Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης
Τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ μαθηματικὸς τῆς τάξεως ἑτοιμάζεται νὰ ὑποβάλλει τὴν καθιερωμένη ἐρώτηση: «ποιό μάθημα ἔχουμε σήμερα;». Ἀκούγεται ἡ φωνὴ τῆς Φωτεινῆς «Κύριε, κύριε...». Ὁ σεβάσμιος, λόγῳ ἡλικίας, καθηγητής, ἀπευθύνεται πρὸς τὴν Φωτεινὴ «Ὁρίστε Φωτεινή, τί ἔχεις νὰ μᾶς πεῖς...».
Πολλὰ θυμήθηκε ὁ καθηγητὴς ἐκείνη τὴ στιγμή... μὰ πάνω ἀπὸ ὅλα τὴ γλυκιὰ τοῦ ἐγγονή, τὴ Φωτεινούλα, ὅπως μὲ περισσὴ ἀγάπη τὴν ὀνομάζει. Ἄκουσε καὶ εἶδε τὴ Φωτεινούλα νὰ τοῦ φωνάζει: «Παπποῦ, νὰ πῶ ἐγὼ τὴν προσευχή...»
Γρήγορα συνειδητοποίησε ὁ κ. καθηγητὴς ὅτι ἡ ἐγγονούλα του βρίσκεται μακριά του καὶ τώρα τοῦ μιλάει μιὰ ἄλλη Φωτεινή. Ἡ καλή του μαθήτρια, ἡ Φωτεινή. Τί τοῦ ἔλεγε ἡ μαθήτριά του; Νὰ κάνουν προσευχή.
Ἐξεπλάγει ὁ κ. καθηγητὴς γιατί ἦταν ἡ δεύτερη διδακτικὴ ὥρα καὶ ἡ προσευχὴ γίνεται στὴν ἀρχὴ τῆς ἡμέρας, τὴν πρώτη διδακτικὴ ὥρα καὶ ρώτησε γεμᾶτος ἀγάπη καὶ ἀπορία, συγχρόνως, μήπως μπέρδεψε τὶς ὧρες.
Ἡ ἀπάντηση τῆς Φωτεινῆς, τὴν ὁποία ἐπιβεβαίωσαν καὶ οἱ ὑπόλοιποι συμμαθητές της ἦταν: γιὰ νὰ προλάβουν νὰ δοῦν τὴν ταινία τὴν πρώτη ὥρα δὲν ἔκαναν τὴν προσευχὴ τῆς ἡμέρας.
Μὲ πόνο ψυχῆς, γιατί παρόμοιο περιστατικὸ συνέβη καὶ σὲ ἄλλο τμῆμα, τὴν πέμπτη διδακτικὴ ὥρα ζήτησαν νὰ γίνει προσευχή, ὁ καλοκάγαθος δάσκαλος ζήτησε συγγνώμη ἀπὸ τὰ παιδιὰ γιὰ τὴν παράλειψη καὶ τόνισε πόσο κακὸ εἶναι νὰ βάζουμε τὴν ταινία πάνω ἀπὸ τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ μέρα πρέπει νὰ ἀρχίζει καὶ νὰ τελειώνει μὲ τὴν δοξολογία καὶ τὶς εὐχαριστίες πρὸς τὸν Πανάγαθο Θεό. Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ ἔγινε ἡ προσευχὴ καὶ ἄρχισε κανονικὰ τὸ μάθημα. Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Κυρίου.
Μὲ τὴν κρίση τοῦ ἰοῦ, γιὰ νὰ ἀποφεύγεται ὁ συνωστισμὸς τῶν παιδιῶν δὲν γίνεται πλέον ὁμαδικὴ προσευχὴ στὰ σχολεῖα. Κάθε τμῆμα κάνει τὴν προσευχὴ στὴν τάξη του. Μὲ τὸ ἄγχος τῆς δουλειᾶς καὶ τὴν πίεση τοῦ χρόνου πολλὲς φορὲς ξεχνᾶμε τήν... προσευχὴ καὶ ὅταν τὰ παιδιά μας τὸ θυμίζουν ἐνίοτε σφυρίζομε ἀδιάφορα. Ἄλλα προέχουν, ἐκεῖνα ποὺ ἐνισχύουν τὸν ἐγωισμὸ καὶ τὴν ὑπερηφάνεια τῶν παιδιῶν, ποὺ μπερδεύουν τὸ θράσος μὲ τὸ θάρρος καὶ τὴν ἀναίδεια μὲ τὴν κοσμιότατη καὶ εὐγενικὴ ἐλεύθερη ἔκφραση παιδικῆς γνώμης.
Οὔτε ὅλοι οἱ ἐκπαιδευτικοὶ ἔχουν ὡς πρώτη προτεραιότητα τὶς ταινίες ἔναντι τοῦ Χριστοῦ καὶ οὔτε διαπαιδαγωγοῦν κακῶς τοὺς μαθητές. Κυρίως ἡ σημερινὴ γενιὰ τῶν μαθητῶν μας ἀγωνιᾶ καὶ ἀναζητεῖ τὴν Ἀλήθεια καὶ ἐπιζητεῖ τὸν Θεό.
Οἱ Φωτεινὲς ὑπάρχουν καὶ εἶναι πολλές. Εἶναι ἡ κρίσιμη μᾶζα-ζύμη γιὰ νὰ κτιστεῖ ἡ αὐριανὴ ἑλληνορθόδοξη κοινωνία τῆς πατρίδος μας Ἑλλάδας. Σὲ γερὲς καὶ ὑγιεῖς βάσεις. Νὰ προσέξουμε καὶ νὰ ἐνθαρρύνουμε ὅλες τὶς Φωτεινὲς ποὺ ἀψηφοῦν τὴ μόδα καὶ ἀναζητοῦν τὸν Χριστό.
Νὰ στηρίξουμε τὰ νεαρὰ παιδιά, τοὺς μαχητές της Ὀρθοδοξἰας καὶ ὁ Κύριος θὰ εὐλογήσει καὶ θὰ πολλαπλασιάσει πλουσίως τοὺς καρποὺς τῶν προσπαθειῶν τους.
Οἱ «Φωτεινὲς» ἀνοίγουν τὸν δρόμο, ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι νὰ προσευχηθοῦμε γιὰ τὰ παιδιὰ αὐτά. Τὰ ὑπόλοιπα ἂς τὰ ἐναποθέσουμε στὰ χέρια τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Μυργιώτης Παναγιώτης
Μαθηματικός
Υ.Γ. Κάθε ὁμοιότητα μὲ πρόσωπα ἢ καταστάσεις εἶναι ἁπλὴ σύμπτωση.
Σήμ: Ἔχει δημοσιευθεῖ στὸ Φ28 τοῦ περιοδικοῦ ΚΥΡΙΑΚΗ.
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου