– Γέροντα, κάποιος νέος ποὺ ἔχει ἀποφασίσει τὴν ἔγγαμη ζωὴ μὲ ρώτησε πῶς θὰ ξεκινήση σωστὰ γι᾿ αὐτήν.
– Κατ᾿ ἀρχὰς νὰ κοιτάξη νὰ βρῆ μιὰ καλὴ κοπέλα ποὺ νὰ τὸν ἀναπαύη, γιατὶ καθένας ἀναπαύεται διαφορετικὰ καὶ μὲ ἄλλον ἄνθρωπο. Νὰ μὴν κοιτάξη νὰ εἶναι πλούσια καὶ ὄμορφη, ἀλλὰ προπάντων ἁπλὴ καὶ ταπεινή.
Πρέπει νὰ δώση δηλαδὴ περισσότερη προσοχὴ στὴν ἐσωτερικὴ ὀμορφιὰ καὶ ὄχι στὴν ἐξωτερική.
Ὅταν ἡ κοπέλα εἶναι θετικὸς ἄνθρωπος καὶ προικισμένη μὲ ἀνδρισμό, χωρὶς νὰ ἔχη περισσότερο ἀπὸ ὅ,τι χρειάζεται γυναικεῖο χαρακτήρα, αὐτὸ πολὺ βοηθάει στὸ νὰ βρίσκη ὁ ἄνδρας ἀμέσως κατανόηση καὶ νὰ μὴν πονοκεφαλιάζη.
Ἂν ἔχη καὶ φόβο Θεοῦ, ἔχη ταπείνωση, τότε μποροῦν νὰ πιασθοῦν χέρι-χέρι καὶ νὰ περάσουν τὸ κακὸ ρεῦμα τοῦ κόσμου.
Ἂν ὁ νέος σκέφτεται κάποια κοπέλα σοβαρὰ γιὰ σύζυγο, νομίζω, καλύτερα εἶναι πρῶτα νὰ τὸ κάνη γνωστὸ μὲ κάποιο συγγενικό του πρόσωπο στοὺς γονεῖς της καὶ κατόπιν νὰ τὸ συζητήση καὶ ὁ ἴδιος μαζί τους καὶ μὲ τὴν κοπέλα.
Στὴν συνέχεια, ἂν δώσουν λόγο καὶ κάνουν ἀρραβῶνες – καλὸ εἶναι ὁ ἀρραβώνας νὰ μὴ διαρκῆ πολύ -, νὰ προσπαθήση, στὸ διάστημα ποὺ θὰ μεσολαβήση μέχρι τὸν γάμο, νὰ βλέπη τὴν κοπέλα σὰν ἀδελφή του καὶ νὰ τὴν σέβεται.
Ἂν ἀγωνισθοῦν καὶ οἱ δύο φιλότιμα νὰ διατηρήσουν τὴν παρθενία τους, τότε στὸ Μυστήριο τοῦ γάμου, ὅταν τοὺς στεφανώση ὁ ἱερέας, θὰ λάβουν πλούσια τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ.
Γιατί, ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, τὰ στέφανα εἶναι σύμβολα τῆς νίκης κατὰ τῆς ἡδονῆς[1].
Στὴν συνέχεια, ὅσο μποροῦν νὰ καλλιεργήσουν τὴν ἀρετὴ τῆς ἀγάπης, γιὰ νὰ μένουν ἑνωμένοι πάντοτε οἱ δύο καὶ νὰ μένη μαζί τους καὶ ὁ Τρίτος, ὁ Γλυκύτατος Χριστός μας.
Φυσικὰ στὴν ἀρχή, ὥσπου νὰ τακτοποιηθοῦν καὶ νὰ γνωρισθοῦν καλά, μπορεῖ νὰ ἔχουν κάποιες δυσκολίες. Ἔτσι συμβαίνει σὲ κάθε ἀρχή.
Νά, προχθὲς εἶδα ἕνα πουλάκι. Μόλις εἶχε βγῆ νὰ βρῆ τὴν τροφή του καὶ πετοῦσε ἴσα μὲ μιὰ σπιθαμὴ πάνω ἀπὸ τὸ ἔδαφος.
Δὲν ἤξερε τὸ καημένο νὰ πιάνη εὔκολα τὰ ζωύφια καὶ ἔκανε μιὰ ὥρα γιὰ νὰ πιάση κανένα ἔντομο νὰ φάη. Καθὼς τὸ κοίταζα, συλλογιζόμουν πὼς κάθε ἀρχὴ εἶναι δύσκολη.
Ὁ φοιτητής, ὅταν πάρη τὸ πτυχίο του καὶ ἀρχίση νὰ ἐργάζεται, στὴν ἀρχὴ δυσκολεύεται. Ὁ δόκιμος στὸ μοναστήρι στὴν ἀρχὴ ἔχει καὶ αὐτὸς δυσκολίες. Ὁ νέος, ὅταν παντρευτῆ, πάλι στὴν ἀρχὴ συναντᾶ δυσκολίες.
– Πειράζει, Γέροντα, ἂν ἡ κοπέλα εἶναι μεγαλύτερη ἀπὸ τὸν ἄνδρα;
– Δὲν ὑπάρχει κανόνας τῆς Ἐκκλησίας ποὺ νὰ λέη πώς, ἂν μιὰ κοπέλα εἶναι δύο-τρία ἢ καὶ πέντε χρόνια μεγαλύτερη ἀπὸ τὸν νέο, δὲν κάνει νὰ παντρευτοῦν.
[1] «Στέφανοι ταῖς κεφαλαῖς (τῶν νυμφίων) ἐπιτίθενται, σύμβολον τῆς νίκης, ὅτι ἀήττητοι γενόμενοι, οὕτω προσέρχονται τῇ εὐνῇ ὅτι μὴ κατηγωνίσθησαν ὑπὸ τῆς ἡδονῆς». (Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ὑπόμνημα εἰς τὴν πρὸς Τιμόθεον Ἐπιστολὴν πρώτην, Ὁμιλία Θ´, PG 62, 546).
Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου ΛΟΓΟΙ Δ' «Οἰκογενειακὴ ζωή»
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου