Τὸ θανάσιμο μῖσος στὶς μέρες μας δὲν εἶναι μόνο γιὰ τὴν «λαλιά μας». Θανάσιμο μῖσος καὶ διωγμὸς «κινεῖ» τὸ ὑπουργεῖο Παιδείας, ἀπροκάλυπτα πιά, γιὰ ὅ,τι ἑλληνικό, γιὰ ὅ,τι ἔχει ἄρωμα Ὀρθοδοξίας. Ὑπουργεῖο Παιδείας! Τὸ πιὸ ὕπουλο καὶ ἐπικίνδυνο ὑπουργεῖο στὴν πατρίδα.
Κατοικητήριο «κρυφοδαγκανιάρηδων», ποὺ ὑφαίνει τὸ σάβανο τοῦ Γένους. Εἶμαι τριάντα καὶ χρόνια στὴν μάχιμη ἐκπαίδευση. Καημό το ἔχω νὰ μᾶς ἀποσταλεῖ μιὰ ἐγκύκλιος ἀπὸ τοὺς «ἄπιστους γραμματισμένους» τοῦ ὑπουργείου ποὺ νὰ προβάλλει, νὰ προωθεῖ, νὰ προτρέπει τοὺς δασκάλους νὰ διδάξουν κάτι ποὺ νὰ ἀφορᾶ τὴν πατρίδα, τὴν παράδοσή της, τὴν πίστη της, τὴν ἀξία τοῦ ὑγιοῦς οἰκογενειακοῦ θεσμοῦ τὰ πολυτίμητα τζιβαϊρικά, δηλαδή, ποὺ εἶναι καταφύγιο καὶ παραμυθία ὅταν μᾶς βρίσκει τὸ κακὸ καὶ θολώνει ὁ νοῦς μας.
Δὲν ἔχουμε μέλλον ὡς λαὸς ἱστορικὸς μὲ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν στὴν ἐκπαίδευση. Οἱ νεκροθάφτες τῆς πατρίδας ρίχνουν τὶς τελευταῖες φτιαριές. Κουραστήκαμε, σιχαθήκαμε τὶς μεταρρυθμίσεις, τὶς ἀναγεννήσεις καὶ τὶς επανακινήσεις τους. Τὰ σχολεῖα δὲν εἶναι πλέον ἑλληνικά. Εἶναι «δομὲς φιλοξενίας» ἀνέστιων πνευματικὰ νέων ποὺ ἁπλῶς μιλοῦν ἑλληνικὰ καὶ αὐτὰ σπασμένα. Εἰσάγονται νέα ἐκπαιδευτικὰ ἀντικείμενα καὶ ἔχεις τὴν ἐντύπωση ὅτι ἀπευθύνονται σὲ σχολεῖο ποὺ στεγάζεται στὰ γραφεῖα τοῦ ΟΗΕ.
Μὲ τυμπανοκρουσίες, στὶς ὁποῖες καταφεύγουν ὅλοι οἱ ἀναζητοῦντες ἐκλογικὴ πελατεία, ἐξαγγέλθηκε φέτος ἡ εἰσαγωγὴ τῶν «Ἐργαστηρίων Δεξιοτήτων». Προβλέπονται 3 ὧρες ἑβδομαδιαίως γιὰ τὶς Α' καὶ Β' τάξεις τοῦ Δημοτικοῦ, 2 γιὰ τὶς Γ' καὶ Δ' καὶ 1 ὥρα γιὰ τὶς Ε' καὶ Στ'. Μάλιστα περιορίστηκε τὸ μάθημα τῆς Γεωγραφίας στὶς δύο τελευταῖες τάξεις σὲ 1 ὥρα τὴν ἑβδομάδα γιὰ νὰ χωρέσουν οἱ... δεξιότητες. Τί τὴν θέλουμε τὴν Γεωγραφία ἐξάλλου; Ὁ Τσίπρας ἔλεγε ὅτι τὸ Αἰγαῖο δὲν ἔχει σύνορα καὶ ξεπουλοῦσε τὴν Μακεδονία. Ὁ νῦν, ἀναμασᾶ τὸ σαθρὸ καὶ εὐτελὲς περὶ συνέχειας τοῦ κράτους καὶ ἀφήνει ἀναπάντητες τὶς τρισάθλιες προσβολὲς ποὺ ἐκτοξεύουν νυχθημερὸν τὰ μεμέτια τῆς Ἄγκυρας. Ὅσο λιγότερη Γεωγραφία μαθαίνουν τὰ παιδιά, μάθημα πατριδογνωσίας καὶ αὐτό, τόσο εὐκολότερα καὶ ἄνευ ἀντιστάσεως, παραδίδεις Ἑλληνίδες χῶρες. Ἡ Γεωγραφία διδάσκει σύνορα καὶ ἡ Ἱστορία τα θωρακίζει μὲ τὸ λιβάνι τῶν ἀγώνων τοῦ λαοῦ μας γιὰ ἐλευθερία.
Ἐπανέρχομαι στὶς «Δεξιότητες». Ποιὲς εἶναι οἱ «δράσεις» ποὺ προβλέπει νὰ διδάξουν καὶ νὰ ἀσχοληθοῦν οἱ δάσκαλοι; Διαβάζω τὶς 4 ἑνότητες.
Α. Ζῶ καλύτερα -εὖ ζῆν. Μὲ υποενότητες. Ὑγεία. Ψυχικὴ ὑγεία. Σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση
Β. Φροντίζω τὸ περιβάλλον. Οἰκολογία. Πολιτικὴ προστασία. Παγκόσμια καὶ τοπικὴ πολιτιστικὴ κληρονομιά.
Γ. Ἐνδιαφέρομαι καὶ ἐνεργῶ-κοινωνικὴ συναίσθηση καὶ εὐθύνη. Ἀνθρώπινα δικαιώματα. Ἐθελοντισμός. Διαφορετικότητα.
Δ. Δημιουργῶ καὶ καινοτομώ. Ρομποτική. Ἐπιχειρηματικότητα.
Ἐρωτῶ: Διαβάζουμε κάτι ποὺ νὰ ἔχει ἑλληνικὴ ἰθαγένεια; Μιὰ «δράση», ὅπως ἀρέσκονται νὰ τὶς ὀνομάζουν, γιὰ τὴν γλῶσσα, τὴν ἱστορία μας, τὴν πίστη τῶν Πατέρων μας, τὴν ἱερότητα τῆς οἰκογένειας; Σὲ ποιὰ χώρα ζοῦμε; Στὴν Δανία ἢ στὸ Λουξεμβούργο; Ποιός θὰ ὑπερασπιστεῖ αὔριο τὴν πατρίδα, ἂν οἱ Τοῦρκοι καὶ τὰ πειθήνια ἐνεργούμενά τους, τὰ τσιράκια τῶν Βαλκανίων ποὺ καταπλακώνουν τὰ βόρεια σύνορά μας, ἀνοίξουν τὴν πόρτα τοῦ τρελοκομείου καὶ μᾶς ἐπιτεθεῖ; Οἱ διαφορετικότητες, οἱ οἰκολόγοι ἢ οἱ σεξουαλικῶς διαπαιδαγωγούμενοι;
Παρέθεσα στὸν πρόλογο τὰ λόγια τοῦ Σεφέρη γιὰ τὴν γλῶσσα μας. Εἰσάγεται ἀπὸ τὸ νηπιαγωγεῖο φέτος ἡ ἐκμάθηση τῆς ἀγγλικῆς γλώσσας. Γιατί; Σήμερα τὰ ἀγγλικὰ διδάσκονται πολὺ περισσότερες ὧρες, ἂν προσθέσουμε καὶ τὰ φροντιστήρια, ἀπ' ὅτι τὰ ἑλληνικά. Τὰ νήπια σχεδὸν συλλαβίζουν τὴν μητρική τους γλῶσσα, μὲ τὴν σχολικὴ ζωὴ διευρύνουν καὶ ἐμπλουτίζουν τὸ λεξιλόγιό τους, γιατί τὰ συγχύζουμε μὲ τὴν διδασκαλία τῆς ἀγγλικῆς; Δὲν ἀρκεῖ ποὺ τὴν συναντοῦν παντοῦ; Στὴν ἐνημέρωση καὶ στὴν ψυχαγωγία, στὶς πινακίδες καταστημάτων, στὰ ροῦχα τους, κυριαρχεῖ ἡ ἀγγλικὴ γλῶσσα, ὁ ἀθέατος ἀφελληνισμός. (Τί μουσικὴ ἀκοῦν σήμερα τὰ παιδιά; Κακόηχες μιμήσεις ἀμερικανικῶν ξελαρυγγισμάτων, ποὺ βρίθουν υβρεοχυδαιολογιών, σερβιρισμένα ἀπὸ ἐξόφθαλμα ἀτάλαντους «ὑποχθόνιους» καὶ «καταχθόνιους» τσιριδοκραυγαστές).
Κάποτε, γιὰ νὰ δοῦμε τί μᾶς κανοναρχοῦν οἱ σπουδαῖοι τοῦ Γένους, ὁ Καποδίστριας, ἔλαβε ὑψηλὸ χρηματικὸ ποσὸ ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες τῆς Μαριούπολης. Ἀρνήθηκε νὰ τὸ δεχτεῖ καὶ γιὰ νὰ μήν τους προσβάλλει, τοὺς εἶπε: «...δέχομαι τὸ δῶρο σας, ἀλλὰ μὲ τὸν ὅρο νὰ καταθέσετε αὐτὰ τὰ χρήματα σὲ τράπεζα καὶ μὲ τοὺς τόκους νὰ προσλάβετε Ἕλληνα διδάσκαλο γιὰ νὰ σᾶς διδάσκει τὴν μητρική σας γλῶσσα. Γιατί ἀποτελεῖ ἐντροπή, ὄντας Ἕλληνες στὴ καταγωγή, στὸ φρόνημα καὶ στὴ θρησκεία, νὰ ἀγνοεῖτε τὴν εὐγενέστερη καὶ πλουσιώτερη γλῶσσα τοῦ κόσμου, ποὺ τὴν διδάσκονται τόσοι ἄλλοι ἀλλοεθνεῖς». (περ. «Πειραϊκὴ Ἐκκλησία», τ 31ο, σελ. 49). Ἐντροπὴ καὶ τῷ καιρῷ ετούτω, ὄντας Ἕλληνες(;), νὰ μὴν διδάσκουμε στὰ παιδιά μας τὴν εὐγενέστερη γλῶσσα τοῦ κόσμου. Γιατί νὰ μὴν βάλουμε τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά, σὲ παιγνιώδη μορφή, τοὺς μύθους τοῦ Αἰσώπου καὶ τὴν πανωραία ἐτυμολογία μᾶς στὴν Ε' καὶ Στ' Δημοτικοῦ; Νὰ λὲς στοὺς μαθητές, γιὰ παράδειγμα, ὅτι ἡ λέξη «συγχωρῶ» εἶναι ἀπό «σύν», ποὺ προϋποθέτει τὴν παρουσία καὶ ἄλλου δίπλα σου καὶ τὸ ρῆμα «χωρῶ», ἄρα συγχωρῶ, ἴσον ἔχω χῶρο καὶ γιὰ σένα, στάσου κοντά μου, πλησίον μου; Γιατί νὰ μὴν γνωρίσουν οἱ μαθητὲς ὅτι στὰ ἐτυμολογικά της φυλλώματα, ἡ γλῶσσα μας κρύβει τὸ ἦθος, τὴν καλλιέργεια καὶ τὴν εὐγένεια του πάλαι ποτὲ φωτοδότη λαοῦ μας;
«Μπιζερισμένοι ὅλοι ἀπὸ τὴν ἀκαταστασία», ποὺ ἔλεγε καὶ Ὁ Μακρυγιάννης, σκεφτόμαστε σε τί Ἑλλάδα θὰ ἀφήσουμε τὰ παιδιά μας. Τὸ σωστὸ ἐρώτημα εἶναι τί παιδιὰ θὰ ἀφήσουμε στὴν πατρίδα μας. Δεξιότητες θὰ ἀποκτήσουν, Ἕλληνες ὅμως θὰ εἶναι;
Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος- Κιλκίς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου