Κωνσταντῖνος Βαθιώτης: «Δίπλα σέ κάθε πολίτη»: Ἕνα ἀκόμη ρεσιτάλ προπαγάνδας στό 14ο συνέδριο τῆς ΝΔ

 

Τρεῖς ἑρμηνεῖες ἑνὸς δολωματικοῦ συνθήματος γιὰ χρήσιμους ἠλίθιους

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Ι. Βαθιώτης

 

Ἐκεῖ στὴ Νέα Δημοκρατία, διάβαζε Νέα Δικτατορία, ὅταν θέλουν νὰ πλασάρουν ἕνα καινούργιο δολωματικὸ σύνθημα γιὰ νὰ τσιμπήσουν οἱ χρήσιμοι ἠλίθιοι, δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἔχουν στὶς ὑπηρεσίες τους ἕναν σατανικὸ συμβουλάτορα ταχυδακτυλουργό, μὲτρ τῆς προπαγάνδας, ὁ ὁποῖος ἀκολουθεῖ τὴν ἑξῆς τακτική:

Πρῶτα ψάχνει νὰ βρεῖ ποιά εἶναι ἡ χειρότερη ἐπίδοση τῆς κυβέρνησης καὶ μετὰ τὴν παρουσιάζει ὡς ὡραιοποιημένο στόχο.

Σὰν νὰ προσφέρει μουχλιασμένα καρβέλια σὲ κυριλὲ περιτύλιγμα!

Πόσο διαβολικὸς ἐγκέφαλος πρέπει νὰ εἶναι κάποιος ποὺ σερβίρει τὸν τετελεσμένο θάνατο ὡς φανταχτερὴ ὑπόσχεση ζωῆς!

Ἡ ἐμετικὴ κυβέρνηση (διάβαζε ἀνάποδα: ἀκυβερνησία) τῆς Νέας Δικτατορίας ἐνεργεῖ ἐκ συστήματος μὲ τοὺς ἑξῆς ὑπαλλακτικοὺς τρόπους:

• Πρῶτος τρόπος

Βασανίζει τὸν πολίτη βουρδουλιάζοντάς τον ἀλύπητα μὲ τὸ ὁλοκληρωτικὸ μαστίγιο τῆς προστασίας τῆς ὑγείας (δὲν θὰ ἦταν ἄστοχο νὰ μιλήσουμε περιπαικτικὰ γιὰ τὴν μάστιγα τῆς must-ὑγείας).

• Δεύτερος τρόπος

Ἀφήνει τὸν πολίτη στὸ ἔλεός του, γιὰ νὰ μαραζώνει ἀπὸ τίς ἀλλεπάλληλες (τεχνητὲς) κρίσεις.

• Τρίτος τρόπος

Οἱ ἀ-κυβερνῆτες συμμετέχουν σὲ μιὰ θεατρικὴ παράσταση ποὺ τιτλοφορεῖται πυρομανεῖς πυροσβέστες.

Ἀφοῦ δηλαδὴ ἐφαρμόσουν τὴν πολιτική τῆς καμμένης γῆς, πυρπολῶντας τεράστιες ἐκτάσεις γῆς, ἐν συνεχείᾳ αὐτοδιαφημίζονται ὑποκριτικὰ ὡς σωτῆρες πρόθυμοι νὰ συμβάλουν στὸν μετριασμὸ τοῦ πόνου τους ἀπὸ τὸ βίωμα τῆς σχεδὸν ὁλοσχεροῦς καταστροφῆς.

Φοροῦν τὴν στολὴ τοῦ πυροσβέστη καὶ προσποιοῦνται ὅτι χειρίζονται μιὰ μάνικα ποὺ θὰ σβήσει κάποιες ἑστίες φωτιᾶς. Τὸ νερό, ὅμως, ἀπὸ τὴν μάνικα δὲν βγαίνει μὲ ὁρμή, ἀλλὰ ἁπλῶς καταβρέχει ἀσθενικὰ λίγα χορτάρια. 

Ἄς θυμηθοῦμε τὰ ψίχουλα τῶν ἐπιδομάτων ποὺ ἐξαγγέλλουν οἱ ὑποκριτὲς καὶ φαρισαῖοι ὁσάκις ἔχει προηγηθεῖ μιὰ καταστρεπτικὴ λαίλαπα, ἡ ὁποία πλασάρεται ὡς προϊὸν τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς ἢ ὁποιασδήποτε ἄλλης (τεχνητῆς) κρίσης ποὺ προέκυψε τάχα χωρὶς καμία εὐθύνη των ἀ-κυβερνώντων (βλ. π.χ. τὴν ἐνεργειακὴ κρίση).

Μὲ βάση αὐτὰ τὰ δεδομένα, τὸ νέο σύνθημα τῆς Νέας Δικτατορίας «δίπλα σὲ κάθε πολίτη» χρήζει τριπλῆς ἀναγνώσεως:

• Πρώτη ἀνάγνωση

Τὸ ὁλοκληρωτικὸ καθεστὼς ἐμφανίζεται νὰ εἶναι «δίπλα σὲ κάθε πολίτη», ἔχοντας ὡς ἀδήλωτο πονηρὸ στόχο:

νὰ τὸν ληστεύει, νὰ τὸν βιάζει καὶ νὰ τὸν κακοποιεῖ συστηματικά.

• Δεύτερη ἀνάγνωση

Τὸ ὁλοκληρωτικὸ καθεστὼς ἐμφανίζεται νὰ εἶναι «δίπλα σὲ κάθε πολίτη», ἔχοντας ὡς ἀδήλωτο πονηρὸ στόχο:

νὰ τὸν ταΐζει μὲ ψίχουλα, ἀφοῦ πρῶτα τὸν ξεσκίζει μὲ βούρδουλα.

• Τρίτη ἀνάγνωση

Τὸ ὁλοκληρωτικὸ καθεστὼς προσποιεῖται ὅτι εἶναι «δίπλα σὲ κάθε πολίτη», ὑπονοῶντας τὸ ἀκριβῶς ἀνάποδο:

Δὲν εἶναι δίπλα σὲ κανέναν πολίτη, ἐξαιρουμένων ὅλων ἐκείνων τῶν λακέδων ποὺ χειροκροτοῦν τοὺς ἐμπαῖκτες-δικτατορίσκους καὶ περιμένουν νὰ ἀνταλλάξουν τὸ χειροκρότημά τους μὲ τὰ ἀργύρια τοῦ κόμματος.

Καὶ οἱ τρεῖς ἀναγνώσεις ἀποτελοῦν ὑποδειγματικὲς ἐφαρμογὲς τῆς ἐπιστήμης τῆς προπαγάνδας.

Οἱ δύο πρῶτες στηρίζονται στὴν ἀρχὴ τῆς μισοαλήθειας:

Τὸ δολωματικὸ σύνθημα ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ φωτίζει τὴν μία ὄψη τοῦ φεγγαριοῦ, ποὺ ὑπάρχει εἴτε μόνο στὰ (κούφια) λόγια εἴτε ὡς ἀχνοφέγγουσα εἰκόνα, σὲ πλήρη ἀναντιστοιχία μὲ τὴν κρυφὴ ὄψη του, ἡ ὁποία βιώνεται ἐμπράκτως ὡς σεληνιακὸς ἐφιάλτης.

Ἡ εὐαγγελικὴ ρήση στὴν ὁποία ἀντικατοπτρίζεται ἡ ἀρχὴ τῆς μισοαλήθειας εἶναι ἡ ἑξῆς:

ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες¹

Ἡ τρίτη ἀνάγνωση στηρίζεται στὴν ἀρχὴ τῆς ἀντιστροφῆς:

Μὲ τὸ ἐπίμαχο σύνθημα ἀναποδογυρίζεται ἡ ζοφερὴ πραγματικότητα καὶ παρουσιάζεται ὡς λαμπερή.

Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι ἡ ἀνάποδη χρήση τῶν λέξεων εἶναι ἐνδημικὴ σὲ πολεμικὲς περιόδους, ὅπως αὐτὴν ποὺ βιώνουμε σήμερα σὲ πολλαπλά-ὑβριδικὰ ἐπίπεδα, ὅπου ὁ ἔξυπνος πόλεμος ἔχει κηρυχθεῖ ἀπὸ τὸ κράτος σὲ βάρος τῶν πολιτῶν, ἡ πλειοψηφία τῶν ὁποίων δὲν ἀντιλαμβάνεται ὅτι δέχεται ἀλλεπάλληλες ἐπιθέσεις, καμουφλαρισμένες ὡς κρίσεις, ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς κυβερνῆτες!

Τὸ φαινόμενο περιγράφεται ἤδη ἀπὸ τὸν Θουκυδίδη², ὁ ὁποῖος σημείωνε:

«Οἱ ἐμφύλιες συγκρούσεις ἔφεραν μεγάλες κι ἀμέτρητες συμφορὲς στὶς πολιτεῖες, συμφορὲς ποὺ γίνονται καὶ θὰ γίνονται πάντα ὅσο δὲν ἀλλάζει ἡ φύση τοῦ ἀνθρώπου, συμφορὲς ποὺ μπορεῖ νὰ εἶναι βαρύτερες ἢ ἐλαφρότερες κι ἔχουν διαφορετικὴ μορφὴ ἀνάλογα μὲ τίς περιστάσεις. Σὲ καιρὸ εἰρήνης καὶ ὅταν εὐημερεῖ ὁ κόσμος καὶ οἱ πολιτεῖες, οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἤρεμοι γιατί δὲν τοὺς πιέζουν ἀνάγκες φοβερές. Ἀλλ᾽ ὅταν ἔρθει ὁ πόλεμος ποὺ φέρνει στοὺς ἀνθρώπους τὴν καθημερινὴ στέρηση, γίνεται δάσκαλος τῆς βίας κι ἐρεθίζει τὰ πνεύματα τοῦ πλήθους σύμφωνα μὲ τίς καταστάσεις ποὺ δημιουργεῖ. Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος, λοιπόν, μεταδόθηκε ἀπὸ πολιτεία σὲ πολιτεία. Κι ὅσες πολιτεῖες ἔμειναν τελευταῖες, ἔχοντας μάθει τί εἶχε γίνει ἀλλοῦ, προσπαθοῦσαν νὰ ὑπερβάλουν σ᾽ ἐπινοητικότητα, σὲ ὕπουλα μέσα καὶ σὲ ἀνήκουστες ἐκδικήσεις. Γιὰ νὰ δικαιολογοῦν τίς πράξεις τους ἄλλαζαν ἀκόμα καὶ τὴν σημασία τῶν λέξεων. Ἡ παράλογη τόλμη θεωρήθηκε ἀνδρεία καὶ ἀφοσίωση στὸ κόμμα, ἡ προσωπικὴ διστακτικότητα θεωρήθηκε δειλία ποὺ κρύβεται πίσω ἀπὸ εὔλογες προφάσεις καὶ ἡ σωφροσύνη προσωπίδα τῆς ἀνανδρίας. Ἡ παραφορὰ θεωρήθηκε ἀνδρικὴ ἀρετή, ἐνῶ ἡ τάση νὰ ἐξετάζονται προσεκτικὰ ὅλες οἱ ὄψεις ἑνὸς ζητήματος θεωρήθηκε πρόφαση γιὰ ὑπεκφυγή. Ὅποιος ἦταν ἔξαλλος γινόταν ἀκουστός, ἐνῶ ὅποιος ἔφερνε ἀντιρρήσεις γινόταν ὕποπτος³».

Συμπέρασμα:

 

 

Τὸ νέο σύνθημα τῆς ΝΔ ποὺ ἐπελέγῃ γιὰ νὰ πλαισιώσει τὸ 14ο Συνέδριο Προπαγάνδας εἶναι μιὰ ἀκόμη ἐπαίσχυντη κοροϊδία τοῦ κακοποιημένου πολίτη, στὰ μοῦτρα τοῦ ὁποίου οἱ σατανικοὶ νουδῖτες-νεοταξῖτες προπαγανδιστὲς ἐξεμοῦν τὸν νοσηρὸ συνθηματικὸ ὀχετό τους, ἀσκῶντας τὴν μισάνθρωπη τέχνη ἑνὸς σατανικοῦ μάγου ποὺ γνωρίζει ἄριστα νὰ κάνει τὸ μαῦρο ἄσπρο.

 

Τί περαιτέρω χρείαν μαρτύρων ἔχουμε περὶ τῆς πρὸ πολλοῦ ἐγκαθιδρύσεως ἑνὸς ξεδιάντροπου ὁλοκληρωτικοῦ καθεστῶτος, ποὺ χαϊδεύει τὰ ἀφτιὰ τοῦ ὄχλου, ψιθυρίζοντάς του βρωμόλογα ποὺ τὸν αἰχμαλωτίζουν σὲ μιὰ διεστραμμένη σαδομαζοχιστικὴ σχέση κράτους-πολίτη;⁴

_________________________________

1 Κατὰ Ματθ., 23, 24. Βλ. καὶ Καλογερόπουλο-Kaloy, Ἡ προπαγάνδα μέσον βιασμοῦ τῶν λαῶν. Ἡ Φιλοσοφία τῆς Προπαγάνδας, ἐκδ. Δρόμων, Ἀθήνα 2012, σελ. 77. Γιὰ τὴν τέχνη τῆς μισοαλήθειας βλ. καὶ Βαθιώτη, Ἀπὸ τὴν πανδημία στὴν κλιματικὴ ἀλλαγή. Συντονισμένα τρομο-κράτη σὲ φόντο παγκόσμιας διακυβέρνησης, ἐκδ. Ἀλφειός, Ἀθήνα 2021, σελ. 43.

2 Ἱστορίαι, 3.82.2 ἐπ. (μτφ.: Ἄγγ. Βλάχος).

3 «καὶ ἐπέπεσε πολλὰ καὶ χαλεπὰ κατὰ στάσιν ταῖς πόλεσι, γιγνόμενα μὲν καὶ αἰεὶ ἐσόμενα, ἕως ἂν ἡ αὐτὴ φύσις ἀνθρώπων ᾖ, μᾶλλον δὲ καὶ ἡσυχαίτερα καὶ τοῖς εἴδεσι διηλλαγμένα, ὡς ἂν ἕκασται αἱ μεταβολαὶ τῶν ξυντυχιῶν ἐφιστῶνται. ἐν μὲν γὰρ εἰρήνῃ καὶ ἀγαθοῖς πράγμασιν αἵ τε πόλεις καὶ οἱ ἰδιῶται ἀμείνους τὰς γνώμας ἔχουσι διὰ τὸ μὴ ἐς ἀκουσίους ἀνάγκας πίπτειν· ὁ δὲ πόλεμος ὑφελὼν τὴν εὐπορίαν τοῦ κάθ᾽ ἡμέραν βίαιος διδάσκαλος καὶ πρὸς τὰ παρόντα τὰς ὀργὰς τῶν πολλῶν ὁμοιοῖ. [3.82.3] ἐστασίαζέ τε οὖν τὰ τῶν πόλεων, καὶ τὰ ἐφυστερίζοντά ποὺ πύστει τῶν προγενομένων πολὺ ἐπέφερε τὴν ὑπερβολὴν τοῦ καινοῦσθαι τὰς διανοίας τῶν τ᾽ ἐπιχειρήσεων περιτεχνήσει καὶ τῶν τιμωριῶν ἀτοπίᾳ. [3.82.4] καὶ τὴν εἰωθυῖαν ἀξίωσιν τῶν ὀνομάτων ἐς τὰ ἔργα ἀντήλλαξαν τῇ δικαιώσει. τόλμα μὲν γὰρ ἀλόγιστος ἀνδρεία φιλέταιρος ἐνομίσθη, μέλλησις δὲ προμηθὴς δειλία εὐπρεπής, τὸ δὲ σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου πρόσχημα, καὶ τὸ πρὸς ἅπαν ξυνετὸν ἐπὶ πᾶν ἀργόν· τὸ δ᾽ ἐμπλήκτως ὀξὺ ἀνδρὸς μοίρᾳ προσετέθῃ, ἀσφαλείᾳ δὲ τὸ ἐπιβουλεύσασθαι ἀποτροπῆς πρόφασις εὔλογος. [3.82.5] καὶ ὁ μὲν χαλεπαίνων πιστὸς αἰεί, ὁ δ᾽ ἀντιλέγων αὐτῷ ὕποπτος».

4 Γιὰ τὴν σχέση αὐτὴ βλ. τὴν ἀνάλυση τοῦ γράφοντος, εἰς: Ἀπὸ τὴν πανδημία στὴν κλιματικὴ ἀλλαγή, ό.π., σελ. 359 ἐπ.

Πηγή:https://kvathiotis.substack.com/

______________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ 

«Πᾶνος»