Σουρούπωσε, όταν έφτασα. Ήμουν τυχερή που βρήκα εδώ κοντά στον Γέροντα τη μάνα Αργυρώ. Όταν μπήκα μέσα και πλησίασα στον Γέροντα, άκουσα που είπε: «Ένας χωροφύλακας ερχόταν, πού είναι;». Και πράγματι, ώσπου να τελειώσει τα λόγια του, μπήκε και ο χωροφύλακας μέσα.
Ο Γέροντας που τον περίμενε τον αγκάλιασε, τον φίλησε κι εγώ σκεφτόμουν: ποιος ξέρει τι καλός άνθρωπος είναι για να τον καλοφερθεί έτσι με τόση αγάπη.
Ο άνθρωπος φυσικά δεν είχε κανένα σύμπτωμα κόβιντ, ούτε πυρετό, ούτε βήχα, ούτε δύσπνοια, τίποτα από όλα αυτά.
Τα ίδια τα στοιχεία τους συντρίβουν το αφήγημα ότι και αν ακόμα νοσήσουν οι εμβολιασμένοι, το περνάνε ήπια. Πώς το είπε ο κ. Πλεύρης; “Σαν απλή γρίπη”.
Ωραία λοιπόν.
Με “απλή γρίπη” νοσηλεύονται με κόβιντ οι 7 στους 18 αυτή τη στιγμή στο Βενιζέλειο, ενώ είναι εμβολιασμένοι!!
-Είναι στο ιερό δυο Αγιορείτες Μοναχοί, οι Πατέρες Παντελεήμων και Θεοφύλακτος (κατά κόσμον Νανόπουλοι, από το Κιάτο Κορινθίας, είχαν το τυπογραφείο στις Καρυές του Αγίου Όρους για χρόνια), που θέλουν να σας μιλήσουν.
Μπαίνω στο ιερό, τους φιλώ το χέρι.
-Ευλογείτε, Πατέρες. Καλώς ήρθατε.
-Εσύ είσαι ο ΣΜ;
-Ναι εγώ.
-Τον ΣΜ, τι τον είχες;
-Ήταν ο παππούς μου.
-Πήγαμε μαζί του στο Άγιον Όρος το 1934 από το Κιάτο, αυτός για να αγοράσει ξυλεία, κι εμείς για να μονάσουμε.
Ἐντοπίσαμε τοὺς κινδύνους κυρίως σὲ τρεῖς περιοχὲς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Ἐν πρώτοις εἰς τὸ ὅτι ὅλες οἱ ἱεραρχίες, ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι τῶν τοπικῶν αὐτοκεφάλων ἐκκλησιῶν, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, ἔχουν διαβρωθῆ ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Προστέθηκε σ᾽ αὐτὲς καὶ ἡ ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία μέχρι τὰ τέλη τοῦ 20οῦ αἰῶνος, μέχρι καὶ τοῦ ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ, ἦταν παραδοσιακὰ Ὀρθόδοξη. Ὅσοι ἐκπροσωπούσαμε τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στοὺς Θεολογικοὺς Διαλόγους καὶ σὲ ἄλλες διαχριστιανικές, διαθρησκειακές, διορθόδοξες συναντήσεις θεωρούμασταν «μαῦρα πρόβατα» ἀπὸ τὴν πλειονόητα τῶν ἄλλων ἀντιπροσωπειῶν, ἀνεπιθύμητα πρόσωπα, γιατὶ ἀντιδρούσαμε στὶς οἰκουμενιστικὲς ἀποφάσεις τῶν πολυποίκιλων διαλόγων καὶ συναντήσεων, πολυμερῶν καὶ διμερῶν.
Για παράδειγμα, ο Fritz Ter Meer, υψηλόβαθμο στέλεχος της Farben, δικάστηκε για μαζική ιατρική δολοφονία και δουλεία και καταδικάστηκε σε ισχνή φυλάκιση επτά ετών. Αποφυλακίστηκε μετά από τρία χρόνια, και συνέχισε να καταλαμβάνει μια θέση ως πρόεδρος του συμβουλευτικού συμβουλίου της Bayer, ενός εταιρικού κλάδου στο δέντρο της διαβόητης IG Farben, η οποία υποτίθεται ότι είχε διαλυθεί...
Ο π. Γεννάδιος ήταν μοναχός της Μονής Ιβήρων. Ήταν και οδοντίατρος. Ο γέροντάς μου Ιωάσαφ τον είχε βοηθήσει, όταν ερχόταν να γίνει μοναχός, θαυμαστώ τω τρόπω.
Έτυχε να συνταξιδεύουνε μαζί από την Θεσσαλονίκη για την Ουρανούπολη και το Άγιον Όρος. Ο π. Γεννάδιος παρακαλούσε την Παναγία, γιατί είχε ένα πρόβλημα:
«Παναγία μου, τώρα που θα μπω στο λεωφορείο να ταξιδέψω στο Άγιον Όρος, σε παρακαλώ, ας βρεθεί ένας γέροντας να καθίσω κοντά του, ένας Αγιορείτης».
Τότε βλέπει εκεί ότι το νούμερο που είχε στο εισιτήριό του, όταν μπήκε, ήταν δίπλα σε ένα γέροντα, και αυτός ήταν ο γέρων Ιωάσαφ, ο γέροντάς μας. Συνταξιδέψανε λοιπόν μαζί μέχρι τις Καρυές και στον δρόμο συνομιλούσανε. Από τότε συνάψανε φιλία, που κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Της Φανούλας Αργυρού
Κ. Ν. Χατζηκωστής – «…Αλίμονο σ’ αυτούς που αδυνατούν να προστατεύσουν την Κυριαρχία τους. Την χάνουν την ώρα που οι ‘‘φίλοι’’ και οι ‘‘σύμμαχοι’’ καλούν σε ψυχραιμία το θύμα, ενώ παρασκηνιακά βοηθούν τον θύτη… Τα συμφέροντα αυτών των υποθετικών φίλων βρίσκονται στην Τουρκία...» («Ο ψοφοδεϊσμός», «Σημερινή», 22.4.2018).
Η γνώση των πραγματικών γεγονότων, μακριά από κομματικο-πολιτικά κριτήρια του περασμένου αιώνα, που δυστυχώς κάποιοι επιμένουν να χρησιμοποιούν εις βάρος της αλήθειας, είναι αναγκαία όσο ποτέ. Για εξουδετέρωση παραπλάνησης και παραπληροφόρησης, έστω με καθυστερημένο σεβασμό των ιστορικών γεγονότων και της αλήθειας. Η αποστολή Κλίφφορντ επισκέφθηκε πρώτα την Αθήνα, μετά την Άγκυρα και στη συνέχεια την Κύπρο.
Λέβης υπ' ατμόν ο Ιερώνυμος μετά το "χαστούκι" Αμβροσίου
 |
| Ιερώνυμος Λάρισας ανάβει τη επτάφωτη λυχνία των εβραίων |
«Ἡ ἀγάπη μας πρὸς τὸ Θεό, παιδί μου, πρέπει νὰ εἶναι πάρα πολὺ μεγάλη καὶ χωρὶς νὰ ὑπάρχει καμιὰ διάσπαση σὲ ἄλλα πράγματα.
Σοῦ φέρνω σὰν παράδειγμα τὸ ἑξῆς: Ὁ ἄνθρωπος μοιάζει νὰ ἔχει ἐντός του μιὰ μπαταρία μὲ ὁρισμένη ἐνέργεια. Ὅταν αὐτὴ τὴν ἐνέργεια τὴν ξοδεύει σὲ ἄλλα διάφορα πράγματα ἐκτὸς τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό, ἡ ἐνέργεια ποὺ ἀπομένει μέσα του γι᾿ Αὐτὸν εἶναι ἐλάχιστη καὶ ἴσως πολλὲς φορὲς μηδαμινή. Ὅταν ὅμως διαθέτουμε ὅλη μας τὴν ἐνέργεια πρὸς τὸν Θεό, τότε ἡ ἀγάπη μας εἶναι μεγάλη πρὸς Αὐτόν.
Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος, ο περίφημος διδάσκαλος του ασκητισμού, αποφάσισε κάποτε ν’ αφήσει για λίγο την πολυπόθητη ησυχία του στην έρημο και να κατέβει στην πόλη.
Είχε επιθυμία να προσκυνήσει τα άγια λείψανα, που βρίσκονταν τότε στην Έδεσσα, αλλά και να συναντηθεί με εκκλησιαστικούς άνδρες, για να συζητήσει μαζί τους δογματικές αλήθειες. Ζούσε σε μια εποχή, που ή ορθή πίστη χτυπιόταν απ’ όλες τις μεριές από φοβερές αιρέσεις.
– Κύριε, προσευχήθηκε προτού ξεκινήσει, στείλε μου μπροστά μου, καθώς θα περνώ την πύλη της πόλεως, έναν άνθρωπο που να με διδάξει.
