Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018

Εδώ δεν είναι Ίμια… εδώ είναι κρανίου τόπος



του Γιώργου Γκοτζιά

…Εν ολίγοις από το πουθενά σε μεγάλη μερίδα των Ελλήνων άρχισε να «ιδρώνει» το αυτάκι της για το τι καταγωγή έχουμε οι Βορειοηπειρώτες και για το εάν τελικά μιλάμε ελληνικά.


Αγαπητοί μου άνθρωποι, εδώ πέρα βρισκόμαστε χιλιετηρίδες και η γλώσσα που ομιλούμε ανταποκρίνεται ακόμη και στην ιστορία της εποχής του Ομήρου.


Γιατί όμως να έχουμε ανάγκη ένα τόσο τραγικό γεγονός, ούτως ώστε να γνωρίσετε επιτέλους τα αυτονόητα που συστηματικά σας έκρυβαν οι καταπατητές της ιστορίας μας;



Εδώ δεν είναι Ίμια κύριε Πάγκαλε…


Εδώ η σημαία μετριέται με το ανάστημα και τη λεβεντιά μας. Την ύψωσή της την ορίζουν διεθνείς συμβάσεις και όσο κι αν κάποιοι θεωρούν αυτή την κίνηση ως ένα εθνικιστικό παραλήρημα, δυστυχώς σφάλουν.



Χρέος της ελληνικής πολιτείας είναι να διασφαλίσει στους Έλληνες κατοίκους της γενέτειρας των ευεργετών του Ελληνικού Έθνους, τα απαραίτητα δικαιώματα που απορρέουν όχι μόνο από τους κανόνες δικαίου της εκάστοτε σύγχρονης δημοκρατικής κοινωνίας, αλλά και από τους αγώνες που εκείνη δίνει.


Όσο για τις «ακρότητες» ενός ανθρώπου για τον οποίο αυτές τις μέρες κάνουμε λόγο, (υποβιβάζοντας τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού και όχι μόνο)και ξέρουμε πως ατιμάζεται ολόκληρη η ανθρώπινή του υπόσταση, σας αναφέρω πως ο εμπαιγμός αυτού του είδους, μπορεί να ανταποκρίνεται μόνον σε καταστάσεις νοσηρότατης εγκεφαλικής λειτουργίας. 

Μην ξεχνάμε ακόμη τις τιμές τις οποίες από αρχαιοτάτων χρόνων οφείλουμε στους νεκρούς μας. Η ιστορία κρίνει και δικάζει τέτοιου είδους ιεροσυλίες.


Επιπλέον κακός σύμβουλος στο γεγονός, είναι η σιωπή μιας τοπικής κοινότητας που δυστυχώς υπολειτουργεί. Και γι αυτό ευθύνεστε εσείς, οι «εκτός των ορίων μας» άρχοντες. 

Δε ντρέπομαι να επικαλεστώ την αθλιότητα, διότι εκείνη είναι ο μόνος μου σύμμαχος σε ένα τέτοιο κατάντημα. Και γνωρίζω πολύ καλά πως η επίρριψη ευθυνών δεν είναι «εύπεπτη» από κανέναν.


Το τιμόνι στον τόπο σας το κρατά η Ευρώπη, ενώ εδώ όπου η πλειονότητα των Βορειοηπειρωτών είμαστε ταυτοχρόνως Έλληνες – Ευρωπαίοι υπήκοοι, ποιός τελικά το κρατά; 

Γνωρίζει η Ε. Ε. πως δικοί της νομοταγείς υπέρ του μέτρου, πολίτες, ζούνε στα κατάλοιπα ξεπερασμένων ολοκληρωτικών καθεστώτων;


Εάν όχι, τότε και πάλι εσύ αγαπημένη μας Ελλάδα φέρεις την ευθύνη.


Διότι εμείς οι εκτός της επικράτειάς σου, είμαστε μαζί σου και στα καλά και στα άσχημα. Και για εσένα γινόμαστε υπόλογοι φέροντας στην ψυχή μας την ταυτότητα και το όνομά σου.


Ο ηρωισμός εδώ πέρα είναι ταυτόσημος της επιβίωσης. Όποιος μετριάζει την ισχύ του, είτε χάνει την εθνική του συνείδηση, είτε οδηγείται μια για πάντα στην ξενιτιά.


Δερβιτσάνη Δερόπολης, Νοέμβριος 2018


«Πᾶνος» 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου