Ήταν μάλλον αναμενόμενη. Η τέταρτη στη σειρά ενέργεια τις τελευταίες μέρες των εισαγγελέων εναντίον και όχι υπέρ του συστήματος. Της οργάνωσης.
Γέροντα, πονάει τὸ σῶμα σας;
– Ὄχι, γιατὶ κάνω… πνευματικὴ γυμναστική.
– Δηλαδή, Γέροντα;
– Μετάνοιες, εὐλογημένη! Βλέπεις, οἱ κοσμικοὶ ἔχουν τὴν σουηδικὴ γυμναστικὴ καὶ οἱ μοναχοὶ τὶς μετάνοιες. Οἱ κοσμικοὶ μὲ τὴν γυμναστικὴ κάνουν σῶμα ὑγιεινὸ καὶ οἱ μοναχοὶ μὲ τὶς μετάνοιες κάνουν ψυχὴ καὶ σῶμα ὑγιέστατα. Οἱ καημένοι οἱ κοσμικοὶ δὲν ξέρουν πόσο βοηθοῦν οἱ μετάνοιες ὄχι μόνο στὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς ἀλλὰ καὶ στὴν ὑγεία τοῦ σώματος. Κάνουν καλὸ στὰ ἀρθριτικά, διώχνουν τὴν μαλθακότητα, διώχνουν καὶ τὶς ἀφύσικες κοιλιές, σκορποῦν γαλήνη καὶ δίνουν μιὰ λεβεντιά. Παράλληλα ὅμως δίνουν στὸν ἄνθρωπο τὴν δυνατότητα νὰ ἀνέβη τὰ πνευματικὰ ὑψώματα τῶν ἀρετῶν, ὅπως θὰ ἀνεβαίνη καὶ τὰ ὑψώματα τῶν βουνῶν μὲ πολλὴ ἄνεση, χωρὶς νὰ λαχανιάζη.
Γράφει ὁ Πᾶνος
Πατέρες καὶ ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ!
Μετὰ ἀπὸ παρέλευση 6 μηνῶν ἀναστολῆς λειτουργίας λόγῳ ἀσθενείας μου, τὸ ἱστολόγιο ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας μας ἐπιστρέφει.
Κατ᾿ ἀρχήν, νὰ εὐχαριστήσω ἐκ βάθους καρδίας ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὲς ποὺ προσευχήθηκαν γιὰ τὴν ὑγείαν μου καὶ ἔδωσαν τὸ ὄνομά μου γιὰ μνημόνευση σὲ ἐνορίες καὶ μοναστήρια ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος, ὅπως καὶ ὅλους τοὺς ἱερεῖς καὶ ἱερομονάχους ποὺ μὲ μνημόνευαν τόσους μῆνες καὶ κάποιοι συνεχίζουν ἀκόμη.
Χωρὶς τὶς προσευχὲς ὅλων, οἱ ὁποῖες εἰσακούσθηκαν ἀπὸ τὸν Κύριόν μας, μεσιτεύοντας ἡ Παναγία μας καὶ πρεσβεύοντας οἱ Ἅγιοί μας στοὺς ὁποίους ἀπευθύνθηκαν Πατέρες καὶ ἀδελφοί ὅπως καὶ ἡ οἰκογένειά μου, ἴσως νὰ μὴν ἤμουν σὲ θέση νὰ γράψω αὐτὰ ποὺ γράφω τώρα, εἴτε λόγῳ τῆς σοβαρότητος τῆς ἀσθενείας μου, εἴτε ἐπειδὴ μπορεῖ νὰ μὲ εἶχε καλέσει ὁ Κύριος.
Ἔτσι, οἰκονόμησε ὁ Τριαδικὸς Θεός μας καὶ μοῦ ἔδωσε θαυματουργικῶς, παράταση ζωῆς μήπως καὶ μετανοήσω γιὰ τὶς ἁμαρτίες μου ποὺ τόσο πολὺ τὸν ἔχω στεναχωρήσει ἄπειρες φορές καὶ συνεχίζω ἀκόμα.
Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Πνευματικοῦ μας, πρὸς Δόξαν Θεοῦ μόνο καὶ πνευματικὴν ὠφέλεια ὅλων τῶν ἀδελφῶν μας, θὰ περιγράψω ὅσο μπορῶ ἐν συντομία, τὸ χρονικὸ τῆς νοσηλείας μου καὶ τὴν θαυματουργικὴ ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας μου, ἀπὸ τὴν ὁποία γλύτωσα ἀπὸ πολὺ μεγάλες δοκιμασίες καὶ ἐπικίνδυνες καταστάσεις, ποὺ μποροῦσαν νὰ δημιουργηθοῦν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς θεραπείας μου λόγῳ τῆς καταστάσεως ποὺ ἐπικρατοῦσε καὶ ἐπικρατεῖ μέσα στὰ νοσοκομεῖα ἐξαιτίας τῆς διαχειρίσεως καὶ τῶν «πρωτοκόλλων» τοῦ κοροναϊοῦ, καὶ κυρίως κατὰ τὴν δεύτερη εἰσαγωγή μου στὸ νοσοκομεῖο τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2021, ἐπειδὴ ἡ κατάσταση εἶχε δυσκολέψει πάρα πολὺ.
Πατέρες καὶ ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ!
Ἀπὸ σήμερα ἀναστέλλουμε ξανὰ τὴν λειτουργία τοῦ ἱστολογίου μας λόγῳ εἰσαγωγῆς μου σὲ νοσοκομεῖο γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς παρατεινόμενης καταστάσεως τῆς ὑγείας μου, (εἶμαι μὲ λευχαιμία) τὴν ὁποία ἀντιμετωπίζω ἀπὸ πέρυσι τὸν Αὔγουστο.
Ἄν ὁ Θεὸς ἐπιτρέψει, θὰ ἐπανέλθουμε μετὰ ἀπὸ 3-4 μῆνες ἐξ᾿ ὅσων γνωρίζουμε καὶ μᾶς ἔχουν ἐνημερώσει πὼς θὰ διαρκέσει ἡ θεραπεία, ἡ ὁποία θὰ ὁλοκληρωθῆ μὲ αὐτόλογη μεταμόσχευση μυελοῦ τῶν ὀστῶν (ἀπὸ τὰ δικά μου κύτταρα).
Σᾶς εὐχαριστοῦμε ὅλους γιὰ τὴν ἀγάπη σας καὶ τὴν παρακολούθηση τοῦ ἱστολογίου μας ὅπως καὶ τοὺς ἀγαπητοὺς ἀρθρογράφους μας ποὺ μᾶς τιμοῦν στέλνοντάς μας τὰ ἀξιολογότατα κείμενά τους.
Ὡστόσο, τὸ ἱστολόγιό μας θὰ παραμείνει ἀνοικτὸ καὶ μπορεῖτε νὰ περιηγεῖστε στὶς δημοσιευμένες ἀναρτήσεις μας.
Λόγῳ τῆς σοβαρότητας καὶ τῆς ἐπικινδυνότητας τῆς ἀσθενείας, παρακαλοῦμε θερμῶς γιὰ τὶς προσευχές σας καὶ ὅ,τι Θεὸς ἐπιτρέψει, οἰκονομῶντας πάντα γιὰ τὸ συμφέρον τῆς ψυχῆς μας.
Όποιος έχει την ταπεινοφροσύνη, δεν έχει γλώσσα να κάνει παρατήρηση σε κάποιον που δείχνει αμέλεια ή σε άλλον που ζει με αδιαφορία. Ούτε μάτια έχει να κοιτάζει ελαττώματα άλλου, ούτε αυτιά έχει να ακούσει αυτά που δεν ωφελούν την ψυχή του. Δεν ασχολείται με κανέναν, παρά μόνο με τις αμαρτίες του, αλλά είναι ειρηνικός προς όλους τους ανθρώπους, για χάρη της εντολής του Θεού και όχι για λόγους φιλίας. Αν τώρα κάποιος νηστεύει όλη την εβδομάδα και επιδίδεται σε μεγάλους κόπους έξω από αυτόν τον δρόμο, όλοι οι κόποι του πηγαίνουν χαμένοι.
Αδελφέ, συνήθισε τη γλώσσα σου να λέει το “συγχώρησέ με”, και θα έρθει μέσα σου η ταπείνωση. Αγάπησε την ταπείνωση, και αυτή θα σε σκεπάσει από τις αμαρτίες σου.
Ποτέ μη βαρεθείς εξαιτίας κάποιου κόπου, γιατί ο κόπος, η φτώχεια, η ξενιτεία, η κακοπάθεια και η σιωπή γεννούν την ταπείνωση, και η ταπείνωση συγχωρεί κάθε αμαρτία. Να ξέρεις μάλιστα τούτο: όσο ο άνθρωπος ζει με αμέλεια, νομίζει μέσα του ότι είναι φίλος του Θεού. Αν όμως ελευθερωθεί από τα πάθη, ντρέπεται να σηκώσει τα μάτια του στον ουρανό μπροστά στον Θεό· γιατί τότε βλέπει τον εαυτό του πολύ απομακρυσμένο από τον Θεό.
Σε καιρούς χαράς τρέμουμε περιμένοντας λύπες και σε καιρούς λύπης προσδοκούμε με ελπίδα τη χαρά· και ξανά λύπη και ξανά χαρά. Αλλά καμιά απ’ αυτές τις προσδοκίες δεν είναι η τελευταία μας.
Αδελφοί, η τελευταία μας προσδοκία είναι η προσδοκία της Κρίσεως του Θεού. Όταν έλθει η Κρίση του Θεού – η Φοβερά Ημέρα Κυρίου, που έρχεται καιομένη ως κλίβανος (Μαλαχίας 4,1) – όλοι τότε θα λάβουμε αυτό που μας αξίζει: για κάποιους θα είναι η ημέρα η ανέσπερος, που δεν τη διαδέχεται νύχτα, ενώ για άλλους θα είναι νύχτα που δεν τη διαδέχεται ημέρα· χαρά που δεν μεταβάλλεται σε λύπη, για κάποιους· για άλλους λύπη που δεν μεταβάλλεται σε χαρά. Αδελφοί, αυτή είναι η τελευταία προσδοκία για την ανθρωπότητα – είτε το γνωρίζουμε είτε όχι, είτε το σκεπτόμαστε είτε όχι.
Κατηγορήθηκε γιὰ ἕνα περιστατικὸ ποὺ συνέβη στὶς 12 Μαΐου 2018. Τὰ σύμβολα τῆς Βορείου Ἠπείρου εἶχαν τοποθετηθεῖ στοὺς τοίχους τοῦ κτηρίου τοῦ Πολιτιστικοῦ Κέντρου στὴν Δρόπολη, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐκδήλωσης καὶ ἔμειναν ἐκεῖ...
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
1. Προστέθηκε ἡ ψευδοαυτοκέφαλη «Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας» μεταξύ τῶν κανονικῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν.
Τά «Δίπτυχα» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἕνα ὀγκῶδες βιβλίο πού ἐκδίδεται κάθε χρόνο ἀπό τήν Ἀποστολική Διακονία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πρός ὑποβοήθηση τοῦ λειτουργικοῦ ἔργου τῶν κληρικῶν καί γνώση τῆς διοικητικῆς διάρθρωσης τῆς ἀνά τήν Οἰκουμένη Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Χωρίζεται σέ δύο μέρη: α) Τό Ἑορτολογικό καί β) τό Διοικητικό.
Στό ἐσώφυλλο τῶν ἐφετινῶν (2021) «Διπτύχων», πού ἀριθμοῦν 1366 σελίδες, τό πρῶτο μέρος χαρακτηρίζεται ὡς «Κανονάριον» καί τό δεύτερο ὡς «Ἐπετηρίς», καί μᾶς δίδεται ἡ ἡλικία τῶν «Διπτύχων», τά ὁποῖα βρίσκονται στό ἐνενηκοστό ὄγδοο ἔτος τῆς ἡλικίας των, ἑπομένως ἄρχισαν νά ἐκδίδωνται τό 1923. Εἰδικώτερα, ὅταν ἐντός τοῦ βιβλίου χωρίζονται τά δύο μέρη, τό μέν πρῶτο ὀνομάζεται «Κανονάριον, ἤτοι Λειτουργικαί Τυπικαί Διατάξεις» (σελ. 35ἑ.), τό δεύτερο «Ἐπετηρίς, Κανονική ᾽Οργάνωσις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» (σελ. 371ἑ.). Ἀμφότερα τά μέρη εἶναι πολύ χρήσιμα ἰδιαίτερα γιά τούς κληρικούς, ἀλλά καί γιά ὅσους λαϊκούς ἐνδιαφέρονται γιά τό λειτουργικό τυπικό τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν καί τήν διοικητική ὀργάνωση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Οἱ δοκιμασίες ὁδηγοῦν σέ τελειότητα. Ἄνθρωπος πού δέν δοκιμάζεται, δέν εὐδοκιμεῖ. Ἄνθρωπος πού δέν δοκιμάζεται, δέν ὑψώνεται πάνω ἀπό τό γήινο ἔδαφος, ἐκεῖ ὅπου στηρίζεται ἡ κλίμακα τῶν ἀρετῶν πού φτάνει μέχρι τόν οὐρανό. Οἱ δοκιμασίες σέ ὅσους ἀγαποῦν τόν Θεό, ἀποβαίνουν παιδαγωγίες πού ἐκπαιδεύουν τήν ψυχή στήν ἀγάπη πρός τήν φιλοσοφία, στήν ἀγάπη πρός τήν ἀλήθεια.
Ὁ Χριστιανισμός χειραγωγεῖ πρός τήν ἀληθινή φιλοσοφία, γιά τήν ὁποία ὁ χριστιανός θά ’πρεπε νά ἀγωνίζεται, καθότι ὁ ἀφιλοσόφητος, αὐτός δηλαδή πού δέν ἔχει ἀγάπη πρός τήν ἀλήθεια, δέν φτάνει στό μέτρο τῆς τελειότητας στό ὁποῖο ὀφείλει νά φτάσει. Ἄν ὅλοι οἱ χριστιανοί ἔχουν ὑποχρέωση νά γίνουν φίλοι τῆς θείας γνώσης, ὥστε νά ἀποβοῦν τέλειοι σύμφωνα μέ τήν ἐντολή τοῦ Κυρίου, πόσω μᾶλλον ὅσοι τήν ἀγάπησαν καί ἀφοσιώθηκαν σ’ αὐτήν. Ἐάν, λοιπόν, οἱ δοκιμασίες εἶναι παιδαγωγοί πρός τήν φιλοσοφία, ἡ δέ φιλοσοφία προάγει στή χριστιανική τελειότητα, συμπεραίνουμε ὅτι εἶναι ἀναγκαῖες οἱ δοκιμασίες.
Οἱ δοκιμασίες πού παιδαγωγοῦν στή φιλοσοφία, παιδαγωγοῦν καί στήν ὑπομονή, ἐπειδή ἡ ὑπομονή εἶναι ἐκ φύσεως ἀδελφή τῆς φιλοσοφίας. Γι’ αὐτό, κανείς ἀληθινός φιλόσοφος δέν εἶναι ἀνυπόμονος, οὔτε ὁ ἀνυπόμονος μπορεῖ νά γίνει φιλόσοφος. Οἱ δοκιμασίες πράγματι δοκιμάζουν τόν θεμέλιο λίθο τῶν ἀρετῶν, πού εἶναι ἡ ὑπομονή.
Ἡ ὑπομονή εἶναι αὐτή πού μᾶς εἰσάγει στή σωτηρία. Γιά τόν λόγο αὐτό, ὁ χριστιανός πού ἀγαπᾶ τήν ἀλήθεια, ὄχι μόνο δέν ἀποθαρρύνεται, ἀλλά ἔχει θάρρος, ὑπομένει καί χαίρεται. Ὄντως χαίρεται ἀληθινά καθώς διαπιστώνουμε στόν Ἀπόστολο ὅτι «καυχᾶται ἐν ταῖς θλίψεσιν» κατανοώντας «ὅτι ἡ θλίψη κατορθώνει τήν ὑπομονή, ἡ ὑπομονή τήν δοκιμασία, ἡ δοκιμασία τήν ἐλπίδα, ἡ δέ ἐλπίδα δέν ντροπιάζει, ἀφοῦ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ διαχέεται μέσα στήν καρδιά του».
Πηγή:https://filoinikodimou.blogspot.com/
«Πᾶνος»
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἀγαποῦσε τό Παιδάκι του μέ τόση στοργή, ὅση ἔχει ἡ μάννα στό μονάκριβο παιδί της...Τό κυττοῦσε μέ πόθο, τό ἔσφιγγε στήν ἀγκαλιά του, τό ἐλάτρευε. καί μοῦ ἔλεγε: "Σήμερα τό Παιδάκι τό φίλησα καί μέ τήν Θεία Κοινωνία μέσα στήν καρδιά μου...".
Κάποτε τόν ἐρώτησε ἕνας ἀδελφός:
-Τί νά κάνουμε ἐμεῖς οἱ νεώτεροι, πάτερ Δημήτριε, γιά να σωθοῦμε;
-Ὑπακοή.
-Καί τί ἄλλο;
-Προσευχή.
-Ἐγώ τοῦ εἶπε ὁ Ἀδελφός, ἔχω καί κενοδοξία, πῶς ν᾿ ἀπαλλαγῶ ἀπ᾿ αὐτό τό πάθος;
Η αστυνομική επέμβαση πραγματοποιήθηκε αφού αρκετοί γονείς ανέφεραν στο αστυνομικό τμήμα ότι τα παιδιά τους απειλούνται συνεχώς από ανηλίκους.
Οι δύο συλληφθέντες είναι δύο Μαροκινοί ανήλικοι με ιστορικό παραβατικής συμπεριφοράς και οι γονείς των μαθητών κινητοποιούνται ζητώντας περισσότερη αστυνομική παρουσία.
Τα θύματα διαβεβαίωσαν ότι οι Βορειοφρικανοί κακοποιοί είχαν απαιτήσει έως και 600 ευρώ ή το κινητό τους τηλέφωνο για να μην τους δείρουν ή τους σφάξουν με ματσέτες. Μερικά από τα αγόρια έχουν πληρώσει ακόμη και κάποιο χρηματικό ποσό στους ανηλίκους σύμφωνα με αρκετούς γονείς που μίλησαν στο Telemadrid.
Οι γονείς λένε ότι παρά την παρέμβαση της αστυνομίας υπάρχουν και άλλοι ανήλικοι που συνεχίζουν να εκφοβίζουν μαθητές. Την ίδια εβδομάδα υπήρχε ένα περιστατικό στην πόρτα του Ινστιτούτου Altair (το βίντεο που ακολουθεί) στο οποίο φαίνονται επεισόδια μεταξύ αρκετών "ανηλίκων".
