικὰ ἄφησαν τὸν λύκο νὰ κατασπαράξει τὸ πρόσωπό τους φορῶντας τους μάσκα, στὴν Ἑλλάδα μάλιστα ὄχι μόνο μία, ἀλλὰ δύο.
- Στὴν συνέχεια, ἐπέτρεψαν στὸν λύκο νὰ χώνει τὰ νύχια του στὰ ρουθούνια τους καὶ νὰ τοὺς μεταχειρίζεται σὰν ὕποπτους τρομοκράτες ἀπὸ τοὺς ὁποίους παίρνει δεῖγμα DNA.
- Μετά, πείσθηκαν ἢ ἐξαναγκάσθηκαν νὰ δώσουν στὸν λύκο τὸ μπράτσο τους γιὰ νὰ ἐγχέει στὸν ὀργανισμὸ τους ἕνα καινοφανὲς φαρμακευτικὸ σκεύασμα.
Ἀκολούθως, συμπεριφέρθηκαν σὰν τηλεκατευθυνόμενα ὑγειονομικὰ πρεζόνια ποὺ προσέρχονται ὑπάκουα γιὰ τρύπημα κάθε φορὰ ποὺ βγαίνει φιρμάνι ἀπὸ τοὺς ντίλερ τοῦ "θαυματουργοῦ ὅπλου" κατὰ τοῦ "ἀόρατου ἐχθροῦ".
Ἐνῶ, λοιπόν, ἡ δεύτερη τάση, ὅπως περιγράφεται παραπάνω ἀπὸ τὸν Σολζενίτσυν σημαίνει ὅτι οἱ νέες γενιὲς «προτιμοῦν νὰ χάσουν τὰ πάντα -μισθό, ἀνέσεις, ἀκόμη καὶ τὴν ἴδια τὴν ζωή - ἀλλὰ δὲν εἶναι διατεθειμένες νὰ θυσιάσουν τὴ συνείδησή τους, δὲν εἶναι διατεθειμένες νὰ κάνουν συμφωνία μὲ τὸν διάβολο», στὸν ἀνάποδο κόσμο τῆς ἐποχῆς τοῦ κορωνοϊοῦ ἰσχύει τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο:
Οἱ γενιὲς τοῦ παγκόσμιου-πολυμορφικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ προτίμησαν νὰ θυσιάσουν τὴν συνείδησή τους καὶ νὰ κάνουν συμφωνία μὲ τὸν διάβολο, προκειμένου νὰ μὴ χάσουν τὸν μισθὸ καὶ τίς ἀνέσεις τους!
Κι ἔτσι ὁ παραλογισμὸς θριάμβευσε:
Μιὰ διασκέδαση στὰ μπουζούκια μετρᾷ περισσότερο ἀπὸ τὴν ἀκεραιότητα τῆς συνείδησης καὶ τοῦ σώματος!
Ἀνάποδα πρέπει νὰ διαβαστεῖ καὶ ἡ δεύτερη ρωσικὴ παροιμία ποὺ ἀνέφερε ὁ Σολζενίτσυν. Ὅσο ἀληθὲς εἶναι ὅτι «ὁ ἄνθρωπος τοῦ "ναὶ" εἶναι ὁ ἐχθρός σου, ὁ φίλος σου θὰ διαφωνεῖ μαζί σου», ἄλλο τόσο ἀληθὲς εἶναι ὅτι:
Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ζητᾷ τυφλὰ τὸ "ναί" σου καὶ δὲν σὲ ἀφήνει νὰ διαφωνεῖς μαζί του εἶναι ὁ ἀπόλυτος ἐχθρός σου.Στὴν ὁμιλία ποὺ ἐκφώνησε την 9η Ἰουλίου 1975 στὴν Νέα Ὑόρκη, ὁ Σολζενίτσυν ἐπικαλέσθηκε μία ἀκόμη ρωσικὴ παροιμία, ἡ ὁποία εἶναι ἐξίσου ἐπίκαιρη μὲ τίς προηγούμενες6:
«Ἀπ᾿ τίς πολλὲς φορὲς ποὺ πηγαίνει ἡ στάμνα στὴ βρύση, κάποτε θὰ σπάσει».
Ἡ ἑρμηνεία της ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Σολζενίτσυν7:
«Σ᾿ ἕναν κόσμο ποὺ οἱ θέσεις εἶναι πανάκριβες πρέπει νὰ μάθουμε νὰ πληρώνουμε τὴν τιμὴ ποὺ ἡ κάθε μία ἀπ᾿ αὐτὲς τίς θέσεις ἀξίζει. Δὲν γίνεται ν᾿ ἀγαπᾶτε τὴν ἐλευθερία καὶ ταυτόχρονα νὰ συμβιβάζεστε μὲ τὴ βία καὶ τὴν τυραννία ποὺ μέσα σ᾿ αὐτὲς εἶναι βυθισμένο τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς ἀνθρωπότητας».Ἡ ἑρμηνεία τῆς παροιμίας προσαρμοσμένη στὸ καθεστὼς τοῦ παγκόσμιου-πολυμορφικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ:
Δὲν γίνεται ν᾿ ἀγαπᾶτε τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ ταυτοχρόνως νὰ συμβιβάζεστε μὲ τὴν βία τῆς βιοεξουσίας καὶ τὴν ψηφιακὴ τυραννία, ποὺ σήμερα φορὰ ὑγειονομικὴ μπέρτα, αὔριο ὅμως θὰ καλύπτεται ἀπὸ κλιματικὸ ἢ ἄλλης φύσεως μανδύα.Ὁ Σολζενίτσυν κάνει μιὰ διαπίστωση ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἀφορᾷ στὸ ἀκέραιο τὴν δική μας ἐποχή8:
«Ἡ παγκόσμια ἱστορία, ὁλόκληρος ὁ πολιτισμὸς βρίσκονται σὲ μιὰ σημαντικὴ καμπή. Πολλοὶ παρατηρητές, ἀπὸ διαφορετικὲς σκοπιὲς ὁ καθένας τους, τὸ ἔχουν παρατηρήσει αὐτό. Αὐτὴ τὴν καμπὴ δὲν μπορῶ νὰ τὴ συγκρίνω παρὰ μόνο μὲ τὴ στροφὴ ποὺ σημάδεψε τὸ πέρασμα τῆς ἀνθρωπότητας ἀπ᾿ τὸ Μεσαίωνα στὴ σύγχρονη ἐποχή. Ἡ τωρινὴ καμπὴ εἶναι μιὰ ὁλόκληρη, μιὰ πλήρης στροφὴ τοῦ πολιτισμοῦ. Ὅλες οἱ παραδοσιακὲς ἔννοιες ξεθωριάζουν καὶ οἱ ὁρισμοί τους χάνουν τὴν ἀκρίβειά τους. Οἱ λέξεις οἱ πιὸ τρέχουσες, οἱ πιὸ συνηθισμένες, οἱ πιὸ κανονικὲς σιγὰ σιγὰ ἀδειάζουν ἀπὸ νόημα. Μέθοδοι ποὺ ἐπὶ αἰῶνες εἶχαν ἀποδείξει τὴ χρησιμότητά τους παύουν πιὰ νὰ εἶναι ἀποτελεσματικές. Ὅλες οἱ ἀξίες ποὺ λατρέψαμε, ποὺ ἀγαπήσαμε καὶ ποὺ γι᾿ αὐτὲς χτυποῦσαν οἱ καρδιές μας κι ἔτρεμαν οἱ ζωές μας ἀρχίζουν νὰ σβήνουν καὶ κινδυνεύουν ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ νὰ καταρρεύσουν».Ἀρκεῖ, λοιπόν, νὰ θυμηθοῦμε πόσο ἄδειασε ἀπὸ νόημα ἡ λέξη ἐλευθερία, ἔτσι ὅπως τὴν χρησιμοποίησαν οἱ νεοταξίτικες μαριονέττες γιὰ νὰ πείσουν τὸν λαὸ ὅτι τὸ μαζικὸ τρύπημα ἦταν μιὰ ἐπιχείρηση ἐλευθερίας (ἐνῶ πρόκειται γιὰ ἐπιχείρηση σκλαβιᾶς ποὺ μετατρέπει τὸν ἅπαξ τρυπημένο σὲ ἀενάως τρυπητέο!) καί, ἀντιστοίχως, ὅτι:
Τὸ πρόστιμο σὲ βάρος τῶν ἀτρύπητων πολιτῶν ἡλικίας ἄνω τῶν 60 ἐτῶν δὲν εἶναι ἐξαναγκαστικό, διότι -ἄκουσον, ἄκουσον!- ἂν κάποιος ἐπιλέξει νὰ τρυπηθεῖ, δὲν θὰ τὸ πληρώσει. Ἄρα ἀκόμη κι ἕνας ληστὴς ἐνθυλακώνει νομίμως τὰ χρήματα τοῦ ἀπειλουμένου, ἀφοῦ αὐτός, παρότι ἀπειλήθηκε, δὲν ἐξαναγκάσθηκε, ἀλλὰ συνεργάσθηκε οἰκειοθελῶς!
O tempora, o mores!
Οἱ παραδοσιακὲς ἔννοιες δὲν ξεθώριασαν ἁπλῶς καὶ οἱ ὁρισμοί τους δὲν ἔχασαν ἁπλῶς τὴν ἀκρίβειά τους, ὅπως παραπονιόταν ὁ Σολζενίτσυν πρὶν ἀπὸ 47 χρόνια, ἀλλὰ πολὺ περισσότερο ἀναποδογύρισαν.
Ἡ ἐλευθερία ἔγινε σκλαβιὰ καὶ ἡ σκλαβιὰ ἐλευθερία.Καὶ πάλι μὲ τὰ λόγια τοῦ Σολζενίτσυν, τὰ ὁποῖα ἀπευθύνονταν στοὺς ἐλεύθερους (;) Ἀμερικανούς:
«Ἐκ γενετῆς εἴμαστε σκλάβοι. Γεννιόμαστε σκλάβοι. Ἐγὼ ποὺ δὲν εἶμαι πιὰ καὶ πολὺ νέος, γεννήθηκα μέσα στὴ σκλαβιά. Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ εἶναι ἀληθινὸ γιὰ μένα εἶναι ἀκόμη πιὸ ἀληθινὸ γιὰ τοὺς νέους. Εἴμαστε σκλάβοι, ἀλλά μὲ ὅλη τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς μας ποθοῦμε τὴν ἐλευθερία. Ἐνῶ ἐσεῖς γεννηθήκατε ἐλεύθεροι. Ἀλλὰ γιατί, ἐνῶ εἶστε ἐλεύθεροι, θέλετε νὰ χαλκεύσουν ἐπάνω σας τὰ δεσμὰ τοῦ σκλάβου; Γιατί βοηθεῖτε αὐτοὺς ποὺ μᾶς τυραννοῦν;».
Ἄν ζοῦσε σήμερα ὁ Σολζενίτσυν, δὲν ἀποκλείεται νὰ ρωτοῦσε τοὺς λαοὺς ποὺ παραδόθηκαν ἀμαχητὶ στὸν ὑγειοναζισμό-ἰατροφασισμὸ καὶ προπάντων τὸν ἑλληνικὸ λαό:
- Γιατί ἀφήνετε τὴν ὁλοκληρωτικὴ κυβέρνηση Μητσοτάκη νὰ σᾶς ἐξευτελίζει καθημερινὰ βιάζοντας τὴν κοινὴ λογική;
- Γιατί ἐπιτρέπετε νὰ σᾶς μεταχειρίζεται σὰν ζῶα μὲ διπλὸ φίμωτρο καὶ σὰν προϊόντα ποὺ πρέπει συνεχῶς νὰ σκανάρονται;
- Γιατί θέλετε νὰ χαλκεύουν ἐπάνω σας τὰ δεσμὰ τοῦ σκλάβου;
- Γιατί συνεργάζεστε μὲ αὐτοὺς ποὺ σᾶς τυραννοῦν;
Ὁ Ρῶσος νομπελίστας ἴσως ἐπαναλάμβανε τὸ παράδειγμα τοῦ σκακιστή9:
«Πολὺ λίγη σημασία ἔχει ἐὰν ὁ σκακιστὴς θὰ χάσει ἢ θὰ κερδίσει. Σημασία ἔχει ὅτι ὁ σκακιστὴς μέσα στὴ ζέστη τῆς δράσης ξέχασε νὰ κοιτάξει τὸν ἀντίπαλό του ποὺ ἔχει βλέμμα δολοφόνου. Ἑνὸς δολοφόνου, ποὺ σὲ περίπτωση ἀποτυχίας κρατάει πίσω του κρυμμένο ἕνα σφυρὶ ποὺ μ᾿ αὐτὸ θὰ σπάσει τὸ κεφάλι τοῦ ἀντιπάλου του καὶ θὰ στείλει τὸ παιχνίδι νὰ κάνει περίπατο. Παρ᾿ ὅλη τὴν εὐφυΐα του, ὁ σκακιστὴς ξέχασε νὰ σηκώσει τὸ βλέμμα του καὶ νὰ κοιτάξει τὸ βαρόμετρο. Οὔτε κἂν λαβαίνει ὑπ᾿ ὄψη του ὁ σκακιστής μας ὅτι ἔξω σκοτείνιασε, ὅτι ὁ ὑδράργυρος χαμήλωσε, καὶ ὅτι πυκνὰ σύννεφα ποὺ προμηνύουν θύελλα, ἀδιάκοπα, συγκεντρώνονται στὸν οὐρανό».Ὡστόσο, ὁ ὡραῖος αὐτὸς παραλληλισμὸς θὰ ἦταν ἀνεδαφικὸς γιὰ τοὺς σημερινοὺς Ἕλληνες, ἀφοῦ αὐτοὶ ἔχουν σταματήσει πρὸ πολλοῦ νὰ παίζουν σκάκι.
- Ζοῦν μόνο στὸ δυστοπικὸ τώρα, χωρὶς νὰ ἐπιχειροῦν προβολὲς στὸ αὔριο τῆς τελεσίδικης (ἀλλὰ ὄχι ἀμετάκλητης) ἐπιβολῆς τοῦ Ἀντιχρίστου.
- Δὲν προσπαθοῦν κἂν νὰ φαντασθοῦν ποῦ θὰ ὁδηγήσουν μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια οἱ ἀδιάκοπες παραχωρήσεις τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματός τους στὶς βουλὲς τῶν βουλιμικῶν βιοεξουσιαστῶν τους.
«καὶ ἐδόθη αὐτῷ πνεῦμα δοῦναι τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου, ἵνα καὶ λαλήσῃ ἡ εἰκὼν τοῦ θηρίου καὶ ποιήσῃ, ὅσοι ἐὰν μὴ προσκυνήσωσι τῇ εἰκόνι τοῦ θηρίου, ἵνα ἀποκτανθῶσι»Εὐλόγως θὰ σκεπτόταν κάποιος νὰ ὑποστηρίξει ὅτι ἡ ἀντιτριάδα τῶν ὅπλων κατὰ τοῦ "ἀόρατου ἐχθροῦ", ἀποτελούμενη ἀπὸ τὴν μάσκα, τὰ διαγνωστικὰ τὲστ καὶ τὸ ἐμβόλιο, ἐπιτελεῖ τὴν λειτουργία τοῦ ἀντίχριστου χαράγματος, ἀφοῦ χωρὶς αὐτὰ (διαζευκτικῶς ἢ σωρευτικῶς) οἱ πολῖτες δὲν μποροῦν νὰ μετάσχουν στὶς ἐμπορικὲς συναλλαγὲς ἢ νὰ λάβουν μέρος σὲ κοινωνικὲς δραστηριότητες. Κοντολογίς: Ὑφίστανται τὸν κοινωνικο-οἰκονομικὸ ἀποκλεισμό τους.
«καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν»
«καὶ ἵνα μὴ τίς δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ».
Δυστυχῶς, ἡ ὁμοιότητα ἀνάμεσα στὸ χάραγμα καὶ τὴν προαναφερθεῖσα ἀντιτριάδα εἶναι πολὺ μεγάλη γιὰ νὰ παρακάμπτεται ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ ἤ, ἀκόμη χειρότερα, περιπαικτικά. Συνεπῶς:
- Τὸ χάραγμα δὲν δικαιολογεῖ συνειδησιακὸ ἄραγμα!
- Ἡ ὁπλικὴ ἀντιτριάδα ἐπιβάλλει διανοητικὴ γρηγοράδα!
- Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἀποκλείουμε τίποτε, γιατί τότε εἶναι ποὺ ξαφνικὰ μπορεῖ νὰ ἀποκλειστοῦμε!
1 Ἀνατολὴ καὶ Δύση, μτφ.: Ἀ. Τσακίρης, σελ. 24.
2 Ἐπ' αὐτοῦ βλ. Βαθιώτη, Ἀπὸ τὴν πανδημία στὴν κλιματικὴ ἀλλαγή. Συντονισμένα τρομο-κράτη σὲ φόντο παγκόσμιας διακυβέρνησης, ἐκδ. Ἀλφειός, Ἀθήνα 2021, σελ. 317, ὅπου ἡ φράση: Δὲν προστρέχουμε στὰ λυκόπουλα γιὰ νὰ προστατευθοῦμε ἀπὸ τὸν λύκο.
3 Ό.π., σελ. 25.
4 Ό.π., σελ. 46.
5 Αὐτόθι.
6 Ἀνατολὴ καὶ Δύση, μτφ.: Ἀπ. Κατσόγιαννος, σελ. 73.
7 Αὐτόθι.
8 Ό.π., σελ. 80.
9 Ό.π., σελ. 79.
10 Κεφ. 13, 15-17.
_______________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
«νὰ μὴν ἀποκλείουμε τίποτε,γιατὶ τότε ξαφνικὰ μπορεῖ νὰ ἀποκλεισθοῦμε !»
ΑπάντησηΔιαγραφή« βάζουμε τὸ μυαλό νὰ δουλέψῃ» ποὺ λέει καὶ ὁ π.'Αρσένης
ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ,ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ !