Παρασκευή 14 Αυγούστου 2020

Ὁ Εἰκοσπενταδέκεμβρος ὁ Ἑξαγένναρος καί ὁ Δεκαπενταύγουστος.



Συνάντησα  ναν γνωστό  ἐψές καί μέ ρώτησε: Τόν δεκαπενταύγουστο θά πᾶτε πουθενά; 


-Ἐννοεῖς τῆς Παναγίας; τοῦ λέω


-Ναί μωρέ τόν δεκαπενταύγουστο μοῦ ξαναλέει μήπως καί δέν κατάλαβα καλά σέ ποιά γιορτή ἀναφέρεται. 


-Τῆς Παναγίας θά πάμε στήν ἐνορία μας τοῦ λέω καί μετά στό χωριό μέ τά παιδιά καί τά συμπεθέρια.



Ἔχω βαρεθεῖ κάθε χρόνο νά ἀκούω τούς πάντες -τούς πάντες ὄμως- νά ἀναφέρονται στήν γιορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου λέγοντας «τόν δεκαπενταύγουστο» Ἐλάχιστοι πλέον ἀκούγονται νά λένε «τῆς Παναγίας».


Ὡς γνωστόν τό δεκαπενταύγουστο -καί ὄχι ὁ δεκαπενταύγουστος- δέν εἶναι μία μέρα ἀλλά μία ὁλόκληρη χρονική περίοδος καί συγκεκριμμένα ἀπό τήν 1η μέχρι τήν 15η Αὐγούστου καί εἶναι ἡ περίοδος πού ἡ ἐκκλησία μας τήν ἀφιερώνει στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο μέ νηστεία ἀλάδωτη καί παρακλήσεις πού ψάλλονται κάθε ἀπόγευμα στούς ναούς ὅλου τοῦ ὀρθοδόξου κόσμου ἀνά τήν ὑφήλιο. 

Ἡ ἀγία αὐτή περίοδος προηγεῖται τῆς μεγίστης τῶν Θεομητορικῶν ἑορτῶν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (κοινῶς τῆς Παναγίας) γιά νά τιμήσουμε τήν «Μητέρα τοὺ Φωτός», ὅπως προηγεῖται τοῦ Πάσχα ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἤ τῶν Χριστουγέννων ἡ Μικρή Τεσσαρακοστή. 


Αὐτό τό εὔρημα τοῦ «δεκαπενταύγουστου» ἀντί γιά τήν γιορτή τῆς Παναγίας πιστεύω πώς εἶναι 100% δημοσιογραφικό. Ὅλοι ξέρουμε τί σχέση ἔχουν τά ΜΜΕ στήν Ἑλλάδα μέ τήν Ἐκκλησία μας καί πῶς –ἀπό χρόνια, ὄχι μόνο τώρα- ἀποφεύγουν συστηματικά  νά ἀναφέρονται στά Ἄγια Πρόσωπα τῆς θριαμβεύουσας.


Ἀκούσατε ποτέ συστημικό δημοσιογράφο νά ἀναφέρει τό ὄνομα τῆς Παναγίας ἤ τοῦ Χριστοῦ ἤ τῶν Ἀγίων ἤ τῆς Ἁγίας Τριάδος; Ποτέ. Μόνο τό Ἅγιο Πνεῦμα προφέρουν ἀναγκαστικά ὅταν ἀναφέρονται στην «ἔξοδο τοῦ τριημέρου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» μέχρι νά τό ἀλλάξουν κι αὐτό μέ κάποιο ἄλλο εὔρημα... 


 Ἄλλάξαν λοιπόν τό ὄνομα τῆς γιορτῆς τῆς Παναγίας μέ τό ὄνομα τῆς προπαρακευαστικῆς περιόδου πού προηγεῖται τῆς γιορτῆς ὀνομάζοντας δεκαπενταύγουστο τήν ἴδια τήν γιορτή ἀποσιωπῶντας ἀποτελεσματικά τό ὄνομα τῆς γιορτῆς τῆς Παναγίας μας. 


«Μαζική ἀναμένεται νά εἶναι καί φέτος ἡ ἔξοδος τοῦ δεκαπενταύγουστου πρός τήν ἐπαρχία...»


Τό ἀποκαρδιωτικό δέν εἶναι τό εὔρημα τῶν δημοσιογράφων, -τούς ξέρουμε- ἀλλά τό ὅτι αὐτό τό εὔρημα τό ἐπέβαλλαν στήν νεοελληνική γλῶσσα καί τό κατέστησαν ἀποδεκτό ἀπό τόν καθένα μας. Ἔτσι πέρασε καί στό λεξικό τοῦ Τριανταφυλλίδη, καί μέ τίς δύο σημασίες, καί τήν λάθος καί τήν σωστή. Τό λεξικό ὅμως δέν καταγράφει ὁπωσδήποτε τό νοηματικά ὀρθό, ἀλλά αὐτό πού εἶναι σέ χρήση καλῶς ἤ κακῶς.   

Καί καλά οἱ ἀδιάφοροι γιά τήν πίστη μας, μπορεῖ νά τούς βολεύει ἐξ ἴσου ὅπως καί τούς δημοσιογράφους. Αὐτοί ὅμως πού εἶναι συνειδητοί χριστιανοί; Γιατί τό καταπίνουν ἀμάσητο καί δέν σκέφτονται καθόλου;


Στό κάτω κάτω δέν ἔχουμε ὀνομάσει ποτέ τά Χριστούγεννα εἰκοσπενταδέκεμβρο οὔτε τά Θεοφάνεια ἑξαγένναρο..! (Μέχρι στιγμῆς..)


Γιατί τήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου τήν λέμε δεκαπενταύγουστο;

Γιάννης Καλαϊτζίδης
«Πᾶνος»

3 σχόλια:

  1. Ναι, έτσι ακριβώς! Η ακρίβεια έχει απόλυτη σχέση με την ευσέβεια. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την συνήθη πλέον φράση:" Θα πάω στο Όρος"! Ποιο "Όρος, ευλογημένε"; Στο όρος των ονείρων; Όχι το Άγιον Όρος; Ντρέπεσαι να το πεις; Ή ακόμη και με την ονομασία των Ναών και των Μοναστηριών: Πήγα, λέει, στον Ραφαήλ, στον Νικόδημο, στον Παντελεήμονα κλπ. Πολύ αναγκαία, ωφέλιμη και διδακτική η ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγχαρητήρια στον Αρθρογράφο, και στον ευλογημένο Παναγιώτη που το ανέβασε.

    Συγχαρητήρια και σε σένα ευλογημένε Δάσκαλε για το σχόλιο σου.
    Θα προσθέσω και εγώ κάτι σε αυτά τα ωφέλιμα που μας είπες, και πού είναι ακριβώς έτσι.

    Ο Άγιος Παΐσιος μας λέει: όποιος δεν έχει ευλάβεια δεν πρόκειται να έχει πνευματική προκοπή.

    Πολλές φορές με την οικειότητα σε πολλά πράγματα, χάνουμε την ευλάβεια.
    Πολλοί αποκαλούν τον Άγιο Παΐσιο ( παπούλη), και λέγουν ο παππούλης ο Παΐσιος.
    Από τη στιγμή που η Εκκλησία μας τον έχει αγιοκατατάξη θα τον αποκαλούμε πλέον ο Άγιος Παΐσιος.

    Και για να έρθω στην μεγάλη Εορτήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

    Όταν ήμασταν μικροί και κοινωνούσαμε Σώμα και Αίμα Χριστού.
    Προσέχαμε να μην φτύσουμε, γιατί είχαμε βάλει στο στόμα μας το Σώμα και το Αίμα του Χριστούλη.
    Και όταν παίζαμε δεν τρέχαμε για να μην πέσουμε και ματώσουμε.

    Γιατί το είπα αυτό;

    Γιατί αύριο πρώτα ο Θεός όλοι να βρισκόμαστε στους Ιερούς Ναούς.
    Και μετά την θεία Λειτουργία κανείς να μην πάει στη θάλασσα για μπάνιο.
    Γιατί όπως μικροί είχαμε προφυλάξεις, και τώρα που μεγαλώσαμε ισχύουν τα ίδια. Για αυτό ας προφυλάξουμε τα μάτια μας, για να μην σκανδαλιστούμε ούτε και να σκανδαλίσουμε κανέναν.

    Εύχομαι καλή Παναγιά και με υγεία σε όλους.




    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ἔτσι εἶναι, δίκιο ἔχετε ἀγαπητοί Σάββα καί Χρῆστο. Καί νά σκεφτεῖ κανεῖς ὅτι τό κολλυβαδικό κίνημα ξεκίνησε ἀπό ἕναν δίσκο κολλύβων πού θά διαβαζόταν Κυριακή ἀντί γιά Σάββατο. Καί ὅμως αὐτό τό φαινομενικά ἀσήμαντο γεγονός ἔκρυβε ἀπύθμενη θεολογία πού φανερώθηκε ἀπό πλῆθος Ἁγίων πού ἀκολούθησαν ὕστερα ἀπό αὐτό τό γεγονός.
    Ὅταν λέμε σήμερα: αὐτά εἶναι τυπικά πράγματα, ἐννοοῦμε ἀσήμαντα, ἀλλά πραγματικά τ ύ π ο ς εἶναι τό ἴχνος πού ἄφησαν οἱ προηγούμενοι στό πέρασμά τους καί στά χνάρια τους πάνω προχωρᾶμε. Ἄν ὐποτιμήσουμε αὐτά τά χνάρια θά χάσουμε τόν δρόμο καί τότε θά πηγαίνει ὅ καθένας ὅπου νομίζει... Ἕτσι τήν πάτησαν οἱ προτεστάντες καί ἔχουν σήμερα χίλιες ἐκκλησίες (κυριολεκτικά). Θεός φυλάξοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή