Αυτό γιατί, δεν αξίζω την Πρόνοια Του. Και το ξέρω καλά αυτό. Αν Έχει, θα έχει για άλλους.
Εμένα θα με αφήσει στην άκρη.
Ψηφιακή κάρτα εργασίας: Η λεγόμενη «ψηφιακή μετάβαση» που επιχειρεί να προωθήσει με γοργούς ρυθμούς η κυβέρνηση σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας, για κάθε μεγάλη αλλαγή που φέρνει, πάντα προβάλει και ένα μεγάλο «κέρδος». Ένα «όφελος» του νέου συστήματος, ένα ευχάριστο και θελκτικό «τυράκι» στη φάκα που παγιδεύεται ο πολίτης.
Για την σταδιακή ψηφιοποίηση των ζωών μας, έχουν «πουληθεί» διάφορα ελκυστικά αφηγήματα. Άλλοτε η υγειονομική ασφάλεια, άλλοτε η ευκολία των συναλλαγών, η διαφάνεια, η πάταξη της γραφειοκρατίας, η συντόμευση των διαδικασιών, ο καλύτερος προγραμματισμός εσόδων – εξόδων και υποχρεώσεων και άλλα.
Και θα κρεμαστούν ψηλά μαζί με τους «ζελέδες» τους, όλους αυτούς τους λακέδες και τα ανδρείκελά τους τύπου ζελένσκι, τρουντώ, μακρόν, μπάϊντεν, μητσοτάκη και όλα τα υπόλοιπα κατακάθια που έχουν στήσει σε κάθε χώρα των λευκών ως «κυβέρνηση» αλλά και ως δήθεν «αντιπολίτευση».
Η Νέμεσις έρχεται, είναι καθ’ οδόν και ο μόνος λόγος που δεν έχει ακόμα επέμβει είναι για να τους αφήσει να εκτίθενται όλο και περισσότερο. Να εκτεθούν μέχρι του σημείου που και ο πιο νυχτωμένος, απαθής και αδιάφορος πολίτης να καταλάβει, να εξοργιστεί και να πάρει ανάποδες.
Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος 03-07-2022
Μέ ἀφορμή τήν ἑορτή τῆς συνάξεως πάντων τῶν ἁγίων ἐνδόξων Νεομαρτύρων, πού ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίας μας ἑορτάζει κάθε ἔτος τήν Κυριακή Γ΄ Ματθαίου, παραθέτουμε σέ μετάφραση ὁλόκληρο τό «Προοίμιο στούς ἁγίους ἐνδόξους Νεομάρτυρες» τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, ἔτσι ὅπως ἔχει κατατεθεῖ στό βιβλίο του «Συναξαριστής Νεομαρτύρων»[1]. Τό κείμενο ἔχει ὡς ἑξῆς :
«Ἂς εἶσαι εὐλογητὸς καὶ δοξασμένος στοὺς αἰώνες Κύριέ μας Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Ὁποῖος μαρτύρησες ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου τὴν καλὴ ὁμολογία[2], καὶ γι’ αὐτό Πρωτομάρτυς ἀληθῶς καὶ πρωταθλητής ὅλων τῶν ἀθλητῶν καὶ ὑπάρχεις καὶ ὀνομάζεσαι : διότι καὶ στοὺς ὑστερινούς αὐτούς καιροὺς εὐδόκησες ὑπὲρ τοῦ ὀνόματός Σου νὰ γίνονται νέοι μάρτυρες.
Γιατί δεν την λένε όλοι κατά τον ίδιο τρόπο και δεν την τονίζουν με τον ίδιο τόνο;
"…Συμβαίνει να έχω ακούσει πολλούς θεοφοβούμενους χριστιανούς να εφαρμόζουν προφέροντας την προφορική αυτή προσευχή του Χριστού, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Αγίας Εκκλησίας και την Παράδοση.
Την χρησιμοποιούν και ιδιαιτέρως και στην κοινή λατρεία μέσα στον ναό.
Εάν κανείς τους παρακολουθήσει προσεκτικά και φιλικά θα αντιληφθεί ότι ο τόνος της φωνής με την οποία λένε την προσευχή αυτή διαφέρει από τον ένα στον άλλο.
Δηλαδή άλλοι τονίζουν την πρώτη λέξη της προσευχής λέγοντας «Κύριε Ιησού Χριστέ», τις άλλες δε λέξεις τις προφέρουν σε χαμηλότερο τόνο.
Φιάσκο «Turkaegean»: Κατά πόσο θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση το ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης επιχειρεί να φορτώσει σε έναν και μόνο υπάλληλο, την ανυπαρξία του ως προς την προστασία των εθνικών συμφερόντων μας; Το Μαξίμου για δυόμιση χρόνια τώρα, μας έχει μάθει να δείχνει μονίμως κάποιους άλλους με το δάχτυλο, ενόσω η ίδια ασχημονεί στη διακυβέρνηση αυτής της χώρας.
Για την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών, έφταιγε η προηγούμενη κυβέρνηση που την καθιέρωσε και δεν έφταιγε με τη σειρά της και η παρούσα, που έφτασε να την υπερασπίζεται με πάθος. Για την επέλαση του κορονοϊού και των θανάτων, έφταιγαν οι «ανεμβολίαστοι» και οι «τζαμπατζήδες», γιατί ως γνωστόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πει πως πρόκειται για «πανδημία των ανεμβολίαστων». Για την ακρίβεια, φυσικά έφταιγε και συνεχίζει να φταίει ο πόλεμος στην Ουκρανία, βεβαίως – βεβαίως.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«ΤΙ ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ;»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 9-7-1989]
(Β219)
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου μας. Στὴν ὁμιλία Του αὐτὴ ὁ Κύριος, ποὺ εἶναι μία, θὰ λέγαμε, συναγωγή, ἕνα μάζεμα, πλουσιοτάτη συναγωγὴ διδαχῶν πνευματικοῦ βίου καὶ προσανατολισμοῦ, μᾶς τονίζει ὅπως εἴδαμε, ὅτι ὁ γήινος θησαυρὸς σκοτίζει τὸν νοῦ καὶ δὲν τὸν ἀφήνει νὰ δεῖ τὰ ἀγαθὰ τοῦ οὐρανοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἕνα θέμα ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου. Γι᾿ αὐτό, λέει, ἂν ξεκίνησες, ἄνθρωπε, μὲ στόχο σου τὰ οὐράνια ἀγαθά, ἀλλὰ προσβλέπεις μὲ πάθος καὶ εἰς τὴν φιλαργυρίαν, δηλαδὴ εἰς τὴν ἀγάπη τοῦ χρήματος -φιλαργυρία δὲν θὰ πεῖ τσιγκουνιά, θὰ πεῖ ἀγάπη πρὸς τὸ χρῆμα, φίλος τοῦ ἀργυρίου- πρέπει νὰ μάθεις ὅτι δὲν μπορεῖς, λέει ὁ Κύριος, νὰ δουλεύεις σὲ δύο ἀφεντικά, στὸν Θεὸ καὶ στὸ χρῆμα.
τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ἱστορίας
Ἀπό πότε ἄραγε οἱ δρόμοι (ἀκόμη καί αὐτοί ὅπου κατοικοῦν τά μεγαλύτερα φασιστοτόμαρα τοῦ καθεστῶτος) ἀποτελοῦν ἄβατο; Καί ἀπό πότε οἱ πραιτωριανοί (τοῦ ἴδιου καθεστῶτος) ἔχουν τό δικαίωμα νά μπουζουριάζουν εἰρηνικά διαμαρτυρόμενους πολίτες;
Προφανῶς, ἀπό τότε πού ἕνα πολυπληθέστατο φαρισαϊκό πολιτικοδημοσιογραφικό σκυλολόι θεωρεῖ φυσιολογικό ἔνας ἐλεεινός βασανιστής χιλιάδων ἀνθρώπων (καί ἀνάμεσά τους καί ἀρκετῶν χιλιάδων μικρῶν παιδιῶν), καταδικασμένων ἐδῶ καί τόσους μῆνες (καί χωρίς κανέναν ἀπολύτως λόγο, πέραν τῆς φασιστικῆς ἀπόνοιας καί τῆς δαιμονικῆς ἐκδικητικότητας κάποιων) στήν ἀγωνία, τήν πεῖνα καί τήν ἀνέχεια, να μυξοκλαίγεται, ἐπειδή κάποια ἀπό τά θύματά του εἶχαν τό…ἀπερίγραπτο θράσος νά παρενοχλήσουν (ὄχι μέ ὄπλα καί βόμβες, ἀλλά ἀπλῶς μέ ἕνα εὐπρεπέστατο πανό καί μερικά συνθήματα) τήν ἀμέριμνη μακαριότητα γιά τήν αὐτοῦ μεγαλειότητα, τή γυναικοῦλα του καί τά δύο παιδιά του.
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ Γ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Ἐκφωνήθηκε τὸν καιρὸ τοῦ θερισμοῦ, ὅπου γίνεται λόγος καὶ γιὰ πνευματικὸ θέρος)
Ὁ ποιητὴς τῶν ὅλων καὶ Δεσπότης, ποὺ ἐποίησε τὰ πάντα ἀπὸ τὰ μὴ ὄντα λόγῳ ἀγαθότητος, μετὰ ἀπὸ ὅλα, κατὰ τὴν περίσσεια τῆς δυνάμεώς Του καὶ τὸν ἄφραστο καὶ ἀκατάληπτο πλοῦτο τῆς σοφίας καὶ χρηστότητάς Του, κατασκεύασε τὸν ἄνθρωπο μὲ ἕναν παράδοξο τρόπο, ἀφοῦ συνάθροισε σὲ ἕνα πλάσμα, καὶ μάλιστα μικρό, καὶ θὰ λέγαμε ἀφοῦ συγκεφαλαίωσε ὁλόκληρη τὴν κτίση. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸν δημιούργησε τελευταῖο, νὰ μετέχει καὶ τῶν δύο κόσμων καὶ νὰ στολίζει καὶ τοὺς δύο κόσμους, δηλαδὴ τὸν ὁρατὸ αὐτὸν καὶ τὸν ἀόρατο. Πραγματικὰ συνῆψε σὲ αὐτὸν μὲ ἄρρητο τρόπο νοῦ καὶ αἴσθηση, χρησιμοποιῶντας σὰν μέσους γνησιότατους συνδέσμους φαντασία καὶ δόξα καὶ διάνοια· καὶ ἔτσι κατασκεύασε τὸ ἴδιο ζῶο νοερὸ καὶ ὁρώμενο, ὅπως καὶ τὸν ἀεικίνητο οὐρανὸ συνῆψε μὲ τὴν ἀκίνητη γῆ διὰ τῶν ἐνδιαμέσων καὶ ἔκαμε τὸν ἴδιο κόσμο συγχρόνως πάντοτε σταθερὸ καὶ κινούμενο. Ὅπως δηλαδὴ κατὰ τὸν τρόπο τῆς κατασκευῆς ὁ ἄνθρωπος καὶ ὁ κόσμος εἶναι ἑνὸς τεχνίτη, ἔτσι ἔχουν πολλὴ συγγένεια μεταξύ τους· ὑπερέχουν δὲ ἀλλήλων ὁ ἕνας μὲ τὸ μέγεθος, ὁ ἄλλος μὲ τὴ σύνεση. Καὶ εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐνθησαυρισμένος στὸν κόσμο σὰν κάποιο πολύτιμο πρᾶγμα σὲ μεγαλοπρεπῆ οἰκία, κατὰ πολὺ πολυτιμότερο ἀπὸ τὸ περιέχον, σὰν κάποια βασιλικὴ σκευὴ σὲ ἀνάκτορα, ποικίλη καὶ πολυτίμητη· διότι τὰ μὲν ἀνάκτορα εἶναι κατασκευασμένα ἀπὸ ὀγκώδεις λίθους ἀλλὰ εὐκολοεύρετους καὶ ἀπὸ τοὺς τυχαίους, ἡ δὲ σκευὴ εἶναι κατασκευασμένη ἀπὸ μικροὺς λίθους, ἀλλὰ δυσπόριστους καὶ πολύτιμους.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ. 6,22-33]
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«Η ΜΗ ΔΥΝΑΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΑΤΑΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 15-6-1980]
(Β31)
Ἕνα, ἀγαπητοί μου, ἰδιαίτερο γνώρισμα τῆς ἐποχῆς μας, εἶναι ἡ συνύπαρξις πολλῶν ἰδεῶν καὶ πολλῶν ρευμάτων. Εἶναι πραγματικὰ χαρακτηριστικὸ τῆς ἐποχῆς μας. Εἶναι ἕνας κόσμος συγκρητιστικός. Ἕνας κόσμος ἡ ἐποχή μας, ποὺ δὲν θέλει νὰ ἀποβάλλει τὸν ἄλλον, οὔτε νὰ τὸν διαχωρίσει, ἀλλὰ νὰ τὸν συγχωνεύσει. Ἔτσι βλέπουμε, σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς, ἰδίως στὸν κοινωνικὸ τομέα καὶ τὸν πολιτικό, νὰ ὑπάρχει μία ἀνάγκη συνυπάρξεως. Ὅτι δηλαδὴ νὰ ὑπάρχεις κι ἐσύ, νὰ ὑπάρχω κι ἐγώ. Νὰ συνυπάρχομε. Δὲν σοῦ λέγω ὅτι εἶσαι ἢ καλὸς ἢ κακός, οὔτε ἐγὼ λέγω ὅτι εἶμαι καλὸς ἢ κακός, ἁπλῶς ὑπάρχεις καὶ ὑπάρχω. Συνεπῶς νὰ ὑπάρχεις καὶ νὰ ὑπάρχω. Ἄρα, νὰ συνυπάρχομε.