Νώντας Σκοπετέας: Μαῦρα φοράει ἡ Παναγιά...

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

Κλείνει τὰ μάτια ὁ Μοναχὸς καὶ σιγανὰ μιλάει!
 

Τοῦ στέλνει  λόγια ὁ Κύριος, τὸ στόμα του  ὁδηγάει!
 

Ἡ ἀγκαλιὰ Του εἶν ἀνοιχτή,  οὐράνιος Ἀρραβῶνας!
Μὰ ἂν δὲν ὑπάρξουν δάκρυα θὰ ἔρθει  ὁ Κανόνας!
Μαῦρα φοράει ἡ Παναγιὰ πενθεῖ τὴν ἁμαρτία!
Σώζει τὸν κόσμο ἀπ᾿ τὴν ὀργή,  ἔχει τὰ δευτερεῖα!
Πορταϊτίσσης Ἅγιο Φῶς τὸ ἔλεος σκορπίζει
Καὶ στὴ Βαβὲλ τοῦ Ἀμαλὴκ δίκαιος μόνο ἐλπίζει...

Στὸ ἀρχονταρίκι τοῦ πρώτου ὀρόφου ποὺ κοιτᾷ  στὸ καθολικὸ ἀναζητήσαμε ἀνάπαυση καὶ λόγον ἀγαθὸ τὸ τελευταῖο μας βράδυ στὸ Ὄρος. Συναντήσαμε τὸν Μοναχὸ Γ. ποὺ διαρκῶς ἀνιχνεύει τὴν σπίθα στὰ μάτια καὶ στὴν ψυχὴ κάθε ἐπισκέπτη -προσκυνητῆ στὴν Μονὴ Κουτλουμουσίου. Παλαιὸς συνενορίτης μου στὰ μέρη τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ἀμπελοκήπων στὴν Ἀθήνα. Τὸν θυμᾶμαι σὰν παιδί, νὰ μπαινοβγαίνει ἐκεῖνος καὶ νὰ διακονεῖ στὸ Ἱερό. Καὶ τώρα Μοναχὸς Κοινοβιάτης, τῆς Ριζαρείου τέκνο πεφιλημένο καὶ τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου ἀπόγονος ἐκλεκτός. Ξεκινᾷ νὰ μᾶς μιλᾶ...ἔχει τὰ μάτια του κλειστὰ κάτω ἀπὸ ἕνα ζευγάρι μὲ γυαλάκια. Σὰν κάποιος νὰ τοῦ ψιθυρίζει τοῦτα τὰ λόγια: 

 

-Ἀποστελλῶ εἰς ὑμᾶς Ποιμένας καὶ Ἐπισκόπους κατὰ τὰς καρδίας ὑμῶν... Ἔλεγε ὁ Πατροκοσμᾶς στὶς διάφορες διδαχές του καὶ προφητεῖες του ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ πολλὲς φορὲς μιλῶντας ἀλληγορικά, ὅτι στὶς ἔσχατες μέρες ἀδελφοί μου, δηλαδὴ σὲ αὐτὲς ποὺ ὅλοι μας βλέπουμε πὼς διάγουμε, δὲν θὰ ὑπάρξει ἁρμονία μεταξὺ κλήρου καὶ λαοῦ...  Πιστεύω ἀκράδαντα ὡς ἕνας ἐλάχιστος Ἁγιορείτης Μοναχὸς ὅτι αὐτὴ ἡ Προφητεία ἐκπληρώνεται σήμερα! Πνευματικὴ κατάπτωση! 

 

Ἀνοίγει λίγο τὰ μάτια καὶ μομφάζει θλιμμένα... 

 

-Δὲν ὑπάρχει ἄλλος δρόμος ἀδελφοί μου, παρὰ μόνο ἡ αὐθεντικὴ ἐπιστροφὴ στὴν γνήσια Ἐκκλησιαστικὴ ζωὴ τῆς μετανοίας. Μόνο ἔτσι θὰ ἔρθει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ! Δυστυχῶς παρ᾿ ὅτι ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, μᾶς ἔχει δώσει ἀδιάψευστα καὶ ἀμέτρητα σημεῖα τῆς ἁπανταχοῦ παρουσίας Του μέσῳ τῶν θαυματουργικῶν ἐνεργειῶν Του, πολλοὶ ἀπὸ ἐμᾶς προσπαθοῦν νὰ ἐφεύρουν λύσεις ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν, ἐνῶ ὅλα εἶναι ἐμπρός μας!

Ἐὰν μπορούσαμε νὰ διαισθανθοῦμε ἔστω  τὴν πνευματικὴ συνυπευθυνότητά μας,  θὰ κατανοούσαμε γιατί ὁ Κύριος ἐπιτρέπει νὰ γίνονται ὅλα τοῦτα, καὶ θὰ ἐπιστρέφαμε σὰν ἄλλοι  Νινευῖτες στὴν Κιβωτὸ τῆς Σωτηρίας, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία...ἡ Ἀγκαλιὰ τοῦ Οὐράνιου Πατέρα μας περιμένει ἀδιακρίτως νὰ μᾶς ὑποδεχθεῖ ὅπως τὸν Ἄσωτο Υἱὸ καὶ νὰ μᾶς σφίξει μέσα της πατρικὰ... Νὰ μᾶς δώσει τὸν ἀρραβῶνα τῆς Σωτηρίας ἀπὸ τώρα! Ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ ἀδελφοὶ μου διὰ τῶν Ἱερῶν μυστηρίων! Ἐκεῖνο τὸ δακτυλίδι ποὺ ἔδωσε ὁ σπλαχνικὸς Πατὴρ στὸν Ἄσωτο,  φανερώνει τὴν Ἀποκατάσταση καὶ τὴν συνδιαλλαγὴ μέ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὅπως συμβαίνει καὶ μὲ  ἕνα  νέο ζευγάρι ποὺ  δὲν ἀρραβωνιάζεται μόνο κοσμικὰ ἀλλὰ ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας γιὰ νὰ ζήσει τὴν χαρισματικὴ ζωή, τὸν ἐγκόσμιο ἀρραβῶνα,  ὥστε μέσα ἀπὸ τὴν Κοινωνία μὲ τὰ πρόσωπα νὰ κοινωνήσει μὲ αὐτὰ τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ νὰ λάβει τὸν Οὐράνιο Ἀρραβῶνα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἔτσι γίνεται  καί μὲ ἐμᾶς τοὺς Μοναχοὺς ποὺ θελγόμαστε ἀπὸ Θεῖο Ἔρωτα...ἀφοῦ διέλθουμε τίς δοκιμασίες,  τότε ἔρχεται τὸ στάδιο τοῦ Ἀρραβῶνα, μὲ τὴν Μοναχική μας Κουρά... κι ὅπως ὁ Γάμος,  ἔτσι καὶ ἡ Μοναχικὴ βιωτὴ δὲν σημαίνει παύση τῶν ἀγώνων ἀλλὰ μάχη ποὺ ἔχει ὡς τέλος της μὰ καὶ ἀρχὴ τὴν συνάντηση μὲ τὸν Νυμφίο Χριστό...ὁ Αἰώνιος Ἀρραβῶνας!
 

Ἀκοῦμε καὶ θαυμάζουμε τὴν συνεχῆ ροὴ τῶν λόγων του. Γραμμένα στῆς,στῇς ἀσκητικῆς του ζωῆς τίς σελίδες τίς ἀξεθώριαστες , τίς λαμπερές! Μοιάζει σὰν διδασκαλία αὐτὴ ἡ ὥρα ποὺ περνᾷ στὰ νυχτωμένα μέρη τῆς Κουτλουμουσίου μὰ καθόλου αὐτὸ δὲν μᾶς ἐνοχλεί...αφενός γιατί ὁ δείκτης τοῦ  χεριοῦ του   δὲν κουνιέται πρὸς τὸ μέρος κανενός -ἄλλωστε ὅταν αὐτὸ συμβαίνει τὰ ὑπόλοιπα τέσσερα δάκτυλα συνήθως δείχνουν αὐτὸν που...δείχνει -καὶ ἀφετέρου γιατί στὸ πρόσωπο αὐτοῦ τοῦ πραότατου Μοναχοῦ βρίσκει λιμάνι ὁ Μακαρισμὸς τοῦ Κυρίου μας γιά τους ποιήσαντες καὶ διδάξαντες...

- Ὁ Χριστός μας παραπονέθηκε σὲ μᾶς ἀδελφοί μου! Ὦ γενεὰ ἄπιστη καὶ διεστραμμένη ἕως πότε ἀνέξομαι καὶ ἕως πότε ἔσομαι μεθ ὑμῶν; Αὐτὰ τὰ λόγια ἁρμόζουν στὸν καθένα μας προσωπικά! Καὶ ἐδῶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ δὲν ἔχει ὅρια! Θὰ μποροῦσε νὰ μᾶς συντρίψει ὡς σκεύη κεραμέως... Θυμηθεῖτε τὰ λόγια τοῦ Ψαλμωδοῦ: Ἀνοίξαντός Σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητας, ἀποστρέψαντος δέ Σου τὸ πρόσωπον ταραχθήσονται... εἴμαστε λαὸς ἀγνώμων καὶ ἀχάριστος ἀδέλφια μου! Ὑπάρχει ὅμως ἕνα μεγάλο τεῖχος ποὺ μᾶς προστατεύει ὡς τώρα... Σὲ  καὶ τεῖχος, καὶ λιµένα ἔχοµεν, καὶ πρέσβυν εὐπρóσδεκτον.... Τεῖχος εἰ τῶν παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, καὶ πάντων τῶν εἰς Σὲ προστρεχόντων... νὰ λοιπὸν πῶς παρεμβαίνει ἡ Παναγία μας ὡς φιλόστοργη Μάνα γιὰ νὰ καταπαύσει τὴν δίκαιη ὀργὴ τοῦ Θεοῦ... παιδιά μου ἂν γιὰ μιὰ στιγμὴ μόνο σταματήσει ἡ Παναγία μας νὰ ἱκετεύει δὲν θὰ μείνει καμιὰ ζωτικὴ ὕπαρξη πάνω στὴ γῆ... Τὸ ἔργο τῆς Θεοτόκου εἶναι τὸ πιὸ κορυφαῖο τὸ πιὸ λεπτὸ ἀνθρώπινο καὶ μητρικό...πρόσφατα ἕνας Ταπεινὸς Γέροντας ποὺ ὅλοι τὸν γνωρίζουμε εἶδε τὴν Παναγία μὲ μαῦρο πουκάμισο! -Τὴν ρώτησε: Γιατί Κυρὰ μου μαυροφορεῖς;

Ἐκείνη τοῦ ἀπαντᾷ: Παιδί μου ἐφόσον δὲν πενθεῖ ὁ κόσμος γιὰ τίς ἁμαρτίες του, πενθῶ ἐγὼ γιὰ νὰ μὴν ἀφανίσει ὁ Υἱὸς  μου αὐτὸν τὸν κόσμο! Θὰ μὲ ρωτήσετε τώρα: Θὰ μποροῦσε ὁ Θεὸς νὰ ἀφανίσει τὸν κόσμο; Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη παιδιὰ προτοῦ σαρκωθεῖ ὁ Θεὸς καὶ Λόγος, πρὸ Συλλήψεώς Του, τί ἔγινε θυμᾶστε; Ὁ Κατακλυσμὸς τοῦ Νῶε! Παρ᾿ ὅτι ὁ Νῶε καὶ οἱ οἰκογένειά του ἦταν ἐνάρετοι δίκαιοι καὶ εὐσεβεῖς, παρὰ ταῦτα ὁ Θεὸς βλέποντας τὸ κατρακύλισμα τοῦ κόσμου ἀποφάσισε τὴν καταστροφὴ τότε... ξέρετε γιατί; Γιατί τότε δὲν ὑπῆρχε ἡ Παναγία μας! Νὰ λοιπὸν γιατί ἡ Θεοτόκος κατέχει τὰ Δεύτερα Πρεσβεία... Νὰ γιατί πρέπει  ὑπερβαλλόντως νὰ τὴν τιμᾶμε! 

 

Τὸ 1940 ὁ Ἅγιος Γέροντάς μας ὁ Παΐσιος Τὴν ἔβλεπε νὰ βοηθᾷ καὶ νὰ κατευθύνει ἡ ἴδια τὰ στρατεύματα! Ὅμως, ὅπως ἔλεγε ὁ Γέροντας, δὲν ἀνεχόταν νὰ τὴν βλασφημοῦν στὸ μέτωπο! Ὅσοι τὴν βλασφημοῦσαν πῆγαν ἀπὸ βόλι καὶ ἕναν μάλιστα δὲν τὸν δέχτηκε οὔτε τὸ χῶμα! Παιδιά, οἱ βλάσφημοι ἂν δὲν μετανοήσουν καὶ ἐξομολογηθοῦν καὶ λάβουν κανόνα,  θὰ κληρονομήσουν στὰ σίγουρα τὴν αἰώνια κόλαση! Ἀκοῦστε ἕνα θαυμαστὸ γεγονὸς ποὺ πρόσφατα συνέβῃ καὶ ἀποδεικνύει τὰ παραπάνω: Στὴν Κρήτη εἶχε πάει  ἕνας Μοναχὸς ποὺ ζεῖ σὲ μιὰ καλύβη ποὺ ἀνήκει στὴν Μονὴ μας... γιὰ  νὰ συμπαρασταθεῖ σὲ μιὰ ψυχούλα ποὺ παλεύει μὲ τὸν καρκίνο... πῆγε τὴν Κυριακὴ νὰ ἐκκλησιαστεῖ ὁ Μοναχὸς σὲ μιὰ ἐνορία ὅπου τελεῖτο καὶ ἕνα τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο κάποιου ἄνδρα. Αὐτὸς ἦταν πολὺ βλάσφημος καὶ ἀπ᾿ ὅτι πληροφορήθηκε ἀργότερα ὁ Μοναχὸς ἔφυγε ἀμετανόητος...

Μόλις τελείωσε τὸ μνημόσυνο καὶ ἔφτασε ἡ στιγμὴ νὰ μοιραστοῦν τὰ κόλλυβα στοὺς παρευρισκομένους, αὐτὰ μύριζαν τόσο ἄσχημα ποὺ κανεὶς δὲν τὰ πλησίαζε κἄν! Πῆραν ἀμέσως τηλέφωνο στὸ Ζαχαροπλαστεῖο νὰ διαμαρτυρηθοῦν οἱ συγγενεῖς, μὰ ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖ τοὺς θύμισε ὅτι ὅταν οἱ ἴδιοι τὰ παρέλαβαν τὸ ἴδιο πρωὶ μόλις πρὶν λίγες ὧρες ἦταν φρεσκότατα καὶ μοσχομύριζαν! Ἀναστάτωση καὶ θλίψη στοὺς συγγενεῖς τοῦ κεκοιμημένου...ὅλοι ἀναρωτιοῦνταν τὸ γιατί καὶ ἔψαχναν νὰ βροῦν δικαιολογίες γιὰ τὸ γεγονός... τότε πλησίασαν τὸν Μοναχὸ δυὸ μικρὰ παιδάκια, ἁγνότατες ψυχοῦλες καὶ τοῦ εἶπαν πὼς κατὰ τὴ Μεγάλη Εἴσοδο εἶδαν ἕναν μαῦρο νὰ κάθεται καὶ νὰ  κοπρίζει πάνω στὰ κόλλυβα! Κατὰ παραχώρηση Θεοῦ δηλαδὴ εἶδαν τὸν δαίμονα τῆς βλασφημίας νὰ βρωμίζει πάνω στὰ κόλλυβα ποὺ θὰ μοιράζονταν... αὐτό τὸ ἀληθινὸ γεγονὸς  ἂν καὶ ἀκραῖο στὸ ἄκουσμά του ἀδελφοί μου, θὰ πρέπει νὰ λέγεται,  γιατί τὸ πάθος τῆς βλασφημίας εἶναι καταστροφικό! Κατακρεμνίζεται ὁ βλάσφημος! Ἀκούω μερικοὺς ποὺ λένε: Ἐγὼ γιὰ πλάκα βλασφημῶ! Ἀφοῦ πιστεύω... ἔτσι τὰ λέω δὲν τὰ ἐννοῶ! Νὰ σὲ ρωτήσω ἐσένα  ἀδελφέ μου...ε ἶπε ὁ πάτερ Γ λὲς καὶ εἶχε ἕναν βλάσφημο ἀπέναντί του...-Ἔχεις βάλει ποτὲ τὸ χέρι σου στὴν πρίζα γιὰ νὰ γελάσεις;...

Ἔχει νυχτώσει γιὰ τὰ καλὰ στὸ Κουτλουμούσι... σχεδόν ἐννιὰ τὸ βράδυ...εἶναι πολὺ ἀργὰ ἂν σκεφτεῖς πὼς στὶς 3 θὰ χτυπήσει τὸ τάλαντο. Δὲν σκεφτόμαστε ὅμως οὔτε γιὰ λίγο νὰ προτιμήσουμε τὴν ξεκούραση τοῦ σώματος ἀπὸ αὐτὴν τῆς ψυχῆς. Ἄλλωστε ὁ πατήρ. Γ.  ἔχει ἀκόμα κλειστὰ τὰ μάτια του καὶ ἔχει νὰ πεῖ ἀκόμα κάτι... Στὸ ἀπέναντι κάθισμα ἕνας Πατέρας μὲ τὸν γιό του κάθονται ἤρεμοι καὶ φαίνεται σὰν νὰ μᾶς περιμένουν...
Ὁ πάτερ Γ. μᾶς μιλᾷ γιὰ τὴν Θεία Λειτουργία... θυμᾶται τίς διδαχὲς τοῦ πατρὸς Μιχαὴλ Καρδαμάκη ποὺ ζοῦσε τὴν Ἰεροσύνη μὲ ἁγνὰ κίνητρα.
 

-Παιδιά μου ἡ Θεία Λειτουργία ὑπάρχει γιὰ νὰ ὑπάρχουμε! Καὶ ἐμεῖς πεισματικὰ καταπατοῦμε καὶ ὑβρίζουμε τὴν Μιὰ τῶν Σαββάτων, τὴν ἑορτὴ τῶν ἑορτῶν, τὴν πανήγυρη τῶν πανηγύρεων! Ἄν κατανοούσαμε πὼς ὑπάρχουμε μόνο γιατί ὑπάρχει καὶ τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία! Τὸ λέει τόσο ὄμορφα ὁ Ἅγιος Σιλουανός! Μόλις θὰ παύσει ἡ Θεία Λειτουργία τότε θὰ ἔρθει τὸ τέλος!  Ἐμᾶς τοὺς Ἁγιορεῖτες μᾶς ἐλεεῖ ἡ Παναγία μὲ τὸ Ἅγιο Φῶς τῆς Καντήλας της... ἡ Πορταΐτισσα ποὺ λάμπει σὰν Πανάγιος  Τάφος καὶ ποὺ διαβεβαιώνει πὼς ὅσο ὑπάρχει καὶ φωτίζει,  τόσο θὰ ἐλεεῖ ...

Θὰ σταματήσει μόνο γιὰ νὰ μὴν καταμολυνθεῖ ἀπ τὸν ἀντίχριστο...ὅμως ἡ Παναγιὰ ἀδελφοί μου πενθεῖ μαυροφορῶντας  καὶ γιά μᾶς, βλέποντας τὴν τραγικὴ κατάπτωση τὴν ἐκκοσμίκευση τὴν ἀπιστία καὶ τὴν ἔλλειψη φόβου Θεοῦ... ἄν μᾶς πάρεις ὅλους καὶ μᾶς στύψεις, ἕναν Γέρο Παΐσιο καὶ ἕναν Παπᾶ  Ἐφραὶμ Κατουνακιώτη δὲν θὰ βγάλεις... Καὶ ἔτσι ἀναλαμβάνει ἡ Παναγία σὰν φιλόστοργη Μητέρα νὰ θρηνήσει  καὶ γιὰ ἐμᾶς... μόνο ἂν μείνουμε στὴν ὑπακοὴ ἐμεῖς οἱ Μοναχοὶ θὰ σωθοῦμε...
 

Ὁ Κύριος δίνει δεινὰ γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὴν μεγάλη ἀξία τῆς ἐπιστροφῆς... ὁ Θεὸς θὰ βρεῖ τρόπους γιὰ νὰ σώσει... Θὰ δώσει πληγὲς τοῦ Φαραώ... θυμηθεῖτε τοὺς ἀνθρώπους τοῦ πύργου τῆς Βαβὲλ... Ἐκεῖ σύγχυσε τὴν γλῶσσα ὁ Κύριος... στὴ σύγχρονη νοητὴ Βαβὲλ τοῦ Ἀμαλὴκ ὅπου ἡ ψυχή μας ἀπειλεῖται, ὁ Θεὸς θὰ συγχύσει τὴν κατάσταση, τὴ ζωή μας,  ὥστε νὰ ἐπιστρέψουμε στὴν Κιβωτὸ τῆς Ἐκκλησίας μας!

Ἔστω καὶ τὴν ἑνδεκάτη ἀδέλφια μου! Μὴν ἀποκάμνετε! Μὴν ἀπελπίζεστε! Πολλαὶ αἱ μάστιγες τοῦ ἁμαρτωλοῦ, τὸν δὲ ἐλπίζοντα ἐπὶ Κύριον ἔλεος κυκλώσει. Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ ἀργεῖ, ἀλλὰ δὲν λησμονεῖ! Ἄς ἐπιστρέψουμε! Προσέλθετε πρὸς αὐτὸν καὶ φωτίσθητε καὶ τὰ πρόσωπα ὑμῶν οὐ μὴ καταισχυνθῆ... κοινωνοί τῆς Θείας Χάριτος... Συμπολῖτες τῶν Ἁγίων καὶ Οἰκεῖοι Θεοῦ!

Νώντας Σκοπετέας /
Ἡ Παναγία οἰκονόμησε /Ἡμερολόγιο Ὄρους 2014/Μέρος 10
 

Μὲ ἀφορμὴ μιὰ σειρὰ 4 ἐκπομπῶν -Αὔγουστος 2022- μὲ τίτλο:     "Μὲ τὸ καραβάκι τῆς Ἁγίας Μνήμης Αὔγουστο στὸν Ἄθωνα"

 

Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/

___________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»