Παράκληση στοὺς κτήτορες, γιὰ δυὸ μεγαλυνάρι.
Μιᾶς νεανίδος Μάρτυρος φῶς ἀπ᾿ τὸ συναξάρι...
Μιᾶς νεανίδος Μάρτυρος φῶς ἀπ᾿ τὸ συναξάρι...
Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Ἀνεβαίνουμε στὸ καθολικὸ γιὰ τὴν παράκληση τοῦ Ἁγίου Σίμωνος καὶ τῆς Ἁγίας Μαγδαληνής. Δέκα τὸ πρωί, μὲ τὴν δική μας ὥρα, στὸ στερέωμα τῆς Πέτρας. Ἐδῶ σημαίνει ὀγδόη βυζαντινή, κοντὰ στὸ μεσώριο τῆς ἕκτης. Ὑψώθητι ἐπὶ τοὺς Οὐρανοὺς ὁ Θεὸς καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἡ δόξα σου. Δυὸ παρακαλοῦνται νὰ μεσιτεύσουν στὸν Δεσποτικὸ θρόνο. Ὁ Ἅγιος Σίμων, ὁ αἰώνιος οἰκιστὴς καὶ προστάτης, μὰ καὶ ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ἡ μόνη Ἁγία ποὺ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τιμᾶται ὡς σὺν κτήτορας.
Λίθου παντός, τὸν νοῦν ὑπάρχων στεῤῥότερος, Πὲτρᾳ Σίμων, οἶκον ᾠκοδόμησας, ἐν σεαυτῷ Πέτραν τὸν Χριστόν, ἔχων ἐνοικοῦντα, καὶ νοερῶς καταυγάζοντα· ἐδείχθης τε ὁσίων, ἀρετῆς σταθερότης, διαπρέψας ἐνθέοις χαρίσμασι.
Χεῖρά σου σεπτήν, Μυροφόρε ἀσπαζόμεθα, τὴν προσψαύσασαν τοὺς πόδας τοῦ Χριστοῦ, ἣν προσκυνοῦντες, πάσης νόσου ἐκλυτρούμεθα.
Μπλέκονται τὰ παρακλητικὰ λόγια τόσο περίτεχνα. Τὸ παρὰ τοὺς φυσικοὺς νόμους θεμέλιωμα τῆς Μονῆς πάνω στὸν γρανιτένιο βράχο, μὲ τὴ Θυραϊκὴ λάβα νὰ δένει τὸ πρῶτο χτίσμα καὶ ἡ συγκλονιστικὴ ζεστάδα ἀπὸ τὸ πάντιμο χέρι τῆς Ἁγίας, μαρτυροῦν τὴν ἀδιάκοπη καὶ ὁλοζώντανή τους παρουσία ἐδῶ. Τὸ τρισάγιο διαβάζεται ἀπὸ τὸν ἡλικιωμένο μοναχό, τονισμένο μὲ μιὰ ἀσυνάντητη ἔμφαση. Τίποτα ἐδῶ δὲν πρέπει νὰ ἀλλοιώνῃ ἡ δύναμη τῆς συνήθειας.
Τὰ μεγαλυνάρια στὸ τέλος τῆς παράκλησης, ὑψώνουν τῆς ψυχῆς μας τὰ χέρια καὶ ἐκλιπαροῦν γιὰ διάσωσμα. Πάλι ἀλλιῶς τονίζονται οἱ λέξεις. Γράφτηκε καὶ πιὸ πάνω: Ὁ χρόνος φαίνεται νὰ λιγοστεύῃ. Ἡ Μακροθυμία Του, βλασφήμως δοκιμάζεται.
Ὕψωσον τὰς χεῖρας σου πρὸς Θεόν, ὑπὲρ τῆς σῆς ποίμνης, θεοφόρε Σίμων σοφέ, καὶ τοῦτον δυσώπει πολλῶν ἀμπλακημάτων, ῥυσθῆναι καὶ μελλούσης ὀργῆς τοὺς δούλους σου.
Τοὺς ἀσπαζομένους εὐλαβῶς, τὴν σεπτὴν σου χεῖρα, τὴν μυρίσασαν τὸ Χριστοῦ, σῶμα Μυροφόρε, διάσωζε ἐκ βλάβης, καὶ πάσης ἐπηρείας, νόσων καὶ θλίψεων.
Λίθου παντός, τὸν νοῦν ὑπάρχων στεῤῥότερος, Πὲτρᾳ Σίμων, οἶκον ᾠκοδόμησας, ἐν σεαυτῷ Πέτραν τὸν Χριστόν, ἔχων ἐνοικοῦντα, καὶ νοερῶς καταυγάζοντα· ἐδείχθης τε ὁσίων, ἀρετῆς σταθερότης, διαπρέψας ἐνθέοις χαρίσμασι.
Χεῖρά σου σεπτήν, Μυροφόρε ἀσπαζόμεθα, τὴν προσψαύσασαν τοὺς πόδας τοῦ Χριστοῦ, ἣν προσκυνοῦντες, πάσης νόσου ἐκλυτρούμεθα.
Μπλέκονται τὰ παρακλητικὰ λόγια τόσο περίτεχνα. Τὸ παρὰ τοὺς φυσικοὺς νόμους θεμέλιωμα τῆς Μονῆς πάνω στὸν γρανιτένιο βράχο, μὲ τὴ Θυραϊκὴ λάβα νὰ δένει τὸ πρῶτο χτίσμα καὶ ἡ συγκλονιστικὴ ζεστάδα ἀπὸ τὸ πάντιμο χέρι τῆς Ἁγίας, μαρτυροῦν τὴν ἀδιάκοπη καὶ ὁλοζώντανή τους παρουσία ἐδῶ. Τὸ τρισάγιο διαβάζεται ἀπὸ τὸν ἡλικιωμένο μοναχό, τονισμένο μὲ μιὰ ἀσυνάντητη ἔμφαση. Τίποτα ἐδῶ δὲν πρέπει νὰ ἀλλοιώνῃ ἡ δύναμη τῆς συνήθειας.
Τὰ μεγαλυνάρια στὸ τέλος τῆς παράκλησης, ὑψώνουν τῆς ψυχῆς μας τὰ χέρια καὶ ἐκλιπαροῦν γιὰ διάσωσμα. Πάλι ἀλλιῶς τονίζονται οἱ λέξεις. Γράφτηκε καὶ πιὸ πάνω: Ὁ χρόνος φαίνεται νὰ λιγοστεύῃ. Ἡ Μακροθυμία Του, βλασφήμως δοκιμάζεται.
Ὕψωσον τὰς χεῖρας σου πρὸς Θεόν, ὑπὲρ τῆς σῆς ποίμνης, θεοφόρε Σίμων σοφέ, καὶ τοῦτον δυσώπει πολλῶν ἀμπλακημάτων, ῥυσθῆναι καὶ μελλούσης ὀργῆς τοὺς δούλους σου.
Τοὺς ἀσπαζομένους εὐλαβῶς, τὴν σεπτὴν σου χεῖρα, τὴν μυρίσασαν τὸ Χριστοῦ, σῶμα Μυροφόρε, διάσωζε ἐκ βλάβης, καὶ πάσης ἐπηρείας, νόσων καὶ θλίψεων.
Στὴν τράπεζα ἀλάδιαγα ρεβίθια, δυὸ ἄκοπες μικρὲς ντομάτες ποὺ μοσχοβολᾶνε ἁγνὴ γῆ, μιὰ φέτα ζυμωτὸ ψωμί, λίγος χαλβᾶς καὶ μαῦρο σταφύλι. Δευτέρα, μέρα νηστείας στὸ Ὅρος. Τιμῶνται ἔτσι οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι, ποὺ πάντα συμπαραστέκονται στὴν μοναχικὴ πορεία θυσίας καὶ αὐταπάρνησης. Πάντων χωρισθέντες καὶ πᾶσιν συνηρμοσμένοι.
Στὴν κορυφὴ δὲν κάθεται ὁ ἡγούμενος Ἐλισσαῖος. Ἔχει παραχωρήσῃ τὴ θέση του καὶ βρίσκεται στὰ ἀριστερά. Δεσπότης σήμερα στὴν Σιμωνόπετρα, ἀπὸ τὰ μέρη τὰ ἀνάστατα καὶ ἀνειρήνευτα ἐδῶ καὶ χρόνια, τὰ μέρη τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας τῆς Λαοδικείας καὶ τῆς Συρίας. Τὸ πρόσωπό του, μαρτυρᾷ τὸ γενναῖο του φρόνημα. Τόσο δύσκολη καὶ ἐπικίνδυνη ἡ ἀποστολή του. Ἐδῶ ὁπλίζεται μὲ τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. Παίρνει δύναμη γιὰ νὰ συνεχίσει στὰ μαρτυρικὰ χώματα τῆς Ποιμαντορίας του. Ἐκεῖ ποὺ ἐκδιωγμένοι Χριστιανοί, ὅλο καὶ ἐπιστρέφουν νὰ ξαναϋψώσουν τὸν Σταυρό.
Ὁ διαβαστὴς Μοναχός, συνεχίζει ἐκφώνως νὰ ἀναγιγνώσκῃ τὸ μαρτύριο τῆς νεομάρτυρος Ἁγίας Ἀκυλίνας ποὺ χθὲς ἑόρταζε. Ὁ πατέρας της δειλὸς ἐξωμότης, προτιμᾶ τὰ πρόσκαιρα. Ἡ μάνα της μὲ ψυχὴ ἀνδρεία, τὴν προτρέπει νὰ μαρτυρήῃι καὶ νὰ κερδίσῃ τὰ αἰώνια. Ἡ νεαρὴ Ἀκυλίνα ἀκολουθεῖ Ἐκεῖνον, σηκώνοντας τὸν Σταυρό της. Μιὰ πληγὴ τὸ σῶμα της. Ἡ γῆ τῆς Μακεδονίας, ρουφᾶ στὰ σπλάχνα της τὸ αἷμα, ποὺ σὰν ποτάμι τρέχει. Τρεῖς μέρες ἀπάνθρωπα οἱ τοῦρκοι τὴν βασανίζουν. Καὶ ἔπειτα, σχεδὸν πεθαμένη τὴν πᾶνε στὴν μάνα της, νὰ ὑποφέρῃ κι αὐτή, νὰ σχίσῃ τὴν καρδιὰ ἐκείνης, ἡ δίστομη ρομφαία τῆς ὁμολογίας.
27 Σεπτεμβρίου τοῦ 1764 ἦταν, ὅταν ἡ Ἁγία στὰ δεκαεννιά της, ἔφυγε γιὰ τὴ χορεία τῶν Ὀσιοπαρθενομαρτύρων. Ἀκοῦμε τὸν Δεσπότη πολὺ συγκινημένο νὰ λέῃ ἀπευθυνόμενος στὸν Γέροντα Ἐλισσαῖο: -Ἡ γνώση εἶναι Φῶς Γέροντα! Πόσο δίκιο ἔχει ὁ γενναῖος Ποιμενάρχης. Τὸ φῶς τοῦ συναξαριοῦ, σὰν ἐκεῖνο τὸ Ἅγιο ποὺ κατέβαινε πάντα ἀπ᾿ τὸν Οὐρανὸ καὶ φώτιζε τὰ ξεψυχισμένα σώματα τῶν μαρτύρων, σπάει τὰ σκοτάδια τῆς σύγχρονης ὀκνηρίας καὶ τῆς χλιαρότητας. Κάνει τὸ Ζαγκλιβέρι τῆς Θεσσαλονίκης νὰ γειτνιάζῃ τόσο μὲ τὸ Χαλέπι καὶ τὴ Χόμς.
27 Σεπτεμβρίου τοῦ 1764 ἦταν, ὅταν ἡ Ἁγία στὰ δεκαεννιά της, ἔφυγε γιὰ τὴ χορεία τῶν Ὀσιοπαρθενομαρτύρων. Ἀκοῦμε τὸν Δεσπότη πολὺ συγκινημένο νὰ λέῃ ἀπευθυνόμενος στὸν Γέροντα Ἐλισσαῖο: -Ἡ γνώση εἶναι Φῶς Γέροντα! Πόσο δίκιο ἔχει ὁ γενναῖος Ποιμενάρχης. Τὸ φῶς τοῦ συναξαριοῦ, σὰν ἐκεῖνο τὸ Ἅγιο ποὺ κατέβαινε πάντα ἀπ᾿ τὸν Οὐρανὸ καὶ φώτιζε τὰ ξεψυχισμένα σώματα τῶν μαρτύρων, σπάει τὰ σκοτάδια τῆς σύγχρονης ὀκνηρίας καὶ τῆς χλιαρότητας. Κάνει τὸ Ζαγκλιβέρι τῆς Θεσσαλονίκης νὰ γειτνιάζῃ τόσο μὲ τὸ Χαλέπι καὶ τὴ Χόμς.
Ἡσυχία στὴν Τράπεζα. Περιμένουμε τὴν ἀπόλυση καὶ τὴν εὐχὴ τῶν περισσευμάτων. Προλαβαίνω νὰ «κλέψω» λόγια Μοναχῶν Ἁγίων, ποὺ εἰκονίζονται ἐξαιρετικὰ στὸν ἀπέναντί μας τοῖχο: «Ὁ καρπὸς τῆς προσευχῆς εἶναι ἡ ἀγάπη» λέει ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης . «Ἰησοῦς Χριστὸς τὸ γλυκὺ πρᾶγμα καὶ ὄνομα, τὸ νοητὸ μύρο» διαλαλεῖ ὁ Ἅγιος Θεόφιλος ὁ Παντοκρατορινός. Ὁ Μάρτυρας προστάτης τῆς Καρακάλλου Ἅγιος Γεδεῶν: «Τὸ μαρτύριον ἀποκάθαρσις ἁμαρτιῶν μετὰ δόξης». Ὁ Πατροκοσμᾶς ἐπαναλαμβάνει τοῦ ψαλμωδοῦ: «Διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχὴν» Ἀσκητικὲς οἱ μορφὲς τῶν Σιμωνοπετριτῶν πατέρων. Ἔχουν πάψει ἐδῶ καὶ πολὺ ὥρα νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὴν τροφὴ τοῦ σώματός τους. Λιγοστὸ τὸ φαγητό τους. Ἀχόρταστη ἡ ψυχή τους γιὰ ρήματα ζωῆς αἰωνίου. Εὐλογημένη ἀντίφαση. Στὸ δι εὐχῶν, κοιτῶ τὸν Ἅγιο Νικόδημο ποὺ δίνει τὴν ἀπάντηση: «Ποτὲ μὴν κορέννυσαι ἐπικαλούμενος τὸν Ἰησοῦν».
Νώντας Σκοπετέας
2016
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ἡμερολόγιο Ὅρους Ἁγίου μὲ τίτλο: «Δὲν χαμηλώνει ὁ Ἄθωνας» καὶ ὁμότιτλη ἐκπομπὴ στὴν ὁποία διαβάζονται ἐκτενῆ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς κ. Μαρίας Ξανθάκη: «Ἁγία Ἀκυλίνα ἡ Ζαγκλιβερινή».
Δὲν πᾶνε παραπάνω ἀπὸ δέκα χρόνια ποὺ ἡ Ἁγία Κυράννα ἐμφανίστηκε, γιὰ νὰ φανερώσῃ σὲ ὅλους μας τὴν φίλη της καὶ γνήσια φίλη τοῦ Χριστοῦ μας Ἀκυλίνα. Συγκλονιστικὸ θαῦμα, ποὺ εἶναι ἀλήθεια πὼς ἐλάχιστα ταιριάζει στὴν ὀρθολογικὴ καὶ εἰδωλολάτρισσα ἐποχή μας.
Μιὰ ἐποχὴ ποὺ ὁλοκληρωτικὰ καὶ ραγδαία συσχηματίζεται μὲ τὸ μάταιο καὶ τὸ ἐφήμερο, λοιδορῶντας σχεδὸν ὅ,τι γεννάει προοπτικὴ αἰωνίου. Μεταλλαγμένη παρὰ φύσει, παραμορφωμένη ἐποχή, ποὺ ἀπορρίπτει ὅ,τι μεταμορφώνει καὶ ἀνακαινίζει. Οἱ νέοι αὐτῆς τῆς ἐποχῆς στὴν πλειονότητά τους, ἀγνοοῦν καὶ ἀπομακρύνονται βιαστικὰ ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ «δεῦρο ἀκολούθει μοι» τοῦ Χριστοῦ μας πρὸς τὸν πλούσιο νεανίσκο.
Ὁ ἡδυπαθὴς καὶ ταχύτατος συρμὸς μὲ τά... ἀσταμάτητα δρομολόγια, φαντάζει στὰ μάτια τους ἀσύγκριτος μὲ τὰ ἀργά, συρτὰ καὶ κοπιώδη ἀνηφορικὰ βήματα τοῦ Γολγοθᾶ... Μὰ καὶ σήμερα, δόξα τῷ Θεῷ, ὑπάρχουν Ἀκυλίνες καὶ Κυράννες καὶ Ἰωάννηδες Μονεμβασιῶτες! Ἐγγυᾶται ὁ Χριστὸς πὼς δὲν θὰ ἀφήσει ἀμάρτυρή Του καμιὰ περίοδο τῆς Ἱστορίας, ἀκόμη καὶ τὴν σημερινή, τὴν τόσο Θεοστυγή. Ἀκήρατες πλευρὲς Του θὰ ξεπροβάλλουν ἕως τὸ τέλος της. Στεφάνια ἀφθαρσίας καὶ Ἀθανασίας πανευωδέστατα καὶ μυρίπνοα λείψανα ποὺ φέρουν πάνω τους τὰ στίγματα τῆς μαρτυρικῆς πίστης. Δὲν ὑπάρχει ἀνώδυνη Ὀρθοδοξία μᾶς μηνύουν οἱ Ἅγιοι ἀγωνιστές! Δίχως Σταυρὸ δὲν θὰ ἀναστηθῇ ἡ ζωή... Θαρσεῖτε!
Νώντας Σκοπετέας
Ἀποσπάσματα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπὴ Νοέμβριος 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου