Ἡ Ἑλλάδα σχίζεται ἀπὸ σεισμούς. Μαστίζεται ἀπὸ οἰκονομικὴ κρίση. Ἁλυσοδένεται ἀπὸ κορονομέτρα.
Οἱ ἀπείθαρχες παρελάσεις pride δίνουν καὶ παίρνουν (χωρὶς ἐλέγχους σὲ ἀποστάσεις καὶ μάσκες).
Καὶ τώρα ποὺ πλησιάζει ἡ 28η καὶ ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου οὔτε παρελάσεις, οὔτε λιτανεῖες. ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ. (Στὸ ἡμερολόγιο τοῦ πρωθυπουργοῦ εἶναι σημειωμένη αὐτὴ ἡ ἡμέρα ἐδῶ καὶ καιρό)
Οἱ ἀπείθαρχες παρελάσεις pride δίνουν καὶ παίρνουν (χωρὶς ἐλέγχους σὲ ἀποστάσεις καὶ μάσκες).
Καὶ τώρα ποὺ πλησιάζει ἡ 28η καὶ ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου οὔτε παρελάσεις, οὔτε λιτανεῖες. ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ. (Στὸ ἡμερολόγιο τοῦ πρωθυπουργοῦ εἶναι σημειωμένη αὐτὴ ἡ ἡμέρα ἐδῶ καὶ καιρό)
Ἄνθρωπος εἶναι ἤ ὁ Ρόμποκοπ ποὺ ἐλέγχει τὴν κοπέλα;...
Προσέξτε τὸ σῆμα στὴν θήκη τοῦ ὅπλου!!
Θὰ γυρίσει ὁ νεοέλληνας πάλι τὴν πλάτη του στὸν προστάτη τῆς Μακεδονίας. Στοὺς μυθικοὺς ἥρωες τῆς Ἠπείρου. Τῆς ἀντίστασης. Τῆς μάχης τῆς Κρήτης.
Πόσοι ἕτοιμοι εἴμαστε νὰ ἀντιδράσουμε στὴν κοροϊδία καὶ τὸν διωγμό;
Πόσο ἕτοιμοι εἴμαστε νὰ σηκωθοῦμε ἀπ' τὸν καναπὲ καὶ νὰ ὁμολογήσουμε πατρίδα καὶ Χριστό;
Πόσο ἕτοιμοι εἴμαστε νὰ διαγνώσουμε τὴ νωχελικότητά μας; Τὴν ἀπραξία μας;
Πόση ἀλήθεια μποροῦμε νὰ σηκώσουμε;
Πόσοι ἕτοιμοι εἴμαστε νὰ ἀντιδράσουμε στὴν κοροϊδία καὶ τὸν διωγμό;
Πόσο ἕτοιμοι εἴμαστε νὰ σηκωθοῦμε ἀπ' τὸν καναπὲ καὶ νὰ ὁμολογήσουμε πατρίδα καὶ Χριστό;
Πόσο ἕτοιμοι εἴμαστε νὰ διαγνώσουμε τὴ νωχελικότητά μας; Τὴν ἀπραξία μας;
Πόση ἀλήθεια μποροῦμε νὰ σηκώσουμε;
Α.Δ.
«Πᾶνος»
Ευλογημένε συμπολεμιστή Αριστείδη μας λες:
ΑπάντησηΔιαγραφήἩ Ἑλλάδα σχίζεται ἀπὸ σεισμούς. Μαστίζεται ἀπὸ οἰκονομικὴ κρίση. Ἁλυσοδένεται ἀπὸ κορονομέτρα.
Πίσω από αυτά τα γεγονότα υπάρχει η Δευτέρα παρουσία του Κυρίου μας.
Και είναι πολύ εγγύς, ζούμε πλέον στο τέλος των εσχάτων καιρών.
Αλλά δυστυχώς ο κόσμος, μάτια έχει και δεν βλέπει και αυτιά έχει και δεν καταλαβαίνει.
Και πιο κάτω μας λες:
Καὶ τώρα ποὺ πλησιάζει ἡ 28η καὶ ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου οὔτε παρελάσεις, οὔτε λιτανεῖες.
Τη μεγαλύτερη ευθύνη δεν την έχουν αυτοί που κυβερνούν αλλά εμείς ο λαός.
Πρώτον γιατί τους ψηφίζουν και δεύτερον κατά τον λαόν και οι άρχοντες.
Και επιτρέπει Ο Άγιος Τριαδικός Θεός να μην γίνονται παρελάσεις και λιτανείες γιατί δεν είμαστε άξιοι απόγονοι ούτε των Ηρώων και πολύ περισσότερο των Αγίων. (Θεοποίησαμε την υγεία).
Και θα κλείσω με ένα παράδειγμα μέσα από τον Μακαριστό πατέρα Αθανάσιο Μυτιληναίο (τα περισσότερα που γράφω είναι δικά του).
Ήταν ένας κακόμοιρος κουρέλης ζητιάνος και ενώ ζητιάνευε καυχώταν ότι προέρχονταν από αριστοκρατική καταγωγή που ήταν πολύ πλούσια.
Και ένας περαστικός του λέει: θα έπρεπε να ντρέπεσαι αντί να καυχάσαι.
Γιατί οι πρόγονοί σου ήταν αριστοκράτες και εσύ δεν ήσουν άξιος να κρατήσεις την αριστοκρατική σου καταγωγή και έφτασες στο σημείο να ζητιανεύεις κιόλας.
Το ίδιο συμβαίνει και με μας σήμερα, αντί να καυχώμαστε για τους προγόνους μας, θα έπρεπε να ντρεπόμαστε για την κατάντια μας.
Όμως μην απελπίζεστε γιατί όπως μας λέει ο Στρατηγός μας Μακρυγιάννης:
Είναι στην μοίρα των Ελλήνων να πολεμούν οι ολίγοι.
Και νικάει πάντα η Αλήθεια.
Γιατί η Αλήθεια δεν είναι εκεί που είναι η πολλοί, αλλά εκεί όπου είναι ο Χριστός.
Εὖγε Χρῆστο ἀδελφέ μου γιὰ τὸ σχόλιό σου!!
ΔιαγραφήΑπόσπασμα συμβολικό από σχετικό μου άρθρο. ( google. ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΔΟΛΙΟΙ ΟΛΕΤΗΡΕΣ ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΕΣ ....)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον ματωμένο δρόμο τον αγκαθοσπαρμένο, στην άκρη της αβύσσου του Άδη, με μετέωρο μελλοθάνατου βήμα να αιωρείται προχωρούν Ελλάδα και Κύπρος προς το θεοσκότεινο μέλλον, τον θάνατο και όμως ένα θείο χέρι τις τραβά πάντα πίσω στο φως, στην ελπίδα, στη ζωή, στην αλήθεια …Ένα αναπάντεχο θαύμα γίνεται εδώ και χιλιάδες χρόνια, για αυτόν τον ταλαιπωρημένο Ελληνισμό, που είναι υπό διωγμό όλων…
Επιβιώνει, δεν λυγά, δεν υποκύπτει, δεν προσκυνά, δεν αλλάζει πίστη. Μόνο για προσευχή και στους νεκρούς του γονατίζει ...Χιλιάδες χρόνια τώρα διατηρεί το πνεύμα του ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ, με πείσμα και αυταπάρνηση και ζεί εις τους αιώνας των αιώνων… Ναι είναι μέγα θαύμα και προκύπτει αντανακλαστικά ένα αναπάντητο αιώνιο μέγα ερώτημα. Πως επιβίωσαν Ελλάδα και Κύπρος και πως συνεχίζουν να επιβιώνουν χωρίς ποτέ να έχουν ένα συμπαραστάτη, ένα πραγματικό φίλο;
Οφείλουν την ύπαρξη τους την μακραίωνη, μόνο στην πίστη τους, στον Ιησού, στην Παναγιά, στο θείο πνεύμα, που τις φωτοστεφανώνει και το πείσμα τους… Οι εύτολμες δαφνοστεφανωμένες, με τ΄ αθάνατο νερό του Μεγαλέξανδρου ξεδιψασμένες… Μ΄αγίασμα της σκλαβωμένης Αγίας Σοφίας και του κατεχόμενου Αποστόλου Ανδρέα και Βαρνάβα στην Αγία Καρπασία, καθαγιασμένες…
ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ, ΠΙΣΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΔΕΛΦΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΟΛΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΘΑ ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΝΙΜΗ ΝΑΡΚΗ, ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟΣ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΚΑΙ ΚΑΘΩΔΗΓΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ .....
Πολλαί της ασεβείας αι οδοί, της δε αληθείας μία.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, 347-407 μ.Χ., Πατέρας της εκκλησίας
Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει ημάς.
κατά Ιωάννην (η’ 32 )
ΝΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ ΤΙΜΗΜΕΝΟΥ ETHNEGERSIS. ΕΥΓΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
KAΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΙ.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΣ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΛΥΠΑΘΗ ΚΥΠΡΟ.
Πάρα πολὺ καλὸ καὶ ἐνθαρρυντικὸ ἀγαπητὲ ἀδελφέ μας Ἀντώνη!
ΔιαγραφήΣὲ εὐχαριστοῦμε πολύ!!
ΡΟΗ ΚΑΙ ΚΑΙ ΠΑΝΟ ΜΑΣ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΜΟΝΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΤΡΙΟ, ΠΟΥ Η ΑΣΥΓΚΡΙΤΟΣ ΕΥΩΔΊΑ ΤΟΥ ΜΑΣ ΤΥΛΙΓΕΙ ΩΣ ΠΕΠΛΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΠΙΦΟΙΤΗΣΗ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΛΟΓΟΥΣ ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΑΔΕΛΦΙΑ.
Ευχαριστία προς Τον Κύριο.
«Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ’ έπλασες από το τίποτα.
Αλλά δεν μ’ έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερμηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα.
Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μονάχα αυτός στον κόσμο.
Η κραταιά δύναμη σου βαστά όλη την κτίση κι όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μονάχη. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία.