Μετά αγίων η κλήσις σου, μετά μαρτύρων η μερίς σου. (παπα Εφραίμ Κατουνακιώτης)

Κατουνάκια 4-2-1993

Εν Χριστώ αγαπητέ αδελφέ π. Ιερεμία

Με πολλήν αγάπη σε ασπάζομαι αδελφικά, ευχόμενος όπως Κύριος ο Θεός εξαποστείλη τον Άγγελον Αυτού και σου χαρίση πνεύμα υπομονής, πνεύμα πίστεως και εμπιστοσύνης προς τον Θεόν. 

Χθες έλαβα το γράμμα σου και σήμερα πρωΐ έρχομαι να σου απαντήσω. Προ τριών μηνών κατέβηκα στην Αθήνα και έκανα εγχείρηση καταρράκτου στα μάτια και δεν έχει αποκτασταθή ακόμα η όρασίς μου και δεν βλέπω καλά, και βάζω τον Ν. να σου γράψη ο, τι υπαγορεύω εγώ. 

Το άγιο βάπτισμα, η θεία χάρη και η εκπλήρωση των εντολών

Στη θεία μήτρα, δηλαδή στην ιερή κολυμβήθρα, δεχόμαστε εξ ολοκλήρου τέλεια δωρεά τη θεία χάρη. 

Αν όμως κατόπιν τη σκεπάσουμε, ενώ δεν έπρεπε, με την κακή χρήση των προσκαίρων και με τη φροντίδα των βιοτικών υποθέσεων και με την αχλύ των παθών, έχουμε πάλι τη δυνατότητα, ακόμα κι έτσι, με τη μετάνοια και με την εκπλήρωση των θεουργικών εντολών να ξαναπάρουμε και ν’ ανακτήσουμε την υπερφυσική αυτή λαμπρότητα και να τη δούμε να προβάλλει ολοφάνερα.

Βέβαια, κατά το μέτρο της επιμέλειας και της πίστεως καθενός γίνεται και η φανέρωσή της· και πριν από αυτά, με τη βοήθεια και την αγαθότητα του Κυρίου Ιησού Χριστού, όπως λέει ο άγιος Μάρκος: «Ο Χριστός, επειδή είναι τέλειος Θεός, δώρησε τέλεια τη χάρη του Αγίου Πνεύματος σε όσους βαπτίστηκαν. 

Ὁ διάβολος εἶναι ἀδύναμος

– Γέροντα, μοῦ λέει ὁ λογισμός ὅτι ὁ διάβολος, ἰδίως στὶς μέρες μας, ἔχει πολλή δύναμη.

– Ὁ διάβολος ἔχει κακία καὶ μίσος, ὄχι δύναμη. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι παντοδύναμη. Ὁ σατανᾶς προσπαθεῖ νὰ φανῆ παντοδύναμος, ἀλλὰ δὲν τὰ καταφέρνει. Φαίνεται δυνατός, ἀλλὰ εἶναι τελείως ἀδύναμος. Πολλά καταστρεπτικά σχέδιά του χαλοῦν, πρίν καν ἀρχίσουν νὰ πραγματοποιοῦνται. Θὰ ἄφηνε ποτέ ἕνας πολύ καλός πατέρας μερικά ἀλητάκια νὰ χτυποῦν τὰ παιδιά του;

– Γέροντα, φοβᾶμαι τὰ ταγκαλάκια.

– Τί νὰ φοβηθῆς; Τὰ ταγκαλάκια δὲν ἔχουν καμμιά δύναμη. Ὁ χριστός εἶναι παντο­δύ­ναμος. Ὁ πειρασμός εἶναι σάπιος. Σταυρό δὲν φορᾶς; Τὰ ὄπλα τοῦ διαβόλου εἶναι ἀδύναμα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Σύναξις τῶν Ἁγίων Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων

Τοὺς Ἑβδομήκοντ᾽ εὐκλεεῖς Ἀποστόλους,

Καὶ ὧδ᾽ ὁμοῦ σύμπαντας εὐφημεῖν θέμις.

Ἀμφὶ τετάρτην ἄνδρας ἀγακλεέας κυδαίνω.

Για τους Αποστόλους αυτούς μας πληροφορεί το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο στο δέκατο κεφάλαιο. Τους εξέλεξε ο Χριστός ύστερα από τους Δώδεκα για να βοηθούν το έργο Του, πηγαίνοντας αυτοί πρωτύτερα σε κάθε πόλη και τόπο, όπου θα πήγαινε κατόπιν ο Ίδιος. Στον αγώνα αυτό, έπρεπε να καταβάλουν όλη τους τη δραστηριότητα, χωρίς να χάνουν ούτε στιγμή.

Μοναχός Ανδρέας Νεοσκητιώτης (1871 - 3 Ιανουαρίου 1952)

Ο αγαπητός αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Καλύβας γράφει για τον συμπατριώτη του Γέροντα: «Από πληροφορίες γηραλαίων κατοίκων, καθώς και από τα μοναχολόγια Ιερών Μονών προήλθαν από την καλογερομάνα και παπαδομάνα Τοπόλια 29 Ιερομόναχοι, μοναχοί και μοναχές και 10 έγγαμοι Ιερείς. 

 

Από όλη αυτή την πολύμορφη πνευματική εν Χριστώ ανθοδέσμη των Οσίων Πατέρων, εξέχει, η κορωνίδα των μοναχών, το αειθαλές φυτόν και άνθος της γενέτειράς μας, ο μακαριστός Αγιορείτης Μοναχός πατέρας Ανδρέας. 

 

Καυχώμεθα εν Κυρίω διά τον Μοναχόν Ανδρέαν, διότι εις το Άγιον Όρος αφήκεν αγαθήν μνήμην, υπήρξε κανών αρετής και αγιότητος, διεκρίθη διά την επιτυχίαν του εις το εργόχειρον της αγιογραφίας, την οξύνοιάν του και την καλλιφωνίαν του εις την ψαλτικήν».

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ «ΕΦΥΓΕ» ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ Ο «ΑΓΙΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ» ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Διηγηματογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος και μεταφραστής· από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 4 Μαρτίου 1851. Ήταν ένα από τα εννέα παιδιά του δάσκαλου και ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ (1817-1897) και της Γκιουλώς Μοραΐτη (1822-1896). Έτσι, ο νεαρός Αλέξανδρος μεγάλωσε μέσα σ’ ένα κλίμα γεμάτο ευλάβεια και θρησκευτικότητα. 

Έμαθε τα πρώτα γράμματα στην πατρίδα του και στη Σκόπελο, φοίτησε κατόπιν στο γυμνάσιο της Χαλκίδας και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Αθήνα (Βαρβάκειο) με χίλιες δυο στερήσεις. Το 1874 γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά δεν πήρε το δίπλωμά του.

Να νικάς το κακό με το αγαθό. Από τις αναμνήσεις για τον Άγιο Αλέξιο της Μόσχας

Η 16/29 Σεπτεμβρίου είναι ημέρα της μνήμης του ξακουστού γέροντα της Μόσχας, κοσμικού πρωτοπρεσβύτερου Αλέξιου Μετσώφ (1859-1923), του εφημέριου του ναού του Αγίου Νικολάου στα Κλέννικι (Μόσχα), ο οποίος είχε χαρίσματα προσευχής και προοράσεως. Προτείνουμε στους αναγνώστες μας μερικά αποσπάσματα από το νέο βιβλίο «Άγιος Αλέξιος της Μόσχας», που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο της Ιεράς Μονής Υπαπαντής της Μόσχας (Sretensky).

ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης

- Ενώ όλοι γνωρίζουμε, εάν η εκάστοτε Κυβέρνηση συνεργαζόταν με την αντιπολίτευση,το θέμα είναι να θέλουν και οι δύο πλευρές, που είναι τόσο απαραίτητη στην παρούσα διεθνή κατάσταση, θέτοντας ως κύριο σκοπό την επίλυση των προβλημάτων του τόπου κατά προτεραιότητα, Εθνικά, οικονομικά, κοινωνικά κ.λ.π. ως ένα δημοκρατικό κράτος, θα είχαμε σαν Ελλάδα και σαν έθνος τεράστιες επιτυχίες. Δυστυχώς εμείς κάνουμε κάνουμε ακριβώς το αντίθετο και η εκάστοτε Κυβέρνηση ενεργεί πλέον χωρίς Δημοκρατικές διαδικασίες.

- Έναντι λοιπόν αυτής της επιβαλλόμενης απλής λογικής αναγκαίας, βασικής και απαραίτητης πολιτικής συμπεριφοράς φθάσαμε στο σημείο, από την μία να διατυμπανίζουμε για την δημοκρατία μας και από την άλλη να καταπατούμε τις αρχές λειτουργίας αυτής.

Δημήτρης Νατσιός: Ως πότε θα μαγαρίζουν τα σπίτια μας τουρκοσειρές;

«Δὲν τοῦ πάει Τοῦρκος τούτου τοῦ τόπου, ρὲ παιδιά, πῶς νὰ τὸ κάνουμε», ἔλεγε ὁ ποιητὴς Κώστας Μόντης, βλέποντας, μὲ νοτισμένα μάτια, τὴν πανωραία Ἀμμόχωστο, τὸν γενέθλιο τόπο του. Γιατί; διότι «ἀπὸ ἐκεῖ πέρασε ἕνας ἄλλος λαὸς ποὺ γέμισε πληγὲς τὸ χῶμα. Βρῆκε ἐκκλησιὲς καὶ τὶς χάλασε. 

Βρῆκε λιακωτὰ καὶ τὰ κούρσεψε. Βρῆκε τὰ βήματα ἑνὸς πολιτισμοῦ καὶ θέλει νὰ τὰ παραγράψει. Καὶ χαλᾶ. Γιατί δὲν μπορεῖ νὰ κτίσει. Καὶ ἱεροσυλεί. Γιατί δὲν μπορεῖ νὰ σεβαστεῖ. Καὶ καταστρέφει. Γιατί δὲν μπορεῖ νὰ δημιουργήσει». («Ἀπ' ἐδῶ πέρασαν ἐκεῖνοι», Ἄνθος Λυκαύγης. Κυπριακὸ Ἀνθολόγιο Ἔ-Στ', Λευκωσία 1994, σελ. 195).

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στις 8 Οκτωβρίου 1820 απευθύνεται στους Αρχιερείς

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ, ΤΟ ΕΝΔΟΞΌΤΕΡΟ ΒΟΥΝΟ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ

Του Δαμιανού Βασιλειάδη

Ισχύει απόλυτα και για την σημερινή συγκυρία και συγκεκριμένα για το 2020 το μήνυμα που έστειλε και ασπάζομαι ο συμπατριώτης μου Αλέξανδρος Υψηλάντης, εθνεγέρτης της ελληνικής επανάστασης του 1821, αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας, Γενικός Επίτροπος της Αρχής.

Απευθυνόμενος στους Αρχιερείς, Άρχοντες και Προεστούς, προύχοντες του Γένους, απανταχού εις τα νήσους του Αρχιπελάγους διατρίβοντες, πριν από διακόσια ακριβώς χρόνια και συγκεκριμένα στις 8 Οκτωβρίου 1820, με τα εξής λόγια:

Ἡ θαυμαστή ἐμφάνιση τοῦ ἀρχιδιακόνου, ἁγίου Στεφάνου στίς Καρυές!

Η θαυματουργή εικόνα του αγίου Στεφάνου, που βρίσκεται στο ομώνυνο παρεκκλήσι στο κονάκι της Μονής Διονυσίου στις Καρυές του Αγίου Όρους.

Γράφει ο Μοναχός Λάζαρος Διονυσιάτης στο βιβλίο του “Διονυσιάτικαι διηγήσεις”:

Όταν κατέβηκε από τις Καρυές στο μοναστήρι [στην Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους] ο άγιος Καθηγούμενος αρχ. Γαβριήλ, όπου είχε μεταβεί για την Διπλή Ιερά Σύναξη, που συγκλήθηκε από την Ιερά Κοινότητα, μας διηγήθηκε την εμφάνιση του αγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου, η οποία έγινε στο ναΐδριο του Αντιπροσωπείου (κονάκι) ως εξής.

Η κυρά Χαρίκλεια ήπιε τη γουλιά το κρασί της. Κι έφυγε να συναντήσει τον άνδρα της...

Η κυρά Χαρίκλεια εκείνο το πρωί ξύπνησε νωρίτερα από την συνηθισμένη της ώρα...

Είχε ένα περίεργο χτυποκάρδι.

Από την προηγούμενη μέρα, την είχε ειδοποιήσει η κόρη της ότι θα έρθουν αύριο μαζί με τον αδελφό της να τη δουν...

Τα παιδιά της ζούσαν στην πόλη αρκετά μακριά από το χωριουδάκι τους.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Προφήτης Μαλαχίας

Ὁ κλῆσιν αὐχῶν Ἀγγέλου Μαλαχίας,

Αὐχεῖ μάλιστα τὴν μετ' Ἀγγέλων στάσιν.

Ἐκ ῥεθέων Μαλαχίου ἀπέπτατο ἐν τρίτῃ ἦτορ.

Ὁ προφήτης Μαλαχίας καταγόταν ἀπὸ τὴ φυλὴ Λευΐ καὶ ἐγεννήθηκε στὸ Σοφερὸ μετὰ τὴν ἐπιστροφὴ τῶν Ἰουδαίων ἀπὸ τὴ Βαβυλώνια αἰχμαλωσία. Ἔζησε περὶς τὸν 5ο π.Χ. αἰώνα, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Νεεμία, καὶ ἐργάσθηκε στὴν Ἱερουσαλὴμ μετὰ τὸν Προφήτη Ἀγγαῖο καὶ τὸν Ζαχαρία. Αὐτό συνάγεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ ναοῦ εἶχε πλέον ἀποπερατωθεῖ καὶ εἶχαν ἀρχίσει οἱ προσφερόμενες θυσίες.

Η μεγάλη ασκητική μορφή του ευεργέτη του Αγίου Όρους και Αριζόνας ΗΠΑ πατρός Εφραίμ Φιλοθεΐτου και Αριζονίτου

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Αναστ. Μανέττας
Κληρικός-εκπαιδευτικός, εφημέριος του πανεπιστημιακού Ναϋδρίου Αγίας Ειρήνης-Τριών Ιεραρχών Αιγαίου Ρόδου

 

Είναι πολύ δύσκολο να γράψεις για αγιασμένες ψυχές. Για μορφές που έζησαν ανάμεσά μας, που τους γνωρίσαμε, που βιώσαμε την ευλογημένη πορεία τους στην επίγεια ζωή τους. Όμως το χρέος και η συνείδησή μου με οδηγεί υποχρεωτικά, να γράψω ό,τι είδα, ό,τι άκουσα, ό,τι έζησα για έναν φωτισμένο άγιο γέροντα.

 

Τον Μακαριστό ήδη από τα ξημερώματα της Κυριακής (8 Δεκεμβρίου 2019), την οσιακή μορφή του Ιερομονάχου πατρός Εφραίμ του Φιλοθεΐτου και Αριζονίτου. 

 

Ο κατά κόσμο Ιωάννης Μωραΐτης γεννήθηκε στον Βόλο στις 24 Ιουνίου του 1928. Τη βαθειά του πίστη την οφείλει όπως πάντα ομολογούσε, στην αγιασμένη μητέρα του, που την ακολουθούσε πιστά από 3 χρονών μωρό, σε εξωκκλήσια και Ακολουθίες, που κοιμήθηκε ως μοναχή με το όνομα Θεοφανώ.

Ο ελαφρύς κανόνας του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ για τους χριστιανούς των ...εσχάτων χρόνων!!!

Με εντολή της Βασίλισσας των Ουρανών!!!

…Όταν προσευχόμαστε στον Κύριο, τότε η Μητέρα του Θεού χαίρεται και ευχαριστεί τον Υιό Της που προσελκύει τις καρδιές μας στην προσευχή και πάντοτε μας βοηθεί, αν ζητούμε την βοήθειά Του.

Μη λησμονείτε να παρακαλείτε την Βοήθεια και Προστασία της.

Ο π. Σάββας δεν επιβάρυνε το λαό με μεγάλους κανόνες προσευχής, αλλά δίδασκε όπως ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ:

«Είναι καλύτερο να τηρείτε λίγα, αλλά με θερμότητα και ευλάβεια.

Χριστιανός και γούρια...

π. Γεωργίου Χριστοδούλου

Παρατηρείται σήμερα αδελφοί μου, λόγω της απουσίας βαθύτερου νοήματος στη ζωή μας καθώς και των καθημερινών προβλημάτων, μια στροφή προς κάτι το οποίο θα μας φέρει καλοτυχία και θα διώξει το κακό «μάτι» από πάνω μας.

Εκατοντάδες γούρια κυκλοφορούν στο εμπόριο και εκτοξεύουν τον τζίρο των επιχειρήσεων, κυρίως κατά τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων, του νέου έτους, του Πάσχα και του καλοκαιριού. Ρόδια, μάτια, πέταλα, καραβάκια, νούμερα, αστεράκια, κλειδιά, ψαλίδια και πολλά άλλα φιγουράρουν στις βιτρίνες των καταστημάτων. Καμιά φορά συναντάμε και μπερδεμένα πράγματα, όπως ένα μάτι και έναν σταυρό μαζί.

Καλή Λευτεριά στον Ελληνισμό

Θ. Μαλκίδης

Καλή Χρονιά, Καλή Ανάσταση στην Πατρίδα μας

Ο Γιώργος Σεφέρης μιλώντας το 1969 για την κατάσταση στην Ελλάδα καταγράφει με εντυπωσιακά προφητικό τρόπο και το σήμερα: "Μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς ολωσδιόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας .... Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, όπου όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντιστούν μέσα στα ελώδη στεκούμενα νερά. Δε θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτοιες ζημιές δε λογαριάζουν πάρα πολύ για ορισμένους ανθρώπους....Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό".

ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΑΣ, ... αφού εσείς ανοίξετε τις πόρτες των δικών σας σπιτιών: ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ! (ΒΙΝΤΕΟ)

Με τα μυαλά μας είναι σίγουρο πως παίζετε, μιας και τα σύνορά μας τα έχουμε ήδη ανοικτά.

Είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρώπης, πλέον, που δεν έχουμε κανέναν περιορισμό στο μεταναστευτικό.

Μήπως χρειάζεται να ανοίξετε τα δικά σας μυαλά;

Στο «Ισλαμαμπάντ» - «Ελλαδιστάν» περνάμε υπέροχα...

Ελένη Παπαδοπούλου

Στο Ισλαμαμπάντ περνάμε υπέροχα και αυτό βγαίνει προς τα έξω.

Σήμερα εδώ, αύριο παντού.

Με τον ίδιο τρόπο χτες (σ.σ. προχτές)  γιόρτασαν σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα. Στη Σάμο μου είπαν ότι η κεντρική πλατεία ήταν υπό κατάληψη και αμανέδες ακούγονταν στη διαπασών.

Χιλιάδες σέλφι από όλη την χώρα έστειλαν μήνυμα στα πέρατα της οικουμένης ότι οι μ@@@@ εδώ δεν τους πληρώνουμε μόνο, αλλά τους διασκεδάζουμε κιόλας.

Φώτης Κόντογλου: Ὁ χρόνος καὶ ὁ κόσμος τῆς φθορᾶς

Ἡ πιὸ φοβερὴ καὶ ἡ πιὸ ἀνεξιχνίαστη δύναμη στὸν κόσμο εἶναι ὁ Χρόνος, ὁ Καιρός. 

Καλὰ-καλὰ τί εἶναι αὐτὴ ἡ δύναμη δὲν τὸ ξέρει κανένας, κι ὅσοι θελήσανε νὰ τὴν προσδιορίσουνε, μάταια πασκίσανε. 

Τὸ μυστήριο τοῦ Χρόνου ἀπόμεινε ἀκατανόητο, κι ἂς μᾶς φαίνεται τόσο φυσικὸς αὐτὸς ὁ Χρόνος. Τὸν ἴδιο τὸν Χρόνο δὲ μποροῦμε νὰ τὸν καταλάβουμε τί εἶναι, ἀλλὰ τὸν νοιώθουμε μοναχὰ ἀπὸ τὴν ἐνέργεια ποὺ κάνει, ἀπὸ τὰ σημάδια ποὺ ἀφήνει πάνω στὴν πλάση. 

Ἡ μυστηριώδης πνοὴ του ὅλα τ’ ἀλλάζει. Δὲν ἀπομένει τίποτα σταθερό, ἀκόμα κι ὅσα φαίνονται σταθερὰ κι αἰώνια. Μία ἀδιάκοπη κίνηση στριφογυρίζει ὅλα τὰ πάντα, μέρα-νύχτα, κι αὐτὴ τὴν ἄπιαστη καὶ κρυφὴ κίνηση δὲ μπορεῖ νὰ τὴ σταματήσει καμμιὰ δύναμη. 

ΔΙΑΛΕΞΗ για το ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ

«Πᾶνος»

Η Υπεραγία Θεοτόκος θεραπεύει τον όσιο Σεραφείμ

Το έτος 1780 ο Πρόχορος (μετέπειτα όσιος Σεραφείμ) ασθένησε βαριά. Πρήσθηκε όλο του το σώμα, ώστε υπέφερε φρικτούς πόνους και έμεινε ακίνητος επάνω στο σκληρό του κρεβάτι. Γιατρός δεν υπήρχε και κανένα φάρμακο δεν τον βοηθούσε.

Κατά τα φαινόμενα έπασχε από υδρωπικία που κράτησε τρία χρόνια, από τα οποία το ενάμισυ το πέρασε κατάκοιτος. Όλο αυτό το διάστημα δεν βγήκε από το στόμα του ούτε μία λέξη γογγυσμού· ολόκληρος, με την ψυχή και το σώμα, είχε παραδοθεί στον Κύριο και προσευχόταν αδιάλειπτα, ποτίζοντας την κοίτη του με τα δάκρυά του.

Όσο ήταν άρρωστος, ο πνευματικός του πατέρας και οδηγός π. Ιωσήφ τον υπηρετούσε σαν κοινός υποτακτικός· ο ηγούμενος π. Παχώμιος δεν απομακρύνθηκε από κοντά του· ο π. Ησαΐας και άλλοι γέροντες και αδελφοί τον φρόντιζαν επίσης πολύ.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ἅγιος Σιλβέστρος Πάπας Ρώμης

Ζωοῖ νεκρὸν βοῦν, αἰσχύνων Ζαμβρὴν Μάγον,

Ὁ καὶ νεκρὸς ζῶν, Σίλβεστρος Ῥώμης Πάπας.

Θυμὸν ἀποπνείει Σίλβεστρος δευτέρῃ ἠοῖ.

Ὁ Ἅγιος Σιλβέστρος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ρώμη. Ἐπειδὴ μὲ τὸν πνευματικό του ἀγῶνα ἔφθασε στὸ ἄκρο τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς εὐσέβειας, χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος τῆς Πρεσβυτέρας (Παλαιᾶς) Ρώμης, ὕστερα ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ Ἐπισκόπου Μιλτιάδη, ὁ ὁποῖος κοιμήθηκε στὶς 11 Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους 314 μ.Χ.

Μοναχός Παύλος Λαυριώτης (1885 - 1 Ιανουαρίου 1980)

Ο γέρων Παύλος, ο Γιατρός, αποτέλεσε κόσμημα της αδελφότητας της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας. 

 

Συνέχισε την παράδοση να έχει η Λαύρα τον δικό της συμμοναστή γιατρό και ήταν διάδοχος μιας άλλης μεγάλης προσωπικότητας της προηγηθείσης γενιάς, του περίφημου γιατρού και συγγραφέα Αθανασίου Καμπάναου.

 

Η καταγωγή του ήταν ανατολίτικη. Το κοσμικό του όνομα Παυλίδης Παύλος του Ιορδάνου εκ Θεοδωρουπόλεως Πόντου (Σαφράμπολι).

Θαυμαστές και ωφέλιμες διηγήσεις από την ζωή του Μεγάλου Βασιλείου (Μέρος 5ον)

ΙΑ. Ο Όσιος Εφραίμ και η στήλη πυρός

Τον καιρό εκείνο, ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος (εκ Συρίας) βρίσκονταν στην έρημο και ησύχαζε. Σαν άκουσε για τα θαύματα του Αγίου Βασιλείου, παρεκάλεσε το Θεό να του αποκαλύψει τι και ποιος είναι ο Βασίλειος. Είδε τότε στήλη πυρός, η οποία υψωνόταν μέχρι του ουρανού και άκουσε φωνή που έλεγε:

“Εφραίμ, Εφραίμ, καθώς την πύρινη ταύτη στήλη, τοιούτος είναι ο Μέγας Βασίλειος”!!!

Τότε χωρίς καθόλου να αμελήσει, παρέλαβε μαζί του διερμηνέα που γνώριζε την Ελληνική και τη Συριακή γλώσσα και πήγε στην Καισαρεία.