Λάμπρος Σκόντζος: Εἴγηρε κέρας σωτηρίας ἡμῖν

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου ἀποτελεῖ τὴν ὕψιστη δωρεὰ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Ἀποτελεῖ τὴν τελειότατη ἔκφραση τῆς ἀγάπης Του γιὰ τὸ πλανεμένο πλάσμα Του. Φανερώνει περίτρανα τὴν προαιώνια βουλὴ Του γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου καὶ τὴν ἀποκατάσταση τῆς τάξεως στὴ δημιουργία Του.
 

Ἡ εἴσοδος τοῦ ἄναρχου καὶ ἄκτιστου Θεοῦ στὸν κτιστὸ χρόνο καὶ χῶρο εἶναι τὸ μεγαλύτερο θαῦμα τῆς ἱστορίας καὶ συνάμα τὸ ἔσχατο «σκάνδαλο» τῶν ἀπίστων, οἱ ὁποῖοι δὲ μποροῦν νὰ διανοηθοῦν ἀνθρωποποίηση τοῦ Θεοῦ. Τὸ ἴδιο δὲ μποροῦν νὰ διανοηθοῦν κανένα σωτῆρα καὶ λυτρωτὴ τοῦ κόσμου, διότι δὲ δέχονται καμιὰ ἔκπτωση ἀπὸ καμιὰ αὐθεντικότητα. Θεωροῦν τὴν καταφανῆ ἀνθρώπινη κακοδαιμονία ὡς «φυσικὴ» καὶ ὡς ἐκ τούτου ἀπορρίπτουν τὸν ἐνανθρωπήσαντα Λόγο ὡς σωτῆρα τοῦ κόσμου. Σὲ αὐτὴ τὴ συλλογιστικὴ ἑστιάζεται τὸ διαχρονικὸ δρᾶμα τοῦ πεσόντος στὴν ἁμαρτία ἀνθρώπου.

Θεόκλητος Ρουσάκης: Ὁ Ἱερός θεσμός τῆς στρατιωτικῆς θητείας καί ἡ θητεία «BlackFriday»

Γράφει ὁ Θεόκλητος Ρουσάκης*

 

Στὰ πλαίσια τοῦ προϋπολογισμοῦ γιὰ τὸ 2024, ὁ ΥΠΕΘΑ κ. Ν. Δένδιας, ἀνήγγειλε σημαντικὲς ἀποφάσεις ποὺ ἀφοροῦν στὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις. Μὲ τὸ παρόν, λόγῳ περιορισμένου χώρου, θὰ σχολιάσουμε μόνο τὸ θέμα τῆς στρατιωτικῆς θητείας καὶ τὶς ἀλλαγὲς ποὺ θεωρεῖ ὁ ΥΠΕΘΑ ὅτι πρέπει νὰ δρομολογηθοῦν στὴ βάση τοῦ «φινλανδικοῦ μοντέλου», ποὺ φαίνεται νὰ ἔχει ἐπιλεγῇ ὡς τὸ συμβατότερο μὲ τὸ ἀντίστοιχο ἑλληνικό. Οἱ ἀλλαγὲς θὰ ἔχουν ὡς ἐπιδίωξη ὅπως εἶπε «ἡ στρατιωτικὴ θητεία νὰ εἶναι εὐκαιρία γιὰ τὴν ἀπόκτηση ψηφιακῶν ἐπαγγελματικῶν δεξιοτήτων γιὰ τοὺς στρατεύσιμους..... Ἔχουμε ὀνομάσει τὸ πρόγραμμα «θητεία - εὐκαιρία» τόνισε θεωρῶντας προφανῶς ὅτι μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο θὰ γίνῃ ἡ θητεία ἑλκυστικότερη γιὰ τοὺς νέους.

Εις την τρίτην ημέραν των Χριστουγέννων: Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΔΥΟ ΘΡΟΝΟΙ» [27-12-2000]

Εις την τρίτην ημέραν των Χριστουγέννων

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                με θέμα:

                                       «ΟΙ ΔΥΟ ΘΡΟΝΟΙ»

                               [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 27-12-2000]

     Σε ένα τροπάριον του εσπερινού της δευτέρας ημέρας των Χριστουγέννων, αγαπητοί μου, σημειώνει ο ιερός Υμνογράφος: «Σήμερον δέχεται ἡ Βηθλεέμ, τὸν καθήμενον διὰ παντός, σὺν Πατρί. Σήμερον Ἄγγελοι τὸ βρέφος τὸ τεχθέν, θεοπρεπῶς δοξολογοῦσι· Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ,καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Μάλιστα τονίζεται αυτό: «Σήμερον, δέχεται» λέει «η Βηθλεέμ, Εκείνον που κάθεται μαζί με τον Πατέρα». Εις το τροπάριον αυτό παρατηρούμε ότι το Βρέφος που εγεννήθη εις την Βηθλεέμ και οι άγγελοι τώρα δοξολογούν είναι Εκείνος που παντοτινά και αδιαίρετα και αχώριστα κάθεται στον θρόνο με τον Πατέρα. Διότι ποιος είναι Εκείνος που εγεννήθη εις την Βηθλεέμ; Ποιος είναι; Το τροπάριον εμφανίζει τον Υιόν του Θεού, καθήμενον επί δύο θρόνων. Τον θρόνον του Πατρός, ως Θεός, και τον θρόνον της φάτνης, ως άνθρωπος.

Σοφία Μπεκρῆ: Ὁ Ἀρχιδιάκονος Στέφανος καὶ τὸ ἔργο τῶν διακόνων

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι, ὡς γνωστόν, θεμελιωμένη πάνω στὰ αἵματα τῶν μαρτύρων. Πρωτόαθλος καὶ πρωτοχορευτὴς στὸν ἀτελείωτο αὐτὸν χορὸ ὑπῆρξε ὁ Πρωτομάρτυρας καὶ Ἀρχιδιάκονος Στέφανος, τὴν μνήμη τοῦ ὁποίου τιμάει ἡ Ἐκκλησία μας δύο φορὲς τὸν χρόνο, στὶς 2 Αὐγούστου (Ἀνακομιδὴ λειψάνων) καὶ στὶς 27 Δεκεμβρίου, ἀμέσως μετὰ ἀπὸ τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν Σύναξη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (25 & 26 Δεκεμβρίου, ἀντιστοίχως).

Ἡ δεύτερη αὐτὴ ἑορτὴ εἶναι καθαρὰ συμβολική. Ὅπως ὁ Θεάνθρωπος καὶ ἡ Παναγία Μητέρα Του ὑπήκουσαν στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ Πατρὸς καὶ διακόνησαν μὲ αὐτοθυσία τὸν συνάνθρωπο, ἔτσι καὶ ὁ Στέφανος ὑπῆρξε γνήσιος ἐκφραστὴς τῶν ἀρχῶν τῆς πολιτείας τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023

Ὁ Ἅγιος Στέφανος ὁ Πρωτομάρτυρας καὶ Ἀρχιδιάκονος

Λόγων στεφάνοις, οἷα τιμίοις λίθοις,

Στέφω Στέφανον, ὃν προέστεψαν λίθοι.

Εἰκάδι λαΐνεος Στέφανον μόρος ἑβδόμῃ εἷλεν.

Ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ διακεκριμένους μεταξὺ τῶν ἑπτὰ διακόνων, ποὺ ἐξέλεξαν οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ γιὰ νὰ ἐπιστατοῦν στὶς κοινὲς τράπεζες τῶν ἀδελφῶν, ὥστε νὰ μὴ γίνονται λάθη. Ἂν καὶ κουραστικὴ ἡ εὐθύνη τοῦ ἐπιστάτη γιὰ τόσους ἀδελφούς, παρ’ ὅλα αὐτὰ ὁ Στέφανος ἔβρισκε καιρὸ καὶ δύναμη γιὰ νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ.

Aγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου «Πρός τε Ἰουδαίους καὶ Ἓλληνας ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεὸς ὁ Χριστός ἐκ τῶν παρά τοῖς προφήταις πολλαχοῦ περί αὐτοῦ εἰρημένων»

Aγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου

       «Πρός τε Ἰουδαίους καὶ Ἓλληνας ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεὸς ὁ Χριστός 

                  ἐκ τῶν παρά τοῖς προφήταις πολλαχοῦ περί αὐτοῦ εἰρημένων» 

   (:κατά Ιουδαίων και εθνικών, απόδειξη ότι ο Χριστός είναι Θεός, με βάση όσα είπαν οι προφήτες γι’ Αυτόν σε πολλά σημεία των βιβλίων τους)

[επιλεγμένο απόσπασμα της ομιλίας όπου κατατίθενται προφητικές προρρήσεις για την Γέννηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού]

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ξημερώνει Χριστούγεννα!

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

Παραμονή Χριστουγέννων. Στο σπίτι της μικρής Αννούλας επικρατεί αναβρασμός. Η μητέρα, η γιαγιά της μαζί με την θεία Δώρα έχουν ξυπνήσει από τα χαράματα, αρχίζοντας τις προετοιμασίες για την μεγάλη ημέρα των Χριστουγέννων. Αφού σκουπίσουν γρήγορα το σπίτι, ξεκινούν να ζυμώνουν τα χριστόψωμα και να πλάθουν τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες. Ο πατέρας της σηκώθηκε πρώτος από όλους για να προλάβει ανοικτή την αγορά, κάνοντας τα τελευταία ψώνια για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Η φωτιά στο τζάκι τρεμοπαίζει και η Αννούλα τρέχει σαν σίφουνας στο κήπο για να φέρει ξύλα, ρίχνοντας κι άλλα κλαδιά, να θρέψει τις φλόγες. Το παλιό πέτρινο αρχοντικό παγώνει μέσα στην καταχνιά του χειμωνιάτικου πρωινού μα, καθώς η φωτιά θεριεύει, η γλυκιά θαλπωρή της ζέστης απλώνεται σε ολόκληρο το σπίτι, αποδιώχνοντας μαζί με το κρύο και κάθε άλλη στενάχωρη σκέψη. Εξάλλου αύριο «Χριστός γεννάται», οι ουρανοί αγάλλονται και χαίρεται η κτίσις όλη.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Χριστούγεννα: Μην ψάχνουμε αλλού την αγάπη – Σαρκώθηκε στη Βηθλεέμ

Χριστούγεννα: Σε ένα φτωχικό παχνί που δεν θα καταδεχόταν κανένας βασιλιάς, καταδέχτηκε να γεννηθεί ο Βασιλεύς των βασιλευόντων και Κύριος των κυριευόντων

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

Σε έναν καιρό παλαβωμένο, που ερήμωσαν οι γιορτές από νοήματα και αδειάσαν από ουσιώδη μηνύματα, όσοι μένουμε γαντζωμένοι στις ευαγγελικές αλήθειες όχι μόνο δεν χάνουμε τον δρόμο μας, αλλά περπατώντας τον, ανακαλύπτουμε όλο και νέους θησαυρούς νοημάτων.

Κάθε χρόνο που μας αξιώνει ο Θεός να γιορτάσουμε Χριστούγεννα, μπορούμε να ανακαλύψουμε πολύτιμα μαργαριτάρια με κάθε εσωτερική ενατένιση σε εκείνο το ευλογημένο σπήλαιο της Βηθλεέμ που άλλαξε τον κόσμο.

Εις την δεύτερην ημέραν των Χριστουγέννων: Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΑΤΑΙ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ» [26-12-2000] (Β΄ έκδοσις)

Εις την δεύτερην ημέραν των Χριστουγέννων

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                  με θέμα:

  «ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΑΤΑΙ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ»

                               [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-12-2000]

                                                                                                                   (Β΄ έκδοσις)

    Η αγάπη του Θεού μάς έφερε τον εαυτό Του ανάμεσά μας, αγαπητοί μου. Μας το είχε υποσχεθεί εις τον Παράδεισον εκείνο το μοιραίο δειλινό, όταν οι Πρωτόπλαστοι αναχωρούσαν από αυτόν. Και εκείνη η υπόσχεσις ήταν η κρυφή ελπίδα ότι μια μέρα τα πράγματα θα άλλαζαν. Είχε πει τότε ο Θεός εις τους Πρωτοπλάστους: «Καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν». Δηλαδή, με απλά λόγια, αποτεινόμενος προς την Εύα λέγει ότι «θα βάλω έχθρα ανάμεσα εις το σπέρμα το δικό σου και εις το σπέρμα του διαβόλου». Βέβαια, ο διάβολος δεν έχει σπέρμα, αλλά, εννοείται, το πράγμα τίθεται, το πώς θα ενεργήσει ο διάβολος- ο διάβολος είναι ένας, ε; Και οι δαίμονες. Και δεύτερον, όταν αναφέρεται εις το σπέρμα της γυναικός κάνει εντύπωση ότι δεν αναφέρεται εις τον άντρα ο Θεός, αλλά αναφέρεται εις τη γυναίκα. Η γυναίκα δεν έχει σπέρμα, αλλά εδώ υπάρχει ένας σαφής υπαινιγμός ότι εκείνος ο οποίος θα ήρχετο από τη γυναίκα, θα ήτο εκ Παρθένου. Όπως εκ παρθένου ήταν ο Αδάμ, από πού; Ποιαν παρθένον; Από την παρθένον γη.

Χριστούγεννα στο Λένινγκραντ 1979 - Χριστούγεννα στην Αθήνα 2020 (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ)

Σπούδαζα μεταπτυχιακό μέ υποτροφία στο τότε Λένινγκραντ (Αγία Πετρούπολη), κατά τα έτη 1977-1980. Η ζωή εκεί κυλούσε με όλα τα συμπαρομαρτούντα του Σοβιετικού καθεστώτος.

Αυστηρό πρόγραμμα σπουδών, περιορισμός κινήσεων, απαγόρευση κυκλοφορίας απ’  τις 11 μέχρι τις πρωϊνές ώρες και καθόλου τρόπους διασκέδασης από αυτόν που ξέραμε στην πατρίδα μας. Συναυλίες, εκδρομές, διαλέξεις, βιβλιοθήκες ήταν τα μοναδικά που γέμιζαν την μοναξιά μας.

Η φοιτητική μας εστία ήταν ένα σταλινικό κτίριο με πολλές φθορές, μύριζε κλεισούρα και μούχλα. Οι συγκάτοικοι μου ήταν δύο πολύ καλά παιδιά, τυπικές φιγούρες του τόπου, ως προς το ύψος, το χρώμα, τη σοβαρότητα και τη νοοτροπία.

Βέβαια τα βήματα και τα λόγια μου ήταν πολύ μετρημένα και προσεκτικά καθότι τα «καλά παιδιά του συστήματος»  ήταν οι κατάσκοποι, καταδότες, συνωμότες. Επίσης πολύν δύσκολο είναι να μιλάς με ανθρώπους άλλης νοοτροπίας, χαρακτήρα, εμπειριών.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023

Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Λεχὼ ἄμωμον ἀνδρὸς μὴ γνοῦσαν λέχος,

Δώροις ἀμώμοις δεξιοῦμαι τοῖς λόγοις.

Mολπὴν ἁγνοτάτῃ λεχοῖ εἰκάδι ἕκτῃ ἀείδω.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς βρέφος βαστάζουσα, ἐν ταῖς ἀγκάλαις Ἁγνή, τὸν πάντων δεσπόζοντα, σάρκα λαβόντα ἐκ σοῦ, χαρᾶς ὤφθης πρόξενος· ὅθεν πᾶσα ἡ κτίσις, ἀνυμνεῖ χαρμοσύνως, σήμερον Θεοτόκε, τὴν φρικτήν σου λοχείαν· πηγὴν γὰρ ἀθανασίας, κόσμῳ ἐκύησας.

Νώντας Σκοπετέας: Ποιό νά ᾿ναι αὐτό τό μικρό παιδί... (Βίντεο)

Ποιό νὰ ᾿ναι αὐτὸ τὸ μικρὸ παιδί

ποὺ ἡ Παναγιὰ κρατάει,

τὸ νανουρίζει, τὸ τραγουδεῖ

καὶ τρυφερὰ τὸ κοιτάει.

Ποιό νὰ ᾿ναι αὐτὸ τὸ μικρὸ παιδί

ποὺ οἱ μάγοι φορᾶ φέρνουν,

χρυσό, λιβάνι, μυρτιᾶς κλαδί

καὶ τὰ οὐράνια γέρνουν.

Τά Χριστούγεννα τοῦ ἀσκητή (Μία ανέκδοτη συγκλονιστική Αγιορείτικη ιστορία)

Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης (1916-2006)  

(Φωτογραφία: Σπύρος Λουλακάκης, 1955) 

http://athosprosopography.blogspot.gr

 

Ἡ παροῦσα διήγηση εἶναι μία συγκλονιστικὴ ἐμπειρία τοῦ μακαριστοῦ π. Θεόκλητου Διονυσιάτη, ὅπως τὴν  ἐμπιστεύθηκε πρὶν 38 χρόνια σχεδὸν στὸν  Ἁγιορείτη Μοναχὸ π. Κύριλλο Παντοκρατορινό, ὁ ὁποῖος μὲ δέος  καὶ νοσταλγία  πρὶν λίγες ἡμέρες μᾶς τὴν μετέφερε.

  Ἀπὸ τὰ Happy Christmas  λοιπὸν τῶν «εὐτυχισμένων»  ἀνθρώπων  ἂς ταξιδεύσει φέτος ὁ λογισμός μας στ’ Ἅγιονορος, ἐκεῖ στὰ φρικτὰ Καρούλια, μὲ τοὺς ξυπόλυτους ἀσκητᾶς  καὶ σὲ ὅσα μᾶς ἐξομολογιέται μὲ συγκλονισμὸ ὁ ἁγιασμένος καὶ σοφός μας π. Θεόκλητος ὁ Διονυσιάτης.

Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Οἱ τρεῖς γεννήσεις τοῦ Χριστοῦ

«Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν»
(Mατθ. 1,18)

ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ἀγαπητοί μου, ὁ Κύριος μᾶς ἀξίωσε ν᾿ ἀκούσουμε τὸ «Χριστὸς γεννᾶται…». Ἂς προσπαθήσουμε κ᾿ ἐμεῖς νὰ πλησιάσουμε τὸ μέγα μυστήριο τῆς Γεννήσεως.

* * *

Ὁ ὀφθαλμὸς τῆς πίστεως διακρίνει τρεῖς γεννήσεις τοῦ Χριστοῦ.

―Τρεῖς γεννήσεις; Μὰ μία εἶνε ἡ γέννησις.

Καὶ ὅμως, ἀδελφοί· τρεῖς εἶνε οἱ γεννήσεις, ποὺ περικλείει τὸ μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας. Τὴν πρώτη σαλπίζει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, τὴν δευτέρα ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, καὶ τὴν τρίτη ὁ ἀπόστολος Παῦλος.

Φώτης Κόντογλου - Κατανυκτική Ειρήνη και ανεκλάλητη Χαρά!

Τότε ποὺ ἤμουνα σὲ μικρὴ ἡλικία, περνοῦσα μὲ τοὺς δικούς μου τὶς γιορτὲς ἀπάνω σ’ ἕνα θαλασσοδαρμένο βουνό, τὴν Ἁγιά–Παρασκευή.

 

     Τὶς περισσότερες ὧρες πήγαινα καὶ καθόμουνα μέσα στὴ μικρὴ εὐωδιασμένη ἐκκλησιά, ὄχι μοναχὰ κατὰ τὶς ἀκολουθίες, ἀλλὰ καὶ τὴν ὥρα ποὺ δὲν ἤτανε μέσα κανένας ἄλλος, παρεκτὸς ἀπὸ μένα. Διάβαζα τ’ ἀρχαῖα τροπάρια, καὶ βρισκόμουνα σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὴ μεταδώσω στὸν ἄλλον. 

Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου: Απαντήσεις επί αποριών ανδρών- γυναικών

Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                       Απαντήσεις επί αποριών ανδρών- γυναικών

Απορία 251^η:

«Πώς κατέληξαν και με ποιον τρόπο οι Πατέρες υπελόγισαν ότι η Γέννησις του Χριστού έγινε την 25^η Δεκεμβρίου και η Βάπτισή Του την 6^η Ιανουαρίου;»

      Μάλιστα. Προσέξτε. Καταρχάς να μιλήσω από το τελευταίο σημείον, με την 25^η που γιορτάζουμε την Γέννησιν, του Δεκεμβρίου και την 6^η Ιανουαρίου που γιορτάζομε την Βάπτισιν του Χριστού. Φυσικά, πότε ο Χριστός εβαπτίσθη δεν το γνωρίζομε. Αναμφισβήτητα. Είναι όμως στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας να κάνει τις γιορτές της. Αν μεν έχει κάποιους λόγους που να στηρίζεται στον χρόνο, στον χρόνο που ορίζεται· αν όχι, τότε εκείνη κρίνει πώς θα τοποθετήσει τις γιορτές. Έτσι έχει ένα κύκλο εορτών. Προσέξτε τι είπα. Κύκλο εορτών· που αρχίζομε με την Γέννηση και καταλήγομε στα Θεοφάνεια.

«Ότι η αγάπη καλύψει πλήθος αμαρτιών». Η θεία ελεημοσύνη.. (θαυμαστό περιστατικό Χριστούγεννα του 1987)

«Ότι η αγάπη καλύψει πλήθος αμαρτιών»...

''Η θεία ελεημοσύνη''...

Ένα θαυμαστό περιστατικό που συνέβη τα

Χριστούγεννα του 1987.

Δεκέμβριος του '87... Περπατά στο δρόμο ένας χριστιανός. Έξω από μια εκκλησία ένας ζητιάνος σχεδόν γυμνός, παραμονές των εορτών, χειμώνας, σαρακοστή Χριστουγέννων είπαμε, το κρύο τσουχτερό, κρυώνει...

Τον βλέπει ο χριστιανός, τον λυπάται, βγάζει από πάνω του το μάλλινο χοντρό σακάκι και το βάζει στο ζητιάνο. Ευχαριστώ του λέει εκείνος και απλώνει ο ζητιάνος το χέρι και του δίδει ένα κομμάτι αντίδωρο τυλιγμένο σ’ ένα χαρτί.

Το πήρε γεμάτος απορία και όπως ήταν νηστικός το έφαγε...

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Γαλ. 4,4-7] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ [ἀπόδοση στήν ἁπλή ἑλληνική: ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης]

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Γαλ. 4,4-7]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

[ἀπόδοση στὴν ἁπλὴ ἑλληνική: ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης]

«Ὃτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν ὑἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν (:ὅταν ὅμως συμπληρώθηκε ὁ χρόνος ποὺ εἶχε ὁρίσει ἡ πανσοφία τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλε ὁ Θεὸς στὸν κόσμο τὸν Υἱό Του, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος ἀπὸ γυναῖκα καὶ ὑποτάχθηκε στὸν μωσαϊκὸ νόμο, προκειμένου νὰ ἐξαγοράσει ἐκείνους ποὺ ἦταν ὑποδουλωμένοι στὴν κατάρα τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, γιὰ νὰ λάβουμε τὴν υἱοθεσία ποὺ ὁ Θεὸς μᾶς εἶχε ὑποσχεθεῖ)» [Γαλ. 4,4-5].

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Δευτέρας (Ἡ κατά σάρκα Γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ) 24 Δεκεμβρίου 2023

Εὐαγγέλιον 

 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Β´ 1 - 12

¹ Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλέεμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα ² λέγοντες· Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ. ³ ἀκούσας δὲ Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς ἐταράχθη καὶ πᾶσα Ἱεροσόλυμα μετ’ αὐτοῦ, ⁴ καὶ συναγαγὼν πάντας τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ ἐπυνθάνετο παρ’ αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. ⁵ οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· Ἐν Βηθλέεμ τῆς Ἰουδαίας· οὕτως γὰρ γέγραπται διὰ τοῦ προφήτου· ⁶ Καὶ σύ Βηθλέεμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. ⁷ Τότε Ἡρῴδης λάθρᾳ καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσεν παρ’ αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος, ⁸ καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλέεμ εἶπε· Πορευθέντες ἐξετάσατε ἀκριβῶς περὶ τοῦ παιδίου· ἐπὰν δὲ εὕρητε ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ. ⁹ οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦ βασιλέως ἐπορεύθησαν· καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτοὺς ἕως ἐλθὼν ἐστάθη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον· ¹⁰ ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. ¹¹ καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν· ¹² καὶ χρηματισθέντες κατ’ ὄναρ μὴ ἀνακάμψαι πρὸς Ἡρῴδην, δι’ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
 

Αὐτὴ τὴν ἡμέρα ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὸ μεγάλο καὶ ἀνερμήνευτο γεγονὸς τῆς κατὰ σάρκα γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο.

Μετὰ τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Παρθένου Μαρίας ἀπὸ τὸν ἀρχάγγελο Γαβριὴλ καὶ ἐνῶ πλησίαζε ὁ καιρὸς νὰ τελειώσουν οἱ ἐννέα μῆνες ἀπὸ τὴν ὑπερφυσικὴ σύλληψη τοῦ Χριστοῦ στὴν παρθενική της μήτρα, ὁ Καίσαρ Αὔγουστος διέταξε ἀπογραφὴ τοῦ πληθυσμοῦ τοῦ ρωμαϊκοῦ κράτους.

Τότε ὁ Ἰωσὴφ μαζὶ μὲ τὴν Θεοτόκο, ξεκίνησαν γιὰ τὴν Βηθλεέμ, γιὰ νὰ ἀπογραφοῦν ἐκεῖ. Ἐπειδὴ ὅμως εἶχε πλησιάσει ὁ καιρὸς νὰ γεννήσει ἡ Παρθένος καὶ δὲν ἔβρισκαν κατοικία νὰ καταλύσουν, διότι εἶχε μαζευτεῖ πολὺς λαὸς στὴν Βηθλεέμ, μπῆκαν σὲ ἕνα φτωχικὸ σπήλαιο.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [Υπομνηματισμός των χωρίων Λουκά 2,1-11]

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

     ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

              [Υπομνηματισμός των χωρίων Λουκά 2,1-11]

   «Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου. καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν(:Τις ημέρες εκείνες μετά τη γέννηση του Ιωάννη εκδόθηκε από τον Καίσαρα Αύγουστο διάταγμα να εγγραφούν στους δημόσιους φορολογικούς καταλόγους όλοι οι κάτοικοι του κόσμου που βρίσκονταν κάτω από την κυριαρχία των Ρωμαίων. Η απογραφή αυτή ήταν η πρώτη που έγινε στην Ιουδαία, την εποχή που ηγεμόνας της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος (και διακρίνεται έτσι από τη δεύτερη απογραφή, την οποία έκανε αργότερα πάλι ο ίδιος). Και όλοι πήγαιναν να εγγραφούν στους φορολογικούς καταλόγους, καθένας στην πόλη από την οποία καταγόταν η οικογένειά του)»[Λουκά 2, 1-3]

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Ματθ. 2,1-12] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ» [25-12-2000] (Β΄ ἔκδοσις)

 

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Ματθ. 2,1-12]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 25-12-2000]

(Β΄ ἔκδοσις)

Ὅταν ὁ Θεὸς Λόγος, ἀγαπητοί μου, ἐδημιούργει τὸ σύμπαν, ὅρισε μιὰ χρονικὴ στιγμὴ ποὺ θὰ τὸ ἐπεσκέπτετο ὁ Ἴδιος ἐμφανῶς. Καὶ αὐτὴ ἡ μεγάλη ἐπίσκεψις εἶναι ἡ Ἐνανθρώπησις τοῦ Θεοῦ Λόγου. Καὶ ἡ παρουσία Του στὴ γῆ τὴν κατέστησε τὴ γῆ μας τὸ κέντρον τοῦ κτιστοῦ ὁρατοῦ κόσμου. Εἶναι τὸ πιὸ μεγάλο γεγονὸς στὸν ὁρατὸν καὶ εἰς τὸν ἀόρατον κτιστὸν κόσμον, μπροστὰ στὸν ὁποῖο ἔμεινε ἔκπληκτος καὶ αὐτὸς ἀκόμη ὁ ἀγγελικὸς κόσμος. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐκπληκτικὰ ἔγιναν μέσα στὴν ἡσυχία μιᾶς νύκτας. Ἄν ὁ Θεὸς εἶπε στὴν ἔναρξη τῆς Δημιουργίας Του: «Γενηθήτω φῶς» -καὶ «ἐγένετο φῶς»-, ὅμως εἰς τὸ σκότος τῶν βουλῶν Του ὑπῆρχε ἡ μεγάλη πρόθεσις τῆς Ἐνανθρωπήσεως.

Νεκτάριος Δαπέργολας: «Ἡ μόνη ἐλπίδα μας μέσα στίς δοκιμασίες πού ἔρχονται»...

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας  

 

«Ταπεινώθητε οὖν ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς ὑψώσῃ ἐν καιρῷ. Πᾶσαν τὴν μέριμναν ὑμῶν ἐπιρρίψαντες ἐπ' αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλει περὶ ὑμῶν. 

 

Νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ. Ὧ ἀντίστητε στερεοὶ τῇ πίστει... 

 

Ὁ δὲ Θεὸς πάσης χάριτος, ὁ καλέσας ὑμᾶς εἰς τὴν αἰώνιον αὐτοῦ δόξαν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὀλίγον παθόντας, αὐτὸς καταρτίσει ὑμᾶς, στηρίξει, σθενώσει, θεμελιώσει· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων» (Α΄ Επιστολή Πέτρου ε΄ 6-11).

Σοφία Μπεκρῆ: Ἡ Γέννηση τῆς Εἰρήνης

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Μέσα στὸ ζοφερὸ σκοτάδι τοῦ κόσμου γεννιέται καὶ πάλι τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἀνάμεσά μας τὸ Ἄστρο τὸ φωτεινό, μέσα στὴν γενικὴ ἀπογοήτευση γεννιέται ἡ Ἐλπίδα, μέσα στὴν ἀντάρα καὶ στὴν ταραχὴ τοῦ πολέμου γεννιέται ἡ Εἰρήνη. 

Τὸ ἐλπιδοφόρο μήνυμα εἰρήνη πῶς γεννιέται τὸ φέρνουν στὴ γῆ οἱ ἀγγέλοι τοῦ οὐρανοῦ: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ., β’ 14), ψάλλουν μέσα στὴν γλυκιὰ καὶ ἤρεμη βραδυά. Δόξα στὸν ὕψιστο Θεὸ τῆς εἰρήνης, ποὺ στέλνει στὴν γῆ τὸν εἰρηνικὸ Υἱό Του καὶ σκορπίζει τὸ μήνυμα τῆς χαρᾶς καὶ τῆς «εὐδοκίας» Του, τῆς καλῆς Του θελήσεως γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Στὴν συνέχεια, τὸ σωτήριο αὐτὸ μήνυμα ὅτι «ἐτέχθη ἡμῖν σωτήρ» (ὅ. π., 12) σπεύδουν νὰ τὸ διαλαλήσουν παντοῦ οἱ ταπεινοὶ ποιμένες, οἱ ὁποῖοι δοξολογοῦν γιὰ τὴν συγκατάβαση τῆς Εἰρήνης στὸν κόσμο, ποὺ δὲν εἶναι πλέον ζητούμενο ἀντικείμενο ἢ ἰδέα, εἶναι ὁ ἀποκαλυφθεὶς προσωπικὸς Θεὸς τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἀγάπης.

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Γαλ. 4,4-7] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Γαλ. 4,4-7]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

«Ὃτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν ὑἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν (:Ὅταν ὅμως συμπληρώθηκε ὁ χρόνος ποὺ εἶχε ὁρίσει ἡ πανσοφία τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλε ὁ Θεὸς στὸν κόσμο τὸν Υἱό Του, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος ἀπὸ γυναῖκα καὶ ὑποτάχθηκε στὸν μωσαϊκὸ νόμο, προκειμένου νὰ ἐξαγοράσει ἐκείνους ποὺ ἦταν ὑποδουλωμένοι στὴν κατάρα τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, γιὰ νὰ λάβουμε τὴν υἱοθεσία ποὺ ὁ Θεὸς μᾶς εἶχε ὑποσχεθεῖ)» [Γαλ. 4,4-5].

______________________________

«τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου»: