Νώντας Σκοπετέας: Πατήρ Ἠλίας Ἀλευρᾶς + (Ἀφιέρωμα) Μέρος 3

 

...Γράφτηκε τὸ λοιπὸν στὰ 1957, 15 χρονῶν παλικαράκι στὴν Ἐκκλησιαστικὴ Σχολὴ τῆς Κορίνθου! Ἑπταετὴς ἡ φοίτηση, μὰ δόξα τῷ Θεῷ, τοῦ ἀναγνώρισαν τὰ 2 χρόνια στὸ Γυμνάσιο τοῦ Λεωνιδίου!  Ὦ, πόσο τὸν μάγεψε τούτη ἡ σχολή! Οἱ δάσκαλοί της, οἱ Ἱερεῖς, οἱ Δεσποτᾶδες, τὰ Θεολογικὰ μαθήματα τῆς Συμβολικῆς,  τῆς Δογματικῆς, τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας,   τὰ λόγια τὰ Πατερικά, τὰ καλλιτεχνικά, ἡ ζωγραφική, ἡ Ἁγιογραφία, ἡ χαλκογραφία, ἡ Βυζαντινὴ μουσική, ἡ πρακτικὴ ἄσκηση! 

 

Τοὺς μάθαιναν ἀκόμα καὶ τὸ πῶς πρέπει νὰ κραδαίνουν καὶ νὰ ὑψώνουν καὶ νὰ κουνοῦν τὸ θυμιατὸ ...Τοὺς μάθαιναν νὰ φυτεύουν τὰ εὐλογημένα λιόδεντρα, πῶς νὰ ἐκτρέφουν τὶς κότες τὰ κουνέλια ...... πῶς  νὰ κοπιάζουν  καὶ νὰ ἐργάζονται ταῖς ἰδίαις χερσί, πῶς νὰ ζοῦν ἀληθινὰ κατὰ Θεὸν ...... 

 

Πέντε χρόνια ἀλησμόνητα, δημιουργικά, φωταγωγικά, ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου. Πέντε χρόνια χαρᾶς καὶ γαλήνης, ποὺ φώλιασαν μέσα στὴν εὔφορη γῆ του  καὶ ἄνθισαν  ἕναν βλαστὸ ἀγλαόκαρπο καὶ ἀρωματικό, ἕτοιμο νὰ προσφερθεῖ στὸν Αὐξάνοντα Μεγάλο Γεωργό...Κι ὅμως,  ὑπῆρχε ἕνα ἀγκάθι σὲ ὅλην αὐτὴν τὴν ἀγαθὴ σπορά,  στὰ ἁγιασμένα μέρη τῆς δεύτερης ὁδοιπορίας  τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν ..Ἐκεῖ στὴν Κόρινθο, ὅλον αὐτὸν τὸν καιρό, δὲν ἔπαψε οὔτε μιὰ μέρα νὰ σκέφτεται τὸ πρόβλημά του ...Ἰδίως ὅταν λογάριαζε, πὼς γιὰ  νὰ λάβει τὸ πτυχίο του στὴν σχολή,  στὸ σπουδαῖο μάθημα τῆς ρητορικῆς, τὴν τελευταία χρονιὰ θὰ ἔπρεπε νὰ κηρύξει ἀπὸ ἄμβωνος... Τόσα χρόνια εἶχε μάθει καὶ μάλιστα εἶχε ἀριστεύσει ἀρκετὲς φορὲς  στὸ νὰ συντάσσει γραπτῶς κηρύγματα! 

 

Μὰ τώρα ἦταν ὑποχρεωτικὸ νὰ κάνει ἕνα κήρυγμα μέσα σὲ Ἐκκλησία, σὲ ὥρα Θείας Λειτουργίας, μπροστὰ σὲ κόσμο! Πῶς τὴν φοβόταν τούτην τὴν ὥρα! Στὸ ξεκίνημα πίστευε πὼς μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὸ Χριστοκεντρικὸ περιβάλλον τῆς Σχολῆς θὰ τὰ κατάφερνε, μὰ ὅσο πλησίαζε ὁ καιρός,  ἔβλεπε πὼς τὸ πρόβλημα παρέμενε δυσεπίλυτο ...... Τὸ σκέφτηκε πολὺ ...Πέντε ὁλόκληρα χρόνια θὰ πήγαιναν σχεδὸν χαμένα ἂν δὲν τὰ κατάφερνε! Μέχρι καὶ νὰ προφασιστεῖ τὸν ἀσθενῆ σκέφτηκε γιὰ νὰ ἀναβάλει ...Ὁ καθηγητὴς τῆς Ρητορικῆς ὅλο τοῦ ἔδινε θάρρος!

-Θὰ κάνεις κήρυγμα Ἠλία, τὸ δίχως ἄλλο! Θὰ τὰ καταφέρεις! Τὰ γραφτά σου εἶναι θησαυρός! Ὅπως τὰ γράφεις μὲ εἱρμό, ἔτσι θὰ τὰ πεῖς κιόλας! 17 Ἰανουαρίου θὰ κάνεις τὸ πρῶτο  κήρυγμά σου σὲ Ἐκκλησία !

Κάτι ἔβλεπε φαίνεται ἐκεῖνος ποὺ ὁ εἰκοσάχρονος πλέον Ἠλίας ἀγνοοῦσε παντελῶς ...

Ἐκεῖνος συνέχιζε νὰ ἀναζητᾶ προφάσεις γιὰ ἀναβολή! Βρῆκε μιὰ ἐξαιρετική! Ὁ ἀδελφός του ὁ μεγάλος ὁ ναυτικός, θὰ ξεμπάρκαρε γιὰ λίγο νὰ κάνει μιὰ ἐγχείριση στὶς ἀμυγδαλὲς στὸ Ἀσκληπιείο, κοντὰ στὴν μεγάλη μέρα τοῦ κηρύγματος!

-Κύριε καθηγητὰ θὰ πρέπει νὰ πάω στὴν Ἀθήνα, ἐγχειρίζεται ὁ ἀδελφός μου! Νὰ εἶμαι κοντά του, νὰ τοῦ σταθῶ ἂν κάτι χρειαστεῖ! Παραμονὲς τοῦ κηρύγματος! Δὲν θὰ εἶμαι ἐδῶ, θὰ ἤθελα νὰ λείψω ἂν εἶναι εὐλογημένο ...

-Νὰ πᾶς Ἠλία παιδί μου! Καὶ ἄκουσε ...... θὰ κάνεις ἐκεῖ τὸ κήρυγμά σου,  τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου ἀνήμερα! Μάλιστα, κανένα πρόβλημα! Τώρα τὸ σκέφτομαι... ναί,   ἔτσι θὰ γίνει! Στὴν Ἁγία Τριάδα Πειραιῶς! Θὰ τηλεφωνήσω στὸν πατέρα Κωνσταντῖνο ἐκεῖ νὰ σὲ περιμένει! Εἶναι πολὺ καλός μου φίλος!

Παραμονὴ Ἁγίου Ἀντωνίου 1962! Ἑσπερινὸς στὴν Ἁγία Τριάδα δίπλα στὸ λιμάνι! Ὁ παλιὸς Ναός! Στὶς πίσω θέσεις ὁ Ἠλίας παρατηροῦσε συνεχῶς τὰ πάντα. Ἔριχνε κλεφτὲς ματιὲς καὶ πρὸς τὸ πεδίο τῆς αὐριανῆς του... μάχης, πότε στὸν ἄμβωνα τοῦ Δεσποτικοῦ θρόνου, πότε στὴν μεγαλόπρεπη Ὡραία πύλη ...... Ἀκούστηκε τὸ ἀπολυτίκιο τοῦ καθηγητοῦ τῆς Ἐρήμου ἀπὸ τὸν ψάλτη! Τὸν ζηλωτὴν Ἠλίαν τοῖς τρόποις μιμούμενος, τῷ Βαπτιστῇ εὐθείαις ταῖς τρίβοις ἑπόμενος,

Πάτερ Ἀντώνιε, τῆς ἐρήμου γέγονας οἰκιστής, καὶ τὴν οἰκουμένην ἐστήριξας εὐχαῖς σου. Διὸ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Πῆρε θάρρος ὁ Λιὰς  καὶ πλησίασε στὸ Ἱερὸ μετὰ τὴν ἀπόλυση τοῦ ἑσπερινοῦ! Ἄκουσε καὶ γιὰ τὸν προφήτη καὶ προστάτη τοῦ Θεσβίτη, ποὺ ἦταν μέσα στὸ ἀπολυτίκι τῆς μεγάλης γιορτῆς τοῦ χειμῶνα! Τὸ θεώρησε μήνυμα καὶ αὐτὸ τοῦ ἔφερε μιὰ ἀνατριχίλα! Φίλησε τὸν Ἀρχάγγελο καὶ μπῆκε μέσα στὸ Ἱερὸ ...

-Εὐλογεῖτε! Εἶστε ὁ πατὴρ Κωνσταντῖνος;

-Ναὶ παιδί μου! Ἐσὺ πρέπει νὰ εἶσαι ὁ Ἠλίας ὁ σπουδαστὴς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ τῆς Κορίνθου!

-Ναὶ πάτερ, ....ἐγὼ εἶμαι!

-Καλῶς τὸν Ἠλία μου! Καλῶς ὅρισες παιδί μου! Μοῦ μήνυσε ὁ καθηγητής σου ὅτι θὰ ἔρθεις! Μὴν φοβᾶσαι Ἠλία μου! Ὅλα θὰ πᾶνε καλά! Ἄκουσε, μὴν ἀγχώνεσαι... ἂν θὲς μόνο κάνε τὸ κήρυγμα...Ἔχης ἑτοιμάσει ἔτσι δὲν εἶναι;

-Ναὶ πάτερ Κωνσταντῖνε ...ἐδῶ τὸ ἔχω ...εἶναι 5 σελίδες ! Τὰ ξέ -ξὲ ρῷ καὶ ἀπὸ μνήμης!

-Νὰ ᾿ναι εὐλογημένο παιδί μου! Ὅμως καὶ ἂν δὲν θέλεις, ἢ νιώθεις ὅτι δὲν θὰ τὰ καταφέρεις, μὴν ἀνησυχεῖς! Ἐγώ σοῦ δίνω τὸν λόγο μου ὅτι θὰ πῶ στὸν καθηγητή σου τὰ καλύτερα καὶ ὅτι τὸ ἔκανες τὸ κήρυγμα!

-Εὐχαριστῶ πάτερ! Αὔριο τὸ πρωὶ πρῶτα ὁ Θεὸς θὰ εἶμαι ἐδῶ ἀπὸ νω...νω ...ρίς! Θὰ ἀνέβω ὅπου μοῦ πεῖτε καὶ ἔπειτα θὰ πάρω τὴν μεγάλη  ἀπόφασή μου!

 

Βγῆκε ἀπὸ τὸν Ναὸ τῆς Ἁγίας Τριάδας σχεδὸν κλαμένος! Ὁ παππούλης εὔχαρις καὶ στοργικός, μὰ αὐτὸ ποὺ τοῦ εἶπε κάπως τὸν πλήγωσε ...ἢ μᾶλλον τοῦ ἔφερε μέσα του ἕνα εὐλογημένο πεῖσμα ...Ὄχι δὲν θὰ δεχόταν αὐτὴν τὴν εἰδικὴ μεταχείριση ...αὐτὸ τὸ κατὰ συνθήκη ψέμα τοῦ καλοσυνάτου Ἱερέα ...Θὰ ἀνέβαινε πάνω στὸν ἄμβωνα καὶ θὰ προσπαθοῦσε! Δὲν ἔνιωθε πὼς ἐκβίαζε κανέναν καὶ κυρίως τὸν Θεὸ ...Πῆγε στὸν ξάδελφό του στὰ Καρβουνιάρικα νὰ περάσει τὴν νύχτα ...Ἦταν κοντὰ στὸν Ναὸ καὶ τὸ πρωὶ θὰ ἦταν συνεπὴς ...Δὲν κοιμήθηκε οὔτε λεπτὸ ἐκείνη τὴν νύχτα!Ἔσβηνε καὶ ἔγραφε συνέχεια! Προσπαθοῦσε νὰ βρεῖ λέξεις νὰ τὸν διευκολύνουν ἀκόμα περισσότερο στὴν ἄρθρωση!  Προσευχόταν συνεχῶς!

-Ἀξίωσέ με Κύριε νὰ κηρύξω τὸν Θεῖο λόγο Σου! Ἀξίωσέ με Κύριε! Παναγιά μου Ἔουνη... Ἕλωνα ...... μεσίτευε γιὰ ἔλεος! Ἅγιε μου Ἀντώνιε, ἐγὼ ἕνα τίποτε εἶμαι, ἕνα περίψημα, ποὺ θὰ τολμήσω νὰ κηρύξω αὔριο στὴν μνήμη σου! Ἔτσι ἐσὺ δὲν εἶπες πὼς πρέπει ὁ καθένας νὰ λογαριάζει τὸν ἑαυτό του; Βοήθα με σὲ ἱκετεύω!........ 

συνεχίζεται...

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας) 

όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021  

Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/ 

__________________________________

Τὰ προηγούμενα μέρη 

Μέρος 1ο  Μέρος 2ο 

«Πᾶνος»