Tι σημαίνουν τα λόγια «Σοι Κύριε».

Τοιχογραφία της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Στο τέλος κάποιων σύντομων προσευχών ο ιερέας καλεί τον λαό, για να παραδοθεί εντελώς στον Κύριο Χριστό λέγοντας: «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Σ’ αυτό ο λαός άπαντα: «Σοί Κύριε».

Τούτα τα λόγια είναι πολύ σημαντικά, και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πολλές καταστάσεις στην ανθρώπινη ζωή.

Όταν έχεις υγεία και προκοπή στη δουλειά, ύψωσε την καρδιά σου και πες: «ευγνωμονώ Σοι Κύριε»!

Η γενιά της ντροπής

Πολλές κοινωνίες απέτυχαν, όσον αφορά την ενεργητική αντιμετώπιση των προβλημάτων τους, επειδή είχαν ξεχάσει τη δική τους ιστορία – βιώνοντας σταδιακά την εξαφάνιση του πολιτισμού τους. Κάποιες προκάλεσαν ακόμη και την «αποτέφρωση» του Έθνους τους, επειδή έκαναν τόσο μεγάλα λάθη, η μελέτη των οποίων σήμερα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, είχαν προσβληθεί από μία ανεξήγητη, μαζική σχιζοφρένεια.

 

Γράφει ο Βασίλης Βιλάρδος

Άποψη

Είμαστε σίγουροι πως κάποια στιγμή στο μέλλον, τα παιδιά μας θα αναρωτηθούν γιατί επιτρέψαμε στη σκιώδη εξουσία της Τρόικας να αναλάβει τα ηνία της Ελλάδας – να τη θέσει αμαχητί υπό την κατοχή των δανειστών της και να μετατρέψει πολλές γενιές Ελλήνων σε σκλάβους χρέους. 

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Τί είναι ο ανθρώπινος νους χωρίς τον Χριστό;

Χωρίζεται ο άνθρωπος από τον Χριστό; Τότε χωρίζεται από την μοναδική λογική έννοια του «όντος» του, της ζωής του, της υπάρξεώς του. Χωριζόμενος ο άνθρωπος από τον Χριστό, χωρίζεται και από την μόνη λογική έννοια της ψυχής του, του «νοός» του, της συνειδήσεώς του, του θελήματός του, του σώματός του. 

Τί είναι ο ανθρώπινος νους χωρίς τον Χριστό; 

Είναι ένας μαρτυρικός, βασανιστικός θρήνος. Τί είναι η ψυχή του ανθρώπου χωρίς τον Χριστό; Είναι ένα ομιλούμενο σκιάχτρο. Τί είναι η συνείδησή του, ή βούλησή του; Είναι ένας απελπισμένος τυφλός. 

Προς εμφύλιο η Αλβανία – «Βόμβα» από ΜΜΕ: «Πάμε σε κρίση σαν εκείνη του 1997» – «Ετοιμαστείτε για τα χειρότερα!»

Δραματικές εξελίξεις έχουμε στην Αλβανία, λίγες μόλις εβδομάδες από τις σφοδρές διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης κατά του καθεστώτος Ράμα, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις, συνοδεύτηκαν από «εκρήξεις» βίας, φέρνοντας τη χώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Οδηγείται σε εμφύλιο πόλεμο η Αλβανία μετά το κύμα διαδηλώσεων έξω από το κοινοβούλιο και πόσο κινδυνεύουν οι γειτονικές χώρες;

Η απάντηση είναι κάπου στη μέση. Πάντως η κατάσταση έχει βγει εκτός ελέγχου. Το σκηνικό θυμίζει τις ταραχές του 1997 και τη γενικότερη κατάσταση εκείνης της εποχής στην περιοχή των Βαλκανίων.

Αληθώς ανέστη ο Κύριος! (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Η πλάνη πάντα αυτοκαταστρέφεται και, χωρίς να το θέλει, στηρίζει σε όλα την αλήθεια. Πρόσεξε: Έπρεπε ν’ αποδειχθεί ότι ο Χριστός πέθανε και τάφηκε και αναστήθηκε. Ε, λοιπόν, όλα αυτά τα κατοχυρώνουν οι ίδιοι οι εχθροί! 

Εφόσον έφραξαν με το βράχο και σφράγισαν και φρούρησαν τον τάφο, δεν ήταν δυνατό να γίνει καμιά κλοπή. Αφού όμως, μολονότι δεν έγινε κλοπή, ο τάφος βρέθηκε άδειος, είναι ολοφάνερο και αναντίρρητο πως ο Χριστός αναστήθηκε. Είδες πώς, και μη θέλοντας, στηρίζουν την αλήθεια;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019

Άγιος Μάρκος ο Απόστολος και Ευαγγελιστής

Σύροντες εἰς γὴν Μᾶρκον οἱ μιαιφόνοι,

Πρὸς οὐρανοὺς πέμποντες αὐτὸν ἠγνόουν.

Εἰκάδι πέμπτῃ Μᾶρκον ἑνὶ χθονὶ ἄφρονες εἷλκον.

Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος ήταν ανεψιός του Αποστόλου Βαρνάβα και η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία. Η καταγωγή του ήταν μάλλον από την Κύπρο, αργότερα όμως εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα. Το ιουδαϊκό όνομα του ευαγγελιστού ήταν Ιωάννης. Μάρκος ήταν το Ρωμαϊκό του επώνυμο, που πήρε κατά τη συνήθεια που υπήρχε τότε. Και μ' αυτό έμεινε γνωστός στον χριστιανικό κόσμο.

Μόνο με την βοήθεια του Θεού μπορεί να θεωθεί ο άνθρωπος

Οι ευρωπαίοι άνθρωποι αν και βαπτισμένοι στο όνομα του Χριστού, υποτάχθηκαν στον διάβολο, αρνούμενοι τον Χριστό, για να πάρουν το παράσημο που θα τους έκανε θεούς. 

Καθένας τους αρνήθηκε τον Χριστό, έφτυσε το σταυρό, γονάτισε στο διάβολο και αμέσως πήρε τίτλους, λόρδος, βαρόνος, στρατηγός...

Οι ευρωπαίοι μέχρι τελευταίου γράμματος εκπλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο διάβολο, αρνούμενοι τον Χριστό.

Άγιος Ιωάννης Κροστάνδης: Αποφθέγματα 4.

Τι θα πει να είσαι άνθρωπος της Εκκλησίας; «Να τι θα πει, με απλά λόγια: Βλέπεις ένα φτωχό που ζητά ελεημοσύνη; Αναγνώρισε σ’ αυτόν τον αδελφό σου, και ελέησέ τον με την πεποίθηση ότι στο πρόσωπό του βλέπεις τον ίδιο τον Χριστό. 

Σε επισκέπτεται ένας άνθρωπος, γνωστός ή και άγνωστος; Δέξου τον πάλι όπως θα δεχόσουν τον Κύριο, αν σου χτυπούσε την πόρτα. Αγκάλιασέ τον με την αγάπη σου, φιλοξένησέ τον με χαρά και συζήτησε μαζί του πνευματικά θέματα.» 

Για την σχέση με τους αγνώστους: «Τον κάθε άνθρωπο που σε πλησιάζει, να τον δέχεσαι με καλοσύνη και με χαρούμενη διάθεση, ακόμη κι αν είναι ένας επαίτης ή μια πτωχή γυναίκα.

Το "θηρίο" των πληροφοριών των Βρυξελλών "γεννήθηκε" και ...βρυχάται !

Ευρωπαϊκή Ένωση: Δημιουργεί κεντρική βάση δεδομένων με βιομετρικά στοιχεία για 350 εκατ. πολίτες...

Καλά πάει το πράγμα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έδωσε την έγκριση του για τη δημιουργία μιας κεντρικής βάσης δεδομένων που θα περιλαμβάνει τα βιομετρικά στοιχεία περισσότερων από 350 εκατομμυρίων πολιτών και μη-πολιτών της ΕΕ.

Σε αυτά τα βιομετρικά στοιχεία συμπεριλαμβάνονται δακτυλικά αποτυπώματα και φωτογραφίες προσώπων που θα βρίσκονται στη διάθεση των υπηρεσιών μετανάστευσης, στη συνοριοφυλακή και γενικότερα στα σώματα ασφαλείας.

Νικόλαος Θαλασσινός: Η ιατρική πραγματογνωμοσύνη και πιστοποίηση της Αναστάσεως

Στους χρόνους του Κυρίου η πιστοποίηση της κατάστασης της υγείας ενός ανθρώπου γινόταν από τους ιερείς. Ας θυμηθούμε την θεραπεία των δέκα λεπρών. Ο Κύριος μετά τη συνάντησή τους, τους προτρέπει να δείξουν τους εαυτούς τους στους ιερείς. 

Είναι φυσικό και λογικό, καθώς, κατά τεκμήριο, την εποχή εκείνη ήσαν τα πλέον μορφωμένα άτομα και πολλοί από αυτούς είχαν ευρύτερη παιδεία. Με την πάροδο των αιώνων, όπως ήταν φυσικό, η εκτίμηση της κατάστασης της υγείας του κάθε ανθρώπου περιήλθε στους φυσικούς λειτουργούς της,τους ιατρούς. 

Στις μέρες μας το ιατρικό πιστοποιητικό υγείας, αποτελεί το ισχυρότερο έγγραφο για την εκτίμηση της κατάστασης ενός ανθρώπου, όχι μόνο για το αν ζει, αλλά αν μπορεί να εργασθεί, να εκτελεί δικαιοπραξίες και γενικά αν μπορεί να θεωρείται ενεργό μέλος της κοινωνίας και μέχρι ποιο σημείο θεμελιώνει κάποια δικαιώματα. 

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

«Σήμερον πᾶσα κτίσις ἀγάλλεται καί χαίρει ὅτι Χριστός Ἀνέστη και ἅδης ἐσκυλεύθη». Αναστάσιμο παιάνα ψάλλουμε οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και ομολογούμε το μεγαλύτερο θαύμα που είδε η Ανθρωπότης. Την Ανάσταση του Κυρίου. Το μήνυμα της Ορθοδοξίας είναι Σταυροαναστάσιμο. Μετά τη Σταύρωση ακολουθεί η Ανάσταση. Αρκεί να το πιστέψουμε.

Και ο Ελληνισμός πιστεύει. Παρά τις επιθέσεις και τις αμφισβητήσεις των πάσης φύσεως αποδομητών αυτό το Έθνος ουδέποτε υπήρξε ουδετερόθρησκο. Η Ορθοδοξία είναι για τον Έλληνα η πίστη του, η ταυτότητά του, η κληρονομιά του, η πηγή ελπίδας, η ακτίνα φωτός μέσα στο σκοτάδι. 

ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟ ΘΕΟ - Toυ Αγίου Μακαρίου της Όπτινα

«Εσύ, που με την ανείπωτη καλοσύνη Σου μας δημιούργησες, πές μας, γιατί γέμισες τη ζωή μας με θλίψη; Το έλεός Σου δεν σε κάνει να λυπάσαι για αυτά που υποφέρουμε; Γιατί μου παραχωρείς την ύπαρξη και αργότερα την παίρνεις μακριά με έναν οδυνηρό θάνατο;

Δεν με ευχαριστούν, λέει ο Θεός, οι ασθένειές σου, Ω άνθρωπε. Αλλά, από τους σπόρους της θλίψης και της λύπης σας, θέλω να σας φέρω καρπούς αιώνιας και μεγαλοπρεπούς χαράς. 

Έγραψα το νόμο του θανάτου και της καταστροφής όχι μόνο στο σώμα σας, αλλά και σε κάθε αντικείμενο αυτού του ορατού κόσμου. 

Οι Φοίνικες πήραν το αλφάβητο από τους Κρήτες

Επί αιώνες πιστεύεται ότι οι Φοίνικες έδωσαν την γραφή στους Έλληνες. Ποια είναι, όμως, η αλήθεια.

Σύμφωνα με την επίσημα αποδεκτή ιστορία οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από τους Φοίνικες, οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας – Παλαιστίνης. 

Συμβαίνει πράγματι κάτι τέτοιο ή συνέβη ακριβώς το αντίθετο;

Οι Φοίνικες δηλαδή να παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους, οι οποίοι κατά τον 13ον π.Χ. αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι, όπως μας είναι γνωστοί, από την Παλαιά Διαθήκη. Σύμφωνα τουλάχιστον με τον Άρθουρ Έβανς, Άγγλο αρχαιολόγο, υποστηρίζει: «Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφής».

Ο π. Επιφάνιος Θεοδωροπουλος καταρρίπτει τα επιχειρήματα των εχθρών της Ανάστασης

Ενα πρωινό συζητά ο γέροντας με δυο-τρεις επισκέπτες στο σπίτι του. Ο ένας ειναι ιδεολογος κομμουνιστής...... 

Όλο το οικοδόμημα του Χριστιανισμού στηρίζεται στο γεγονός της Αναστάσεως. Αυτό δεν το λέω εγώ. Το λέει ό Απόστολος Παύλος: «Ει Χριστός ουκ έγήγερται, ματαία ή πίστις ημών» (Α' Κορ. ιε' 17). "Αν ό Χριστός δεν ανέστη, τότε όλα καταρρέουν. Ό Χριστός όμως ανέστη, πράγμα το όποιο σημαίνει ότι είναι Κύριος της ζωής καί του θανάτου, άρα Θεός.

- Εσείς τα είδατε όλα αυτά; Πώς τα πιστεύετε;

- Όχι, εγώ δεν τα είδα. Τα είδαν όμως άλλοι, οι Απόστολοι. Αυτοί στη συνέχεια τα γνωστοποίησαν καί μάλιστα προσυπέγραψαν τη μαρτυρία τους με το αίμα τους. Κι όπως όλοι δέχονται, ή μαρτυρία της ζωής είναι ή υψίστη μαρτυρία.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019

Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος

Ἐχθροὺς ὁ τέμνων Γεώργιος ἐν μάχαις,

Ἑκὼν παρ' ἐχθρῶν τέμνεται διὰ ξίφους.

Ἦρε Γεωργίου τρίτῃ εἰκάδι αὐχένα χαλκός.

Ο λαοφιλής Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς. Ο πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό όταν ο Γεώργιος ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα του τότε τον πήρε μαζί της στην πατρίδα της την Παλαιστίνη, όπου είχε και τα κτήματα της. Όταν έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι' αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμη και ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ.

Ήθη και έθιμα σε όλη την Ελλάδα

Σε κάθε γωνιά της χώρας γιορτάζεται το αναστάσιμο μήνυμα.

Μετά την Ανάσταση, ακολουθεί χορός και τραγούδι σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Από τους «λάκκους» της Λιβαδειάς μέχρι το έθιμο της «Κούνιας» στην Κύθνο, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας γιορτάζεται το αναστάσιμο μήνυμα.

Μακεδονία

Παλαιότερα στη Μακεδονία η νοικοκυρά έβαζε το πρώτο αυγό στο εικονοστάσι, από όπου το έβγαζε με την πυροστιά μόνο όταν έβρεχε ή άστραφτε, για να «ξορκίσει» το χαλάζι και τις πλημμύρες. 

Άγιος Πορφύριος: «Μοναστήρι είναι και το σπίτι σου, αν θες»

Γιά αρκετό καιρό με βασάνιζαν λογισμοί, γιατί να μη γίνω κι εγώ μοναχός να αφιερωθώ τελείως στον Θεό, αλλά παντρεύτηκα και με τα παιδιά που έκανα δεσμεύτηκα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα καλό για τον Θεό.

Με αυτές και περισσότερες σκέψεις, πήγα μια μέρα στον Παππούλη και αφού εξομολογήθηκα τις διάφορες αμαρτίες που είχα, γιατί όλο αμαρτίες έκανα και κάνω, μου λέει, χωρίς να του πω τίποτα γι’ αυτό το θέμα:

“Άντε φύγε τώρα και μη τα σκέπτεσαι αυτά. Ασ’ τα, δεν είναι για σένα. Μοναστήρι είναι και το σπίτι σου, αν θες. Δεν διαφέρει σε τίποτα απ’ αυτό. 

Ποιός μας δίνει μαρτυρία ότι υπάρχει Θεός.

 Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Κι εσύ και η γερόντισσα μητέρα σου είστε αφιερωμένες στην ορθόδοξη πίστη. Από τότε που αρχίσατε να εκπληρώνετε τις εντολές της νηστείας, της προσευχής, της ελεημοσύνης και της Μετάληψης, από τότε τα μυστικά της αλήθειας όλο και περισσότερο σας αποκαλύπτονται. 

Πράγματι αυτός είναι ο ορθός δρόμος: μέσω της εξάσκησης του γνωστού φθάνουμε στο άγνωστο. Κατά τη σιωπηλή και μακροχρόνια προσευχή η αλήθεια εμφανίζεται. 

Όμως η καρδιά σου φλέγεται από την επιθυμία, ώστε και πολλούς άλλους να κατευθύνεις στην οδό της αλήθειας.

Ἅγιος Παΐσιος: Εἶναι ἀσφάλεια ἡ προσευχὴ

– Πῶς θὰ νιώσουμε, Γέροντα, τὴν προσευχὴ ὡς ἀνάγκη;

– Ἔπρεπε νὰ εἴχατε πάει στὸν πόλεμο, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ συνεννοηθοῦμε! Στὸν στρατό, ἐν καιρῷ πολέμου, ὅταν ἤμασταν σὲ συνεχῆ ἐπαφὴ καὶ «ἐν διαρκεῖ ἀκροά­σει» μὲ τὸ Κέντρο, εἴχαμε περισσότερη σιγουριά. 

Ὅταν ἐπικοινωνούσαμε κάθε δύο ὧρες, νιώθαμε μία ἀνα­σφάλεια. Ὅταν ἐπικοινωνούσαμε μόνο δύο φορὲς τὴν [//29] ἡμέρα, πρωὶ καὶ βράδυ, τότε νιώθαμε ξεκρέμαστοι. 

Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὴν προσευχή. Ὅσο περισσότερο προσεύχεται κανείς, τόσο περισσότερη πνευματικὴ σι­γουριὰ νιώθει. Εἶναι ἀσφάλεια ἡ προσευχή.

Ἐπιστημονική μαρτυρία γιά τό Ἅγιο Φῶς δίνει ἐντυπωσιακά ἀποτελέσματα!

Οι μετρήσεις του Ρώσου φυσικού Αντρέι Βολκόβ το Μεγάλο Σάββατο του 2008. Από την επιστημονική μελέτη του αρχιτέκτονα Χάρη Σκαρλακίδη για το Άγιο Φως.Δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του. 

To Πάσχα του 2008, ο Ρώσος φυσικός Αντρέι Αλεξάντροβιτς Βολκόβ, 1 του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Ρωσίας «Ινστιτούτο Κουρτσιάτοβ», 2 τέθηκε επικεφαλής μιας επιστημονικής αποστολής που είχε ως σκοπό να διερευνήσει το θαύμα του Αγίου Φωτός.

Το εγχείρημα διοργανώθηκε από τον καθηγητή Αλεξάντερ Μοσκόφσκι, 3 για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ που ήταν αφιερωμένο στον ρόλο των θαυμάτων στη θρησκεία.

Άγιος Ιωάννης Κροστάνδης: Αποφθέγματα 3.

Για την εντολή των «καλών έργων»: «Εγώ την εννοώ ως εξής: «Ούτω λαμψάτω το φώς υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς.» (Ματθ. 5:16). 

Αφήστε λοιπόν, τον κόσμο να ιδεί τα καλά σας έργα, για να δοξάσει γι’ αυτά τον Κύριο. Θα πάρουν έτσι οι άνθρωποι ένα ζωντανό παράδειγμα και θα πεισθούν γι’ αυτά τα έργα. 

Απ’ αυτήν όμως πρέπει να τα κρύβετε (κι έδειξε με το δάχτυλο του την καρδιά). Απ’ αυτήν, όλα πρέπει να μένουν κρυφά «Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου» (Ματθ. 6:3). Με το «αριστερά» εννοεί στην πραγματικότητα την γνώμη, που έχομε για τον εαυτό μας και την ματαιοδοξία.»

«Δεν έχω αγάπη ούτε για Προσευχή, ούτε για τον Θεό, ούτε για τους άλλους. Τι να κάνω;»

Προσευχή: Κάποτε ένας προσκυνητής στο Άγιο Όρος έθεσε σε πολλούς γέροντες το ερώτημα: «Τι είναι σπουδαιότερο στη ζωή μας»; Όλοι του απαντούσαν: «Είναι η αγάπη του Θεού· ν’ αγαπάς τον Θεό και τον πλησίον σου».

Σκέφθηκε: «Δεν έχω αγάπη ούτε για προσευχή, ούτε για τον Θεό, ούτε για τους άλλους. Τι να κάνω;».

Και ύστερα μόνος του αποφάσισε: «Θα ενεργώ σαν να είχα αυτή την αγάπη». Τριάντα χρόνια αργότερα το Άγιο Πνεύμα του έδωσε τη χάρη της Αγάπης.

90. Αναπόφευκτα θα περάσουμε ώρες, εβδομάδες, χρόνια που θα ζούμε χωρίς να αισθανόμαστε την ενέργεια του Πνεύματος μέσα μας. Πρόκειται για σημαντικές περιόδους, κατά τις οποίες έχουμε την ευκαιρία να φανερώσουμε την πιστότητα της αγάπης μας για τον Χριστό.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Χωρίς την Ανάσταση του Χριστού δεν θα υπήρχε Χριστιανισμός!

Ἐὰν ὑπάρχει μιὰ ἀλήθεια στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ εὐαγγελικὲς ἀλήθειες, ἡ ἀλήθεια αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. 

Καὶ ἀκόμη, ἐὰν ὑπάρχει μιὰ πραγματικότητα στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ καινοδιαθηκικὲς πραγματικότητες, ἡ πραγματικότητα αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. 

Μόνο στὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐξηγοῦνται ὅλα τὰ θαύματά Του, ὅλες οἱ ἀλήθειές Του, ὅλα τὰ λόγια Του, ὅλα τὰ γεγονότα τῆς Καινῆς Διαθήκης. 

Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του ὁ Κύριος δίδασκε γιὰ τὴν αἰώνια ζωή, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος ὄντως εἶναι ἡ αἰώνια ζωή. 

Ἅγιος Παΐσιος: “ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΕΡΑ…”

«-Γέροντα, μου κάνει εντύπωση το θάρρος των Μυροφόρων.

-Οι Μυροφόρες είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη στον Χριστό, είχαν πνευματική κατάσταση, γι’ αυτό δεν υπολόγισαν τίποτα… Γι’ αυτό και αξιώθηκαν να ακούσουν από τον Άγγελο το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως.

-Γέροντα, πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε την χαρά της Αναστάσεως;

–Να καλλιεργήσουμε το χαροποιόν πένθος, για να έρθει η πραγματική χαρά. Αν ζήσουμε με ευλάβεια και κατάνυξη την Μεγάλη Εβδομάδα, θα ζήσουμε με πνευματική αγαλλίαση και θεία ευφροσύνη την Αγία Ανάσταση.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ

  

Χριστὸς κατελθὼν πρὸς πύλην ᾍδου μόνος

Λαβὼν ἀνῆλθε πολλὰ τῆς νίκης σκῦλα.

Οι γυναίκες οι οποίες παραβρέθηκαν κατά την εσπέρα της Παρασκευής, στον ενταφιασμό του Σωτήρα, δηλαδή η Μαρία η Μαγδαληνή και οι υπόλοιπες, όταν επέστρεψαν από το Γολγοθά στην πόλη, ετοίμασαν αρώματα και μύρα για να αλείψουν το σώμα του Ιησού, και την επομένη μέρα απείχαν από κάθε δραστηριότητα λόγω της αργίας του Σαββάτου. 

Κατά το βαθύ όρθρο, όμως, της Κυριακής, η οποία ονομάζεται από τους Ευαγγελιστές «πρώτη Σαββάτου» και «μία Σαββάτων», δηλαδή πρώτη μέρα της εβδομάδος, μετά από τριάντα έξι σχεδόν ώρες από τη νέκρωση του ζωοδότη Λυτρωτή, έρχονται με νεκρώσιμα αρώματα στον τάφο.