Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος
Ἄλλο ἕνα εὐσεβὲς τέκνο τῆς ἁγιοτόκου Μικρασίας τιμάει ἡ Ἐκκλησία μας στὶς 27 τοῦ μηνὸς Ἰουλίου καὶ γι’ αύτὸ καλεῖ ὅλους μας νὰ ὑμνήσωμε «τοῦ Ἀναργύρου τὴν μνήμην, τοῦ γενναίου τὴν ἄθλησιν, τοῦ πιστοῦ (Παντλεήμονος) τὰς ἰατρείας» (ἀπὸ τὸν Οἶκο τῆς ἑορτῆς).
Ὁ Παντολέων –τὸ ἀρχικό του ὄνομα-, γιὸς τοῦ Εὐστοργίου καὶ τῆς Εὐβούλης, γεννήθηκε στὰ τέλη τοῦ 3ου αἰ. (περ. 275) στὴν Νικομήδεια τῆς Βιθυνίας, «τὴν μητέρα τῶν μαρτύρων», ὅπως χαρακτηριστικὰ τὴν ἀποκαλοῦσαν γιὰ τὴν πλουσία προσφορά της σὲ ἡρώων καὶ μαρτύρων αἷμα. Οἱ ἀριστοκράτες γονεῖς του φρόντισαν ὁ υἱός των νὰ λάβῃ τὴν κατάλληλη τῆς τάξεώς του ἀγωγή. Συγχρόνως, ὅμως, φρόντισαν καὶ γιὰ τὴν γενικώτερη μόρφωσή του, τὴν ψυχικὴ καὶ ἠθική του καλλιέργεια. Ἡ μητέρα του μάλιστα, πιστὴ Χριστιανή, ἔτρεφε τὸν μικρὸ Παντολέοντα μὲ τὰ διδάγματα τῶν γραφῶν, ποὺ ἡ τρυφερή του ψυχὴ ῥουφοῦσε σὰν τὸ μέλι. Ἀλήθεια, τρανὴ εἶναι ἡ δύναμη τῆς «ἐκ παίδων ὀρθῆς διδασκαλίας», ὅπως τόνιζε καὶ ὁ θεῖος Πλάτων καὶ φυσικὰ ἐπισημαίνουν οἱ θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ οἱ σοφοὶ παιδαγωγοὶ ὅλων τῶν ἐποχῶν.
