ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Οἱ Ἅγιοι Δισμύριοι (20.000) Μάρτυρες οἱ ἐν Νικομηδείᾳ καέντες

Ως προσφοραί σοι Σώτερ εξωπτημέναι,

Oι δισμύριοι του νεώ κείνται μέσον.

Aνέρας (ήτοι άνδρας) ογδοάτη κτάνεν εικάδι δισμυρίους πυρ.

Τὸν 4ο αἰώνα μ.Χ., ἐπὶ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, οἱ χριστιανοὶ τῆς Νικομήδειας ἦταν ἀρκετὰ πολυπληθείς. Ὁ ἐπίσκοπος Ἄνθιμος, ἄνδρας ἄξιος καὶ μὲ αὐταπάρνηση, κοπίαζε νύχτα – μέρα γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν. Ἡ πρόοδος αὐτὴ τῶν χριστιανῶν κέντρισε τὸ φθόνο τῶν εἰδωλολατρῶν ἀρχόντων καὶ θέλησαν νὰ ἐξοντώσουν τὴν χριστιανικὴ Ἐκκλησία, προπάντων στὰ μεγαλύτερα καὶ πολυπληθέστερα κέντρα της.

π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης - Τοῦ ἁγίου πρωτομάρτυρος Στεφάνου - ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ

 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ἀγαπητοί μου, ἄπιστοι. Ἕνας τρόπος γιὰ νὰ τοὺς φέρουμε κοντὰ στὸ Θεό, εἶνε νὰ τοὺς δείξουμε τὸν οὐρανὸ καὶ νὰ τοὺς ρωτήσουμε· Ποιός ἔφτειαξε τὰ ἀν­αρίθμητα αὐ­τὰ ἄστρα; Μία ἡ λογικὴ ἀπάντησι· ὁ Θεός. Καταπληκτικὸ φαινόμενο ὁ οὐρανός.

Ἀλλ᾽ ὑπάρχει κ᾽ ἕνας ἄλλος οὐρανὸς πιὸ κα­τα­πληκτικός· ἡ Ἐκκλησία. Κι ὅταν λέμε Ἐκκλησία ἐννοοῦ­με ὄχι τὸ κτήριο τοῦ ναοῦ, μολον­ότι κι αὐτὸ μὲ τὸν τροῦλλο τὸν οὐρανὸ εἰκονί­ζει· ἐν­νοοῦμε τὴν πίστι μας, ποὺ ἵδρυσε ὁ Κύ­ριος Ἰησοῦς Χριστός. Κι ὅπως στὸν οὐρανὸ ὑ­πάρχει ἥλιος, σελήνη, ἄστρα, ἔτσι καὶ στὸν οὐ­ρα­νὸ τῆς Ἐκκλησίας. Ἥλιος εἶνε ὁ Χριστός, ὁ «Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης», ὅπως ψάλλουμε τὶς ἡ­μέρες αὐτές (ἀπολυτ. Χριστουγ.). Σελήνη καὶ πανσέ­ληνος εἶνε ἡ Παναγία. Καὶ ἄστρα εἶνε οἱ ἅ­γιοι.

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ + ΗΛΙΑΣ Γ Φ 29-10-1996

   «Χριστός γεννάται, δοξάσατε  Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε …»

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 21-12-2020  

+ ΗΛΙΑΣ  Γ Φ  29-10-1996

     «Χριστός γεννάται, δοξάσατε  Χριστός επί γης, υψώθητε …»

       Πλησιάζουν  σε λίγες ημέρες τα Χριστούγεννα, η μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης, η Μητρόπολη των εορτών κατά τον ι. Χρυσόστομο. Γεννιέται ο Χριστός, ο Μεσσίας, ο λυτρωτής του κόσμου. Εκείνος που προανήγγειλαν οι προφήτες, που τον προσδοκούσαν τα Έθνη.

Χριστούγεννα στο Λένινγκραντ 1979 - Χριστούγεννα στην Αθήνα 2020 (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ)

Σπούδαζα μεταπτυχιακό μέ υποτροφία στο τότε Λένινγκραντ (Αγία Πετρούπολη), κατά τα έτη 1977-1980. Η ζωή εκεί κυλούσε με όλα τα συμπαρομαρτούντα του Σοβιετικού καθεστώτος.

Αυστηρό πρόγραμμα σπουδών, περιορισμός κινήσεων, απαγόρευση κυκλοφορίας απ’  τις 11 μέχρι τις πρωϊνές ώρες και καθόλου τρόπους διασκέδασης από αυτόν που ξέραμε στην πατρίδα μας. Συναυλίες, εκδρομές, διαλέξεις, βιβλιοθήκες ήταν τα μοναδικά που γέμιζαν την μοναξιά μας.

Η φοιτητική μας εστία ήταν ένα σταλινικό κτίριο με πολλές φθορές, μύριζε κλεισούρα και μούχλα. Οι συγκάτοικοι μου ήταν δύο πολύ καλά παιδιά, τυπικές φιγούρες του τόπου, ως προς το ύψος, το χρώμα, τη σοβαρότητα και τη νοοτροπία.

Βέβαια τα βήματα και τα λόγια μου ήταν πολύ μετρημένα και προσεκτικά καθότι τα «καλά παιδιά του συστήματος»  ήταν οι κατάσκοποι, καταδότες, συνωμότες. Επίσης πολύν δύσκολο είναι να μιλάς με ανθρώπους άλλης νοοτροπίας, χαρακτήρα, εμπειριών.

Το Facebook θα διαβάζει τη σκέψη μας;

 

Ο κολοσσός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, φαίνεται πως καταστρώνει σχέδια για να κατασκευάσει νευρικό αισθητήρα που θα διαβάζει τη σκέψη μας και θα την μετατρέπει σε πράξη

Ο έλεγχος σκέψης είναι μια έννοια που πολλοί τεχνολογικοί κολοσσοί επιθυμούν να πραγματοποιήσουν. Έτσι, το Facebook φαίνεται πως καταστρώνει σχέδια για να κατασκευάσει νευρικό αισθητήρα που θα διαβάζει τη σκέψη μας και θα την μετατρέπει σε πράξη!

Τουλάχιστον αυτό αναφέρθηκε σε απόρρητο ηχητικό ντοκουμέντο που διαμοιράστηκε στους υπαλλήλους του. Πως ο έλεγχος σκέψης στο κοντινό μέλλον θα αποτελεί ένα ακόμη εργαλείο για το κοινωνικό μέσο!

Στο Δάσκαλο Σ., που ρωτά γιατί ο Χριστός έπρεπε να γεννηθεί και όχι απλά να εμφανιστεί - Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 

Ρωτήσατε γιατί ο Κύριος Χριστός έπρεπε να γεννηθεί, και να μεγαλώσει και να βαπτισθεί; Γιατί δεν εμφανίστηκε ξαφνικά με μιας από τους ουρανούς με τη μορφή ώριμου ανθρώπου όπως, κατά τους ελληνικούς μύθους, ο Απόλλων εμφανιζόταν στους ανθρώπους; Εντελώς ανάρμοστη σύγκριση! Πως μπορεί να συγκρίνεται ο πραγματικός άνθρωπος με μια παραίσθηση και ο αληθινός Θεός με φανταστικά τέρατα;

 
 Όσο πιο ψηλά είναι ο ουρανός πάνω από τη γη, τόσο είναι υψηλή η σοφία του Θεού πάνω από το λογικό του ανθρώπου. Κατά τη σοφία του Υψίστου ο Χριστός έπρεπε να εμφανιστεί στον κόσμο και σαν παιδί και σαν νεαρός και σαν ώριμος άνθρωπος, για να είναι σε όλους προσιτός και να κερδίσει τους πάντες. Εάν Αυτός δεν ήταν ποτέ παιδί, θα ήταν ωχρός και κρύος ο λόγος Του: «Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρὸς με καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ, τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία των ουρανών»(Ματθ.18,3).Εσείς είστε δάσκαλος των παιδιών, και σαν δάσκαλος σκεφτείτε, πόσο διαφορετική θα ήταν η σχέση σας με τα παιδιά, εάν δεν είχατε υπάρξει κι εσείς παιδί.

Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

 

Του Παναγιώτη Αποστόλου

Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου

egerssi@otenet.gr

 www.egerssi.gr 

Τα περισσότερα από τα τελευταία εβδομήντα χρόνια (70) την Πατρίδα μας κυβερνούν πολιτικές δυναστείες, που η ταυτότητα όλων αυτών αναγράφει ως επάγγελμα, πολιτικός, αφού υπήρξαν ανεπάγγελτοι! Χωρίς να έχουν κολλήσει ένσημα εργασίας, για να μπορούν να έχουν άποψη της σκληρής εργασίας που βιώνει μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού! Μη έχοντας ξυπνήσει από τα χαράματα για να πάνε στο εργοστάσιο, μεταφερόμενοι σαν σαρδέλες στα λεωφορεία της ταλαιπωρίας! Χωρίς να έχουν τσαπίσει την ελληνική γη, υπό αντίξοες τις περισσότερε φορές καιρικές συνθήκες,   για να παράγουν τα τρόφιμα που θα σερβιριστούν στο ελληνικό τραπέζι!

Οἱ ἱεροί ναοί μας, ἐστίες θανάτου;

 

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

 

Ὁ μακαριστός θεολόγος πατήρ Ἰωάννης Ρωμανίδης, ἔλεγε ὅτι «ἀπὸ δῶ καὶ πέρα τὸ πρόβλημα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας θὰ εἶναι οἱ Ἐπίσκοποί της, τί πίστη ἔχουν»[1]. Ἀυτή είναι καί ἡ οὐσία τοῦ προβλήματος, τῆς βαθιᾶς κρίσης σέ ὅλα τά ἐπίπεδα, πού σήμερα βιώνουμε: ἡ πίστη τῶν ἐπισκόπων, ἡ ὁποία δέν ταυτίζεται μέ ὅ,τι ἡ Ἐκκλησία πιστεύει καί διδάσκει. Στήν καλύτερη περίπτωση, ἄλλα διδάσκουν τά χείλη τους καί ἄλλα εἶναι γραμμένα στήν καρδιά τους, ἐπαληθεύοντας τόν λόγο τοῦ προφήτη Ἠσαΐα: «Καὶ εἶπε Κύριος· ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσι με, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ· μάτην δὲ σέβονταί με διδάσκοντες ἐντάλματα ἀνθρώπων καὶ διδασκαλίας» (Ἠσ. 29, 13)[2]. Γι’αὐτό, συνεχίζει παρακάτω, θά προσθέσω ἄλλη τιμωρία, θά ὁδηγήσω τόν λαό αὐτόν σέ αἰχμαλωσία ἀπομακρύνοντας αὐτόν ἀπό τή χώρα του καί ἔτσι θά καταστρέψω τή σοφία τῶν σοφῶν ἀνθρώπων του καί τή σύνεση τῶν συνετῶν του θά ἐξαφανίσω. (Ἠσ. 29, 14).

 

Τά ἀνωτέρω ἐνθυμεῖται κανείς, ἀναγιγνώσκοντας ὅσα δηλώνει ὁ μητροπολίτης Δράμας, παλαιότερα, ἀλλά καί στήν χριστουγεννιάτικη ἐγκύκλιό του. Δηλώνει μέ τόν ἀπαραίτητο πόνο ψυχῆς: «... Τα Ιερατικά μας καθήκοντα τα επιτελούμε ως εκπρόσωποι του λαού, χωρίς τον λαό είναι κολοβωμένη η Θεία Λατρεία», «Η σχέση του Ορθόδοξου πιστού με τον Θεό δεν είναι προτεσταντικού τύπου, ζούμε εν Χριστώ μέσα στην Εκκλησία τρώμε και πίνουμε Σώμα και Αίμα Χριστού, όταν το καταργούμε αυτό φέρνουμε το θάνατο», «Το Σώμα της Διοικούσας Ιεραρχίας έχουμε την μεγαλύτερη ευθύνη γιατί τους παραδίδουμε τα κλειδιά επί του δίσκου», «...εμείς ως ποιμένες πρέπει να δώσουμε τη μάχη μας με την μεταφυσική διάσταση του κορωνοϊού επειδή πολεμάει και τον Χριστό προσπαθώντας να Τον αποκλείσει από τη ζωή του πιστού. Είμαστε υποχρεωμένοι να βρούμε τρόπο ο Χριστός να είναι στη ζωή των πιστών που θέλουν να τον έχουν ως πρωταρχικό ρόλο στη ζωή τους. Δεν πρέπει να εορτάσουμε όπως την Ανάσταση τα φετινά Χριστούγεννα». [3]

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Η Ενανθρώπηση του Υιού και οι συνέπειές της

 

Για ποιο λόγο ενανθρώπησε ο Υιός του Θεού και όχι ο Πατήρ ή το Πνεύμα και ποιες οι συνέπειες της ενανθρώπησης. (Αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού)

«Ο Πατήρ δε μεταπίπτει στον Υιό, παραμένει πάντα Πατήρ, ο Υιός δε μεταπίπτει στον Πατέρα, παραμένει πάντα Υιός, το Πνεύμα δε μεταπίπτει στον Πατέρα ή τον Υιό, παραμένει πάντα Πνεύμα άγιο. Η ιδιότητα καθενός προσώπου της Αγίας Τριάδας είναι σταθερή και αμετάβλητη. Πώς, άλλωστε, θα παρέμενε ιδιότητα αν εναλλασσόταν συνεχώς περνώντας κάθε φορά σε άλλο πρόσωπο; Γι’ αυτό ο Υιός του Θεού είναι που γίνεται Υιός του ανθρώπου, για να παραμείνει ακριβώς η ιδιότητα αμετακίνητη. Γιατί, όντας Υιός του Θεού, όταν έγινε Υιός του ανθρώπου παίρνοντας σάρκα ανθρώπινη απ’ την αγία Παρθένο, δεν αλλοτριώθηκε από την υιική του ιδιότητα.

Ο Υιός του Θεού ενανθρώπησε για να χαρίσει ξανά στον άνθρωπο εκείνο για το οποίο δημιουργώντας τον τον προόρισε. Τον δημιούργησε σύμφωνα με τη δική του εικόνα, διανοητή και ελεύθερο, προορισμένο να του μοιάζει, δηλαδή να ‘ναι, όπως κι ο δημιουργός του, τέλεια ενάρετος, πράγμα κατορθωτό για την ανθρώπινη φύση. Γιατί οι αρετές, δηλαδή η νηφαλιότητα, η ηρεμία, η ακεραιότητα, η αγαθοσύνη, η σοφία, η δικαιοσύνη, η ανεξικακία είναι, πρωταρχικά, γνωρίσματα της θείας φύσης.

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 27 Δεκεμβρίου 2020

 

 

Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής μετά της Χριστού Γεννήσεως (Ματθ. β´ 13-23)

᾿Αναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ ᾿Ιωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ ῾Ηρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. ῾Ο δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς ῾Ηρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου.

Τότε ῾Ηρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων. τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν ὑπὸ ῾Ιερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

 Μετά την Χριστού Γέννησιν

Eις τον Iωσήφ.
Τιμῶ Ἰωσὴφ Μνήστορα τῆς Παρθένου,
Ὡς ἐκλεγέντα φύλακα ταύτης μόνον.

Eις τον Iάκωβον.
Σὺ τέκτονος παῖς, ἀλλ' ἀδελφὸς Κυρίου,
Τοῦ πάντα τεκτήναντος ἐν λόγῳ Μάκαρ.

Τί δώρο θα κάνεις εσύ στο Χριστό; (Άγιος Ιερώνυμος)

 

Τέσσερις αιώνες περίπου μετά τη γέννηση του Χριστού, μια νύχτα των Χριστουγέννων, ο Άγιος Ιερώνυμος έρχεται προσκυνητής στη Βηθλεέμ. Λαχταράει να προσκυνήσει το μέρος όπου γεννήθηκε ο Χριστός. Έρχεται στο σπήλαιο της γεννήσεως ταπεινά και προσεύχεται.

Ο ίδιος μιλάει αργότερα για τη θεϊκή εμπειρία που είχε. Άκουσε σε όραμα τη γλυκιά φωνή του Θείου Βρέφους να απευθύνεται σ΄ αυτόν και αναρρίγησε …

Συγκλονιστικό σημεῖο γιά τίς μάσκες, 25-12-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἀγιορείτου (Απόσπασμα)

 

Πρωτοφανές: Η κυβέρνηση θα κλείνει ραντεβού για εμβολιασμό στους Έλληνες πολίτες χωρίς να τους ρωτήσει!

 

Σχόλιο Πᾶνος: Ἡ κυβέρνηση μπορεῖ νὰ εἶναι ἀποφασισμένη νὰ ἐμβολιάση ὅλους τοὺς πολίτες, ἀλλὰ καλὰ θὰ κάνουν νὰ ἐπισκεφτοῦν πρῶτα καὶ κανὰ ψυχίατρο, τοὺς εἶναι ἀπαραίτητος.  

Θὰ μᾶς κλείνουν ραντεβοῦ καὶ περιμένουν ὅτι θὰ πᾶμε ὅλοι τρέχοντας... κούνια ποὺ σᾶς κούναγε...

 __________________

Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πως είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει μία άκρως επιθετική πολιτική εμβολιασμού των πολιτών -στα όρια τους εξαναγκασμού- με το εμβόλιο mRNA της Pfizer και με τα άλλα εμβόλια κορωνοϊού, καθώς θα τους κλείνει ραντεβού για εμβολιασμό χωρίς πρώτα να τους ρωτήσει και στη συνέχεια θα τους στέλνει SMS, email και θα τους παίρνει τηλέφωνα μέχρι να εμβολιαστούν ή να δηλώσουν πως δεν θέλουν!

Συγκεκριμένα σε πρώτη φάση οι Έλληνες εγγεγραμμένοι στην άυλη συνταγογράφηση θα λάβουν μήνυμα στο κινητό τους τηλέφωνο από το 13034 με την ημερομηνία και την ώρα του ραντεβού χωρίς καν να έχουν δηλώσει αν επιθυμούν να εμβολιαστούν, ενώ το ίδιο αργότερα θα συμβεί και με άλλους πολίτες καταγεγραμμένους σε οποιοδήποτε μητρώο του υπουργείου Υγείας.

Η μνήμη θανάτου: δώρο Θεού - Ιερομόναχος Γρηγόριος

 

Ο πιστός που έχει την βεβαιότητα της μετά θάνατον ζωής έχει πάντοτε μπροστά του τη μελλοντική αναχώρησή του από την ζωή αυτή. Αυτό είναι η μνήμη του θανάτου.

Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει ότι η παρούσα ζωή είναι καιρός μετανοίας, ενώ η μέλλουσα «είναι καιρός κρίσεως. Αυτός είναι καιρός αγώνων, εκείνος στεφάνων… Φέρνοντας στη μνήμη μας την τελευταία ημέρα της ζωής μας, ας επιστρέφουμε από τον πλανεμένο δρόμο μας».

Και καταλήγει: «Πρόλαβε με τη μετάνοια την έξοδο της ψυχής, μήπως έλθη ο θάνατος και καταστή αδύνατη η θεραπεία που προσφέρει η μετάνοια. Διότι αυτή είναι δυνατή μόνον όσο ζούμε εδώ στη γη· στον άδη δεν υπάρχει μετάνοια».

Γι’ αυτό παρακαλούμε τον Θεό: «Πριν ημάς εις την γην αποστρέψαι, αξίωσον προς Σε επιστρέψαι» (Α’ Ευχή γονυκλισίας Πεντηκοστής).

Ποια είναι η εταιρεία Pfizer της οποίας το εμβόλιο θέλουν να μας κάνουν; (βίντεο)

 

Χριστούγεννα 1914 – Ἡ συγκλονιστικὴ ἱστορία τῆς ἀνακωχῆς λόγῳ Χριστουγέννων

 

Ἦταν Δεκέμβριος τοῦ 1914. Ὁ Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ἔκλεινε τέσσερις μῆνες περίπου δράσεως καὶ αὐτὸ ποὺ ἀπὸ τὰ ἐπιτελεῖα τῶν ἐμπλεκόμενων δυνάμεων φάνταζε σὰν μιὰ σύντομη πολεμικὴ ἔνταση ἔδειχνε νὰ ὁδηγεῖτε σὲ ἕνα αἱματηρὸ ἀδιέξοδο μὲ ἀβέβαιη τελικὴ ἔκβαση. Ἡ ζωὴ τῶν στρατιωτῶν στὰ χαρακώματα ἦταν ἀρκετὰ ζοφερότερη σὲ σχέση μὲ αὐτὴ ὅπως παρουσιαζόταν στὰ φυλλάδια στρατολόγησης «μέσα σ’ αὐτοὺς τοὺς τάφους ποὺ τοὺς ὀνόμαζαν χαρακώματα, μὲ τὰ συστήματα τῶν ὑπογείων διαβάσεων καὶ τῶν διόδων, μᾶς ἔλειπαν σχεδὸν τὰ πάντα. Ἔμαθα γρήγορα… νὰ κρεμάω τὸ ψωμὶ σ’ ἕνα σύρμα τοποθετημένο στὴ μέση τοῦ ὀρύγματος γιὰ νὰ μὴν τὸ  φτάνουν τὰ ποντίκια, νὰ κοιμᾶμαι μὲ βρεγμένες ἀρβύλες, γιατὶ τὸ νὰ προσπαθήσεις νὰ τὶς ξαναβάλεις, ἀφοῦ τὶς εἶχες βγάλει, θὰ ἦταν μάταιο, νὰ κοιμᾶμαι τυλιγμένος σὲ μιὰ μουσκεμένη χλαίνη, νὰ κοιμᾶμαι τέσσερις ὧρες ἀνάμεσα σὲ θορύβους, σὲ φωνές ἀνθρώπων, σὲ βρωμερὲς ἀναθυμιάσεις. (Φλορὰν Φλὲς, Ἰδού)».

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Οἱ πληγές τοῦ Χριστοῦ

 

Μοῦ γράφεις ὅτι ἄκουσες ἀπό τήν γιαγιά σου κάτι (σάν παραμύθι!), γιά τίς πέντε πληγές τοῦ Χριστοῦ. Καί ρωτᾶς: Ποία εἶναι ἡ πραγματικότητα; Διάβασε τήν Καινή Διαθήκη. Εἶναι ντροπή νά μήν ξέρωμε τήν Πίστη μας. Ἄφησε στήν ἄκρη κάθε ἄλλο διάβασμα! Ἄρχισε τήν μελέτη σου ἀπό τά ἱερά Εὐαγγέλια. Αὐτή εἶναι ἡ πιό σπουδαία καί ἡ πιό λυτρωτική μελέτη. Πρώτη στήν σειρά, ἔρχεται ἡ γνώση τῆς Πίστεως. Καί μετά ἡ κάθε ἄλλη γνώση.

Φώτης Κόντογλου - Κατανυκτική Ειρήνη και ανεκλάλητη Χαρά!

Τότε ποὺ ἤμουνα σὲ μικρὴ ἡλικία, περνοῦσα μὲ τοὺς δικούς μου τὶς γιορτὲς ἀπάνω σ’ ἕνα θαλασσοδαρμένο βουνό, τὴν Ἁγιά–Παρασκευή.

 

     Τὶς περισσότερες ὧρες πήγαινα καὶ καθόμουνα μέσα στὴ μικρὴ εὐωδιασμένη ἐκκλησιά, ὄχι μοναχὰ κατὰ τὶς ἀκολουθίες, ἀλλὰ καὶ τὴν ὥρα ποὺ δὲν ἤτανε μέσα κανένας ἄλλος, παρεκτὸς ἀπὸ μένα. Διάβαζα τ’ ἀρχαῖα τροπάρια, καὶ βρισκόμουνα σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὴ μεταδώσω στὸν ἄλλον. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020

Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Λεχὼ ἄμωμον ἀνδρὸς μὴ γνοῦσαν λέχος,

Δώροις ἀμώμοις δεξιοῦμαι τοῖς λόγοις.

Mολπὴν ἁγνοτάτῃ λεχοῖ εἰκάδι ἕκτῃ ἀείδω.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς βρέφος βαστάζουσα, ἐν ταῖς ἀγκάλαις Ἁγνή, τὸν πάντων δεσπόζοντα, σάρκα λαβόντα ἐκ σοῦ, χαρᾶς ὤφθης πρόξενος· ὅθεν πᾶσα ἡ κτίσις, ἀνυμνεῖ χαρμοσύνως, σήμερον Θεοτόκε, τὴν φρικτήν σου λοχείαν· πηγὴν γὰρ ἀθανασίας, κόσμῳ ἐκύησας.

Χριστούγεννα - Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

 

Ὁ Χριστός, ὁ Θεός, γεννήθηκε στὴ γῆ ὡς ἄνθρωπος.

Γιατί;

Γιὰ νὰ μᾶς ἐξηγήσει μὲ τὴ Γέννησή Του τὴ γέννησή μας.

Ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος Θεός.

Νά, μέσα σʼ αὐτὸ περιλαμβάνεται ὅλο τὸ μυστήριο τῆς θαυμαστῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου τὴν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων.

Μέσα σʼ αὐτὸ περιέχεται ὁλόκληρο τὸ Εὐαγγέλιό Του καὶ ὅλη ἡ Ἐκκλησία Του καὶ κάθε τί ποὺ βρίσκεται μέσα σʼ Αὐτήν.

Ὅλα τὰ ἅγια Μυστήρια καὶ ὅλες οἱ ἅγιες ἀρετὲς καὶ μέσα σʼ αὐτὲς ὅλες οἱ ἅγιες θεϊκὲς δυνάμεις.

Λειτούργησε με ξεσχισμένο ράσο, χωρίς άμφια, χωρίς αναλόγια, χωρίς θυμίαμα

 

Θεία Λειτουργία: Μὰ τὸ πιὸ μεγάλο, τὸ πιὸ ἀληθινὸ δῶρο τῶν φυλακισμένων Ἱερέων πρὸς τοὺς συγκρατούμενούς τους ἦταν ἡ Θεία Λειτουργία ποὺ τελοῦσαν.

«… Ἀπὸ καιροῦ σὲ καιρὸ οἱ δεσμοφύλακες ἄφηναν τοὺς φυλακισμένους νὰ ἐκκλησιάζωνται.

Κάθε Κυριακὴ καὶ μεγάλη γιορτή, στὸ προαύλιο τῶν φυλακῶν ἢ μέσα σὲ ἕνα μεγάλο θάλαμο ἐγίνετο ἡ λειτουργία ἀπὸ τὸν πιὸ ἡλικιωμένο παπά, μὲ συλλειτουργοὺς τοὺς ἄλλους φυλακισμένους ἱερωμένους. Δὲν ὑπῆρχε ἱερό, δὲν ὑπῆρχαν ἄμφια, δὲν ὑπῆρχαν κεράκια καὶ δισκοπότηρα γιὰ τὰ ἅγια τῶν ἁγίων.

Ὑπῆρχε ὅμως μιὰ βαθειά, ἀπαράμιλλη πίστις, ποὺ ἔκανε τὸ περίεργο ἐκεῖνο ἐκκλησίασμα πιὸ εὐλαβικό, πιὸ συγκινημένο, πιὸ βαθειὰ παραδομένο στὴν παραμυθητικὴ ἐπίδραση τῆς Θρησκείας. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι κάθε λειτουργία ἐτελείωνε μὲ τὸ «Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ τὰ νικητήρια» ποὺ τὸ ἔψαλλαν ὅλοι μαζί»…

Τα Χριστούγεννα του ’41 που διηγήθηκε ένας πολύτεκνος ιερέας στον γιο του | Βασίλης Φαρασόπουλος

 

Ο 90-χρονος Βασίλης Φαρασόπουλος, ένα από τα εννέα παιδιά του πατρός Γαβριήλ από τη Θράκη, αφηγείται συγκινητικά περιστατικά ανθρωπιάς κατά την περίοδο των εορτών και του πολέμου στο φτωχό χωριό Ασκητές, έτσι όπως του τα εξιστόρησε ο κληρικός πατέρας του.

Η εποχή των Χριστουγέννων είναι η καταλληλότερη για να διαβάζουμε και ν’ ακούμε ιστορίες. Ίσως γιατί η αφήγηση της γεννήσεως του Χριστού μπλέκεται με τις ζωές μας και μέσα μας βαθιά επιθυμούμε η δική μας ιστορία να παίρνει ένα νόημα από τη μεγάλη ιστορία που ξεκίνησε στη Βηθλεέμ. Μια διήγηση πέρα για πέρα αληθινή θα εξιστορήσει για εμάς ο Βασίλης Φαρασόπουλος, ένα από τα εννιά παιδιά του ιερέα πατρός Γαβριήλ από τη Θράκη, για τα Χριστούγεννα του 1941 στο φτωχό χωριό «Ασκητές» μέσα στον πόλεμο.

Δυο ιστορίες για κάποια νοσταλγικά Χριστούγεννα... (από ένα παλιό αναγνωστικό)

 Το σπήλαιο και η Φάτνη

Τά παιδιά στό διπλανό δωμάτιο σχεδίασαν τό σπήλαιο καί τή Φάτνη. Μέσα τοποθέτησαν μιά μεγάλη κι ωραία εικόνα μέ τή Γέννηση του Χριστού. Όλα πήραν μέρος στή Χριστουγεννιάτικη αυτή γιορτή, γιά νά ευχαριστήσουν  τόν παππού. Τό σπήλαιο φωτιζόταν με αναμμένα κεράκια. Έχυναν τέτοιο φως που κανένας νόμιζε πως βρίσκεται σέ σπήλαιο αληθινό.

Ο παππούς κοιτάζει και δέν  μπορεί να κρατήσει, τη συγκίνηση του. Σηκωνει το χερι και κάνει το σταυρό του.

Τα παιδιά ψέλνουν:

«Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει…»

Τα τροπάρια αυτά τα είχαν μάθει στο σχολείο. Και τη γιορτή εκεί την είχαν δει και τώρα την έκαμαν στο σπίτι. Γι αυτό και την σχεδίασαν  καλά. Απ΄ όλες τις φωνές πιο γλυκειά είναι του Λάμπρου. Αυτός ήταν το πιο μικρό εγγόνι του παππού.

To Φως το της Γνώσεως - Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, Λόγος στη Γέννηση του Χριστού

 

«Η Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω, το φως το της γνώσεως».

Ας σκεφτούμε καλύτερα το νόημα του μεγάλου αυτού λόγου «το φώς το της γνώσεως». Μήπως πρόκειται για το φως της διανοίας; Όχι, όχι, το νόημα είναι πιο βαθύ. Δεν φωτίζεται η κάθε διάνοια από το φως το αληθινό. Ακόμα και ο θαυμάσιος νους των μεγαλυτέρων φιλοσόφων του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη δεν φωτίζονταν από το φως της αληθείας, ενώ η διάνοια μερικών άλλων φιλοσόφων ήταν τόσο σκοτισμένη, ώστε αρνούνταν και μεγάλες πνευματικές αλήθειες.