Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε
10. Πολλές φορές ὁ π. Κλεόπας ἔλεγε: «Τί εἴμεθα ἐμεῖς; ῞Ενα
χωμάτινο χέρι ἐπάνω σ' ἕνα τάφο! 'Από τήν καλή γῆ ἐπλάσθημεν, ἀλλά τήν
ἐμολύναμε καί πᾶμε πάλι στήν γῆ καί μολύνουμε τό ἔδαφός της! Λοιπόν, τί
εἴμεθα ἐμεῖς; Τροφή τῶν σκουληκιῶν!»
11. 'Ο π. Κλεόπας ἐπανελάμβανε συχνά: «Αὔριο, μεθαύριον πηγαίνω στόν Χριστό! Αὔριο ἀναχωρεῖ ὁ σαπισμένος γέρος! Αὔριο δέν θά ἰδῆτε παρά ἕνα σταυρό στόν τάφο μου! Αὔριο, μεθαύριο, αἰωνία ἡ μνήμη στόν σακάτη τόν γέρο! 'Ιδού ἕνα σαράβαλο δεμένο μέ ἕνα σύρμα! Αὔριο πηγαίνω στά ἀδέλφια μου. Αὐτοί μέ καλοῦν: «῎Αϊντε, ἀδελφέ! ῎Αφησε τίς συζητήσεις μέ τούς ἀνθρώπους!»
12. Πολλές φορές, ὅταν κάποιος τοῦ ηὔχετο: «Χρόνια πολλά, πάτερ, νά ζήσης», ἡ Πανοσιότης του τόν σταματοῦσε καί τοῦ ἔλεγε: «῎Οχι ἔτσι, ἀλλά λέγε μου: «Αἰωνία ἡ μνήμη, αἰωνία σου ἡ μνήμη, πάτερ!» ῎Η πάλιν ἔλεγε: «Χρόνια σου πολλά, βρωμισμένε γέρο!»
13. Σ' αὐτούς πού τοῦ ἔλεγαν ὅτι εἶναι κυριευμένοι ἀπό τά πάθη τῆς ἀκολασίας, συχνά τούς ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Θάνατος, θάνατος, θάνατος! Φέρετρο, φτυάρι, χῶμα, κασμᾶς. . . 'Ο Μέγας Βασίλειος μᾶς λέγει: «'Εάν θά ἰδῆς τήν πιό ὡραία γυναῖκα τοῦ κόσμου, φέρε τότε τόν νοῦ σου στό μνῆμα της, λίγες ἡμέρες μετά τόν θάνατό της. Τόση βρώμικη μυρουδιά καί σαπίλα μέ ὑγρά θά ἐξέρχωνται ἀπό τό σῶμα της, ὥστε ὅλα τά ἀποχωρητήρια τοῦ κόσμου δέν θά μυρίζουν τόσο πολύ». 'Ιδού τί ἐπιθυμεῖτε νά ἀπολαύσετε.
14. ῞Οταν κάποιος ἤθελε νά τόν φωτογραφήση ὁ π. Κλεόπας τοῦ ἔλεγε: «Ζητεῖς ἕνα γάϊδαρο φωτογράφισέ τον καί γράψε ἀπό πίσω «Κλεόπας!»
15. 'Ο π. Κλεόπας ἔλεγε:« 'Ο Μέγας Βασίλειος μᾶς ἔλεγε ὅτι ἡ μεγαλύτερη φιλοσοφία, ἡ ὁποία φυλάγει τόν ἄνθρωπο ἀπό κάθε ἁμαρτία καί τόν ὁδογεῖ στόν παράδεισο, στήν μακαρία αἰωνιότητα εἶναι ὁ θάνατος. 'Ο θάνατιος καί οἱ στοχασμοί περί θανάτου. 'Ενῶ στόν νοῦ καί στήν καρδιά μας νά ἔχουμε τήν εὐχή τοῦ 'Ιησοῦ».
16. ῎Αλλη φορά ἔλεγε: «Τό σῶμα αὐτό μᾶς τραβᾶ στό χῶμα, ὅπως μᾶς λέγει ὁ ἅγιος 'Ιωάννης ὁ Δαμασκηνός: «Τό χῶμα στό χῶμα τραβᾶ!» 'Αλλά ἐμεῖς δέν πρέπει νά τό ἀφήνουμε, δέν πρέπει νά τό ἀφήνουμε σ'αὐτή τήν πλάνη»
17. Γιά τίς γυναῖκες πού τοῦ ἔλεγαν ὅτι ἔχουν κακούς ἄνδρες, ὁ π. Κλεόπας τίς συμβούλευε νά μή κάνουν ἐκτρώσεις, ἀλλά νά προσεύχωνται γι'αὐτούς: «Δέν τό λέγω ἐγώ, ἀλλά ὁ 'Απόστολος Παῦλος: «Μέ ποιό τρόπο ἐσύ, γυναῖκα, θά σώσης τόν ἄνδρα σου; Δέν γνωρίζεις ὅτι ἁγιάζεται ὁ ἄπιστος ἄνδρας μέσῳ τῆς πιστῆς γυναικός του καί τό ἀντίθετο; Καί τούς ἄνδρες ὁμοίως τούς συμβούλευε καί πολλοί ἐχαίροντο βλέποντας θαύματα στά σπίτια τους.»
18. Πολλοί Χριστιανοί σήμερα φοβοῦνται τούς μάγους καί τά μαγικά πού κάνουν. Σ' αὐτούς ὁ π. Κλεόπας τούς συμβούλευε: «Μή φοβεῖσθε τούς μάγους! Νά φοβῆσθε μόνο τόν Θεό καί μή Τόν στενοχωρῆτε μέ τίς ἁμαρτίες σας. Διότι τά μαγικά δέν ἠμποροῦν νά κάνουν κάτι κακό! 'Αφοῦ ἐξομολογηθῆτε, νηστεύσητε καί κάνετε καί τό ῞Αγιο Εὐχέλαιο, μή φοβῆσθε πλέον.»
19. Στούς ἀσθενεῖς πού ἤρχοντο, τούς ἔγραφε στό τετράδιο ὀνομάτων γιά μνημόνευσι καί τούς ἔλεγε: «'Η μεγαλύτερη 'Ακολουθία γιά τούς ἀσθενεῖς εἶναι τό ῞Αγιο Εὐχέλαιο. 'Αλλά δέν ὠφελεῖ, ἐάν ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι ἐξομολογημένος. Συνεπῶς πρῶτα θά ἐξομολογηθῆτε ὅλα τά ἁμαρτήματά σας καί ὕστερα θά κάνετε καί τό Εὐχέλαιο μέ τρεῖς ἱερεῖς τό λιγώτερο, ἄν εἶναι δυνατόν».
20. Στούς νέους πού ἤθελαν νά νυμφευτοῦν τούς συμβούλευε. Τούς εὐλογοῦσε, τούς ἔγραφε στό τετράδιο γιά τήν μνημόνευσι καί τούς ἔλεγε: «Προσεύχεσθε στήν Κυρία Θεοτόκο μέ μετάνοιες, νηστεία καί διαβᾶστε καί τόν 'Ακάθιστο ῞Υμνο της».
11. 'Ο π. Κλεόπας ἐπανελάμβανε συχνά: «Αὔριο, μεθαύριον πηγαίνω στόν Χριστό! Αὔριο ἀναχωρεῖ ὁ σαπισμένος γέρος! Αὔριο δέν θά ἰδῆτε παρά ἕνα σταυρό στόν τάφο μου! Αὔριο, μεθαύριο, αἰωνία ἡ μνήμη στόν σακάτη τόν γέρο! 'Ιδού ἕνα σαράβαλο δεμένο μέ ἕνα σύρμα! Αὔριο πηγαίνω στά ἀδέλφια μου. Αὐτοί μέ καλοῦν: «῎Αϊντε, ἀδελφέ! ῎Αφησε τίς συζητήσεις μέ τούς ἀνθρώπους!»
12. Πολλές φορές, ὅταν κάποιος τοῦ ηὔχετο: «Χρόνια πολλά, πάτερ, νά ζήσης», ἡ Πανοσιότης του τόν σταματοῦσε καί τοῦ ἔλεγε: «῎Οχι ἔτσι, ἀλλά λέγε μου: «Αἰωνία ἡ μνήμη, αἰωνία σου ἡ μνήμη, πάτερ!» ῎Η πάλιν ἔλεγε: «Χρόνια σου πολλά, βρωμισμένε γέρο!»
13. Σ' αὐτούς πού τοῦ ἔλεγαν ὅτι εἶναι κυριευμένοι ἀπό τά πάθη τῆς ἀκολασίας, συχνά τούς ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Θάνατος, θάνατος, θάνατος! Φέρετρο, φτυάρι, χῶμα, κασμᾶς. . . 'Ο Μέγας Βασίλειος μᾶς λέγει: «'Εάν θά ἰδῆς τήν πιό ὡραία γυναῖκα τοῦ κόσμου, φέρε τότε τόν νοῦ σου στό μνῆμα της, λίγες ἡμέρες μετά τόν θάνατό της. Τόση βρώμικη μυρουδιά καί σαπίλα μέ ὑγρά θά ἐξέρχωνται ἀπό τό σῶμα της, ὥστε ὅλα τά ἀποχωρητήρια τοῦ κόσμου δέν θά μυρίζουν τόσο πολύ». 'Ιδού τί ἐπιθυμεῖτε νά ἀπολαύσετε.
14. ῞Οταν κάποιος ἤθελε νά τόν φωτογραφήση ὁ π. Κλεόπας τοῦ ἔλεγε: «Ζητεῖς ἕνα γάϊδαρο φωτογράφισέ τον καί γράψε ἀπό πίσω «Κλεόπας!»
15. 'Ο π. Κλεόπας ἔλεγε:« 'Ο Μέγας Βασίλειος μᾶς ἔλεγε ὅτι ἡ μεγαλύτερη φιλοσοφία, ἡ ὁποία φυλάγει τόν ἄνθρωπο ἀπό κάθε ἁμαρτία καί τόν ὁδογεῖ στόν παράδεισο, στήν μακαρία αἰωνιότητα εἶναι ὁ θάνατος. 'Ο θάνατιος καί οἱ στοχασμοί περί θανάτου. 'Ενῶ στόν νοῦ καί στήν καρδιά μας νά ἔχουμε τήν εὐχή τοῦ 'Ιησοῦ».
16. ῎Αλλη φορά ἔλεγε: «Τό σῶμα αὐτό μᾶς τραβᾶ στό χῶμα, ὅπως μᾶς λέγει ὁ ἅγιος 'Ιωάννης ὁ Δαμασκηνός: «Τό χῶμα στό χῶμα τραβᾶ!» 'Αλλά ἐμεῖς δέν πρέπει νά τό ἀφήνουμε, δέν πρέπει νά τό ἀφήνουμε σ'αὐτή τήν πλάνη»
17. Γιά τίς γυναῖκες πού τοῦ ἔλεγαν ὅτι ἔχουν κακούς ἄνδρες, ὁ π. Κλεόπας τίς συμβούλευε νά μή κάνουν ἐκτρώσεις, ἀλλά νά προσεύχωνται γι'αὐτούς: «Δέν τό λέγω ἐγώ, ἀλλά ὁ 'Απόστολος Παῦλος: «Μέ ποιό τρόπο ἐσύ, γυναῖκα, θά σώσης τόν ἄνδρα σου; Δέν γνωρίζεις ὅτι ἁγιάζεται ὁ ἄπιστος ἄνδρας μέσῳ τῆς πιστῆς γυναικός του καί τό ἀντίθετο; Καί τούς ἄνδρες ὁμοίως τούς συμβούλευε καί πολλοί ἐχαίροντο βλέποντας θαύματα στά σπίτια τους.»
18. Πολλοί Χριστιανοί σήμερα φοβοῦνται τούς μάγους καί τά μαγικά πού κάνουν. Σ' αὐτούς ὁ π. Κλεόπας τούς συμβούλευε: «Μή φοβεῖσθε τούς μάγους! Νά φοβῆσθε μόνο τόν Θεό καί μή Τόν στενοχωρῆτε μέ τίς ἁμαρτίες σας. Διότι τά μαγικά δέν ἠμποροῦν νά κάνουν κάτι κακό! 'Αφοῦ ἐξομολογηθῆτε, νηστεύσητε καί κάνετε καί τό ῞Αγιο Εὐχέλαιο, μή φοβῆσθε πλέον.»
19. Στούς ἀσθενεῖς πού ἤρχοντο, τούς ἔγραφε στό τετράδιο ὀνομάτων γιά μνημόνευσι καί τούς ἔλεγε: «'Η μεγαλύτερη 'Ακολουθία γιά τούς ἀσθενεῖς εἶναι τό ῞Αγιο Εὐχέλαιο. 'Αλλά δέν ὠφελεῖ, ἐάν ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι ἐξομολογημένος. Συνεπῶς πρῶτα θά ἐξομολογηθῆτε ὅλα τά ἁμαρτήματά σας καί ὕστερα θά κάνετε καί τό Εὐχέλαιο μέ τρεῖς ἱερεῖς τό λιγώτερο, ἄν εἶναι δυνατόν».
20. Στούς νέους πού ἤθελαν νά νυμφευτοῦν τούς συμβούλευε. Τούς εὐλογοῦσε, τούς ἔγραφε στό τετράδιο γιά τήν μνημόνευσι καί τούς ἔλεγε: «Προσεύχεσθε στήν Κυρία Θεοτόκο μέ μετάνοιες, νηστεία καί διαβᾶστε καί τόν 'Ακάθιστο ῞Υμνο της».
Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον Ὅρος Ἄθω
1999
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον Ὅρος Ἄθω
1999
___________________________
Ἡ προηγούμενη ἀνάρτηση
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου