Ένα γεγονός που για τον πολύ κόσμο πέρασε απαρατήρητο λόγω των καταστροφών που έπληξαν τη χώρα μας, δείχνει
τη μανιασμένη λύσσα που διακατέχει ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας
μας, απέναντι σε καθετί που σχετίζεται με την Ορθόδοξη πίστη.
Δείχνει ακόμα το πόσο πολύ απέχουμε σαν κοινωνία από την αληθινή
μετάνοια που θα έπρεπε να μας συντροφεύει στους δύσκολους καιρούς που
μας περιμένουν μπροστά μας.
Σε αυτές τις μέρες της εθνικής
συμφοράς που θα έπρεπε να στρέφεται η διάνοιά μας ακόμα περισσότερο στον
Θεό, κάποιοι μασούν τις γλώσσες τους από μίσος γιατί δεν αντέχουν να
βλέπουν εκκλησίες να χτίζονται και θέλουν μόνο να τις βλέπουν να
καταστρέφονται.
Ο δημοφιλής κωμικός Αλέξανδρος
Τσουβέλας, ίσως μέχρι πρόσφατα να μην είχε συνειδητοποιήσει τη μανία,
την εμπάθεια και τον φανατισμό μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου που
επικαλείται έναν δήθεν «προοδευτισμό» και στην πραγματικότητα
συμπεριφέρονται σαν μετανεωτερικοί «ταλιμπάν». Τώρα απέκτησε εμπειρία
περί αυτού, με τον άσχημο τρόπο. Και σοκαρίστηκε από αυτό που βίωσε,
όπως έγραψε ο ίδιος.
Το ζήτημα έχει ως εξής: Ο μάνατζερ
και φίλος του Αλέξανδρου Τσουβέλα, Νίκος Γεωργιάδης, πρότεινε στον
γνωστό κωμικό να πραγματοποιήσει μια παράσταση στην Αλεξανδρούπολη, για
να μαζευτούν χρήματα ώστε να αναστηλωθεί ένα καμένο εκκλησάκι στο
Αετοχώρι.
Πρόκειται για τον ιστορικό ναό της Μεταμόρφωσης του
Σωτήρος, έναν ναό – σύμβολο για την περιοχή του Αετοχωρίου, όπου πολλές
οικογένειες είχαν συνδέσει με ευτυχισμένες στιγμές της ζωής τους, αφού
πολλοί είχαν βαφτίσει εκεί τα παιδιά τους, εκεί είχαν κάνει τους γάμους
τους και σε αυτή την αγαπημένη τους εκκλησία είδαν τελικά να καίγεται
ολοσχερώς ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του τόπου τους, από την
εφιαλτική πυρκαγιά που σάρωσε τον Έβρο για 15 μέρες.
Ο ίδιος ο
Νίκος Γεωργιάδης είχε γράψει σε ανάρτησή του ότι «με λύγισε και με
στεναχώρησε η καμένη εκκλησία του χωριού μου (Αετοχώρι) όπου πέρασα εκεί
σχεδόν όλα τα Πάσχα από την εφηβική μου ηλικία έως και τώρα».
Ορμώμενος
από την επιθυμία του ίδιου, άλλα και των συγχωριανών του να ξαναδούν
όρθιο το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης να εξαγιάζει και πάλι τον τόπο τους,
ο Νίκος Γεωργιάδης – όπως είπαμε – ζήτησε από τον Α.Τσουβέλα να γίνει
μια παράσταση στην Αλεξανδρούπολη, ώστε τα έσοδα να διατεθούν
αποκλειστικά για την ανέγερση της κατεστραμμένης εκκλησίας. Ο κωμικός
δέχτηκε με την καρδιά του να βοηθήσει γι’ αυτόν τον ιερό σκοπό και η
παράσταση έλαβε χώρα στις 4 Σεπτεμβρίου στο δημοτικό θέατρο της πόλης,
και έγινε sold out.
Από εκείνη την ημέρα και μετά, ο
Α.Τσουβέλας άρχισε να δέχεται έναν διαδικτυακό πόλεμο με καταιγισμό
υβριστικών μηνυμάτων, ειρωνειών και «αναθεμάτων» για την απόφασή του να
βοηθήσει στην αποκατάσταση της καμένης εκκλησίας! Μάλιστα πολλοί έφτασαν
ακόμα και στο σημείο διαστροφής να τον κατηγορήσουν ότι κάνει…
προσηλυτισμό στους θαυμαστές του!
Ενδεικτικό της λύσσας με την
οποία στοχοποιήθηκε ο κωμικός, είναι το ότι παρά την εμπειρία του σε
κακόβουλα σχόλια που σίγουρα έχει λόγω της μεγάλης δημοφιλίας του,
έγραψε ότι δεν έχει ξαναδεί ποτέ τόσα πολλά υβριστικά μηνύματα! Η μαζική
επίθεση που δέχθηκε ο Α.Τσουβέλας, τον ανάγκασε να προβεί σε μια
αγανακτισμένη ανάρτηση όπου λέει τα αυτονόητα (που δυστυχώς στην εποχή
μας έχουν γίνει ακατανόητα), ότι δηλαδή δεν κάνει ούτε προσηλυτισμό,
ούτε όρισε σε κανέναν τι θα πιστέψει και τι όχι, άλλα απλά έπραξε αυτό
που ένοιωσε ως σωστό.
Σε κάθε περίπτωση, ο δημοφιλής
κωμικός πήρε μια καλή γεύση από τη μούχλα του μεσαίωνα που κουβαλούν
μέσα τους, όλοι εκείνοι που καλύπτουν το μίσος τους για την Ορθοδοξία με
τον μανδύα της «προοδευτικότητας». Οι αγαθοεργίες γι’ αυτούς είναι
θεμιτές μόνο για ότι δεν σχετίζεται με τη χριστιανική πίστη και τα
σύμβολά της. Και ανάθεμα αν πολλοί από αυτούς, δίνουν έστω και ένα
πενηνταράκι στον ζητιάνο που θα βρεθεί στο διάβα τους.
Άφρισαν
γιατί είδαν έναν λαοπρόβλητο κωμικό που τον αγαπά όλη η Ελλάδα να
στηρίζει την αξία μιας εκκλησίας, σε μια τοπική κοινότητα που στηρίζει
την παράδοσή της και την πίστη της. Άφρισαν γιατί δεν αντέχουν στην ιδέα
ότι χιλιάδες νέοι θα παραδειγματιστούν και θα του πουν μπράβο.
Είναι
απολύτως βέβαιο ότι αν ο Α.Τσουβέλας ανακοίνωνε πως θα διέθετε τα έσοδα
μιας παράστασής του στην ανέγερση ενός τζαμιού ας πούμε, θα πλημμύριζε
το inbox του με κροκοδείλια συγχαρητήρια. Το να επισκευαστεί ένα ταπεινό
εκκλησάκι στον ισοπεδωμένο Έβρο όμως, είναι αιτία πολέμου.
Γιατί;
Γιατί θέλουν να εξαφανίσουν οτιδήποτε ελέγχει την τσαλαπατημένη
συνείδησή τους. Όσο πιο πολύ θα σφιχταγκαλιάζονται οι άνθρωποι από τις
αλυσίδες των παθών, τόσο πιο πολύ θα τρίζουν τα δόντια σε ότι τους
θυμίζει την ελευθερία της ψυχής και την αιώνια προοπτική.
Η
εκκλησία του χωριού ήταν πάντα το θεμέλιο της κάθε τοπικής κοινωνίας. Σε
έναν ιερέα έβλεπαν οι χωριανοί την σεβάσμια, πατρική φιγούρα που τους
ένωνε όλους. Από ένα καμπαναριό ρυθμιζόταν ολόκληρη η μέρα του χωριανού.
Μέσα στην ανάπαυλα της κάθε ακολουθίας, συναντιούνταν τα εγκόσμια της
βιοτής με τα υπερκόσμια της πίστης. Σε μία κοινή πλακόστρωτη αυλή
μόνιαζαν και μονιάζουν οι χωριανοί στην χαρά και στην λύπη, στις γιορτές
και στις συμφορές. Η εκκλησία του χωριού είναι η πραγματική, η ζωντανή,
η ένθεη εκκλησία του Δήμου.
Και αν είναι και δύο ή
τρεις ή περισσότερες οι εκκλησίες και τα προσκυνητάρια σε ένα χωριό,
τόσο το καλύτερο για την ευλογία του τόπου με τις πρεσβείες των αγίων
που τιμώνται.
Χάνονται αυτές οι αξίες δυστυχώς και σε
πολλούς η εκκλησία φαίνεται σαν άχρηστο κτήριο που άδικα πιάνει τον
τόπο. Πολλοί σήμερα καταριούνται τις αξίες και τις παραδόσεις που
ανέστησαν την Ελλάδα από τον θάνατο της σκλαβιάς. Αυτή είναι η κοινωνική
δεξαμενή της πέμπτης φάλαγγας που δρα στον τόπο μας και διαβρώνει την
ψυχή της πατρίδας μας. Τι διαφορά έχει αυτή μηδενιστική ιδεολογία που
καταδικάζει εκκλησίες να μείνουν για πάντα ερειπωμένες, από τα
διαχρονικά εγκλήματα που διαπράττει ο Τούρκος στις σκλαβωμένες πατρίδες
μας; Καμία απολύτως…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου