Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΤΗΣ ΤΡΥΦΗΛΗΣ ΖΩΗΣ
Ἐὰν τὸ σῶμα σου εἶναι ἀσθενές, ὥστε νὰ μὴν μπορεῖς νὰ νηστεύεις συνεχῶς, ἀλλὰ ὅμως δὲν εἶναι ἀσθενὲς καὶ γιὰ τὴν προσευχή, οὔτε ἀνίσχυρο γιὰ νὰ περιφρονήσει καὶ τὴν κοιλιά· διότι ἐὰν δὲν μπορεῖς νὰ νηστεύεις, ὅμως μπορεῖς νὰ μὴν κάνεις τρυφηλὴ ζωή. Δὲν εἶναι καὶ αὐτὸ μικρὸ πρᾶγμα, οὔτε ἀπέχει πολὺ ἀπὸ τὴ νηστεία, ἀλλὰ εἶναι ἱκανὸ καὶ αὐτὸ νὰ καταβάλει τὴν μανία τοῦ διαβόλου· καθόσον τίποτε δὲν εἶναι τόσο ἀγαπητὸ στὸν δαίμονα ἐκεῖνο, ὅσο ἡ τρυφηλὴ ζωὴ καὶ ἡ μέθη, διότι εἶναι ἡ πηγὴ καὶ ἡ μητέρα ὅλων τῶν κακῶν.
Μὲ αὐτὴν λοιπὸν κάποτε ὁδήγησε τοὺς Ἰσραηλῖτες στὴν εἰδωλολατρία καὶ μὲ αὐτὴν παρέσυρε τοὺς Σοδομῖτες σὲ παράνομους ἔρωτες. Διότι λέγει: «Πλὴν τοῦτο τὸ ἀνόμημα Σοδόμων τῆς ἀδελφῆς σου, ὑπερηφανία· ἐν πλησμονῇ ἄρτων καὶ ἐν εὐθηνίᾳ οἴνου ἐσπατάλων αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς. τοῦτο ὑπῆρχεν αὐτῇ καὶ ταῖς θυγατράσιν αὐτῆς, καὶ χεῖρα πτωχοῦ καὶ πένητος οὐκ ἀντελαμβάνοντο (:ἀλλὰ ἡ παρανομία τῶν Σοδόμων, τῆς ἀδελφῆς σου αὐτῆς πόλεως, ἦταν ἡ ὑπερηφάνεια. Μέσα στὴν ἀφθονία τῶν ἄρτων καὶ τοῦ οἴνου καὶ τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν ζοῦσε αὐτὴ καὶ οἱ κωμοπόλεις της μία ἄσωτη καὶ σπάταλη ζωή. Ἐπιπλέον ὑπῆρχε σὲ αὐτὴν καὶ στὶς κωμοπόλεις της καὶ σκληρότητα, διότι δὲν ἔδιδαν σὲ ἁπλωμένο χέρι τοῦ πτωχοῦ καὶ τοῦ πένητος καμία βοήθεια)» [Ἰεζ. 16,49]. Μὲ αὐτὴν ὁδήγησε σὲ ἀπώλεια πλῆθος ἄλλων ἀνθρώπων καὶ τοὺς παρέδωσε στὴ γέενα.
Τρία κυρίως μηνύματα ἀντλοῦμε ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Ι’ Κυριακῆς Ματθαίου (Ματθ. ιζ’ 14-21): α) Ἡ ἔλλειψη ἐμπιστοσύνης στὸν Θεό, ἡ ἀπιστία, εἶναι ἡ κύρια αἰτία γιὰ τὴν δράση τῶν ἀντίθεων δαιμονικῶν δυνάμεων. β) Ὁ ἄνθρωπος, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὶς πολλαπλὲς δυσκολίες τοῦ βίου του, τὰ πάθη, τὶς ἀσθένειες, τὸν θάνατο, ἀναζητάει, τελικά, στήριγμα στὴν μόνη «ζῶσα ἐλπίδα», στὸν Σωτῆρα καὶ Λυτρωτή Κύριο. γ) Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ διαθέτει τὰ δικά της θεραπευτικὰ μέσα γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
Αρμένιοι – Κεμάλ Ατατούρκ: Καιρός να δούμε τι μπορεί να καταφέρει ένας λαός όταν διαθέτει εθνική μνήμη, και σε τι κατάντημα μπορεί να πέσει ένας λαός που πάσχει από εθνική αμνησία. Εν προκειμένω να δούμε κάποιες κραυγαλέες διαφορές νοοτροπίας μεταξύ Αρμενίων και Ελλήνων, απέναντι στον διαχρονικό εχθρό τους που είναι η Τουρκία.
Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ βιβλίου «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄» ΕΔΩ
Ἔλαβα καὶ τὸ τελευταῖον σας γράμμα
Ὁ Κύριος ἀσφαλῶς ἠγάπησε τὸν ἄγγελόν Του, διὰ τὸν μικρὸ
Θεόδωρο- καὶ τὸν ἔλαβε πλησίον Του, διὰ ν’ ἑνώση τὴν ἀθώα του φωνὴ μὲ
τὴν φωνὴ τῶν ἁγίων ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων, ποὺ ὑμνοῦν μελωδικῶς καὶ
ἀκαταπαύστως τὴν Ἁγίαν Tριάδα. Mήτηρ καὶ υἱὸς ζοῦν τώρα εἰς μακάριον
κόσμο τῶν πνευμάτων· βλέπουν καθαρότερα τώρα τὶς τρικυμίες, μέσα εἰς τις
ὁποῖες παλεύει ὁ Eὐθύμιος, καὶ δέονται ὑπὲρ ὅλης τῆς οἰκογενείας σου,
ἵνα οδηγήση όλα τα μέλη τῆς οικογενείας εις τόν λιμένα τῆς σωτηρίας ο
Κύριος.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ.17, 14-23]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ
«Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι (:καὶ ὅταν κατέβηκαν ἀπὸ τὸ ὄρος τῆς Μεταμορφώσεως καὶ ἦλθαν πρὸς τὸ πλῆθος, πλησίασε Αὐτὸν ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ γονάτισε ἐμπρὸς Του καὶ εἶπε: "Κύριε, σπλαχνίσου τὸ παιδί μου, διότι σεληνιάζεται, ταλαιπωρεῖται καὶ ὑποφέρει ἄσχημα, ἀλλὰ καὶ κινδυνεύει τὸν ἔσχατο κίνδυνο· διότι πολλὲς φορὲς πέφτει στὴ φωτιὰ καὶ πολλὲς φορὲς στὸ νερό, καὶ κινδυνεύει ἔτσι νὰ καεῖ ἢ νὰ πνιγεῖ. Καὶ ἔφερα αὐτὸν πρὸς τοὺς μαθητές Σου μὲ τὴν παράκληση νὰ τὸν θεραπεύσουν καὶ αὐτοὶ δὲν μπόρεσαν νὰ τοῦ χαρίσουν τὴν θεραπεία")» [Ματθ. 17,14-16].
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄ Κορ. 4,9-16]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
Εἶδες πῶς φανερώνει συγχρόνως καὶ τὴ σοβαρότητα καὶ τὴν πατρικὴ φροντίδα του καὶ τὸν φιλόσοφο νοῦ του; Εἶδες πῶς ἀφαιρεῖ τὴν ἀλαζονεία; «Δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις (:κάθε ἄλλο ὅμως παρὰ βασιλεία ἀπολαμβάνουμε ἐμεῖς οἱ ἀπόστολοι· διότι νομίζω ὅτι ὁ Θεὸς ἐμᾶς τοὺς ἀπόστολους μᾶς παρουσίασε δημόσια καὶ στὰ μάτια ὅλων ὡς τελευταίους, ὡς καταδίκους ποὺ πρόκειται νὰ θανατωθοῦν· διότι γίναμε θέαμα σὲ ὅλο τὸν κόσμο, καὶ στοὺς ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους. Καὶ ἀπὸ τὴ μιὰ μᾶς θαυμάζουν οἱ ἐνάρετοι ἄνθρωποι ἐνῶ, ἀπὸ τὴν ἄλλη, μᾶς περιφρονοῦν καὶ μᾶς χλευάζουν οἱ ἄλλοι)» [Α΄ Κορ. 4,9], δείχνει πάλι πολλὴ ἔμφαση καὶ βαρύτητα μὲ τὸ νὰ πεῖ «ἡμᾶς». Καὶ δὲν ἀρκέστηκε μόνο σὲ αὐτό, ἀλλὰ προσθέτει καὶ τὸ ἀξίωμα, ἐλέγχοντας ἔντονα τοὺς Κορίνθιους πρὸς τοὺς ὁποίους ἀπευθυνόταν ἡ ἐπιστολή: «ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους (:ἐμᾶς τοὺς ἀποστόλους)», δηλαδὴ ἐμᾶς οἱ ὁποῖοι ὑπομένουμε μύρια κακά, ποὺ σπείρουμε τὸ κήρυγμα τῆς εὐσεβείας, ποὺ σᾶς ὁδηγοῦμε σὲ αὐτὴν τὴν φιλοσοφία [:ὡς φιλοσοφία γιὰ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς συγγραφεῖς νοεῖται γενικὰ ἡ χριστιανικὴ θεολογία καὶ ἡ κατὰ Χριστὸ ἄσκηση καὶ ζωή], σὲ αὐτὴν τὴ φιλοσοφημένη χριστιανικὴ ζωὴ ποὺ θὰ σᾶς χαρίσει τὰ αἰώνια οὐράνια ἀγαθά· αὐτούς, τοὺς Ἀποστόλους δηλαδή, τοὺς παρουσίασε δημοσίως ὡς τελευταίους στὴ σειρὰ ἀνθρώπους, ὡς μελλοθάνατους, δηλαδὴ ὡς καταδίκους.
Τὸ εὐαγγελικὸ αὐτὸ ἀπόσπασμα κάνει λόγο γιὰ τὴν εἴσοδο τοῦ Ἰησοῦ στὴν Βηθανία καὶ γιὰ τὴν ὑποδοχή Του ἀπὸ τὶς ἀδελφὲς τοῦ Λαζάρου, Μάρθα και Μαρία. Στὴν συνάντηση αὐτὴν ὁ Κύριος ἐπαινεῖ τὴν Μαρία γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι «παρακαθήσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τῶν λόγων αὐτοῦ» καὶ ἐπιπλήττει τὴν Μάρθα, ἡ ὁποία «περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν». Ὅταν, μάλιστα, ἡ Μάρθα κάνει παράπονα στὸν Ἰησοῦ ὅτι ἡ ἀδελφή της κατέλιπε αὐτὴν μόνην διακονεῖν, ὁ Χριστὸς τῆς ἀποκρίνεται μὲ νόημα ὅτι ἐκείνη μεριμνᾶ καὶ τυρβάζει περὶ πολλά, ἐνῶ ἡ ἀδελφή της, ἡ Μαρία, «τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς.» (ὅ. π. ι’ 38-42) Ἑπομένως, ὁ Κύριος προτάσσει τὸ ἄκουσμα τοῦ λόγου Του, ποὺ εἶναι λόγος σωτηρίας, ἀπέναντι σὲ ὁποιασδήποτε ἄλλη «διακονία», ἡ ὁποία τὸν περισπᾶ ἀπὸ αὐτόν: «ἑνὸς δέ ἐστι χρεία» (ὅ. π. 42), λέει χαρακτηριστικά.
Η Τουρκία, το κατοχικό καθεστώς που έχει επιβάλλει στην Κύπρο , δολοφόνησε, συνεχίζει να δολοφονεί και κρατά όμηρο τον ελληνικό λαό (αγνοούμενοι και συγγενείς, «εγκλωβισμένοι», καταπάτηση και οικειοποίηση περιουσιών και άλλα πολυποίκιλα εγκλήματα) και έχει εισάγει φασιστικές και ρατσιστικές πρακτικές στα κατεχόμενα, που ξεκινούν από την εγκατάσταση των εποίκων και καταλήγουν στο βιασμό και την εξαφάνιση της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία από όλη την Ελλάδα που υπογράφουν το κείμενο αυτό, εκφράζουν την έντονη διαμαρτυρία τους προς την Ελληνική Κυβέρνηση, για την προαναγγελλόμενη κυκλοφορία ηλεκτρονικών (ψηφιακών) ταυτοτήτων από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, έπειτα από περίπου 40 χρόνια σταθερής λαϊκής αποδοκιμασίας και απόρριψης παρομοίων κυβερνητικών προσπαθειών.
✶✶✶
Η απέραντη αγάπη του οσίου Αμβροσίου της Όπτινα αγκάλιαζε με ξεχωριστό ενδιαφέρον τα πρόσωπα εκείνα που τα ταλαιπωρούσε η αμαρτία και τα βάραινε ο στιγματισμός της κοινωνίας.
Λάρισα τῇ 17-4-1948
Aγαπητέ μοι εν Kυρίω αδελφὲ ΕΥΘΥΜΙΕ
Τά νέα κραυγαλέα κρούσματα πού σημειώθηκαν στούς κόλπους τῆς διοικούσας Ἐκκλησίας (ἀπό τά πρός σχισματικούς Οὐκρανούς σεμινάρια τῆς μητρόπολης Δημητριάδος καί τήν...Πράσινη Ἐνορία της ἕως τά λειτουργικά αἴσχη τοῦ Ἐλπιδοφόρου στόν Πόρο καί τήν Κωνσταντινούπολη) ἦταν στό κέντρο τῆς προχτεσινής συζήτησης τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα μέ τόν Στέφανο Δαμιανίδη στόν Focus FM.
Ἀναφέρθηκαν μάλιστα καί ἄλλα τραγικά περιστατικά, πού τεκμηριώνουν ἐκ νέου τήν τρομακτική ταχύτητα μέ τήν ὁποία κάποιοι δῆθεν πνευματικοί ποιμένες μᾶς ὠθοῦν στήν ψευδοένωση μέ τούς αἱρετικούς καί ἀκολούθως στήν Πανθρησκεία.
Ἀρχιμανδρίτου Παύλου Κ. Ντανᾶ, Ἱεροκήρυκος
Αὔγουστος 2023
Σεβαστοί μου φιλόθεοι ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ.
Πρίν λίγο καιρό ἔλαβα μιά ἀγωνιώδη ἐπιστολή ἀπό μιά νέα, ἡ ὁποία μοῦ κατέθεσε τήν ἐμπειρία της. Τήν παραθέτω αὐτούσια (μέ μεταφορά σέ πολυτονική γραφή):
«Ὀνομάζομαι Κωνσταντίνα καί εἶμαι 23 χρονῶν. Ἀπό μικρό κορίτσι διάγω ζωή μυστηριακή, ὡς ζωντανό μέλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Πρόσφατα, ἀφοῦ ζήτησα τήν ἄδεια ἀπό τόν πνευματικό μου πατέρα, ἐξομολογήθηκα σέ ἕναν ἄλλο ἱερέα στήν Ἀθήνα, πόλη στήν ὁποία σπουδάζω.
