Στο επεισόδιο της εκπομπής "Fuori dal Coro" της Τρίτης 23 Μαΐου, στο Ιταλικό κανάλι Rete4, ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ έδωσε φωνή σε ορισμένες από τις οικογένειες των πολλών θυμάτων της Κόβιντ, στους οποίους συνιστούσαν να ακολουθήσουν την περίφημη πλέον "αναμονή στο σπίτι".
Πολλές μαρτυρίες από ανθρώπους που είδαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα να πεθαίνουν σε αυτό που επανειλημμένα περιγράφεται ως "μια κατάσταση εγκατάλειψης".
Μια σκοτεινή ιστορία, αυτή που ανέδειξε η εκπομπή, όπου δεν λείπουν οι γκρίζες ζώνες και η έλλειψη απαντήσεων στους συγγενείς των θυμάτων, οι οποίοι εξακολουθούν να μην μπορούν να εξηγήσουν τους θανάτους που προκλήθηκαν από λανθασμένες και επιβλαβείς θεραπείες.
"Αναποτελεσματικές και επιζήμιες θεραπείες", αυτό προκύπτει από την εκπομπή, μεταξύ των οποίων και η εξαναγκαστική οξυγόνωση, η πιθανή αιτία των πνευμονιών που οδήγησαν στο θάνατο πολλών ασθενών, οι οποίοι στη συνέχεια απλά χαρακτηρίστηκαν ως "θύματα της Κόβιντ".
Ἡ ὅραση μας, γιὰ τὴν ὁποία μιλᾶ ὁ Κύριος στὸ Εὐαγγέλιο Του, εἶναι ὁ μόνος δρόμος ἀπὸ τὸν ὁποῖο μποροῦμε νὰ ἔχουμε ἐπίγνωση τοῦ κόσμου μὲ ἠρεμία, μὲ πλήρη κατάπαυση ὅλων τῶν δυνάμεων τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ ἐπίσης ὑπὸ τὴν προϋπόθεση, ὅπως ὁ Κύριος τὸ θέτει, ὁ ὀφθαλμὸς μας νὰ εἶναι ἁπλός, νὰ εἶναι φῶς, ποὺ θὰ ἐπιτρέπει νὰ εἰσέρχεται στὴν συνείδηση μας μόνο τὸ φῶς. Ἕνας ἀπὸ τοὺς σύγχρονους Ἄγγλους συγγραφεῖς μᾶς δίνει δύο εἰκόνες ποὺ πιστεύω θὰ μᾶς ἐπιτρέψουν νὰ κατανοήσουμε κάτι ἀπὸ αὐτὸ τὸ κείμενο τοῦ Εὐαγγελίου· στὸ μυθιστόρημα του “All Hallows’ Eves”, ὁ Τσάρλς Οΐλιαμς μᾶς παρουσιάζει μιὰ νέα γυναῖκα ποὺ πεθαίνει σ’ ἕνα ἀτύχημα, καί τῆς ὁποίας ἡ ψυχὴ σταδιακὰ βρίσκει τὸν δρόμο πρὸς ἕναν νέο κόσμο.
Μία κυρία από την Καβάλα αναφέρει πως δεν γνώριζε αρκετά για τον βίο του οσίου Γέροντα Γεωργίου Καρσλίδη. Μία ημέρα που ερχόταν στο μοναστήρι με τον σύζυγό της, που οδηγούσε το αυτοκίνητό τους και είχαν πλησιάσει, άκουσε ένα θρόισμα, έστρεψε τα μάτια της προς τα εκεί και είδε στο απέναντι βουνό ένα Γέροντα. Ήταν με τα πόδια του δεμένα, είχε κάτι για στήριγμα και σερνόταν μέσα στα χαμόκλαδα.
Μέχρι να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συνέβη και να πει κάτι στον σύζυγό της, είδε αυτόν τον Γέροντα πλάι στο αυτοκίνητο, που έτρεχε για τον προορισμό τους. Βρέθηκε σε μεγάλη απορία και αυτό που συγκράτησε ήταν τα μεγάλα, φωτεινά, εκφραστικά του μάτια, που την κοίταζαν επίμονα.
Συγκλονισμένη έφθασε στο μοναστήρι και διηγήθηκε στις μοναχές το περιστατικό. Όταν τον είδε αγιογραφημένο στην εικόνα του, θαύμασε ξανά τα λαμπερά και αστραποβόλα μάτια του. Όταν διάβασε τον βίο του και είδε πόσα υπέφερε με τα πόδια του, τότε βεβαιώθηκε και κατάλαβε, γιατί τον είδε με δεμένα πόδια και να βαδίζει συρτά.
Ὅσο περνοῦν τὰ χρόνια, τόσο ὡριμάζει ὁ ἄνθρωπος πνευματικὰ καί, ἂν ἀξιοποιήση τὴν πεῖρα ἀπὸ τὸ παρελθόν, προχωρεῖ πιὸ σταθερὰ καὶ πιὸ ταπεινά. Πολλὲς φορὲς καὶ τὰ ἀνεβοκατεβάσματα στὸν ἀγώνα βοηθοῦν γιὰ μιὰ θετικὴ καὶ σταθερὴ πνευματικὴ πορεία πρὸς τὰ ἄνω.
Θέλω να φανταστείτε, για μια στιγμή, έναν μελλοντικό κόσμο στον οποίο όλα όσα γνωρίζουμε σήμερα για τη λειτουργία και την επιβίωση μέσα στην οικονομία ανατρέπονται πλήρως. Αυτός ο κόσμος έχει γίνει πλήρως ψηφιακός, πράγμα που σημαίνει ότι οι άνθρωποι ζουν σε μια κοινωνία χωρίς μετρητά, όπου οι φυσικές νομισματικές αλληλεπιδράσεις έχουν εγκαταλειφθεί ή απαγορευτεί και έχουν αντικατασταθεί από CBDCs. Όλες οι συναλλαγές παρακολουθούνται και εντοπίζονται, τίποτα δεν είναι πια ιδιωτικό, εκτός αν λειτουργείτε ως εγκληματίας σε μια μαύρη αγορά.
Μπορεί ένας άνδρας να θεωρείται «γυναίκα» κάνοντας μία απλή δήλωση συναισθημάτων; Το να γεννηθείς γυναίκα δεν σημαίνει απολύτως τίποτα;
Πιστεύαμε μέχρι τώρα ότι το να είσαι γυναίκα έχει σχέση με τη βιολογία, αλλά τώρα τελευταία θέλουν να μας διαβεβαιώνουν ότι αυτό πια δεν ισχύει.
Οι τηλεθεατές θα μείνουν άναυδοι καθώς θα παρακολουθούν τον Γουόλς να μιλάει με απλούς πολίτες, επαγγελματίες υγείας, ακόμη και με μέλη αφρικανικών φυλών, σε μια προσπάθεια να πάρει απαντήσεις σε ένα ερώτημα που έχει προκληθεί από την αριστερά.
"Οι αριστεροί θα κάνουν ό,τι μπορούν για να διασφαλίσουν ότι κανείς δεν θα μπορέσει να δει αυτή την ταινία", δήλωσε ο Γουόλς.
«Μήπως το 41% του ελληνικού λαού, κρύβει μέσα του έναν μικρό δικτάτορα» αναρωτήθηκε το πρωί στον FOCUS FM 103.6 και τον Στέφανο Δαμιανίδη ο καθηγητής Ποινικού Δικαίου, Κωνσταντίνος Βαθιώτης.
«Από τη στιγμή που έχουμε αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια, ότι έχουμε μια κυβέρνηση που λέγεται Νέα Δημοκρατία, αλλά είναι Νέα Δικτατορία και “στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα”; Θα πρέπει να καταλάβουμε γιατί η ΝΔ βγήκε με αυτό το εντυπωσιακό ποσοστό και γιατί θα ξαναβγεί, φοβάμαι».
«Από την ασυδοσία του Τσίπρα, περάσαμε στην υγειοναζιστική μπότα του Μητσοτάκη, η οποία συνέθλιψε ελευθερίες και αξιοπρέπεια.Για εμένα είναι τραγικοί και οι τρεις Μητσοτάκης, Τσίπρας, Ανδρουλάκης, όλα τα συνθήματ απου χρησιμοποιούνται, είναι κοροιδία προς τον ελληνικό λαό. Ψέμματα και αντιστροφή της πραγματικότητας».
Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ Γ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Εκφωνήθηκε τον καιρό του θερισμού, όπου γίνεται λόγος και για πνευματικό θέρος)
Ο ποιητής των όλων και Δεσπότης, που εποίησε τα πάντα από τα μη όντα λόγω αγαθότητος, μετά από όλα, κατά την περίσσεια της δυνάμεώς Του και τον άφραστο και ακατάληπτο πλούτο της σοφίας και χρηστότητάς Του, κατασκεύασε τον άνθρωπο με έναν παράδοξο τρόπο, αφού συνάθροισε σε ένα πλάσμα, και μάλιστα μικρό, και θα λέγαμε αφού συγκεφαλαίωσε ολόκληρη την κτίση. Γι΄αυτό και τον δημιούργησε τελευταίο, να μετέχει και των δύο κόσμων και να στολίζει και τους δύο κόσμους, δηλαδή τον ορατό αυτόν και τον αόρατο.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«ΤΙ ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ;»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 9-7-1989]
(Β219)
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου μας. Στὴν ὁμιλία Του αὐτὴ ὁ Κύριος, ποὺ εἶναι μία, θὰ λέγαμε, συναγωγή, ἕνα μάζεμα, πλουσιοτάτη συναγωγὴ διδαχῶν πνευματικοῦ βίου καὶ προσανατολισμοῦ, μᾶς τονίζει ὅπως εἴδαμε, ὅτι ὁ γήινος θησαυρὸς σκοτίζει τὸν νοῦ καὶ δὲν τὸν ἀφήνει νὰ δεῖ τὰ ἀγαθὰ τοῦ οὐρανοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἕνα θέμα ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου. Γι᾿ αὐτό, λέει, ἂν ξεκίνησες, ἄνθρωπε, μὲ στόχο σου τὰ οὐράνια ἀγαθά, ἀλλὰ προσβλέπεις μὲ πάθος καὶ εἰς τὴν φιλαργυρίαν, δηλαδὴ εἰς τὴν ἀγάπη τοῦ χρήματος -φιλαργυρία δὲν θὰ πεῖ τσιγκουνιά, θὰ πεῖ ἀγάπη πρὸς τὸ χρῆμα, φίλος τοῦ ἀργυρίου- πρέπει νὰ μάθεις ὅτι δὲν μπορεῖς, λέει ὁ Κύριος, νὰ δουλεύεις σὲ δύο ἀφεντικά, στὸν Θεὸ καὶ στὸ χρῆμα.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ. 6,22-33]
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«Η ΜΗ ΔΥΝΑΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΑΤΑΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 15-6-1980]
(Β31)
Ἕνα, ἀγαπητοί μου, ἰδιαίτερο γνώρισμα τῆς ἐποχῆς μας, εἶναι ἡ συνύπαρξις πολλῶν ἰδεῶν καὶ πολλῶν ρευμάτων. Εἶναι πραγματικὰ χαρακτηριστικὸ τῆς ἐποχῆς μας. Εἶναι ἕνας κόσμος συγκρητιστικός. Ἕνας κόσμος ἡ ἐποχή μας, ποὺ δὲν θέλει νὰ ἀποβάλλει τὸν ἄλλον, οὔτε νὰ τὸν διαχωρίσει, ἀλλὰ νὰ τὸν συγχωνεύσει. Ἔτσι βλέπουμε, σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς, ἰδίως στὸν κοινωνικὸ τομέα καὶ τὸν πολιτικό, νὰ ὑπάρχει μία ἀνάγκη συνυπάρξεως. Ὅτι δηλαδὴ νὰ ὑπάρχεις κι ἐσύ, νὰ ὑπάρχω κι ἐγώ. Νὰ συνυπάρχομε. Δὲν σοῦ λέγω ὅτι εἶσαι ἢ καλὸς ἢ κακός, οὔτε ἐγὼ λέγω ὅτι εἶμαι καλὸς ἢ κακός, ἁπλῶς ὑπάρχεις καὶ ὑπάρχω. Συνεπῶς νὰ ὑπάρχεις καὶ νὰ ὑπάρχω. Ἄρα, νὰ συνυπάρχομε.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ. 6,22-33]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; (:και δεν είναι μικρή συμφορά να κολλήσει ο νους και η καρδιά σας στα γήινα και μάταια. Για να το καταλάβετε αυτό, σας φέρνω μια εικόνα: Το λυχνάρι που δίνει φως στο σώμα είναι το μάτι και το λυχνάρι που φωτίζει την ψυχή είναι ο νους. Εάν λοιπόν το μάτι σου είναι υγιές, όλο το σώμα σου θα είναι γεμάτο φως, σαν να ήταν ολόκληρο το σώμα σου μάτι. Έτσι θα φωτίζεται και η ψυχή σου, εάν ο νους σου και η καρδιά σου δεν έχουν τυφλωθεί απ’ τη φιλαργυρία και την προσκόλληση στα μάταια. Εάν όμως το μάτι σου είναι βλαμμένο και τυφλωμένο, όλο το σώμα σου θα είναι βυθισμένο στο σκοτάδι. Εάν λοιπόν εκείνο που σου δόθηκε για να σου μεταδίδει φως γίνει σκοτάδι, σε πόσο σκοτάδι θα βυθιστείς; Κάτι ανάλογο θα συμβεί, εάν και ο νους σκοτιστεί από την προσκόλληση στον πλούτο. Σε πόσο ηθικό σκοτάδι θα βυθιστεί τότε η ψυχή σου!)»[Ματθ.6,22-23].
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, κατηγορούμενος ως ύποπτος προδότης του ελληνικού Έθνους
Από την στιγμή που αποφάσισα να τεκμηριώσω και να δημοσιοποιήσω την θέση μου υπέρ της αποχής1, η οποία διαμορφώθηκε μετά από πολλή περίσκεψη και μελέτη για τις ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν το καθεστώς της έξυπνης, ελληνικής και παγκόσμιας, δικτατορίας, αλλά και μετά από πολλές συναντήσεις με (όπως απεδείχθη: δήθεν) αντισυστημικούς παράγοντες, συγκέντρωσα τα πυρά πλήθους πολιτών που αμφισβήτησαν την καθαρότητα της σκέψης μου ή των προθέσεών μου.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ρωμ.5,1-10]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχομεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ(:Αφού λοιπόν γίναμε δίκαιοι μέσω της πίστεως, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου της μεσιτείας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού)»[Ρωμ.5,1].
Τι σημαίνει: «εἰρήνην ἔχομεν»; Μερικοί λέγουν ότι σημαίνει «δεν διχογνωμούμε μετέχοντας σε λεκτικές διαμάχες για την εφαρμογή του μωσαϊκού νόμου», εμένα όμως μου φαίνεται πως μας μιλάει στο εξής για την όλη συμπεριφορά μας. Επειδή λοιπόν είπε πολλά για την πίστη και τη δικαίωση από τα έργα, αυτήν πρώτα έβαλε. Για να μη νομίσει κανείς πως τα λόγια αυτά είναι κάτι για το οποίο μπορούμε να αδιαφορήσουμε, λέγει: «έχουμε ειρήνη». Δηλαδή, ας μην αμαρτάνουμε ποτέ πια, ούτε να επιστρέφουμε προς τα προηγούμενα, γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε πόλεμο με τον Θεό. «Και πώς είναι δυνατό», αναρωτιέται ίσως κάποιος, «το να μην αμαρτάνουμε ποτέ πια;». Πώς έγινε δυνατό το προηγούμενο; Γιατί, αν, ενώ ήμασταν υπεύθυνοι για τόσα αμαρτήματα, απαλλαχτήκαμε με τον Χριστό από όλα, πολύ περισσότερο θα μπορέσουμε με Αυτόν να μείνουμε σε εκείνα που είμαστε.
