Περί ευλάβειας

Ευλάβεια είναι ο φόβος του Θεού, η συστολή, η πνευματική ευαισθησία. Οι κινήσεις του ευλαβούς είναι λεπτές, προσεγμένες. Αισθάνεται έντονα την παρουσία του Θεού, των Αγγέλων, των Αγίων. Νιώθει δίπλα του τον Φύλακα Άγγελο να τον παρακολουθεί.

Ζει απλά, αγνά και αγιασμένα. Παντού συμπεριφέρεται με προσοχή και συστολή και νιώθει ζωντανά όλα τα ιερά. Δεν βάζει λ.χ. εκεί που κάθεται, στον καναπέ ή στην καρέκλα, το Ευαγγέλιο ή ένα πνευματικό βιβλίο κ.λπ. Αν δει μια εικόνα, σκιρτά η καρδιά του, βουρκώνουν τα μάτια του. 

Αλλά και μόνον το όνομα του Χριστού να δει κάπου γραμμένο, το ασπάζεται και αυτό με ευλάβεια και γλυκαίνεται εσωτερικά η ψυχή του. Ακόμη και ένα κομματάκι από εφημερίδα αν βρει κάτω πεταμένο, που να γράφει λ.χ. το όνομα του Χριστού, σκύβει, το μαζεύει, το ασπάζεται με ευλάβεια και στενοχωριέται που ήταν πεταμένο. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Ο Γέρο-Γεώργιος Λαζάρ και οι μαθητές του

Ο Γέρο-Γεώργιος απέκτησε αρκετούς μαθητές, οι οποίοι τον μιμήθηκαν στον τρόπο της ζωής του. Περπατούσαν και αυτοί ξυπόλυτοι, διάβαζαν το Ψαλτήριο ημέρα και νύχτα και προσεύχονταν για τους φτωχούς και δυστυχισμένους ανθρώπους. 

Μνημονεύουμε εδώ τον Γέρο-Μιχάλη από το Μπρούστουρι, τον Ιωάννη Αποστόλου από το χωριό Μπουχούσι, τον μοναχό Αθανάσιο Παβαλούκα από το μοναστήρι Νεάμτς, ο οποίος περπατούσε ξυπόλυτος και κοιμόταν στο σκαμνί.

Επίσης είναι ο πρωτοσύγκελλος Ιωσήφ Κρατσιούν από το μοναστήρι Νεάμτς και ο αρχιμανδρίτης π. Ιωαννίκιος Μορόϊ, ηγούμενος της μονής Συχαστρία, ο οποίος ουδέποτε φόρεσε παπούτσια και κάλτσες, παρά μόνο τσαρούχια. Είχε επίσης και ικανό αριθμό γυναικών, μερικές από τις οποίες έστειλε να μονάσουν στα μοναστήρια Βαράτεκ και Αγαπία, κατά την επιθυμία τους.

ΠΟΛΩΝΙΑ: Σφοδρές αντιδράσεις και επεισόδια σε πορεία των ομοφυλόφιλων

Το Białystok (Μπιάλιστοκ) είναι η μεγαλύτερη πόλη στην βορειοανατολική Πολωνία και η δεύτερη πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της χώρας. Βρίσκεται κοντά στα σύνορα της Πολωνίας με την Λευκορωσία. 

  Το Σάββατο (20/07/2019), πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην πόλη, μια παρέλαση «ισότητας». Αρκετές εκατοντάδες άτομα συμμετείχαν σε αυτήν. 

Ταυτόχρονα, πραγματοποιήθηκαν αρκετές άλλες αντι-συγκεντρώσεις στην πόλη, καθώς υπήρχε αυτοοργάνωση πολλών πολιτών οι οποίοι θέλησαν να δείξουν την έντονη αντίδρασή τους στην εκδήλωση αυτήν. 

Μυαλά αποπροσανατολισμένα από το διαδίκτυο: Ένας απελπισμένος καθηγητής μιλά για τους φοιτητές του

Μετάφραση: Μάριος Νοβακόπουλος, διεθνολόγος

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ

Το ακόλουθο κείμενο αποτελεί επιστολή ανωνύμου καθηγητή πανεπιστημίου στις ΗΠΑ, ο οποίας διδάσκει στον τομέα των θετικών και εφαρμοσμένων επιστημών (STEM: Science, Technology, Engineering, Mathematics), προς την στήλη του συντηρητικού δημοσιογράφου Rod Dreher στο περιοδικό The American Conservative.  

Καθώς η εν λόγω στήλη συχνά πραγματεύεται ζητήματα υπερβολικής χρήσεως των τεχνολογικών μέσων και των αρνητικών συνεπειών τους στην κοινωνία και την ανάπτυξη του προσώπου, ο καθηγητής περιγράφει την άθλια διανοητική κατάσταση στην οποία βρίσκει τους περισσοτέρους φοιτητές του.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Εξηγείστε μας Σεβασμιότατε

Με μεγάλη απογοήτευση αλλά όχι κι έκπληξη, ακούσαμε προσφάτως τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως, να προβαίνει σε ανήκουστες δηλώσεις που προσβάλλουν το ορθόδοξο φρόνημα του λαού. Δηλώσεις με τεράστιες προεκτάσεις. Ίσως είναι τυχαίες, ίσως είναι δηλώσεις  «λαγός», προπομπός γι’ αυτά που έρχονται.

Οι δηλώσεις αυτές αφορούν το Λόγο του Θεού. Το Ιερό Ευαγγέλιο.

Ζήσαμε στα πλαίσια του οικουμενιστικού κινήματος μεγάλη προσβολή της πίστεως. Αναγνωρίζοντας μυστήρια στους αιρετικούς και στους σχισματικούς. Οι «ορθόδοξοι» οικουμενιστές δέχονται την ύπαρξη Αληθείας στα αντίχριστα δόγματα των αιρετικών.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ ἰδιοτέλεια ἐμποδίζει τὴν ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεὸ

– Γέροντα, μοῦ εἴχατε πεῖ νὰ γεμίση ἡ μπαταρία μου μὲ πνευματικά. Πῶς θὰ γίνη αὐτό;

– Νὰ καλλιεργήσης τὴν πνευματικὴ ἀρχοντιά, τὸ φι­λότιμο, γιὰ νὰ φύγη ἡ ἰδιοτέλεια. Ἡ ἰδιοτέλεια ἐμπο­δίζει τὴν προσευχή, γιατὶ χωρίζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν Θεό· δημιουργεῖ μόνωση. Ξέρεις τί θὰ πῆ μόνωση; Εἶναι σὰν νὰ σοῦ λέη ὁ Θεός: «Δὲν σὲ καταλαβαίνω, παιδάκι μου!».

[//35] – Μπορεῖ, Γέροντα, ἕνας μοναχὸς νὰ εἶναι συνεπὴς στὰ πνευματικά του καθήκοντα καὶ νὰ ὑστερῆ στὴν θυσία, στὴν ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφούς;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Παντελεήμων ὁ Μεγαλομάρτυρας καὶ Ἰαματικός 

Γαλακτόμικτον, Μάρτυς, αἷμα σῆς κάρας,
Δι' ἣν ὑδατόμικτον ὁ Χριστὸς χέει.
Φάσγανον ἑβδομάτῃ λάχεν εἰκάδι Παντελεήμων.

Τὸν καιρὸ ποὺ τὰ μαῦρα σύννεφα τῆς εἰδωλολατρείας σκέπαζαν ἀπειλητικὰ ὅλη τὴν οἰκουμένη, στὰ τέλη δηλαδὴ τοῦ τρίτου αἰώνα μετὰ Χριστόν, γεννήθηκε στὴ Νικομήδεια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ὁ Ἅγιος μεγαλομάρτυρας Παντελεήμων. Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη αὐτοκράτορας τῆς Ρώμης ἦταν ὁ φοβερὸς διώκτης τῶν Χριστιανῶν, ὁ Μαξιμιανός.

Ο ανεξίκακος γέροντας

Ο μακάριος αββάς Ζωσιμάς διηγήθηκε ότι κάποιος γέροντας γειτόνευε με ένα κοινόβιο και ήταν πάρα πολύ καλός και πράος, γι’ αυτό και οι μοναχοί του κοινοβίου τον υπεραγαπούσαν και τον σέβονταν. 

Κοντά στον γέροντα έμενε και κάποιος άλλος αδελφός.

 

Μια μέρα που ο γέροντας έλειπε, ο αδελφός, παρακινημένος από τον εχθρό, πήγε, άνοιξε το κελλί του γέροντα, μπήκε μέσα, πήρε όλα τα πράγματα και τα βιβλία του και έφυγε. 

Μετά από λίγο γύρισε ο γέροντας, βρήκε το κελλί του ανοιχτό, μπήκε μέσα και δεν βρήκε τα πράγματά του. Πήγε τότε να πει στον αδελφό τι του συνέβη.

Αγιομάχος οικουμενιστής προσβάλλει την μνήμη του Προφήτη Ηλία

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, 

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

Ποιοί εὐθύνονται γιά τό ἁγιομαχικό κλῖμα

1. Ἀντιοικουμενιστής ὁ προφήτης Ἠλίας.
Γιά δύο βασικῶς λόγους ὅσοι ἀκολουθοῦν τόν Οἰκουμενισμό – Συγκρητι­σμό τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου δέν τά πᾶνε καλά μέ τόν ἔνδοξο καί πυρφόρο προφήτη Ἠλία. 

Ἐν πρώτοις, διότι καταπολέμησε ἀποφασιστικά καί ἔμπρακτα, περισσότερο ἀπό τούς ἄλλους προφῆτες, τόν θρησκευτικό Συγκρητισμό – Οἰκουμενισμό τῆς ἐποχῆς του, ὑποστάς γι᾽ αὐτό διωγμούς καί ταλαιπωρίες, «ἐν ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς»¹ ἀπό τόν βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραήλ Ἀχαάβ καί τήν εἰδωλολάτρισσα σύζυγό του Ἰεζάβελ, ἡ ὁποία ἐπέβαλε στούς Ἰσραηλίτες τήν προσκύνηση τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θεοῦ Βάαλ, ἀντίστοιχου πρός τόν ἑλληνικό θεό Δία. 

Είσαι Eθισμένος στα Κοινωνικά Μέσα;

Γράφει η Φωτεινή Μαστρογιάννη

Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει και σύγχρονους τρόπους εθισμού. Οι τρόποι αυτοί είναι τόσο ισχυροί όσο είναι ο εθισμός στα ναρκωτικά. Ένας από αυτούς είναι η υπερβολική χρήση του κινητού τηλεφώνου και τα κοινωνικά μέσα. Πολλές φορές, το ένα συμπληρώνει το άλλο, το κινητό τηλέφωνο, δηλαδή, χρησιμοποιείται για να είναι διαρκής η επαφή με τα κοινωνικά μέσα.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία του 2017, 4 εκατ. Έλληνες συνδέονταν καθημερινά με το Facebook και 3,4 εκατ συνδέονταν μέσω του κινητού τους τηλεφώνου ενώ γενικότερα η χρήση των κοινωνικών μέσων ήταν μεγαλύτερη του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Ο κορυφαίος Έλληνας γιατρός του Columbia: Ο Καρμπαλιώτης σώζει καρδιές χωρίς να τις ανοίγει!

Συνέντευξη στον ΝΙΚΟ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ, HELLAS JOURNAL

Τον γνώρισα πριν έναν ακριβώς χρόνο, όχι κάτω από τις καλύτερες συνθήκες. Η σύζυγος μου αναγνώστηκε με κλειστή την κεντρική αρτηρία της καρδίας. Δυο καθετηριασμοί στο Νοσοκομείo του NYU (New York University) δεν στάθηκαν αρκετοί για να ανοίξει η αρτηρία. 

Ο γιατρός του NYU μας είπε: “Σηκώνω τα χέρια ψηλά, μόνο ο Δημήτρης Καρμπαλιώτης στο Columbia μπορεί να την ανοίξει χωρίς να χρειαστεί εγχείρηση (ανοικτής καρδίας)”. Με κομμένα τα πόδια βρεθήκαμε στο Columbia.

“Μην ανησυχείτε, έχουμε 90-95% πιθανότητα να την ανοίξουμε χωρίς εγχείρηση bypass”, μας είπε ο Δρ. Δημήτρης Καρμπαλιώτης. Τέσσερις και πλέον ώρες αγωνίας, έμαθα τις γωνίες του “τεράστιου” Columbia απέξω και ανακατωτά: 

Το ρολόι του πατέρα.... (Εξαιρετικό)

Το ακόλουθο κείμενο δημοσιεύτηκε την 21 Σεπτεμβρίου του 1957 στην εφημερίδα της Άρτας «Ελεύθερος Λόγος» από τον Αρτινό Ιατρό Κωνσταντίνο Κοντογιάννη(1912-1979), χειρούργο και γενικό διευθυντή του Νοσοκομείου του Μονάχου την περίοδο 1954-1961. 

«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Άρτα, δίπλα σ’ ανθρώπους φτωχούς αλλά έντιμους, που στερήθηκαν πολλά για να μου δώσουν μια καλύτερη ζωή. 

Το θαύμα της Αγίας Παρασκευής που εξάλειψε την ισπανική γρίπη

Συγκλονιστικές μαρτυρίες-η σωτήρια παρέμβαση πριν 100 χρόνια, που έσωσε αμέτρητες ζωές στο Θέρμο από την επιδημία η οποία «θέριζε» την Ελλάδα και την Ευρώπη.

                                             

Η ζωή χωρίς την Αγάπη είναι στενεμένη και λίγη. Γι’ αυτό και όσοι ζουν στην αλήθεια του το θαύμα, ζουν στον κραδασμό της Αναστημένης Αγάπης. Το θαύμα δεν χάνεται, βρίσκεται στη καρδιά όσων το έζησαν και η μνήμη δυναμώνει και οι μελλοντικοί άνθρωποι ζουν τα θαύματα, σαν να έγιναν στον δικό τους καιρό κι ας τα έκανε ο Θεός πριν δυο χιλιετίες, ή πριν εκατό χρόνια. 

Παρόμοια ζωντανό παραμένει σήμερα το θαύμα που έκανε η Αγία Παρασκευή πριν 100 χρόνια και εξαφάνισε τη θανατηφόρα ισπανική γρίπη από την περιοχή του Θέρμου στην Αιτωλοακαρνανία. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019

Ἡ Ἁγία Παρασκευὴ ἡ Ὁσιομάρτυς

 Θεῷ παρεσκεύασας ἁγνὸν ὡς δόμον,
Σαυτὴν ἄγουσα, Σεμνή, εἰς κατοικίαν.
Παρασκευὴν ἔκτανεν εἰκάδι χαλκὸς ἐν ἕκτῃ.

Ἡ Ἁγία Ὁσιομάρτυς Παρασκευή, καταγόταν ἀπὸ τὴν Ρώμη, οἱ δὲ γονεῖς της Ἀγάθων καὶ Πολιτεία ἦταν χριστιανοί.

Αιρετικοί είναι μόνο όσοι καταδικάστηκαν από Ορθόδόξη Σύνοδο; ΟΧΙ:

Δημήτριος Βερβάτης

Ὁ ἅγ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ἐπί τοῦ θέματος τούτου ἀναφέρει τά ἑξῆς: 

«...εἰδυῖα ὅτι αἵρεσις, φεύγῃ τήν αἵρεσιν, ἤγουν τούς αἱρετικούς, τοῦ μήτε κοινωνεῖν αὐτοῖς μήτε ἀναφέρειν ἐν τῇ εὐαγεστάτῃ αὐτῆς μονῇ ἐπί τῆς θείας Λειτουργίας˙ ὅτι μέγισται ἀπειλαί κεῖνται παρά τῶν ἁγίων ἐκφωνηθεῖσαι τοῖς συγκαταβαίνουσιν αὐτοῖς μέχρι καί ἑστιάσεως. 

Μοναχός Αββακούμ Ιβηρίτης (1892 – 25 Ιουλίου 1943)

Ο κατά κόσμον Αθανάσιος Γούσης γεννήθηκε στη Ραιδεστό της Ανατολικής Θράκης το 1892 από φτωχούς γονείς.

Οκτάχρονος ορφάνεψε και ήλθε μ’ ένα συγγενή του στο Άγιον Όρος και για μία δωδεκαετία διακόνησε τη μονή Ιβήρων.

Κατόπιν, το 1924, φόρεσε το τίμιο του μοναχού ένδυμα και μετά μία δεύτερη δωδεκαετία εστάλη σ’ ένα μετόχι της μονής στη Σπάρτη.

Από το Ιβηρίτικο αυτό μετόχι, το 1932, πήγε στη μονή των Αγίων Τεσσαράκοντα. Κατόπιν αποβλέποντας στη δική του και των άλλων ωφέλεια μετέβαινε από μοναστήρι σε μοναστήρι και από χωριό σε χωριό, για να βοηθήσει ανήμπορους και ασθενείς.

Αυτή είναι η πραγματική απειλή για τους χρήστες του FaceApp – Spoiler: δεν είναι η Ρωσία

Οι ειδικοί για την ασφάλεια στο διαδίκτυο προειδοποίησαν ότι οι χρήστες θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στο από όπου κατεβάζουν εφαρμογές και να διαθέτουν αξιόπιστη προστασία κακόβουλου λογισμικού στις συσκευές τους.

Ο Αμερικανός γερουσιαστής Τσακ Σούμερ προέτρεψε το FBI και την Ομοσπονδιακή Εμπορική Επιτροπή να εξετάσουν τους πιθανούς κινδύνους που θέτει η πλέον πρόσφατη τρέλα στο διαδίκτυο, την γνωστή σε όλους μας εφαρμογή FaceApp ένα πρόγραμμα που αναπτύχθηκε στη Ρωσία και επιτρέπει στους χρήστες του να φαίνονται πολύ μεγαλύτεροι στις φωτογραφίες τους από ότι πραγματικά είναι.

Η εταιρία παροχής διαδικτυακής ασφάλειας ESET αποκάλυψε ότι υπάρχει πράγματι μια πολύ απτή απειλή που σχετίζεται με το FaceApp (αν και δεν έχει καμία σχέση με το ίδιο το πρόγραμμα).

Δεν ήταν σεισμός, ήταν δοκιμή (;)

γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Ήταν φυσιολογικός ο σεισμός στην Αττική ή ήταν προϊόν σεισμικού όπλου; Ήταν δηλαδή μία δοκιμή; Ώστε όταν αποφασίσουν το πότε θα δημιουργήσουν τον μεγάλο σεισμό, να είναι σίγουροι ότι θα επιτύχουν.

Κατ’ αρχήν, σ’ όλον τον κόσμο όλο και εκτενέστερα γίνονται αναφορές για τα σεισμικά όπλα από ειδικούς επιστήμονες καθώς και από πολιτικούς. Μόνο εδώ, στην Ελλάδα, τέτοια θέματα ανήκουν στην φαντασία και υπάρχουν μερικοί που ακόμα αμφιβάλουν για την ύπαρξη τέτοιου είδους όπλων. 

Στην χώρα μας έχει επιβληθεί εθνικός σκοταδισμός από τους πολιτικούς της μεταπολίτευσης και τους συνεργούς τους δημοσιογράφους, που όπως θα έχετε παρατηρήσει είναι πάντοτε συμπολίτευση. 

Εσύ γιατί μνημονεύεις τον Πατριάρχη;

Σύντομη απάντηση στο άρθρο του π. Διονυσίου Ταμπάκη «Εσύ μνημονεύεις τον Πατριάρχη;»

Ο π. Διονύσιος Ταμπάκης θεωρεί ότι δεν πρέπει να κάνουμε «αντιπολίτευση» και να «μαχαιρώνουμε την ίδια μας την σάρκα», τον «γέρο-καπετάνιο, θαλασσόλυκο και πολύπειρο στις φουρτούνες της Εκκλησίας μας», τον «ταλαιπωρημένο Πατέρα μας» Πατριάρχη Βαρθολομαίο,

επειδή όταν θα «κατέβει ο Μόσκοβος (Ρώσσος) από τις παγωμένες στέπες και θρονιαστεί στην Πόλη και στην πλάτη μας τότε θα ανασυγκρυαστούμε στον παγωμένο ανασασμό του που μυρίζει φθόνητα προς το πονεμένο γένος μας»!

Πρέπει να φιλάμε το χέρι του παπά;

Πέθανε ο γέροντας ιερέας σας. Στη θέση του ήρθε ένας νεαρός ιερέας, που μόλις αποφοίτησε από την ιερατική σχολή. Με χαρά φιλούσατε το χέρι του γέροντα ιερέα. Αλλά τώρα σας ήρθε ένας νεαρός! Πως να του φιλήσετε το χέρι αφού είναι πολύ νεότερός σας;

Θα σας διηγηθώ μια ιστορία για τον σέρβο βασιλιά Μίλος. Κάποτε θα λειτουργούσε ένας όχι ηλικιωμένος, αλλά πολύ νέος ιερέας. Ο γερο - βασιλιάς ήταν πολύ ευσεβής.

Η Θεία Λειτουργία δεν άρχιζε, αν δεν είχε ακόμη πάει και αυτός στην Εκκλησία. Και όταν επήγε, στάθηκε στη μέση στο θρόνο του, και προσευχόταν όπως όλοι.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019

Ἡ Κοίμηση τῆς Ἁγίας Ἄννας Μητέρας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Μήτηρ τελευτᾷ Μητροπαρθένου Κόρης,

Ἡ τῶν κυουσῶν μητέρων σωτηρία.

Πέμπτῃ ἐξεβίωσε μογοστόκος εἰκάδι Ἄννα.

Ἡ Ἁγία Ἄννα, ἡ μητέρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Λευί.

Ὁ πατέρας της, ποὺ ἦταν ἱερέας, ὀνομαζόταν Ματθᾶν καὶ ἡ μητέρα της Μαρία. Ἡ Ἄννα εἶχε καὶ δυὸ ἀδελφές, τὴν ὁμώνυμη μὲ τὴ μητέρα της Μαρία καὶ τὴ Σοβήν. Καὶ ἡ μὲν Μαρία εἶχε κόρη τὴ Σαλώμη, ἡ δὲ Σοβῆ τὴν Ἐλισάβετ. Καὶ ἡ Ἄννα τὴν Παρθένο Μαρία.

Η γνώση του Θεού

Οι άνθρωποι πρέπει να είναι πεπαιδευμένοι. Ο άνθρωπος πρέπει να μαθαίνει ό,τι μπορεί. Όμως το σχολείο εκπαιδεύει μόνο το νου μας, δε μας διδάσκει πνευματικότητα. Οι περισσότεροι θεολόγοι που διδάσκουν στα σεμινάρια και στις θεολογικές μας σχολές δε ζουν σύμφωνα με ό,τι διδάσκουν.

Κι ωστόσο θα έπρεπε να λειτουργούν ως παράδειγμα για τη νεολαία μας. Δε λειτουργούν έτσι όμως, κι αυτός είναι ο λόγος που η κατάσταση στις σχολές μας δεν είναι καλή.

Το σχολείο δίνει στον άνθρωπο ορθολογική εκπαίδευση αλλά όχι πνευματικότητα. Πρέπει όμως οι νέοι να έχουν ένα ζωντανό παράδειγμα για να διδάσκονται από αυτό, διότι τέτοια παραδείγματα είναι καλύτερα και από τις λέξεις.

Να αναγνωρίζουμε το καλό και να ευγνωμονούμε - Ιερομόναχος Ιουστίνος

Αν λέξεις σαν το «Ευχαριστώ», «Παρακαλώ», «Με συγχωρείς» ακούγονταν πυκνά στην καθημερινότητά μας και κυκλοφορούσαν στην ατμόσφαιρα, ο αέρας θα είχε μεταβληθεί σε άρωμα. 

Τέτοιες λέξεις μεταβάλλονται όχι σπάνια σε μαγικά κλειδιά που ανοίγουν και τις πιο σκουριασμένες και σφιχτοκουμπωμένες καρδιές.

Άλλωστε η αχαριστία πληγώνει τον ευεργέτη και γίνεται συχνά αιτία να ψυχρανθεί ο ζήλος του για το καλό. Διπλό το κακό έτσι: Και αυτός σταματάει τα καλά και οι άλλοι τα στερούνται. Ανθρώπινο είναι δυστυχώς, να περιμένει κανείς κάποια αναγνώριση. 

Εμείς και οι Νέρωνες του Ελληνισμού.... (Θεοφάνης Μαλκίδης)

Θ. Μαλκίδης

Μετά από συκοφαντίες και κατηγορίες που κατέρρευσαν, μετά από διώξεις και αδικία, μπορώ να πω για ακόμη μία φορά ότι με χωρίζουν πολλά, με αυτούς οι οποίοι με τις θέσεις τους και τις πράξεις τους, εντός και εκτός Βουλής, παραδίδουν γη και ύδωρ:

Με χωρίζουν οι απελευθερωτές μας, ο Παύλος Μελάς, τα θύματα της Γενοκτονίας από την Σμύρνη μέχρι την Τραπεζούντα και την Αδριανούπολη, οι δικοί μου άνθρωποι που δολοφονήθηκαν στα κολαστήρια των Ες Ες και της Γκεστάπο, οι άταφοι νεκροί στην Βόρειο Ήπειρο, οι στρατιώτες και οι αγνοούμενοι της Κυπριακής αντίστασης το 1974, ο Ισαάκ και ο Σολωμού, o Κατσίφας, οι μάρτυρες της Πίστης μας και χιλιάδες κεκοιμημένοι και ζωντανοί.

Η συνθήκη της Λοζάνης [20 Νοεμβρίου 1922 - 24 Ιουλίου 1923]

Μετά την ήττα του ελληνικού στρατού στο μικρασιατικό μέτωπο, το καλοκαίρι του 1922, οι Μεγάλες Δυνάμεις, που ευθύνονταν για την σε βάρος της Ελλάδος εξέλιξη των γεγονότων, επιδίωξαν τη διεξαγωγή μιας διάσκεψης και τη σύναψη συνθήκης για τη διπλωματική διευθέτηση της ελληνοτουρκικής διαμάχης.

 

Έτσι, στις 20 Νοεμβρίου 1922 άρχισε το Συνέδριο της Λοζάνης που κατέληξε στην υπογραφή της Συνθήκης της Λοζάνης στις 24 Ιουλίου 1923, με μεγάλες επιτυχίες για την κεμαλική Τουρκία, η οποία αναγνωρίστηκε αυτοδιάθετο και ανεξάρτητο κράτος.