Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2019

Όσο ανασαίνω θα διψώ! (Άγιο Όρος 2018) Μέρος 7ο




Φτερόψυχος ο αδελφός τα δύσβατα διαβαίνει!
Με όψη τόσο χαρούμενη ολότελα αλλαγμένη!
Άγιος Γεώργιος ο Γοργός στην πόρτα παραστέκει
Και η γενναία η μάνα του ομολογάει παρέκει!

Υφάσματα αγιωτικά για τον γλυκύ Νυμφίο!
Δεν καταπαύει η ευχή μες στο Ιεροραφείο!
Ιακώβου το ακατάκριτο θαυμάζουμε και πάλι!
Σιωπή προτρέπει ο Άγιος σαν διπλανός μας σφάλλει!

Ένα κρινάκι προσφορά στου ησυχαστή τον τάφο!
Άνθρωπο κι άλλον του Θεού στο ψυχοχάρτι γράφω!
Γενιές αγγέλλων να φτιαχτούν , χέρια γονιών σπορίζουν!
Αυτοί που δώσανε Χριστό , καρπό γλυκό καρπίζουν !

 


Παίρνουμε τον δρόμο για το κελί του Αγίου Γεωργίου και τους πατέρες του . Πριν φτάσουμε συναντάμε έναν αδελφό από τα παλιά ! Συνομιλεί με τον Γέροντα του κελίου πατέρα Νικόδημο ! Λάμπει το πρόσωπο του αδελφού μας ! Και ο παπάς χαίρεται που τον ανταμώνει! 

Ακούμε τον διάλογό τους : 
Που πηγαίνεις Γιάννη μου ; Στην Διονυσίου Γέροντα , εκεί έχω αφήσει τα πράγματά μου και ήρθα να δω τον πατέρα Γ. ! Τώρα επιστρέφω ! Κάτσε να κάνεις μια αγάπη και να σου δώσω κάτι να πας στους … 

-Να ναι ευλογημένο ! Δεν μας θυμήθηκε ο Γιάννης ! Κάποια χρόνια πριν είχαμε μείνει στο ίδιο δωμάτιο με τον αδελφό μας στην Παύλου ! Η δια χάρτου και μέλανος μνήμη ξεφύλλισε τις σελίδες ενός παλαιότερου Αθωνικού μας Ημερολογίου ! Τότε είχε τον τίτλο : Μύρισε Παράδεισος …( απόσπασμα από το δεύτερο μέρος του) 

Ο Ι . μας ρωτά ευγενικά αν θα έπρεπε να αλλάξει δωμάτιο μιας και ήμασταν παρέα… Του απαντάμε με μια φωνή ότι πλέον ανήκει κι αυτός στην συντροφιά μας …Χαμογελά πονεμένα και εμείς τον ρωτάμε από πού έρχεται …Είναι πολλές μέρες στο Όρος …

Μ ένα μικρό σακίδιο περιδιαβαίνει Μονές Κελιά και Σκήτες , γνωρίζει Γέροντες και λαϊκούς αναζητώντας απαντήσεις σ ό,τι του βασανίζει την ψυχή …Έρχεται από μακριά και είναι μόνος του …Πώς έτσι ; τον ρωτάμε . δυο λέξεις του τα λένε όλα : 

-Είχα ανάγκη !! μας απαντά και βγαίνει απ το δωμάτιο …ίσως για να μην δούμε τα βουρκωμένα του μάτια …. Σχεδόν επτά χρόνια μετά από τότε που τον πρωτοανταμώσαμε , ο Γιάννης πετάει στην κυριολεξία !Έχει μια χαρά στο πρόσωπό του ! Τόσο αλλιώτικός πια και τόσο …νέος άνθρωπος ! 

Με τα πόδια και ολομόναχος, με την ευχή στο στόμα και ένα κατοστάρι κομποσχοίνι στο χέρι, κάνει μια δύσκολη διαδρομή τόσο απαιτητική σε αντοχές για σώμα και ψυχή ! Εμείς απορούμε και έκπληκτοι τον ξαναρωτάμε για να επιβεβαιώσουμε αυτό που ακούσαμε : 

-Καλά ήρθες και πας ξανά Διονυσίου με τα πόδια ;- Ναι γιατί σας φαίνεται παράξενο; Έχω κάνει τέτοια με την χάρη του Θεού !

Ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια και μπαίνουμε μέσα στο κελί ! Ο γέροντας ύστερα από ελάχιστα μας καλοδέχεται κρατώντας στα χέρια του λείψανο του Αγίου , που με δέος ασπαζόμαστε! Ναι, είναι ο ίδιος ο Άγιος Γεώργιος , που από το πρώτο σου κιόλας βήμα εδώ μέσα σε περιμένει ! 

Μια μεγάλη ολόσωμη Αγιογραφία του στην είσοδο της εκκλησίας του , με ένα προσωνύμιο που πρώτη φορά μας βλέπουμε να τον συνοδεύει ! Άγιος Γεώργιος ο Γοργός ! Παρήχηση για άλλους μελετητές από το Γεωργός, μα εμάς το μυαλό πάει μόνο στην άμεση επέμβαση του εφίππου τροπαιοφόρου και μεγαλομάρτυρος ! 

Στην ταχινή βοήθεια και μεσιτεία του λατρεμένου ακόμα και από αλλοδόξους αντιλήπτορα ! Δίπλα του αγιογραφημένη η μητέρα του !

  

Η Αγία Μάρτυς Πολυχρονία ! Η αρχόντισσα από την Λύδδα που γαλούχησε έναν Γενναίο Αθλητή της πίστης μας ! 

Ήταν εκεί να του συμπαρασταθεί , στην φυλακή βρίσκοντας τρόπο να του πηγαίνει τα άχραντα μυστήρια να μεταλάβει , μα και στο φριχτό του μαρτύριο να τον στηρίζει και να ελέγχει με αφοβιά έπειτα τον απαίσιο διώκτη Διοκλητιανό , όταν εκείνος την ρώτησε ποια ήταν και τι έλεγε στον Γεώργιο σαν τον πλησίασε ! 

«Με λένε Πολυχρονία και είμαι Χριστιανή, όπως και ο υιός μου Γεώργιος, που νομίζεις ότι τιμωρείς, ενώ αυτός στεφανώνεται από τον Βασιλέα Χριστό». Δεν περιγράφονται τα μαρτύρια που ακολούθησαν και που φόρεσαν και στο δικό της κεφάλι της δικαιοσύνης τον αμάραντο στέφανο! 

Ο Γέροντας μας φέρνει κεράσματα ! Καθόμαστε στο δωμάτιο όπου οι πατέρες εργάζονται το εργόχειρό τους ! Βρισκόμαστε σε ένα Αγιορείτικο Ιεροραφείο ! 

Στον μεγάλο πάγκο τα σύνεργα και πολλά ετοιμοπαράδοτα αντικείμενα , να ντύσουν και να περιβάλλουν με ευπρέπεια κάθε στιγμή μέσα στο σώμα του γλυκυτάτου Νυμφίου , στην Εκκλησία Του . 
Άμφια , διακονικά , πετραχήλια , επιγονάτια , καλύμματα, ζωστικά , σχήματα μοναχικά , αέρες, καλιμαύχια και άλλα ακόμα . Δίπλα μια μηχανή που πόσο αγιάζεται από την αποστολή της , μα κυρίως από την αδιάλειπτη ευχή εκείνου που την δουλεύει ! 

Βλέπουμε πάνω της γραμμένη την ευχή του Ιησού ! Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με ! –Την έχουμε και εκεί γραμμένη για να μην ξεχνιόμαστε ούτε για μια στιγμή παιδιά ! Τι σπουδαία η ευχή του Ιησού μας ! Όλα βρίσκονται μέσα στο έλεός Του !
 


Είναι σύνοψη αυτή η ευχή ! Όλα χωράνε μέσα της ! Αιτήματα , παρακλήσεις , ανάγκες , δυσκολίες . Δεν χρειάζεται να λες ..Χριστέ μου κάνε μου αυτό ή εκείνο …Λες το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με ! Μόνο αυτό συνεχώς ! Λέτε να μην ξέρει ο Κύριος τι χρειάζεται η ψυχή μας ; Μας μιλά ο πατήρ Νικόδημος με την οικεία και ανυπόκριτη απαλάδα των Αγιορειτών αγωνιστών . 

Ο Άγιος Γεώργιος ! Να του ζητάτε συνέχεια χάρες ! Τρέχει αμέσως εκείνος στον θρόνο του Δεσπότη ! Και ξέρετε , αυτό μας το έλεγε ο μακαριστός πατήρ Γεράσιμος , εδώ πιο πάνω μας , ο μέγας Υμνογράφος της Εκκλησίας μας , ο Μικραγιαννανίτης:

Όλους τους Αγίους ο Χριστός μας μόλις τους συναντά τους σφίγγει το χέρι ! Τον Άγιο Γεώργιό μας …τον αγκαλιάζει ! Έχει και το γνώριμο εύθυμο πνεύμα ο Νεοσκητιώτης παπάς ! Δίχως να φαντάζει παράταιρο , και αυτό το χρησιμοποιεί κάτι να δηλώσει κάτι με διάκριση να φωτίσει… 

Είπα κάποτε σε έναν που είχε έρθει εδώ , δικηγόρος ήταν ο άνθρωπος …Ώστε εσύ είσαι της νομικής ε; -Ναι Γέροντα …αφήστε τα , μην συζητάτε. δύσκολο επάγγελμα , δεν συνδυάζεται εύκολα με την πνευματική ζωή …πρέπει να λες και κανένα ψεματάκι…

Ξέρεις του λέω …Κάποτε κοιμήθηκε ένας δικηγόρος και εκείνος ο ευλογημένος προσπαθούσε όσο ζούσε στα πνευματικά και έκανε και μυστηριακή ζωή …ε που και που έλεγε και κανένα αθώο ( έτσι το έλεγε) ψεματάκι , είχε και τα διάφορα χούγια των δικηγόρων …ήταν και πολυλογάς …να μην σας τα πολυλογώ και εγώ λοιπόν …κοιμήθηκε ( το λέμε ανθρωπομορφικά για να έχει λίγο γούστο ) τα κατάφερε λοιπόν, έστω και κάπως δύσκολα και μπήκε στον Παράδεισο ! 

Καθόταν που λέτε ο Χριστός μας και κάποια στιγμή του αναγγέλλουν ότι από χθες ζητά συνεχώς ακρόαση ο Άγιος Κασσιανός ! Ξέρετε αυτός ο μεγάλος Άγιος , να έχουμε όλοι την ευχούλα του, που εορτάζει κάθε 4 χρόνια αφού η μνήμη του είναι στις 29 Φεβρουαρίου ! 

Ο αμφοτεροδέξιος ! -Τι να συμβαίνει άραγε αναρωτήθηκε ο Κύριος ! Τόσους αιώνες ποτέ δεν είχε ζητήσει το παραμικρό ο Κασσιανός μου ! Τον δέχτηκε λοιπόν ο Κύριος και ο Άγιος προς έκπληξη όλων Του εξέφρασε με γλυκό βέβαια τρόπο κάποια παράπονα , ότι δηλαδή είναι ο μόνος που δεν εορτάζει κάθε χρόνο όπως όλοι οι υπόλοιποι Άγιοι ! 

Και αυτό έγινε την επαύριον της άφιξης του δικηγόρου στον Παράδεισο …Οι συνειρμοί δικοί σας ! Γελάσαμε με την ψυχή μας ! Αφού τα κατάφερε και τον Παράδεισο να ανακατέψει ο νομικός …

-Ξέρετε Γέροντα υπάρχει και Άγιος προστάτης των Δικηγόρων ! Ο Άγιος Φιλογόνιος επίσκοπος Αντιοχείας , ο από δικολόγων, εορτάζει λίγο πριν τα Χριστούγεννα , στις 20 Δεκεμβρίου ! ! Υπάρχει δηλαδή κάποιος που σίγουρα αγίασε ! Ναι , πολλοί θα έχουν αγιάσει παιδάκι μου ! 

Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ευχόμαστε για όλους και το κυριότερο να μην κατακρίνουμε κανέναν ! Όπως έκανε ο Άγιος Γέροντάς μας ο εν Ευβοία Άγιος Ιάκωβος ο με συγχωρείτε ! Ξέρετε είχα την ευλογία να μεγαλώσω κοντά του ! 

Από εκείνα τα μέρη είναι η καταγωγή μου ! Και μόλις είχα γίνει διάκος όλο με συμβούλευε με αυτήν την προτροπή ο Άγιος! Μα κυρίως επειδή την βίωνε όπως και την ταπείνωσή του την αξεπέραστη ! Κάποτε του παρουσίασαν με αδιάσειστα στοιχεία έναν άνθρωπο , που πολύ και αδιάντροπα αμάρτανε και που σαν να μην έφτανε μόνο αυτό διέβαλε κιόλας τον Άγιο ! Και εκείνος με δάκρυα συνέχεια έλεγε : 

-Δεν ήξερε παιδιά μου! Δεν ήξερε η ψυχούλα, δεν γνώριζε!
 


Εγώ είμαι ο χειρότερος όλων! Είμαι έτσι και έτσι και έτσι ..Όλο κατηγορούσε τον εαυτό του ! Εξαχρειώθηκε ολοκληρωτικά μπροστά μου ..Αν ήταν κάποιος που δεν είχε ζήσει τον γέροντα , θα νόμιζε πως είχε να κάνει με κανέναν άθλιο και βρώμικο άνθρωπο … 

Δεν ήθελε επουδενί λόγω να πιστεύουμε ότι έχει αγιότητα …Και το κυριότερο είναι ότι το πίστευε ότι ήταν ο χειρότερος από όλους ! Αυτό θα πει ταπείνωση παιδιά ! –Δύσκολο πάτερ Νικόδημε, μιλάει ο Θεοδόσιος, δύσκολο να μην κρίνουμε …ειδικά όταν κάτι γίνεται τόσο απροκάλυπτα και μπροστά μας … 

Πώς να τα καταφέρουμε …-Ναι το ξέρω παιδί μου …Τουλάχιστον ας μην πούμε κάτι …ας περιοριστούμε μόνο στην διάνοιά μας …Κάτι είναι και αυτό ! Έχει διάκριση ο Νεοσκητιώτης παπάς ! Δεν μάλωσε με αποτομιά , δεν μίλησε με τελεσίδικο τρόπο γι ααυτό το βδελυρό στα μάτια του Θεού έγκλημα της κατακρίσεως ! 

Βήμα –βήμα , σκαλί –σκαλί την κλίμακα των αρετών θα την ανέβετε παιδιά μου , ήταν σαν να μας έλεγε… Θέλει αγώνα ! Καπνός και όχι ήλιος , όπως έγραφε της κλίμακας ο Άγιος στα χέρια όσων κρίνουν τις ξένες αμαρτίες ! … «Ακόμη και την ώρα του θανάτου του, αν ιδής κάποιον να αμαρτάνη, μήτε τότε να τον κατακρίνης. 

Διότι η απόφασις του Θεού είναι άγνωστη στους ανθρώπους. Μερικοί έπεσαν φανερά σε μεγάλα αμαρτήματα, κρυφά όμως έπραξαν πολύ μεγαλύτερα καλά.»-Λόγος 10 περί καταλαλιάς Αγ.Ιω.Σιναϊτου- Είχε πλέον φτάσει μεσημέρι όταν αποχαιρετίσαμε τον πατέρα Νικόδημο και την ολιγομελή συνοδεία του . 

Ευχηθήκαμε από καρδιάς κάποτε να αξιωθούμε να ξημερώσουμε σε τούτο το Αηγιωργίτικο κελί του Γοργού προστάτη και να ξαναγαληνέψουμε ακούγοντας τον Γέροντα να μας αφηγείται όσα ο Θεός του δίδαξε δια των Αγίων Του . Τελευταία επίσκεψή μας σχεδόν δίπλα στο Κυριακό των Εισοδίων της Θεοτόκου το κελί του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου και ο χαριτωμένος Γέροντάς του Παϊσιος! 

Και εδώ η ομορφιά παντού απλωμένη ! Στρωμένα ακόμα στο δάπεδο του κελιού και της εκκλησούλας του λουλούδια και δαφνόφυλλα , δείγμα πανηγύρεως που ακόμα κρατούσε ! Δυο βραδιές πριν η αγρυπνία , η μετάσταση του Προστάτη , η πανηγυρική τράπεζα , οι επισκέπτες πατέρες , οι καλλίφωνοι ψάλτες , οι λίγοι μα εκλεκτοί λαϊκοί προσκυνητές ! 

Πόσο τις προσμένουν αυτές τις πανχαρμόσυνες στιγμές ο πάτερ Παϊσιος και τα καλογέρια του κι ας κουράζονται πολύ από μέρες , να ναι όλα στην εντέλεια για τον Άγιό τους που εορτάζει ! Φαίνεται στις κινήσεις των σωμάτων τους η κούραση μα στα πρόσωπά τους ένας ήλιος λάμπει χρυσός ! Χαμογελά συνέχεια ο χαρωπός Γέροντας ! 

Καθόμαστε στην απλωταριά μαζί του και κουβεντιάζουμε ! Τον ρωτάμε για το πανηγύρι που πέρασε για την δική του πορεία στον Άθωνα για τις πολλές εκδόσεις του κελιού …Παιδιά πολύ δυσκολεύεται ο κόσμος έξω ! Πολλά τα προβλήματα …η λύση μπροστά μας αλλά που να την δούμε !





Επικοινώνησε μαζί μου κάποια στιγμή μια γυναίκα να μου πει για τον γιό της , στην εφηβεία ήταν εκείνος , που δεν σταματούσε να τους ταλαιπωρεί στο σπίτι …Καμώματα συνέχεια , καταστάσεις δύσκολες όχι αστεία ..Είχαν απηυδήσει με τον άντρα της, δεν ξέρω από πού βρήκε λοιπόν το τηλέφωνό μου και μου ζήτησε να την βοηθήσω !

Της λέω …καταλαβαίνετε τι μπορεί να της είπα …κάνε προσευχή , να εξομολογείσαι , να κοινωνάς , να προσεύχεσαι ..Τα κάνω όλα αυτά πάτερ μου λέει …Βρέ ευλογημένη την ρωτάω….πως μου ήρθε και εμένα εκείνη την στιγμή , δεν γίνεται κάτι θα κάνεις λάθος …

Με τον άντρα σου πως τα πας , για πες μου …-Όλα καλά πάτερ μου , κι αυτός κάνει τον αγώνα του …-Εσύ τα εξομολογείσαι όλα καλή μου ; την ρωτάω πάλι …-Βέβαια…ε τώρα …να …πώς να το πω… καμιά φορά χωρίς να του το πω παίρνω κάποια χρήματα από το πορτοφόλι του άντρα μου …δεν είναι κλεψιά αυτό πάτερ …έτσι δεν είναι ; 

Τι να της πεις …Δεν είχε καθαρή εξομολόγηση ! Ξέρετε πόσα ξεκινούν από αυτό ; Όλα ! Μετά από λίγο καιρό ήρθε και με βρήκε εδώ στο κελί ο άντρας της …Τον έστειλε εκείνη η ευλογημένη ! Καθίσαμε μιλήσαμε και έπειτα πριν φύγει με την παρέα του μπήκαμε μέσα στην μικρή έκθεση που έχουμε με τα βιβλία και τα εργόχειρά μας …

Κάποια στιγμή , Χριστέ μου , τι να δω …Νόμιζε πως δεν τον κοιτάει κανένας ..Παίρνει ένα κομποσχοίνι από την έκθεση και το βάζει με τρόπο στην τσέπη του, χωρίς να μιλήσει σε κανέναν! Φυσικά δεν του είπα τίποτα να μην τον προσβάλλω τον άνθρωπο… Λέω θα το είχε ανάγκη...

Καταλαβαίνετε όμως πως μερικές καταστάσεις γεννιούνται και μετά εμείς ψαχνόμαστε …Πως γίνεται να κλέβεις έστω και κάτι ελάχιστο , δεν έχει σημασία αυτό ,να νομίζεις πως δεν έγινε και τίποτα και έπειτα να περιμένεις γαλήνη στο σπίτι σου …

Αφού εσύ την προκαλείς την φουρτούνα, ανοίγεις διάπλατα τις πόρτες να μπει μέσα ο πειρασμός και να αλωνίσει … Κύλησε τόσο όμορφα και ωφέλιμα και σήμερα ο χρόνος εδώ στην Νέα Σκήτη! Ο πάτερ Παϊσιος μας έδωσε ευλογίες εικονάκια και πολλά βιβλία εκδόσεις της σκήτης γραμμένα και από τον ίδιο! 

Πρώτος ο παρακλητικός κανόνας του Ηγαπημένου Μαθητή ! Μετά ο βίος του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητή , μια πολύ προσεγμένη μετάφραση του ίδιου του παπά Παϊσίου από κείμενο γραμμένο στην αγγλική. Ο βίος του Αγίου Ιερομάρτυρος Φιλίππου , Μητροπολίτη Μόσχα και πάσης Ρωσίας ! 

Έπειτα ένα βιβλίο του Αντώνη Αντωνίου , για έναν άνθρωπο του Θεού των ημερών μας τον μακαριστό Φλουρέντζο Μιχαήλ Πατσά , τον αλησμόνητο ασκητή, πολύτεκνο προορατικό κοσμοκαλόγερο, τον περιφρονημένο Θεόπτη κοινωνό του ακτίστου Φωτός , τον κάποτε διωγμένο Χατζηφλουρέντζο, από την νήσο των Αγίων την Κύπρο και την Μηλιά της Αμμοχώστου! 

Αυτόν τον σύγχρονο Άγιο που του εμφανίστηκε υποστατικά η Κυρία Θεοτόκος και τον προσκάλεσε!Να έρθεις στο σπίτι μου στην Αυγασίδα να ασκητεύεις και να προσεύχεσαι κάθε νύχτα! Και ετοιμοθάνατος που ήταν δεν εγκατέλειπε το μοναστήρι της ! Στο τέλος του μένοντας και μέσα στην Εκκλησία ! Προγνώριζε την ημέρα της κοιμήσεώς του με ακρίβεια!


Ένα από τα έξι του παιδιά που έλειπε τότε στο εξωτερικό του είπε στο τηλέφωνο : -Πατέρα θα έρθω να σε δώ ! Το Σάββατο πρώτα ο Θεός θα είμαι στο σπίτι ! –Δεν έχω διορία γιέ μου ! 

Ως την Παρασκευή μου έχει δοθεί ! Και ακριβώς Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 1969 κοιμήθηκε ο παππούς Χατζηφλουρέντζος , αφού μετέλαβε το σώμα και το αίμα του Κυρίου μας ύστερα από το μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου! Μαζί με τα υπόλοιπα βιβλία κρατάμε και μια εμπεριστατωμένη μελέτη στην σύγχρονη Ιστορία του Αγίου Όρους . 

Στην πρώτη της σελίδα μια τόσο συγκινητική αφιέρωση του Γέροντα στους κατά σάρκα γονείς του μα και σε όσους γονείς είναι ευλογημένοι να έχουν παιδιά τους μοναχούς στο Άγιον Όρος . 

Σκέφτομαι πως το φετινό μας οδοιπορικό στα Θεοτοκοβάδιστα μονοπάτια , με έναν περίεργο για άλλους , θαυμαστό όμως για εμάς τρόπο έχει ως πυρήνα του και καρδιά αυτήν την ευλογία των γονέων με τα αφιερωμένα σπλάχνα τους ! 

Από το ξεκίνημά μας στο καράβι ως τώρα τέτοιες ψυχές συνεχώς συναντάμε με την γλυκιά απαντοχή , της απόλυτης εμπιστοσύνης των μονάκριβών τους στην αγκαλιά της μάνας Παναγίας και του Πατέρα Χριστού! Πήραμε την εγκάρδια ευχή του Νεοσκητιώτη και ξεκινήσαμε για την επιστροφή μας στην Παύλου . 

Πρώτα όμως θα περνούσαμε από το μνήμα του Αγίου Γέροντος Ιωσήφ του ησυχαστή στην σκιά του κάστρου της Νέας Σκήτης ! Έκπληξη μας κατέλαβε όταν είδαμε ότι κάποιος επισκευάζει το κελάκι όπου ασκήθηκε ο Άγιος τα τελευταία χρόνια της ζωής του !

Βάρος η κληρονομιά της Αγιότητας , αντίβαρο η τόσο μεγάλη ευλογία του τόπου που ξέπνευσε ένας από τους κτήτορες του σημερινού Αθωνικού θαύματος ! Μαζί μας κατέφθασαν και 3 Ρώσοι προσκυνητές !


Πασίχαροι και συγκλονισμένοι δεν σταματούν να μετανίζουν εδαφιαία μπροστά στον τάφο ! Κρινάκια φρεσκοκομμένα αφημένα από προηγούμενους προσκυνητές πάνω στον Σταυρό του , ελάχιστο ευωδιαστό πρόσφορο ευγνωμοσύνης σε εκείνον που γέμισε όλην την αγαθή γη του Άθωνα , με του καλού Σπορέως την πλούσια και τόσο καρποφόρα πνευματική σπορά . 

Ένα πετραχήλι πάνω στην Αγία Τράπεζα περιμένει να φορεθεί στον τράχηλο κάθε Ιερέα που θα βρεθεί εδώ , να κάνει ένα τρισάγιο ή μια παράκληση! Γράφουμε ονόματα ζώντων και κεκοιμημένων να ανέβουν πάνω δια πρεσβειών του Αγίου Σπηλαιώτη ! 

Βοήθα μας Θεέ μου να θυμόμαστε πάντα και κάποιον ξεχασμένο απ τους υπόλοιπους σε γη και ουρανό ! Γράφουμε το όνομα του Φλουρέντζου –Μιχαήλ στους κεκοιμημένους ! Μοναχής Ελισσάβετ της κόρης του παππού που αξιώθηκε τον μεγάλο πόθο του πατρός της στους ζώντες ! 

Πόσο μας συγκλόνισε η βιοτή του έστω και με ένα ελάχιστο ξεφύλλισμα ! Να έχουμε την ευχή των αφιερωμένων και των γονιών τους ! Επιστρέφουμε γεμάτοι στην Παύλου πριν τις ακολουθίες του απογεύματος ! Στον δρόμο ζητώ να ακούσω την φωνή και μια ηχογραφημένη ομιλία του Γέροντος Παρθενίου ! Μιλά για την Ελληνική παιδεία του σήμερα !





Πάλι γονείς και παιδιά μπροστά μας ! –Μπορεί να έχουμε πολλά Πανεπιστήμια αλλά όλα ασχολούνται με την έξω Σοφία , όχι την Θεϊκή ! Ποιο σχολείο μαθαίνει τα παιδιά να προσεύχονται ; Τα σχολεία σήμερα δυστυχώς διδάσκουν θρησκειολογία , δηλαδή μύθους παραμύθους ! 

Είχε έρθει κάποτε να με δεί ένας Θεολόγος θα τανε δε θα τανε 30 ετών ! Δεν τον ρώτησα τίποτε άλλο μα για να τον δοκιμάσω του ζήτησα να κάνει μπροστά μου τον Σταυρό του ! Δεν μπορούσε ! Το πιστεύετε ; Του έπιασα εγώ το χέρι και τον έβαλα να τον κάνει όπως πρέπει ! 

Μα ευλογημένε ,πήγες σχολείο , Πανεπιστήμιο στην Θεολογική και δεν ξέρεις να κάνεις τον Σταυρό σου ; Τι θα διδάξεις τα παιδιά ; Γέροντα δεν μου έδειξε ποτέ κανένας ! Ούτε οι γονείς μου ! Έτσι έμαθα να τον κάνω από μικρό παιδί ! 

Πίσω από τα παιδιά κρύβονται οι γονείς ! Καλοί και Χριστιανοί οι γονείς , πνευματικοί οι δάσκαλοι ..ε τότε θα έχουμε Αγγελική γενιά ! 

Νώντας Σκοπετέας 
(Συνεχίζεται με το 8ο μέρος)

Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/2018/12/20187.html 


(Παρακάτω οἱ σύνδεσμοι τῶν προηγούμενων ἀναρτήσεων)

Όσο ανασαίνω θα διψώ! (Άγιο Όρος 2018) Μέρος 1ο 

https://ethnegersis.blogspot.com/2018/11/2018-1.html


Όσο ανασαίνω θα διψώ! (Άγιο Όρος 2018) Μέρος 2ο

https://ethnegersis.blogspot.com/2018/11/2018-2.html

 

Όσο ανασαίνω θα διψώ! (Άγιο Όρος 2018) Μέρος 3ο

https://ethnegersis.blogspot.com/2018/12/2018-3.html

 

Όσο ανασαίνω θα διψώ! (Άγιο Όρος 2018) Μέρος 4ο

https://ethnegersis.blogspot.com/2018/12/2018-4.html 

 

Όσο ανασαίνω θα διψώ! (Άγιο Όρος 2018) Μέρος 5ο

https://ethnegersis.blogspot.com/2018/12/2018-5.html

 

Όσο ανασαίνω θα διψώ! (Άγιο Όρος 2018) Μέρος 6ο

https://ethnegersis.blogspot.com/2018/12/2018-6.html


«Πᾶνος» 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου