Ἅγιος Πορφύριος: «Ὁ σαρκικός ἔρωτας δέν εἶναι μόνο γιά τήν τεκνογονία. Βοηθάει στόν πνευματικό ἔρωτα»

Ἡ ἐγκράτεια μέσα στόν γάμο κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο 

Ἕνα ζεῦγος εὐσεβές καί πολύ ἀγαπημένο καί μονοιασμένο, που ἤδη εἶχε ἔξι παιδιά, μάλιστα σέ μικρή χρονική ἀπόσταση μεταξύ τους, ἡ σύζυγος - μητέρα πρότεινε στό σύζυγο νά μείνουν στά ἔξι παιδιά ἀσκώντας ἐγκράτεια. 

"Μᾶς φθάνουν", εἶπε, "ἔξι παιδιά καί στό ἑξῆς νά ζοῦμε ἐγκρατευμένοι". Ὁ σύζυγος μέ ἠρεμία καί ψυχραιμία ἄκουσε τή σεμνή σύζυγό του, ἀλλ' ἐπιφυλάχθηκε νά μή συμφωνήσει ἀμέσως. 

Πίστευε πώς, γιά ἕνα τέτοιο θέμα, σοβαρό καί λεπτό, τόν πρῶτο λόγο εἶχε ὁ Πνευματικός τους, που εὐτυχῶς ἦταν ὁ Γέρων Πορφύριος. 

"Πρίν ἀπό κάθε συζήτηση καί μάλιστα ἀπόφαση γιά τό θέμα αὐτό", εἶπε ὁ σύζυγος στή σύντροφό του, "θά πρέπει νά συμβουλευθοῦμε τό Γέροντα".

Ἐπισκέφθηκαν λοιπόν τό Γέροντα καί τό θέμα ἔθεσε πρῶτα ἡ σύζυγος λέγοντας ἐπί λέξει:

- Ὅπως ξέρετε, Γέροντα, ἔχουμε ἔξι παιδιά καί εἴπαμε νά μείνουμε σ' αὐτά ἀσκώντας ἀπό ἐδῶ καί πέρα ἐγκράτεια.

Τότε ζήτησε τό λόγο ὁ σύζυγος, που εἶναι καί....

εὐγενής καί διακριτικός, γιά νά ἐξηγήσει ἀρχικά μόνο τή λέξη "εἴπαμε".

- Μέ τήν εὐλογία σας, Γέροντα, νά κάμω μίαν ἐξήγηση.

Καί στρεφόμενος στή σύζυγό του εἶπε:

- Μέ συγχωρεῖς, ἄλλα εἶπες "εἴπαμε", ἐνῶ ἔπρεπε νά εἰπεῖς "εἶπα". Δική σου γνώμη εἶναι, ἀφοῦ ἐγώ δέν εἶπα ἀκόμη τή γνώμη μου καί πρότεινα αὐτή τή συνάντηση καί συζήτηση μέ τό Γέροντα.

Ὁ Γέροντας μειδίασε καί εἶπε στό πολύτεκνο καί ἀγαπημένο ζεῦγος:

- «Τό πρόβλημα δέν εἶναι ἡ ἐγκράτεια. Τό πρόβλημα εἶναι ὅτι θά πληγώσετε τήν ἀγάπη σας. Ὁ διάβολος θά ρίξει τόση γκρίνια μεταξύ σας, που γιά τό παραμικρό θά ἐκνευρίζεστε καί θά μαλώνετε, πράγμα που θά ἐπηρεάσει καί τά παιδιά σας. 

Γι' αὐτό καλό εἶναι νά τό σκεφθεῖτε περισσότερο τό θέμα αὐτό καί νά προσευχηθεῖτε καί θά σᾶς δείξει ὁ Θεός τό θέλημά Του. Ὁ σαρκικός ἔρωτας μέσα στόν γάμο βοηθάει στόν πνευματικό. 

Εἶναι δύσκολο νά σού τό ἐξηγήσω. Ἀλλά μέσα στόν γάμο ὁ σαρκικός ἔρωτας γίνεται πνευματικός, μεταβάλλεται. Δέν μπορῶ νά σού τό διατυπώσω. 

Σιγά- σιγά τό ζευγάρι ἑνώνεται πολύ μέ τόν σαρκικό ἔρωτα καί μέ τόν πνευματικό· προχωρεῖ πρός τόν πνευματικό καί στό τέλος μένει αὐτός, ὁ πνευματικός, καί δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τόν σωματικό. 

Γιά νά γίνει ὅμως αὐτό, πρέπει νά προχωρήσει πολύ στόν πνευματικό. Ὁ σαρκικός ἔρωτας δέν εἶναι μόνο γιά τήν τεκνογονία. Βοηθάει στόν πνευματικό ἔρωτα. 

Ἀλλά μέσα στόν γάμο, μέ τήν εὐλογία καί τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἔξω ἀπό τόν γάμο σχέση ἀλλάζει σέ λίγο καί γίνεται βάσανο. Μπερδεύει καί βασανίζει τούς ἀνθρώπους.[…] 

Καθώς φτιάνουν ὁ καθένας τήν προσωπικότητά του, προχωροῦν, ἐργάζονται, δημιουργοῦν καί ἑνώνονται. Καί τρελαίνεται ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλον χωρίς νά μιλοῦν. Κάπως ἔτσι, ἄς ποῦμε, γίνεται καί μέ τόν Θεό. Ἀλλά πολύ λίγο μοιάζει.» 

(σέλ. 118- 119, Α. Κωστάκου, «Συνομιλώντας μέ τόν γέροντα Πορφύριο», ἔκδ. «Ἡ μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος», 2012).

Πηγή:http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/

«Πᾶνος»