Σοφία Μπεκρῆ: Δόσις Θεοῦ ἀγαθὴ ὁ Θεοδόσιος

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

 

Στὴν χορεία τῶν Ἁγίων τοῦ Ἰανουαρίου προβάλλει ἡ ὁσιακὴ μορφὴ τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου (+11 Ἰανουαρίου), ὁ ὁποῖος συνεκλάμπει στὸ πλευρὸ τῶν πραγματικὰ Μεγάλων Ἁγίων, ποὺ ξεχωρίζουν γιὰ τὴν λαμπρότητά των τὸν μῆνα αὐτόν, τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου, τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου, τοῦ Μάρκου Εὐγενικοῦ, τοῦ Μεγάλου Εὐθυμίου, τοῦ Μαξίμου Ὁμολογητοῦ καὶ ἀσφαλῶς τῶν τριῶν μεγίστων φωστήρων τῆς οἰκουμένης. Ὅλοι αὐτοί, μὲ τὴν ξεχωριστή του δόξα ὁ καθένας, φώτισαν τὸν πολύαστρο οὐρανὸ τῆς Ὀρθοδοξίας, σὲ ὅλους τοὺς αἰῶνες, καὶ συνεχίζουν νὰ σκορπίζουν τὴν λάμψη των σὲ κάθε ἐποχή, ἕως καὶ σήμερα.

Ὁ Θεοδόσιος ἀποτελεῖ, ὅπως θὰ δοῦμε στὴν συνέχεια, ἕναν σημαντικὸ κρίκο στὴν ἀρραγῆ αὐτὴν πνευματικὴ ἁλυσίδα, μὲ ἰδιαίτερη μάλιστα προσφορὰ ὄχι μόνον στὸ πνευματικὸ καὶ στὸ μορφωτικὸ ἀλλὰ καὶ στὸ κοινωνικὸ ἔργο τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδοξίας.

Ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας στόν Focus FM γιά τά νέα κρούσματα τῶν λυκοποιμένων μας κατὰ τὴν περίοδο των ἑορτῶν

Μία σειρά ἀνεκδιήγητων γεγονότων, ὅπως μιαρά συλλείτουργα μέ σχισματικούς τῆς Οὐκρανικῆς ψευτοεκκλησίας, κάποιες ἀπαράδεκτες λειτουργικές καινοτομίες καί ἕτερα κρούσματα ἀκραίας ἐκκοσμίκευσης, μέ τά ὁποῖα φρόντισαν κάποιοι ἀπό τούς ποιμένες μας νά μαγαρίσουν πάλι τίς ἅγιες μέρες πού περάσαμε, ἦταν τό βασικό θέμα τῆς προχτεσινῆς παρουσίας τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα στόν Focus FM. 

 

Δέν ἔλλειψε ὡστόσο ὁ σχολιασμός καί ἄλλων συμβάντων τῆς τρέχουσας ἐπικαιρότητας. Παραθέτουμε πιό κάτω τό σχεδόν 20λεπτο ἠχητικό:

Ὀρθόδοξη κριτική τοῦ Διαφωτισμοῦ ἀπό τόν Ἅγιο Ἀθανάσιο τόν Πάριο

Οἱ ἀντιλήψεις τοῦ λεγόμενου Εὐρωπαϊκοῦ Διαφωτισμοῦ ὁδήγησαν τήν ἀνθρωπότητα στούς δύο παγκοσμίους πολέμους, τίς Γενοκτονίες καί τά φρικτά ἐγκλήματα πού τούς συνόδευσαν, στούς Ὁλοκληρωτισμούς τοῦ προηγουμένου αἱῶνα, καθώς καί στά τραγικά κοινωνικά, ψυχολογικά καί κοινωνικά ἀδιέξοδα τοῦ σύγχρονου κόσμου. 

Ὀρθόδοξη κριτική τοῦ Διαφωτισμοῦ ἀπό τόν Ἅγιο Ἀθανάσιο τόν Πάριο

 

Ἡ ἰσότητα πού προβάλλουν οἱ νέοι δημοκρατικοί εἶναι ψευδεπίγραφη, εἶναι ψιλό ὄνομα, ὅπως καί ἡ ἐλευθερία τους. Ἔχουν ἐπινοηθεῖ ἀπό πονηρούς ἀνθρώπους, γιά νά πετύχουν τά σχέδιά τους μέ τήν δύναμη τοῦ λαοῦ.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Μετά τά φῶτα) 12 Ἰανουαρίου 2025

Ἑωθινόν

 

Ἦχος δ´ - Ἑωθινόν Ζ´
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Κ´ 1 - 10

¹ Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωῒ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ βλέπει τὸν λίθον ἠρμένον ἐκ τοῦ μνημείου. ² τρέχει οὖν καὶ ἔρχεται πρὸς Σίμωνα Πέτρον καὶ πρὸς τὸν ἄλλον μαθητὴν ὃν ἐφίλει ὁ Ἰησοῦς, καὶ λέγει αὐτοῖς· Ἦραν τὸν Κύριον ἐκ τοῦ μνημείου, καὶ οὐκ οἴδαμεν ποῦ ἔθηκαν αὐτόν. ³ ἐξῆλθεν οὖν ὁ Πέτρος καὶ ὁ ἄλλος μαθητής καὶ ἤρχοντο εἰς τὸ μνημεῖον. ⁴ ἔτρεχον δὲ οἱ δύο ὁμοῦ· καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς προέδραμε τάχιον τοῦ Πέτρου καὶ ἦλθε πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον, ⁵ καὶ παρακύψας βλέπει κείμενα τὰ ὀθόνια, οὐ μέντοι εἰσῆλθεν. ⁶ ἔρχεται οὖν Σίμων Πέτρος ἀκολουθῶν αὐτῷ, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ μνημεῖον καὶ θεωρεῖ τὰ ὀθόνια κείμενα, ⁷ καὶ τὸ σουδάριον, ὃ ἦν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, οὐ μετὰ τῶν ὀθονίων κείμενον, ἀλλὰ χωρὶς ἐντετυλιγμένον εἰς ἕνα τόπον. ⁸ τότε οὖν εἰσῆλθε καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς ὁ ἐλθὼν πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ εἶδε καὶ ἐπίστευσεν· ⁹ οὐδέπω γὰρ ᾔδεισαν τὴν γραφὴν ὅτι δεῖ αὐτὸν ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι. ¹⁰ ἀπῆλθον οὖν πάλιν πρὸς ἑαυτοὺς οἱ μαθηταί. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ἡ Ἁγία Τατιανὴ ἡ Μάρτυς

 

Τῆς πάντα λαμπρᾶς Τατιανῆς τῇ κάρᾳ,

Λαμπρὸν προεξένησε τὸ ξίφος στέφος.

Τῇ δυοκαιδεκάτῃ Τατιανῆς αὐχένα κέρσαν.

Ἡ Ἁγία Μάρτυς Τατιανὴ καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρώμη καὶ ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Ἀλεξάνδρου τοῦ Σεβήρου (222 – 235 μ.Χ.). Ὁ πατέρας της εἶχε διατελέσει ὕπατος.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Οι «αστέρες» θάμπωσαν στα αποκαΐδια του Χόλιγουντ – Κάηκε η ματαιοδοξία της μεγάλης «Βαβυλώνας»

Με φρίκη παρακολουθούμε την ιστορία της Βαβέλ να επαναλαμβάνεται - Το Χόλιγουντ ταπεινώθηκε, αφού πρώτα πήρε θέση «θεού»

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης 

Βλέποντας τον όλεθρο που εξαπλώνεται αυτές τις μέρες στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, μόνο οι εικόνες της Αποκάλυψης μπορούν να έρθουν στο νου. Θηριώδη μέτωπα φωτιάς καταβροχθίζουν ατελείωτα εκτάρια γης. Μια πύρινη θύελλα σαρώνει τα πάντα σαν λυσσασμένο θηρίο. Ολόκληροι οικισμοί μοιάζουν σαν να γαζώθηκαν από βόμβες. Απέραντες εκτάσεις δασών έχουν γίνει πύρινοι ποταμοί που «εκβάλλουν» σε μια κόλαση επί της γης.

Πιο γρήγορα και απ’ όλα τα υλικά που γίνονται στάχτη, καίγεται η ματαιότητα. Λαμπάδιασε η υπεροψία. Με ένα νεύμα των στοιχείων της φύσης, γονατίζουν και οι πιο επιφανείς, οι πιο πλούσιοι, οι πιο διάσημοι, οι πιο «φτασμένοι». Χάρτινες αυτοκρατορίες, καίγονται σε μια ριπή του πυρωμένου λίβα. Οι ψεύτικοι «αστέρες» σκεπάστηκαν από την αιθαλομίχλη και έσβησε το θάμπος τους.

Δημήτρης Δασκαλάκης: Η απειλή της αχρήματης κοινωνίας

 

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

 

ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ

Europe 2021, πανδημία, ψηφιακός μετασχηματισμός, Νέα Τάξη Πραγμάτων, μαριονέτες, μαζική χειραγώγηση, ψηφιακά εργαλεία, εξαναγκαστική ηλεκτρονικοποίηση, υγειονομική ομηρεία, ηλεκτρονικό σύστημα συναλλαγών, ηλεκτρονική/ψηφιακή διακυβέρνηση, ψηφιακή επιτήρηση, ανθρώπινα δικαιώματα, αχρήματη κοινωνία, πετράδι του στέμματος, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ψηφιακό ευρώ, Blockchain, ανάποδος κόσμος, οργουελικό κράτος, παγκόσμια κυβέρνηση, βελούδινη ομογενοποίηση, αριθμοποίηση, ψηφιακό πορτοφόλι, διαρκής ιχνηλασιμότητα οικονομικών συναλλαγών, κοινωνικο-οικονομικός αποκλεισμός, βιομετρικό προφίλ, δυστοπία, βιομετρική τεχνολογία πληρωμών, πολίτης-δούλος, κατάργηση μετρητών, πόλεμος κατά των μετρητών, Άγιος Παΐσιος, ηλεκτρονικό φακέλωμα, σφράγισμα, 666, σύστημα κοινωνικής βαθμολόγησης, παγκόσμιο ψηφιακό κράτος, ανυπάκουος πολίτης, ολοκληρωτικοί μηχανισμοί συμπεριφορικού ελέγχου, ψηφιακός ολοκληρωτισμός, βιοεξουσία, Έσβαρ Πρασάντ, νεοταξίτικη προπαγάνδα, προσωπικός αριθμός, αλγόριθμος, Τεχνητή Νοημοσύνη, Νέα Εποχή.

Πρωτοπρ. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος: ΕΦΕΣΗ υπέρ της… ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Πρωτοπρεσβύτερος

Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος

Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν

τηλ.  6945-377621 

e-mail : agotsopo@gmail.gr  

Πάτρα   7 . 1 . 2025

 

 ΕΦΕΣΗ υπέρ της...
 ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ 

 

Πριν από δύο χρόνια η Ελληνική Δικαιοσύνη με την 4734/10.10.2022 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών μού απένειμε την ύψιστη τιμή, το ανώτατο οφίκιο, που μπορεί να αποδοθεί σε ένα ιερέα: με καταδίκασε σε 8 μήνες φυλάκιση με αναστολή, επειδή τέλεσα τη Θ. Λειτουργία την εορτή του Ευαγγελισμού, στις 25 Μαρτίου 2020, δηλαδή επειδή επιτέλεσα το ιερατικό και εφημεριακό μου καθήκον και προσπάθησα να είμαι στοιχειωδώς συνεπής απέναντι στη συνείδησή μου, στους ενορίτες μου, στην εκκλησιαστική μας παράδοση και στο Θεό.

Όπως είχα δηλώσει τότε, σε εμάς τους Χριστιανούς, κατά τον Απ. Παύλο, «ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν», δηλαδή έχει «χαρισθεί», είναι χάρισμα, δώρο, όχι μόνο να πιστεύουμε σε Αυτόν αλλά και να υποφέρουμε γι’ Αυτόν. Όχι πως μια τέτοια καταδίκη από Μονομελές είναι κάτι τόσο σοβαρό αλλά έστω είναι μια μικρή, ελάχιστη όχληση, που ταράζει για λίγο τα νερά της κοινωνικής βόλεψής μας, της κοινωνικής μας καταξίωσης χάριν του σταυρωθέντος Χριστού…

Συνεπώς, δόξα τω Θεώ για την τιμή της καταδίκης!

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος ὁ Κοινοβιάρχης καὶ Καθηγητὴς τῆς Ἐρήμου

Κοινοῦ Θεοδόσιος Ἡγεμὼν βίου,

Κοινὴ Μονασταῖς ἐκβιώσας ζημία.

Ἑνδεκάτῃ ὀλοὸν βίοτον λίπε Κοινοβιάρχης.

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπὸ τὴν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στὴν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακὸς καὶ ἔφτασε ἕως καὶ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). 

Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καὶ ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καὶ οἱ δυὸ εὐσεβεῖς καὶ πιστοὶ ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπὸ θεῖο ζῆλο, δὲν ἀκολούθησε τὴν ἔγγαμο ζωή, ἀλλὰ τὸ μοναχικὸ βίο. Γι’ αὐτὸ ἔφυγε ἀπὸ τὴν πατρίδα του καὶ πῆγε στὰ Ἱεροσόλυμα νὰ προσκυνήσει τοὺς Ἁγίους Τόπους. 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ [:Ματθ. 4, 12 - 17] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ [:Ματθ. 4, 12 - 17]

  ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

    «Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν(:Όταν άκουσε ο Ιησούς ότι ο Ιωάννης συνελήφθη κατά διαταγή του βασιλιά Ηρώδη Αντύπα και οδηγήθηκε στη φυλακή, αναχώρησε από την Ιουδαία και πήγε στη Γαλιλαία)»[Ματθ.4,12].

    Για ποιον λόγο ο Ιησούς αναχωρεί από την Ιουδαία μόλις άκουσε για τη σύλληψη του Ιωάννη του Βαπτιστή; Επειδή πάλι θέλει να μας διδάξει να μη σπεύδουμε να αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο τους πειρασμούς, αλλά να υποχωρούμε και να απομακρυνόμαστε από αυτούς· διότι αξιοκατάκριτο δεν είναι το να μη ρίχνεις τον εαυτό σου στον κίνδυνο, αλλά το να μην αντισταθείς με γενναιότητα, όταν πέσεις σε αυτόν.  Αυτό λοιπόν θέλοντας να διδάξει και προσπαθώντας να περιορίσει τον φθόνο των Ιουδαίων, αναχωρεί για την Καπερναούμ. Έτσι, αφενός και την προφητεία εκπληρώνει και αφετέρου σπεύδει για να αλιεύσει τους μελλοντικούς διδασκάλους της οικουμένης, επειδή βέβαια διέμεναν εκεί, ασχολούμενοι βιοποριστικά με το ψάρεμα.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ [:Εφ. 4,7-13] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ [Υπομνηματισμός των εδαφίων Εφ. 4,4-16]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ [:Εφ. 4,7-13]

    ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

           [Υπομνηματισμός των εδαφίων Εφ. 4,4-16]

    «Ἕν σῶμα καὶ ἓν Πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν· εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα· εἷς Θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν. ῾Ενὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ(:Αποτελείτε ένα σώμα, την Εκκλησία, και ένα Πνεύμα ζωοποιεί το σώμα αυτό, αφού και όλοι σας κληθήκατε με μία κοινή ελπίδα της κλήσεώς σας· διότι ο Θεός για μία και την ίδια βασιλεία και για τα ίδια αγαθά σάς κάλεσε όλους. Ένας και μόνος Κύριος υπάρχει, μία πίστη έχουν όλοι οι Χριστιανοί, ένα βάπτισμα έλαβαν όλοι.  Ένας και μόνος Θεός και Πατέρας όλων υπάρχει. Αυτός κυριαρχεί πάνω από όλους ως Δεσπότης. Η δική Του δύναμη διαχύνεται και ενεργεί διαμέσου όλων των μελών της Εκκλησίας, σε ολόκληρο το σώμα της. Αυτός κατοικεί μέσα σε όλους μας. Πρέπει λοιπόν να είμαστε όλοι ένα. Βέβαια όλοι οι πιστοί δεν έχουμε λάβει τα ίδια χαρίσματα, αλλά διάφορα και ποικίλα. Αυτή όμως η διανομή για κανένα λόγο δεν επιτρέπεται να γίνεται αιτία χωρισμού μεταξύ των πιστών· διότι η διανομή αυτή δεν είναι τυχαία, αλλά γίνεται από τον ίδιο τον Χριστό. Αυτός δηλαδή στον καθένα ξεχωριστά από εμάς, έδωσε τη θεία χάρη, σύμφωνα με το μέτρο που με σοφία και δικαιοσύνη χρησιμοποιεί στη διανομή της δωρεάς Του)»[Εφ.4,4-7].

Συμπληρωματικὴ θέση Γέροντος Γαβριὴλ γιὰ τὸ κείμενο συλλογῆς ὑπογραφῶν περὶ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ

Ἐνημερώθηκα ἀπό εὐλαβεῖς ἀδελφούς γιά τήν ἀντίδρασιν καί τίς ἀντιπαραθέσεις πού δημιούργησε ἡ ἐπιστολή περί τῶν νέων ταυτοτήτων ἡ ὁποία κυκλοφορήθηκε μέ τήν εὐλογία καί τό ὄνομά μου πρό ὀλίγων ἡμερῶν καί θά ἤθελα νά γράψω τά ἑξῆς, ὥστε νά μετριάσω ὀλίγον, ὅπως ὀφείλω, ἐνδεχόμενη στενοχωρίαν καί νά δώσω κάποιες διευκρινήσεις.Δέν ἦταν πρώτιστη πρόθεσίς μου μήτε νά ἐλέγξω μήτε νά στενοχωρήσω κανένα. Μοῦ μετεφέρθησαν πληροφορίες γιά τίς νέες ἐξελίξεις στό θέμα αὐτό, καί προσέθεσε καί ἡ ταπεινότητά μου μερικές προφορικές σκέψεις, καί ἔτσι ἀπηρτίσθη τό ἐν λόγῳ κείμενο.

Οἱ σκέψεις μου, μέ τό ἔλεος του Κυρίου, εἶναι οἱ ἑξῆς:

Άγιος Γρηγόριος Νύσσης: «Μακάριοι είναι όσοι πενθούν, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν»

Συμβιβάζονται τα ασυμβίβαστα;

1. Ως τώρα δεν έχουμε ανεβεί στην κορυφή του βουνού, αλλά βρισκόμαστε ακόμα στους πρόποδες των νοημάτων. Γιατί μόλις δυο λόφους ξεπεράσαμε, αφού ανεβήκαμε με τους μακαρισμούς προς την ευλογημένη πτωχεία και την πραότητα, που είναι πάνω απ' αυτήν.

Μετά απ' αυτούς τους δύο μακαρισμούς ο Κύριος μάς οδηγεί στα ψηλότερα και στη συνέχεια μας παρουσιάζει τρίτο σκαλοπάτι των μακαρισμών. Σ' αυτό πρέπει χωρίς άλλο ν' ανέβουμε, απορρίπτοντας κάθε δισταγμό και την αμαρτία, που εύκολα μας κυκλώνει, όπως λέγει ο Απόστολος (Εβρ. 12, 1).

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Ἐπίσκοπος Νύσσης

Ἡ Μοῦσα Γρηγόριος, οὗ Νύσσα θρόνος,

οὐ Πιερίαν, ἀλλ᾿ Ἐδὲμ σκηνὴν ἔχει.

Γρηγόριον δεκάτῃ θανάτου κνέφας ἀμφεκάλυψεν.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἦταν ἀδελφὸς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Γεννήθηκε περὶ τὸ 329 ἢ 330 μ.Χ. Ἦταν υἱὸς τοῦ Βασιλείου καὶ τῆς Ἐμμελείας. Ὁ πατέρας του καταγόταν ἀπὸ τὸν Πόντο καὶ ἡ μητέρα του ἀπὸ τὴν Καππαδοκία.

Ὁ Γρηγόριος, μολονότι εἶχε χειροτονηθεῖ ἀναγνώστης, δὲν σκεπτόταν νὰ γίνει κληρικός, οὔτε θεολόγος. Ὁ ἀδελφός του Βασίλειος, τὸν ὁποῖο θεωροῦσε πνευματικὸ πατέρα καὶ δάσκαλό του, τὸν εἵλκυσε στὴν ἱεροσύνη. Μετὰ τὴν ἐκπαίδευσή του στὴ Νεοκαισάρεια φοίτησε στὴν Καισάρεια μὲ σκοπὸ νὰ γίνει συνήγορος καὶ διδάσκαλος τῆς ρητορικῆς, ὅπως ὁ πατέρας του καὶ οἱ πρόγονοί του.

Γέροντας Γρηγόριος Παπασωτηρίου (†): Περί Χάριτος

Ακούμε στην Εκκλησία τον ιερέα να εύχεται «η Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και Πατρός και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος είη μετά πάντων υμών». Η Χάρη του Κυρίου! Ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί αυτή την λέξη «Χάρις».

Όταν λέμε «Χάρις» τι ακριβώς εννοούμε; Τι είναι αυτή η Χάρη; Έχει σχέση με το κεφάλαιο της σωτηρίας του ανθρώπου, της σωτηρίας μας. Ο άνθρωπος, όπως και άλλες φορές ελέχθη, πλάστηκε, δημιουργήθηκε από τον Θεό καλώς λίαν, για να γίνει «κατά Χάριν θεός». Έτσι δημιουργήθηκε ο άνθρωπος.

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ: Ὀρθοδοξία καί Ἑλληνοπρέπεια. Χριστός καί Ἑλλάδα.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός

 

Τὰ παιδιά μας μεγαλώνουν μέσα σὲ μιὰ σύγχυση δαιμονική.
 

Μπερδεύουν τὴν φιλοπατρία μὲ τὸν φασισμό.
 

Βάζουν φωτιὰ στὴν τιμημένη καὶ ἔνδοξη Ἑλληνικὴ Σημαία, λὲς καὶ πρόκειται γιὰ ἕνα ὁποιοδήποτε πανί.
 

Τρέφονται μὲ τὰ δηλητήρια τῆς ἀθεΐας καὶ τῆς παγκοσμιοποίησης καὶ ντρέπονται νὰ ποῦν, ὅτι γεννήθηκαν Ἕλληνες καὶ Ὀρθόδοξοι.

Χαράλαμπος Μηνάογλου: Το ελληνικό έθνος: μύθοι και πραγματικότητα

Γράφει ὁ Χαράλαμπος Μηνάογλου

 

Η θεώρηση ότι το έθνος είναι κατασκευή και παράγωγο του κράτους ισχύει για τα νεώτερα έθνη, αυτά που δημιουργήθηκαν όντως τεχνητά μετά την δημιουργία των νεώτερων κρατών, δηλαδή από τα τέλη του 18ου αιώνα και μετά. Το πιο ακριβές παράδειγμα εθνογένεσης, που προήλθε από το κράτος χωρίς καμία προηγούμενη εθνοτική σχέση των πολιτών του μεταξύ τους, αποτελεί το αμερικανικό έθνος. 

 

Πολίτες καταγόμενοι από όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά έθνη, μόλις απέκτησαν την πολιτική τους ανεξαρτησία από την Αγγλία με την Αμερικανική Επανάσταση, άρχισαν μέσα από τους μηχανισμούς του νεοσύστατου αμερικανικού κράτους να δημιουργούν και να επιβάλουν τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού που σήμερα αποκαλούμε αμερικανική εθνική ταυτότητα. 

Ερωτηματικά για την Συλλογή Υπογραφών της «Ενωμένης Ρωμηοσύνης»

 Αναφορικά με την «Συλλογή Υπογραφών» του Σωματείου «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» (εδώ),

 

(σ.σ. Στὸ τέλος τοῦ ἄρθρου, ἀκολουθεῖ ἐκτενὲς σχόλιο)

καταθέσαμε ήδη τον παρακάτω προβληματισμό μας (ως σχόλιο εδώ) :

«Σε κάθε προσπάθεια Συλλογής υπογραφών, 

προηγείται κάποιο κείμενο που παραθέτει επιχειρήματα 

και στο τέλος καταλήγει στο συμπέρασμα-κάλεσμα-προτροπή υπογραφής.

Είναι απορίας άξιο γιατί στην συγκεκριμένη συλλογή υπογραφών απουσιάζει κάθε σχετική επιχειρηματολογία.

Ένα ξερό : «Τάσσομαι, ΚΑΤΑ» που δεν βοηθάει να επιτευχθεί ο στόχος: να πείσει κάποιον να υπογράψει.
Μήπως για να αποφύγουν αναφορές στην πνευματική διάσταση του θέματος;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 9 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Πολύευκτος ὁ Μάρτυρας

Ὁ Πολύευκτος, οὗ πάθος τομὴ Λόγε,
Πολλῆς δι᾽ εὐχῆς, εἶχε σοῦ παθεῖν χάριν.
Ἀμφ' ἐνάτην Πολύευκτε τομὴ μέγα δῶκέ σου εὖχος.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Πολύευκτος ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τῶν αὐτοκρατόρων Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.) καὶ Οὐαλεριανοῦ (251 – 259 μ.Χ.). Ὅταν κηρύχθηκε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν Χριστιανῶν καὶ αὐτοὶ διετάχθησαν νὰ ἐπιστρέψουν στὴν εἰδωλολατρία, ὑπῆρξε ὁ πρῶτος ποὺ μαρτύρησε γιὰ τὸν Χριστὸ στὴ Μελιτηνὴ τῆς Ἀρμενίας, ὅπου ἐκτελοῦσε τὰ στρατιωτικά του καθήκοντα.

Εὐαγγελία Λάππα: Ἡ τουρκική εἰσβολή στήν Κύπρο [1974]

Ζωγραφικὸς πίνακας μὲ χάρτη τῆς κατεχόμενης Κύπρου, διὰ χειρὸς Ἰωάννη Περράκη (Πηγή: intheopatoron.blogspot.com)

Εὐαγγελία Κ. Λάππα,
 24 Σεπτεμβρίου 2024 

 

Τὸ ἔτος 1974 ἐπιτελέσθηκε ἕνα ἔγκλημα, μιὰ ἀδικία ποὺ βαραίνει τὸν νοῦ καὶ τὴν ψυχὴ ὅλων τῶν Ἑλλήνων ἀπανταχοῦ τῆς γῆς: ἡ εἰσβολὴ τῶν Τούρκων στὴν Ἑλληνικότατη Κύπρο μας.

Ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια, ἡ Κύπρος ὑπῆρξε Ἑλληνική, παρ’ ὅλους τοὺς κατακτητὲς ποὺ πέρασε, ἀπὸ τοὺς Πέρσες, μέχρι καὶ τοὺς Τούρκους. Τὸ 1878, μὲ τὴν συνθήκη τοῦ Βερολίνου, παραχωρήθηκε στοὺς Ἄγγλους. Ὡστόσο, οἱ Ἕλληνες τῆς Κύπρου δὲν ἔπαυσαν νὰ ποθοῦν τὴν ἀπελευθέρωση καὶ τὴν Ἕνωση τῆς Κύπρου μὲ τὴν μητέρα Ἑλλάδα. Γι’ αὐτό, τὴν 1η Ἀπριλίου 1955, ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον τῶν Ἄγγλων. Ἡ κίνηση αὐτὴ πραγματοποιήθηκε μὲ τὴν ἔγκριση τοῦ τότε πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος, στρατάρχου Ἀλέξανδρου Παπάγου καὶ ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Συνταγματάρχη Γεωργίου Γρίβα – Διγενῆ, ἀρχηγοῦ τῆς Ἐθνικῆς Ὀργανώσεως Κυπρίων Ἀγωνιστῶν (Ε.Ο.Κ.Α.). 

Όσιος Γεώργιος Χοζεβίτης: Η υπερηφάνεια των ανθρώπων

Τίποτε δεν είναι η υπερηφάνεια των ανθρώπων – είπε κάποτε ο όσιος Γεώργιος ο Χοζεβίτης – ούτε η οίησις της καρδιάς μας. Γιατί η υπερηφάνεια στηρίζεται στους ανέμους και η οίησις μάς αεροβατεί σε άστατο καπνό. Γιατί τι είναι η υπερηφάνεια παρά φαντασία φουσκωμένης διάνοιας, άστατα κύματα; Είναι μια φυσαλίδα, που για λίγο κολυμπάει φουσκωτή πάνω στο νερό και αμέσως σπάζει και γίνεται ένα τίποτε.

Τι κερδίζουμε απ’ αυτήν; για πες μου. Ένα δάκτυλο δεν μπορεί να προσθέσει στο ύψος μας και μας κάνει να πετάμε στα υπερουράνια, ένα νόμισμα δεν μπορεί να προσθέσει στα υπάρχοντά μας και μας κάνει να φανταζόμεθα τους εαυτούς μας άρχοντες και βασιλείς.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ἡ Ὁσία Δομνίκη

Λιποῦσα τὴν γῆν οὐρανόφρων Δομνίκα,

Εἰς οὐρανοὺς ἀνῆλθεν, ὥσπερ ἠγάπα.

Δομνίκαν ὀγδοάτῃ πότμου λάβε νὺξ ἐρεβεννή.

Ἡ Ὁσία Δομνίκη ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τῶν αὐτοκρατόρων Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου (379 – 395 μ.Χ.), Λέοντος A’ (457 – 474 μ.Χ.) καὶ Ζήνωνος (474 – 475 μ.Χ.). Καταγόταν ἀπὸ τὴν Καρθαγένη (Νέα Καρχηδόνα) τῆς Ἱσπανίας. Κατὰ τὴν θεία οἰκονομία πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη, τὸ 384 μ.Χ., μαζὶ μὲ ἄλλες τέσσερις παρθένες, τὴ Δωροθέα, τὴν Εὐανθία, τὴ Νόννα καὶ τὴν Τιμοθέα καὶ ὕστερα ἀπὸ θεία ἀποκάλυψη βαπτίσθηκαν ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Νεκταρίου.

π. Δημήτριος Μπόκος: ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΙΩΑΝΝΟΥ

π. Δημήτριος Μπόκος

 

Ὁ Πρόδρομος τοῦ Χριστοῦ Ἰωάννης μεγάλωσε μὲ ἄσκηση καὶ σκληραγωγία στὶς ἐρημιὲς τοῦ Ἰορδάνη. Σὲ ἡλικία τριάντα περίπου ἐτῶν «ἐγένετο ρῆμα Θεοῦ», ἔλαβε μήνυμα νὰ ἀρχίσει νὰ κηρύττει γιὰ τὸν ἐρχομὸ τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν καὶ τὴν ἐμφάνιση τοῦ Χριστοῦ. Κήρυττε καὶ συγχρόνως βάπτιζε, «κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν». Κατὰ τὴν ὥρα τῆς βάπτισης οἱ ἄνθρωποι ἐξομολογοῦνταν τὶς ἁμαρτίες τους. Ἔτρεχαν νὰ τὸν ἀκούσουν καὶ νὰ βαπτισθοῦν ἀπὸ ὅλη τὴν Ἰουδαία καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα. Ἀκόμη καὶ ὁ Χριστὸς προσῆλθε νὰ βαπτισθεῖ. Γι’ αὐτὸ καὶ δόθηκε στὸν Ἰωάννη καὶ ἡ προσωνυμία Βαπτιστὴς (Κυριακὴ πρὸ τῶν Φώτων).

Τί ἦταν τὸ βάπτισμα Ἰωάννου; Τί ἐξυπηρετοῦσε;

Οἱ εὐαγγελιστὲς ἀναφέρουν ὅτι ὁ χαρακτήρας τοῦ βαπτίσματος τοῦ Προδρόμου ἦταν προπαρασκευαστικός. Γιὰ νὰ προετοιμάσει τοὺς ἀνθρώπους νὰ δεχθοῦν μετέπειτα τὸ βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ. Τὸ βάπτισμα ποὺ εἰσάγει στὴν Ἐκκλησία. Στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος - Ὁ μείζων ἐν γεννητοῖς γυναικῶν

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἀνήκει στὴ χωρία τῶν μεγάλων προφητῶν καὶ ὁμολογητῶν τῆς πίστεώς μας. Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς τὸν χαρακτήρισε ὡς τὸ μέγιστο ἄνθρωπο ποὺ φάνηκε στὸν κόσμο: «ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ» (Ματθ. 11,11). Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τὸν ἔθεσε σὲ τιμὴ μετὰ τὴ Θεοτόκο, μάλιστα στὴν εἰκονογραφία παριστάνεται μαζὶ μὲ τὴν Παναγία μας νὰ ἱκετεύει γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου. Εἶναι ἡ γνωστὴ εἰκονογράφηση τῆς «δεήσεως».  Ὁ μεγάλος αὐτὸς ἄνδρας πάνω ἀπ᾿ ὅλα εἶναι ὁ πρόδρομος τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο, αὐτὸς ποὺ ἄνοιξε τὸ δρόμο νὰ περάσει ὁ Λυτρωτής μας. Εἶναι ὁ μεγάλος ἀγγελιοφόρος τῆς πιὸ χαρμόσυνης καὶ ἐλπιδοφόρας ἀγγελίας ὅλων τῶν ἐποχῶν: τῆς ἐν Χριστῷ ἀπολυτρώσεως τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Εἶναι ὁ κομιστὴς καὶ ὁ διαπρύσιος κήρυκας τῆς μετάνοιας καὶ ὁ ἄτεγκτος ἐλεγκτὴς τῆς ἀνομίας καὶ τῆς ἁμαρτίας.

Σοφία Μπεκρῆ: Νὰ ἀναλάβουμε τὶς εὐθύνες μας

 Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

«Τὸν ἔνσαρκον λύχνον καὶ πρόδρομον τοῦ Σωτῆρος», «τὸν φίλον τοῦ Νυμφίου» καὶ Βαπτιστὴ τοῦ Κυρίου μας τιμάει ἡ Ἐκκλησία μας τὴν 7^η Ἰανουαρίου, «ὅτι κατηξιώθη καὶ ἐν ῥείθροις βαπτίσαι τὸν κηρυττόμενον».

Ὅπως, μάλιστα, σημειώνει χαρακτηριστικὰ ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, «οὗτος (ἐνν. ὁ Πρόδρομος) ἦλθεν ὡς ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ, ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός (…) οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς» (Ἰωάν., α’ 6-8). Τὴν πεποίθηση αὐτήν, ὅτι εἶναι ὁ πρόδρομος τοῦ φωτός καὶ ὄχι ὁ ἴδιος τὸ φῶς, τὴν εἶχε ἀσφαλῶς καὶ ὁ ἴδιος ὁ Ἰωάννης, «ὡς ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ» (Ἰωάν., γ’ 29) καὶ «πληρωμένος» μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα (Λουκ., β’ 40).  Ἔχοντας, λοιπόν, ἀπόλυτη συναίσθηση τοῦ ῥόλου του, ὡμολογοῦσε μὲ ταπείνωση ὅτι δὲν εἶναι ἄξιος οὔτε τὰ ὑποδήματα τοῦ Χριστοῦ νὰ βαστάσῃ οὔτε καὶ τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων Του νὰ λύσῃ (Ματθ., γ’ 11, Ἰωάν., α’ 27).