Νώντας Σκοπετέας: Νὰ βγεῖτε ἔξω...εἶστε παράνομη!

 

...Ανάστα Κύριε σῶσον με ὁ Θεός μου ὅτι σὺ ἐπάταξας πάντας τοὺς ἐχθραίνοντάς μοι ματαίως ...Ὁ τρίτος ψαλμός! φώναξε σήμερα καὶ ἔτρεξε γρήγορα πρὸς τὸ καθολικὸ νὰ κουρνιάσει στὴν γωνιά της μὲ τὰ μάτια πάντα κλειστά, κάτω ἀπ᾿ τὴν παράσταση τῆς Αἰγυπτίας Ὁσίας καὶ τοῦ Ζωσιμᾶ τὸ Ἅγιο δισκοπότηρο .
 

Ξέρει ὅσο λίγοι ἡ Δέσποινα, τὸ πόσο σημαντικὰ εἶναι ὅλα τοῦτα τὰ λόγια, σὲ αὐτὲς τὶς πανευφρόσυνες ὧρες τῆς κατάνυξης καὶ τῆς μετοχῆς, τὶς πανηγυρικὲς ...
 

Τίποτα δὲν τῆς ξεφεύγει, γι αὐτὸ ἀκόμα καὶ ἱερεῖς την συμβουλεύονται πολλὲς φορὲς....
 

Ὁ ἑξάψαλμος, τῆς ψυχῆς κραυγὴ καὶ οἰμωγή, δέηση καὶ ἐλπίδα, παρηγοριὰ καὶ εὐγνωμοσύνη ...
 

Τρεῖς μετάνοιες στὸ τέλος του καὶ ἔπειτα ἕνα βλέμμα στὴν Σταυρωμένη Ἀγάπη. Τὸ πανηγύρι ἀρχινᾷ:
Ἀπολυτίκιο καὶ καθίσματα
στοῦ ἤχου τὸ παράγγελμα καὶ τὸ συναίσθημά του!
Εὐλογητάρια ἔπειτα ...Μπροστὰ στὸ κενὸ μνῆμα σαστίζει ὁ Οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ποὺ προσκυνοῦν Πατέρα καὶ τὸν Τούτου Υἱὸν τε καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα κράζοντες το Ἅγιος ...
 

Σκαλοπάτια ἔπειτα κι οἱ αναβαθμοί , ποὺ διηγοῦνται τὰ μεγαλεῖα τοῦ Δημιουργοῦ καὶ ἐξυψώνουν τὰ ποιήματά Του. Ἕνα κερὶ θὰ σταθεῖ δίπλα στὴν Ὡραία πύλη, νὰ περιμένει τὸ Εὐαγγέλιο ...
 

Εἶν᾿ ἡ ὥρα τοῦ Ἑωθινοῦ ἀναγνώσματος. Γίνεται ἡ Ἅγια Τράπεζα Ἐπιτάφιος καὶ ὁ παπᾶς, Ἄγγελος καθήμενος ἐν τοῖς δεξιοῖς, διηγεῖται τὰ τῆς Ἀναστάσιμης ἡμέρας ..Ἕντεκα τὰ Ἑωθινὰ ὅσες καὶ οἱ ἐμφανίσεις τοῦ Χριστοῦ μας, ἀπὸ τὴν τριήμερο Ἔγερσή Του ἕως καὶ τὴν ἔνδοξη Ἀνάληψη. Ἐλεήμων ἐλέησόν με ὁ Θεὸς καὶ ὁ ἀσπασμὸς τοῦ Εὐαγγελίου ὅσο βαστᾷ ὁ πεντηκοστός. 

 

Πλησιάζει μὲ τὰ μάτια κλειστὰ ἡ Δέσποινα ...Νιώθει τόσο ἐλαφρὰ τὰ βήματά της, σὰν νὰ βρίσκεται ἀλλοῦ τούτη τὴν ὥρα, στὴν Γαλιλαία εἰς τὸ ὄρος οὐ ἐτάξατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, σὰν Μυροφόρα, σκοτίας ἔτι οὔσης μπροστὰ στὸ ἄδειο μνημεῖο. Κανόνες καὶ σταυροκόπημα στῆς Ἀναστάσεως τὴν δόξα καὶ στοὺς Ἁγίους τοῦ Θεοῦ. Οἶκος καὶ Κοντάκιο φανερώνουν τὴν Λύτρωση τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ...Ταῖς τῶν Ἁγίων Σοῦ πρεσβεῖες ὁ Θεὸς ...Ἀργᾶ ξεκινοῦν οἱ μεγαλόπρεπες καταβασίες καὶ ἑνώνεται ὁ Ἄσαρκος λόγος μὲ τὸν δεδοξασμένο Μονογενῆ ...Καινουργεῖται ἡ συμφωνία, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν...
 

Οἱ Ἑβραῖοι περνοῦν ξανὰ τὴν Ἐρυθρά, οἱ τρεῖς παῖδες γλιτώνουν ἀπ᾿ τὴν Κάμινο ...οἱ Εἱρμοὶ τοῦ Ἀκαθίστου γλυκολαλοῦν σὰν τὴν δεύτερη καμπάνα ποὺ χτυπᾷ ...Στὴν ἐνάτη ἡ Θεοτόκος ἀνταμώνει μὲ τὴν Ἐλισάβετ καὶ τὸ θυμιατήρι πέμπει τὰ ἀσύγκριτα ἀρώματα τῆς Τιμιωτέρας ...
 

Ξαποστειλάρια καὶ Πᾶσα πνοή, Θεῖον πάθος καὶ Ἀνάσταση, Δοξαστικὸ καὶ τὸ καθολικὸ εἶναι γεμᾶτο πλέον ...
Ἑορταζέτω ὁ κόσμος! Νὺν πάντα πεπλήρωται φωτός! Πλημμύρισε ἡ χαρά!
 

Δοξολογία!
Σὲ μιὰ στιγμή τῆς φάνηκε πὼς κύλησε ὁ ὀρθρισμὸς ...
Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία καὶ ὅλο της τὸ εἶναι συνταράσσεται ...Ἀνοίγει γιὰ λίγο τὰ μάτια καὶ κοιτᾷ πρὸς τὸ Δεσποτικὸ ...
 

Εὐλογεῖ ὁ Κριτής - Παντεπόπτης, Θεοῦ Θεὸς λόγος, λίγο πρὶν ὁ ἴδιος κατέβει γιὰ νὰ εἰσέλθει εἰς τὸ Ἅγιο θυσιαστήριο...Μικρά Εἴσοδος ..Σῶσον ὁ Ἀναστὰς ...Ἀναγνώσματα , Ἀληλλούια καὶ Δόξα Σοὶ Κύριε ...Χερουβικὸ ξεκινᾷ ...

Ἄνθρωποι καὶ χερουβὶμ στέλνουν στὸν Οὐράνιο θρόνο τὸν Ἀγγελικὸ ὕμνο. 

Ἀπὸ μέσα ἀφουγκράζεται τοὺς σιωπηλοὺς σπαραγμοὺς τοῦ Ἱερέα: Οὐδεὶς ἄξιος τῶν συνδεδεμένων ταὶς σαρκικαῖς έπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς προσέρχεσθαι... Μεγάλη Εἴσοδος ...Ὁ Γολγοθᾶς καὶ τὸ Πάθος ...... Πάντων ἡμῶν, μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ Αυτοῦ...

Τὰ πληρωτικὰ τῆς ψυχῆς καὶ ἡ συντριβὴ στὸ ἕκτο κατὰ σειρὰ αἴτημά της: Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικὰ καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ...

 

Ἡ γωνιά της εἶναι σκοτεινή, τὰ διαμάντια ποὺ κυλοῦν ἀπὸ τὰ μάτια τῆς αὐλακώνουν τὸ φωτεινό της πρόσωπο, μὰ σὲ λίγο καὶ ὁ ἱδρῶτας του θὰ μπλεχτεῖ μαζί τους ...Καὶ ἡ φωνή της καὶ κείνη τώρα φανερὰ θὰ «ταξιδέψει»: Ἄξιον καὶ Δίκαιον! θὰ πεῖ καὶ πάλι θὰ σωπάσει ...Φτάνει ἡ ὥρα ἡ πιὸ Ἁγιασμένη τοῦ Μυστηρίου ...... Κατάπεμψον τὸ Πνεῦμα Σου τὸ Ἅγιον ἐφ᾿ ἡμᾶς...
 

Σὲ ὑμνοῦμεν Σὲ εὐλογοῦμεν ....
 

Τὰ λόγια τοῦ Παπᾶ πάλι τὴν συγκλονίζουν. Τιμὴ καὶ ἔλεος γιὰ ὅλους! Προπάτορες, Πατέρες, Πατριάρχες, Προφῆτες, Ἀπόστολοι, Κήρυκες, Εὐαγγελιστές, Μάρτυρες, Ὁμολογητές, Ἐγκρατευτὲς καὶ πᾶν πνεῦμα δίκαιο ἐν πίστει τετελειωμένο ...... Ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας''
 

Μὲ τὰ μάτια κλειστὰ πασχίζει τώρα ἡ Δέσποινα στὸ Μεγαλυνάρι τὸ Θεομητορικό
νὰ θυμηθεῖ καὶ νὰ μνημονεύσει ἀπὸ μέσα της ὀνόματα, ὅσα περισσότερο χωρᾶνε μέχρι νὰ κάνει κατάληξη ὁ ψάλτης ...
 

Κάθε φορὰ καὶ κάποια νέα, μὰ καὶ μερικὰ ποὺ ποτὲ δὲν παραλείπει μὲ πρῶτο τῆς μάνας της. Φωτίζεται ἡ γωνιὰ τῆς μυστικά, ἀπ᾿ τὶς ψυχοῦλες μὲ τῆς εὐγνωμοσύνης τους τὸ φωταγώγημα.
 

Τὸ ἀσύγκριτο δῶρο τῆς Χάριτος...
Σύσσωμοι καὶ Σύναιμοι Χριστοῦ ...
Θέωση ἀνθρώπου.
Πληρωθήτω τὸ στόμα ἡμῶν αἰνέσεώς Σου Κύριε!
 

Τοῦ Ιὼβ ἡ ἀσίγαστη φωνὴ ...Δι᾿ εὐχῶν ...Ἀνοίγει τὰ μάτια της ..Ψέλνει δυνατὰ μαζὶ μὲ αὐτοὺς ποὺ μένουν ἀκόμα στὸ καθολικό, τοὺς πάντα ἀχόρταστους ...... Οὐρανὸς πολύφωτος ἡ Ἐκκλησία, ἀνεδείχθῃ ἅπαντας, φωταγωγοῦσα τους πιστούς, ἐν ὦ ἐστώτες κραυγάζομεν, Τοῦτον τὸν οἶκον, στερέωσον Κύριε. Τὸ στερέωμα, τῶν ἐπὶ Σοὶ πεποιθότων, στερέωσον Κύριε τὴν Ἐκκλησίαν, ἥν ἐκτήσω, τῷ τιμίῳ Σου αἵματι. 

 

Δὲν θέλει νὰ φύγει ...
Ὁ Παναγιώτης τὴν ἀφήνει. Ξέρει ὅτι πρέπει νὰ περιμένει γιὰ λίγο νὰ στεγνώσει τὸ πρόσωπό της ...
 

-Βοήθειά μας! τὴν ἀκούει νὰ λέει βγαίνοντας τελευταία ἀπὸ ὅλους στὴν αὐλή...
 

-Χαρὰ Θεοῦ!
Κάθε Κυριακὴ Ἀνάσταση! ἔτσι Δέσποινα;
 

-Κάθε μέρα Ἀνάσταση ἀδελφέ μου! τοῦ ἀποκρίνεται ...
Κάθε μέρα!
 

Νώντας Σκοπετέας

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ διήγημα :
Ξημερώνει Ἀνάσταση καὶ τὸ βιβλίο: Δάκρυ στὸ Ἐγώ.( Ἐκδ.Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας)

 

Υγ1, 2015: Τὸ πρόσωπο τῆς Ἱστορίας εἶναι ὑπαρκτό, κυκλοφορεῖ ἀνάμεσά μας, καὶ μιμεῖται τοὺς Ἁγίους ...... Ἄν συναντηθεῖτε μαζί του, παρακαλῶ ἀνταλλάξτε τὸν ἀσπασμὸ τῆς Ἀγάπης καὶ ἐκ μέρους μου ...
 

Υγ 2: 21-11-2021...
 

Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν. μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω.( Ιω.14,27)
 

Τὸ Εἰρήνη πᾶσι ἀκούστηκε ξανὰ καὶ ξανὰ σὲ ὅλες τὶς ἀκολουθίες, σὲ κάθε Ἐκκλησία τούτου τοῦ εὐλογημένου ἀπ᾿ τὸν Θεὸ τόπου ποὺ Θεομητορικῶς καὶ πανηγυρικῶς ἑόρτασε...ξανά...ἀποκαραδοκώντας τὴν Γέννηση καὶ τὴν ...Ἀνάσταση ......
 

Εἰρήνευση καὶ εὐχή, ὄχι ἄσκοπη παλιλογία καὶ περιττὴ ἐπανάληψη μὰ εὐλογία καὶ προτροπὴ ἀπερίσπαστη νὰ γαληνεύει ἡ ψυχὴ γιὰ νὰ προσηλωθοῦν τὰ μάτια τῆς καρδιᾶς ἐν τῷ Οὐρανῷ...
Εἰρήνη πᾶσι ! Εἰρήνη πᾶσι !
 

Ξανὰ καὶ ξανὰ ...Μὰ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς τὰ παρασέρνει ὁ κάθε διαπιστευμένος ἢ καὶ αὐτόκλητος ἐλεγκτὴς ...νομιμότητας ποὺ χωρὶς συναίσθηση τῆς ἱερότητας τοῦ χώρου καὶ τῶν φρικτῶν ἀνεπανάληπτων στιγμῶν ποὺ τελεσιουργοῦνται, ἀναζητᾷ παρανόμους ...
 

Τὴν ἴδια στιγμὴ στὰ στιχηρὰ Ἀναστάσιμα ἡ Ἁγία ψυχὴ τῆς ἱστορίας μας ἄκουγε τὴν φράση :
 

Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου ὑπὸ τῶν παρανόμων...
Νὰ βγεῖτε έξω...της εἶπαν ...εἶστε παράνομη !
Δὲν ταράχθηκε ἡ καρδιὰ της ...
Τὴν εἶδα νὰ στέκεται σὲ μιὰ γωνιὰ τοῦ περιβόλου μὲ τὰ μάτια τοῦ σώματος κλειστὰ καὶ ἐκεῖνα τῆς πολυόμματης ψυχῆς δακρυσμένα νὰ στέλνουν μιὰ παραπονεμένη δέηση στὸν Κύριο τῶν δυνάμεων:
Εἶναι ἡ Ἐκκλησία Σου αὐτὴ Κύριε ;
Σπλαχνίσου μας Κύριε καὶ μὴ μᾶς παραδειγματίσεις ....

Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/

«Πᾶνος»