Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος
Ἑορτάζομε καὶ ἐφέτος, ὅπως κάθε χρόνο, μὲ σεβασμὸ καὶ μὲ τιμὴ τὴν Κοίμηση τῆς Παναγίας καὶ ὁ ἑορτασμὸς μᾶς γεννᾶ ἀνάμεικτα συναισθήματα: ἀπὸ τὴν μιὰ νοιώθομε θλίψη καὶ πόνο, διότι ἡ Παναγία μας, ποὺ εἶναι «ἡ ἐλπὶς τῶν ἀπηλπισμένων καὶ τῶν ἀβοηθήτων δύναμις», δὲν βρίσκεται πλέον σωματικὰ ἀνάμεσά μας νὰ μᾶς παρηγορῇ στὶς συμφορὲς τοῦ βίου μας καὶ νὰ μᾶς προστατεύῃ ἀπὸ τὰ δεινὰ καὶ ἀπὸ τοὺς πειρασμούς. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ὅμως, νοιώθομε χαρὰ καὶ ἀνακούφιση, διότι μὲ τὴν κοίμησή της «οὐ κατέλιπε τὸν κόσμον» ἀλλὰ συνεχίζει, μὲ μεγαλύτερη μάλιστα παρρησία, νὰ δέεται ὑπὲρ ἡμῶν ἀπὸ τὴν οὐράνια κατοικία της.
«Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος! Ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς ἐν μνημείῳ τίθεται καὶ κλίμαξ πρὸς οὐρανὸν ὁ τάφος γίνεται» (Στιχηρὸ τοῦ Ἑσπερινοῦ). Ὁ ὑμνογράφος δὲν στέκεται τόσο στὸ γεγονὸς τῆς ταφῆς τοῦ ζωηφόρου σώματος τῆς Παναγίας, ἀλλὰ τονίζει περισσότερο τὴν μετατροπὴ τοῦ γήϊνου τάφου σὲ οὐράνια κλίμακα, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἐκ τοῦ θανάτου λύτρωση. Ἡ Γεθσημανῆ, μάλιστα, ὅπου βρίσκεται ὁ τάφος της, δὲν θὰ εἶναι στὸ ἑξῆς τόπος θλίψεως ἀλλὰ τόπος εὐφορίας: «Εὐφραίνου Γεθσημανῆ, τῆς Θεοτόκου τὸ ἅγιον τέμενος», ἐνῶ οἱ πιστοί καλοῦνται, μὲ προεξάρχοντα τὸν ἀρχάγγελο Γαβριήλ, νὰ ἀναφωνήσουν τὸν γνωστὸ ὕμνο: «Κεχαριτωμένη χαῖρε, μετὰ σοῦ ὁ Κύριος».
Το εν λόγω ερευνητικό άρθρο, που δημοσιεύθηκε στις 14 Ιουνίου 2022 στο επιστημονικό περιοδικό Science, έχει μεταφορτωθεί σχεδόν 300.000 φορές μέσα σε λίγους μήνες. Αυτό είναι πολύ ασυνήθιστο για μια εξαιρετικά πυκνογραμμένη, τεχνική επιστημονική μελέτη.
Δείτε το άρθρο εδώ: Science.abq1841
Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε τον λόγο για τον οποίο το διάβασαν τόσοι πολλοί άνθρωποι. Αλλά αυτό που υποδηλώνει αυτή η μελέτη -για το οποίο πολλοί κλινικοί ιατροί και ερευνητές επιστήμονες έχουν εκφράσει ανησυχίες- είναι ότι τα “εμβόλια” COVID-19 mRNA καθώς και οι αναμνηστικές δόσεις μπορεί να κάνουν την ανοσολογική μας απόκριση λιγότερο αποτελεσματική έναντι της μετάλλαξης Omicron του ιού.
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 14,22-34]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ. Τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος (:Καὶ ἀμέσως ὁ Ἰησοῦς, γιὰ νὰ μὴν παρασυρθοῦν οἱ μαθητὲς Του ἀπὸ τὸν ἐνθουσιασμὸ τοῦ πλήθους ποὺ ἤθελε νὰ Τὸν ἀνακηρύξει βασιλιᾶ [μετὰ ἀπὸ τὸ θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ τῶν πεντακισχιλίων] τοὺς ἀνάγκασε νὰ εἰσέλθουν στὸ πλοῖο καὶ νὰ περάσουν πρὶν ἀπὸ Αὐτὸν στὸ ἀπέναντι μέρος τῆς λίμνης, ὡσότου Αὐτὸς διαλύσει τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ. Καὶ ἀφοῦ διέλυσε τὰ πλήθη, ἀνέβηκε στὸ ὄρος, γιὰ νὰ προσευχηθεῖ μόνος καὶ ἀπερίσπαστος. Καὶ ὅταν ἄρχισε νὰ νυκτώνει, ἦταν μόνος Του ἐκεῖ. Τὸ πλοῖο ὅμως βρισκόταν πλέον στὸ μέσο τῆς λίμνης καὶ κλυδωνιζόταν πολὺ ἀπὸ τὰ κύματα, διότι ἦταν ἀντίθετος ὁ ἄνεμος)»[Ματθ. 14,22-27]·[ἑρμην. ἀπόδοση Παν. Τρεμπέλα].
Τὸ 1651 οἱ 365 Ἰβηρίτες μοναχοὶ δοκίμαζαν οἰκονομικὴ στενότητα, γι᾿ αὐτὸ ἀνέθεσαν στὴ Θεοτόκο νὰ μεριμνήσει γιὰ τὴ συντήρησή τους. Ἀμέσως ἡ φιλόστοργη Μητέρα ἔτρεξε γιὰ ἐξεύρεση πόρων μέ τὸ ἀκόλουθο χαριτωμένο θαῦμα.
Ἐκείνη τὴν περίοδο ἦταν βαριὰ ἄῤῥωστη ἡ κόρη τοῦ τσάρου τῆς Ρωσίας Ἀλεξίου Μιχαήλοβιτς. Τὰ πόδια της ἦταν παράλυτα καὶ γιὰ τοὺς γιατροὺς ἀθεράπευτα.
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Α΄Κορ. 3,9-17]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Θεοῦ γάρ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε(:Είμαστε και οι δύο [:και ο Παύλος και ο Απολλώς] ένα, διότι και εκείνοι που φυτεύουν και εκείνοι που ποτίζουν, είμαστε συνεργάτες του Θεού στο έργο Του που αποβλέπει στην σωτηρία σας. Είστε αγρός που ανήκει στον Θεό και καλλιεργείται από Αυτόν. Είστε οικοδομή του Θεού που κτίζεται από Αυτόν με όργανά Του και κτίστες Του εμάς)»[Α΄Κορ.3,9].
Πρόσεξε ότι αποδίδει και σε αυτούς έργο όχι μικρό, αφού προηγουμένως απέδειξε ότι το παν είναι έργο του Θεού. Επειδή δηλαδή πάντοτε συμβουλεύει πειθαρχία στους άρχοντες, για τον λόγο αυτόν δεν υποτιμά απόλυτα τους διδασκάλους. «Θεοῦ γεώργιον(:Είστε αγρός που ανήκει στον Θεό και καλλιεργείται από Αυτόν)». Επέμεινε δηλαδή στη μεταφορά, επειδή είπε «φύτεψα» [βλ. Α΄Κορ. 3,6: «Ἐγὼ ἐφύτευσα, Ἀπολλὼς ἐπότισεν, ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς ηὔξανεν(:Εγώ ο Παύλος φύτεψα σε σας την πίστη με το κήρυγμά μου, ο Απολλώς πότισε τη νεοφυτεμένη πίστη σας, αλλά ο Θεός την αύξανε. Χωρίς όμως την αύξηση αυτή, η σπορά ούτε θα φύτρωνε, ούτε θα ριζοβολούσε, ούτε θα καρποφορούσατε)»]. «Εφόσον είστε αγρός του Θεού, είναι δίκαιο να ονομάζεστε όχι από το όνομα αυτών, που τον καλλιεργούν, αλλά από το όνομα του Θεού· διότι ένας αγρός δεν παίρνει το όνομά του από αυτόν που το καλλιεργεί, αλλά από τον ιδιοκτήτη».
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ. 14,22-34]
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«Η ΕΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ ΣΟΦΙΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 4-8-1985]
(Β141)
Μετὰ ἀπὸ τὸν χορτασμὸν τῶν πεντακισχιλίων, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἀκούσαμε τὴν περασμένη Κυριακὴ στὴν εὐαγγελικὴν περικοπή, βλέπομε νὰ ἀκολουθεῖ ἕνα περιστατικόν, ἐκτάκτως σπουδαῖον σὲ συμπεράσματα. Ὅσο οἱ μαθηταὶ ἐμοίραζαν τὰ κομμάτια τοῦ ἄρτου, τὸν ἄρτον, στὸ πλῆθος, ποὺ ἦταν σὲ πρασιὲς καὶ ἐδέχετο τὴν εὐλογημένη τροφὴ ἀπὸ τὸν Κύριον, ἐδέχοντο ἀπὸ τὸ πλῆθος, ποὺ ἐθαύμαζε διὰ τὸ καταπληκτικὸν αὐτὸ θαῦμα -νὰ πολλαπλασιαστεῖ ἡ τροφὴ ἡ ὑλική- νὰ λέγει στοὺς μαθητὰς ὅτι ὁ Διδάσκαλος ἦτο σπουδαῖος. Σημειώνει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης: «Οἱ οὖν ἄνθρωποι, ἰδόντες ὃ ἐποίησε σημεῖον ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγον ὅτι οὗτος ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης ὁ ἐρχόμενος εἰς τὸν κόσμον». «Αὐτός», λέει, «εἶναι αὐτὸς ποὺ περιμένομε, ὁ προφήτης. Ὁ μέγας προφήτης, ὅπως τὸν εἶχε προφητεύσει ὁ Μωυσῆς. Νὰ στείλει», λέγει, «ὁ Θεός, μέγαν προφήτην ὅπως ἐμένα», γιατί ὁ Μωυσῆς ἦτο εἰς τύπον τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Βλέποντας λοιπὸν αὐτὸ τὸ θαῦμα ὁ κόσμος θαυμάζει. Καὶ θαυμάζοντας, λέγει αὐτὰ εἰς τοὺς μοιράζοντας τὰ κομμάτια τοῦ ψωμιοῦ, εἰς τοὺς μαθητάς.
Τα πολύ συχνά πλέον κρούσματα, οι περιπτώσεις εγκληματικότητας που ξεκινά από τους τσαντάκηδες για να καταλήξει σε ανθρωποκτονίες και περιλαμβάνει κλοπές, διαρρήξεις, ένοπλες ληστείες, βιασμούς, απαγωγές, καταχρήσεις σε τραπεζικά και άλλα ιδρύματα, αύξηση της ναρκομανίας, σεξουαλικά προβλήματα, δολοφονικές επιθέσεις εναντίον αστυνομικών, απαγωγές με απαίτηση λύτρων, δολοφονίες ανύποπτων πολιτών, αφαίρεση ζωής στη διαδικασία ένοπλων ληστειών, ενδοοικογενειακή βία, γυναικοκτονίες, αύξηση του αριθμού των παιδιών που εγκαταλείπουν το σπίτι τους, ως αδιάσειστα πλέον στοιχεία. την ύπαρξη σοβαρής κοινωνικής παθολογίας στην Πατρίδα μας.
Μα, μπορεί να πεί κάποιος, άν ο αδελφός μου έχει άδικο; είναι σωστό να με κάνει ό,τι θέλει;
Βεβαίως. Σωστό και φυσιολογικό είναι, διότι ο άνθρωπος ενεργεί σύμφωνα με τον
χαρακτήρα του.
Όπως η λάμπα φωτίζει, όπως το δάπεδο στηρίζει, όπως ο τοίχος προστατεύει από τον ήλιο ή τον αέρα, έτσι ακριβώς και ο κάθε άνθρωπος ενεργεί ανάλογα με το τι είναι.
– Εμείς τα ξέρουμε απ’ τα βιβλία, υπάρχουν άνθρωποι που τα ξέρουν με την εμπειρία.
Του λέω:
– Ποιοι είναι αυτοί;
Ο Γέροντας αυτός είχε και δυο υποτακτικούς τον Νεόφυτο Μοναχό και τον νεώτερο Παπά Ιγνάτιο. Όλοι τους αγωνίζονταν με κάθε τρόπο, με παντός είδους στερήσεις, προσπαθώντας να ευαρεστήσουν τον Κύριο.
Σε μια χρονιά μεγάλης ξηρασίας, έγινε αφορία και το λάδι ήταν πολύ λιγοστό και για τον λόγο αυτόν, ενώ μέχρι τότε άναβαν και τα τέσσερα καντήλια στις εικόνες του τέμπλου της εκκλησίας, τη χρονιά εκείνη έδωσε εντολή ο Γέροντας να ανάβουν μόνον το καντήλι που κρέμεται μπροστά στην εικόνα της Παναγίας.
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Α΄ Κορ. 3,9-17]
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«Ἓκαστος βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 1-8-1999]
[Β403]
Ὁ Παῦλος, ἀγαπητοί μου, παρομοιάζει τοὺς πιστοὺς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κορίνθου μὲ δύο εἰκόνες. Τοὺς ἀποκαλεῖ -ἡ πρώτη εἰκόνα- «Θεοῦ Γεώργιον». Δηλαδὴ Θεοῦ χωράφι. Καὶ ἀκόμη: «Θεοῦ οἰκοδομή». Γεωργοί, λοιπόν, καὶ οἰκοδόμοι εἶναι οἱ ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως ἕν προκειμένω ὁ Παῦλος καὶ ὁ Ἀπολλώς. Αὐτοὶ ἐπιμελοῦνται τὸν ἀγρὸν τοῦ Θεοῦ ἢ τὴν οἰκοδομὴν τοῦ Θεοῦ. Αὐτοὶ κτίζουν δηλαδὴ τὴν πνευματικὴ ζωὴ τῶν πιστῶν. Στὴν συνέχεια, καὶ ὁ κάθε πιστὸς φροντίζει τὸν ἀγρὸ τῆς ψυχῆς του καὶ τὸν καλλιεργεῖ· ἀλλὰ καὶ ἀκόμη φροντίζει νὰ οἰκοδομεῖ τὴν πνευματική του ὕπαρξη.
«Ὑπάρχουν λέξεις κυρίαρχοι. Λέξεις ἰσχυρότεραι ἀπὸ μονάρχας, τρομερώτεραι ἀπὸ στρατιᾶς. Λέξεις ζωνταναὶ ὡς ἄνθρωποι, ἐπίφοβοι ὡς κατακτηταί, ἀπόλυτοι ὡς τύραννοι, ἄσπλαγχνοι ὡς δήμιοι» (βλ. Δημ. Δημόπουλο, Ἡ Νέα Τάξις, ἐκδ. Ἐπτάλοφος, Ἀθῆναι 1979, σελ. 123).
Εκεί η Παναγία είχε εμφανισθεί σαν γυναίκα ντυμένη στα μαύρα κάποια μέρα, που ο πατήρ Ευμένιος, μικρό παιδί τότε, άναβε τα κανδήλια του ναού, και του είπε: “Έσύ μια μέρα θα γίνεις ιερέας”
Στις σχετικές ανακοινώσεις του λιμενικού σώματος αναφέρονται μεταξύ άλλων ανεξάρτητων συμβάντων και τα παρακάτω περιστατικά:
Χωρίς τις αισθήσεις του ανασύρθηκε, απογευματινές ώρες χθες, από την παραλία ”ΨΑΡΑΛΥΚΗΣ Α΄” ν. Αντίπαρου (φωτο), 51χρονος αλλοδαπός. Ο ανωτέρω διεκομίσθη με ασθενοφόρο όχημα στο Ιατρικό Κέντρο Αντίπαρου. Από το Λιμεναρχείο Πάρου που διενεργεί την προανάκριση, παραγγέλθηκε η διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής.
Ζόφος, προτύπωση γκουλάγκ μετά τήν ὕστατη ἄνοιξη, στά τελευταῖα τῆς ἱστορίας, στρατεύοντας οἱ σκοτεινοί ἐνάντια στήν ἀλήθεια τήν πραγματικότητά τους, καθεστώς μηδενισμοῦ. Ὅσο παραποιοῦν τόν κόσμο, τήν ψυχή τους καί τό σῶμα τους, ὁ χρόνος τους ἀντιζωή.
Ἄραγε δέν περίσσεψε ἡ φλυαρία γιά τά ἄρρητα, σά νά ἔγιναν τά ἀκατάληπτα καταληπτά; Ὡς ποιός, ἐκ τοῦ μή ὄντος, στό μή ὄν - ἐκτός θελήματος του Μόνου Ὄντος - ὅλο κατατείνοντας, νά δείξω ποιοί ἐμπνέουν λόγο γιά νά ζεῖς καί τρόπο ν᾿ ἀναπνέεις κάλλος πού ὅταν τοῦ δοθεῖς σοῦ παραδίνεται, γλυκύτητα ἰσχυρότερη ἀπ᾿ τήν αἴσθηση τοῦ εἶναι. Μόνο ὡς συγγνώμη, ἄν εἰκονίσω σιωπηλούς πού ἐξοστρακίζει ὁ κόσμος ἐπειδή ἀληθεύουν τή ζωή σέ μάτια πού θυμοῦνται οὐρανό προπτωτικό, καί ἀνοίγονται φλεγόμενοι στόν Ποιητή, νά ὁλοκληρώσουν ἑαυτό σέ εὐχαριστία πού ἡσυχάζει ἡ ταραχή καί παύει ἡ λήθη.
Ω, εάν το έργο αυτό είχε συμβεί μόνο τότε! Οι χριστιανοί όμως επί δύο χιλιάδες τώρα χρόνια κτυπούν το θείο Πρόσωπο του μεγάλου μας Ευεργέτη και Αυτός μας αντικρύζει με λύπη και απορία.
