Σοφία Μπεκρῆ: Γιατί νὰ τελοῦμε τὰ Ψυχοσάββατα;

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Ποιά ἡ ὠφέλεια τοῦ Ψυχοσαββάτου, ἀναρωτιοῦνται κάποιοι, ἀφοῦ, γιὰ νὰ σωθοῦμε, σύμφωνα μὲ τὰ εὐαγγελικὰ διδάγματα, χρειάζεται νὰ ἀγωνιστοῦμε μὲ πίστη στὸν Θεὸ καὶ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφούς μας, ὅσο ζοῦμε, διότι «ἐν τῷ Ἅδῃ οὐκ ἔστιν μετάνοια».

Αὐτὸ πάνω κάτω τονίζεται καὶ στὸ Εὐαγγέλιο τῆς Κρίσεως, ποὺ θὰ ἀκούσουμε τὴν Κυριακή των Ἀπόκρεω, καὶ στὴν παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ πτωχοῦ Λαζάρου καὶ ἀλλοῦ.

Τότε, γιατί νὰ τελοῦμε τα Ψυχοσάββατα;

Σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ψυχὲς τῶν κεκοιμημένων μας, πρὶν ἀπὸ τὴν τελικὴ κρίση, βρίσκονται σὲ μιὰ μέση κατάσταση.

Συνεπῶς, οἱ προσευχές μας καὶ τὰ μνημόσυνα ποὺ τελοῦμε ὑπὲρ αἰωνίου ἀναπαύσεως καὶ σωτηρίας τῶν ψυχῶν αὐτῶν ὄχι μόνον ὠφελοῦν ἀλλὰ εἶναι καὶ ἀπαραίτητα, διότι ἐκεῖνοι, οἱ κεκοιμημένοι, μετὰ θάνατον, δὲν μποροῦν νὰ βοηθήσουν τὸν ἑαυτό τους.

Ἐξ ἄλλου, ὁ Θεός μας δὲν εἶναι μόνον δίκαιος κριτὴς ἀλλὰ καὶ φιλεύσπλαγχνος, καὶ μάλιστα τὸ ἔλεός Του εἶναι ἄπειρο, συνεπῶς εὐαρεστεῖται μὲ τὶς προσευχές μας, κάμπτεται ἡ δικαία του κρίση, ποὺ ἐὰν ἐφαρμοζόταν, κανείς μας δὲν θὰ σωζόταν, καὶ ἔτσι ἔχουμε ἐλπίδα.

Ἀρκεῖ νὰ μὴν λησμονοῦμε καθόλου τοὺς κεκοιμημένους μας, νὰ μὴν τοὺς θυμόμαστε μόνον τα ψυχοσάββατα, ἀλλὰ συνεχῶς, κάθε στιγμή, μέχρι τὴν τελικὴ κρίση.

Ἂς κάνουμε ἐμεῖς αὐτὸ ποὺ μποροῦμε, τὴν προσευχή μας προπάντων καὶ ἔργα ἐλέους, μαζὶ μὲ τὶς ἀπαραίτητες προσφορὲς τὰ καθιερωμένα ψυχοσάββατα ἀλλὰ καὶ κάθε Σάββατο, ποὺ εἶναι ἀφιερωμένο σ’ αὐτούς, καὶ ὁ καλὸς Θεός, φιλοτιμούμενος ἀπὸ τὴν ἀγάπη μας, θὰ κάνη καὶ Ἐκεῖνος ὅ τι καλύτερο μπορεῖ, πρὸς ὄφελος τῶν ψυχῶν ἡμῶν πάντοτε.

Ὅπως λέει καὶ τὸ Ἀπολυτίκιο τοῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Ψυχοσαββάτου, ποὺ σήμερα ἀκούσαμε,

«Ὁ βάθει σοφίας φιλανθρώπως πάντα οἰκονομῶν, καὶ τὸ συμφέρον πᾶσιν ἀπονέμων μόνε Δημιουργέ, ἀνάπαυσον Κύριε τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου· ἐν σοὶ γὰρ τὴν ἐλπίδα ἀνέθεντο, τῷ ποιητῇ καὶ πλάστῃ καὶ Θεῷ ἡμῶν.»

σημ. Τὰ καθιερωμένα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας Ψυχοσάββατα εἶναι δύο: πρὸ τῆς Κυριακῆς τῶν Ἀπόκρεω καὶ πρὸ τῆς Κυριακῆς τῆς Πεντηκοστῆς.

Σημειωτέον ἐπίσης ὅτι οἱ κεκοιμημένοι «προεορτάζουν» πάντοτε στὴν Ἐκκλησία μας, προπορεύονται καὶ μᾶς δείχνουν τὸν δρόμο ἐν ὄψει μιᾶς μεγάλης πνευματικῆς περιόδου,

τὸ Ψυχοσάββατο τῶν Ἀπόκρεω, ἐν ὄψει τῆς Κυριακῆς τῆς κρίσεως, γιὰ νὰ μᾶς θυμίσουν καὶ μᾶς τί πρέπει νὰ κάνουμε, γιὰ νὰ σωθοῦμε, πρὸ τῆς εἰσόδου μας στὸ στάδιο τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς,

καὶ τὸ Σάββατο τῆς Πεντηκοστῆς, προεορτάζουν πάλι, διότι ἡ Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς εἶναι ἡ γενέθλιος ἡμέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, συνεπῶς θριαμβεύουσα καὶ στρατευομένη Ἐκκλησία συνεορτάζουν!

Καλὴ ἀνάπαυση σὲ ὅλους τοὺς κεκοιμημένους «ἀπ’ αἰῶνος ἕως αἰῶνος» καὶ καλὴ μετάνοια σὲ ὅλους ἐμᾶς τοὺς ζῶντες. Ἀμήν. Γένοιτο!

«Πᾶνος»