Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν έχει τεθεί σε ισχύ και νομικά είναι στον αέρα… Μπορεί να ακυρωθεί, και μετά την ισχύ της, βάσει την Σύμβασης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών

Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν έχει τεθεί σε ισχύ και νομικά είναι στον αέρα… Μπορεί να ακυρωθεί, και μετά την ισχύ της, βάσει την Σύμβασης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών

Η Συμφωνία των Πρεσπών, όπως είπαμε, δεν έχει τεθεί σε ισχύ, διότι δεν έχει παραληφθεί από την Ελλάδα η τελευταία γνωστοποίηση από την ΠΓΔΜ, αφού ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί οι εσωτερικές διαδικασίες (η συνταγματική αναθεώρηση) στην ΠΓΔΜ.

Η ΠΓΔΜ έχει δηλώσει ότι θα ολοκληρώσει την συνταγματική τροποποίηση όταν η Ελλάδα θα κυρώσει το Πρωτόκολλο ένταξής της στο ΝΑΤΟ. Η ψήφιση από την Ελληνική Βουλή του σχετικού νόμου εισάγεται την Δευτέρα 4.2.2019 και θα έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα με ανακοίνωση, έως το τέλος της επομένη εβδομάδας. Υπάρχει, επομένως, ακόμη περιθώριο για αντίδραση.ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΚΟΜΗ.

Αλλά και μετά την θέση σε ισχύ η Συμφωνία μπορεί να ακυρωθεί, βάσει την Σύμβασης της Βιέννης για το δίκαιο των Συνθηκών, που κυρώθηκε από την Ελλάδα με το νομοθετικό διάταγμα 402 της 2/23 Μαΐου 1974 (ΦΕΚ Α 141).

Σύμφωνα με την Σύμβαση της Βιέννης 1969:

1)   Άρθρον 24 - Θέσις εν ισχύι 1. Η συνθήκη τίθεται εν ισχύι κατά τον τρόπον και κατά την ημερομηνίαν ην αύτη προβλέπει ή διά συμφωνίας των μετασχόντων της διαπραγματεύσεως κρατών.

Κατά την ανωτέρω επομένως διάταξη, η Συμφωνία των Πρεσπών δεν έχει τεθεί ακόμη σε ισχύ σύμφωνα με το άρθρο τρίτο αυτής, διότι δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες του άρθρου 20 αυτής.

2)   Άρθρον 26 - Pacta sunt servanda Εκάστη συνθήκη εν ισχύι, δεσμεύει τα εις αυτήν συμβαλλόμενα μέρη και δέον να τηρήται καλή τη πίστει. 

Η μέχρι τώρα στάση της ΠΓΔΜ αποδεικνύει ότι είναι πλέον ή βέβαιον ότι δεν θα επιδείξει καλή πίστη κατά την τήρηση της Συμφωνίας των Πρεσπών.

3)   Άρθρον 28 - Μη αναδρομική ισχύς των συνθηκών Εξαιρέσει της περιπτώσεως καθ’ ην υφίσταται διάφορος πρόθεσις, προκύπτουσα εκ της συνθήκης ή άλλως πως αι διατάξεις της συνθήκης δεν δεσμεύουν εν μέρος δι’ οιανδήποτε πράξιν ή γεγονός, το οποίον έλαβε χώραν ή οιανδήποτε κατάστασιν η οποία έπαυσεν υφισταμένη, προ της ημερομηνίας θέσεως της συνθήκης εν ισχύι ως προς τούτο.

Η Συνθήκη των Πρεσπών δεν έχει αναδρομική ισχύ, επομένως τόσο η Σύσταση Μεικτής Διεπιστημονικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων (ΜΔΕΕ) Ελλάδας-ΠΓΔΜ για ιστορικά, αρχαιολογικά και εκπαιδευτικά θέματα βάσει του άρθρου 8(5) της Συμφωνίας, όσο και η ακύρωση της εκδήλωσης της 29.1.2019 για την Μακεδονία στο Πολεμικό Μουσείο, βάσει του άρθρου 6 στερούνται νομίμου ερείσματος.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Απαιτείται να δημοσιευθεί άμεσα η απόφαση σύστασης της ΜΔΕΕ, και τα πρακτικά των τυχόν Συνεδριάσεών της, και να προσβληθεί αυτή στο ΣτΕ ως στερουμένη νομίμου ερείσματος και απολύτως αντισυνταγματική, να κηρυχθεί δε η ακυρότητα όλων των πράξεων στις οποίες έχει τυχόν προβεί.

4)   Άρθρον 31 - Γενικός κανών ερμηνείας 1. Η συνθήκη δέον να ερμηνεύηται καλή τη πίστει, συμφώνως προς την συνήθη έννοιαν ήτις δίδεται εις τους όρους της συνθήκης, εν τω συνόλω αυτών και υπό το φως του αντικειμένου και του σκοπού της.

2. Το σύνολον της συνθήκης, διά τους σκοπούς ερμηνείας ταύτης, εκτός του κειμένου, περιέχοντος τον προοίμιον και τα παραρτήματα αυτής, περιλαμβάνει: (α) Πάσαν συμφωνίαν σχετικήν προς την συνθήκην, ήτις συνωμολογήθη μεταξύ όλων των μερών, επ’ ευκαιρία της συνάψεως της συνθήκης. (β) Παν έγγραφον, το οποίον συνετάγη υφ’ ενός ή πλειόνων μερών εν σχέσει προς την σύναψιν της συνθήκης, το οποίον εγένετο αποδεκτόν υπό των άλλων μερών ως έγγραφον σχετιζόμενον προς την συνθήκην.

3. Ομού μετά του συνόλου της συνθήκης δέον να λαμβάνωνται υπ’ όψιν: (α) Πάσα μεταγενεστέρα συμφωνία μεταξύ των μερών, αφορώσα εις την ερμηνείαν της συνθήκης ή την εφαρμογήν των διατάξεων ταύτης. (β) Πάσα μεταγενεστέρα πρακτική ακολουθηθείσα υπό των συμβαλλομένων μερών κατά την εφαρμογήν της συνθήκης, η οποία συνιστά συμφωνίαν αυτών ως προς την ερμηνείαν ταύτης. (γ) Άπαντες οι σχετικοί κανόνες του Διεθνούς Δικαίου οι εφαρμοζόμενοι εις τας μεταξύ των συμβαλλομένων μερών σχέσεις.

4. Ειδική έννοια δύναται να δοθή εις έναν όρον εάν προκύπτη ότι αυτή ήτο η πρόθεσις των συμβαλλομένων μερών

Ήδη η ΠΓΔΜ εκδηλώνει την πρόθεσή της για κακόπιστη εφαρμογή της Συμφωνίας, αφού, ενώ δεν έχει τεθεί ακόμη σε ισχύ, ο Ζάεφ αποκαλεί την Χώρα του Μακεδονία και αυτοαποκαλείται Μακεδόνας χωρίς άλλες διευκρινίσεις, όπως απαιτεί η Συμφωνία.

Επισημαίνεται ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην μεταγενέστερη πρακτική και να τεθούν όρια στην συμπεριφορά της ΠΓΔΜ, που μέχρι τώρα εκδηλώνει πρόθεση καταστρατήγησης της Συμφωνίας.

5)   Άρθρον 35 - Συνθήκαι συνιστώσαι υποχρεώσεις διά τρίτα κράτη

Δημιουργείται υποχρεώσις διά τρίτον κράτος εκ διατάξεως συνθήκης εάν αύτη τυγχάνη η πρόθεσις των συμβαλλομένων μερών και το τρίτον κράτος αποδεχθή ταύτην ρητώς και εγγράφως.

Επισημαίνεται ότι τρίτα κράτη δικαιούνται να αντιταχθούν στην Συνθήκη των Πρεσπών, στο βαθμό που αυτή δημιουργεί υποχρεώσεις εις βάρος τους.

6)   ΜΕΡΟΣ ΙV ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ

Άρθρον 39 - Γενικός κανών τροποποιήσεως των συνθηκών

Η συνθήκη δύναται να τροποποιηθή κατόπιν συμφωνίας των συμβαλλομένων μερών. Οι περιεχόμενοι εις το Μέρος ΙΙ της συμβάσεως κανόνες ισχύουν εις μίαν τοιαύτην συμφωνίαν εκτός εάν άλλως ορίζη η συνθήκη.

Η Συνθήκη των Πρεσπών δύναται να τροποποιηθεί κατόπιν Συμφωνίας. Τα περί αμετακλήτου της Συνθήκης, τροποποιούνται και αυτά με Συμφωνία.

7)   ΛΗΞΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ

ΤΜΗΜΑ Ι: ΓΕΝΙΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρον 42 - Εγκυρότης και τήρησις εν ισχύι των συνθηκών

1. Η εγκυρότης συνθήκης ή της συναινέσεως κράτους όπως δεσμευθή διά ταύτης δύναται να αμφισβητηθούν μόνον κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων της παρούσης συμβάσεως.

2. Η λήξις συνθήκης, η καταγγελία ταύτης ή η αποχώρησις μέρους εξ αυτής, δύνανται να επέλθουν μόνον κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων της συνθήκης ή της παρούσης συμβάσεως. Ο αυτός κανών ισχύει και διά την αναστολήν της εφαρμογής της συνθήκης.

Στην Σύμβαση της Βιέννης 1969 προβλέπονται οι περιπτώσεις καταγγελίας της συμφωνίας των Πρεσπών ή αποχώρησης μέρους από αυτήν, ή αναστολής εφαρμογής της.

8)   Άρθρον 46 - Διατάξεις εσωτερικού δικαίου αναφερόμεναι εις την αρμοδιότητα συνομολογήσεως συνθηκών 1. Το κράτος δεν δύναται να επικαλεσθή το γεγονός, ότι η συναίνεσίς του όπως δεσμευθή διά συνθήκης εδόθη κατά παραβίασιν διατάξεως του εσωτερικού του δικαίου, αναφερομένης εις την αρμοδιότητα συνομολογήσεως συνθηκών και ως εκ τούτου ακυρούσης την συναίνεσίν του, εκτός εάν η παραβίασις αύτη ήτο έκδηλος και αφεώρα κανόνα εσωτερικού δικαίου θεμελιώδους σημασίας.

2. Η παραβίασις είναι έκδηλος εφ’ όσον τυγχάνει αντικειμενικώς προφανής δι’ οιονδήποτε κράτος συμπεριφερόμενον επί του προκειμένου κατά την συνήθη πρακτικήν και καλή τη πίστει.

Στην προκειμένη περίπτωση η παραβίαση από πλευρά εσωτερικής τάξεως της ΠΓΔΜ λόγω της μη υπογραφής της Συμφωνίας των Πρεσπών από τον Πρόεδρό της Ιβάνοφ, είναι έκδηλος, αφού σε όλα τα Κράτη απαιτείται η υπογραφή του Προέδρου της Δημοκρατίας, στην περίπτωση της Συμφωνίας ο Ιβάνοφ είναι σε περιορισμό και αυτό τελεί σε γνώση της Ελληνικής Κυβέρνησης, όλων των Κρατών, αλλά και της Παγκόσμιας Κοινής Γνώμης.

Είναι επομένως πλέον ή βέβαιον, ότι η ΠΓΔΜ θα επικαλεστεί ακυρότητα της Συμφωνίας ελλείψει της υπογραφής του ΠτΔ Ιβάνοφ, θα αυτοαποκληθεί ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και το Ελληνικό Κράτος θα έχει χάσει το διαπραγματευτικό πλεονέκτημα του δικαιώματος αρνησικυρίας (βετο) για την εισδοχή της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, γιατί αυτό θα έχει ήδη γίνει.

9)   ΤΜΗΜΑ 2: ΑΚΥΡΟΤΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ

Άρθρον 50 - Δωροδοκία αντιπροσώπου κράτους

Οσάκις εξησφαλίσθη η έκφρασις της συναινέσεως του κράτους όπως δεσμευθή συμβατικώς διά δωροδοκίας του αντιπροσώπου του, αμέσως ή εμμέσως επελθούσης δι’ ενεργειών ετέρου κράτους έχοντος συμμετάσχει εις τας διαπραγματεύσεις, τούτο δύναται να επικαλεσθή την δωροδοκίαν ως ακυρούσαν την συναίνεσίν του όπως δεσμευθή διά της συνθήκης.

Η Συμφωνία είναι άκυρη, εφόσον αποδειχθεί ότι οι αντιπρόσωποι του Ελληνικού Κράτους δωροδοκήθηκαν, σύμφωνα με τις καταγγελίες του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, για τις οποίες επιλαμβάνεται η Ελληνική Δικαιοσύνη!!!!.

10) Άρθρον 60

 Λήξις ή αναστολή εφαρμογής της συνθήκης συνεπεία παραβιάσεώς της

1.     Ουσιώδης παραβίασις διμερούς συνθήκης εκ μέρους, παρέχει το δικαίωμα εις το έτερον μέρος να επικαλεσθή την παραβίασιν ταύτην ως λόγον λήξεως ή αναστολής εφαρμογής της συνθήκης εν όλω ή εν μέρει.

Ουσιώδης παραβίαση στην προκειμένη περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την ΠΓΔΜ θα δίνει το δικαίωμα στην Ελλάδα να την επικαλεσθεί ως λόγο λήξεως της Συνθήκης. Τέτοια παραβίαση μπορεί να είναι ιδίως η χρήση του ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και όχι ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, η καπήλευση της μακεδονικής ταυτότητας, εθνότητας, γλώσσας, ιστορίας κλπ που θα γίνεται χωρίς διευκρίνιση ότι πρόκειται για σλαβομακεδονική κλπ.

Στην προκειμένη περίπτωση η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να αντιδρά άμεσα με ρηματικές διακοινώσεις και να μην αποδέχεται τέτοια χρήση των όρων.

11) ΤΜΗΜΑ 4: ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

 Άρθρον 65 –

 Διαδικασία εφαρμοστέα εν σχέσει προς την ακυρότητα, ή λήξιν συνθήκης, αποχωρήσεως εκ ταύτης ή αναστολήν εφαρμογής της

1.     Το συμβαλλόμενον εις την συνθήκην μέρος, το οποίον, βάσει των διατάξεων της παρούσης συμβάσεως, επικαλείται είτε ελάττωμα της συναινέσεώς του όπως δεσμευθή διά της συνθήκης, είτε καταγγέλλει την ισχύν ταύτης, τερματίζει ταύτην, αποχωρεί εκ ταύτης, ή αναστέλλει την εφαρμογήν της οφείλει όπως γνωστοποιήση τούτο εις τα έτερα μέρη. Η γνωστοποίησις αύτη δέον όπως αναφέρη τα προβλεφθησόμενα μέτρα ως προς την συνθήκην ως και τους λόγους λήψεως τούτων.

Άρθρον 67 - Έγγραφα διά των οποίων συνθήκαι κηρύσσονται άκυροι, λήξασαι, ανίσχυροι ως προς εν κράτος ή εν αναστολή εφαρμογής

1. Η προβλεπομένη εν παραγράφω 1 του άρθρου 65 γνωστοποίησις δέον όπως διατυπούται εγγράφως. 2. Οιαδήποτε πράξις διά της οποίας κηρύσσεται ακυρότης συνθήκης, η λήξις ταύτης, ή αποχώρησις εκ ταύτης ή η αναστολή εφαρμογής ταύτης, επί τη βάσει των διατάξεων ταύτης ή των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 65 δέον όπως διενεργήται δι’ εγγράφου κοινοποιουμένου εις τα έτερα συμβαλλόμενα μέρη. Εάν το έγγραφον τούτο δεν είναι υπογεγραμμένον υπό του Αρχηγού του Κράτους, του Πρωθυπουργού, ή του Υπουργού των Εξωτερικών, ο αντιπρόσωπος του Κράτους, ο οποίος κοινοποιεί τούτο δύναται να κληθή να προσαγάγη το πληρεξούσιον έγγραφόν του.

Η Διαδικασία καταγγελίας και αποχώρησης είναι πολύ απλή και γίνεται με έγγραφη γνωστοποίηση προς το άλλο μέρος, στην οποία πρέπει να αναφέρονται τα μέτρα που λαμβάνονται ως προς την συνθήκη και οι λόγοι λήψεως αυτών. Η ίδια διαδικασία τηρείται είτε λόγω επίκλησης ελαττώματος της συναινέσεως (πχ λόγω δωροδοκίας των αντιπροσώπων) είτε λόγω καταγγελίας εξ αιτίας ουσιώδους παραβίασης από το άλλο μέρος.

12) Άρθρον 69 - Συνέπειαι της ακυρώσεως της συνθήκης

1. Η συνθήκη της οποίας η ακυρότης προβλέπεται υπό της παρούσης συμβάσεως είναι ανίσχυρος. Αι διατάξεις ακύρου συνθήκης δεν έχουν νομικήν ισχύν.

2. Εάν κατ’ εφαρμογήν της ως άνω συνθήκης έχουν οπωσδήποτε λάβει χώραν πράξεις τινές: (α) έκαστον συμβαλλόμενον μέρος δύναται να ζητήση εξ οιουδήποτε αντισυμβαλλομένου να δημιουργήση κατά το δυνατόν, εις τας αμοιβαίας αυτών σχέσεις, την κατάστασιν, ήτις θα υφίστατο έαν δεν είχον συντελεσθή αι ως άνω πράξεις, (β) πράξεις τελεσθείσαι καλή τη πίστει προ της επικλήσεως της ακυρότητος δεν καθίστανται παράνομοι διά μόνον τον λόγον της ακυρότητος της συνθήκης.

3. Εις τας περιπτώσεις των άρθρων 49, 50, 51, και 52, η παράγραφος 2 δεν έχει εφαρμογήν ως προς το συμβαλλόμενον μέρος το οποίον ευθύνεται διά την απάτην, την δωροδοκίαν ή την βίαν.

4. Εις την περίπτωσιν της ακυρότητος, της συναινέσεως κράτους τινός όπως δεσμευθή διά πολυμερούς συνθήκης, οι ύπερθεν κανόνες εφαρμόζονται εις τας σχέσεις μεταξύ του ειρημένου κράτους και των συμβαλλομένων εις την συνθήκην μερών.

Άρθρον 70 - Συνέπειαι λήξεως της συνθήκης

1. Εξαιρέσει της περιπτώσεως καθ’ ην η συνθήκη άλλως ορίζει ή καθ’ ην τα συμβαλλόμενα μέρη άλλως συνεφώνησαν, η λήξις της συνθήκης κατά τας διατάξεις αυτής ή συμφώνως προς την παρούσαν σύμβασιν: (α) καθιστά τα συμβαλλόμενα μέρη ελεύθερα πάσης υποχρεώσεως περαιτέρω εφαρμογής της συνθήκης, (β) δεν επιδρά επί οιουδήποτε δικαιώματος, υποχρεώσεως ή νομικής καταστάσεως των συμβαλλομένων, δημιουργηθείσης κατά την εφαρμογήν της συνθήκης, προ της λήξεώς της.

Σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις, στην περίπτωση ακυρότητος, η συμφωνία των Πρεσπών είναι ανίσχυρη και οι διατάξεις της δεν έχουν νομική ισχύ. Εξ άλλου η επίκληση λόγου λήξης της Συμφωνίας, με τήρηση της ανωτέρω διαδικασίας, ελευθερώνει την Ελλάδα από την υποχρέωση περαιτέρω εφαρμογής της Συμφωνίας. Ωστόσο οι συνέπειες της Συμφωνίας προ της λήξης της διατηρούνται.

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.

Πηγή:http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2019/02/blog-post_726.html

«Πᾶνος»