Ο άγιος Ραφαήλ χειρουργεί και θεραπεύει στρατιωτικό εν αποστρατεία!

Ο συνταξιούχος αξιωματικός Μιχαήλ Ξεπαπαδάκος από το Νέο Ψυχικό διηγείται τα ακόλουθα:

Είχα πρόβλημα κυκλοφοριακό, θρομβοφλετίδα στο αριστερό πόδι μου, με ένα διογκωμένο μαύρο μεγάλο αιμάτωμα στην γάμπα και πρήξιμο στο κάτω άκρο. Σε ένα από τα συχνά ταξίδιά μου προς το νομό Ηλείας για επαγγελματικούς λόγους, στην περιοχή κάτω Αχαγιάς, περνώντας από ένα Εξωκλήσι είδα στην επιγραφή ενός αγνώστου μου Αγίου, του αγίου Ραφαήλ. Η Εκκλησία ήταν κλειστή.

Ἅγιος Παΐσιος: Ἡ κρυφὴ ὑπερηφάνεια

– Μοῦ εἴπατε, Γέροντα, ὅτι ἔχω κρυφὴ ὑπερηφάνεια. Ποιά εἶναι ἡ κρυφὴ ὑπερηφάνεια;

– Εἶναι ἡ ἐσωτερικὴ ὑπερηφάνεια. Καὶ ἡ ἐσωτερικὴ ὑπερηφάνεια εἶναι πολὺ χειρότερη ἀπὸ τὴν ἐξωτερική.

– Γέροντα, τί διαφορὰ ἔχει ἡ ἐξωτερικὴ ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ ὑπερηφάνεια;

– Ἡ ἐξωτερικὴ ὑπερηφάνεια φαίνεται καὶ θεραπεύεται εὔκολα. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει ἐξωτερικὴ ὑπερηφάνεια φαίνεται καὶ ἀπὸ τὰ ροῦχα του καὶ ἀπὸ τὸ περπάτημά του καὶ ἀπὸ τὴν ὁμιλία του, καὶ ἔτσι μπορεῖ κανεὶς νὰ τοῦ πῆ καμμιὰ κουβέντα καὶ νὰ βοηθηθῆ. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020

Οἱ Ἅγιοι Ραφαὴλ, Νικόλαος καὶ Εἰρήνη οἱ Μάρτυρες

Ὡς φῶς ἡμῖν ὤφθησαν Ραφαὴλ μέγα

Ὁμοῦ καὶ Νικόλαος οἱ κεκρυμμένοι.

Εἰρήνη ἀθλήσασα σὺν τοῖς τοκεῦσι

Ἡμῖν ἤδη ἔγνωσται θαύμασι ξένοις.

Καρυῶν ἀθλήσαντες Μονῇ τῇ πάλαι

Τῆς ἄνω ἐπέβητε Μάρτυρες δόξῃς.

Οἱ Ἅγιοι Ραφαήλ ὁ Ἱερομάρτυρας, Νικόλαος ὁ Ὁσιομάρτυρας καὶ Εἰρήνη ἡ Παρθενομάρτυς, συγκαταλέγονται στὴ χορεία τῶν Νεοφανῶν Ἁγίων καὶ μάλιστα ἐκείνων ποὺ μαρτύρησαν σχεδὸν ἀμέσως μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σχετικὰ μὲ τὸν βίο τους γνωρίζουμε λίγα πράγματα. Οἱ πρῶτες πληροφορίες γιὰ τὴν ὕπαρξη τῶν Ἁγίων ἱστοροῦνται μὲ  θαυματουργικὸ καὶ ἀποκαλυπτικὸ τρόπο ἀπὸ τὸ ἔτος 1959. Ἀπὸ μία ἀνασκαφὴ ποὺ ἔγινε στὴ Θερμὴ τῆς Λέσβου, ἀνακαλύφθηκε ὁ τάφος ἑνὸς ἀγνώστου προσώπου, ποὺ ὅπως ἀποκαλύφθηκε σὲ συνεχὴ ὁράματα, ἀνῆκε στὸν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα Ραφαήλ, ὁ ὁποῖος μαρτύρησε μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Ὁσιομάρτυρα Νικόλαο καὶ τὴν Ἁγία Εἰρήνη. Ὁ τάφος καὶ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἀνακαλύφθηκε στὶς 13 Ἰουνίου 1960.

Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ καταγόταν ἀπὸ τοὺς Μύλους τῆς Ἰθάκης καὶ γεννήθηκε τὸ ἔτος 1410. Τὸ κοσμικό του ὄνομα ἦταν Γεώργιος Λάσκαρης ἢ Λασκαρίδης καὶ ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Διονύσιος. Πρὶν γίνει κληρικὸς εἶχε σταδιοδρομήσει στὸ βυζαντινὸ στρατὸ καὶ ἔφθασε μάλιστα σὲ μεγάλο βαθμό. Σὲ ἡλικία τριάντα πέντε ἐτῶν γνώρισε ἕνα ἀσκητικὸ καὶ σεβάσμιο γέροντα, τὸν Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος τὸν προσείλκυσε στὴν ἐν Χριστῷ ζωή. Κάποια Χριστούγεννα ὁ γέροντας κατέβηκε ἀπὸ τὸν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του, γιὰ νὰ ἐξομολογήσει καὶ νὰ κοινωνήσει τοὺς στρατιῶτες καὶ κήρυξε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Τότε ὁ ἀξιωματικὸς Γεώργιος, ὅταν ὁ γέροντας κατέβηκε πάλι τὰ Θεοφάνεια, ἀποχαιρέτισε τοὺς στρατιῶτες καὶ τὸν ἀκολούθησε.

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Ἀληθῶς Ἀνέστη»

Ἡ πλάνη πάντα αὐτοκαταστρέφεται καί, παρόλο ποὺ δὲν τὸ θέλει, στηρίζει σὲ ὅλα τὴν ἀλήθεια.

Πρόσεξε: Ἔπρεπε ν᾿ ἀποδειχθεῖ ὅτι ὁ Χριστὸς πέθανε καὶ τάφηκε καὶ ἀναστήθηκε.

Ἔ, λοιπὸν ὅλα αὐτὰ τὰ κατοχυρώνουν οἱ ἴδιοι οἱ ἐχθροί!

Ἐφ᾿ ὄσoν ἔφραξαν μὲ τὸν βράχο καὶ σφράγισαν καὶ φρούρησαν τὸν τάφο, δὲν ἦταν δυνατὸ νὰ γίνει καμία κλοπή.

Ἀφοῦ ὅμως δὲν ἔγινε κλοπὴ καὶ ἐν τούτοις ὁ τάφος βρέθηκε ἄδειος, εἶναι ὁλοφάνερο καὶ ἀναντίρρητο ὅτι ἀναστήθηκε. Εἶδες πὼς καὶ μὴ θέλοντας στηρίζουν τὴν ἀλήθεια;

Ἀλλὰ καὶ πότε θὰ τὸν ἔκλεβαν οἱ μαθηταί; Τὸ Σάββατο;

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Για έναν αναστημένο πνευματικά δεν υπάρχει, καθόλου αγωνία, φόβος και άγχος διότι και τον θάνατο τον περιμένει με χαρά

Αδύνατο είναι, να νιώσουμε την θεία παρηγοριά (την παραδεισένια γλυκύτητα), εάν δεν αποφύγουμε την κοσμική και εάν δεν πεθάνει τελείως το κοσμικό μας φρόνημα. Θα πρέπει το κοσμικό φρόνημα, αφού πεθάνει, να γίνει φυτόχωμα, για να αναπτυχθεί μέσα μας το θείο φρόνημα, διότι οι θείες ηδονές δεν γεννιούνται από τις σωματικές ηδονές αλλά από τις σωματικές ωδίνες, που γίνονται στους αγώνες με επίγνωση και διάκριση για την αγάπη του Χριστού από τα φιλότιμα παιδιά Του, για να απεκδυθούν τον παλαιό τους άνθρωπο (τον κοσμικό).

Ο Καλός Πατέρας τρέφει μετά τα παιδιά Του, από την γη ακόμη που βρίσκονται, με παραδεισένιες τροφές, και σκιρτάνε αγαλλόμενα -αναστάσεως ημέρα…, αφού φυσικά περάσανε την Μεγάλη Τεσσαρακοστή με αγώνες, την Μεγάλη Παρασκευή στον Σταυρό και, αναστηθήκανε πνευματικά και ζουν πια την Διακαινήσιμο συνέχεια. Δηλαδή δεν εορτάζουν μια φορά τον χρόνο Ανάσταση, αλλά συνέχεια Πάσχα, Κυρίου Πάσχα...

Σάββας Ἠλιάδης: Ἐπί αἰῶνες κοινωνοῦσαν μὲ τὴν ἴδια λαβίδα...

Στὸ βιβλίο «Ἀπὸ τὴν 25η ὥρα στὴν αἰωνία ὥρα» τοῦ Βιργίλιου Γκεωργκίου, Ὀρθόδοξου Ρουμάνου ἱερέα ἀλλὰ καὶ ὀνομαστοῦ ποιητῆ καὶ συγγραφέα, διαβάζουμε αὐτὰ ποὺ γράφει καὶ μὲ ρέουσα ἁπλότητα περιγράφει, ὅλα ὅσα γίνονταν καθημερινὰ στὴν ζωὴ τῆς οἰκογένειάς του, μὲ πρωταγωνιστὴ τὸν ἱερέα πατέρα του. 

Μεταξὺ τῶν ἄλλων, κάτι ποὺ συνέβαινε πολὺ συχνά, ἦταν οἱ ἀλλεπάλληλες ἐπισκέψεις τῶν χωριανῶν του στὸ σπίτι τους, οἱ ὁποῖοι προσέτρεχαν στὸν πατέρα του γιὰ καθετὶ ἔκτακτο ποὺ συνέβαινε στὰ σπίτια τους, ὥστε νὰ ζητήσουν τὴν βοήθειά του. Τὸ χωριό του ἦταν μακριά, ἀπομονωμένο σὲ βουνοπλαγιὰ μὲ διακόσιους κατοίκους, διεσπαρμένους σὲ ἀκτῖνα τριάντα χιλιομέτρων. Ἁπλοὶ ἄνθρωποι, ποὺ πίστευαν πραγματικὰ στὴν δύναμη τῶν Μυστηρίων.

Η λειτουργία της Ανάστασης στο Νταχάου το 1945

Θ. Μαλκίδης

Η λειτουργία της Ανάστασης στο Νταχάου το 1945: ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς και οι Έλληνες ιερείς.

Κάθε Θεία Λειτουργία της Ανάστασης είναι ξεχωριστή, ωστόσο αυτή που έγινε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου είναι μοναδική. Το κολαστήριο που δημιούργησαν οι Ναζί στο Νταχάου, λίγο έξω από το Μόναχο, δέχθηκε τους πρώτους κρατούμενους- πολιτικούς αντιπάλους αρχικώς του Αδόλφου Χίτλερ το 1933 και μέχρι το 1945 , πάνω από 200.000 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν εκεί.

Αμέτρητοι πέθαναν στο στρατόπεδο, ενώ εκατοντάδες αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν στα πειράματα των Ναζί που διεξάγονταν από τον Δρ Σίγκμουντ Ράσερ.

Πασχαλινά ήθη και έθιμα σε όλη την Ελλάδα (αυτά που κατάργησαν φέτος οι αντίχριστοι)

Πάσχα ονομάζεται η μεγάλη γιορτή του ιουδαϊσμού η οποία καθιερώθηκε ως ανάμνηση της «Εξόδου», που ελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή δουλεία. Μεταγενέστερα υιοθετήθηκε ως εορτασμός από τους Χριστιανούς αναφορικά με τον σταυρικό θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού, για τη λύτρωση του ανθρώπου.

Το Χριστιανικό Πάσχα, ή Πασχαλιά ή Λαμπρή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη γιορτή του χριστιανικού εκκλησιαστικού έτους. Γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου μη συμπεριλαμβανομένης, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο στην Ορθόδοξη εκκλησία και κατά το Γρηγοριανό στη Ρωμαιοκαθολική.

Τα λαϊκά έθιμα κατά το σύγχρονο εορτασμό της Ανάστασης στην Ελλάδα, περιλαμβάνουν δείπνο με κύριο φαγητό τη μαγειρίτσα, το βράδυ της Ανάστασης, το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών , το «φιλί της αγάπης» την ώρα της Ανάστασης, το σούβλισμα του αρνιού κατά την Κυριακή του Πάσχα και άλλες εκδηλώσεις.

Οι Αλβανοί ανυπομονούν να ανοίξουν τα σύνορα με την Ελλάδα: «Αν μείνουν και άλλο κλειστά θα πεινάσουμε»!

Νέο μεγάλο κύμα μετανάστευσης είτε νόμιμης είτε παράνομης αναμένεται από την Αλβανία για ακόμη μια φορά.

Όπως αναφέρουν αλβανικά δημοσιεύματα  η κατάσταση με την οικονομία στην χώρα αυτή, σε συνδυασμό με το κλείσιμο συνόρων με την Ελλάδα έχουν οδηγήσει πολλούς Αλβανούς στα πρόθυρα της φτώχειας.

Όπως μάλιστα αναφέρουν «θα περάσουμε στην Ελλάδα έστω και με τα πόδια».

Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα μόλις τώρα εισέρχεται σε μια περίοδο μεγάλης ύφεσης που μπορεί να φτάσει έως και 10% και με το μηδενικό τουρισμό οι ίδιοι οι Έλληνες θα αγγίξουν η και θα ξεπεράσουν τα όριά τους.

«Η κατάσταση στη χώρα μας (σ.σ. Αλβανία) επιδεινώνεται από τον κορωνοϊό.

Τὸ Χριστὸς Ἀνέστη τοῦ Γιάννη (1914) - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Ὅπως τὸ διηγοῦνται, ὅσοι τὸ ἔφθασαν, ἐν ἠλικίᾳ ὄντες εἰς Ἀθήνας τῷ 1870, ὁ νεκρὸς τοῦ ἑνὸς τῶν ληστῶν τοῦ Δηλεσίου, κομισθέντων εἰς Ἀθήνας κατὰ Μάιον, εἶχε τὸ πρόσωπον παραδόξως φαιδρὸν καὶ γελαστόν.

Τὴν ὥραν ποὺ τοὺς ἐτουφεκοβολοῦσαν τ᾿ ἀποσπάσματα, ἐλλοχεῦον ὄπισθεν πυκνῶν θάμνων καὶ βράχων τὸ παλληκάρι ἐκεῖνο τῆς Ρούμελης, ἴσως διότι τὸ ταμπούρι του τοῦ ἐφαίνετο πολὺ ἀσφαλές, τίς οἶδε τί εἶχε σκεφθῆ, ἢ τί σοβαρὸν εἶδεν, ἢ τί ἀστεῖον ἤκουσε παρά τινος γείτονος συντρόφου του, κ᾿ ἐγέλασεν, ὅπως οἱ ἄνθρωποι γελοῦν. Συγχρόνως, ἐν ἀκαρεῖ, τοῦ ἦλθε τὸ βόλι. Τὸν ηὗρε καίριον εἰς τὸν λαιμόν, καὶ τὸν ἀφῆκεν εἰς τὸν τόπον.

Μετὰ δύο ἡμέρας οἱ σκοτωμένοι, πέντε ἢ ἓξ τὸν ἀριθμόν, ἐκομίζοντο εἰς Ἀθήνας. Εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ νέου ἐκείνου ὅλοι οἱ φρικώδεις περίεργοι εἶδον ἐντυπωμένον, πιστωμένον τὸν γέλωτα. Οὔτ᾿ ἐπρόφθασεν, ὁ εὐτυχὴς ἄνθρωπος, νὰ αἰσθανθῇ τὴν πικρίαν τοῦ βέλους, ἀλλ᾿ ὁ θάνατος τοῦ ἦλθε μυστηριώδης, γλυκύς, πρὸ τῆς ἀλγηδόνος.

Χριστός Ανέστη! - Επίσκοπος Πολύκαρπος Βαγενάς (†)

«Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον εσταυρωμένον ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε» (Μαρκ. 16:6).

«Το φαιδρόν της Αναστάσεως κήρυγμα» διαλύει τη ζοφερή ατμόσφαιρα της απογοητεύσεως, του φόβου και της θλίψεως. «Χριστός εκ νεκρών εγήγερται». Οι ελπίδες αναζωογονούνται. 

Η κατήφεια παραχωρεί τη θέση της στη χαρά. Μεγάλο και μοναδικό το θαύμα. «Η ζωή εκ του τάφου ανέτειλε». «Καθελών γαρ τω θανάτω τον θάνατον, το νίκος έδωκεν ημίν» ο Παντοκράτωρ Κύριος. «Χαράς τα πάντα πεπλήρωται της Αναστάσεως την πείραν ειληφότα». «Ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια» πανηγυρίζουν του Κυρίου την έγερση.

Το μήνυμα της ελπίδας και της χαράς τούτο σαλπίζεται από τον άγγελο, κηρύσσεται από τις Μυροφόρες, το ευαγγελίζονται οι μαθητές. Το κενό μνημείο αποβαίνει θεμέλιο της πίστεως. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Τριχινᾶς

Θνῄσκεις, ὁ πλήξας τριχίνῃ στολῇ Πάτερ,

Τὸν ἐνδύσαντα τοὺς γενάρχας φυλλίνην.

Εἰκάδι σός, Θεόδωρε, λίπ' ὀστέα θυμὸς ἀγήνωρ.

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπὸ τὸ Βυζάντιο καὶ γεννήθηκε ἀπὸ πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἀκολούθησε τὸ μοναχικὸ βίο γενόμενος μοναχὸς στὴ μονὴ ποὺ γι’ αὐτὸν ἐκαλεῖτο μονὴ τοῦ Τριχινᾶ. Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὑπέβαλε τὸν ἑαυτό του σὲ κάθε κακουχία καὶ σκληραγωγία. Τὸ σῶμά του τὸ κάλυπτε μὲ λεπτὸ τρίχινο ἱμάτιο, γι’ αὐτὸ καὶ ἐπονομάσθηκε Τριχινᾶς. Μὲ τοὺς σκληροὺς ἀσκητικούς του ἀγῶνες ὁ Ὅσιος ἀπεκάλυπτε καὶ ἐξουδετέρωνε τὶς ἀπάτες τῶν δαιμόνων.

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ: Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ ΣΤΟΝ ΕΡΗΜΙΤΗ

Ένας Ερημίτης που ασκήτευε στην έρημο του Ιορδάνου, είχε χρόνια πολλά να πειραχτεί από το διάβολο.

Αυτό του είχε δώσει θάρρος κι έλεγε συχνά πώς ο εχθρός δεν τολμούσε να πειράξει τους αγωνιστάς, πήγαινε μόνο στους αμελείς και οκνηρούς. Κάποτε παρουσιάστηκε μπροστά του ο διάβολος και του παραπονέθηκε. 

-Τι σου έχω κάνει, Αββά, και μ΄ εξευτελίζεις έτσι. Μήπως ποτέ σ΄ επείραξα; 

-Φύγε από δω, πονηρό πνεύμα φώναξε άφοβα ο Ερημίτης, και σήκωσε το ραβδί του να τον χτυπήσει. Δεν έχεις δικαίωμα να πειράζεις τους δούλους του Χριστού. Πήγαινε σ΄ εκείνους, που με την απροσεξία τους σε προσκαλούν.

π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος: ΠΑΣΧΑΛΙΕΣ ΕΥΧΕΣ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ἡ ἰστορία ἐπί τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ ἐπαναλαμβάνεται ἀκριβέστατα στήν σημερινή ἐποχή μας, ὄπως τήν διηγεῖται τό ἱερό καί ἅγιο Εὐαγγέλιο, πού διαβάσαμε μόλις τίς προηγούμενες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδας. 

 

Τόν ρόλο τῶν παλαιῶν σταυρωτῶν τοῦ Κυρίου, τοῦ παλαιοῦ Καίσαρα καί τῶν παλαιῶν Γραμματέων καί Φαρισαίων, ἀνέλαβαν σήμερα οἱ σύγχρονοι σταυρωτές Του, ἡ σημερινή πολιτειακή καί ἐκκλησιαστική ἡγεσία, οἱ σύγχρονοι Γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι. 

Κάτω τα χέρια από την Εκκλησία. Η Ορθοδοξία θα Νικήση.

Συμπαραστεκόμαστε ολόψυχα σε κάθε ομολογητή Ιερέα - κληρικό και Χριστιανό.

Διαμαρτυρόμαστε απροσκύνητα στους προδότες δεσποτάδες.

Αν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τα σώματα ασφαλείας φύλαγε τα σύνορα της Ελλάδος με το μένος και το ζήλο που διώκουν τους Χριστιανούς και κρατούν τις Εκκλησίες κλειστές, η Ελλάδα δεν θα εποικίζετο από Λαθρομετανάστες. 

Η Ελλάδα θα ήταν η ασφαλέστερη Χώρα. 

Η Συμπαιγνία Πολιτικών Δεξιών, Αριστερών και του συνεδρίου των οικουμενιστών Δεσποτάδων είναι καταφανής. 

Προδοσία και τρομοκρατία.

Η πανδημία ισοπεδώνει κάθε προσωπικό δεδομένο! Στο τραπέζι τα σενάρια παρακολούθησης όλων μας

Ακόμη κι αν δεν ισχύει κανένα από τα σενάρια συνωμοσίας, που έτσι κι αλλιώς φαντάζουν εξωπραγματικά, για τον τρόπο δημιουργίας και διάδοσης του κορονοϊού, το μόνο σίγουρο είναι πως όλα τα κέντρα εξουσίας (πολιτικά, επιχειρηματικά, επιστημονικά) θα προσπαθήσουν αυτή τη στιγμή να εκμεταλλευτούν την κρίση για να προωθήσουν την ατζέντα τους. 

«Ποτέ μην αφήνεις μια κρίση να πάει χαμένη» έλεγε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, σκιαγραφώντας με τον πιο απτό τρόπο πώς διαχειρίζονται αυτές τις στιγμές οι άνθρωποι που καθορίζουν τις τύχες των λαών.

Η υγειονομική κρίση του Covid-19 συμβαίνει παράλληλα με την εξέλιξη της Τεχνολογικής Επανάστασης, της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης όπως έχει ονομαστεί, η οποία άρχισε με την ευρεία χρήση των υπολογιστών και του ίντερνετ και σταδιακά άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο ζουν και εργάζονται δισεκατομμύρια άνθρωποι.

Νώντας Σκοπετέας: Ἐγώ Κύριε δέν σ᾿ ἀγαπῶ!

-Προσεύχομαι Πάτερ στὸ Θεὸ μὰ Ἐκεῖνος ἀπόκριση δὲν δίνει. Νύχτες ὁλάκερες καὶ μέρες μιὰ λέξη Του δὲν πῆρα.

-Κι ὅμως σοῦ μιλάει συνέχεια!

-Καὶ τί μοῦ λέει;

-Σ᾿ ἀγαπῶ παιδί μου! Σ᾿ ἀγαπῶ παιδί μου! Προσπάθησε νὰ τὸν ἀκούσεις.

-Θὰ προσπαθήσω παππούλη μου.

-Προσπάθησε καὶ νὰ τοῦ ἀπαντήσεις. Αὐτὸ περιμένει ἀπὸ ἐσένα.

-Μὰ πὼς δὲν σοῦ εἶπα; Συνέχεια τοῦ μιλῶ. Καὶ εἶναι σὰν νὰ τοῦ ἀπαντῶ: Καὶ ἐγὼ σὲ ἀγαπῶ!

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020

ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ

  
Χριστὸς κατελθὼν πρὸς πύλην ᾍδου μόνος
Λαβὼν ἀνῆλθε πολλὰ τῆς νίκης σκῦλα.

Οι γυναίκες οι οποίες παραβρέθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής, στον ενταφιασμό του Κυρίου, δηλαδή η Μαρία η Μαγδαληνή και οι υπόλοιπες, όταν επέστρεψαν από το Γολγοθά στην πόλη, ετοίμασαν αρώματα και μύρα για να αλείψουν το σώμα του Ιησού· και την επομένη μέρα απείχαν από κάθε δραστηριότητα λόγω της αργίας του Σαββάτου. Κατά το βαθύ όρθρο, όμως, της Κυριακής, η οποία ονομάζεται από τους Ευαγγελιστές «πρώτη Σαββάτου» και «μια Σαββάτων», δηλαδή πρώτη μέρα της εβδομάδος, μετά από τριάντα έξι σχεδόν ώρες από τη νέκρωση του ζωοδότη Λυτρωτή, έρχονται με νεκρώσιμα αρώματα στον τάφο.

Γέρων Χρυσόστομος: Θάρρος, ἀδέλφια μου!

Ὀφείλω νά εὐχαριστήσω ὅλους ἐσᾶς, πού μέ ἀνύστακτο ἐνδιαφέρον προσπαθεῖτε νά ἐπικοινωνήσετε μαζί μας ζητώντας νά μάθετε γιά τίς ἀνάγκες καί γιά τήν ὑγεία μας. 

Ἰδιαιτέρως σκέφτομαι καί πονῶ γιά τόν καθένα σας, γιά τόν πόθο σας νά βρεθεῖτε στό Μοναστήρι μας καί τό χτυποκάρδι σας γίνεται εὐχή στό ταπεινό μου κομποσχοίνι, διότι ὅλους σᾶς ἐνθυμοῦμαι καί καθίσταται ἡ προσευχή αὐτή γέφυρα πού μᾶς ἑνώνει ἀπ᾿ τήν γῆ ὥς τόν οὐρανό. 

Ἀπομονωμένοι καθώς εἴμαστε στό ὄρος Πάϊκο εὐχόμεθα καί προσευχόμεθα ὑπέρ εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου καί εὐσταθείας τοῦ Θεοῦ ἐκκλησιῶν.  

Ἔφθασε, ἀδελφοί μου, τό πολυπόθητο Πάσχα, ἡ ἑορτή τῶν ἑορτῶν καί ἡ πανήγυρις τῶν πανηγύρεων, πού ἑορτάζουμε ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι μέ ἰδιαίτερη λαχτάρα σ᾿ ὅλη τήν Ἑλλάδα. 

Νώντας Σκοπετέας: Μέχρι νά βγεῖ καρπός…

Ὑγεία... Μιὰ λέξη, μιὰ εὐχή! Πολλοὶ ποὺ μᾶς ἀκοῦνε τούτην τὴν ὥρα τὴν ἔχουν κλονισμένη, χρονίως ταλαιπωρημένη... Ἄν κάτι σοῦ ἔχει λείψει, τὸ εὔχεσαι στοὺς ἄλλους καὶ ἐκεῖνοι ὅταν ἰδίως συναισθάνονται τὴν σπουδαιότητά του, τὸ εὔχονται ὁμοίως. 

Ὑπάρχουν βέβαια καὶ ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν νὰ πρωτοτυποῦν στὶς εὐχές τους. Νὰ μὴν ποῦν κοινοτυπίες νὰ μείνει ἀξέχαστη ἡ εὐχή τους. 

Γράφουν σβήνουν ξαναγράφουν... Ἀλλὰ τούτη ἡ εὐχὴ εἶναι ἡ πιὸ συνηθισμένη ἀλλὰ καὶ ἡ πιὸ ἀποδεχτῆ ἀπ᾿ τοὺς πολλούς.

-Ὑγεία, μόνο ὑγεία! Τὸ σπουδαιότερο! Ὅλα τὰ ἄλλα ἔρχονται!

Γνωρίζουμε ἕναν ἄνθρωπο ποὺ κάθε ἀσυνάντητη εὐχὴ ποὺ δίνει, ἔχει βαθὺ νόημα! Τὸ παράδοξο γιὰ αὐτὸν τὸν παράξενο Χριστιανὸ εἶναι πὼς ὅλες του οἱ εὐχές, ἐμπεριέχουν τὴν ὑγεία! Ἀλλὰ τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς! Αὐτῆς ποὺ δὲν θὰ ἐπιτρέψει ποτὲ τὸν θάνατό της!

Για το Άγιο και Μέγα Σάββατο - Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (†)

Μας αξίωσε ο Κύριος να εορτάσουμε την τριήμερο Ταφή Του και να προεορτάσουμε την αγία Του Ανάσταση. Ο Κύριός μας όχι μόνον έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία μας, όχι μόνον υπέμεινε κολαφισμούς και εμπτυσμούς και ραπίσματα και φρικτό σταυρικό θάνατο, αλλά καταδέχθηκε και υπέμεινε και αυτήν την ταφή.

Η ταφή του Κυρίου είναι το έσχατο, το τελευταίο σημείο της κενώσεώς Του, της εξουδενώσεώς Του. Αυτός ο Κύριος της ζωής και του θανάτου να βρίσκεται νεκρός μέσα στον τάφο! «Λογισθείς εν τοις νεκροίς», όπως λέει η Εκκλησία μας. 

Και έτσι, ενώ ο Ίδιος συγκαταριθμήθηκε με τους απ’ αιώνος νεκρούς, ως νεκρός ο Ίδιος νέκρωσε τον θάνατο, ανεστήθη εκ των νεκρών και συνανέστησε μαζί Του παγγενή τον Αδάμ, όλο το ανθρώπινο γένος.

Ἅγιος Παΐσιος: Συζήτηση μὲ τοὺς λογισμοὺς

– Γέροντα, ὅταν ἔρχεται ἕνας λογισμὸς ὑπερήφανος, ὑποφέρω.

– Τὸν κρατᾶς μέσα σου;

– Ναί.

– Γιατί τὸν κρατᾶς; Νὰ τοῦ κλείνης τὴν πόρτα. Ἅμα τὸν κρατᾶς μέσα σου, ζημία ἔχεις. Ἔρχεται ὁ λογισμὸς σὰν τὸν κλέφτη, τοῦ ἀνοίγεις τὴν πόρτα, τὸν βάζεις μέσα, πιάνεις κουβέντα μαζί του, καὶ μετὰ ἐκεῖνος σὲ κλέβει. 

Μὲ τὸν κλέφτη πιάνει κανεὶς κουβέντα; Ὄχι μόνον κουβέντα δὲν πιάνει, ἀλλὰ κλειδώνει τὴν πόρτα, γιὰ νὰ μὴν μπῆ μέσα. Μπορεῖ ἀκόμη καὶ νὰ μὴ συζητήσης μαζί του, ἀλλὰ γιατί νὰ τὸν ἀφήσης νὰ περάση; 

Ἂς ποῦμε ἕνα παράδειγμα· δὲν λέω ὅτι ἔχεις τέτοιους λογισμούς, ἀλλὰ ἂς ὑποθέσουμε ὅτι σοῦ ἔρχεται ἕνας λογισμὸς ὅτι μποροῦσες νὰ εἶσαι ἐσὺ Γερόντισσα. 

Mέγα Σάββατο πρωΐ: (†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστίνος Καντιώτης- Δὲν θὰ ἐπικρατήσῃ διὰ παντὸς ἡ ἀδικία καὶ ἡ ἀποστασία. Θὰ ἐπικρατήσῃ ἡ δικαιοσύνη.

«Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν» (Ψαλμ. 81,8) 
 

ΑΥΤΟΣ ὁ στίχος, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἀκούσατε πρὸ ὀλίγου νὰ ψάλλῃ ὁ ἱερεύς, ἐνῷ κρατοῦσε κάνιστρο καὶ σκορποῦσε σ᾿ ὅλο τὸ ναὸ φύλλα δάφνης, ὡς σύμβολα νίκης καί θριάμβου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶνε παρμένος ἀπὸ τὸ Ψαλτήρι. Ψάλλεται εἰδικῶς κατὰ τὴ λειτουργία τοῦ Μεγάλου Σαββάτου. Δὲν ψάλλεται ἄλλοτε, μόνο σήμερα, μιὰ φορὰ τὸ χρόνο, καὶ ἔχει κάποιο σκοπό. Ποιός λοιπὸν ὁ σκοπός; Ἔχει μεγάλη σημασία.

Ὁ στίχος αὐτὸς εἶνε τὸ προανάκρουσμα τῆς μεγάλης ἑορτῆς, ποὺ θά ἑορτάσουμε σὲ λίγο, τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Θὰ μιλήσω ἁπλᾶ πάνω σ᾿ αὐτόν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020

Μεγάλο Σάββατο - Η ταφή του Κυρίου

Μάτην φυλάττεις τὸν τάφον, κουστωδία.
Οὐ γὰρ καθέξει τύμβος αὐτοζωΐαν.

Το Σάββατο, αφού συγκεντρώθηκαν οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι στο Πόντιο Πιλάτο, τον παρακάλεσαν να ασφαλίσει τον τάφο του Ιησού για τρεις ημέρες διότι, καθώς έλεγαν, «έχουμε υποψία μήπως οι μαθητές Του, αφού κλέψουν την νύχτα το ενταφιασμένο Του σώμα κηρύξουν έπειτα στο λαό ως αληθινή την ανάσταση την οποία προείπε ο πλάνος εκείνος, όταν ακόμη ζούσε· και τότε θα είναι η τελευταία πλάνη χειρότερη της πρώτης». Αυτά αφού είπαν στον Πόντιο Πιλάτο και αφού πήραν την άδεια του, έφυγαν και σφράγισαν τον τάφο τοποθετώντας εκεί για ασφάλεια του κουστωδία, δηλαδή στρατιωτική φρουρά.

ΣΑΛΠΙΣΜΑ - Ὁ διαχρονικός λόγος τοῦ προφήτου Ἠσαΐου

Ὁ διαχρονικός λόγος τοῦ προφήτου  Ἠσαΐου

Ἀπό τά βάθη τῶν αἰώνων ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ

φθάνει ὥς τίς ἡμέρες μας.

Ὁ προφήτης  Ἠσαΐας σαλπίζει:

1. Ἄκουε, σύ Οὐρανέ, καί σύ, ἡ γῆ, ὁ Κύριος πρόκειται νά μιλήσει.

2. Υἱούς ἐγέννησα καί τούς δόξασα· αὐτοί ὅμως μέ ἐγκατέλειψαν.

3. Ἀλίμονο σ᾿ ἐσένα, ἔθνος ἁμαρτωλό, λαέ ὁ ὁποῖος εἶσαι γεμάτος ἁμαρτίες, γενεά προγόνων πονηρῶν, γενεά ἀπογόνων παρανόμων.

4. Ἡ χώρα σας θά μείνει ἔρημη ἀπό κατοίκους καί οἱ πόλεις σας θά παραδοθοῦν στή φωτιά.

5. Ξένοι λαοί θά καταφάγουν τούς καρπούς τῆς χώρας σας μπροστά στά μάτια σας, χωρίς νά μπορεῖτε νά κάνετε τίποτα.

6. Ἡ χώρα σας θά καταντήσει ἔρημη, κατεστραμμένη ἀπό τούς ξένους λαούς.

7. Οἱ ἄρχοντές σου μοιάζουν μέ τούς ἄρχοντες τῶν Σοδόμων καί σύ, ὁ λαός, ἔγινες ὅμοιος μέ τόν λαό τῶν Γομμόρων.