«Ἴσως ὁ κόσμος αὐτὸς νὰ εἶναι ἡ κόλαση κάποιου ἄλλου πλανήτη»
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἄλντους Χάξλευ «Ἐπιστροφὴ στὸν θαυμαστὸ καινούργιο κόσμο» (Μετάφραση καὶ σχόλια: Στεφ. Παϊπέτης, ἐκδόσεις Μέδουσα, Ἀθήνα 2014, σελ. 175).
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἄλντους Χάξλευ «Ἐπιστροφὴ στὸν θαυμαστὸ καινούργιο κόσμο» (Μετάφραση καὶ σχόλια: Στεφ. Παϊπέτης, ἐκδόσεις Μέδουσα, Ἀθήνα 2014, σελ. 175).
Ὅσοι εἶχαν παρακολουθήσει πρὶν ἀπὸ εἴκοσι χρόνια στὶς κινηματογραφικὲς αἴθουσες τὴν προγνωστικοῦ προγραμματισμοῦ ταινία «ἐπιστημονικῆς φαντασίας» μὲ τὸν ξενόγλωσσο τίτλο «Minority Report»1 μὲ πρωταγωνιστὴ τὸν διάσημο χολιγουντιανὸ ἀστέρα Τὸμ Κρούζ, σίγουρα δὲν θὰ αἰφνιδιάστηκαν διαβάζοντας τὴν εἴδηση σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία τρεῖς Ἕλληνες ἐπιστήμονες τοῦ ΕΚΠΑ παρουσίασαν ἕνα ἀλγοριθμικὸ μοντέλο2 ποὺ προβλέπει τὴν ἐγκληματικότητα τῆς Ἀθήνας μὲ ἀκρίβεια κατὰ ποσοστὸ 75,2%3.
Οἱ ἐρευνητές, ἀξιοποιῶντας συνδυαστικὰ τὴν συγκέντρωση καὶ ἐπεξεργασία τῶν μεγάλων δεδομένων (Big Data), τίς ἀπεριόριστες δυνατότητες τῶν «εὐφυῶν» ἀλγορίθμων μηχανικῆς μάθησης καὶ τὴν ραγδαία ἀνάπτυξη τῆς τεχνολογίας τῆς Ὑπολογιστικῆς (Τεχνητῆς) Νοημοσύνης4, δημιούργησαν γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ἑλλάδα ἕνα προβλεπτικὸ μοντέλο ἱκανὸ νὰ προγιγνώσκει μὲ διόλου εὐκαταφρόνητη ἀξιοπιστία καὶ ἀσφάλεια (σὲ αὐτὸ τοὐλάχιστον τὸ στάδιο τῆς πειραματικῆς προσπάθειας) τὴν διάπραξη τῶν ἐγκλημάτων κλοπῆς, ληστείας καὶ ἀπάτης.
Σύμφωνα μὲ τὸ ρεπορτάζ, ἡ προγνωστικὴ ἀστυνόμευση (predictive policing) ἀναπτύσσεται ἤδη μὲ ταχεῖς ρυθμοὺς στὶς χῶρες τῆς Εὐρώπης καὶ Ἀμερικῆς, ὅπου τὰ ὑπολογιστικὰ συστήματα τεχνητῆς νοημοσύνης, ὕστερα ἀπὸ τὴν εἰσαγωγὴ «εὐφυῶν» ἀλγορίθμων μηχανικῆς μάθησης, δύνανται νὰ μελετοῦν τὰ διάφορα μοτίβα, δηλ. μιὰ ὁποιαδήποτε διακριτὰ ὀργανωμένη ἀλληλουχία στοιχείων, καί, κάνοντας ἄπειρους συσχετισμοὺς μέσα σὲ ἕνα τεράστιο ὄγκο ἱστορικῶν καὶ προσωπικῶν δεδομένων τῶν πολιτῶν, νὰ καταλήγουν σὲ ἀσφαλεῖς προβλέψεις, χαρτογραφῶντας τὸ μελλοντικὸ ἔγκλημα!
Ἑπομένως, σὲ λίγα χρόνια ἀπὸ σήμερα, οἱ ἀστυνομικὲς ἀρχὲς τῶν κρατῶν θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ ἐπαίρονται ὅτι ἐξαφάνισαν τὴν κοινωνικὴ ἀπειλὴ τῆς ἐγκληματικότητας, ἀφοῦ, ἀξιοποιῶντας τὴν ἁλματώδη ἀνάπτυξη τῶν νέων ἀλγορίθμων μηχανικῆς μάθησης ποὺ ἐντάσσονται στὸ πεδίο τῆς ὑπολογιστικῆς νοημοσύνης καθὼς καὶ τὴν δύναμη τῶν μεγάλων δεδομένων, θὰ μποροῦν νὰ προβλέπουν ποῦ, πότε, ποιό καὶ ἀπὸ ποιόν θὰ τελεῖται τὸ ἑπόμενο ἔγκλημα.
Ἡ ἐντυπωσιακὴ αὐτὴ ἐξέλιξη ἀνατρέπει ἐκ βάθρων ὁλόκληρο τὸ οἰκοδόμημα τοῦ Ποινικοῦ Δικαίου ποὺ προϋποθέτει τὴν ἀποδεδειγμένη τέλεση συγκεκριμένης ἀξιόποινης πράξης ἀπὸ τὸν δράστη, ὡς οὐσιώδη ὅρο γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς ποινῆς, δεδομένου ὅτι ἡ ἀξιοποίηση τῶν συναφῶν προβλεπτικῶν μοντέλων ἀπὸ τίς ἁρμόδιες ἀστυνομικὲς καὶ διωκτικὲς ἀρχὲς ἀναμένεται νὰ συνοδεύεται καὶ ἀπὸ τὸ κατάλληλο νομοθετικὸ πλαίσιο τὸ ὁποῖο θὰ τίς ἐξουσιοδοτεῖ νὰ συλλαμβάνουν τον δυστυχῆ καὶ ἀνυποψίαστο πολίτη, πρὶν ἀκόμη αὐτὸς διαπράξει τὸ ἔγκλημα!
Ἡ υἱοθέτηση τῶν προγνωστικῶν μοντέλων ποὺ στηρίζονται σὲ ἀλγόριθμους μηχανικῆς μάθησης ἀκόμη καὶ στὸ πεδίο τῆς ἀστυνομικῆς ἔρευνας (!), μὲ τὸ παραπειστικὸ ἐπιχείρημα τῆς τεχνολογικῆς προόδου καὶ ἐξέλιξης, θὰ ἐπιφέρει συντριπτικὸ καὶ ἀνεπανόρθωτο πλῆγμα στὸν πυρῆνα τοῦ Κράτους Δικαίου, καθιστῶντας περιττὴ καὶ ἄνευ ἀξίας τὴν προσφυγὴ στὴν δικαιοδοτικὴ κρίση καὶ λειτουργία τῶν δικαστηρίων.
Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἐπιτυγχάνεται φαινομενικὰ ἡ πάταξη τοῦ ἐγκλήματος ποὺ ἐξασφαλίζει μία ψευδεπίγραφη «κοινωνικὴ εἰρήνη», ἀλλὰ ἀνοίγει διάπλατα ὁ δρόμος γιὰ τὴν ἐγκαθίδρυση μιᾶς δυστοπικῆς κοινωνίας, ἡ ὁποία θὰ εἶναι δέσμια τῆς πληροφορικῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας καὶ θὰ ἑδράζεται στὶς προηγμένες μεθόδους τοῦ κοινωνικοῦ ἐλέγχου.
Οἱ ὑπολογιστικὲς μηχανὲς τεχνητῆς νοημοσύνης ἐμπλουτίζονται διαρκῶς μὲ καινούργιες ἀσύλληπτες δυνατότητες ἀπὸ τὸν ἄφρονα, ἐπαιρόμενο καὶ ὑπερφίαλο σύγχρονο ἄνθρωπο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐξισώνονται στὴν πραγματικότητα μὲ τίς εἰκονικὲς μηχανὲς τοῦ χρόνου ποὺ ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ προβλέπουν τὰ μελλοντικὰ γεγονότα πρὶν ἀκόμη αὐτὰ πραγματοποιηθοῦν. Ἤδη ἀξιοποιοῦνται ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση στὸ πεδίο πρόληψης τῆς ἐγκληματικότητας κατὰ τὴν ψηφιακὴ ἐποχή, στὴν ὁποία μᾶς εἰσήγαγε δολίως καὶ παραπλανητικῶς ἡ πολλαπλῶς ἐργαλειοποιηθεῖσα ὑγειονομικὴ κρίση τοῦ κορωνοϊοῦ.
Οἱ ἐρευνητές, ἀξιοποιῶντας συνδυαστικὰ τὴν συγκέντρωση καὶ ἐπεξεργασία τῶν μεγάλων δεδομένων (Big Data), τίς ἀπεριόριστες δυνατότητες τῶν «εὐφυῶν» ἀλγορίθμων μηχανικῆς μάθησης καὶ τὴν ραγδαία ἀνάπτυξη τῆς τεχνολογίας τῆς Ὑπολογιστικῆς (Τεχνητῆς) Νοημοσύνης4, δημιούργησαν γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ἑλλάδα ἕνα προβλεπτικὸ μοντέλο ἱκανὸ νὰ προγιγνώσκει μὲ διόλου εὐκαταφρόνητη ἀξιοπιστία καὶ ἀσφάλεια (σὲ αὐτὸ τοὐλάχιστον τὸ στάδιο τῆς πειραματικῆς προσπάθειας) τὴν διάπραξη τῶν ἐγκλημάτων κλοπῆς, ληστείας καὶ ἀπάτης.
Σύμφωνα μὲ τὸ ρεπορτάζ, ἡ προγνωστικὴ ἀστυνόμευση (predictive policing) ἀναπτύσσεται ἤδη μὲ ταχεῖς ρυθμοὺς στὶς χῶρες τῆς Εὐρώπης καὶ Ἀμερικῆς, ὅπου τὰ ὑπολογιστικὰ συστήματα τεχνητῆς νοημοσύνης, ὕστερα ἀπὸ τὴν εἰσαγωγὴ «εὐφυῶν» ἀλγορίθμων μηχανικῆς μάθησης, δύνανται νὰ μελετοῦν τὰ διάφορα μοτίβα, δηλ. μιὰ ὁποιαδήποτε διακριτὰ ὀργανωμένη ἀλληλουχία στοιχείων, καί, κάνοντας ἄπειρους συσχετισμοὺς μέσα σὲ ἕνα τεράστιο ὄγκο ἱστορικῶν καὶ προσωπικῶν δεδομένων τῶν πολιτῶν, νὰ καταλήγουν σὲ ἀσφαλεῖς προβλέψεις, χαρτογραφῶντας τὸ μελλοντικὸ ἔγκλημα!
Ἑπομένως, σὲ λίγα χρόνια ἀπὸ σήμερα, οἱ ἀστυνομικὲς ἀρχὲς τῶν κρατῶν θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ ἐπαίρονται ὅτι ἐξαφάνισαν τὴν κοινωνικὴ ἀπειλὴ τῆς ἐγκληματικότητας, ἀφοῦ, ἀξιοποιῶντας τὴν ἁλματώδη ἀνάπτυξη τῶν νέων ἀλγορίθμων μηχανικῆς μάθησης ποὺ ἐντάσσονται στὸ πεδίο τῆς ὑπολογιστικῆς νοημοσύνης καθὼς καὶ τὴν δύναμη τῶν μεγάλων δεδομένων, θὰ μποροῦν νὰ προβλέπουν ποῦ, πότε, ποιό καὶ ἀπὸ ποιόν θὰ τελεῖται τὸ ἑπόμενο ἔγκλημα.
Ἡ ἐντυπωσιακὴ αὐτὴ ἐξέλιξη ἀνατρέπει ἐκ βάθρων ὁλόκληρο τὸ οἰκοδόμημα τοῦ Ποινικοῦ Δικαίου ποὺ προϋποθέτει τὴν ἀποδεδειγμένη τέλεση συγκεκριμένης ἀξιόποινης πράξης ἀπὸ τὸν δράστη, ὡς οὐσιώδη ὅρο γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς ποινῆς, δεδομένου ὅτι ἡ ἀξιοποίηση τῶν συναφῶν προβλεπτικῶν μοντέλων ἀπὸ τίς ἁρμόδιες ἀστυνομικὲς καὶ διωκτικὲς ἀρχὲς ἀναμένεται νὰ συνοδεύεται καὶ ἀπὸ τὸ κατάλληλο νομοθετικὸ πλαίσιο τὸ ὁποῖο θὰ τίς ἐξουσιοδοτεῖ νὰ συλλαμβάνουν τον δυστυχῆ καὶ ἀνυποψίαστο πολίτη, πρὶν ἀκόμη αὐτὸς διαπράξει τὸ ἔγκλημα!
Ἡ υἱοθέτηση τῶν προγνωστικῶν μοντέλων ποὺ στηρίζονται σὲ ἀλγόριθμους μηχανικῆς μάθησης ἀκόμη καὶ στὸ πεδίο τῆς ἀστυνομικῆς ἔρευνας (!), μὲ τὸ παραπειστικὸ ἐπιχείρημα τῆς τεχνολογικῆς προόδου καὶ ἐξέλιξης, θὰ ἐπιφέρει συντριπτικὸ καὶ ἀνεπανόρθωτο πλῆγμα στὸν πυρῆνα τοῦ Κράτους Δικαίου, καθιστῶντας περιττὴ καὶ ἄνευ ἀξίας τὴν προσφυγὴ στὴν δικαιοδοτικὴ κρίση καὶ λειτουργία τῶν δικαστηρίων.
Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἐπιτυγχάνεται φαινομενικὰ ἡ πάταξη τοῦ ἐγκλήματος ποὺ ἐξασφαλίζει μία ψευδεπίγραφη «κοινωνικὴ εἰρήνη», ἀλλὰ ἀνοίγει διάπλατα ὁ δρόμος γιὰ τὴν ἐγκαθίδρυση μιᾶς δυστοπικῆς κοινωνίας, ἡ ὁποία θὰ εἶναι δέσμια τῆς πληροφορικῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας καὶ θὰ ἑδράζεται στὶς προηγμένες μεθόδους τοῦ κοινωνικοῦ ἐλέγχου.
Οἱ ὑπολογιστικὲς μηχανὲς τεχνητῆς νοημοσύνης ἐμπλουτίζονται διαρκῶς μὲ καινούργιες ἀσύλληπτες δυνατότητες ἀπὸ τὸν ἄφρονα, ἐπαιρόμενο καὶ ὑπερφίαλο σύγχρονο ἄνθρωπο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐξισώνονται στὴν πραγματικότητα μὲ τίς εἰκονικὲς μηχανὲς τοῦ χρόνου ποὺ ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ προβλέπουν τὰ μελλοντικὰ γεγονότα πρὶν ἀκόμη αὐτὰ πραγματοποιηθοῦν. Ἤδη ἀξιοποιοῦνται ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση στὸ πεδίο πρόληψης τῆς ἐγκληματικότητας κατὰ τὴν ψηφιακὴ ἐποχή, στὴν ὁποία μᾶς εἰσήγαγε δολίως καὶ παραπλανητικῶς ἡ πολλαπλῶς ἐργαλειοποιηθεῖσα ὑγειονομικὴ κρίση τοῦ κορωνοϊοῦ.
Ὁ λάτρης τῆς ψηφιακῆς κουλτούρας καὶ τεχνολογίας Κέβιν Κέλι, συγγραφέας τοῦ βιβλίου «The Inevitable: Κατανοῶντας τίς δώδεκα τεχνολογικὲς δυνάμεις ποὺ θὰ διαμορφώσουν τὸ μέλλον μας», ποὺ γράφτηκε τὸ 2016, διατυπώνοντας τὴν προσωπική του πεποίθηση, συμφωνεῖ μὲ τὴν ἄποψη ὅτι στὸ πλαίσιο τοῦ τεχνολογικοῦ πολιτισμοῦ κάθε νέα ἐξέλιξη ποὺ θὰ ὑλοποιηθεῖ τὰ ἑπόμενα τριάντα χρόνια εἶναι ἀναπόφευκτη [«inevitable»].
Σύμφωνα μὲ τὸν συγγραφέα, τὸ ἄμεσο μέλλον θὰ φέρει περισσότερες ὀθόνες, ἐπιτήρηση καὶ ἔλεγχο τῆς ζωῆς τῶν πολιτῶν καὶ ἀπώλεια κάθε ἔννοιας ἰδιωτικότητας καὶ προσωπικῆς ζωῆς. Στὸ ἐν θέματι βιβλίο ποὺ ἔχει χαρακτηριστεῖ ὡς μὴ μυθοπλαστικό, σκιαγραφοῦνται λεπτομερῶς οἱ δώδεκα τάσεις ποὺ θὰ μεταβάλλουν γιὰ πάντα τὸν τρόπο ποὺ ἐργαζόμαστε, μαθαίνουμε καὶ ἐπικοινωνοῦμε.
Ὁρισμένα ἀπὸ τὰ κεφάλαια τοῦ βιβλίου τοῦ μελλοντολόγου Κέβιν Κέλι περιγράφουν ἕνα δυστοπικὰ ἐφιαλτικὸ κόσμο, ἀφοῦ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν μετατροπὴ τῆς γῆς σὲ ἕνα παγκόσμιο καὶ ἀόρατο ψηφιακὸ στρατόπεδο συγκέντρωσης, ὅπου οἱ ἄνθρωποι θὰ παρακολουθοῦνται, θὰ ἐλέγχονται καὶ θὰ ἐπιτηροῦνται μὲ τὴν ἀξιοποίηση τῶν συστημάτων ὑψηλῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας, θὰ ἐπιβάλλεται ἐπιπλέον ἡ συγχώνευση μεταξὺ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς ὑπολογιστικῆς μηχανῆς τεχνητῆς νοημοσύνης (μέσῳ ἠλεκτρονικῶν ἢ ἰατρικῶν μοσχευμάτων), προκειμένου μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο νὰ μεγιστοποιηθεῖ ἡ ἀφοσίωσή τους πρὸς τὸν ἄνθρωπο!
Οἱ προβλέψεις τοῦ συγγραφέως καθίστανται πραγματικὰ ἀνατριχιαστικὲς στὸ τελευταῖο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου, στὸ ὁποῖο γίνεται λόγος γιά τὸ ὅτι ἡ ἀρχὴ τοῦ θαυμαστοῦ καινούργιου κόσμου θὰ οἰκοδομηθεῖ πάνω στὸ θεμέλιο τῆς δημιουργίας ἑνὸς πλανητικοῦ συστήματος ποὺ θὰ συνδέει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τῆς γῆς καὶ τίς μηχανὲς συνθετικῆς (τεχνητῆς) εὐφυΐας σὲ ἕνα παγκόσμιο μάτριξ5!
Ὁ Ἀμερικανὸς συγγραφέας Ντὰν Μπράουν (Dan Brown) στὸ προφητικό του σύγγραμμα ἐπιστημονικῆς μυθοπλασίας «ORIGIN» ἀναφέρεται στὴν κυριαρχία καὶ ἐπικράτηση ἑνὸς νέου πρωτοεμφανιζόμενου μὴ ἔμβιου εἴδους ποὺ θὰ ἐπιτύχει νὰ ἑδραιωθεῖ στὸν πλανήτη, ὑποσκελίζοντας τὸν ἄνθρωπο, καὶ τὸ ὁποῖο συμπεριλαμβάνει κάθε νέα μορφὴ τεχνολογίας καὶ ὀνομάζεται: Τέχνιο.
Ὁ συγγραφέας τοῦ πιὸ πάνω βιβλίου ἀναφέρει μὲ ἀφοπλιστικὴ εἰλικρίνεια τὰ ἑξῆς συγκλονιστικά:
«Στὴν ἐποχή μας βιώνουμε τὴν Κάμβρια Ἔκρηξη6 τοῦ Τέχνιου. Νέα εἴδη τεχνολογίας ἐμφανίζονται καθημερινά, ἐξελισσόμενα μὲ ἀστραπιαῖο ρυθμό. Καὶ κάθε νέα τεχνολογία μετατρέπεται σὲ ἐργαλεῖο γιὰ τὴν δημιουργία ἄλλων νέων τεχνολογιῶν. Ἡ ἐφεύρεση τοῦ ὑπολογιστῆ μᾶς βοήθησε νὰ δημιουργήσουμε ἐκπληκτικὰ νέα ἐργαλεῖα, ἀπὸ ἔξυπνα κινητὰ μέχρι διαστημόπλοια καὶ ρομποτικοὺς χειρουργούς. Στεκόμαστε μάρτυρες μιᾶς ἐκρηκτικῆς ἄνθησης τῆς καινοτομίας ἡ ὁποία συντελεῖται ταχύτερα ἀπ᾿ ὅ,τι μποροῦν νὰ συλλάβουν οἱ ἐγκέφαλοί μας. Καὶ εἴμαστε ἐμεῖς οἱ δημιουργοὶ αὐτοῦ τοῦ νέου βασιλείου, τοῦ Τέχνιου»7.Εἶναι ἀληθὲς ὅτι ἡ ἐμμονικὴ προσκόλληση τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου σὲ κάθε νέα τεχνολογικὴ ἐφαρμογὴ καὶ ἐφεύρεση, ἡ ὁποία διεγείρει μὲν τὴν φαντασία τοῦ νοῦ ἀλλὰ ἀπονευρώνει τίς διανοητικὲς καὶ ψυχικές του δυνάμεις, ἔχει μεταβάλει τὸν πολίτη σὲ «Τεχνο-ἄνθρωπο» καὶ καταναλωτικὸ ὑποχείριο τῶν μεγάλων τεχνολογικῶν κολοσσῶν, ὁδηγῶντας τὴν ἀνθρωπότητα ἐνώπιον μιᾶς ἐξωφρενικῆς κατάστασης, ἡ ὁποία μέχρι καὶ πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια φάνταζε πραγματικὰ ἀδιανόητη:
Ὁ σχεδιασμὸς καὶ ἡ ὑλοποίηση πανίσχυρων ὑπολογιστικῶν συστημάτων ποὺ ἔχουν προγραμματιστεῖ νὰ μιμοῦνται στοιχεῖα τῆς ἀνθρώπινης νοημοσύνης καὶ συμπεριφορᾶς γιὰ τὴν ἐπίλυση πολύπλοκων προβλημάτων στὰ ὁποῖα εἰσάγονται εὐφυεῖς ἀλγόριθμοι μηχανικῆς μάθησης, ἔχουν ἀποκτήσει πλέον τὴν δυνατότητα νὰ «σκέπτονται» καὶ νὰ «δροῦν» αὐτόνομα, ἐπιτελῶντας τὴν «διανοητικὴ» λειτουργία τοῦ ἀνθρώπινου ἐγκεφάλου μὲ ὐπερπολλαπλάσια ταχύτητα, ἀκρίβεια, εὐκολία καὶ ἀποτελεσματικότητα.
Μετὰ τὴν συγκλονιστικὴ ἐπικράτηση τοῦ ὑπερυπολογιστῆ «Deep Blue» τῆς IBM στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1990 ἐπὶ τοῦ Ρώσου παγκόσμιου πρωταθλητοῦ στὸ σκάκι Γκάρι Κασπάροφ, ἡ πρόοδος ποὺ καταγράφεται στὴν ἐξέλιξη τῆς τεχνολογίας τῶν ὑπολογιστῶν τεχνητῆς νοημοσύνης μοιάζει νὰ εἶναι πραγματικὰ ἀσύλληπτη.
Ὁ πιὸ πάνω πολυδιαβασμένος Ἀμερικανὸς συγγραφέας ὑποστηρίζει ὅτι σὲ σπάνιες περιπτώσεις, δύο εἴδη συγχωνεύονται σὲ ἕνα, ὅταν δὲν μποροῦν νὰ ἐπιβιώσουν τὸ ἕνα χωρὶς τὸ ἄλλο. Ρίχνοντας τὸ βλέμμα του στὸ πολὺ κοντινὸ μέλλον ἀναφέρει χαρακτηριστικὰ τὰ ἑξῆς:
«Τὰ ἀνθρώπινα ὄντα ἐξελίσσονται σὲ κάτι διαφορετικό. Μετατρεπόμαστε σὲ ἕνα ὑβριδικὸ εἶδος, ἕναν συγκερασμὸ βιολογίας καὶ τεχνολογίας. Τὰ ἴδια ἐργαλεῖα ποὺ σήμερα βρίσκονται ἔξω ἀπὸ τὰ σώματά μας -κινητὰ τηλέφωνα, ἀκουστικά, γυαλιὰ ὁράσεως, τὰ περισσότερα φάρμακα- θὰ εἶναι ἐνσωματωμένα στὸν ὀργανισμό μας σὲ τέτοιο βαθμό, ὥστε δὲν θὰ μποροῦμε νὰ θεωροῦμε πλέον τοὺς ἑαυτούς μας Homo Sapiens»8 .Στὴν συνάντηση τοῦ Νταβὸς τῆς Ἑλβετίας τὸ 2022, ποὺ διοργανώθηκε ἀπὸ τὸ Παγκόσμιο Οἰκονομικὸ Φόρουμ (WEF), παρέστῃ καὶ ὁ Διευθύνων Σύμβουλος τῆς Nokia, Pekka Lundmark, ὁ ὁποῖος διατύπωσε τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι, μέχρι τὸ 2030, τὰ smartphone θὰ ἐνσωματώνονται στὸν ἀνθρώπινο ὀργανισμό. Σύμφωνα μὲ τὸν Lundmark τῆς Nokia, πολλὲς ἀπὸ τίς τεχνολογικὲς ἐφευρέσεις καὶ καινοτομίες θὰ ἐμφυτεύονται ἀπευθείας στὸ σῶμα μας.
Ἡ «ἐκπληκτικὴ» αὐτὴ ἐξέλιξη τῆς τεχνολογικῆς ἐπιστήμης συνδέεται ἄρρηκτα μὲ τὴν ἐποχὴ τοῦ 6g, ἡ ὁποία θὰ παρέχει στοὺς ἀνθρώπους τὴν ἀσύλληπτη δυνατότητα, ἐνῶ θὰ βρίσκονται σὲ διαφορετικὰ μέρη τοῦ κόσμου, νὰ ἐμφανίζονται ὁ ἕνας δίπλα στὸν ἄλλον μὲ τὴν μορφὴ ὀλογράμματος9.
Ἡ τεχνητή-συνθετικὴ εὐφυΐα ἑνὸς ὑπερυπολογιστὴ ποὺ ἐμφανίζει τὴν δυνατότητα τῆς ἀποθήκευσης, ἐπεξεργασίας καὶ ἀξιοποίησης ἑνὸς τεράστιου ὄγκου στοιχείων, δεδομένων καὶ πληροφοριῶν, ἐνῶ παράλληλα, μέσῳ τοῦ ἀλγόριθμου μηχανικῆς μάθησης, μπορεῖ νὰ ἀνεξαρτητοποιηθεῖ ἀπὸ τὸ αὐστηρὸ πλαίσιο τοῦ προγραμματισμοῦ, προσλαμβάνοντας νέες γνώσεις καὶ «ἐμπειρίες» μὲ τὴν παρατήρηση τῶν ἀνθρώπων, θὰ ἐκμηδενίσει στὴν κυριολεξία κάθε διανοητικὴ καὶ ἀναλυτικὴ δεξιότητα τοῦ ἀνθρώπινου μυαλοῦ.
Τὴν στιγμή, ὅμως, ποὺ ὁ ἄνθρωπος συνειδητοποιεῖ τὴν ἀδυναμία του νὰ ἀνταγωνιστεῖ μιὰ ὑπολογιστικὴ μηχανὴ συνθετικῆς εὐφυΐας, ταυτόχρονα ἐκχωρεῖ ὁλοένα καὶ περισσότερες ἐξουσίες, ἁρμοδιότητες καὶ δεδομένα στὶς δομὲς τεχνητῆς νοημοσύνης, μὲ τὸν διαφαινόμενο κίνδυνο νὰ ἀποκτήσουν προοδευτικὰ τὸν πλήρη ἔλεγχο καὶ τὴν κυριαρχία στὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων.
Βέβαια, ἀξίζει νὰ ἐπισημανθεῖ ὅτι ἡ ἑκάστοτε αὐταρχικὴ καὶ ὁλοκληρωτικὴ κυβερνητικὴ ἐξουσία, ἡ ὁποία ἐπιδιώκει τὸν ἔλεγχο τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, ἐνισχύει καὶ ἐκμεταλλεύεται πρὸς ἴδιον ὄφελος τὴν δύναμη τῆς ὑπολογιστικῆς νοημοσύνης, τροφοδοτῶντας την μὲ ἕνα τεράστιο ὄγκο δεδομένων, στοιχείων καὶ πληροφοριῶν ποὺ ἀφοροῦν τὴν προσωπική, οἰκονομική, οἰκογενειακή, κοινωνικὴ καὶ ὑγειονομικὴ κατάσταση τῶν πολιτῶν.
Ἑπομένως μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ κάθε ἀνθρώπινη συμπεριφορὰ ὑπάγεται στὸν διαρκῆ ἔλεγχο καὶ στὴν ἐπιτήρηση τοῦ ψηφιακοῦ ὁλοκληρωτικοῦ κράτους, τὸ ὁποῖο ἔχει ἐξαϋλώσει κάθε μορφὴ προστασίας τῶν δικαιωμάτων τοῦ πολίτη.
Συνεπῶς, ἀκόμη καὶ οἱ ὑπολογιστικὲς μηχανὲς τεχνητῆς νοημοσύνης ἐργαλειοποιοῦνται ἀπὸ τὸν συρφετὸ τῶν νεοταξιτῶν, ὥστε νὰ ὑπηρετοῦν τὴν στρατηγικὴ τοῦ διάχυτου κοινωνικοῦ ἐλέγχου ποὺ ὑπαγορεύεται ἀπὸ τὴν ἄρχουσα ὑπερεθνικὴ πολιτικοοικονομικὴ ἐλίτ, ἡ ὁποία δὲν ἐνδιαφέρεται ἀπαραίτητα γιὰ τὴν χρήση ὅλων αὐτῶν τῶν πληροφοριῶν, ἀλλὰ ἀποσκοπεῖ στὴν καλλιέργεια καὶ στὴν ἐμπέδωση τῆς ἐσωτερικῆς γνώσης στοὺς πολῖτες, ὅτι βρίσκονται ἀνὰ πᾶσα ὥρα καὶ στιγμὴ ὑπὸ καθεστὼς διαρκοῦς ἐπιτήρησης καὶ παρακολούθησης.
Ἡ ἀντίχριστη ΝΤΠ, προκειμένου νὰ ἱκανοποιήσει τὸ νοσηρὸ πάθος της γιὰ τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχο τοῦ ἀνθρώπου, δὲν ὀρρωδεῖ πρὸ οὐδενός, ἀξιοποιῶντας στὸ ἔπακρο κάθε σύγχρονη ἐξέλιξη στὴν τεχνολογία τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης καὶ ρισκάροντας ἀκόμη καὶ αὐτὸ τὸ ἴδιο τὸ μέλλον τῆς ἀνθρωπότητας ἐξαιτίας τῆς ἀλόγιστης καὶ σὲ ὑπερθετικὸ βαθμὸ χρήσης τῶν ὑπολογιστικῶν μηχανῶν συνθετικῆς εὐφυΐας.
Ἀξίζει νὰ ἐπισημανθεῖ ὅτι, στὸ πλαίσιο τοῦ ἀκραίου ψηφιακοῦ μετασχηματισμοῦ τῆς κοινωνίας, ἡ συνεχὴς ἐπέκταση τῶν ἐφαρμογῶν τῆς Τεχνητῆς Νοημοσύνης σὲ κάθε τομέα τῆς ἀνθρώπινης δραστηριότητας, ἐκτὸς ἀπὸ ἐργαλεῖο κοινωνικοῦ ἐλέγχου, κρίνεται πολὺ πιθανὸ νὰ συνδέεται καὶ μὲ τὴν δημογραφικὴ παρακμή, δηλ. τὴν βαθιὰ γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ, ποὺ θὰ κληθοῦν νὰ ἀντιμετωπίσουν ὅλα τὰ πλούσια καὶ προηγμένα κράτη τοῦ κόσμου, καὶ ἑπομένως τὸ φαινόμενο τῆς ρομποτοποίησης θὰ ἐπιλύσει κατὰ τρόπο οὐσιαστικὸ τὸ μελλοντικὰ ὀξὺ πρόβλημα τῆς ἔλλειψης ἐργατικῶν χεριῶν (ἡ Εὐρώπη τὸ ἔτος 1900 ἀντιπροσώπευε τὸ 25% τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ, ἐνῶ τὸ 2050 ἔχει ὑπολογιστεῖ ὅτι θὰ ἀντιπροσωπεύει μόλις τὸ 7,46%!).
Ὁ τομέας τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης ἢ συνθετικῆς εὐφυΐας ἀναπτύσσεται καὶ ἐξελίσσεται διαρκῶς καὶ ραγδαῖα τὰ τελευταῖα 35 χρόνια, παράγοντας συνεχῶς νέες ἀξιοζήλευτες τεχνολογικὲς ἐφαρμογὲς καὶ ἀποτελῶντας τὸ πεδίο ἑνὸς σφοδροῦ στρατιωτικοῦ ἀνταγωνισμοῦ μεταξὺ τῶν χωρῶν τῶν Η.ΠΑ., τῆς Κίνας καὶ τῆς Ρωσίας, στὶς ὁποῖες κυριαρχεῖ τὸ ἑξῆς στρατηγικὸ δόγμα:
Ἡ χώρα ἡ ὁποία θὰ διαθέτει τὴν τελειότερη, την περισσότερο ἀναπτυγμένη καὶ ἐξελιγμένη τεχνολογία τεχνητῆς νοημοσύνης, αὐτὴ καὶ θὰ ἐπικρατήσει οἰκονομικὰ καὶ στρατιωτικὰ στὸν πλανήτη.Συνεπῶς οἱ τρεῖς αὐτὲς χῶρες ἀντιστέκονται πεισματικὰ στὴν χάραξη δεσμευτικῶν κανόνων ποὺ θὰ ἀπαγορεύουν τὴν χρήση ὁπλικῶν συστημάτων τεχνητῆς νοημοσύνης στὸ πεδίο τῆς μάχης (ὅπως εἶναι π.χ. τὰ drones-καμικάζι10), ἐπειδὴ φοβοῦνται τὴν ἐνδεχόμενη στρατηγικὴ ὑστέρηση ἔναντι τῶν ἀντιπάλων τους.
Σήμερα, ἡ ἀνθρωπότητα βρίσκεται σὲ ἕνα πολὺ λεπτὸ καὶ ὁριακὸ σημεῖο ἰσορροπίας, ὅπου ὁ ἄνθρωπος διατηρεῖ (γιὰ λίγο) ἀκόμη τὸν ἔλεγχο τῶν ὑπολογιστικῶν μηχανῶν καὶ τῶν δομῶν τεχνητῆς νοημοσύνης καί, ὡς ἐκ τούτου, ἐπιβάλλεται ἄμεσα νὰ ἀναληφθοῦν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες σὲ παγκόσμιο, εὐρωπαϊκὸ ἀλλὰ καὶ σὲ ἐθνικὸ ἐπίπεδο γιὰ τὴν θέσπιση ἑνὸς διεθνοῦς κανονιστικοῦ πλαισίου ποὺ θὰ διέπει αὐστηρὰ τὴν λειτουργία, τὴν χρήση καὶ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν ὑπολογιστικῶν συστημάτων συνθετικῆς εὐφυΐας, ἀπαγορεύοντας ρητὰ νὰ ἀποκτήσουν καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπο, ἄμεσο ἢ ἔμμεσο, τὸν ἔλεγχο τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, ἐνῶ παράλληλα θὰ ἀποδοκιμάζεται κάθε σκέψη ἢ ἀπόπειρα συγχώνευσης μεταξὺ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ ὑπολογιστῆ.
Δυστυχῶς, ὅμως, ἡ νέα τεχνοτρονικὴ ἐποχή11 ποὺ ἔχει ἤδη ἀνατείλει στὸν κόσμο (διαψεύδοντας τίς οὕτως ἢ ἄλλως ἰσχνὲς ἐλπίδες μας γιὰ τὴν ἐπικράτηση τῆς κοινῆς λογικῆς) σηματοδοτεῖ τὴν ἐμφάνιση μιᾶς καθολικὰ ἐπιτηρούμενης καὶ ἐλεγχόμενης κοινωνίας, ὅπου οἱ ὑπολογιστικὲς μηχανὲς συνθετικῆς εὐφυΐας, στὶς ὁποῖες εἰσάγονται νέοι ἀλγόριθμοι μηχανικῆς μάθησης, θὰ ἀποκτήσουν τὴν θεσμικὴ ἁρμοδιότητα νὰ καθορίζουν, νὰ προγραμματίζουν καὶ νὰ ἐλέγχουν κατὰ τρόπο ἀποφασιστικὸ καὶ ὁλοκληρωτικὸ τὴν ζωή, τὴν σκέψη καὶ τὴν συμπεριφορὰ τῶν πολιτῶν, συντρίβοντας κάθε ἔννοια προστασίας τῶν θεμελιωδῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ὁ μεγάλος κίνδυνος ποὺ ἀπειλεῖ τὴν ἀνθρωπότητα εἶναι ἡ αὐτονόμηση τῶν ὑπολογιστικῶν μηχανῶν καὶ δομῶν τεχνητῆς νοημοσύνης ποὺ θὰ ἀναπτύσσουν τὴν δράση τους ἐκτὸς τοῦ πλαισίου προγραμματισμοῦ τους, ὑλοποιῶντας τίς δικές τους «ἐπιθυμίες», ἀφοῦ προηγουμένως θὰ ἔχουν ἐκτοπίσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὰ σημαντικὰ κέντρα λήψης τῶν ἀποφάσεων, ἀναλαμβάνοντας τὴν ἀποκλειστικὴ πρωτοβουλία σὲ ἐπίπεδο ἐπιρροῆς, κυριαρχίας καὶ ἐλέγχου τῆς ἔμβιας ζωῆς στὸν πλανήτη.
Ἄν οἱ κυβερνήσεις τῶν κρατῶν ὑποτιμήσουν τὸν ὁλοένα αὐξανόμενο κίνδυνο ποὺ συνεπάγεται γιὰ τὰ θεμελιώδη συνταγματικὰ δικαιώματα, καθὼς ἀκόμη καὶ γιὰ αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν ἐπιβίωση τοῦ ἀνθρώπινου πολιτισμοῦ πάνω στὴν γῆ, ἡ ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων χρήση καὶ ἐφαρμογὴ τῆς τεχνολογίας ποὺ συνδέεται μὲ τίς δομὲς καὶ τίς ὑπολογιστικὲς μηχανὲς συνθετικῆς (τεχνητῆς) εὐφυΐας, τότε κρίνεται πολὺ πιθανό, στὸ ὄχι τόσο μακρινὸ μέλλον, τὸ πρόσωπο τῆς ἀνθρωπότητας νὰ συνθλιβεῖ κάτω ἀπὸ τὴν μεταλλικὴ μπότα ἑνὸς «Ἐξολοθρευτῆ»12 ποὺ θὰ διψᾷ νὰ ἐπιβάλλει τὴν κυριολεκτικὰ ἀπάνθρωπη κυριαρχία τοῦ Τέχνιου στὸ Ἀνθρώπινο εἶδος.
______________________________________
1 Ἡ κινηματογραφικὴ ταινία Minority Report εἶναι μιὰ ἀμερικανικὴ ταινία ἐπιστημονικῆς φαντασίας τοῦ 2002 σὲ σκηνοθεσία τοῦ Στίβεν Σπίλμπεργκ. Σύμφωνα μὲ τὸ σενάριο, ἡ δράση τῆς ταινίας ἐκτυλίσσεται στὴν Οὐάσιγκτον τὸ 2054, ὅπου τρία μεταλλαγμένα ἀνθρώπινα ὄντα προβλέπουν τὰ ἐγκλήματα καὶ οἱ ἐν δυνάμει δράστες συλλαμβάνονται πρὶν τὰ διαπράξουν μὲ ἀποτέλεσμα ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ μέτρου νὰ ἐπιφέρει τὴν καθολικὴ πάταξη τῆς ἐγκληματικότητας. Ὅταν ὁ κορυφαῖος ἀστυνομικὸς Τζὸν Ἄντερτον κατηγορεῖται καὶ ὁ ἴδιος γιὰ φόνο, ἀμφισβητεῖ τὴν ἀκρίβεια καὶ ἀξιοπιστία τῶν προβλέψεων καὶ ὡς διωκόμενος πλέον ἐπιχειρεῖ νὰ ἀνακαλύψει τὴν ἀλήθεια, ἑστιάζοντας τὴν προσοχή του στὴν ἀναφορὰ τῆς μειοψηφίας τοῦ συστήματος πρόγνωσης τῆς ἐγκληματικότητας.
2 Ὡς Ἀλγόριθμος ὁρίζεται μιὰ πεπερασμένη σειρὰ ἐνεργειῶν, αὐστηρὰ προκαθορισμένων καὶ ἐκτελέσιμων σὲ πεπερασμένο χρόνο ποὺ στοχεύουν στὴν ἐπίλυση ἑνὸς προβλήματος. Ἡ λέξη "ἀλγόριθμος" προέρχεται ἀπὸ μία διατριβὴ τοῦ Πέρση μαθηματικοῦ Μοχάμεντ ἴμπν Μουσὰ ἄλ-Χουαρίζμι, ἡ ὁποία περιεῖχε συστηματικὲς τυποποιημένες λύσεις ἀλγεβρικῶν προβλημάτων καὶ ἀποτελεῖ ἴσως τὴν πρώτη πλήρη πραγματεία ἄλγεβρας. Μὲ ἁπλὰ λόγια, οἱ ἀλγόριθμοι εἶναι μιὰ μέθοδος γιὰ τὴν ἀποτελεσματικὴ ἐπεξεργασία δεδομένων ποὺ ἀξιοποιοῦνται γιὰ τὴν ἐπίλυση ἑνὸς προβλήματος.
3 Ἴδετε σχετικῶς: https://www.iefimerida.gr/stories/egklimatikotita-prognostiki-astynomeysi-ekpa-athina
4 Ὁ ὅρος "Τεχνητὴ Νοημοσύνη" (Artificial Intelligence/ AI) ἀναφέρεται στὸν κλάδο τῆς πληροφορικῆς ποὺ ἀσχολεῖται μὲ τὴ σχεδίαση καὶ τὴν ὑλοποίηση ὑπολογιστικῶν συστημάτων, τὰ ὁποῖα ἔχουν τὴν ἱκανότητα νὰ ἐπιλύουν προβλήματα μὲ αὐτονομία, μιμούμενα τὴν ἀνθρώπινη συμπεριφορὰ καὶ εὐφυία. Ὁ ὅρος χρησιμοποιήθηκε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ 1956 ἀπὸ τὸν John Mc Carthy, ἐνῶ πλέον διακρίνουμε μεταξὺ Εἰδικῆς («στενῆς») καὶ Γενικῆς («ἰσχυρῆς») Τεχνητῆς Νοημοσύνης, μὲ τὴ δεύτερη νὰ εἶναι τόσο ἀνεπτυγμένη ὅσο καὶ ἡ ἀνθρώπινη σκέψη, ἐκτελῶντας μὲ ἐπιτυχία ὅλες τίς πνευματικὲς ἐργασίες ποὺ μπορεῖ νὰ ἐκτελέσει ἕνας ἄνθρωπος.
5 "Μάτριξ" εἶναι ἡ κινηματογραφικὴ ταινία καταιγιστικῆς δράσης, περιπέτειας καὶ ἐπιστημονικῆς φαντασίας ποὺ προβλήθηκε ἀρχικὰ στὶς Η.Π.Α. τὸ 1999. Στὴν ταινία περιγράφεται ἕνα μέλλον στὸ ὁποῖο ὁ κόσμος ὅπως τὸν ξέρει ὁ ἄνθρωπος εἶναι τὸ Matrix, δηλ. μιὰ εἰκονικὴ πραγματικότητα, ἡ ὁποία δημιουργήθηκε καὶ συντηρεῖται ἀπὸ νοήμονες μηχανές, προκειμένου νὰ κατευνάσει, νὰ ὑποτάξει καὶ νὰ ἐκμεταλλευτεῖ τὸν ἀνίδεο ἀνθρώπινο πληθυσμὸ ὡς πηγὴ ἐνέργειας, μὲ τὴν ὑποχρεωτικὴ σύνδεσή του στὸ Matrix, μέσῳ ἠλεκτρονικῶν ἢ ἰατρικῶν μοσχευμάτων.
6 Ἡ Κάμβρια Ἔκρηξη ἦταν ἕνα γεγονὸς ποὺ συνέβῃ πρὶν ἀπὸ περίπου 541 ἑκατομμύρια χρόνια, κατὰ τὴν Κάμβρια περίοδο. Διήρκεσε περίπου 13 μὲ 25 ἑκατομμύρια χρόνια καὶ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴ δημιουργία τοῦ ζωικοῦ βασιλείου. Ἡ ἔκρηξη συνοδεύτηκε ἀπὸ σημαντικὲς διαφοροποιήσεις καὶ σὲ ἄλλες ὁμάδες ὀργανισμῶν. Σχεδὸν ὁποιοσδήποτε ζωντανὸς ὀργανισμὸς ποὺ ὑπάρχει σὲ αὐτὸν τὸν πλανήτη ἄρχισε νὰ ἐμφανίζεται στὴν πιὸ πάνω περίοδο.
7 Ντὰν Μπράουν, ORIGIN, ἐκδόσεις Ψυχογιός, πρώτη ἔκδοση Δεκέμβριος 2017, σελ. 595.
8 Μπράουν, ό.π., σελ. 597-598.
9 Ἴδετε σχετικῶς: https://www.bankingnews.gr/index.php?id=626137
10 Τὰ drones-καμικάζι πραγματοποιοῦν φονικὲς καταστροφές. Ἐξοπλισμένα μὲ κάμερες, αἰσθητῆρες καὶ ἕλικες «κλειδώνουν» τὸν στόχο τους, δρῶντας ἀνεξάρτητα καὶ ἐπιτίθενται. Ὁ ἀλγόριθμος τοὺς παρέχει αὐτὴ τὴν «ἀνεξαρτησία». Ἀφοῦ ὁλοκληρώσουν τὴν ἐπίθεση, αὐτοκαταστρέφονται.
(Ἴδετε σχετικῶς: https://www.google.gr/url?esrc=s&q=&rct=j&sa=U&url=https://www.capital.gr/story/3650778/epikratisi-ton-rompot-dolofonon-sta-pedia-maxis&ved=2ahUKEwiWj8flkfH5AhUzXfEDHTJLCeEQFnoECAkQAg&usg=AOvVaw0y3SaaGg-bXYQ6yTIT7wQV)
(Ἴδετε σχετικῶς: https://www.google.gr/url?esrc=s&q=&rct=j&sa=U&url=https://www.capital.gr/story/3650778/epikratisi-ton-rompot-dolofonon-sta-pedia-maxis&ved=2ahUKEwiWj8flkfH5AhUzXfEDHTJLCeEQFnoECAkQAg&usg=AOvVaw0y3SaaGg-bXYQ6yTIT7wQV)
11 Ὡς "Τεχνοτρονικὴ ἐποχὴ" νοεῖται ἐκείνη στὴν ὁποία ὁ ἔλεγχος, ἡ παρακολούθηση καὶ ἡ ἐπιτήρηση ὅλων τῶν πολιτῶν τοῦ κόσμου θὰ εἶναι μιὰ ἀνηλεὴς καθημερινότητα. Ἐμπνευστὴς τῆς "Τεχνοτρονικὴς Ἐποχῆς" θεωρεῖται ὁ πρώην Σύμβουλος τῆς Ἀμερικανικῆς Ὑπηρεσίας Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας, Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι. Εἶναι ἐπίσης συγγραφέας τοῦ βιβλίου "Μεταξὺ δύο ἐποχῶν, Ὁ ρόλος τῆς Ἀμερικῆς στὴν Τεχνοτρονικὴ Ἐποχή" ("Between Two Ages: America's Role in the Technetronic Era", 1970).
12 "Ἐξολοθρευτής" εἶναι ἀμερικανικὴ ταινία δράσης καὶ ἐπιστημονικῆς φαντασίας ποὺ προβλήθηκε τὸ 1984. Σύμφωνα μὲ τὸ σενάριο τῆς ταινίας, στὸ κοντινὸ μέλλον, μετὰ ἀπὸ ἐπανάσταση στὸ χῶρο τῆς τεχνολογίας, ὁ ὑπερ-ὑπολογιστὴς Skynet ἀναπτύσσει ταχύτατα τὴ νοημοσύνη του.
Σύντομα προκαλεῖ πυρηνικὸ πόλεμο μὲ σκοπὸ τὴν ἐξόντωση τοῦ δημιουργοῦ του, τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ μόνη ἐλπίδα τῶν ἀνθρώπων εἶναι μιὰ ὁμάδα ἐπαναστατῶν μὲ ἡγέτη τὸν Τζὼν Κόνορ. Ὅταν τὸ 2029 εἶναι πλέον φανερὸ ὅτι Κόνορ θὰ ὁδηγήσει τοὺς ἀνθρώπους στὴ νίκη, ὁ Skynet στέλνει πίσω στὸν χρόνο (στὶς 12 Μαΐου 1984) ἕναν σάϊμποργκ ἐξολοθρευτή, τύπου Τ-800 (Ἄρνολντ Σβαρτσενέγκερ), μὲ σκοπὸ νὰ δολοφονήσει τὴ μητέρα τοῦ Κόνορ (Λίντα Χάμιλτον), πρὶν κἂν φέρει στὸν κόσμο τὸν Τζών. Συγχρόνως, καὶ ἡ πλευρὰ τῶν ἀνθρώπων στέλνει πίσω στὸ χρόνο ἕναν στρατιώτη (Μάϊκλ Μπὶν) γιὰ νὰ τὴν προστατεύσει.
Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι οἱ πιὸ πάνω κινηματογραφικὲς ταινίες "Μάτριξ" καὶ "Ἐξολοθρευτής" ἔχουν χαρακτηριστεῖ ἀπὸ τὴν Βιβλιοθήκη τοῦ Κογκρέσου ὡς «πολιτιστικά, ἱστορικὰ καὶ αἰσθητικὰ σημαντικὲς» καὶ ἐπιλέχθηκαν νὰ ἐνταχθοῦν στὸ Ἐθνικὸ Μητρῶο Κινηματογράφου τῶν Η.Π.Α.
Σύντομα προκαλεῖ πυρηνικὸ πόλεμο μὲ σκοπὸ τὴν ἐξόντωση τοῦ δημιουργοῦ του, τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ μόνη ἐλπίδα τῶν ἀνθρώπων εἶναι μιὰ ὁμάδα ἐπαναστατῶν μὲ ἡγέτη τὸν Τζὼν Κόνορ. Ὅταν τὸ 2029 εἶναι πλέον φανερὸ ὅτι Κόνορ θὰ ὁδηγήσει τοὺς ἀνθρώπους στὴ νίκη, ὁ Skynet στέλνει πίσω στὸν χρόνο (στὶς 12 Μαΐου 1984) ἕναν σάϊμποργκ ἐξολοθρευτή, τύπου Τ-800 (Ἄρνολντ Σβαρτσενέγκερ), μὲ σκοπὸ νὰ δολοφονήσει τὴ μητέρα τοῦ Κόνορ (Λίντα Χάμιλτον), πρὶν κἂν φέρει στὸν κόσμο τὸν Τζών. Συγχρόνως, καὶ ἡ πλευρὰ τῶν ἀνθρώπων στέλνει πίσω στὸ χρόνο ἕναν στρατιώτη (Μάϊκλ Μπὶν) γιὰ νὰ τὴν προστατεύσει.
Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι οἱ πιὸ πάνω κινηματογραφικὲς ταινίες "Μάτριξ" καὶ "Ἐξολοθρευτής" ἔχουν χαρακτηριστεῖ ἀπὸ τὴν Βιβλιοθήκη τοῦ Κογκρέσου ὡς «πολιτιστικά, ἱστορικὰ καὶ αἰσθητικὰ σημαντικὲς» καὶ ἐπιλέχθηκαν νὰ ἐνταχθοῦν στὸ Ἐθνικὸ Μητρῶο Κινηματογράφου τῶν Η.Π.Α.
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου