Όταν ο διωγμός εναντίον της ευσέβειας ανακινήθηκε με σφοδρότητα και απλώθηκε σε όλη σχεδόν την οικουμένη, ο αξιοθαύμαστος Γρηγόριος πήγε σε κάποιον έρημο λόφο και έμενε εκεί, έχοντας μαζί του εκείνον που πρώτα ήταν νεωκόρος (*), αλλά οδηγήθηκε από αυτόν στην πίστη και στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος.
Τον τόπο όμως όπου κρυβόταν ο άγιος, κάποιος τον πρόδωσε στους διώκτες, και ένα μεγάλο πλήθος από αυτούς ακολουθούσαν τα ίχνη του. Άλλοι από αυτούς κατέλαβαν κυκλικά τους πρόποδες του λόφου και φύλαγαν, ώστε από πουθενά να μην μπορέσει να διαφύγει, αν τυχόν επιχειρούσε κάτι τέτοιο, ενώ οι υπόλοιποι ανηφόρισαν στο βουνό ψάχνοντας παντού, ώσπου ο μέγας Γρηγόριος τους είδε καθαρά που έρχονταν κατευθείαν προς το μέρος του.
Πρόσταξε τότε τον συνοδό του να σταθεί σε προσευχή προς τον Θεό με ακλόνητη και αδίστακτη πίστη και να είναι βέβαιος για τη σωτηρία, και αφού υψώσει όπως αυτός τα χέρια προς τον Θεό, να μη χάσει εξαιτίας του φόβου την πίστη, ακόμη και αν οι διώκτες φτάσουν κοντά τους. Παράδειγμα για την προσταγή του έγινε ο ίδιος στον διάκονο με το να στρέψει τα μάτια αμετακίνητα στον ουρανό και να σταθεί όρθιος με τα χέρια υψωμένα.
Αυτοί λοιπόν έτσι έκαναν. Οι διώκτες πάλι ανέβηκαν μέχρι αυτούς, και αφού έψαξαν με πολλή προσοχή τον κάθε θάμνο και τον κάθε βράχο και την κάθε χαράδρα, κατέβηκαν πάλι στους πρόποδες, νομίζοντας ότι οι καταζητούμενοι από τον φόβο τους θα είχαν τραπεί σε φυγή και θα είχαν συλληφθεί από εκείνους που ήταν παραταγμένοι κάτω. Καθώς λοιπόν ούτε αυτοί τους βρήκαν, ούτε εκείνοι τους είχαν, ο καταδότης τους περιέγραψε λεπτομερώς τον τόπο όπου έμενε ο άγιος, όπου όμως οι διώκτες διαβεβαίωναν ότι δεν είχαν δει τίποτε, εκτός από δύο δέντρα, το ένα κοντά στο άλλο.
Όταν έφυγαν οι διώκτες και ο καταδότης έμεινε μόνος, πήγε και βρήκε τον μέγα Γρηγόριο και τον συνοδό του να προσεύχονται. Κατάλαβε τότε ότι τους φύλαξε ο Θεός κάνοντας τους διώκτες τους να τους περάσουν για δέντρα, και πέφτοντας στα πόδια του αγίου πίστεψε στον λόγο του Θεού, και ο πριν από λίγο διώκτης έγινε ένας από τους διωκόμενους.
(*) Δηλαδή φύλακας και επιμελητής ειδωλολατρικού ναού.
Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Δ’, Υπόθεση Θ’ (9). Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”, Θεσσαλονίκη 2010, σελ. 143.
Προσευχή: Αμαρτήσαμε, Κύριε, ανομήσαμε, ασεβήσαμε. Λησμονήσαμε τις εντολές σου και πορευθήκαμε σύμφωνα με τη δική μας πονηρή σκέψη. Συμπεριφερθήκαμε ανάξια προς την κλήση μας και προς το Ευαγγέλιο του Χριστού σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικάΆρθρα
Μάθε με Κύριε να Προσεύχομαι…
17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 2021
Ο Θεός αγαπά τόσο πολύ τους ταπεινούς, όπως τα Σεραφείμ…
16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 2021
Είσαι έτοιμος να δεις το Θεό;
11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 2021
Περιφρονήσαμε τη θεία Του συγκατάβαση και τα άγια παθήματά Του, που για χάρη μας υπέμεινε.
Ντροπιαστήκαμε μπροστά στον αγαπητό σου Υιό. Κλήρος και λαός απομακρυνθήκαμε από κοντά σου και όλοι βρισκόμαστε μακριά από Σένα. Όλοι παρεκτραπήκαμε, ναι, όλοι, και γίναμε ανάξιοι. Κανένας μας, μα ούτε ένας δεν εφαρμόζει δικαιοσύνη και δεν αποφασίζει δίκαια.
Αποδειχθήκαμε ανάξιοι της ευσπλαχνίας σου και της φιλανθρωπίας σου και της στοργικής σου αγάπης, Θεέ μας, εξαιτίας της κακίας και της πονηρίας μας που εκδηλώθηκε στα καθημερινά μας έργα και στις συνήθειές μας Συ είσαι γεμάτος αγάπη και αγαθότητα, αλλά εμείς γίναμε παραβάτες του νόμου σου.
Συ είσαι μακρόθυμος, αλλά εμείς άξιοι για πολλές τιμωρίες. Γνωρίζουμε την αγαθότητά σου, μολονότι εξακολουθούμε να φερόμαστε ασύνετα. Λίγο μας έχεις τιμωρήσει σε σύγκριση με το πλήθος των αμαρτιών μας.
Συ εμπνέεις φόβο, και ποιός μπορεί να αντισταθεί στη δύναμή σου; Εάν θελήσεις να φανερώσεις τη δύναμή σου, τρόμος θα καταλάβει ακόμη και τα όρη. Αλλά και στο μέγεθος της δυνάμεώς σου ποιός ποτέ θα έχει το θάρρος να αντιπαραταχθεί;
Εάν κλείσεις τον ουρανό, ποιός μπορεί να τον ανοίξει; Και αν ανοίξεις τους καταρράκτες σου, ποιός θα βρεθεί να τους συγκρατήσει; Πολύ εύκολο είναι σε Σένα να κάνεις σε μια στιγμή τον πλούσιο ζητιάνο και τον φτωχό πλούσιο, να δώσεις ζωή σ’ όποιον δεν έχει και να οδηγήσεις στον θάνατο αυτό που είναι γεμάτος υγεία, να πατάξεις με ασθένεια, αλλά και να θεραπεύσεις. Και μόνο να θελήσεις κάτι, αυτό έχει γίνει κιόλας πράξη τελειωμένη Κάνε, Κύριε, να κοπάσει η οργή σου.
Δώσε άφεση, Κύριε, συγχώρησε, Κύριε. Μη μας καταδικάσεις ολοκληρωτικά για τις ανομίες μας. Είμαστε και μεις λαός σου και γνήσιοι κληρονόμοι σου. Γι’ αυτό τιμώρησέ μας, αλλά με επιείκια και αγάπη και όχι με τον θυμό σου. Αμήν.
Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου
ΑΑ
Διαβάζοντας στο σχόλιο του αγαπητού Αντώνη για την προσευχή:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμαρτήσαμε, Κύριε, ανομήσαμε, ασεβήσαμε. Λησμονήσαμε τις εντολές σου και πορευθήκαμε σύμφωνα με τη δική μας πονηρή σκέψη. Συμπεριφερθήκαμε ανάξια προς την κλήση μας και προς το Ευαγγέλιο του Χριστού σου.
Αν συναισθανόμασταν την αμαρτωλότητά μας πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας και όλη η Πατρίδα μας.
Ο τελώνης έξι λέξεις είπε και δικαιώθηκε:
῾Ο Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ
Ο ταπεινός δεν δικαιώνει τον εαυτό του ενώπιον του Θεού, μα τον καταδικάζει·
και ζητάει όχι να τον αμείψει ο Θεός για την αρετή του, μα να τον λυπηθεί για τις αμαρτίες του.
Και μία ημέρα να είναι η ζωή του ανθρώπου επί της γης, ουδείς αναμάρτητος.
Αμαρτάνουμε κάθε μέρα με τα μάτια, με τα αυτιά, με το στόμα (αχ, αυτή η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει), με τα χέρια (αντί να πράξουμε το καλό στον αδερφό, τα χρησιμοποιούμε για ανομίες) ακόμα και με τις σκέψεις μας (εδώ και αν δεν αμαρτάνουμε)
Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.
Για αυτό πάντοτε να θυμόμαστε την αμαρτωλότητά μας και να ζητούμε το έλεος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.