Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

«Έχουμε δύο μέρες να φάμε, έχετε τίποτα;»: Η μαμά απ’ την Πάτρα συγκλονίζει


Πώς μια μαμά μεγαλώνει τα παιδιά στις ημέρες μας; Δύσκολα, αλλά με αγάπη και αξιοπρέπεια. Τα λόγια είναι περιττά για την μαμά απ’ την Πάτρα και καλό θα ήταν όλοι (υπεύθυνοι και μη) να διαβάσουμε την έκκλησή της αλλά να μη μείνουμε σε αυτή.

«Έχουμε δυο μέρες να φάμε, έχετε τίποτα;», ρωτάει η μαμά δύο παιδιών δημοτικού, χωρισμένη και άνεργη, την εθελόντρια του Φωτεινού Αστεριού, Βάσω Νικολοπούλου.

Έχει να μεγαλώσει δύο παιδιά και προσπαθεί να εξασφαλίσει τα βασικά. Τα απαραίτητα για να ζήσεις. Το φαγητό. Πώς μπορεί να τα βγάλει πέρα με δύο παιδιά; Μοναδικό εισόδημα το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, το οποίο φυσικά δεν φτάνει για το ενοίκιο, τη ΔΕΗ, το νερό, τα έξοδα των παιδιών, το ΦΑΓΗΤΟ.

«Έχουμε δυο μέρες να φάμε, έχετε τίποτα;», ρωτάει η μαμά απ’ την Πάτρα με την εθελόντρια να απαντά  «ναι, έχουμε. Έλα να πάρεις μακαρόνια, ρύζι και λάδι, να μαγειρέψεις στα παιδιά σου, πριν έρθουν από το σχολείο».

Και «άντε την έβγαλε και σήμερα» θα σκεφτούν πολλοί. Αύριο; Μεθαύριο; Σε έναν μήνα;

«Το πρόβλημα δεν λύνεται, εάν δώσουμε εμείς λίγα μακαρόνια και ρύζι, που τα έχουμε από τις προσφορές του κόσμου», λέει η κα η Βάσω Νικολοπούλου, και προσθέτει: «Δυστυχώς, ως κοινωνία έχουμε συνηθίσει στη φτώχεια. Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ανθρώπους μας δίπλα μας να πεινάνε».

 Σήμερα από το Φωτεινό Αστέρι, εξυπηρετούνται περί τις 550 οικογένειες της Πάτρας, οικογένειες της διπλανής πόρτας που ζουν τον δικό τους Γολγοθά, της επιβίωσης.

Υπάρχουν οικογένειες που σήμερα ζουν, δίπλα μας, σε άθλια κατάσταση. Άνθρωποι που ξεκινούν με τα πόδια από το Νέο Δρόμο ή τα Ζαρουχλέικα, για να πάνε στο συσσίτιο της Μητρόπολης ή του Δήμου, στο κέντρο της Πάτρας, να πάρουν τα φαγητά και να ξαναγυρίσουν με τα πόδια

Τα συσσίτια όπως εξηγεί η εθελόντρια δεν φτάνουν αφού το φαγητό της Μητρόπολης είναι μόνο το μεσημέρι και του Δήμου μόνο καθημερινές. Ένα γεύμα την ημέρα και ΣΚ «νηστεία»;

Μην επαναπαυόμαστε ότι δεν υπάρχει φτώχεια. Το ΚΕΑ, τα συσσίτια, το Ταμείο Ανεργίας, η Κοινωφελής Εργασία, δεν φτάνουν για να ζήσεις, αλλά για να πληρώσεις τα παλιά χρέη που έχουν δημιουργηθεί από την κρίση. Καθημερινά μας παίρνουν τηλέφωνο, για να μας ζητήσουν μια πάνα, ένα σακουλάκι ρύζι, λίγο λάδι. Η κατάσταση είναι απελπιστική. 

Πηγή:https://ipop.gr/ 
«Πᾶνος»



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου