Προικισμένος ο
γερο-Δανιήλ [ο Κατουνακιώτης 1846-1929] με έκτακτη ευφυΐα και δίψα
μαθήσεως κατέφαγε τα πατερικά βιβλία και εσύλησε τους θησαυρούς του
Πνεύματος.
Είχε πάλι την ευτυχία να γνωρίσει άνδρες με πολλήν οσιότητα –
από τον μπαρμπά Αναστάση μέχρι τον Πατριάρχη Ιωακείμ και τον όσιο
Αρσένιο, ενάρετους πατέρες του Όρους – και να ωφεληθεί από την πλούσια
πνευματική τους πείρα.
Επίσης τα τριάμισυ χρόνια της ησυχίας τον
επλούτισαν. Έτσι ο ορίζοντας της ψυχής του καθάρισε, και η σοφία του
Θεού, η «ευπρεπεστέρα ηλίου» κατεσκήνωσε μέσα του. Και δεν απέμεινε παρά
να τεθεί στην υπηρεσία της αγάπης […]