Μαρτυρία Γερασιμούλας:
Ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος, που ήταν πνευματικός μου επί πολλά χρόνια, μου είπε μια μέρα:
–Εγώ φεύγω στο Άγιον Όρος, τώρα εσύ θα πας στον Ηγούμενό σου.
–Εγώ δεν ξέρω άλλον Ηγούμενο εκτός από εσένα.
–Πως! μου λέει, θα πας στον Γέροντα Ιάκωβο τον Τσαλίκη που είναι στην Εύβοια, στον Όσιο Δαυΐδ.
–Μα, εγώ δεν ξέρω πού είναι αυτό…
–Άκουσε, μου λέει· στην Θεολογική Σχολή έχει έρθει η Κάρα του Οσίου Δαυΐδ. Αύριο θα πάνε ένα γκρουπ θεολόγων και παπάδων μαζί με την αγία Κάρα στον Όσιο Δαυΐδ να δουν τον Γέροντα Ιάκωβο. Θα πεις ότι σε στέλνω εγώ, να πας μαζί τους.
Όντως, έτσι έγινε, με πήραν μαζί τους. Ήμουν η μοναδική που δεν ήμουν της Θεολογικής. Τον Γέροντα Ιάκωβο δεν τον ήξερα καθόλου, ούτε σε φωτογραφία δεν τον είχα δει, πρώτη φορά πήγαινα, αλλά έπρεπε να κάνω υπακοή, γιατί ο Άγιος Πορφύριος μού είπε:
«Άμα δεν πας, δεν θα σου ξαναμιλήσω!». Εγώ δεν ήθελα να αλλάξω Γέροντα, τον Γέροντα Πορφύριο ήξερα.
«Όχι, θα πας!», μου λέει, «Ο πατήρ Ιάκωβος είναι σαν να είμαι εγώ και θα πεις ότι σε στέλνει ο π. Πορφύριος!».
Όταν φτάσαμε στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυΐδ, μέσα στους τόσους παπάδες, δεν ήξερα ποιος ήταν ο π. Ιάκωβος. Οι φοιτητές είχαν μαζευτεί σε μια αίθουσα, στην οποία θα μιλούσε ο Γέροντας.
Εγώ ήμουν στην εκκλησία, νομίζοντας ότι εκεί θα μιλούσε και προσευχόμουν στον Όσιο Δαυΐδ και του έλεγα τα προβλήματά μου.
Ξαφνικά, από την πόρτα του Ιερού βγαίνει ένα κεφαλάκι και μου λέει:
–Μήπως θέλετε να εξομολογηθείτε;
–Εγώ περιμένω τον π. Ιάκωβο. Μ’ έστειλε ο π. Πορφύριος.
–Εγώ είμαι ο π. Ιάκωβος. Θέλετε να εξομολογηθείτε;
–Ναι. Μ’ έστειλε ο π. Πορφύριος σ’ εσάς και μου είπε να εξομολογούμαι σ’ εσάς.
Πήγε έβαλε το πετραχήλι και μου είπε να κλειδώσω την πόρτα, για να μη μας διακόψει κανείς.
Πριν ξεκινήσω την εξομολόγηση, άρχισε να μου λέει όλα τα προβλήματά μου από την αρχή μέχρι το τέλος, για το ποιοι θέλουν να με βλάψουν, γιατί ’θέλαν και σε μερικές περιπτώσεις, μου έλεγε ότι, ο ίδιος ο σατανάς με πείραξε μαζί με αυτό το πρόσωπο και, επίσης, μου έλεγε από ’δω και πέρα τι έπρεπε να κάνω.
Τότε κατάλαβα ότι έχω να κάνω με έναν άνθρωπο φωτισμένο, σαν τον Γέροντα Πορφύριο, με διορατικό και προορατικό χάρισμα.
Και, στο τέλος, μου είπε: «Όπως ακριβώς σου είπε ο Γέροντας Πορφύριος, από ’δω και πέρα να ξέρεις, εδώ θα είναι το σπίτι σου, θα έρχεσαι σαν να είναι το σπίτι σου και θα είμαι ο πατέρας σου…».
Ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος συνέλαβε ότι είχα μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο και γι’ αυτό μου είπε αυτά τα λόγια. Έτσι, γνωρίστηκα με τον Γέροντα Ιάκωβο.
Πηγή:https://toeilhtarion.blogspot.com/2017/11/blog-post_27.html
–Εγώ φεύγω στο Άγιον Όρος, τώρα εσύ θα πας στον Ηγούμενό σου.
–Εγώ δεν ξέρω άλλον Ηγούμενο εκτός από εσένα.
–Πως! μου λέει, θα πας στον Γέροντα Ιάκωβο τον Τσαλίκη που είναι στην Εύβοια, στον Όσιο Δαυΐδ.
–Μα, εγώ δεν ξέρω πού είναι αυτό…
–Άκουσε, μου λέει· στην Θεολογική Σχολή έχει έρθει η Κάρα του Οσίου Δαυΐδ. Αύριο θα πάνε ένα γκρουπ θεολόγων και παπάδων μαζί με την αγία Κάρα στον Όσιο Δαυΐδ να δουν τον Γέροντα Ιάκωβο. Θα πεις ότι σε στέλνω εγώ, να πας μαζί τους.
Όντως, έτσι έγινε, με πήραν μαζί τους. Ήμουν η μοναδική που δεν ήμουν της Θεολογικής. Τον Γέροντα Ιάκωβο δεν τον ήξερα καθόλου, ούτε σε φωτογραφία δεν τον είχα δει, πρώτη φορά πήγαινα, αλλά έπρεπε να κάνω υπακοή, γιατί ο Άγιος Πορφύριος μού είπε:
«Άμα δεν πας, δεν θα σου ξαναμιλήσω!». Εγώ δεν ήθελα να αλλάξω Γέροντα, τον Γέροντα Πορφύριο ήξερα.
«Όχι, θα πας!», μου λέει, «Ο πατήρ Ιάκωβος είναι σαν να είμαι εγώ και θα πεις ότι σε στέλνει ο π. Πορφύριος!».
Όταν φτάσαμε στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυΐδ, μέσα στους τόσους παπάδες, δεν ήξερα ποιος ήταν ο π. Ιάκωβος. Οι φοιτητές είχαν μαζευτεί σε μια αίθουσα, στην οποία θα μιλούσε ο Γέροντας.
Εγώ ήμουν στην εκκλησία, νομίζοντας ότι εκεί θα μιλούσε και προσευχόμουν στον Όσιο Δαυΐδ και του έλεγα τα προβλήματά μου.
Ξαφνικά, από την πόρτα του Ιερού βγαίνει ένα κεφαλάκι και μου λέει:
–Μήπως θέλετε να εξομολογηθείτε;
–Εγώ περιμένω τον π. Ιάκωβο. Μ’ έστειλε ο π. Πορφύριος.
–Εγώ είμαι ο π. Ιάκωβος. Θέλετε να εξομολογηθείτε;
–Ναι. Μ’ έστειλε ο π. Πορφύριος σ’ εσάς και μου είπε να εξομολογούμαι σ’ εσάς.
Πήγε έβαλε το πετραχήλι και μου είπε να κλειδώσω την πόρτα, για να μη μας διακόψει κανείς.
Πριν ξεκινήσω την εξομολόγηση, άρχισε να μου λέει όλα τα προβλήματά μου από την αρχή μέχρι το τέλος, για το ποιοι θέλουν να με βλάψουν, γιατί ’θέλαν και σε μερικές περιπτώσεις, μου έλεγε ότι, ο ίδιος ο σατανάς με πείραξε μαζί με αυτό το πρόσωπο και, επίσης, μου έλεγε από ’δω και πέρα τι έπρεπε να κάνω.
Τότε κατάλαβα ότι έχω να κάνω με έναν άνθρωπο φωτισμένο, σαν τον Γέροντα Πορφύριο, με διορατικό και προορατικό χάρισμα.
Και, στο τέλος, μου είπε: «Όπως ακριβώς σου είπε ο Γέροντας Πορφύριος, από ’δω και πέρα να ξέρεις, εδώ θα είναι το σπίτι σου, θα έρχεσαι σαν να είναι το σπίτι σου και θα είμαι ο πατέρας σου…».
Ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος συνέλαβε ότι είχα μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο και γι’ αυτό μου είπε αυτά τα λόγια. Έτσι, γνωρίστηκα με τον Γέροντα Ιάκωβο.
Πηγή:https://toeilhtarion.blogspot.com/2017/11/blog-post_27.html
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου