Δε χρειάζεται στην Προσευχή να λέμε λόγια ατέλειωτα, φτάνουν τα λίγα και απλά

 

Αν η γλώσσα μας προφέρει προσευχητικά λόγια και η διάνοιά μας ονειροπολεί, τίποτα δεν έχουμε να ωφεληθούμε.

Απεναντίας, θα κατακριθούμε, επειδή ακριβώς με μεγαλύτερη υπομονή και εντατικότερη προσοχή μιλάμε σε ανθρώπους παρά στον Κύριό μας.

Στο κάτω-κάτω, κι αν ακόμα δεν πάρουμε τίποτε απ’ Αυτόν, το να βρισκόμαστε σε διαρκή επικοινωνία μαζί Του μικρό καλό είναι; Αν ωφελούμαστε πολύ, όταν συζητάμε μ’ έναν ενάρετο άνθρωπο, πόσο θα ωφεληθούμε, αλήθεια, συνομιλώντας με τον Πλάστη, τον Ευεργέτη, το Σωτήρα μας, έστω κι αν δεν μας δίνει ό,τι Του ζητάμε;

Γιατί, όμως, δεν μας δίνει; Θα το τονίσω γι’ άλλη μια φορά: Γιατί συνήθως Του ζητάμε πράγματα βλαβερά, νομίζοντας πως είναι καλά και ωφέλιμα. Δεν γνωρίζεις, άνθρωπέ μου, το συμφέρον σου. Εκείνος, που το γνωρίζει, δεν εισακούει την παράκλησή σου, γιατί φροντίζει περισσότερο από σένα για τη σωτηρία σου.

ΓΑΛΛΙΑ: Φεμινίστρια καθηγήτρια αποκαλούσε «φασίστες» όσους έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για το ισλάμ. Τώρα θέλει να παρατήσει την δουλειά της γιατί δέχεται απειλές θανάτου από ισλαμιστές

 

Τον Μάιο του 2010, σε μια ζωντανή συζήτηση στο κανάλι του Daniel Schneidermann, παρευρέθηκαν η Βελγίδα φεμινίστρια και οπαδός του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους, Nadia Geerts, η λεγόμενη «βελγίδα Caroline Fourest» (Γαλλίδα φεμινίστρια συγγραφέας), ο πρόεδρος του Union des Familles Laïques, Bernard Teper και συντάκτες της συντηρητικής (ή για άλλους "ακροδεξιάς") ιστοσελίδας Riposte Laïque (RL), εκείνης της εποχής Pierre Cassen και Anne Zelenski.

Η Nadia Geerts και ο Bernard Teper, κλειδωμένοι στο δόγμα τους, επέκριναν την RL για την άρνησή της να διαφοροποιήσει το Ισλάμ από τον Ισλαμισμό, για τη σύνδεση της ανόδου της ισλαμοποίησης των ευρωπαϊκών κρατών με τη μετανάστευση και για την καταπολέμηση της εισβολής θρησκευτικών συμβόλων, ιδίως του πέπλου και της μπούρκας, σε δημόσιους χώρους. Και φυσικά, τους αποκάλεσαν «ακροδεξιούς»!

Επανάληψις θυγάτηρ αγνοίας.

 

Μας εστάλη στο μέϊλ

 

Επανελήφθησαν οι «διερευνητικές επαφές» της Τουρκίας με την Ελλάδα στην 61^η(!) σύνοδο των αντιπροσώπων των στη Κωνσταντινούπολι, την περασμένη Δευτέρα 25 Ιαν.21 και το αποτέλεσμα ελάχιστα διέφερε από «διάλογον κωφών».

·       Οι μεν Τούρκοι αμφισβήτησαν την εδαφική κυριαρχία της Ελλάδος , αξιώσαντες να τους παραδοθούν 21 Ελληνικά νησαία εδάφη  στο Αιγαίον και να φύγουν απ’ εκεί οι ΄Ελληνες , να αφοπλισθούν άλλα 6 μεγάλα Ελληνικά νησιά , γειτνιάζοντα με την  δυτική Τουρκία (και τα Δωδεκάνησα;), να συνδιαχειρισθούν το… «μεταναστευτικό» πρόβλημα (που οι ίδιοι προκαλούν με τους λαθρομετανάστες που αποστέλλον στη χώρα μας) , να σταματήσουν οι πτήσεις της Ελληνικής πολεμικής αεροπορίας εις όλη την ανατολική Ελλάδα (αυτό σημαίνει η αξίωση υποβολής σχεδίων πτήσης στην Σμύρνη) και να μην τολμήσει η Ελληνική κυβέρνηση και επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο και στο πολύνησο της Μεγίστης ( Καστελλόριζο) στα 12 ν.μίλια – διαφορετικά «θα’ χουμε πόλεμο».

Τυφλών εμπειρίες στους βράχους του Αγίου Όρους

 

Η Ορθοδοξία δεν είναι επινόηση του ανθρώπου ούτε θεωρία, αλλά αποκάλυψη του Θεού και εμπειρία. Μια συγκλονιστική εμπειρία, την οποία πολλοί πιστοί ζουν και ομολογούν, είναι η θαυμαστή και άρρητη ευωδία των αγίων λειψάνων, των αγίων εικόνων και των αγίων τόπων.

Επειδή, με τη χάρη του Χριστού έζησα και εγώ ο αμαρτωλός αυτή την συγκλονιστική εμπειρία, θεωρώ υποχρέωσή μου να αναφέρω κάποια γεγονότα προς δόξαν του Αγίου Τριαδικού Θεού μας και προς ωφέλεια έστω και μιας ψυχής.

Ξεκινώ με ένα προσκύνημα στο Άγιο Όρος, όπου η ευωδία του Χριστού είναι θαυμαστή και έντονη στα άγια λείψανα, στις θαυματουργές εικόνες της Θεοτόκου και άλλων αγίων και σε διαφόρους τόπους όπου έζησαν, αγίασαν και ετάφησαν γνωστοί ή άγνωστοι ασκητές.

Το 1979 ανέβηκα με τον πατέρα μου στα Κατουνάκια όπου, συναντήσαμε τον μακαριστό γέροντα Εφραίμ. Ο γέροντας Εφραίμ μας φέρθηκε με πολλή αγάπη,  μας νουθέτησε και μας στήριξε με τα σοφά του λόγια και μας συμβούλεψε να πάμε στην Σκήτη της αγίας Άννης για να προσκυνήσουμε το ευωδιαστό ποδάρι της και στη μονή Κουτλουμουσίου για να προσκυνήσουμε τη θαυματουργή κάρα της αγίας Παρασκευής. Έτσι πήγαμε στη Σκήτη της αγίας Άννης όπου μείναμε έκπληκτοι από την άρρητη ευωδία του ποδιού της αγίας Άννης.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Στό τέλος, θά ἔχει καί πόλεμο…

 

 

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ιστορίας

 

     Ξεκίνησε λοιπόν καί ἡ παρωδία τῶν «διερευνητικῶν». Ἡ παρωδία τοῦ νά καθήσουμε στό ἴδιο τραπέζι καί νά κάνουμε «διάλογο» μέ ἕναν ἀφηνιασμένο ἄρπαγα, πού θέλει βουλιμικά ὅλα τά δικά μας, πού ἀπροκάλυπτα ἀπαιτεῖ ἐδῶ καί τώρα Θράκη καί Αἰγαῖο, πού ἀκόμη καί ἡ πιό ἁπλή του κίνηση ἀπέναντί μας εἶναι ἀδιάντροπη πρόκληση καί χυδαῖα ἐπιβουλή. 

 

Ἡ παρωδία πάνω ἀπ’ ὅλα μίας κυβέρνησης, ἀτυχῶς αὐτοφερόμενης ὡς ἑλληνικῆς, πού ὅ,τι κάνει θυμίζει ἐθνική μειοδοσία - ἀκριβῶς βέβαια ὅπως καί οἱ προηγούμενες - καί πού προσπαθεῖ νά πείσει τούς ἀφελεῖς (ὑπάρχει φυσικά καί πιό εὔστοχος ὅρος) πώς χάρη στίς δικές της ἀποτελεσματικές ἐνέργειες ἀναγκάστηκε ὁ ἀντίπαλος νά συρθεῖ στό τραπέζι τοῦ διαλόγου. Ἀλλά καί ἡ ἀνοησία ὅσων ἀκόμη καί τώρα ἐπιμένουν νά ὑπερασπίζονται τή λεγόμενη «πολιτική κατευνασμοῦ» ἀπέναντι στόν ἐξαγριωμένο ἐπίβουλο, τή στιγμή πού ἐμεῖς ὑποχωροῦμε συνεχῶς ἐδῶ καί χρόνια καί καταπίνουμε χωρίς ἀντίδραση τίς ἀλλεπάλληλες προκλήσεις.

Ο όσιος Κλήμης του Σαγματίου όρους, εγγύς των Θηβών

 

Ο όσιος Κλήμης καταγόταν από ευσεβή οικογένεια των Αθηνών και από μικρός έδειξε τις ευσεβείς διαθέσεις του. Φθάνοντας σε ηλικία τριάντα ετών, απαρνήθηκε τις ματαιότητες του κόσμου και εισήλθε στην Μονή Μυουπόλεως, την οποία είχε ιδρύσει ο όσιος Μελέτιος [1 Σεπτ.] στον Κιθαιρώνα της Βοιωτίας.

Επί τρία χρόνια υπήρξε πρότυπο μοναχού στην υπακοή και στην ταπείνωση. Αγαπούσε ωστόσο να αποσύρεται για προσευχή στο Σαγμάτιο όρος που βρισκόταν εκεί κοντά. Η προσευχή του ήταν τόσο θερμή, ώστε ένας μοναχός τον είδε μια ημέρα σε έκσταση ενώ το σώμα του αγίου είχε υψωθεί έναν πήχυ πάνω από το έδαφος.

Επιθυμώντας να αποφύγει τον θαυμασμό των ανθρώπων, ο Κλήμης έλαβε την ευλογία του αγίου Μελετίου να εγκαταβιώσει σε σπήλαιο βαλμένο σαν στύλος σε ένα ακρωτήρι του Σαγμάτιου. Εκεί πέρασε χρόνους πολλούς σε πλήρη απομόνωση από τον κόσμο, όμως η φήμη των αρετών και των χαρισμάτων που είχε λάβει παρά του Θεού προσείλκυσε κοντά του όλο και περισσότερους μαθητές, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν είτε σε σπήλαια τριγύρω είτε στο μονύδριο που βρισκόταν λίγο πιο πέρα, ώστε να ωφελούνται από την διδαχή του.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

Νεκρὸς καθίζῃ, ὦ Ἰωάννη, θρόνῳ,
Ἀλλ᾿ ἐν Θεῷ ζῶν, πᾶσιν Εἰρήνη, λέγεις.
Ἄπνουν ἑβδομάτῃ κόμισαν δέμας εἰκάδι χρυσοῦν.

Ὁ ἱερὸς Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐπειδὴ δὲν ἔκανε διακρίσεις ἀνάμεσα στὰ πρόσωπα στὴν ἀπόδοση τοῦ δικαίου καὶ ἔλεγχε καὶ τὴν ἴδια τὴν βασίλισσα Εὐδοξία γιὰ τὶς παρανομίες καὶ τὶς ἀδικίες της, ἐξορίσθηκε δύο φορές, ἀλλὰ καὶ πάλι ἀνακλήθηκε ἀπὸ τὴν ἐξορία. Ἐξορίστηκε ὅμως καὶ πάλι γιὰ τρίτη φορά.

Λαϊκοί ασκητές στο Άγιον Όρος

Ο γέρο-Ιωακείμ, από την Βατοπεδινή Καλύβη της Αναλήψεως πλησίον των Καρυών, ήταν από τους παλαιότερους Αγιορείτες. Πλησίασε τα 100 και έζησε πάνω από 70 χρόνια στο Άγιον Όρος. Διηγήθηκε ότι όταν ήταν νέος μοναχός, εγνώρισε ένα λαϊκό ασκητή, που ασκήτευε απέναντι από την αρχαία Μονή του Αλυπίου, σε μία σπηλιά, κοντά στο λεγόμενο Κελλί του Πατριάρχου.

 

Η σπηλιά ήταν σχηματισμένη από μια πέτρα που προεξείχε σαν οροφή και στην άκρη της προεξοχής είχε κτισμένο ένα τοιχάκι από ξηρολιθιά. Όσες φορές τον επεσκέπτετο, μόνον η θέα του προξενούσε μεγάλη κατάνυξη.

 

Ο λαϊκός αυτός ασκητής ήταν σπουδαίος αγωνιστής. Έτρωγε κάθε δέκα μέρες και αγωνιζόταν να μιμηθή τον όσιο Μάξιμο τον Καυσοκαλυβίτη, τον όποιο είχε σε μεγάλη ευλάβεια. Μέσα στο σπήλαιο είχε μόνο ένα Σταυρό, δυό μικρές εικόνες και δυό δίποδα, πάνω στα όποια είχε βάλει ο ασκητής δυό σανίδες∙ έτσι είχε κάνει το ασκητικό του κρεββάτι. 

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†): Οἱ χριστιανοί σήμερα

Ὅταν ο σύγχρονος χριστιανός μιλάει για τόν Θεό, ἐννοεῖ, λίγο πολύ, κάτι πού βρίσκεται πέρα μακριά στόν οὐρανό, ἄγνωστο, ἀκατανόητο, φοβερό, ἀπλησίαστο, πού ἁπλά τό ἀποδέχεται, χρήσιμο γιά ὥρα ἀνάγκης, μερικές φορές τοῦ ἀποδίδει μαγικές ἰδιότητες καί συχνά ἐπαναλαμβάνει τό ἀνορθόδοξο «πίστευε καί μή ἐρεύνα».

 

Κατά τ’ ἄλλα, αὐτή ἡ πίστη στόν Θεό δέν ἐπιφέρει οὐσιαστική ἀλλαγή στήν ζωή τοῦ χριστιανοῦ. Μπορεῖ νά ἐκκλησιάζεται μερικές Κυριακές, νά ἔχῃ στήν βιβλιοθήκη του σύγχρονα πνευματικά βιβλία, παλιές εἰκόνες στο σαλόνι, κάποιο κομποσχοίνι στό χέρι, νά δίνῃ καί λίγη ἐλεημοσύνη.

Γιώργος Πιπερόπουλος: Εμείς TV & Καναπέ, οι Νέοι Ανεργία & Φραπέ!…

 

Τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα, αυτά που με την ολοκλήρωσή τους μορφοποιούν νέα σχήματα, δομές, θεσμούς και θεσμικά όργανα είναι δύσκολο, εάν όχι ακατόρθωτο, να τα μελετήσει και να τα αξιολογήσεις κανείς με επιτυχία την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Εδώ και ένα σχεδόν χρόνο διαπιστώνουμε ότι με lockdown και απαγορεύσεις κοινωνικών επαφών τέτοια μεγάλα φαινόμενα βιώνουμε στην Πατρίδα μας αλλά και διεθνώς.

     Κλεισμένοι στα διαμερίσματά μας κολλήσαμε ακόμη περισσότερο στους τηλεοπτικούς μας δέκτες και καθώς το κατ’ εξοχήν «Μέσο Μαζικού Εκμαυλισμού» η γοητευτική εικόνα της τηλεόρασης μας έχει αδρανοποιήσει πλήρως αποδεικνύουμε αληθές το Κινέζικο ρητό που διατείνεται ότι «μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις».

Δημήτριος Παναγόπουλος: Ο φίλος του Ἁγίου Σπυρίδωνα

 

Κάποτε ἕνας φίλος του Ἁγίου Σπυρίδωνα καταδικάστηκε ἀδίκως εἰς θάνατο. Ὁ Ἅγιος βρισκόταν μακριὰ καὶ ὅταν ἔμαθε, ὅτι τὴν ἄλλη μέρα πρόκειται νὰ τὸν ἐκτελέσουν, ἔσπευσε νὰ τὸν βοηθήσει.  Ἀλλὰ εἶχε τέτοιο νερὸ ἀπὸ τὴν νεροποντή, τὴν ἡμέρα ἐκείνη, ποὺ ἕνα ποτάμι ποὺ ἐπρόκειτο νὰ περάσει, εἶχε ξεχειλίσει καὶ ἦταν ἀδύνατο νὰ περάσει κανεὶς ἀπέναντι ἀπὸ τὴ γέφυρα ποὺ ὑπῆρχε ἐκεῖ. Ἔνθεν καὶ ἐκεῖθεν περίμενε κόσμος.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΣ: ΣΗΜΕΑ ΕΛΛΗΝΗΚΙ– ΠΑΤΡΗΣ – ΚΗΠΡΟΥ (Β' Μέρος)

Συμπληρωματικὰ ἀναφέρεται ἐπίσης ἡ συμμετοχὴ τῶν Κυπρίων στοὺς Βαλκανικοὺς Πολέμους - 5 Ὀκτωβρίου 1912.

Καὶ στὸν πόλεμο αὐτὸ οἱ Κύπριοι προσέτρεξαν ἐθελοντικὰ νὰ καταταγοῦν στὸν ἑλληνικὸ στρατό. Ὑπολογίζεται ὅτι περίπου 4.000 Κύπριοι πολέμησαν δίπλα στοὺς Ἕλληνες ἀδελφούς. Ἄνω τῶν 55 Κυπρίων σκοτώθηκαν ἀφοῦ ἡρωικὰ πολέμησαν καὶ ἄφησαν τὴν τελευταία τους πνοὴ στὰ ἑλληνικὰ χώματα. Μεταξὺ αὐτῶν καὶ ὁ Δήμαρχος Λεμεσοῦ Χριστόδουλος Σῶζος, 40 ἐτῶν * ΠΠ, ὁ ὁποῖος ἡρωικὰ ἔπεσε στὸ Μπιζανὶ στὶς 6 Δεκεμβρίου 1912. Ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι ὁ παπποῦς τοῦ Σώζου ἦταν ἀγωνιστὴς καπετάνιος τὸ 1821 ἀλλὰ καὶ ὁ πατέρας του συμμετεῖχε ἐνεργὰ στὴν κρητικὴ ἐπανάσταση 1866-1869.

Ἡ εὐταξία στὸν Ναό

 

Τοῦ μακαριστοῦ

Ἀρχιμ. Ἰωὴλ Γιαννακοπούλου*

«Μετὰ τοῦτο κατέβη εἰς Καπερναοὺμ αὐτὸς καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐκεῖ ἔμειναν οὐ πολλὰς ἡμέρας. καὶ ἐγγὺς ἦν τὸ πάσχα τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη εἰς Ἱεροσόλυμα ὁ Ἰησοῦς. καὶ εὗρεν ἐν τῷ ἱερῷ τοὺς πωλοῦντας βόας καὶ πρόβατα καὶ περιστεράς, καὶ τοὺς κερματιστὰς καθημένους. καὶ ποιήσας φραγέλλιον ἐκ σχοινίων πάντας ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ, τά τε πρόβατα καὶ τοὺς βόας, καὶ τῶν κολλυβιστῶν ἐξέχεε τὸ κέρμα καὶ τὰς τραπέζας ἀνέστρεψε, καὶ τοῖς τὰς περιστερὰς πωλοῦσιν εἶπεν· ἄρατε ταῦτα ἐντεῦθεν· μὴ ποιεῖτε τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου οἶκον ἐμπορίου. ἐμνήσθησαν δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι γεγραμμένον ἐστίν, ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου καταφάγεταί με. ἀπεκρίθησαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶπον αὐτῷ· τί σημεῖον δεικνύεις ἡμῖν ὅτι ταῦτα ποιεῖς; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον, καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν. εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· τεσσαράκοντα καὶ ἓξ ἔτεσιν ᾠκοδομήθη ὁ ναὸς οὗτος, καὶ σὺ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερεῖς αὐτόν; ἐκεῖνος δὲ ἔλεγε περὶ τοῦ ναοῦ τοῦ σώματος αὐτοῦ. ὅτε οὖν ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν, ἐμνήσθησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι τοῦτο ἔλεγε, καὶ ἐπίστευσαν τῇ γραφῇ καὶ τῷ λόγῳ ᾧ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς. Ὡς δὲ ἦν ἐν τοῖς ῾Ιεροσολύμοις ἐν τῷ πάσχα ἐν τῇ ἑορτῇ, πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, θεωροῦντες αὐτοῦ τὰ σημεῖα ἃ ἐποίει. αὐτὸς δὲ ὁ Ἰησοῦς οὐκ ἐπίστευεν ἑαυτὸν αὐτοῖς διὰ τὸ αὐτὸν γινώσκειν πάντας, καὶ ὅτι οὐ χρείαν εἶχεν ἵνα τις μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ ἀνθρώπου· αὐτὸς γὰρ ἐγίνωσκε τί ἦν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ.» (Ἰωάν. β΄ 12-25)

 

Ἡ ἀταξία στὸν ναὸ καὶ ἡ ἀποκατάσταση τῆς τάξεως εἶναι δύο σημεῖα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς ζωῆς.

   1) Ἡ ἀταξία: Πρόβατα, βόδια, περιστέρια, κολλυβιστὲς εἶχαν μεταβάλει τὴν Ἐκκλησία τότε σὲ οἶκο ἐμπορίου, ἐμπορικὸ κατάστημα, μαγαζί, πανηγῦρι. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει καὶ σήμερα. Καὶ ἂς ἀρχίσουμε ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας, ἀπὸ Θεοῦ ἄρχεσθαι. Ὑπάρχουν κληρικοί, ψάλτες, νεωκόροι, ἐπίτροποι, οἱ ὁποῖοι βλέπουν τὴν Ἐκκλησία μόνον οἰκονομικῶς. Καὶ βλέπουμε ἱερεῖς νὰ σκανδαλίζουν τὸν κόσμο μὲ τὴν φιλαργυρία τους, ἱεροψάλτες νὰ μὴ βλέπουν παρὰ μόνο αὐξήσεις μισθῶν, ἐπιτρόπους νὰ μετροῦν χρήματα κατὰ τὴν ὥρα τῆς θείας λειτουργίας καὶ τοῦ κηρύγματος, ὥστε οὐδόλως νὰ ὠφελοῦνται ἀπὸ τὴν θεία λειτουργία, νὰ περιάγουν δίσκους κατὰ τὴν μετουσίωση τῶν τιμίων δώρων. Βλέπετε νεωκόρους, οἱ ὁποῖοι νομίζουν τὴν Ἐκκλησία ὡς μαγαζὶ καὶ τίποτε περισσότερο, διότι συνηθίζουν μὲ τὰ ἱερὰ καὶ τοὺς ἱερεῖς.

Η αρετή της ταπεινοφροσύνης

 

«Εκείνο το οποίο πρέπει να κρατάς σφιχτά στην ψυχή σου για να μη σου φύγει και χαθείς, είναι η ταπεινοφροσύνη, δηλ. η συναίσθηση της αναξιότητας, χωρίς την οποία δεν ενοικεί στην ψυχή η χάρη του Θεού.

Όταν φύγει η ταπεινοφροσύνη από την ψυχή, μαζί θα φύγει και η χάρη του Θεού και θα μείνει η ψυχή έρημη, γυμνή και φουσκωμένη με το δυσώδη καπνό της οίησης και της υψηλοφροσύνης».

«Όταν ο άνθρωπος που κατέχεται από την αμαρτία και τα πάθη επιθυμήσει να ελευθερωθεί από αυτά και θελήσει να εισέλθει στην ευαγγελική ζωή, θα συναντήσει μεγάλη δυσκολία, ίδια με εκείνη που συναντάει κάποιος που θέλει να περάσει από μία πόρτα στην οποία δε χωράει το σώμα του. Συνηθισμένος αυτός να περπατάει την ευρύχωρη οδό, δηλ. την ακανόνιστη και αχαλίνωτη, δυσκολεύεται πολύ να βάλει τον εαυτό του στην κανονική οδό του Ευαγγελίου, όπως δυσκολεύεται και το βόδι που πρώτη φορά μπαίνει υπό το ζυγό για να οργώσει τη γη.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ κενοδοξία

 

– Γιατί, Γέροντα, νιώθω μέσα μου ἕνα κενό;

– Ἀπὸ τὴν κενοδοξία εἶναι. Ὅταν ἐπιδιώκουμε νὰ ἀνεβαίνουμε στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων, νιώθουμε μέσα μας κενὸ – τὸν καρπὸ τῆς κενοδοξίας –, γιατὶ ὁ Χριστὸς δὲν ἔρχεται στὸ κενό, ἀλλὰ στὴν καρδιὰ τοῦ καινοῦ ἀνθρώπου. 

 

Δυστυχῶς, πολλὲς φορὲς οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι θέλουν τὴν ἀρετή, ἀλλὰ θέλουν καὶ κάτι ποὺ νὰ τρέφη τὴν ὑπερηφάνειά τους, δηλαδὴ ἀναγνώριση, πρωτεῖα κ.λπ., κι ἔτσι μένουν μὲ ἕνα κενὸ στὴν ψυχή τους, τὸ κενὸ τῆς κενοδοξίας· δὲν ὑπάρχει τὸ πλήρωμα, τὸ φτερούγισμα τῆς καρδιᾶς. Καὶ ὅσο μεγαλώνει ἡ κενοδοξία τους, τόσο μεγαλώνει καὶ τὸ κενὸ μέσα τους καὶ τόσο περισσότερο ὑποφέρουν.

– Γέροντα, ἀπὸ ποῦ προέρχεται τὸ ζόρισμα ποὺ νιώθω στὸν ἀγώνα μου;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ὁ Ὅσιος Ξενοφῶν μετὰ τῆς συμβίου του Μαρίας καὶ τῶν τέκνων Ἀρκαδίου καὶ Ἰωάννου

Ὁ Ὅσιος Ξενοφῶν κατοικοῦσε στὴν Κωνσταντινούπολη κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Ἰουστίνου Α’ (518 – 527 μ.Χ.) καὶ Ἰουστινιανοῦ (527 – 565 μ.Χ.). Ἦταν πλούσιος συγκλητικὸς καὶ διακρινόταν γιὰ τὴν βαθιὰ εὐσέβειά του πρὸς τὸν Θεό. 

Εἶχε δύο παιδιά, τὸν Ἀρκάδιο καὶ τὸν Ἰωάννη. Μόλις αὐτὰ τελείωσαν τὰ ἐγκύκλια γράμματα, τὰ ἔστειλε στὴ Βηρυττὸ τῆς Φοινίκης, γιὰ νὰ μελετήσουν καὶ νὰ σπουδάσουν τὴ νομικὴ ἐπιστήμη. Καθ’ ὁδὸν τὸ πλοῖο μὲ τὸ ὁποῖο ταξίδευαν ναυάγησε. Διασώθηκαν ὅμως καὶ μετέβησαν στὰ Ἱεροσόλυμα ὅπου ἔγιναν μοναχοί. 

Ο ερημίτης παπά-Τύχων. Μέρος Α'

 

  Ο παπα-Τύχων, κατά κόσμον Τιμόθεος Γκολεγκώφ του Παύλου και της Ελένης γεννήθηκε το έτος 1884 στη Νόβα Μιχαλόσκα της Ρωσίας. Από μικρός αισθάνθηκε τη μοναχική κλήση. Μέχρι να ενηλικιωθεί γύρισε ως προσκυνητής πολλά ρωσικά Μοναστήρια. Κατόπιν πήγε, προσκύνησε τους Αγίους Τόπους και εν συνεχεία ήρθε στο Άγιον Όρος όπου εκάρη μοναχός στο Κελλί του Αγίου Νικολάου Μπουραζέρη με το όνομα Τύχων.

   Μετά από πέντε χρόνια επεθύμησε ανώτερη πνευματική ζωή και πήγε για 15 χρόνια στα Καρούλια. Έμενε σε μια σπηλιά, έτρωγε κάθε τρεις μέρες μια φορά και δαπανούσε όλον τον χρόνο του στην προσευχή, στη μελέτη και στις μετάνοιες. Τον καθοδηγούσε ένας σοφός και πρακτικός Γέροντας.

Πως ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης θεράπευε με την Θεία Κοινωνία- Ο «ετοιμοθάνατος» έζησε ακόμα 25 χρόνια!

 

Πολλές από τις θαυματουργικές θεραπείες του Αγίου Ιωάννη της Κρονστάνδης(1829­-1908), του σύγχρονου κοσμαγάπητου αγίου του ρωσικού βορρά, έγιναν με τη θεία μετάληψη. Η ιαματική του δύναμη εκδηλωνόταν κυρίως την ώρα της μεταδόσεως των αχράντων Μυστηρίων.

Με τη βαθειά πίστη που ενέπνεε,οι ασθενείς κοινωνούσαν πραγματικά «εις ίασιν ψυχής τε και σώματος».

Ο ιερέας Βασίλειος Σούστιν διηγείται πως, όταν ήταν πολύ νέος ακόμα, ο πατέρας του αρρώστησε βαριά από φυματίωση του λάρυγγα…

Ο καθηγητής Σιμανόφσκυ δήλωσε πως ο ασθενής έχει ζωή μόνο για δέκα μέρες.

Ο π. Ιωάννης βρισκόταν τότε στην Κρονστάνδη. Του έστειλαν τηλεγράφημα. Σε πέντε μέρες έφτασε. – Γιατί δεν με πληροφορήσατε πως αρρώστησε τόσο βαριά; Θα έφερνα μαζί μου τη θεία Κοινωνία. Και, γυρίζοντας στον άρρωστο, ρώτησε: «Πιστεύεις πως με τη δύναμη του Χριστού μπορώ να σε βοηθήσω;».

ΜΠΟΥΜΕΡΑΓΚ Ο ΔΙ..,ΑΠΡΕΠΗΣ είπε... ΠΕΡΙ ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΕΠΑΦΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΡΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ......

 

 

ΓΙΑ ΠΟΙΕΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΜΙΛΑΜΕ ...; ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΑΠΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, ΤΩΝ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ, ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ ΠΟΥ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ, ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΑΙΘΕΡΕΣ, ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΝΗΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ; 

 

ΣΕ ΜΑΤΟΒΡΕΚΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΟΙ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΕΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΛΑΝΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ...;;; 

 

ΕΜΕΙΣ ΣΙΓΗ ΙΧΘΥΟΣ ... ΚΑΜΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ... 

 

ΤΕΛΌΣ ΠΑΝΤΩΝ ΑΣ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΜΑΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΦΩΣΤΗΡΕΣ.... ΑΛΛΑ ΠΡΟΤΟΥ ΠΑΝΕ ΑΣ ΜΑΘΟΥΝ ΔΥΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ... ΤΟΥΡΚΟ ΦΙΛΕΥΕ ΚΑΙ ΚΩΛΟ ΦΙΛΕΥΕ .... Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΚΑΙ Η ΟΥΧΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΠΙΣΤΙΑ...
ΚΑΙ ΑΣ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΜΑΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΣΕ ΤΖΑΜΙ .... ΚΑΙ ΚΙΧ! 

Οφειλόμενη απάντηση στον εντιμότατο κύριο Ακσόι

Με αφορμή την επίθεση που έκανε στον Έλληνα ΥΠΕΞ για τις δηλώσεις του αναφορικά με την ελληνική μειονότητα στην Ίμβρο και την Τένεδο. 

 

Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά: 

Την Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2021, κατά την διάρκεια της πρώτης Διαδικτυακής Κοπής της Βασιλόπιτας του Συλλόγου Ιμβρίων, ο Έλληνας ΥΠΕΞ απηύθυνε ένα χαιρετισμό στον οποίο τόνισε πως«Η Τουρκία πρέπει επιτέλους να κατανοήσει ότι η Ελληνική Μειονότητα στην Ίμβρο, την Τένεδο και την Κωνσταντινούπολη δεν συνιστά εχθρό για την υπόλοιπη τουρκική κοινωνία», τονίζοντας πως η «Η Τουρκία θα πρέπει να σεβαστεί πλήρως τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας, συγκλίνοντας με τα διεθνή και ευρωπαϊκά πρότυπα σεβασμού δικαιωμάτων του ανθρώπου και των ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες». 

π. Βασίλειος Βολουδάκης: ΕΝΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ!

 

Καλεσμένοι τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη σὲ αὐτὴ τὴν συνάντηση, εἶναι ὁ π. Στυλιανὸς Καρπαθίου καὶ ὁ μοριακὸς βιολόγος τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν Κωνσταντῖνος Βουγάς.

Νεκτάριος Δαπέργολας: ...ὅλα αὐτά δέν εἶναι καθόλου γιά γέλια. Δυστυχῶς εἶναι μόνο γιά γοερά κλάματα…

 

 

Νεκτάριος Δαπέργολας

Νά λέγεσαι τώρα Μάξιμος, νά εἶσαι (λέει) καί μητροπολίτης Ἰωαννίνων, νά ἑορτάζεις τήν ἡμέρα τοῦ Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ (τοῦ λιονταριοῦ ἐκείνου τῆς Ὀρθοδοξίας πού γιά νά διαφυλαχθεῖ ἀνόθευτη, τά ἔβαλε μέ ὅλη την κοσμική καί ἐκκλησιαστική ἐξουσία τοῦ καιροῦ του καί ὑπέστη μαρτυρικά βασανιστήρια) καί ἐσύ νά τόν…τιμᾶς κάπως ἔτσι, ἔχοντας μάλιστα καί ὅλους τούς ὑποκάτω κοινωνούς σέ αὐτόν τόν ἀνεκδιήγητα βέβηλο καρνάβαλο. 

Ἐν μέσῳ Θείας Λειτουργίας ὅλα αὐτά. Τήν ὥρα πού φρίττουν καί οἱ Ἄγγελοι. Τήν ὥρα πού ζητᾶς ἀπό τόν Πατέρα νά καταπέμψει το Πνεῦμα τό Ἅγιον ἐπί τά Τίμια Δῶρα καί νά τά μεταβάλει σέ Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Υἱοῦ Του. 

ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΗΜΕΡΑ: Ξεκινούν οι διερευνητικές με την Τουρκία - Οι τούρκοι βομβαρδίζουν με προκλήσεις και εμείς τρέχουμε για διάλογο στην Κωνσταντινούπολη!

 

Αποφράδα ημέρα θα έλεγε κανείς. Στη επέτειο των 200 χρόνων από την εθνική παλιγγενεσία, η Ελλάδα προσέρχεται σε διάλογο με τον προαιώνιο εχθρό, ταπεινωμένη και φοβική, χωρίς να ρίξει ούτε μια ντουφεκιά. Ένας διάλογος που παραπέμπει μάλλον σε συνθηκολόγηση και βαφτίστηκε για εσωτερική κατανάλωση ως "νέος γύρος διερευνητικών επαφών", ο οποίος θα λάβει χώρα στην Κωνσταντινούπολη (sic) στις 25 Ιανουαρίου. Η ανακοίνωση που εξέδωσε το ελληνικό ΥΠΕΞ, ενδεικτική του τι μέλλει γενέσθαι. Λυτή και άχαρη σαν αναγγελλία θανάτου:

"Ο 61ος γύρος των Διερευνητικών Επαφών θα λάβει χώρα στην Κωνσταντινούπολη, στις 25 Ιανουαρίου 2021."

Πανηγυρτζίδικα , αναμνηστικά προϊόντα, για την επέτειο των 200 ετών της Ελληνικής Επανάστασης...

 

Ελένη Παπαδοπούλου

 

Στα πλαίσια του "νέου πατριωτισμού", αυτών των απάτριδων και των ασεβών, έχουν βαλθεί να εξευτελίσουν ιστορία, προγόνους και ελληνισμό. 

 

Έτσι η επιτροπή Greece 2021, το Hellas που συμβαδίζει με το ελληνικό όνομα τους χάλαγε φαίνεται, διαφημίζει διάφορα πανηγυρτζίδικα προϊόντα, αναμνηστικά των 200 ετών της Ελληνικής Επανάστασης. 

Γιά τον άγιο Ιεράρχη του Χριστού Γρηγόριο τον Θεολόγο - Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (†)

 

Ευχαριστούμε τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, διότι με την δοθείσα σ’ αυτόν Χάρη του Παναγίου Πνεύματος κατά τρόπο κλασσικό δίδαξε και δογμάτισε τα περί της Θεότητος του Λόγου και των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος και κατήσχυνε τους αιρετικούς.

Η θεολογία του αγίου Γρηγορίου δεν είναι μόνο από μάθηση ανθρώπινη, την οποία είχε πλούσια ο Άγιος, αλλά είναι και από την καθαρή του διάνοια, με την οποία επόπτευε τα ουράνια και θεία μυστήρια, όπως κατ’ επανάληψιν λέγει η ακολουθία η ψαλείσα σήμερα.

Με την αίγλη των θείων ακτίνων καταύγασε τον καθαρότατο νου του, ο οποίος ήταν ως ένας καθαρός καθρέπτης, κάτοπτρο μέσα στο οποίο αντιφεγγούσαν τα τρία Φώτα της Αγίας Τριάδος. Και έτσι ό,τι δίδαξε, δίδαξε εκ γνώσεως μυστικής και απορρήτου και κοινωνίας με τον Θεό. Και γι’ αυτό η διδασκαλία του είναι θεία και ουράνια διδασκαλία. Και γι’ αυτό αξιώθηκε από την Εκκλησία δεύτερος αυτός να λάβει τον τίτλο, τον οποίο έλαβε ο πρώτος Θεολόγος, ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής.