Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Σε λύπησε ο διάβολος όταν σου αφήρεσε τα χρήματα; Λύπησέ τον και σύ, μην του δώσης ευχαρίστησι.
Αν έλθης σε μάντεις, ευχαρίστησες το διάβολο. Αν ευχαριστήσης το Θεό, έδωσες στο διάβολο το θανάσιμο κτύπημα. Και πρόσεχε τι γίνεται. Ούτε τα χρήματα θα βρης, αν έλθης στους μάντεις, διότι δεν είναι στο χέρι εκείνων να γνωρίζουν – αν και κάπου είπαν και επέτυχαν.
Και την ψυχή σου ακόμη χάνεις και από τους αδελφούς σου θα χλευασθής, και πάλι αυτά κακώς θα τα χάσης. Διότι ο διάβολος γνωρίζοντας ότι δεν υποφέρεις τη ζημία, αλλά για τα χρήματα αρνείσαι και το Θεό σου, πάλι σου δίνει χρήματα για να μπορέσει, πάλι, να σε εξαπατήση και να σε απομακρύνη από το Θεό.
Και αν ακόμη συμβή να πουν κάτι οι μάντεις, μη θαυμάζετε. Ασώματος είναι ο διάβολος. Αυτός οπλίζει τους ληστές αυτούς, διότι αυτά δεν γίνονται χωρίς το διάβολο. Εάν, λοιπόν, οπλίζη αυτούς, γνωρίζει και που συγκεντρώνονται τα χρήματα. Δεν αγνοεί τους υπηρέτες του. Δεν είναι, όμως, αυτό παράξενο.
Αν δη ότι στενοχωριέσαι με τη ζημία, προσθέτει και άλλη. Αν δη ότι δεν της δίνεις σημασία και ότι την περιφρονείς, θ’ απομακρυνθή από το δρόμο αυτό. Διότι όπως εμείς διαθέτουμε στους εχθρούς, εκείνα με τα οποία τους προκαλούμε λύπη, και αν δούμε ότι δε λυπούνται, απομακρυνόμαστε στη συνέχεια, έτσι ενεργεί και ο διάβολος.
Δε βλέπεις εκείνους που πλέουν στη θάλασσα, όταν γίνεται τρικυμία, ότι δε φροντίζουν για τα χρήματα, αλλά και όλη την περιουσία τους τη ρίχνουν στη θάλασσα, όταν γίνεται τρικυμία; Τι λες άνθρωπε; Συμπράττεις με την τρικυμία και το ναυάγιο; Πριν το κύμα αφαιρέση τον πλούτο σου, εσύ κάνεις αυτό με τα δικά σου χέρια; Γιατί πριν από το ναυάγιο περιβάλλεις τον εαυτό σου με ναυάγιο;
Αλλά αυτά θα πη άνθρωπος, που ζη στα χωράφια και δε γνωρίζει τους κινδύνους στη θάλασσα. Ο ναυτικός, λοιπόν, ο οποίος γνωρίζει καλά, τι κάνει τη γαλήνη και τι προξενεί τους κινδύνους στη θάλασσα, θα περιγελάση εκείνον, που λέει αυτά, διότι, γι’ αυτό τα ρίχνω θα πη, για να μη γίνη τρικυμία.
Έτσι κι εκείνος που γνωρίζει τα πράγματα και τους κινδύνους στη ζωή, όταν δη ότι αναμένεται τρικυμία και ότι τα πνευματικά όντα της πονηρίας θέλουν να προκαλέσουν ναυάγιο, ρίχνει και τα υπόλοιπα χρήματά του. Έγινε κλοπή; Εσύ κάνε ελεημοσύνη και ελαφρύνεις το πλοίο. Άρπαξαν οι ληστές; Εσύ δώσε τα υπόλοιπα στο Χριστό. Έτσι θα παρηγορήσης και τη φτώχεια στους πρώτους. Ελάφρυνε το πλοίο, μη κρατάς τα υπόλοιπα για να μην πλημμυρίση το πλοίο. (Α΄ Θεσσαλονικείς, Γ΄ ΕΠΕ 22, 416-423. PG 62, 413-414)
Σε λύπησε ο διάβολος όταν σου αφήρεσε τα χρήματα; Λύπησέ τον και σύ, μην του δώσης ευχαρίστησι.
Αν έλθης σε μάντεις, ευχαρίστησες το διάβολο. Αν ευχαριστήσης το Θεό, έδωσες στο διάβολο το θανάσιμο κτύπημα. Και πρόσεχε τι γίνεται. Ούτε τα χρήματα θα βρης, αν έλθης στους μάντεις, διότι δεν είναι στο χέρι εκείνων να γνωρίζουν – αν και κάπου είπαν και επέτυχαν.
Και την ψυχή σου ακόμη χάνεις και από τους αδελφούς σου θα χλευασθής, και πάλι αυτά κακώς θα τα χάσης. Διότι ο διάβολος γνωρίζοντας ότι δεν υποφέρεις τη ζημία, αλλά για τα χρήματα αρνείσαι και το Θεό σου, πάλι σου δίνει χρήματα για να μπορέσει, πάλι, να σε εξαπατήση και να σε απομακρύνη από το Θεό.
Και αν ακόμη συμβή να πουν κάτι οι μάντεις, μη θαυμάζετε. Ασώματος είναι ο διάβολος. Αυτός οπλίζει τους ληστές αυτούς, διότι αυτά δεν γίνονται χωρίς το διάβολο. Εάν, λοιπόν, οπλίζη αυτούς, γνωρίζει και που συγκεντρώνονται τα χρήματα. Δεν αγνοεί τους υπηρέτες του. Δεν είναι, όμως, αυτό παράξενο.
Αν δη ότι στενοχωριέσαι με τη ζημία, προσθέτει και άλλη. Αν δη ότι δεν της δίνεις σημασία και ότι την περιφρονείς, θ’ απομακρυνθή από το δρόμο αυτό. Διότι όπως εμείς διαθέτουμε στους εχθρούς, εκείνα με τα οποία τους προκαλούμε λύπη, και αν δούμε ότι δε λυπούνται, απομακρυνόμαστε στη συνέχεια, έτσι ενεργεί και ο διάβολος.
Δε βλέπεις εκείνους που πλέουν στη θάλασσα, όταν γίνεται τρικυμία, ότι δε φροντίζουν για τα χρήματα, αλλά και όλη την περιουσία τους τη ρίχνουν στη θάλασσα, όταν γίνεται τρικυμία; Τι λες άνθρωπε; Συμπράττεις με την τρικυμία και το ναυάγιο; Πριν το κύμα αφαιρέση τον πλούτο σου, εσύ κάνεις αυτό με τα δικά σου χέρια; Γιατί πριν από το ναυάγιο περιβάλλεις τον εαυτό σου με ναυάγιο;
Αλλά αυτά θα πη άνθρωπος, που ζη στα χωράφια και δε γνωρίζει τους κινδύνους στη θάλασσα. Ο ναυτικός, λοιπόν, ο οποίος γνωρίζει καλά, τι κάνει τη γαλήνη και τι προξενεί τους κινδύνους στη θάλασσα, θα περιγελάση εκείνον, που λέει αυτά, διότι, γι’ αυτό τα ρίχνω θα πη, για να μη γίνη τρικυμία.
Έτσι κι εκείνος που γνωρίζει τα πράγματα και τους κινδύνους στη ζωή, όταν δη ότι αναμένεται τρικυμία και ότι τα πνευματικά όντα της πονηρίας θέλουν να προκαλέσουν ναυάγιο, ρίχνει και τα υπόλοιπα χρήματά του. Έγινε κλοπή; Εσύ κάνε ελεημοσύνη και ελαφρύνεις το πλοίο. Άρπαξαν οι ληστές; Εσύ δώσε τα υπόλοιπα στο Χριστό. Έτσι θα παρηγορήσης και τη φτώχεια στους πρώτους. Ελάφρυνε το πλοίο, μη κρατάς τα υπόλοιπα για να μην πλημμυρίση το πλοίο. (Α΄ Θεσσαλονικείς, Γ΄ ΕΠΕ 22, 416-423. PG 62, 413-414)
«Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΓΕΙΑ» ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΥΠΟ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Έκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη Αγίου Όρους
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου