Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2018

ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΊΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.


Πιο πρόσφατα, μόλις πριν από τρία χρόνια ζούσα χωρίς τον Θεό.

Εκλεβα, πορνευα  χρησιμοποιούσα ναρκωτικες ουσίες και νόμιζα ότι ήταν φυσιολογικό! 

Δεν πίστευα στον Θεό, αν και όταν υπήρχαν τρομερές καταστάσεις προσευχόμουν και ήταν περίεργο πώς με βοηθούσε . Είχα μια οικογένεια, η σχέση μας δεν ήταν σωστή , αλλά σκέφτηκα ότι ήταν φυσιολογικό και εξακολουθούσα να ζει έτσι.

Αγαπούσα την οικογένειά μου και ήθελα να αλλάξω αλλά δεν μπορούσα! 

Προσευχόμουν μερικες φορές ήθελα  να βελτιώσω τη ζωή και την οικογένειά μου!
Περπατουσα γύρω από την πόλη, σκεπτόμουν ότι οι άνθρωποι  που άρχισαν να πλησιάζουν σε μένα και μου μιλούσαν για την πίστη  τους άκουγα , αλλά γελουσα με αυτούς. 


Η σκέψη ερχόταν σε μένα ότι έπρεπε να πάω στην εκκλησία, αλλά δεν πήγαινα .
Συνέχισα να ζήσω την παλιά ζωή.

Αλλά πολύ περίεργα πράγματα άρχισαν να συμβαίνουν σε μένα. Ήμουν με μια συντροφιά ανθρώπων και ξαφνικά έπεσα και βρέθηκα σε ένα ακατανόητο μέρος για μένα. Ήμουν τρομαγμένος. Γύρω από εκεί υπήρχε το σκοτάδι και οι κραυγές άλλων όπως εμένα.

Συνειδητοποίησα ότι ήμουν νεκρός!
Δεν ένιωσα ότι είμαι στο σώμα μου.
Θυμήθηκα λεπτομερώς όλη μου τη ζωή, είδα τις εκδηλώσεις της ζωής μου . Είναι δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά ήταν σαν να απομακρύνθηκε από το μυαλό μου ένα φράγμα ή ένα πέπλο και ήξερα τα πάντα.

Είδα τη ζωή μου και ήξερα πώς έπρεπε να το ζήσω για να μην φτάσω εδώ, ήξερα τις απαντήσεις σε όλες μου τις ερωτήσεις. Όλες οι ερωτήσεις! Ποιος δημιούργησε τους ανθρώπους τον κόσμο και ούτω καθεξής.
Ήξερα τα πάντα!

Και κατάλαβα ότι όλη μου η σημερινή γνώση είναι άχρηστη, δεν θα με βοηθουσε να φύγω από εδώ, είχα ζήσει τη ζωή μου και δεν είχα ζήσει σωστά. Εφερνα πόνο και θλίψη σε όλους όσους ήξερα,  και δεν έκανα μετάνοια !

Και τώρα είμαι στη φυλακή!
Συνειδητοποίησα ότι δεν θα τελειώσει ποτέ.

Εάν στη ζωή σκεφτόμουν ότι όλα θα περάσουν, η ζωή θα περάσει θα πεθάνω και όλα θα τελειώσουν, τότε εδώ καταλαβαίνα ότι δεν θα πεθάνω πια και θα είναι  έτσι πάντα! 

Από αυτή την κατανόηση ήρθε μια τεράστια θλίψη που δεν μπορεί να συγκριθεί με την επίγεια θλίψη, γιατί υπάρχει ακόμα ελπίδα στη ζωή αλλά εκεί δεν υπήρχε !!! 

Δεν υπάρχει χρόνος και μου φάνηκε ότι πέρασαν αιώνες!
Πολλά είχαν συμβεί εκεί, αλλά είναι μια μακρά ιστορία.

Και ξαφνικά ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω ότι βρίσκομαι ανάμεσα στην συντροφιά των ανθρώπων που ήμουν! Ήταν όλοι σε δάκρυα! Οι άνθρωποι που με περιέβαλαν, είπαν ότι ήμουν νεκρός για περίπου ένα λεπτό. Και ένιωσα πιο ευτυχισμένος ! Επειδή έχω την ευκαιρία να αλλάξω τον τρόπο μου!

Ο Ιησούς είναι ο τρόπος της αλήθειας και της ζωής!

Η μαρτυρία του ατόμου που μας είπε στο αρχονταρίκι μας.

«Πᾶνος»

1 σχόλιο:

  1. ετσι ήμουν και εγω ακριβώς ,τα ίδια χάλια,αλλά δεν είχα τόσο τρομερή εμπειρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή