Τρίτη 5 Ιουλίου 2022

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ἡ ψηφιακή ταυτοποίηση τῶν πολιτῶν μέσῳ τοῦ κινητοῦ τηλεφώνου ὡς πρόδρομος τῆς ψηφιακῆς ταυτότητας βιομετρικῶν δεδομένων

 

Γράφει ὁ Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Ἀθηνῶν

«Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον»

(Κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, Κεφ. ιστ΄, στίχος 33)

«Νήψατε, γρηγορήσατε, ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίη»

(Α΄ Καθολικὴ Ἐπιστολὴ Ἀποστόλου Πέτρου, κεφ. Ε΄, στίχος 8)

Ὁ Ὑπουργὸς Ἐπικρατείας καὶ Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης κ. Κυριάκος Πιερρακάκης μιλῶντας στὸ ραδιόφωνο τοῦ Σκαϊ 100.3 καὶ στὸν δημοσιογράφο κ. Ἄρη Πορτοσάλτε ἀνακοίνωσε ὅτι ἐντὸς τοῦ Ἰουλίου ἡ ἀστυνομικὴ ταυτότητα καθὼς καὶ τὸ δίπλωμα ὁδήγησης θὰ ὑπάρχουν σὲ ψηφιακὴ μορφὴ στὴν βάση δεδομένων τοῦ Ὑπουργείου Μεταφορῶν ὅπου θὰ μποροῦν οἱ πολῖτες μέσῳ τοῦ gov.gr κάνοντας χρήση εἰδικῆς ψηφιακῆς ἐφαρμογῆς νὰ «κατεβάζουν» τὰ πιὸ πάνω ἔγγραφα στὰ κινητά τους τηλέφωνα.

Συνεχίζοντας ὁ κ. Ὑπουργὸς δήλωσε περιχαρὴς ὅτι τὸ ἀμέσως ἑπόμενο χρονικὸ διάστημα θὰ τεθεῖ σὲ ἐφαρμογὴ ὁ Ἑνιαῖος Ἀριθμὸς τοῦ Πολίτη ποὺ θὰ ἀντικαταστήσει τὸν Α.Φ.Μ., τὸν Α.Μ.Κ.Α. καὶ τὸν ἀριθμὸ τῆς ἀστυνομικῆς ταυτότητας, διευκρινίζοντας ὅτι ὁ πολίτης θὰ εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ γνωρίζει ἕνα μοναδικὸ δωδεκαψήφιο ἀριθμὸ ποὺ θὰ ἀποτελεῖται ἀπὸ τὸν ΑΦΜ σὺν τρία ψηφία μπροστὰ ἀπὸ τὸν ΑΦΜ καὶ αὐτὸς ὁ ἀριθμὸς θὰ ἐγγραφεῖ στὶς νέες ταυτότητες.

Ὁ κ. Πιερρακάκης σὲ μιὰ ἀποστροφὴ τοῦ λόγου του, ἀποθέωσε τὴν μετάβαση τῆς κοινωνίας στὴν ψηφιακὴ εἰκονικὴ πραγματικότητα (γιὰ τὴν ὁποία ὁμολογουμένως ἐργάζεται σκληρά, λαμβάνοντας ἄραγε ἐντολὲς ἀπὸ μυστικὲς λέσχες καὶ ἀπὸ τίς Η.Π.Α;), ὑποστηρίζοντας ὅτι «ἡ πιὸ οὐσιαστικὴ ταυτότητα εἶναι ἡ ταυτότητα ποὺ ἔχουμε γιὰ τίς ψηφιακὲς ὑπηρεσίες, ὅλα γίνονται ψηφιακὰ πλέον».

Κρίνεται πολὺ πιθανό, εἴτε τώρα κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Ἰουλίου, εἴτε σὲ μεταγενέστερο χρόνο, οἱ πολῖτες νὰ «κατεβάζουν» στὰ κινητά τους τηλέφωνα τὸν δωδεκαψήφιο Ἑνιαῖο Ἀριθμὸ τοῦ Πολίτη προκειμένου νὰ ἐξοικειωθοῦν μὲ τὴν χρήση του κάθε φορὰ ποὺ θὰ ἐπιβάλλεται ἡ ταυτοποίησή τους γιὰ τὴν λήψη τοῦ μισθοῦ τους ἢ κοινωνικῶν ἐπιδομάτων, γιὰ τὴν χορήγηση φαρμάκων, γιὰ τὴν διεκπεραίωση τραπεζικῶν συναλλαγῶν, γιὰ μεταβιβάσεις κ.ὅ.κ., ὥστε νὰ μὴν προβληματιστοῦν ἰδιαίτερα, ὅταν θὰ κληθοῦν νὰ παραλάβουν τίς νέες ψηφιακὲς ταυτότητες ἀπὸ τὰ ἀστυνομικὰ τμήματα, ὅπου ἐκεῖ θὰ ἀπαιτηθεῖ ἡ λήψη καὶ ἡ καταχώριση βιομετρικῶν στοιχείων καὶ δεδομένων των πολιτῶν.

Ὅπως ἔχουμε ἀναφέρει κατὰ τὸ παρελθόν, τὸ Ὑπουργεῖο Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης ἔχει ἐκπονήσει καὶ ἤδη ὑλοποιεῖ ἐρήμην τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ (ποὺ πάντως παρακολουθεῖ ἀδιάφορα καὶ παθητικὰ κάθε ἐξέλιξη ποὺ ἐπηρεάζει τὴν ζωή του) ἕνα στρατηγικὸ σχέδιο γιὰ τὸν πλήρη ψηφιακὸ μετασχηματισμὸ τοῦ συνόλου τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καὶ οἰκονομίας δημιουργῶντας τὴν «Ψηφιακὴ Ἑλλάδα». (Ἴδετε σχετικῶς ἄρθρο τοῦ γράφοντος «Ἡ ἐργαλειοποίηση τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ γιὰ τὸν ψηφιακὸ μετασχηματισμὸ τῆς κοινωνίας»1).

Μὲ τὴν ψηφιοποίηση τῶν δύο σημαντικῶν ἐγγράφων (δελτίου ἀστυνομικῆς ταυτότητας καὶ τοῦ διπλώματος ὁδήγησης) τὸ κράτος ἐξακολουθεῖ νὰ μεταχειρίζεται τοὺς πολῖτες ὡς βρέφη ποὺ χρήζουν διαρκοῦς ἐπανεκπαίδευσης, προκειμένου νὰ ἀφομοιώσουν τὰ νεοταξίτικα μαθήματα τοῦ κ. Πιερρακάκη, ἀφοῦ καλοῦνται νὰ πετάξουν στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων τίς παραδοσιακὲς ἀστυνομικές τους ταυτότητες καὶ νὰ συμμορφωθοῦν μὲ τὸν νέο ψηφιακὸ τρόπο ἀναγνώρισης καὶ ταυτοποίησης, ἐξαρτώμενοι ἀπόλυτα ἀπὸ τὸ «ἔξυπνο» κινητό τους τηλέφωνο.
 

Ἡ χρήση τοῦ κινητοῦ τηλεφώνου, ὡς μέσου ταυτοποίησης, ἔχει σχεδιαστεῖ νὰ ἀποτελέσει τὴν ἐνδιάμεση λύση, ὡς γέφυρα δηλαδή, μεταξὺ τῆς παλαιᾶς παραδοσιακῆς ἀστυνομικῆς ταυτότητας καὶ τοῦ ἐπερχόμενου συστήματος ψηφιακῆς ἀναγνώρισης, ἐπιβάλλοντας ὑποχρεωτικὰ ἕνα παγκόσμιο matrix  παρακολούθησης καὶ ἐλέγχου τῆς ἀνθρωπότητας.

Ἡ ἔκδοση τῆς νέας ψηφιακῆς ταυτότητας στὴν ὁποία ἀναφέρεται ὁ κ. Πιερρακάκης ἐντάσσεται στὸ πλαίσιο ὑλοποίησης τῶν στόχων ποὺ ἔχει  θέσει ἡ Συμμαχία ID2020 (Alliance ID2020) ἡ ὁποία προῆλθε ἀπὸ τὴν σύμπραξη καὶ συνεργασία ἑταιρειῶν αἰχμῆς τῆς δυτικῆς ἐλὶτ (ὅπως εἶναι ἡ Microsoft, ἡ Accenture, ἡ Παγκόσμια Συμμαχία γιὰ τὰ Ἐμβόλια  καὶ τίς Ἀνοσοποιήσεις -GAVI: Global Alliance for Vaccines and Immunizations-, τὸ Ἵδρυμα Ροκφέλερ) ὑποστηρίζοντας φανατικὰ τὴν χορήγηση ψηφιακῆς ταυτότητας βιομετρικῶν δεδομένων σὲ ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς γῆς.

 
Ἡ Συμμαχία ID2020 πρεσβεύει ὅτι κάθε ἄνθρωπος πρέπει νὰ ἔχει πρόσβαση σὲ ψηφιακὴ ἀναγνώριση ποὺ νὰ τοῦ ἐπιτρέπει νὰ ἀποδείξει τὴν ταυτότητά του σὲ θεσμικὰ καὶ σὲ διεθνῆ σύνορα.

Μὲ τὴν ἁλματώδη πρόοδο τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας προσφέρεται σήμερα σὲ κάθε πολίτη ἡ δυνατότητα νὰ μπορεῖ νὰ ταυτοποιηθεῖ (ἢ καλύτερα νὰ μαρκαριστεῖ) μέσῳ τῶν ἐξελιγμένων μεθόδων βιομετρικῆς ἀναγνώρισης, ὅπως εἶναι τὰ ψηφιακὰ δακτυλικὰ ἀποτυπώματα, ἡ ἰριδοσκόπηση, ἡ ἀνάγνωση τῆς παλάμης τοῦ χεριοῦ τὰ ὁποῖα μαζὶ μὲ τὰ ὑπόλοιπα προσωπικὰ στοιχεῖα συγκροτοῦν τὸν κωδικὸ QR Code2.

Σκοπὸς τῆς Συμμαχίας ID2020 εἶναι νὰ ἐφοδιάσει κάθε ἄνθρωπο τοῦ πλανήτη μὲ τὴν ψηφιακὴ ταυτότητα στὴν ὁποία θὰ ἔχουν καταχωριστεῖ τὰ βιομετρικά του χαρακτηριστικά, προκειμένου νὰ μετατρέψει ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα σὲ μία ἄβουλη, καθοδηγούμενη καὶ ἐλεγχόμενη μᾶζα ρομποτοποιημένων ἀνθρώπων ποὺ θὰ ὑπόκεινται σὲ εἰκοσιτετράωρη παρακολούθηση στὸ πλαίσιο ἑνὸς παγκοσμιοποιημένου δίχως σύνορα ὁλοκληρωτικοῦ κράτους.

Τὸ κράτος χρησιμοποιῶντας τὸ δόλωμα τῆς ψηφιακῆς ἁπλούστευσης τῶν γραφειοκρατικῶν διαδικασιῶν καὶ τῆς ἀποφυγῆς τῆς ταλαιπωρίας τῶν πολιτῶν στὶς συναλλαγές τους μὲ τίς δημόσιες ὑπηρεσίες, ἐπιχειρεῖ νὰ παγιδεύσει τοὺς ἀνυποψίαστους καὶ ἀφελεῖς πολῖτες, προκειμένου νὰ παραλάβουν τίς νέες ψηφιακὲς ταυτότητες σὲ ἀντικατάσταση τῶν συμβατικῶν, ἀποσπῶντας τὴν συναίνεσή τους γιὰ τὴν ψηφιακή τους ἐπιτήρηση.

 
Στὴν πραγματικότητα, ὅμως, ἐπισπεύδεται ἡ μετάβαση μὲ γοργοὺς ρυθμοὺς σὲ μιὰ ψηφιακὴ εἰκονικὴ πραγματικότητα, ἡ ὁποία θὰ χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν κυριαρχία τῶν δομῶν τεχνητῆς νοημοσύνης καὶ τὴν σκοπούμενη ἐξαφάνιση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴν δημόσια σφαῖρα τῆς ζωῆς, ἀφοῦ θὰ εἶναι ἑκουσίως ἐγκλεισμένος 24 ὧρες τὸ εἰκοσιτετράωρο στὸ «ἔξυπνο διαμέρισμα» τῶν «ἔξυπνων πόλεων», συνδεδεμένος διαρκῶς σὲ ἕνα δικό του κόσμο «ἐπαυξημένης πραγματικότητας», δηλ. στὸ Μetaverse.

Τὴν ἴδια στιγμή, κάθε ἔννοια ἰδιωτικότητας καὶ προσωπικῆς ζωῆς θὰ ἀντιμετωπίζεται ὡς περιττὴ πολυτέλεια καὶ «ὄνειρο θερινῆς νυκτὸς» ἀπὸ τὸ ψηφιακὸ ὁλοκληρωτικὸ κράτος.

Ἡ τέταρτη βιομηχανικὴ ἐπανάσταση τὴν ὁποία εὐαγγελίζεται τὸ παγκόσμιο οἰκονομικὸ φόρουμ σηματοδοτεῖ τὴν ἀπόλυτη ψηφιοποίηση τῆς ζωῆς μας, ἡ ὁποία θὰ ὑπόκειται σὲ ἕνα διαρκῆ καὶ ἀδυσώπητο ἔλεγχο ἀπὸ ἕνα σύστημα ἀλγορίθμων, ἐνῶ θὰ συρρικνώσει μέχρι ἐξαφανίσεως τὴν κοινωνικὴ ἀλληλοεπίδραση καὶ συναναστροφὴ μεταξὺ τῶν πολιτῶν, ὁδηγῶντας τὸν ἄνθρωπο προοδευτικὰ στὴν μοναξιά, στὴν αὐτοαπομόνωση καὶ στὸν ψυχικὸ ἐθισμὸ τῆς εἰκονικῆς πραγματικότητας σὲ τέτοιο βαθμὸ ποὺ θὰ ἀποστρέφεται τὴν πραγματικότητα τῶν αἰσθήσεων.

Ὁ πολίτης θὰ ἐκλαμβάνει τὸν ψηφιακὸ εἰκονικὸ κόσμο τοῦ μετασύμπαντος ὡς ἐπέκταση τῆς ἴδιας τῆς πραγματικότητας, ἐνῶ κάθε φορὰ ποὺ θὰ ἀποσυνδέεται ἀφαιρῶντας τὰ γυαλιὰ καὶ τὰ ἀκουστικὰ 3g, ἡ πραγματικὴ ζωὴ τῶν αἰσθήσεων καὶ τῆς ἀνθρώπινης κοινωνικῆς ἐπαφῆς θὰ τοῦ προξενεῖ ἀπέραντη μοναξιὰ καὶ φόβο, τόσο ποὺ θὰ ἀποζητᾶ συνεχῶς νὰ βρίσκεται στὸν «ψηφιακὸ παράδεισο» τῶν ψευδαισθήσεων.


Ἡ παραλαβὴ τῶν ψηφιακῶν ταυτοτήτων βιομετρικὴς ἀναγνώρισης συνεπάγεται τὴν ἐκχώρηση τῆς προσωπικῆς μας ἐλευθερίας σὲ μιὰ ἀπάνθρωπη καὶ ὁλοκληρωτικὴ παγκόσμια ἄρχουσα ἐλίτ, ἀφοῦ κάθε ἀνθρώπινη συμπεριφορὰ θὰ ὑπόκειται στὸν διαρκῆ καὶ ἀσφυκτικὸ ψηφιακὸ ἔλεγχο ἑνὸς παγκοσμιοποιημένου κρατικοῦ συστήματος ἐξουσίας, ποὺ θὰ ἐντοπίζει καὶ θὰ ἐξουδετερώνει μὲ τὸ πάτημα ἑνὸς κουμπιοῦ κάθε ἀντιφρονούντα καὶ ἀπείθαρχο πολίτη.

Ζοῦμε χωρὶς ἀμφιβολία σὲ μία ἐποχὴ ποὺ χαρακτηρίζεται δικαιολογημένα ὡς ἐσχατολογικὴ καὶ ἀποκαλυπτική.

Ἡ ἀνθρώπινη ἱστορία ἔχει στιγματιστεῖ ἀπὸ τὴν ἀδυσώπητη καὶ διαρκῆ πάλη ἡ ὁποία διεξάγεται μεταξὺ τῶν σατανικῶν δυνάμεων ποὺ ἐπιχειροῦν νὰ καταστρέψουν τὴν κορωνίδα τῆς ἔνθεης δημιουργίας καὶ τοῦ Ἅγιου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν Ἄπειρη Φιλευσπλαχνία καὶ Ἀγάπη Του σκεπάζει καὶ προφυλάσσει πάντοτε τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τίς ἀέναες δαιμονικὲς ἐπιθέσεις ποὺ δέχεται.

Ὅποιος πολίτης ἀρνηθεῖ ἐκ λόγων συνειδήσεως νὰ παραλάβει τὴν ψηφιακὴ ταυτότητα βιομετρικῶν δεδομένων μὲ τὸν νέο δωδεκαψήφιο ἀριθμὸ ποὺ καταργεῖ κάθε ἄλλον προηγούμενο, ἐμμένοντας στὸν παραδοσιακὸ τρόπο ταυτοποίησής του, αὐτομάτως θὰ ἀποκλείεται ἀπὸ κάθε συναλλαγὴ καὶ δραστηριότητα. Θὰ τεθεῖ στὸ περιθώριο τῆς οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς ζωῆς ἀντιμετωπίζοντας τὸ φάσμα τῆς ἀκραίας φτώχειας καὶ ἐξαθλίωσης, ἐνῶ παράλληλα δὲν θὰ ἔχει πρόσβαση σὲ ὑγειονομικὲς δομὲς καὶ φάρμακα.

 
Ποιός πολίτης ἀκόμα ἐθελοτυφλεῖ καὶ δὲν διακρίνει μὲ τοὺς πνευματικοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς ψυχῆς του ὅτι ζοῦμε ἤδη τὰ προφητευμένα γεγονότα τῆς Ἀποκάλυψης;

Παραδίδουμε τὴν γραφίδα μας στὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Θεολόγο, Εὐαγγελιστῆ τῆς Ἀγάπης καὶ συγγραφέα τῆς Θεόπνευστης Ἀποκάλυψης ὁ ὁποῖος στὸ 13ο κεφάλαιο καὶ στοὺς στίχους 16-17 ἀναφέρει μὲ ἀπόλυτη εὐκρίνεια καὶ καθαρότητα τὰ ἑξῆς:

«Καὶ (τὸ Θηρίον) ποιεῖ πάντας (δηλαδὴ ἐπιβάλλει σὲ ὅλους) τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς (δηλαδὴ νὰ δεχθοῦν στοὺς ἑαυτούς τους) χ ά ρ α γ μ α (δηλαδὴ σφραγῖδα πλήρους ὑποτέλειας καὶ ὑποταγῆς στὸν Ἀντίχριστο) ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, καὶ ἵνα μὴ τίς δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χ ά ρ α γ μ α, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ».
Ἐπίσης καὶ ὁ ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης μὲ πολλὴ σοφία καὶ μὲ ποιμαντικὴ διάκριση εἶχε ἀναφερθεῖ στὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων λέγοντας πολὺ χαρακτηριστικὰ τὰ ἑξῆς:

«Ταυτότητα σημαίνει ὅ,τι καὶ ἡ λέξη, ταυτίζεται δηλαδὴ κανεὶς μὲ αὐτὰ ποὺ δηλώνει. Βάζουν τὸν διάβολο καὶ ὑπογράφω ὅτι τὸν ἀποδέχομαι. Πῶς νὰ τὸ κάνω αὐτό;».
Μιὰ μοναχὴ ρωτᾶ τὸν σεβάσμιο καὶ ἁγιασμένο γέροντα:
«Γέροντα τί σχέση ἔχει αὐτὴ ἡ ταυτότητα μὲ τὸ σφράγισμα;».
Καὶ ὁ Γέροντας (ὁ ὅσιος Παΐσιος) ἀπαντᾶ:
«Ἡ ταυτότητα δὲν εἶναι τὸ σφράγισμα, εἶναι ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ σφραγίσματος».
Καὶ συνεχίζει λέγοντας:
«Ἀφοῦ ξεκάθαρα τὰ γράφω στὸ φυλλάδιο [Σημεῖα τῶν καιρῶν], ἂς ἐνεργήσει ὁ καθένας ἀνάλογα μὲ τὴν συνείδησή του».
Καὶ καταλήγει ὁ Ὅσιος ἐπισημαίνοντας ἀναφορικὰ μὲ τὴν ὀφειλόμενη στάση τῆς Ἐκκλησίας, ἐν σχέσει πρὸς τὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων, τὰ ἑξῆς:
«Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ πάρει μιὰ θέση σωστή. Νὰ μιλήσει, νὰ ἐξηγήσει στοὺς πιστούς, γιὰ νὰ καταλάβουν ὅτι ἂν πάρουν τὴν ταυτότητα, αὐτὸ θὰ εἶναι πτώση. Συγχρόνως νὰ ζητήσει ἀπὸ τὸ κράτος τοὐλάχιστον νὰ μὴν εἶναι ὑποχρεωτικὴ ἡ νέα ταυτότητα. Ἄν ἡ Ἐκκλησία λάβει μιὰ θέση σοβαρὴ καὶ σεβαστοῦν τὴν ἐλευθερία τῶν πιστῶν καὶ ὅποιος θέλει θὰ βγάλει τὴν νέα ταυτότητα, ὅποιος θέλει θὰ ἔχει τὴν παλιά, τότε θὰ τὴν πληρώσουν μόνο μερικὰ γερὰ καρύδια, γιατί οἱ ἄλλοι θὰ τοὺς πηγαίνουν κόντρα. Ὁ πολὺς κόσμος θὰ κάνει τὴν δουλειά του. Ὅσοι θὰ θέλουν νὰ ἐξυπηρετηθοῦν θὰ ἔχουν τὴν νέα καὶ οἱ ἄλλοι οἱ καημένοι, οἱ εὐλαβεῖς θὰ ἔχουν τὴν παλιὰ ταυτότητα καὶ θὰ τοὺς ταλαιπωροῦν. Μέχρι ποὺ νὰ κυκλοφορήσουν οἱ νέες ταυτότητες, μπορεῖ νὰ ἔρθει καὶ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ»3.
Στὴν ἐποχὴ τοῦ ἀπόλυτου ψηφιακοῦ μετασχηματισμοῦ τῶν πάντων, ὅπου οἱ ὑπηρεσίες, τὰ ἀγαθὰ ἀκόμη οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ψηφιοποιηθεῖ, κάθε πολίτης ποὺ δὲν θὰ παραλαμβάνει καὶ δὲν θὰ χρησιμοποιεῖ τὴν νέα ψηφιακὴ ταυτότητα μὲ τὸν δωδεκαψήφιο ἑνιαῖο προσωπικὸ ἀριθμὸ τοῦ πολίτη, ἡ ὁποία ἐπιβάλλεται αὐταρχικὰ ἀπὸ τὸν κ. Πιερρακάκη, θὰ περιθωριοποιεῖται, καὶ ἡ ὕπαρξή του θὰ ἐξαφανίζεται  ἀπὸ τὸν ψηφιακὸ εἰκονικὸ κόσμο, ποὺ ὅμως τείνει νὰ ἐπικρατήσει ὡς «πραγματικός», ἐκτοπίζοντας τὸν ἀληθινὸ κόσμο τῶν αἰσθήσεων, τῆς χαρᾶς καὶ τῆς ζωῆς.

Ἡ ψηφιακὴ ταυτότητα βιομετρικῶν δεδομένων δὲν εἶναι ἕνα ἀκόμη «χρηστικὸ ἔγγραφο» ὅπως θὰ ἰσχυριστοῦν σκόπιμα ὁρισμένοι διαμορφωτὲς τῆς κοινῆς γνώμης, εὐθυγραμμιζόμενοι πρόθυμα μὲ τὰ κελεύσματα τῆς Ν.Τ.Π. διαστρεβλώνοντας ὡστόσο τὴν ἀλήθεια καὶ ἐπιχειρῶντας νὰ ἀποκοιμίσουν τίς συνειδήσεις τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ συμβολίζει:
τὴν ἑκούσια ὑποδούλωση τοῦ ἀνθρώπου σὲ μιὰ κοινὴ καὶ ἑνιαία πλατφόρμα βάσης προσωπικῶν δεδομένων στὸ πλαίσιο μιᾶς δυστοπικῆς καὶ μετανθρωπιστικῆς κοινωνίας, ὅπου τὰ πάντα θὰ παρακολουθοῦνται, τὰ πάντα θὰ ἐλέγχονται καὶ τὰ πάντα θὰ καταγράφονται, ἀκόμη καὶ ἡ ἀνθρώπινη σκέψη, ὑπὸ τὸ ἄγρυπνο ψηφιακὸ βλέμμα τοῦ Μεγάλου Ἀδελφοῦ.
Πρέπει, ὡστόσο, νὰ τονιστεῖ μὲ ἔμφαση ὅτι οἱ πολῖτες ποὺ θὰ παραλάβουν ἀψήφιστα τὴν νέα ψηφιακὴ ταυτότητα μὲ τὰ βιομετρικά τους χαρακτηριστικὰ θὰ ἔχουν συμβάλει καὶ οἱ ἴδιοι μὲ τὸν ὠχαδελφισμὸ καὶ τὴν ἀδιαφορία τους στὴν ἐγκαθίδρυση ἑνὸς ἀδυσώπητου καὶ ἀπάνθρωπου παγκόσμιου ψηφιακοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ ποὺ θὰ ἀστυνομεύει καὶ θὰ καταπνίγει τὴν ἐλευθερία τῆς σκέψης καὶ τῆς ἔκφρασής τους.

Τὸ ἀργότερο μέχρι τὸ 2030, ἀκόμη καὶ οἱ ψηφιακὲς ταυτότητες βιομετρικῶν δεδομένων θὰ ἔχουν ἀντικατασταθεῖ (ἂν τὰ δαιμονικὰ σχέδια δὲν ἀνατραποῦν ἀπὸ τὴν Θεία Βουλὴ ποὺ μεριμνᾶ καὶ φλέγεται γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ Ἀνθρώπου ἀλλὰ ἐπιδιώκει καὶ ἐπιθυμεῖ τὴν συνεργασία του) ἀπὸ ἕνα ἐμφυτεύσιμο μικροτσὶπ RFID4 ποὺ θὰ περιέχει ὅλα τὰ βιομετρικά μας στοιχεῖα, ὥστε οἱ ἄνθρωποι ἐν εἴδει κοπαδιοῦ μαρκαρισμένων ζώων νὰ περιφέρονται φοβισμένοι, ὑποταγμένοι καὶ ἄβουλοι σὲ ἕνα παγκόσμιο καὶ ἀόρατο ψηφιακὸ στρατόπεδο συγκέντρωσης, ποὺ θὰ παρακολουθοῦνται, θὰ ἐλέγχονται καὶ θὰ ἐπιτηροῦνται μὲ τὴν ἀξιοποίηση τῶν συστημάτων ὑψηλῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας καὶ τεχνητῆς νοημοσύνης.


ἀντίχριστη ἐλὶτ ποὺ ἐπιδιώκει νὰ καθορίζει ἐκ τοῦ παρασκηνίου τίς τύχες τῆς ἀνθρωπότητας κατόρθωσε νὰ ἐπιβάλει τὸ ἐμβόλιο, ἀξιοποιῶντας ὡς μοχλὸ πίεσης καὶ συμμόρφωσης τὸν ἔμφυτο φόβο τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὸν θάνατο.

Κατ᾿ ἀνάλογο τρόπο, θὰ ἐπιβάλει καὶ τὴν ψηφιακὴ ταυτότητα βιομετρικῶν δεδομένων χρησιμοποιῶντας τὴν ἔμφυτη ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου γιὰ ἐπιβίωση, ἀφοῦ ὁ πολίτης ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος θὰ στερεῖται τῆς ταυτότητας ποὺ θὰ φέρει τὸν δωδεκαψήφιο ἀριθμὸ θὰ ἀποκλείεται αὐτοδικαίως ἀπὸ κάθε πτυχὴ τῆς οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς ζωῆς.
Δηλαδὴ ὅπως ὁ φόβος τοῦ θανάτου ὁδήγησε τὸν ἄνθρωπο στὴν ἀπώλεια τοῦ ἐλέγχου τοῦ σώματός του (ἀφοῦ συνεχῶς ὑπόκειται σὲ ἐμβολιαστικὴ ἀναβάθμιση καὶ ἐπικαιροποίηση), ἀντιστοίχως ὁ φόβος τῆς πείνας θὰ ὁδηγήσει τὸν ἄνθρωπο στὴν ἀπώλεια τοῦ ἐλέγχου τῆς ζωῆς του, ἀφοῦ θὰ βρίσκεται διαρκῶς ὑπὸ καθεστὼς ψηφιακῆς ἐπιτήρησης.
Ὑπολογιστικὰ μοντέλα ποὺ στηρίζονται σὲ συστήματα ἀλγορίθμων καὶ δομὲς τεχνητῆς νοημοσύνης θὰ ἀποκτήσουν τὴν «θεσμικὴ ἁρμοδιότητα» ἀσκῶντας ἀπόλυτο ἔλεγχο στὸ σῶμα καὶ στὴν ζωὴ τῶν πολιτῶν, συνθλίβοντας κάθε ἔννοια προστασίας τῶν θεμελιωδῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ἑπομένως, ἡ ἀπόλυτη ψηφιοποίηση τῆς ἀνθρώπινης δραστηριότητας θέτει τίς βάσεις γιὰ τὸν ἐπερχόμενο βιολογικὸ μετασχηματισμὸ τοῦ ἀνθρώπου σὲ ψηφιακὸ μετάνθρωπο (meta-homo digitalis) ὑπὸ τὴν μορφὴ ὑβριδίου ἀνθρώπου-ὑπολογιστῆ, καὶ ὡς ἐκ τούτου ἡ «ἀνθρωπότητα» προετοιμάζεται νὰ ὑποδεχθεῖ νομοτελειακὰ ἕνα νέο ἐμφανιζόμενο εἶδος τὸν Homo Optimus (= Βέλτιστος Ἄνθρωπος).

 
Κατὰ παραχώρηση τοῦ Ἅγιου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἐξαιτίας τῆς μεγάλης ἀποστασίας κλήρου καὶ λαοῦ, ἔχουμε εἰσέλθει σὲ μιὰ πολὺ ἐπικίνδυνη πνευματικὰ περίοδο, κατὰ τὴν ὁποία τὰ μίσθαρνα ὄργανα τῶν δαιμονικῶν δυνάμεων θὰ ἐξαπολύσουν μὲ περισσὴ μανία καὶ δολιότητα τὴν τελευταία τους ἔφοδο, προκειμένου νὰ γκρεμίσουν στὴν ἄβυσσο τῆς ἀπώλειας καὶ τοὺς τελευταίους ἐναπομείναντες καὶ θαρραλέα ἀγωνιζόμενους Ὀρθόδοξους Χριστιανούς.
Ἄς ἀναλογιστοῦμε ὅλοι μὲ πολλὴ περίσκεψη καὶ συνοχὴ καρδίας ὅτι κάθε τυχὸν ἀστοχία, δειλία, ἐφησυχασμὸς ἢ ἐπώδυνος συμβιβασμὸς  δύναται νὰ προκαλέσει ἀνεπανόρθωτη ζημία στὴν πνευματική μας πορεία πρὸς τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ὀφείλουμε νὰ παραμείνουμε μέχρι τέλους καὶ μὲ κάθε τίμημα στὶς ἐπάλξεις τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνα, ὥστε νὰ πανηγυρίσουμε τὴν μεγαλειώδη νίκη τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου ἐπὶ τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους, καθὼς ὁ Χριστός μας εἶναι ὁ Ἀδιαμφισβήτητος καὶ Αἰώνιος Νικητὴς ποὺ «ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσει»5.
 

________________________________
 
2 Ὁ κώδικας QR εἶναι ἕνας  γραμμωτὸς κώδικας (barcode) δύο διαστάσεων ποὺ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὴν ἰαπωνικὴ ἑταιρεία Denso-Wave τὸ 1994. To QR Code εἶναι ἡ συντομογραφία τῶν Ἀγγλικῶν λέξεων Quick Response Code (Κώδικας Γρήγορης Ἀπόκρισης). Ἡ σάρωση ἑνὸς κώδικα QR γίνεται μὲ τὴν βοήθεια ἑνὸς ἔξυπνου κινητοῦ τηλεφώνου. Οἱ κατασκευαστὲς τῶν mobiles ἔδωσαν τὴ δυνατότητα στὰ νέα μοντέλα κινητῶν νὰ σκανάρουν QR κωδικοὺς μόνο μὲ τὴν χρήση τῆς ἐνσωματωμένης ἐφαρμογῆς στὴν κάμερα.
 
3 Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Β΄, «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση», Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον Μοναζουσῶν «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Β΄ Ἔκδοση, 2000, σελ. 183, 184 καὶ 185.
 
4 Ὁ RFID εἶναι τὰ ἀρχικὰ τοῦ ὅρου «Radio Frequency Identification», ἡ ἀπόδοση τοῦ ὁποίου στὰ ἑλληνικὰ ὁρίζεται ὡς «ταυτοποίηση μέσῳ ραδιοσυχνοτήτων». Τὰ συστήματα RFID ἀποτελοῦν ἕνα ὑποσύνολο τῶν Συστημάτων Αὐτόματου Προσδιορισμοῦ (Automatic Identification Systems).

Τὰ συστήματα RFID ἀπαρτίζονται ἀπὸ δύο κύρια μέρη. Τὸ πρῶτο εἶναι οἱ πομποδέκτες (transponders) ποὺ συχνὰ ἀναφέρονται καὶ ὡς ἐτικέτες RFID (RFID tags). Οἱ ἐτικέτες RFID εἶναι μικρὰ chips ποὺ ἀποτελοῦνται ἀπὸ ἕνα ὁλοκληρωμένο κύκλωμα, τὸ ὁποῖο περιλαμβάνει μνήμη ὥστε νὰ ἀποθηκεύει δεδομένα-πληροφορίες, καὶ μία κεραία. Τὸ μέγεθός τους μπορεῖ νὰ εἶναι τόσο μικρὸ ὅσο τὸ μισὸ ἑνὸς κόκκου ἄμμου (1/3 του χιλιοστοῦ), ἀνάλογα μέ το τύπο τίς ἐτικέτας. Τὸ δεύτερο μέρος εἶναι οἱ ἀναγνῶστες ἢ αἰσθητῆρες (readers), οἱ ὁποῖοι ἀνακτοῦν τὰ δεδομένα ἀπὸ τίς ἐτικέτες RFID. Οἱ ἀναγνῶστες RFΙD ἔχουν ἐνσωματωμένα μιὰ κεραία καὶ μιὰ μονάδα ἐλέγχου.
 
5 Ἀποκάλυψη, κεφ. στ΄, στίχος 2.
 
«Πᾶνος»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου