Σοφία Μπεκρή: «Ἑαυτοὺς ἀδελφοί ταπεινώσωμεν»

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Μὲ τὴν ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς καὶ τοῦ σαραντισμοῦ τοῦ Κυρίου ὁλοκληρώνεται ἡ περίοδος τῶν ἑορτῶν τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ μαζί της ὁ λειτουργικὸς κύκλος τῶν ἀκινήτων ἑορτῶν. Στὴν συνέχεια, μὲ τὸ ἄνοιγμα τοῦ Τριῳδίου ξεκινᾶ μιὰ νέα λειτουργικὴ περίοδος, αὐτὴ τῶν κινητῶν ἑορτῶν, ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ στὸ κορυφαῖο γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καί, μακάρι, τῆς δικῆς μας συναναστάσεως.

Νά, λοιπόν, γιατὶ λέμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία, διὰ τῶν σοφῶν Πατέρων καὶ τῶν ἐμπνευσμένων ὑμνογράφων, δὲν μᾶς ἀφήνει χωρὶς πνευματικὴ τροφή, χωρὶς διδάγματα καὶ μηνύματα γιὰ τὴν σωτηρία μας, ὥστε νὰ μὴν ἔχωμε δικαιολογία ὅτι δὲν γνωρίζομε ἢ ὅτι δὲν βρήκαμε ὁδοδεῖκτες στὴν πορεία μας. Ἀκόμη καὶ ὅταν χωλαίνωμε, ὀλισθαίνωμε καὶ κάποιες φορὲς πέφτωμε ἢ παρεκκλίνωμε, πάλι, μὲ καλὴ προαίρεση καὶ τὶς κατάλληλες προϋποθέσεις, ξαναβρίσκομε τὴν δύναμη νὰ ἀνορθωθοῦμε καὶ νὰ συνεχίσωμε τὴν σωτηριώδη πορεία μας. Ἀδικαιολόγητοι ἐντελῶς εἴμαστε μόνον ὅταν ἐπιμένωμε καὶ παραμένωμε πεισματικὰ στὸ ὀλίσθημά μας, διότι «τὸ πίπτειν ἀνθρώπινον, τὸ μένειν ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ σατανικόν, τὸ δὲ μετανοεῖν θεῖον» (Ἱερὸς Χρυσόστομος).

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14] Πνευματικά θησαυρίσματα ἀπό ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14]

Πνευματικὰ θησαυρίσματα ἀπὸ ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

Ἄν ἡ ἁμαρτία, ὅταν εἶναι ἑνωμένη μὲ τὴν ταπεινοφροσύνη, τρέχει τόσο γρήγορα στὸ δρόμο τῆς θεϊκῆς εὐσπλαχνίας, ὥστε μπορεῖ νὰ ξεπεράσει καὶ τὴν ἀρετὴ ποὺ τρέχει μὲ ἀλαζονεία, τότε ποῦ δὲν θὰ φτάσει ἡ ἀρετή, ὅταν συνυπάρχει μὲ τὴν ταπεινοφροσύνη; Ἄν ἐκεῖνοι ποὺ ὁμολογοῦν τὰ ἁμαρτήματά τους, βρίσκουν ἔλεος ἀπὸ τὸν Κύριο, τότε πόσα στεφάνια δὲν θὰ κερδίσουν ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν πλήρη ἐπίγνωση τῶν ἀγαθῶν τους πράξεων καὶ παραμένουν ταπεινοί;

Ἔχεις πραγματοποιήσει ἀναρίθμητα καλὰ ἔργα; Ἔχεις ἀποκτήσει κάθε ἀρετή; Ὅλα αὐτὰ εἶναι μάταια καὶ ἀνώφελα, ἂν δὲν συνοδεύονται ἀπὸ τὴν ταπεινοφροσύνη. Κανένα, μὰ κανένα κατόρθωμα δὲν μπορεῖ νὰ σταθεῖ δίχως αὐτήν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Β΄ Τιμ. 3,10-15] Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Πλανῶντες καὶ πλανώμενοι» [16-2-1997] [Β351]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ[:Β΄Τιμ.3,10-15]

   Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                με θέμα:

                              «Πλανῶντες καὶ πλανώμενοι»

                       [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 16-2-1997]

[Β351]

     Σήμερα, αγαπητοί μου, ανοίγει το «Τριώδιον»· Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου. Το «Τριώδιον» είναι ένα λειτουργικό βιβλίο της Εκκλησίας μας· που αρχίζει από σήμερα να εκδιπλούται και να ψάλλεται το περιεχόμενό του, από σήμερα Κυριακή έως το Μεγάλο Σάββατο. Λέγεται «Τριώδιον», επειδή έχουν επινοηθεί από τον άγιον Κοσμάν τον ποιητήν κανόνες, είναι είδος φιλολογικόν, κανόνες με τρεις μόνον ωδές, εις τιμήν του Αγίου Τριαδικού Θεού. Επειδή λοιπόν οι ωδές που χρησιμοποιεί στον κανόνα του είναι τρεις, γι'αυτό λέγεται «Τριώδιον».

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Τελώνου καί Φαρισαίου - Ἀρχή Τριωδίου) 9 Φεβρουαρίου 2025

Ἑωθινόν

 

Ἦχος πλ. δ´ - Ἑωθινόν ΙΑ´
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΚΑ´ 15 - 25

¹⁵ Ὅτε οὖν ἠρίστησαν, λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλέον τούτων; λέγει αὐτῷ· Ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· Βόσκε τὰ ἀρνία μου. ¹⁶ λέγει αὐτῷ πάλιν δεύτερον· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με; λέγει αὐτῷ· Ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ· Ποίμαινε τὰ πρόβατά μου. ¹⁷ λέγει αὐτῷ τὸ τρίτον· Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με; ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, φιλεῖς με, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, σὺ πάντα οἶδας, σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Βόσκε τὰ πρόβατά μου. ¹⁸ ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ὅτε ἦς νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ὅταν δὲ γηράσῃς, ἐκτενεῖς τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος σε ζώσει, καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέλεις. ¹⁹ τοῦτο δὲ εἶπε σημαίνων ποίῳ θανάτῳ δοξάσει τὸν Θεόν. καὶ τοῦτο εἰπὼν λέγει αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι. ²⁰ ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ Πέτρος βλέπει τὸν μαθητὴν ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς ἀκολουθοῦντα, ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ καὶ εἶπε· Κύριε, τίς ἐστιν ὁ παραδιδούς σε; ²¹ τοῦτον ἰδὼν ὁ Πέτρος λέγει τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, οὗτος δὲ τί; ²² λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; σύ ἀκολούθει μοι. ²³ ἐξῆλθεν οὖν ὁ λόγος οὗτος εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνήσκει· καὶ οὐκ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὐκ ἀποθνήσκει, ἀλλ’ Ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; ²⁴ Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ. ²⁵ ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ’ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. Ἀμήν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Τελώνου και Φαρισαίου (Αρχή Τριωδίου) 

Φαρισαΐζων, Ἱεροῦ μακρὰν γίνου,
Χριστὸς γὰρ ἔνδον, ᾧ ταπεινὸς δεκτέον.

Ὁ δημιουργὸς τῶν ἄνω καὶ τῶν κάτω,
Τρισάγιον μὲν ὕμνον ἐκ τῶν Ἀγγέλων,
Τριῴδιον δὲ καὶ παρ' ἀνθρώπων δέχου.

Τριώδιο
Τριώδιο ονομάζεται το Λειτουργικό Βιβλίο της Εκκλησίας μας το οποίο περιλαμβάνει τους Ύμνους των Κυριακών, απο την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Τελετή της Αναστάσεως. Ονομάζεται έτσι διότι οι περισσότεροι Κανόνες του Όρθρου (πρωινή Ακολουθία) περιέχουν τρείς Ωδές ενώ συνήθως περιέχουν εννέα Ωδές - την 8η και την 9η πάντοτε, ύστερα δε διαδοχικά μία από τις πέντε πρώτες.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14] Πνευματικά θησαυρίσματα ἀπό ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14]

Πνευματικὰ  θησαυρίσματα ἀπὸ ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ

Ἄν θέλεις νὰ συνετίσεις ἕναν ὑπερήφανο ἄνθρωπο, μὴ μεταχειριστεῖς πολλὰ λόγια. Θύμισέ του μόνο τὴν ἀνθρώπινη φύση του καὶ τὴ ρήση τοῦ σοφοῦ Σειράχ: «Τί ὑπερηφανεύεται γῆ καὶ σποδός; (:Γιατί ἔχει τόση ἀλαζονεία καὶ ὑπερηφανεύεται ὁ ἄνθρωπος, ποὺ εἶναι χῶμα καὶ στάχτη;)» [Σοφία  Σειρὰχ 10,9]. Κι ἂν ἐκεῖνος σοῦ πεῖ ὅτι χῶμα καὶ στάχτη θὰ γίνει μετὰ τὸν θάνατό του, δῶσε του νὰ καταλάβει ὅτι καὶ τώρα, ποὺ ζεῖ δὲν εἶναι τίποτα περισσότερο. Ἄς μὴν ξεγελιέται, βλέποντας τὴν ὀμορφιά του· ἔχοντας τὴν ὑγεία του, νιώθοντας τὴ δύναμή του, ἀπολαμβάνοντας τίς χαρὲς τῆς σύντομης ἐπίγειας ζωῆς. Χῶμα καὶ στάχτη εἶναι, «ἀφοῦ, καὶ ὅσο ἀκόμα ζεῖ, ἀρχίζει ἡ φθορὰ του» [Σοφ. σειρ.10,9: «Ὅτι ἐν ζωῇ ἔῤῥιψα τὰ ἐνδόσθια αὐτοῦ (:Διότι τοῦ ὑπερήφανου ἀνθρώπου, ἐνόσῳ ἀκόμη ζοῦσε, ἔριξα κάτω τὰ ἐντόσθιά του)»].

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14] Ἁγίου Κυρίλλου, ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, Ἐξήγησις ὑπομνηματικὴ εἰς τό κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιον, κεφ. ιη΄, ἐδάφια 9-14: Ἡ παραβολὴ τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14]

Ἁγίου Κυρίλλου, ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας,

Ἐξήγησις ὑπομνηματικὴ εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον,

κεφ.ιη΄, ἐδάφια 9-14: ἡ παραβολὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου

[...] Γιὰ νὰ μάθεις ὅμως πόση ζημία προκαλεῖ τὸ νὰ κατακρίνουμε τοὺς ἄλλους καὶ νὰ μὴ μετανοοῦμε γιὰ τὰ δικά μας πταίσματα, θά σοῦ τὸ ἐπιβεβαιώσω καὶ ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ Εὐαγγέλια. Λέγει πράγματι αὐτὸς ὁ μακάριος Λουκᾶς γιὰ τὸν Σωτῆρα μας Χριστό: «Εἶπε δὲ καὶ πρὸς τινας τοὺς πεποιθότας ἐφ᾿ ἑαυτοῖς ὅτι εἰσὶ δίκαιοι, καὶ ἐξουθενοῦντας τοὺς λοιπούς, τὴν παραβολὴν ταύτην (:Σὲ μερικοὺς μάλιστα ποὺ εἶχαν τὴ βεβαιότητα καὶ τὴν αὐτοπεποίθηση ὅτι εἶναι δίκαιοι καὶ ἐνάρετοι, καὶ γι᾿ αὐτὸ περιφρονοῦσαν τοὺς ἄλλους, εἶπε τὴν παραβολὴ αὐτή)» [Λουκ. 18,9]. Καὶ ποιά εἶναι ἡ παραβολή;

Ὀρθοδοξία ἔξω ἀπό τήν ἡσυχαστική παράδοση εἶναι ἀδιανόητη καί ἀνύπαρκτη. (π. Γεώργιος Μεταλληνός)

Ὁ Ἡσυχασμός συνιστᾶ τήν πεμπτουσία τῆς ρωμαίικης (ὀρθοδόξου) παραδόσεως. Ὀρθοδοξία ἔξω ἀπό τήν ἡσυχαστική παράδοση εἶναι ἀδιανόητη καί ἀνύπαρκτη.

Πρέπει δέ νά ἀποσαφηνιστεῖ, ὅτι ὁ Ἡσυχασμός νοεῖται κυρίως ὡς πορεία πρός τή θέωση καί ἐμπειρία θεώσεως καί δευτερυόντως ὡς (θεολογική) καταγραφή αὐτῆς τῆς μεθόδου ἐμπειρίας. Οἱ «διάδοχοι» τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ δέν βρίσκονται στήν ἀκαδημαϊκή θεολογία, ἀλλά στήν ἀσκητική συνέχειά του.

ΚΥΡΙΑΚΗ TEΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Β΄ Τιμ. 3,10-15] Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΝ» [12-2-1984] [Β 108]

ΚΥΡΙΑΚΗ TEΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Β΄ Τιμ. 3,10-15]

     Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                  με θέμα:

                               «Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΝ»

                               [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 12-2-1984]

[Β 108]

     Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, περνά τις τελευταίες του ημέρες στη φυλακή στη Ρώμη. Από εκεί γράφει τις τελευταίες του υποθήκες στην δευτέρα του επιστολή στον Τιμόθεο. Του αναφέρει τις περιπέτειες της ζωής του, τους διωγμούς του, τους κατατρεγμούς του. Αλλά από όλα αυτά τον απήλλαξε ο Κύριος και τον γλύτωσε, γι'αυτό και Τον ευχαριστεί. Του σημειώνει: «Σύ δέ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά μοι ἐγένοντο ἐν ᾽Αντιοχείᾳ, ἐν ᾽Ικονίῳ, ἐν Λύστροις· οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα καὶ ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος. Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ διωχθήσονται». Του κάνει έναν έμμεσον υπαινιγμό. «Είδες, Τιμόθεε, αγαπητό παιδί, τι διωγμούς έχω υποφέρει. Είδες τι δυσκολίες έχω περάσει. Αλλά δεν είμαι εγώ μόνο. Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ διωχθήσονται: Και όλοι εκείνοι που θα ‘θελαν να σταθούν ευσεβείς εν Χριστώ Ιησού, θα διωχθούν». Ως να του λέει: «Εάν μείνεις ευσεβής, και σε προτρέπω να μείνεις ευσεβής εν Χριστώ Ιησού, έχε το υπόψη σου, θα διωχθείς».

Χαράλαμπος Μηνάογλου: Αποκαλυπτικές ημέρες

Γράφει ὁ Χαράλαμπος Μηνάογλου

 

Δεν ξέρει κανείς τι να πρωτοθαυμάσει τις τελευταίες μέρες από τα λόγια και τα έργα του Τράμπ. Την απροκάλυπτη πλέον παραδοχή του ότι είναι σκληρός σιωνιστής, ο οποίος έρχεται με οικονομικίστικα τεχνάσματα να ξελασπώσει το Ισραήλ και να παρουσιάσει την γενοκτονία στην Γάζα ως μπίζνα με απώτερο στόχο να χαραχθεί στις συνειδήσεις ότι τους Παλαιστίνιους δεν τους εκκαθάρισε από εκεί ο ισραηλινός στρατός, αλλά ο καπιταλισμός! 

 

Ή την ευρείας κλίμακας αποκάλυψη του -γνωστού βέβαια, αλλά χωρίς απτές αποδείξεις με ονόματα- ρόλου του USAID στην πολιτική χειραγώγηση (δηλαδή στον ολοκληρωτικό έλεγχο της κοινής γνώμης) των "δημοκρατικών χωρών"; 

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στρατηλάτης - Ὁ ἡρωικός Μεγαλομάρτυς τοῦ Χριστοῦ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Κάποιοι κακοήθεις καὶ ἀνιστόρητοι, θέλουν νὰ περιορίσουν τὴ χριστιανικὴ πίστη τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας στοὺς φτωχοὺς καὶ τοὺς δούλους. Ὅμως ἔρχεται ἡ ἱστορία καὶ τὰ συναξάρια τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ νὰ τοὺς διαψεύσουν οἰκτρά. Τὴ νέα πίστη εἶχαν υἱοθετήσει ἄνθρωποι ἀπὸ ὅλες τὶς κοινωνικὲς τάξεις καὶ τὰ ἐπαγγέλματα. Μιὰ ἀπὸ αὐτὲς ἦταν οἱ στρατιωτικοί. Μέσα ἀπὸ τὶς τάξεις τους ἀναδείχθηκαν μυριάδες Μάρτυρες κατὰ τὴ διάρκεια τῶν διωγμῶν τῶν πρώτων τριακοσίων χρόνων.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Στρατηλάτης

Ὢν Θεόδωρος ἀξίαν Στρατηλάτης,

Ὑπῆρξε τμηθεὶς τοῦ Θεοῦ Στρατηλάτης.

Ὄμβριμον ὀγδοάτῃ Θεοδώρου αὐχένα κόψαν.

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπὸ τὰ Εὐχάϊτα καὶ ἔζησε στὴν Ἡράκλεια τοῦ Πόντου, στὴν ἀρχαία χώρα τῆς Βιθυνίας, ἐπὶ Λικινίου (307 – 323 μ.Χ.). Κατεῖχε ἀνώτερο βαθμὸ στὸ στρατὸ τῆς Ἀνατολῆς. Στὸ Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι ἦταν «στρατιωτικὸς ἔνδοξος, ὡραῖος τὴν παράστασιν, εἴλκυεν εἰς φιλίαν τοὺς πάντας καὶ διὰ τῆς λαμπρότητος τοῦ λόγου σαγήνευε τοὺς ἀκούοντας».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14] O ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14]

O ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ

«...Ἔχεις ὅμως καὶ τρίτo δρόμο ποὺ φέρνει στὴ μετάνοια. Καὶ σοῦ παρουσίασα  πολλές ὁδούς μετάνοιας, γιὰ νὰ σοῦ κάνω μὲ τὴν ποικιλία τους εὔκολη τὴ σωτηρία. Ὅμως ποιά εἶναι αὐτὴ ἡ τρίτη ὁδός;  Ἡ ταπεινοφροσύνη. Ἔχε ταπεινό φρόνημα καὶ ἐξάλειψες τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν σου. Καὶ ἔχεις καὶ γι᾿ αὐτὸ ἀπόδειξη ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τῆς παραβολῆς τοῦ Τελώνη καὶ τοῦ Φαρισαίου [:Λουκᾶ 18, 10-14 ].

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ Ὁμιλία εἰς τήν κατά τόν Τελώνην καί τόν Φαρισαίον τοῦ Κυρίου παραβολήν

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

   Ὁμιλία εἰς τήν κατά τόν Τελώνην καί τόν Φαρισαίον τοῦ Κυρίου παραβολήν

    Εφευρετικός είναι για το κακό ο νοερός προστάτης της κακίας· ικανός ν’ αφαιρέσει ευθύς από την αρχή τα θεμέλια της αρετής που ήδη κατατίθενται στην ψυχή, μέσω της ανελπιστίας και της απιστίας, αλλά επίσης ικανός πάλι να επιτεθεί μέσω της αδιαφορίας και της ραθυμίας εναντίον των τοίχων της οικίας της αρετής, την ώρα που ανεγείρονται, ακόμη δε και να κρημνίσει μέσω της υπερηφάνειας και της παραφροσύνης τον όροφο των αγαθών έργων οικοδομημένο ήδη. Αλλά κρατηθείτε, μην πτοηθείτε· διότι ο επιμελής είναι περισσότερο επινοητικός στα αγαθά και η αρετή έχει περισσότερη ισχύ γι’ αντιπαράταξη προς την κακία, αφού διαθέτει την άνωθεν χορηγία και συμμαχία από τον ίδιο ο Οποίος δύναται τα πάντα και ενδυναμώνει από αγαθότητα όλους τους εραστές της αρετής. Έτσι η αρετή όχι μόνο παραμένει αδιάσειστη από ποικίλα πονηρές πανουργίες που μηχανεύεται ο Αντικείμενος, αλλά μπορεί και να σηκώσει και επαναφέρει όσους έπεσαν στον βυθό των κακών και να τους προσαγάγει εύκολα στον Θεό με τη μετάνοια και την ταπείνωση.   

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Τιμ. Β΄ 3,10-15] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Τιμ. Β΄ 3,10-15]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Σὺ δὲ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ (:Ἐσὺ ὅμως ἔχεις παρακολουθήσει τὴ διδασκαλία μου)» [Β΄ Τιμ. 3,10]. «Ὁ στόχος σου ἦταν νὰ εἶσαι ἰσχυρός· δὲν ἦρθες ἁπλῶς, ἀλλά ''ἔχεις παρακολουθήσει''». Ἐδῶ δηλώνει ὅτι ὁ χρόνος ἦταν πολύς, μὲ τὸ νὰ πεῖ «ἔχεις παρακολουθήσει τὴ διδασκαλία μου»: αὐτὸ λέγεται γιὰ τὸν λόγο, τὴν προφορικὴ διδασκαλία τοῦ Παύλου· «τῇ ἀγωγῇ (:τὴ γενικότερη συμπεριφορά μου)»: αὐτὸ λέγεται γιὰ τὸν βίο του· «τῇ προθέσει (:τὴν πρόθεση καὶ τὰ ἐλατήριά μου)»: αὐτὸ λέγεται γιὰ τὴν προθυμία καὶ τὴν καρτερικότητα τῆς ψυχῆς του. «Αὐτά», λέγει, «δὲν τὰ ἔλεγα χωρὶς νὰ τὰ ἐφαρμόζω καὶ οὔτε φιλοσοφοῦσα μόνο μὲ λόγια».

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης: «Μη φοβάσαι, όλα θα πάνε καλά»

Είχα την ευλογία – διηγείται ο κ. Γεώργιος Τσακαρδάνος – να γνωρίσω τον μακαριστόν Γέροντα ολίγα έτη πριν την κοίμησή του, όταν είχα τοποθετηθή ως Διευθυντής στο τοπικό υποκατάστημα ΙΚΑ Μαντουδίου, που απέχει περίπου 45 χιλιόμετρα από το Μοναστήρι του Οσίου Δαυΐδ, όπου μόναζε ο γέροντας Ιάκωβος που διέθετε όλα τα χαρίσματα των Αγίων, διορατικό, προορατικό και ιαματικό. Θα αναφέρω μερικές προσωπικές εμπειρίες:

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ὅσιος Παρθένιος Ἐπίσκοπος Λαμψάκου

Ἀφῆκε τὸν χοῦν Παρθένιος Λαμψάκῳ,

Λαμπτῆρα πυρσεύοντα φῶς αὐτοῦ μέγα.

Παρθένιος κατέδαρθε, λαχὼν μακρὸν ἑβδόμῃ ὕπνον.

Ὁ Ὅσιος Παρθένιος καταγόταν ἀπὸ κάποια κωμόπολη τῆς Βιθυνίας καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (324 – 337 μ.Χ.). Ἦταν υἱὸς τοῦ διακόνου τῆς Ἐκκλησίας Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, ἀπὸ τὸν ὁποῖο διδάχθηκε τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη.

Από τον βίο του οσίου Γεωργίου του Χοζεβίτου

Εγώ – γράφει ο Αντώνιος, ο μαθητής του Οσίου – επειδή κατανύχθηκα, επιπόλαια σκέφτηκα μέσα μου να κοιμάμαι στο χώμα· και μάλιστα αυτό το αντελήφθη ο Γέροντας και με άφησε να κοπιάσω λίγο. Όταν όμως πέρασαν λίγες μέρες το πρόσωπό μου άλλαξε χρώμα και το σώμα μου πάγωσε. Και μου λένε οι αδελφοί· μήπως αρρώστησες; γιατί αλλοιώθηκες. Αλλά εγώ είπα· καμμία αρρώστεια δεν έχω· και ο Γέροντας με λυπήθηκε μην κουτσαθώ και μείνω ανάπηρος και μου λέγει· «παιδί μου, πάμε στο κελλί του διακονήματός σου, όπου κοιμάσαι, γιατί θέλω να σου μιλήσω ιδιαιτέρως». Του λέγω· «γιατί δεν μου μιλάς εδώ;». Επειδή δεν ήθελα, όπως είχε κατά νου, να δει την ανόητη εργασία μου. Αλλά αυτός μου απάντησε· «εκεί θέλω να σου μιλήσω»· και προχώρησε μπροστά μου.

Όταν μπήκε στο κελλί μου λέγει· «Παιδί μου, πού μπορώ να καθίσω;». Εγώ αφού καθάρισα το κελλί, κατέβασα τη στρώση που ήταν κρεμασμένη και του την έβαλα να καθίσει. Και αφού κάθισε μου λέγει· «Αν θέλεις να το κάνεις αυτό, πάρε δρεπάνι και βγες, κόψε χορτάρι, κάνε δεμάτια και κάνε μ’ αυτά στρώση και ξάπλωνε». Εγώ έκανα έτσι, και στο εξής ξάπλωνα σαν σε στρώματα χωρίς καθόλου να βλάπτομαι.

Σοφία Μπεκρῆ: Μέγας Φώτιος - Ἕνας Οἰκουμενικός Πατήρ

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Ὡς «Ὀρθοδοξίας πρόμαχον», τῆς «Ἐκκλησίας στῦλον καὶ ἑδραίωμα» καὶ τῆς «οἰκουμένης διδάσκαλον», τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας τὸν Μέγα Φώτιο κάθε χρόνο τὴν 6^η Φεβρουαρίου. Πράγματι. Ὁ λαμπρὸς αὐτὸς ἀστέρας τῆς Ἐκκλησίας ἔλαμψε τὸν 9^ο αἰῶνα καὶ σκόρπισε τὸ φῶς του σ’ ὅλη τὴν τότε γνωστὴ οἰκουμένη.  Μὲ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ζωὴ καὶ πολιτεία του ἀνεδείχθη «θεόφθογγος κιθάρα τοῦ Πνεύματος» ἀλλὰ καὶ «στερρώτατος αἱρέσεων ἀντίπαλος».

            Γιὰ νὰ μπορέσῃ, ὅμως, ὁ Φώτιος νὰ καταστῆ «τηλαυγέστατος φωστὴρ» καὶ «ὀρθοδόξων ὁδηγός», στηρίχθηκε στὴν «ἐξ ἀρχῆς παράδοσιν καὶ διδασκαλίαν καὶ πίστιν τῆς καθολικῆς Ἐκκλησίας, ἥν ὁ Κύριος ἔδωκεν, οἱ δὲ Ἀπόστολοι ἐκήρυξαν καὶ οἱ Πατέρες ἐφύλαξαν» [Μ. Ἀθανασίου, Πρὸς Σεραπίωνα» 1, 28 (PG 26, 593D-596A)].

            «Ἑπόμενος», λοιπόν, «τοῖς Ἁγίοις Πατράσι» ὁ Φώτιος, δὲν διεφύλαξε ἁπλῶς τὴν παρακαταθήκη αὐτὴν μὲ πίστη καὶ συνέπεια, ἀλλὰ καὶ τὴν διεύρυνε καὶ τὴν στερέωσε καλύτερα στὰ ἀρχικά της θεμέλια, γεγονός ποὺ τὸν καθιστᾶ ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἄξιο συνεχιστὴ τῶν προκατόχων του, ἀφ’ ἑτέρου δὲ Πατέρα ἄλλων Πατέρων.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Τέμπη: Δεν ξεχνάμε, δεν αποπροσανατολιζόμαστε – Όσο ήταν έγκλημα η έκρηξη, τόσο ήταν και η σύγκρουση

Σύγκρουση - έκρηξη - συγκάλυψη: Αυτό είναι το τρίπτυχο του εγκλήματος που δεν επιτρέπεται να αποσιωπηθεί σε κανένα από τα 3 μέρη του

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης   

Μετά τις απανωτές αποκαλύψεις για τα Τέμπη που οδήγησαν στην ιστορική διαδήλωση διαμαρτυρίας, η άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης έγινε παρουσιάζοντας ένα νέο αφήγημα. Ο πρωθυπουργός είπε ότι «εξαπατήθηκε» όταν αποκαλούσε θεωρίες συνομωσίας τα περί παράνομων χημικών στην εμπορική αμαξοστοιχία. «Έτσι του είπαν – έτσι είπε».

Ποιοι του τα είπαν; H Hellenic Train και ο ΟΣΕ, δηλαδή εκείνοι που εξαρχής έπρεπε να είναι υπόλογοι. Άρα ο Μητσοτάκης εξαρχής όχι μόνο υιοθέτησε την υπερασπιστική γραμμή των ελεγχόμενων, αλλά δεν σήκωνε και μύγα στο σπαθί του. Πριν καν προχωρήσει η έρευνα, έγινε εκείνος… ανακριτής, πραγματογνώμονας, δικαστής και ό,τι άλλο θέλετε.

Φώτης Μιχαήλ: Ὁ Μέγας Φώτιος ὡς γνώμονας χρηστῆς διοίκησης

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός

Τό «ἄθλημα τῆς πόλης», δηλαδή ἡ ὑπεύθυνη καί σοβαρή ἐνασχόληση μέ τά κοινά, ἀπευθύνεται ἀσφαλῶς σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς πολῖτες, ἀλλά οἱ «δυνάμενοι χωρεῖν», ἐκεῖνοι πού διαθέτουνε τίς ἀπαιτούμενες προϋποθέσεις ἀξιόπιστης συμμετοχῆς, εἶναι ὁμολογουμένως μετρημένοι καί δυσεύρετοι.

 Ποῦ λοιπόν θά ψάξουμε νά βροῦμε αὐτούς τούς ἀνθρώπους καί μέ ποιά κριτήρια ἀναζήτησης; Μέ ποιό μέτρο;

Τό μέτρο, πού μετράει μέ ἀκρίβεια τό μπόϊ μας τό πολιτικό, θά ἐπιχειρήσουμε νά τό δανειστοῦμε ἀπό μιά κορυφαία μορφή τῆς Βυζαντινῆς Ἀναγέννησης, τόν Μέγα Φώτιο.

Σέ παραινετική του ἐπιστολή, πού απευθύνεται, τόν Μάϊο του 861, πρός τόν τότε νεοφώτιστο χριστιανό ἄρχοντα τῆς Βουλγαρίας Βόγορι-Μιχαήλ, προσφέρει, γιά κάθε σημερινό ὑποψήφιο ἄρχοντα, ὅλες τίς ἀναγκαῖες συνθῆκες χρηστῆς καί επιτυχημένης διοίκησης.

Νώντας Σκοπετέας: “Χῶμα καί Χριστός... Τῶν λεμονΑνθΩν τό συναξάρι...” (Νέο βιβλίο)

Βιωματικοὶ ἐκφραστὲς τῆς Ἁγίας Πίστης καὶ σύγχρονες μορφὲς τοῦ Ἱεροῦ Συναξαριοῦ ποὺ συγκλονίζουν, δείχνοντας τὸν δρόμο γιὰ τὸ αἰώνιο Φῶς, μέσα ἀπὸ τὶς σελίδες τοῦ νέου βιβλίου του Νώντα Σκοπετέα.

Ἅγιος Πορφύριος, Ἅγιος Παΐσιος, Μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Κοσμᾶς, Γ. Ἐφραίμ Ἀριζονίτης, Γ. Ἐφραίμ Σεραγιώτης, παπᾶ-Νικόδημος ὁ Πνευματικός, Δημήτριος Παναγόπουλος, Γερόντισσα Γαλακτία, Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Φιλούμενος, π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, Ἅγιος Ἀμφιλόχιος Μακρής, π. Ἀνανίας Κουστένης, π. Ἠλίας Ἀλευρᾶς, κυρ-Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, κυρ-Φώτης Κόντογλου, κυρ-Κώστας Γανωτὴς καὶ τόσοι ἄλλοι, ἄγνωστοι στοὺς πολλούς, μὰ διαλεχτοὶ καὶ διδαχτοὶ τοῦ Ἁγίου Θεοῦ στὶς σελίδες του μὲ ἄρωμα λεμονανθοῦ...

Ὁ Μέγας Φώτιος ὡς Ἅγιος, Χριστιανός ἀνθρωπιστής, μεγάλος ἱεραπόστολος καί σπουδαῖος θεολόγος.

(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα τοῦ πατρός Θεοδώρου Ζήση, ἐπιτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

 

Ὁ Μέγας Φώτιος εἶναι μία έντελῶς ἐξαιρετική καί ἐξέχουσα μορφή Ἁγίου, διδασκάλου, λογίου, ὁμολογητοῦ, ἱεραποστόλου, διπλωμάτου.

Ὁ Μἐγας Φώτιος θεωρεῖται ἕνας μεγάλος ἀνθρωπιστής· εἶναι ἐραστής καί λάτρης τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν γραμμάτων, ὄχι ὅμως σάν τόν τῦπο τῶν ἀνθρωπιστῶν τῆς Ἀναγεννήσεως, τῶν ἀθέων, οἱ ὁποῖοι ἐστράφησαν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ἐναντίον τῶν Πατέρων, ἐστράφησαν ἐναντίον τῶν παραδόσεων. Ὁ ἅγιος Φώτιος εἶναι μεγάλος ἀνθρωπιστής, ἀλλά Χριστιανός ἀνθρωπιστής, ὁ  ὁποῖος τιμᾶ καί τήν Ἁγία Γραφή καί τιμᾶ, ἐπίσης, ὑπερβαλλόντως καί τούς Ἁγίους Πατέρας, ἐπί τῇ βάσει τῶν ὁποίων πορεύεται.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ὅσιος Βουκόλος Ἐπίσκοπος Σμύρνης

Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος,
Ἄγρυπνός ἐστι, καὶ θανών, ποίμνης φύλαξ.
Ἀγλαὸν ἠελίοιο φάος λίπε Βουκόλος ἕκτῃ.

Ὁ Ὅσιος Βουκόλος ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἔγινε κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ μαθητὴς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ὁ ὁποῖος τὸν χειροτόνησε Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σμύρνης.

Συντονιστική Ἐπιτροπή Πιστῶν Ἱ.Μ.Περιστερίου: Ἡ Ἑλλάδα νοσεῖ θανάσιμα - Μισοῦν Χριστό καί Πατρίδα

Τήν Κυριακή, 26 Ἰανουαρίου 2024, στό Σύνταγμα, πραγματοποιήθηκε μιά συγκινητική συγκέντρωση ἀνταπόκρισης τοῦ κόσμου, ὕστερα ἀπό τό κάλεσμα τοῦ Συλλόγου Συγγενῶν Θυμάτων Τεμπῶν, μέ αἴτημα τήν ἀπόδοση δικαιοσύνης γιά τό τραγικό δυστύχημα. Ὡστόσο, συνέβη ἕνα περιστατικό πού ἔδειξε πώς ὁ Βασιλιᾶς (ἡ ἑλληνική κοινωνία) εἶναι γυμνός καί τό δημοσιεύουμε τώρα πού κατακάθισε ὁ ἐνθουσιασμός γιά τήν ἐπιτυχία τῆς διαμαρτυρίας.

Μιά παρέα ἕξι ἀδελφῶν μας, τρεῖς γυναῖκες καί τρεῖς ἄνδρες  μέσης ἡλικίας, μετά τόν Κυριακάτικο ἐκκλησιασμό, ἀποφάσισαν νά παρευρεθοῦν στή διαμαρτυρία, ἐκφράζοντας αὐθόρμητα τήν ἀλληλεγγύη τους στούς συγγενεῖς τῶν θυμάτων καί τήν συμπαράσταση τους στήν ἀδικία καί τόν πόνο τους. Ἡ παρέα τῶν ἀδελφῶν ἔφερε μαζί της μία Ἑλληνική Σημαία ἡ ὁποία ἐκτός τοῦ πανεθνικοῦ συμβολισμοῦ της,  λειτουργοῦσε καί ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς γιά νά μή χαθοῦν μεταξύ τους μέσα στό πλῆθος.

Κατά τίς 12:50 ἐνῶ εἶχαν φτάσει στό ὕψος τῆς Μεγάλης Βρεταννίας, ὅπου καί θά συναντοῦσαν μιά ἄλλη παρέα, γινόταν «τό ἀπροχώρητο» μέ τόν κόσμο νά εἶναι ἀσφυκτικά κολλημένος ὁ ἕνας στόν ἄλλον.