Κανείς ποτέ δεν πρέπει ν΄ απελπίζεται, έστω κι αν έκανε πολλές αμαρτίες, αλλά να ελπίζει ότι θα σωθεί με τη μετάνοια

Του αββά Ησαΐα

Πρόσεχε, αδελφέ, το πονηρό πνεύμα, πού φέρνει τη λύπη στον άνθρωπο. Γιατί είναι φοβερή η καταδίωξη πού σου κάνει, μέχρι να σε ρίξει κάτω. 

Η κατά Θεόν λύπη, αντίθετα, είναι χαρά για σένα, γιατί βλέπεις τον εαυτό σου να στέκεται στο θέλημα του Θεού. Εκείνος πού σου λέει, «Πού θα πάς για να ξεφύγεις; Μετάνοια δεν έχεις!», αυτός είναι εχθρός, πού πασχίζει να κάνει τον άνθρωπο να εγκαταλείψει την εγκράτεια. 

Γιατί η κατά Θεόν λύπη δεν έρχεται στον άνθρωπο με επιθετική ορμή, αλλά ειρηνικά, και του λέει: «Μη φοβάσαι. Έλα πάλι». Γνωρίζει, βλέπεις, ότι ο άνθρωπος είναι αδύνατος, και τον δυναμώνει. 

Με γενναιοφροσύνη αντιμετώπιζε τους λογισμούς, και θα σου γίνουν ελαφρότεροι. Γιατί όποιος τους φοβάται, τον λυγίζουν κάτω από το βάρος τους. 

Όποιος δεν Προσεύχεται είναι νεκρός!

Διότι όποιος δεν προσεύχεται στο Θεό και δεν επιθυμεί να συνομιλή συνέχεια με τον Θεό, είναι άψυχος και νεκρός και δεν σκέπτεται σωστά.

Διότι το πιο μεγάλο σημείο της αφροσύνης μας είναι ακριβώς αυτό, το να μην γνωρίζουμε δηλαδή σωστά το μέγεθος της τιμής και το να μην αγαπήσουμε την προσευχή, το να μην θεωρούμε ψυχικό θάνατο την μη προσκύνησι του Θεού.

Διότι όπως ακριβώς το σώμα μας αυτό είναι νεκρό και μυρίζει άσχημα, όταν δεν είναι μέσα του η ψυχή, έτσι και η ψυχή που δεν παρακινεί τον εαυτό της στην προσευχή, είναι νεκρή και άθλια και ακάθαρτη.

Το ότι όμως πρέπει να θεωρούμε χειρότερο από κάθε θάνατο την στέρησι της προσευχής, μας το διδάσκει ο προφήτης Δανιήλ, ο μεγάλος αυτός προφήτης, ο οποίος προτίμησε να πεθάνη, παρά να στερηθή για τρεις μόνο μέρες την προσευχή. Διότι ο βασιλιάς των Περσών δεν τον διέταξε να ασεβήση, αλλά να προσπαθήση να μην προσευχηθή για τρεις ημέρες (πρβλ. Δαν. 6, 10).

Συνεχίζεται η παραχάραξη της Ιστορίας από την επιτροπή της Αγγελοπούλου

Εγώ σας τα είχα πει ότι με την επιτροπή (καθ’ υποτροπήν) για το 1821 θα έχουμε παρατράγουδα. Δεν μπορούν τα παιδιά να κρατηθούν! Τους δίνεται η ευκαιρία να παραχαράξουν, να διαστρεβλώσουν, να βυσσοδομήσουν κατά της Ιστορίας και θα αφήσουν την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη τα τέκνα του Φαλμεράιερ;

Εδώ έψαχναν ευκαιρίες με το φανάρι, πήγε να κάνει κάτι ένα «δίδυμο» μηδενιστών στο κανάλι του Κηφισού, αλλά έπεσε πάνω τους ο κοσμάκης και γλίτωσε ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης! Βέβαια, δεν γλίτωσαν οι εύζωνες, οι οποίοι από το άλλο μετερίζι του Νέου Φαλήρου δέχθηκαν επίθεση για τα… καλσόν που φοράνε! Και έσπευσε έπειτα από μέρες ο ατυχής Κωνσταντίνος να αρθρογραφήσει για να σώσει την τιμή της εφημερίδας.

Πώς πέρασαν λόγω κορωνοϊού «χρυσά παγκάκια», «πλατινένιες ζαρντινιέρες» & τις «διακοσμητικές πιπεριές»... των 350 ευρώ

Ο «Μεγάλος Περίπατος» ή αλλιώς η «Μεγάλη Ταλαιπωρία» των Αθηναίων και όποιου τολμήσει να περάσει από το κέντρο της πρωτεύουσας, χαρακτηρίστηκε ως έργο «αναγκαίο για την αντιμετώπιση του κινδύνου διασποράς του COVID 19» προκειμένου να αποφύγει τις συνήθεις διαγωνιστικές διαδικασίες και η προμήθεια του να ενταχθεί στις διατάξεις της σχετικής πράξης νομοθετικού περιεχομένου για «κατεπείγοντα μέτρα αποφυγής της διάδοσης του κορωνοϊού»!

Έτσι λοιπόν η αιτιολογία αποδοχής της σκοπιμότητας του έργου για το οποίο υπέβαλε αίτηση ο δήμος Αθηναίων, ήταν «η αποφυγή της διάδοσης του κορωνοϊού».

1 Ἰουλίου 1913 Ἡ Απελευθέρωση της Δράμας – Ο ελληνικός μας στρατός νικητής και τροπαιούχος είσήλθεν είς την Δράμαν!

Άγιος Εθνομάρτυρας και Ιερομάρτυρας Χρυσόστομος Καλαφάτης, Μητροπολίτης Σμύρνης

Ἡ αἰφνιδιαστικὴ βουλγαρικὴ ἐπίθεση ἐναντίον τῶν ἑλληνικῶν καὶ σερβικῶν τμημάτων προκάλυψης, στὶς 16 Ἰουνίου 1913, σήμανε τὴν ἔναρξη τοῦ Δεύτερου Βαλκανικοῦ Πολέμου καὶ ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς κλήθηκε νὰ ὑπερασπιστεῖ τὰ ἐδάφη τῆς Μακεδονίας ποὺ μόλις εἶχαν ἀπελευθερωθεῖ ἀπὸ τὴν τουρκικὴ κατοχή.

Τὸν πόλεμο αὐτὸ χαρακτήρισε ἡ ταχύτητα διεξαγωγῆς τοῦ – διήρκεσε μόνο ἕνα μήνα – ἡ σκληρότητα τῶν μαχῶν καὶ οἱ μεγάλες ἀπώλειες.  

Κορυφαία μάχη αὐτὴ τοῦ Κιλκὶς – Λαχανὰ (9-21 Ἰουνίου), ὅπου οἱ Βούλγαροι ἡττήθηκαν καὶ ὑποχώρησαν σχεδὸν ἄτακτα πρὸς τὰ ὑψώματα τῆς Δοϊράνης καὶ πέρα ἀπὸ τὴ γέφυρα τοῦ Στρυμονικοῦ πρὸς τὴν πεδιάδα τῶν Σερρῶν.

Στὶς 28 Ἰουνίου 1913, ἡ VII Μεραρχία ποὺ ἦταν στὸ δεξιό της διάταξης τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, ἔλαβε διαταγὴ τοῦ Γενικοῦ Στρατηγείου νὰ κατευθυνθεῖ πρὸς τὶς Σέρρες καὶ νὰ ἀπελευθερώσει τὶς Σέρρες, τὴ Δράμα καὶ τὸ Σιδηροκάστρο.

Μετὰ ἀπ’ αὐτὸ ἡ Μεραρχία διέταξε τὰ τμήματά της ποὺ ἦταν στὸ χ. Χείμαρρος (19ο Σύνταγμα Πεζικοῦ καὶ 1ο Σύνταγμα Πεδινοῦ Πυροβολικοῦ) καθὼς καὶ αὐτὰ ποὺ ἦταν στὸ Δασοχώρι (Στρατηγεῖο Μεραρχίας, 21ο Σύνταγμα Πεζικοῦ καὶ πεδινὴ πυροβολαρχία) νὰ συγκεντρωθοῦν στὸ Στρυμονικό, ὥστε ὁλόκληρη ἡ Μεραρχία νὰ διέλθει ἀπὸ τὶς γέφυρες Στρυμονικοὺ καὶ Κουμαριᾶς καὶ νὰ προελάσει πρὸς τὰ βόρεια.

Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Τήν ἄλλη μέρα ἔδωσαν μάχη μέ τούς Τούρκους. Ἐφονεύθησαν ὅλοι, πλήν τοῦ θείου μου...

«Ἕνας θεῖος μου ἦταν στρατιώτης στή Μ. Ἀσία. Ἡ ἐνοματία του, ἦταν καμιά δεκαριά ἄντρες, πῆγαν σέ ἕνα τουρκικό πορνεῖο. Ὁ θεῖος μου δέν ἔκανε τίποτε, δηλαδή εἶχε τό φόβο τοῦ Θεοῦ, ὅ ἴδιος μοῦ τό ἔλεγε, δέν ἔκανε τίποτε, κάθησε ἥσυχα καί δέν ἐπόρνευσε. 

Μάλιστα ἔζησε κάπου 90 τόσα χρόνια, πῶς συνέπεσε, ὁ τελευταῖος πνευματικός -γιατί πάντα ἐξομολογεῖτο- ἐξομολογήθηκε σέ μένα ὁ θεῖος ὁ Χρῆστος! [συγκίνηση]. Λοιπόν, ἀκοῦστε. Τήν ἄλλη μέρα ἔδωσαν μάχη μέ τούς Τούρκους. Ἐφονεύθησαν ὅλοι, πλήν τοῦ θείου μου. Εἶχε τό σημεῖο!

Κύριε αξίωσέ με,να αγαπώ τους ανθρώπους,όπως Συ τους αγαπάς. (Γέροντας Εφραίμ ΑΡΙΖΟΝΑΣ)

Περιμένουμε χρόνια δύσκολα, χρόνια επικίνδυνα και γι 'αυτήν την ζωή μας.

Λύσσαξε ο διάβολος κι άνοιξε το στόμα του σαν άδης να μας καταπιή όλους μέσα. Μακάριος ο άνθρωπος, που θα ξεφύγη από τα δόντια του και θα πετάξη στον ουρανό και θα σωθή.

Κάθε χρόνο και χειρότερη γίνεται η κατάστασις. Η αμαρτωλότητα και η γυμνότητα έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο, που φωνάζει από μόνο του το πράγμα, ότι θα επέμβη η Θεία δικαιοσύνη.

Γι’ αυτό πρέπει, τόσο εμείς να βιαζώμεθα, όσο και να νοιώθουμε συμπάθεια για τους αδελφούς μας, όχι μόνο τους οικείους μας, αλλά και τους εν Χριστώ οικείους αδελφούς, που έχουμε χρέος να τους πονούμε.

Διότι εάν εμείς κινδυνεύουμε, που είμαστε μέσα στο λιμάνι της Παναγίας πόσο μάλλον αυτοί οι άνθρωποι, που βρίσκονται συνεχώς εκτεθειμένοι μπροστά στην πρόκληση της αμαρτίας!

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020

Οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανὸς οἱ Ἀνάργυροι

 
Βολαῖς ἀδελφοὺς οὐ διέσπων οἱ λίθοι,
Ὡς εἰς ἕν, ἄμφω συμπεπηγότας λίθον.
Πρώτῃ Ἰουλίοιο λίθοισιν Ἀνάργυροι ἤθλουν.

Οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν τὴν ἐποχὴ ποὺ αὐτοκράτορας τῶν Ρωμαίων ἦταν ὁ Κάρυνος, ἦταν γιατροὶ στὸ ἐπάγγελμα καὶ παρεῖχαν ἰάσεις σὲ ὅλους ὅσους εἶχαν ἀνάγκη, καὶ γιὰ ἀντάλλαγμα δὲν ἔπαιρναν χρήματα, ἀλλὰ τὸ μόνο ποὺ ζητοῦσαν ἦταν νὰ πιστέψουν στὸν Χριστό.

Μοναχός Αβράμιος Νεοσκητιώτης (1897 - 30 Ιουνίου 1989)

Ο κατά κόσμον Ευθύμιος Νικόπουλος ή Νίκου γεννήθηκε στο χωριό Αποστολία Φωκίδος το 1897 από γονείς διακρινόμενους για την ευσέβειά τους. Από μικρός αναγκάσθηκε να εργάζεται για να συντηρεί τη χήρα μητέρα του και την αδελφή του. Δωδεκάχρονος πήγε στην Αθήνα, για να εργασθεί σε γαλακτοπωλείο.

 

 Τα λίγα έσοδά του έστελνε στο χωριό για τους αναγκεμένους δικούς του. Τον λίγο του ελεύθερο χρόνο ξόδευε στην ανάγνωση του Ευαγγελίου και σε προσκυνηματικές επισκέψεις των μονών της Αττικής. Δεν θέλησε να εμπλακεί σε κοσμικές περιπέτειες και γήινα δεσμά, γιατί ο νους του ήταν στραμμένος άλλου. 

 

Η μελέτη και η προσευχή ήταν οι μόνιμοι σύντροφοί του. Ακόμη και ως στρατιώτης κρυβόταν στα δάση και τους αγρούς μελετώντας με λαχτάρα το θείο και ιερό Ευαγγέλιο. ’Έκανε στον πόλεμο της Μ. Ασίας επί επταετία.

Προσωπολατρεία! Ο Πνευματικός είναι όργανο για να μας οδηγήσει στον Νυμφίο Χριστό και όχι ο Νυμφίος Χριστός!

Ένα μεγάλο λάθος στο οποίο πέφτουν πολλοί Χριστιανοί (κυρίως γυναίκες λόγω πλουσιώτερου συναισθηματικού κόσμου, αλλά και άντρες κυρίως για τα «πρωτεία» στα διακονήματα), είναι να αγωνίζονται να αρέσουν στον Πνευματικό σαν άνθρωπο και όχι στον Χριστό και Θεό!

Έτσι, η προσωπολατρεία ύπουλα εισβάλλει στην καρδιά τους, δίνοντας ένα μεγάλο κομμάτι υπαρξιακού της χώρου στο πρόσωπο του Πνευματικού (ένα είδος αρρωστημένης αγάπης) και δεν φθάνουν να αγαπήσουν πραγματικά, ανυπόκριτα και ολοκληρωτικά ποτέ τον Χριστό!

Ενδέχεται μάλιστα κάποιοι Πνευματικοί να τρέφουν μία τέτοια κατάσταση, είτε άθελά τους γιατί δεν την διέκριναν εγκαίρως ή καθόλου (κακώς βέβαια, αλλά άνθρωποι είναι κι αυτοί), είτε γιατί πέφτουν σε κενοδοξία και φιλαρέσκεια (μη γένοιτο).

Ένταση και αστυνομία στη Μονή Εσφιγμένου – Αρνούνται την έξοδο και απειλούν ότι θα ανατινάξουν το μοναστήρι – Δραματική έκκληση των μοναχών…

Ένταση με την αστυνομία στην Μονή Εσφιγμένου…
Σύμφωνα με πληροφορίες αστυνομικές δυνάμεις έχουν περικυκλώσει τη μονή Εσφιγμένου με σκοπό να βγάλουν έξω τους μοναχούς…

Οι μοναχοί με την σειρά τους αρνούμενοι να παραδώσουν την μονή,απειλούν ότι θα ανατινάξουν το μοναστήρι…

Την ίδια στιγμή οι μοναχοί απευθύνουν έκκληση στους ορθόδοξους πατριώτες που βρίσκονται ειδικά στην βόρεια Ελλάδα όπως συσπειρωθούν και αντιδράσουν ενάντια στον διωγμό των μοναχών.

Οι απόντες αξιωματικοί Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος και Έκτορας Γιαλοψός από το σχολικό εγχειρίδιο ιστορίας της Γ΄ Γυμνασίου

Θ. Μαλκίδης

Οι απόντες  αξιωματικοί Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος και  Έκτορας Γιαλοψός από το σχολικό εγχειρίδιο ιστορίας της Γ΄ Γυμνασίου

Έχουμε αναφέρει πολλές φορές το ζήτημα των σχολικών εγχειριδίων που διανέμονται στα Ελληνόπουλα και των όσα καταγράφονται εκεί. Από την προσέγγιση του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, μέχρι την αντιμετώπιση των ηρώων μας και των Αγίων μας καθώς και της μεθόδου γνώσης των "γραμμάτων", που έλεγε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που γίνονται πλέον από συνταγές μαγειρικής και οδηγίες χρήσης καφετιέρας και επιδιόρθωσης κλιματιστικού!

Η εκστρατεία OHE για τη δημιουργία ενός κόσμου δίχως φύλα

Όταν ιδρύθηκαν τα Ηνωμένα Έθνη, μετρώντας από τον ερχόμενο Οκτώβρη 75 χρόνια πίσω, χαιρετίστηκαν ως «η τελευταία και μεγαλύτερη ελπίδα για ειρήνη», τίτλος που αποδείχτηκε ούτε αληθινός στην πράξη ούτε εφικτός (αν και, όπως άκουσα μια φορά έναν Ισραηλινό των ειδικών δυνάμεων να το θέτει, «κανένας δεν παρακολουθεί καλύτερα»). 

Μια πρόσφατη ανάρτηση στο Twitter αποκαλύπτει πώς ο σκοπός του οργανισμού έχει επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνει την ανέκαθεν απροσδιόριστη και αόριστη έννοια της «ισότητας.»

ΜΗΠΩΣ ΗΛΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ;

Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες…

Του Παναγιώτη Αποστόλου

Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου

egerssi@otenet.gr

www.egerssi.gr

Έχοντας άριστη πληροφόρηση από Αμερική, προανήγγειλα αρκετό διάστημα πριν την έλευσή του Τζέφρι Πάιατ στην Αθήνα, ότι σύντομα στην Ελλάδα έρχεται να αναλάβει καθήκοντα πρέσβη των ΗΠΑ “αμερικανικό γεράκι” της αμερικανικής διπλωματίας από μπαρουτοκαπνισμένη περιοχή της Ευρώπης!  

Και ω του θαύματος, τον Μάιο του 2016 ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα (του βαθέως κράτους των ΗΠΑ) αποφάσισε να τον στείλει στην Ελλάδα! Έχοντας διπλωματική προϋπηρεσία στην Ονδούρα την Ινδία, το Πακιστάν! 

Ἅγιος Παΐσιος: Κοσμικές ἐπιθυμίες

Ὅσοι δὲν φρενάρουν τὴν καρδιά τους ἀπὸ τὶς ὑλικές ἐπιθυμίες, τὶς μή ἀπαραίτητες, – οὔτε καν λόγος γίνεται γιὰ σαρκικές ἐπιθυμίες – καὶ δὲν συμμαζέψουν τὸν νοῦ τούς μέσα στὴν καρδιά, γιὰ νὰ τὰ δώσουν ὅλα μαζί μὲ τὴν ψυχή στὸν Θεό, διπλή δυστυχία τούς περιμένει.

– Γέροντα, εἶναι πάντα κακό τὸ νὰ ἐπιθυμῆς κάτι;

– Ὄχι, ἡ ἐπιθυμία τῆς καρδιᾶς δὲν εἶναι καθ' ἐαυτῆ κακή. Ἀλλά, ὅταν μου παίρνουν ἕνα κομμάτι τῆς καρδιᾶς μου πράγματα, ἔστω καὶ μή ἁμαρτωλά, μοῦ ἐλαττώνουν τὴν ἀγάπη μου πρὸς τὸν Χριστό. 

Γέροντας Πετρώνιος, Για τη βαθιά χριστιανική ζωή της μητέρας του!

Κάποτε, όταν βρέθηκα στο καταφύγιο της πόλεως Μπροστένι, επήγα να μείνω το Άγιο Πάσχα στο σπίτι μας, και θυμήθηκα τις χριστιανικές μας συνήθειες από την παιδική μου ηλικία. 

Μπόρεσα να συνομιλήσω μαζί της και κατάλαβα τότε πόσο βαθιά ήταν η χριστιανική της ζωή. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020

Σύναξις Ἁγίων Ἐνδόξων καὶ Πανευφήμων Ἀποστόλων

 

Τιμῶ θεόπτας δώδεκα Χριστοῦ φίλους,

Ἥρωας ἄνδρας καὶ θεοὺς τολμῶ λέγειν.

Δώδεκα εὐκλεέας τριακοστῇ ἀγείρει μύστας.

Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει μὲ ξεχωριστὴ λαμπρότητα τὴ Σύναξη τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων. Βεβαίως ὑπάρχουν καὶ οἱ μνῆμές τους σὲ διάφορες ἡμερομηνίες τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους, ἀλλὰ μὲ αὐτὸ τὸ συλλογικὸ ἑορτασμὸ τιμᾶται σύμπασα ἡ χορεία τῶν μεγάλων αὐτῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ὡς συνεχιστὲς τοῦ σωτηριώδους ἔργου τοῦ Κυρίου ἐπὶ τῆς γῆς, ἔστρεψαν τὸ ροῦ τῆς ἱστορίας καὶ ἄλλαξαν κυριολεκτικὰ τὴ μορφὴ τοῦ κόσμου. Χάρη στὸν ἰδικό τους ἀγώνα, τὶς ἀφάνταστες προσωπικὲς τους θυσίες, τὴ μαρτυρία καὶ τὸ μαρτύριό τους ἐθεμελιώθηκε ἡ Ἐκκλησία στὸν κόσμο.

Ταπεινός είναι αυτός που χαίρεται όταν τον περιφρονούν…

Κάποιος Κωνσταντίνος, άνθρωπος πάρα πολύ ευλαβής, κατοικούσε στην πόλη Αγκώνα της Ιταλίας και υπηρετούσε στο ναό του αγίου πρωτομάρτυρος Στεφάνου.

Κάποτε που τελείωσε το λάδι και επειδή δεν είχε με τι να ανάψει τα κανδήλια, τα γέμισε με νερό, έβαλε το συνηθισμένο φυτίλι στο καθένα απ’ αυτά και τα άναψε σαν να είχαν λάδι.

Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, ενώ έκανε τέτοια θαύματα, ακούστε τι ταπείνωση είχε.

Επειδή η φήμη του είχε διαδοθεί σε όλες τις γύρω περιοχές από πολλά θαύματα που έκανε μέσω αυτού ο Άγιος Θεός, πήγαιναν πολλοί για να τον δουν και να πάρουν κάτι από τη Χάρη που είχε η παρουσία του.

Νώντας Σκοπετέας: Τό μεγάλο ταξίδι... (Ἡ Ψυχή μετά τόν θάνατο) μέρος β΄

...Παίρνει λοιπὸν τὴν ψυχὴ ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ καὶ τὴν παραδίδει εἰς χεῖρας ἄλλων Ἀγγέλων οἱ ὁποῖοι ἀναχωροῦν γιὰ τὸν Τελωνισμό. Ὅσον ἀφορᾶ τὸν φύλακα Ἄγγελο αὐτὸς στέκεται δίπλα στὸ σκήνωμα καὶ δὲν φεύγει μέχρι τὴν ταφή. 

Ὅταν ὑπάρχουν περιπτώσεις ποὺ ἡ ταφὴ καθυστερήσει ( λόγῳ κάποιων συγκυριῶν λ.χ. ὁμαδικῶν θανάτων ) ὁ Ἄγγελος Φύλακας παραμένει κοντὰ στὸ νεκρὸ σκήνωμα μέχρι νὰ ταφεῖ τὸ σῶμα... Τιμῆς ἕνεκεν! Πολὺ σημαντικὸ αὐτό! Ἡ ψυχὴ ὅμως μαζὶ μὲ ἄλλους Ἀγγέλους ξεκινᾶ γιὰ τὸ ταξίδι της...

Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ ἐξέλθει ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα καὶ μέχρι νὰ συμπληρωθεῖ ἡ Τρίτη ἡμέρα, μετρῶντας μὲ τὸν δικό μας γήινο χρόνο ( γιατί ἡ ψυχὴ δὲν βιώνει χρόνο σὲ ἀντίθεση μὲ ἐμᾶς ποὺ καὶ τὸν μετρᾶμε καὶ τὸν βιώνουμε ) ἡ ψυχὴ μέσα σὲ αὐτὸ τὸ τριήμερο τελωνίζεται... 

Νεκτάριος Δαπέργολας: Καμία ὑπακοή στούς διαστρεβλωτές!

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ἱστορίας

Ἄκρως ἐνδιαφέρουσα ἡ ἀνακοίνωση ποὺ ἐξέδωσε πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο σὲ σχέση μὲ τὸν τρόπο μετάδοσης τῆς Θείας Κοινωνίας καὶ ὅπου, ἀφοῦ προηγοῦνται πάλι μερικὰ κιλὰ στάχτης στὰ μάτια (ὅπως καὶ στὴν πρὸ 3-4 ἑβδομάδων ἐπιστολὴ πρὸς τὶς τοπικὲς Ἐκκλησίες) μὲ βαρύγδουπες δῆθεν διαβεβαιώσεις γιὰ τὸ πόσο σοβαρὰ καὶ ἀδιαπραγμάτευτα ἀντιμετωπίζεται τὸ ζήτημα, στὴν τρίτη καὶ τελευταία παράγραφο φτάνουμε καὶ στὴν οὐσία: ἐκεῖ πλέον δικαιώνονται ἐμμέσως πλὴν σαφῶς οἱ...παρεκκλίσεις (γιὰ νὰ τὸ θέσω κομψὰ) ποὺ εἴδαμε στοὺς ὀρθόδοξους ναοὺς τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀμερικῆς (μὲ τὶς μάσκες τῶν ἱερέων, τὰ κουταλάκια μιᾶς χρήσεως ἢ καὶ τὴν πλήρη ἀπαγόρευση προσέλευσης τῶν πιστῶν στὸ Μυστήριο), μὲ ἄλλοθι τὰ «ἀνακύψαντα ἐκ τῶν τοπικῶν νόμων τῆς Πολιτείας προβλήματα».

Χρειαζόμαστε, ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ, Ἐθνικοὺς Εὐεργέτες καὶ Φιλέλληνες!...

Γράφει ὁ Καθηγητὴς Γιῶργος Πιπερόπουλος

Γιῶργος Πιπερόπουλος

Καλημέρα καὶ καλὴ ἑβδομάδα σὲ ὅλους καὶ ἰδιαίτερα στὴν 9-χρονη Ροδίτισσα ποὺ λιποθυμῶντας ἀπὸ πεῖνα φάνηκε ὅτι κατάφερε νὰ διαταράξει, ἔστω γιὰ λίγο, ἐκείνους καὶ ἐκεῖνες ποὺ σὲ ἐποχὴ κρίσης ἀπολαμβάνουν τὸν Ἐθνικό μας λήθαργο τοῦ «ὠχαδερφισμοῦ»!..

Ξεκινῶ ἀνορθόδοξα τὸ σημερινό μου κείμενο καὶ χωρὶς παρεξήγηση σᾶς καλῷ εὐγενικὰ καθὼς τὸ διαβάζετε νὰ ἀκοῦτε τὸ γνωστὸ λαϊκὸ ἆσμα (πιέστε τὸν σύνδεσμο):
https://www.youtube.com/watch?v=CBbi5wB oos

Ημερίδα με θέμα: «Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση στά Σχολεῖα: Ἀγωγή ἤ χειραγώγηση;» [Δημόκριτος, 5 Ιουλίου 2020] - ΔΙΑΔΩΣΤΕ

Ἡ

«ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ»

ἡ  «ΣΥΝΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ»

& τό Κίνημα «ΜΑΜΑ, ΜΠΑΜΠΑΣ & ΠΑΙΔΙΑ»

σᾶς προσκαλοῦν

τήν Κυριακή 5 Ἰουλίου 2020, ὥρα 5μμ

στό κεντρικό ἀμφιθέατρο τοῦ Ἐθνικοῦ Κέντρου  Ἔρευνας Φυσικῶν Ἐπιστημῶν «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ»

στήν Ἡμερίδα, πού συνδιοργανώνουν, μέ θέμα:

«Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση στά Σχολεῖα: Ἀγωγή ἤ χειραγώγηση;»

Ἡ «Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν», ἡ «Σύναξη γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία» καὶ τὸ κίνημα «Μαμά, Μπαμπάς καὶ Παιδιά» ὀργανώνουν ἡμερίδα μὲ θέμα: «Σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση στὰ Σχολεῖα: Ἀγωγὴ ἢ χειραγώγηση;», τὴν Κυριακὴ 5 Ἰουλίου, ὥρα 5-9μμ στὸ κεντρικό ἀμφιθέατρο τοῦ Συνεδριακοῦ κέντρου τοῦ ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ».

Δεν έγιναν τυχαία οι δηλώσεις του κ. Αναστασιάδη για το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού: Όχι…

 

ΣΚΙΤΣΟ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ

Οι δηλώσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, που χαρακτηρίστηκαν έντονα προβληματικές και ενδοτικές -ακόμα και από τους …ενδοτικούς-, για τον απλούστατο λόγο ότι ένας ηγέτης δεν παραδίδει τα όπλα ποτέ, δημιούργησαν έκδηλη και δικαιολογημένη ανησυχία σε όσους επιμένουν να νοιάζονται και να αγαπούν άδολα την Κύπρο.

Πολλά λόγια του Κύπριου προέδρου δεν λέγονται τυχαία. Έχει πάντα σχέδιο, εκτός των περιπτώσεων που λέει και καμιά …κουβέντα παραπάνω για να κάνει τον έξυπνο, και τότε είναι που τα διαλύει όλα…

Για τους αγίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο - Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (†)

Εορτάσαμε με χαρά πνευματική τη μνήμη των δύο κορυφαίων Αποστόλων του Χριστού μας, των αγίων ενδόξων και πανευφήμων Πέτρου και Παύλου. Είναι τόσο μεγάλη η προσφορά τους στην Εκκλησία του Χριστού, στην ανθρωπότητα, ώστε κανείς πρέπει να έχει Χρυσοστομικό στόμα για να μπορέσει αξίως να τους εγκωμιάσει.

Γνωρίζετε άλλωστε, ότι ο άγιος Χρυσόστομος έγραψε και περίφημες ομιλίες εγκωμιαστικές στον άγιο Απόστολο Παύλο, για τον οποίο είχε και έτρεφε μέγιστο θαυμασμό, και του οποίου μαθητής και συνεχιστής και τέλειος μιμητής υπήρξε ο ιερός αυτός Πατήρ της Εκκλησίας μας.

Θα ήθελα, προς οικοδομήν και επειδή και η ημέρα το καλεί, ένα σημείο να τονίσω σήμερα από τη ζωή των αγίων αυτών Αποστόλων του Χριστού, το οποίο μας κάνει εντύπωση, όταν διαβάζουμε τις επιστολές τους, όταν βλέπουμε την όλη ζωή και αποστολική τους αφιέρωση. Και αυτό το σημείο είναι η αγάπη τους, η λατρεία τους, η αφοσίωσή τους προς τον Θεάνθρωπο Χριστό.

Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Θά δεῖτε πολλά δεινά στήν πατρίδα

Ἔχετε κάποιο ἐνδιαφέρον θρησκευτικό, ποὺ εἶνε σπάνιο πρᾶγμα σήμερα, καὶ αἰσθάνεσθε ἕνα πόνο γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα. Γι᾿ αὐτὸ τὸ λόγο θέλω νὰ σᾶς ἀνακοινώσω τὰ ἑξῆς ἀναγκαῖα.

Ὡς στρατιῶται Χριστοῦ, ὡς πιστὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, δὲν πρέπει νὰ ἀδιαφοροῦμε γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα, ἀλλὰ νὰ δείχνουμε ζωηρὸν ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ.

Πρέπει οἱ Χριστιανοὶ νὰ εἶνε ἀγωνισταί. Καὶ ὅταν λέμε νὰ εἶνε ἀγωνισταί, δὲν ἐννοοῦμε νὰ πάρουν ῥόπαλα, τουφέκια, καραμπῖνες, ὅπλα. Ὄχι. Μακριὰ αὐτὰ ἀπὸ μᾶς. Χρειαζόμεθα ὅπλα πνευματικά. Καὶ πνευματικά μας ὅπλα εἶνε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· εἶνε ἡ διαμαρτυρία μας, εἶνε οἱ φωνές μας, τὸ «αἶσχος», ὅλο αὐτὸ τὸ κλίμα τὸ ὁποῖο μποροῦμε νὰ δημιουργήσωμε, ποὺ εἶνε τὸ φραγγέλλιο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖο θὰ πρέπῃ νὰ ὑψώσουμε διαμαρτυρόμενοι γιὰ τὴν ἀθλία κατάστασι τῆς κοινωνίας.