Σὸς εἰμι ἐγώ, σῶσόν με, ὅτι τὰ δικαιώματά σου ἐξεζήτησα. ( Ψάλμ.118,94)
Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Σκοπὸς αὐτῶν τῶν ἐκπομπῶν δὲν ἦταν τὸ νὰ τρομάξουν οἱ ἀκροατὲς μὲ αὐτὰ ποὺ κάποτε θὰ ἔρθουν. Ὅταν κάτι δὲν εἶναι ἄγνωρο, δὲν μπορεῖ καὶ νὰ σὲ τρομάξει! Βέβαια ἐδῶ δὲν ἀρκεῖ τὸ νὰ γνωρίζεις, μὰ πρέπει καὶ νὰ πιστέψεις καὶ κυρίως νὰ βιώσεις ὅλα αὐτὰ τὰ κελεύσματα τὰ οὐράνια!
Κάποτε θὰ χωριστεῖ ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα! Ἐκείνη τὴν ὄντως συνταρακτικὴ ὥρα, θὰ τὴν φοβηθεῖς ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου, μόνο σὰν νιώθεις βαθιὰ μέσα σου πὼς εἶσαι ἀνέτοιμος, ἀτακτοποίητος καὶ ἀσυμφιλίωτος μὲ αὐτὴν τὴ βεβαιότητα! Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ νέος Θεολόγος κάτι τόσο σχετικό, πὼς ἂν δὲν γνωρίσεις καὶ δὲν δεῖς τὸν Θεὸ ἀπὸ αὐτὴν τὴ ζωή, δὲν θὰ τὸν δεῖς οὔτε στὴν αἰώνια!
Αὐτὸ κι ἂν σὲ τρομάζει στὸ πρῶτο του ἄκουσμα! Ἄς σκεφτοῦμε τότε ἐκεῖνο τὸ ψαλμικό: «Γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος· μακάριος ἀνήρ, ὅς ἐλπίζει ἐπ᾿ αὐτόν.» Μόνο ἔτσι θὰ τὸν δοῦμε καὶ θὰ τὸν γνωρίσουμε ἀδελφοὶ μου ἀπὸ αὐτὴν τὴ ζωή! Ὅταν θὰ γίνουμε σύμφυτοι (Ρωμ. 6,5) μὲ τὸν Χριστό μας, ἑνωμένοι στὸ Θεοποιητικὸ μυστήριο τῶν μυστηρίων. Μόνο τότε θὰ μποροῦμε ὅλα αὐτὰ ποὺ λέχθηκαν σὲ αὐτὴν τὴ σειρὰ τῶν ἐκπομπῶν, νὰ ἐλπίζουμε ὅτι κάποτε θὰ τὰ ἀκούσουμε, ὄχι ὡς ἀκροατὲς τρομαγμένοι καὶ ἕρμαια τῶν πονηρῶν μισόψυχων πνευμάτων, μὰ ὡς ποιητὲς ἀνείπωτα εὐεργετημένοι ἀπὸ τὴν Χρηστότητα τοῦ Κυρίου μας. Ἕνας εὐλογημένος Ἱεροκήρυκας σύγχρονος τοῦ μακαριστοῦ Παναγόπουλου, ὁ μακαριστὸς π. Χριστόφορος Παπουτσόπουλος, ἔγραψε κάποτε, Θείᾳ ἐπινεύσει, μιὰ συγκλονιστικὴ προσευχή. Θὰ λέγαμε ὅτι συνοψίζει ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀκούστηκαν σὲ αὐτὴν τὴ σειρὰ τῶν ἐκπομπῶν. Ὅλες ἐκεῖνες τίς ἀρετὲς ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου, ποὺ θὰ κάνουν τὴν ὁδό σου μακαρία καὶ ἄμωμο καὶ ἐσένα δικὸ Του καὶ ἀγαπῶντα τὸ πανάγιο Ὄνομά Του, ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς, τῆς καρδιᾶς, τῆς διάνοιας καὶ τῆς δύναμής σου!
Ἀγαθὲ καὶ ἐλεῆμον Κύριε, ἡ ψυχή μας πλημμυρίζει ἀπὸ εὐγνωμοσύνην πρὸς τὴν Μεγαλωσύνην σου, διότι μᾶς ἠξίωσες νὰ γευθῶμεν τὴν χρηστότητα σου. Μᾶς ἐχάρισες τὸ μέγα δῶρον νὰ δοκιμάζωμεν καὶ νὰ γνωρίζωμεν ἀπὸ τὴν προσωπικήν μας πεῖραν τὴν ἀνακούφισιν, τὴν γλυκύτητα, τὴν χαράν, τὴν εἰρήνην ποὺ χαρίζεις εἰς ὅσους σὲ πλησιάζουν καὶ ζοῦν ἡνωμένοι μαζί σου. Ἀξίωσέ μας νὰ μὴν ἀπομακρυνθῶμεν ποτὲ ἀπὸ σέ. Ὅσον περνᾷ ὁ καιρὸς καὶ πλησιάζομεν περισσότερον πρὸς τὸ τέρμα τοῦ ἐπιγείου βίου μας, δίδε μας τὴν χάριν σου διὰ νὰ συνδεώμεθα στενώτερον μαζί σου, διὰ νὰ ἀπολαμβάνωμεν τὰς θείας δωρεάς σου. Δῶσε, Κύριε, τὴν χάριν σου καὶ εἰς ἐκείνους ποὺ εὑρίσκονται ἀκόμη μακρὰν ἀπὸ σέ, ὥστε νὰ θελήσουν νὰ σὲ πλησιάσουν, νὰ σὲ γνωρίσουν ὡς Σωτῆρα των καὶ νὰ εὐφρανθοῦν ἀπὸ τὰς δωρεάς σου. Καὶ ὅλους μαζί, εὐφραινομένους ἀπὸ τώρα ἀπὸ τὴν θείαν σου εὐλογίαν, συγκέντρωσέ μας, ὅταν σὺ εὐδοκήσῃς, εἰς τὴν μόνιμον καὶ αἰώνιαν εὐτυχίαν, τὴν βασιλείαν σου τὴν ἐπουράνιον. Ἀμήν. (Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀρχ.Χριστοφ.Παπουτσοπούλου «Λόγοι τῆς Χάριτος», ἔκδοση «Ὁ ΣΩΤΗΡ»)
Ἀγαθὲ καὶ ἐλεῆμον Κύριε, ἡ ψυχή μας πλημμυρίζει ἀπὸ εὐγνωμοσύνην πρὸς τὴν Μεγαλωσύνην σου, διότι μᾶς ἠξίωσες νὰ γευθῶμεν τὴν χρηστότητα σου. Μᾶς ἐχάρισες τὸ μέγα δῶρον νὰ δοκιμάζωμεν καὶ νὰ γνωρίζωμεν ἀπὸ τὴν προσωπικήν μας πεῖραν τὴν ἀνακούφισιν, τὴν γλυκύτητα, τὴν χαράν, τὴν εἰρήνην ποὺ χαρίζεις εἰς ὅσους σὲ πλησιάζουν καὶ ζοῦν ἡνωμένοι μαζί σου. Ἀξίωσέ μας νὰ μὴν ἀπομακρυνθῶμεν ποτὲ ἀπὸ σέ. Ὅσον περνᾷ ὁ καιρὸς καὶ πλησιάζομεν περισσότερον πρὸς τὸ τέρμα τοῦ ἐπιγείου βίου μας, δίδε μας τὴν χάριν σου διὰ νὰ συνδεώμεθα στενώτερον μαζί σου, διὰ νὰ ἀπολαμβάνωμεν τὰς θείας δωρεάς σου. Δῶσε, Κύριε, τὴν χάριν σου καὶ εἰς ἐκείνους ποὺ εὑρίσκονται ἀκόμη μακρὰν ἀπὸ σέ, ὥστε νὰ θελήσουν νὰ σὲ πλησιάσουν, νὰ σὲ γνωρίσουν ὡς Σωτῆρα των καὶ νὰ εὐφρανθοῦν ἀπὸ τὰς δωρεάς σου. Καὶ ὅλους μαζί, εὐφραινομένους ἀπὸ τώρα ἀπὸ τὴν θείαν σου εὐλογίαν, συγκέντρωσέ μας, ὅταν σὺ εὐδοκήσῃς, εἰς τὴν μόνιμον καὶ αἰώνιαν εὐτυχίαν, τὴν βασιλείαν σου τὴν ἐπουράνιον. Ἀμήν. (Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀρχ.Χριστοφ.Παπουτσοπούλου «Λόγοι τῆς Χάριτος», ἔκδοση «Ὁ ΣΩΤΗΡ»)
Ἄς βάλουμε ἀρχὴ ἀδελφοὶ μου ἀπὸ τώρα! Νὰ γίνουμε δικοί Του! Τότε δὲν θὰ μᾶς τρομάζει καὶ μόνο στὸ ἄκουσμά της ἡ ἀκολουθία εἰς κεκοιμημένους! Παραίνεση καὶ παράκληση! Ἄς ἐντρυφήσουμε βιωματικὰ στὰ μοναδικὰ νοήματα αὐτῆς τῆς ἀκολουθίας! Ἐμεῖς προσπαθήσαμε νὰ συμπτύξουμε τίς 15 ὧρες ὁμιλίας τοῦ μακαριστοῦ Παναγόπουλου σὲ 7 ἐκπομπές! Θαρροῦμε καὶ ἐλπίζουμε συνάμα ὅμως, αὐτὴ ἡ προσπάθεια νὰ ἀποτελέσει τὸ παρακίνημα γιὰ νὰ ἀκούσει κανεὶς ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν μακαριστὸ Ἱεροκήρυκα τοῦ Παραδείσου μιὰ καὶ δυὸ καὶ παραπάνω φορὲς νὰ ἀναλύει καὶ νὰ ἑρμηνεύει τοῦτα τὰ λόγια τὰ ποιητικὰ καὶ μακάρια! Μὲ τὸν γνωστὸ καὶ μοναδικό του τρόπο τὸν ἀπαράμιλλο! Αὐτὸν ποὺ ἐλέγχει ἀγαπητικὰ καὶ ἐνοχλεῖ ἀφυπνιστικά! Χωρὶς φτιασιδώματα καὶ ἐξωραϊσμοὺς νεορθοδόξων, ποὺ θέλουν νὰ φαντάζονται καὶ νὰ ὑπνώνουν καὶ νά... φασκιώνουν, μὲ κάθε σύγχρονου Ὠριγένους τὰ πλανήματα γιὰ τὴν ἀπροϋπόθετη σωτηρία!
Μὲ ἀγάπη σύμπονη καὶ ἕνα κομποσχοινάκι στὸ χέρι ἂς εὐχόμαστε γιὰ τίς ψυχὲς αὐτῶν ποὺ τοῦτα τὰ λόγια ὅσο ζοῦσαν τὰ λοιδόρησαν, ἢ μετέθεσαν γιά τὸ μετὰ ποὺ δὲν ξημέρωσε ποτέ, τὴ γνωριμιὰ μαζὶ τους...ἀλλά καὶ νὰ μακαρίσουμε καὶ νὰ ζηλέψουμε καὶ νὰ μιμηθοῦμε ὅσους τὰ ἐγκολπώθηκαν καὶ τὰ βίωσαν ἀγωνιζόμενοι!
Οἴμοι, οἶον ἀγῶνα ἔχει ἡ ψυχή, χωριζομένη ἐκ τοῦ σώματος! Οἴμοι, πόσα δακρύει τότε, καὶ οὐχ ὑπάρχει ὁ ἐλεῶν αὐτήν!
Αὐτὸ τὸ οἴμοι, ἐγερτικὴ σάλπιγγα γιὰ νεκροζώντανους ἀνθρώπους. Ἀλίμονο ἂν στὶς ἀμέτρητες φορὲς ποὺ ἐκείνη ἤχησε τὰ λόγια τοῦτα μεῖναν λόγια βουβὰ καὶ ...ἰδιόμελα γιὰ λίγους ἕως ἐλαχίστους. Ἀκούστηκε ἡ ἴδια ἀκριβῶς...εὐχὴ καὶ στὴν πρώτη ἐκπομπὴ αὐτῆς τῆς σειρᾶς τῶν ἑπτά! Ἄς ἔγιναν λοιπὸν πιὸ γνωστὰ αὐτὰ τὰ λόγια! Πιὸ οἰκεῖα! Πιὸ ἀγαπητὰ ἀκόμα γιά τοὺς ἀγαπῶντες τὸν Μέγα ἀγαπώμενο! Αὐτὸν ποὺ νίκησε τὸν θάνατο, συνέτριψε τὸν διάβολο καὶ χάρισε Τὴν Ζωὴ τὴν αἰώνια σὲ ὅλες τίς ψυχές! Χριστὸς Ἀνέστῃ!
Οἴμοι, οἶον ἀγῶνα ἔχει ἡ ψυχή, χωριζομένη ἐκ τοῦ σώματος! Οἴμοι, πόσα δακρύει τότε, καὶ οὐχ ὑπάρχει ὁ ἐλεῶν αὐτήν!
Αὐτὸ τὸ οἴμοι, ἐγερτικὴ σάλπιγγα γιὰ νεκροζώντανους ἀνθρώπους. Ἀλίμονο ἂν στὶς ἀμέτρητες φορὲς ποὺ ἐκείνη ἤχησε τὰ λόγια τοῦτα μεῖναν λόγια βουβὰ καὶ ...ἰδιόμελα γιὰ λίγους ἕως ἐλαχίστους. Ἀκούστηκε ἡ ἴδια ἀκριβῶς...εὐχὴ καὶ στὴν πρώτη ἐκπομπὴ αὐτῆς τῆς σειρᾶς τῶν ἑπτά! Ἄς ἔγιναν λοιπὸν πιὸ γνωστὰ αὐτὰ τὰ λόγια! Πιὸ οἰκεῖα! Πιὸ ἀγαπητὰ ἀκόμα γιά τοὺς ἀγαπῶντες τὸν Μέγα ἀγαπώμενο! Αὐτὸν ποὺ νίκησε τὸν θάνατο, συνέτριψε τὸν διάβολο καὶ χάρισε Τὴν Ζωὴ τὴν αἰώνια σὲ ὅλες τίς ψυχές! Χριστὸς Ἀνέστῃ!
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ σειρὰ 7 ἐκπομπῶν (Χριστὸς Ἀνέστῃ κυρ-Δημήτρη μας!) ἀφιερωμένων στὴν ἑρμηνεία τῆς ἀκολουθίας εἰς κεκοιμημένους ὑπὸ μακαριστοῦ Δημητρίου Παναγόπουλου.
Δεῖτε τὸ βίντεο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου