...28 Φεβρουαρίου 1968 , Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεῳ χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στὴν Ἁγία Τριάδα Μιδέας, στὸν ἱστορικὸ Μέρμπακα τῆς Ἀργολίδας! Πῆρε στὴν μέριμνά του σὰν ἐφημέριος καὶ ἄλλες κοντινὲς ἐνορίες! Τὸ κατηχητικὸ στὴν Ἁγία Αἰκατερίνη στὸ Ἄργος τὸ εἶχε ἀναλάβει ἀπὸ Διάκος! Τακτικὰ πλέον θὰ ἐξυπηρετοῦσε καὶ τὸ Μοναστηράκι τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Νέου τοῦ Ἰαματικοῦ, πάνω ἀπ᾿ τὸ Παναρίτι ...Δόθηκε ὁλοπρόθυμα στὸ ἀπαιτητικὸ καθῆκον! Δὲν παρέλειπε ἀκολουθία! Καὶ ὅλο τὸ πρωὶ στὰ γραφεῖα τῆς Μητροπόλεως στὴν ὑπακοὴ τοῦ Δεσπότη! Πόνοι στὴν μέση ἀβάσταχτοι τὸν ἔπιασαν ἕνα βράδυ στὶς ἀρχὲς ἐκείνης τῆς Σαρακοστῆς! Ἰσχυαλγία εἶπε ὁ Γιατρός...
-Ξεκούραση γιὰ λίγες μέρες καὶ θὰ κάνεις 3 ἐνέσεις ...εἶναι δυνατὲς ὅμως ...καλὸ εἶναι νὰ ἐλέγξεις πρῶτα καὶ τὸ συκώτι σου μὴν καὶ σὲ πειράξουν!
Ἔτσι καὶ ἔγινε ...Οὔτε τὸ κατάλαβε πὼς ἐκείνη ἡ περίπτωση τὸν ἔφερε ἀμέσως σχεδὸν στὸ Νοσοκομεῖο τοῦ Ἁγίου Σάββα ...Πάντα τὰ ἀπογεύματα ἐδῶ καὶ ἀρκετοὺς μῆνες τὸν ἔπιανε ἕνας πόνος στὰ δεξιὰ τῆς κοιλιᾶς ...Μεγαληπατία ...καὶ καρκίνος ἡ διάγνωση ...... -Πρέπει σύντομα νὰ χειρουργηθεῖς παπᾶ μου! Δὲν πρέπει νὰ τὸ καθυστερήσουμε! Τὴν ἄλλη ἑβδομάδα σὲ περιμένω! Τὰ λόγια τοῦ καθηγητῆ Γκαρά δὲν δέχονταν ἀμφισβήτηση ...ἢ μήπως ὄχι ...
Ἐκείνη ἡ πρώτη του Σαρακοστὴ σὰν ἱερέας ἦταν ἀνηφορικὴ ἐξ ἀρχῆς ...Μὰ δὲν εἶπε τίποτα σὲ κανέναν ...Κουβέντα στὴν παπαδιά του ποὺ ἦταν ἔγκυος στὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ 5 ποὺ ἔδωσε ὁ Κύριος ...... Μόνο στὸν Δεσπότη του τὸ ἀποκάλυψε ...Ἔκανε ἐκεῖνος θερμὴ προσευχὴ γιὰ τὸν ἱερέα του!
Εἶχε μάθει καλὰ τὰ λειτουργικὰ ὁ παπᾶ Λιᾶς στὸ πλάϊ τοῦ Χρυσοστόμου. Παρασκευὴ τῶν δεύτερων Χαιρετισμῶν ἦταν ...Πῆρε ταξὶ ἀπὸ τὸν Μέρμπακα ἀξημέρωτα ἀκόμα νὰ ἀνέβει στὸ Μοναστήρι γιὰ Προηγιασμένη. Στὸν δρόμο λίγο πρὶν τὸ ψήλωμα τοῦ Ἄη Γιώργη, ζήτησε νὰ σταματήσει ὁ Κυρ Τάσος ὁ Ταξιτζῆς... Πόνος δυνατὸς δεξιὰ καὶ ἔντονη τάση γιὰ ἐξέμεση ...Κίτρινο τὸ χρῶμα του! Τὸ εἶδαν καὶ οἱ Μοναχὲς μόλις μπῆκε στὸ καθολικό! Δὲν τοὺς εἶπε τίποτα ...Λίγο πρὶν τὸ Νῦν αἱ δυνάμεις, γύρισε στὴν ἐπιτοίχια ἁγιογραφημένη εἰκόνα τοῦ ἐφόρου τῆς Μονῆς! Πῆρε τὸν Σταυρὸ εὐλογίας ἀγκαλιὰ καὶ τοῦ εἶπε σὰν νὰ τὸν εἶχε μπροστά του:
-Ξεκούραση γιὰ λίγες μέρες καὶ θὰ κάνεις 3 ἐνέσεις ...εἶναι δυνατὲς ὅμως ...καλὸ εἶναι νὰ ἐλέγξεις πρῶτα καὶ τὸ συκώτι σου μὴν καὶ σὲ πειράξουν!
Ἔτσι καὶ ἔγινε ...Οὔτε τὸ κατάλαβε πὼς ἐκείνη ἡ περίπτωση τὸν ἔφερε ἀμέσως σχεδὸν στὸ Νοσοκομεῖο τοῦ Ἁγίου Σάββα ...Πάντα τὰ ἀπογεύματα ἐδῶ καὶ ἀρκετοὺς μῆνες τὸν ἔπιανε ἕνας πόνος στὰ δεξιὰ τῆς κοιλιᾶς ...Μεγαληπατία ...καὶ καρκίνος ἡ διάγνωση ...... -Πρέπει σύντομα νὰ χειρουργηθεῖς παπᾶ μου! Δὲν πρέπει νὰ τὸ καθυστερήσουμε! Τὴν ἄλλη ἑβδομάδα σὲ περιμένω! Τὰ λόγια τοῦ καθηγητῆ Γκαρά δὲν δέχονταν ἀμφισβήτηση ...ἢ μήπως ὄχι ...
Ἐκείνη ἡ πρώτη του Σαρακοστὴ σὰν ἱερέας ἦταν ἀνηφορικὴ ἐξ ἀρχῆς ...Μὰ δὲν εἶπε τίποτα σὲ κανέναν ...Κουβέντα στὴν παπαδιά του ποὺ ἦταν ἔγκυος στὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ 5 ποὺ ἔδωσε ὁ Κύριος ...... Μόνο στὸν Δεσπότη του τὸ ἀποκάλυψε ...Ἔκανε ἐκεῖνος θερμὴ προσευχὴ γιὰ τὸν ἱερέα του!
Εἶχε μάθει καλὰ τὰ λειτουργικὰ ὁ παπᾶ Λιᾶς στὸ πλάϊ τοῦ Χρυσοστόμου. Παρασκευὴ τῶν δεύτερων Χαιρετισμῶν ἦταν ...Πῆρε ταξὶ ἀπὸ τὸν Μέρμπακα ἀξημέρωτα ἀκόμα νὰ ἀνέβει στὸ Μοναστήρι γιὰ Προηγιασμένη. Στὸν δρόμο λίγο πρὶν τὸ ψήλωμα τοῦ Ἄη Γιώργη, ζήτησε νὰ σταματήσει ὁ Κυρ Τάσος ὁ Ταξιτζῆς... Πόνος δυνατὸς δεξιὰ καὶ ἔντονη τάση γιὰ ἐξέμεση ...Κίτρινο τὸ χρῶμα του! Τὸ εἶδαν καὶ οἱ Μοναχὲς μόλις μπῆκε στὸ καθολικό! Δὲν τοὺς εἶπε τίποτα ...Λίγο πρὶν τὸ Νῦν αἱ δυνάμεις, γύρισε στὴν ἐπιτοίχια ἁγιογραφημένη εἰκόνα τοῦ ἐφόρου τῆς Μονῆς! Πῆρε τὸν Σταυρὸ εὐλογίας ἀγκαλιὰ καὶ τοῦ εἶπε σὰν νὰ τὸν εἶχε μπροστά του:
-Ἅγιε μου Θεοδόσιε ...Σὲ παρακαλῶ Ἅγιέ μου, τί ἔχω; Δὲν ἤθελε νὰ τοῦ πάρει τὸν πόνο ...Ἀναζήτησε...πείραξε λίγο τὸν Ἅγιο μόνο γιὰ νὰ μάθει ...Δὲν σκέφτηκε νὰ τοῦ πεῖ: κάνε μὲ καλά... μόνο τὸν ζήτησε συμπαραστάτη στὸν πόνο του ...... Βγῆκε ἔπειτα μὲ τὰ προηγιασμένα Ἅγια ..Τελείωσε καὶ ἡ Λειτουργία ...Θὰ ἔμενε ὡς τὶς 4 τὸ ἀπόγευμα γιὰ τοὺς Χαιρετισμοὺς ...
-Παπᾶ Λιᾶ δὲν εἶστε καλά; Φαίνεστε πολὺ καταβεβλημένος! Τοῦ μίλησε ἡ Ἡγουμένη Θεοδώρα! Μήπως θέλετε νὰ φύγετε ...Νὰ τηλεφωνήσουμε στὴν Μητρόπολη, νὰ στείλουν ἄλλον Ἱερέα;
-Ὄχι δὲν χρειάζεται Γερόντισσα...Εἶμαι λίγο κουρασμένος ...Ἤμουν καὶ στὴν Ἀθήνα χθὲς γιὰ κάποιες δουλειὲς ...Δῶστε μου σᾶς παρακαλῶ 2 ἀσπιρίνες ...... Θὰ πάω νὰ ἀναπαυθῶ στὸ δωμάτιο ...Πῆγε στὸ δωματιάκι ποὺ εἶχαν γιὰ τοὺς Ἐφημερίους, ἔξω ἀπὸ τὸ Μοναστήρι, στὴν περίβολο, στὸ μονοπάτι γιὰ τὸ ἀσκηταριὸ τοῦ Ἁγίου, σιμὰ στὸ Παρεκκλήσι τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ...Ἔφαγε λίγο ψωμὶ μὲ ἕνα τσάϊ ποὺ τοῦ εἶχαν ἕτοιμο ἐκεῖ, πῆρε τὶς ἀσπιρίνες καὶ ἔπεσε στὸ κρεβάτι ...Κοιμήθηκε τόσο βαθιὰ ὅσο ποτὲ του ...Ξύπνησε καταϊδρωμένος... συγκλονισμένος ἀπὸ ἕνα ὄνειρο ποὺ εἶδε ...Δὲν ἦταν καὶ τόσο σίγουρος ἂν ὄντως ἦταν ὄνειρο ἢ ἀληθινὰ γίνηκε μπρός του ...Ἕνας Μοναχὸς μπῆκε μέσα στὸ κελλί του ...δὲν μποροῦσε νὰ διακρίνει τὸ πρόσωπό του ...μὰ εἶδε σίγουρα ὅτι φοροῦσε ράσο ...Κρατοῦσε ἕνα μπαστουνάκι ἐκεῖνος ...πλησίασε στὸ κρεβάτι καὶ τὸν χτύπησε ἐλαφρὰ στὸ μέρος ποὺ πονοῦσε ...
-Παπᾶ Λιᾶ μου, ξαναβρῆκες τὸ χρῶμα σου ...τοῦ εἶπε ἡ πρώτη μοναχὴ ποὺ τὸν συνάντησε ὅταν τὸ μεσημέρι ξαναδιάβαινε τὴν πύλη τοῦ Μοναστηριοῦ... Φαίνεσαι πολὺ καλύτερα! Δόξα τῷ Θεῷ! Μᾶς τρόμαξες τὸ πρωὶ ...
-Ναὶ εἶμαι καλὰ τώρα! Θὰ ᾿ναι ἀπὸ τὶς ἀσπιρίνες ...εἶπε ἐκεῖνος ...Δὲν ἤθελε τίποτα νὰ πεῖ σὲ κανέναν γι᾿ αὐτὸ ποὺ τοῦ συνέβῃ ...Φοβήθηκε τὶς παγίδες ποὺ στήνει ὁ μισόκαλος ...μὴν καὶ εἶχε πλανηθεῖ ...Στὸ μυαλό του τίποτε ἄλλο παρὰ τὸ Ἤκουσαν οἱ Ποιμένες τῶν Ἀγγέλων ὑμνούντων ἐκεῖνο τὸ ἑσπέρας στὸν Ἅγιο Θεοδόσιο ...Ἔψαλε τὴν Β' Στάση τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου τόσο μελωδικὰ καὶ ἄκοπα...Ξέχασε καὶ τὸν πόνο ποὺ πάντα τὸ ἀπόγευμα γινόταν ἀνυπόφορος...Μὰ ἐκεῖνο τὸ ἀπόγευμα οὔτε ποὺ τὸν ἐπισκέφθηκε...
-Παπᾶ Λιᾶ δὲν εἶστε καλά; Φαίνεστε πολὺ καταβεβλημένος! Τοῦ μίλησε ἡ Ἡγουμένη Θεοδώρα! Μήπως θέλετε νὰ φύγετε ...Νὰ τηλεφωνήσουμε στὴν Μητρόπολη, νὰ στείλουν ἄλλον Ἱερέα;
-Ὄχι δὲν χρειάζεται Γερόντισσα...Εἶμαι λίγο κουρασμένος ...Ἤμουν καὶ στὴν Ἀθήνα χθὲς γιὰ κάποιες δουλειὲς ...Δῶστε μου σᾶς παρακαλῶ 2 ἀσπιρίνες ...... Θὰ πάω νὰ ἀναπαυθῶ στὸ δωμάτιο ...Πῆγε στὸ δωματιάκι ποὺ εἶχαν γιὰ τοὺς Ἐφημερίους, ἔξω ἀπὸ τὸ Μοναστήρι, στὴν περίβολο, στὸ μονοπάτι γιὰ τὸ ἀσκηταριὸ τοῦ Ἁγίου, σιμὰ στὸ Παρεκκλήσι τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ...Ἔφαγε λίγο ψωμὶ μὲ ἕνα τσάϊ ποὺ τοῦ εἶχαν ἕτοιμο ἐκεῖ, πῆρε τὶς ἀσπιρίνες καὶ ἔπεσε στὸ κρεβάτι ...Κοιμήθηκε τόσο βαθιὰ ὅσο ποτὲ του ...Ξύπνησε καταϊδρωμένος... συγκλονισμένος ἀπὸ ἕνα ὄνειρο ποὺ εἶδε ...Δὲν ἦταν καὶ τόσο σίγουρος ἂν ὄντως ἦταν ὄνειρο ἢ ἀληθινὰ γίνηκε μπρός του ...Ἕνας Μοναχὸς μπῆκε μέσα στὸ κελλί του ...δὲν μποροῦσε νὰ διακρίνει τὸ πρόσωπό του ...μὰ εἶδε σίγουρα ὅτι φοροῦσε ράσο ...Κρατοῦσε ἕνα μπαστουνάκι ἐκεῖνος ...πλησίασε στὸ κρεβάτι καὶ τὸν χτύπησε ἐλαφρὰ στὸ μέρος ποὺ πονοῦσε ...
-Παπᾶ Λιᾶ μου, ξαναβρῆκες τὸ χρῶμα σου ...τοῦ εἶπε ἡ πρώτη μοναχὴ ποὺ τὸν συνάντησε ὅταν τὸ μεσημέρι ξαναδιάβαινε τὴν πύλη τοῦ Μοναστηριοῦ... Φαίνεσαι πολὺ καλύτερα! Δόξα τῷ Θεῷ! Μᾶς τρόμαξες τὸ πρωὶ ...
-Ναὶ εἶμαι καλὰ τώρα! Θὰ ᾿ναι ἀπὸ τὶς ἀσπιρίνες ...εἶπε ἐκεῖνος ...Δὲν ἤθελε τίποτα νὰ πεῖ σὲ κανέναν γι᾿ αὐτὸ ποὺ τοῦ συνέβῃ ...Φοβήθηκε τὶς παγίδες ποὺ στήνει ὁ μισόκαλος ...μὴν καὶ εἶχε πλανηθεῖ ...Στὸ μυαλό του τίποτε ἄλλο παρὰ τὸ Ἤκουσαν οἱ Ποιμένες τῶν Ἀγγέλων ὑμνούντων ἐκεῖνο τὸ ἑσπέρας στὸν Ἅγιο Θεοδόσιο ...Ἔψαλε τὴν Β' Στάση τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου τόσο μελωδικὰ καὶ ἄκοπα...Ξέχασε καὶ τὸν πόνο ποὺ πάντα τὸ ἀπόγευμα γινόταν ἀνυπόφορος...Μὰ ἐκεῖνο τὸ ἀπόγευμα οὔτε ποὺ τὸν ἐπισκέφθηκε...
Τὴν Τρίτη πρωί-πρωὶ ἦταν στὸ ἀκτινολογικὸ γιὰ νέες ἀκτῖνες καὶ προεγχειρητικὸ ἔλεγχο...Ὁ Γιατρὸς τὸν περίμενε στὸ γραφεῖο του . Τοῦ ἔφεραν τὴν ἀκτινογραφία ...
-Τί εἶναι αὐτό; ...Λάθος ἔχετε κάνει! Αὐτὴ δὲν εἶναι δική του ...
-Μὰ Γιατρέ, ἐγὼ ἡ ἴδια τὴν ἔβγαλα ..ἀντέτεινε ἡ νοσηλεύτρια...
-Δὲν εἶναι δυνατόν! Παπᾶ -Ἠλία , σὲ πειράζει νὰ βγάλουμε ἄλλη μία ...θὰ ἐκτεθεῖς καὶ πάλι σὲ ἀκτινοβολία...
-Τί νὰ μὲ πειράζει; εἶπε ἐκεῖνος γελῶντας ...Ἐδῶ ἔχουμε ὁλόκληρο θηρίο ποὺ θὰ τὰ βάλουμε μαζί του ...στὴν ἀκτινογραφία θὰ δειλιάσουμε ;
Ἔτσι ἔγινε ...Μετὰ ἀπὸ δυὸ ὧρες περίπου ὁ Γιατρὸς ἔκθαμβος τοῦ ἔλεγε:
-Πές μου τί ἔκανες ! Μήπως πῆρες κάποιο πρακτικὸ φάρμακο, κάποιο βότανο ἴσως; Δὲν μοῦ λὲς ὁ πόνος ποὺ μοῦ ἔλεγες πὼς σὲ πιάνει τὰ ἀπογεύματα ...Γιατὶ ἐδῶ ...βέβαια ......... ὅλα εἶναι καθαρὰ ...Δὲν ἔχεις τίποτα! -Γιατρέ μου, δὲν ξέρω ἂν πιστεύετε στὰ θαύματα ...
-Δὲν θὰ σοῦ πῶ ἂν πιστεύω ....Θὰ σοῦ πῶ, κοιτῶντας καὶ τὴν ἀκτῖνα τῆς προηγούμενης ἑβδομάδας πὼς ἐδῶ ἔχουμε ἕνα ἀπίστευτο γεγονὸς ...ἕνα θαῦμα!
Βγῆκε ἔξω ὁ παπᾶ -Λιᾶς ...Ἔκανε κρύο πολὺ ἐκείνη τὴν Τρίτη τῆς 3ης ἑβδομάδας τῶν Νηστειῶν ...Θυμήθηκε τὸ θαῦμα τότε στὸ πρῶτο του κήρυγμα ...
-Εὐχαριστῶ, εὐχαριστῶ Ἅγιε Θεέ μου ψέλλισε στὸν Οὐρανό...
Καὶ ἔπειτα ἀρχίνησε νὰ ψέλνει διασχίζοντας τὴν Ἀλεξάνδρας ...
-Ἀργολίδος ἐδείχθῃς δόξα καὶ καύχημα, Ἀθηναίων τὸ κλέος καὶ θεῖον βλάστημα, Θεοδόσιε πατὴρ ἡμῶν Ὅσιε, τῶν Ὁσίων καλλονὴ καὶ Ἰαμάτων ἡ πηγή, καὶ Πέτρου τοῦ Ἱεράρχου συνόμιλος καὶ προστάτις τῶν αἰτουμένων ἱλασμὸν καὶ μέγα ἔλεος.
Τὸν κοιτοῦσαν ἀπορημένοι οἱ διαβάτες ...Περπάτησε, περπάτησε, οὔτε ποὺ τὸ κατάλαβε, ὡς τὸν σταθμὸ Πελοποννήσου νὰ πάρει τὸ ἑπόμενο τρένο γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ στ᾿ Ἀνάπλι ...Μιὰ ὥρα γεμάτη ὡς ἐκεῖ ...μιὰ στιγμή τοῦ φάνηκε κατάγιομη ἀπὸ λυτρωτικὴ χαρὰ καὶ δοξολογία ...Δὲν μέτρησε πόσες φορὲς ἔψαλε τὸ ἀπολυτίκιο τοῦ Παπποῦ ...Ἐκείνου ποὺ ἀπάντησε μὲ τόσο θαυμαστὸ τρόπο στὴν ἐρώτησή του ...... Ἄλλη μιὰ Οὐρανόσταλτη συμμαρτυρία ...
-Τί εἶναι αὐτό; ...Λάθος ἔχετε κάνει! Αὐτὴ δὲν εἶναι δική του ...
-Μὰ Γιατρέ, ἐγὼ ἡ ἴδια τὴν ἔβγαλα ..ἀντέτεινε ἡ νοσηλεύτρια...
-Δὲν εἶναι δυνατόν! Παπᾶ -Ἠλία , σὲ πειράζει νὰ βγάλουμε ἄλλη μία ...θὰ ἐκτεθεῖς καὶ πάλι σὲ ἀκτινοβολία...
-Τί νὰ μὲ πειράζει; εἶπε ἐκεῖνος γελῶντας ...Ἐδῶ ἔχουμε ὁλόκληρο θηρίο ποὺ θὰ τὰ βάλουμε μαζί του ...στὴν ἀκτινογραφία θὰ δειλιάσουμε ;
Ἔτσι ἔγινε ...Μετὰ ἀπὸ δυὸ ὧρες περίπου ὁ Γιατρὸς ἔκθαμβος τοῦ ἔλεγε:
-Πές μου τί ἔκανες ! Μήπως πῆρες κάποιο πρακτικὸ φάρμακο, κάποιο βότανο ἴσως; Δὲν μοῦ λὲς ὁ πόνος ποὺ μοῦ ἔλεγες πὼς σὲ πιάνει τὰ ἀπογεύματα ...Γιατὶ ἐδῶ ...βέβαια ......... ὅλα εἶναι καθαρὰ ...Δὲν ἔχεις τίποτα! -Γιατρέ μου, δὲν ξέρω ἂν πιστεύετε στὰ θαύματα ...
-Δὲν θὰ σοῦ πῶ ἂν πιστεύω ....Θὰ σοῦ πῶ, κοιτῶντας καὶ τὴν ἀκτῖνα τῆς προηγούμενης ἑβδομάδας πὼς ἐδῶ ἔχουμε ἕνα ἀπίστευτο γεγονὸς ...ἕνα θαῦμα!
Βγῆκε ἔξω ὁ παπᾶ -Λιᾶς ...Ἔκανε κρύο πολὺ ἐκείνη τὴν Τρίτη τῆς 3ης ἑβδομάδας τῶν Νηστειῶν ...Θυμήθηκε τὸ θαῦμα τότε στὸ πρῶτο του κήρυγμα ...
-Εὐχαριστῶ, εὐχαριστῶ Ἅγιε Θεέ μου ψέλλισε στὸν Οὐρανό...
Καὶ ἔπειτα ἀρχίνησε νὰ ψέλνει διασχίζοντας τὴν Ἀλεξάνδρας ...
-Ἀργολίδος ἐδείχθῃς δόξα καὶ καύχημα, Ἀθηναίων τὸ κλέος καὶ θεῖον βλάστημα, Θεοδόσιε πατὴρ ἡμῶν Ὅσιε, τῶν Ὁσίων καλλονὴ καὶ Ἰαμάτων ἡ πηγή, καὶ Πέτρου τοῦ Ἱεράρχου συνόμιλος καὶ προστάτις τῶν αἰτουμένων ἱλασμὸν καὶ μέγα ἔλεος.
Τὸν κοιτοῦσαν ἀπορημένοι οἱ διαβάτες ...Περπάτησε, περπάτησε, οὔτε ποὺ τὸ κατάλαβε, ὡς τὸν σταθμὸ Πελοποννήσου νὰ πάρει τὸ ἑπόμενο τρένο γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ στ᾿ Ἀνάπλι ...Μιὰ ὥρα γεμάτη ὡς ἐκεῖ ...μιὰ στιγμή τοῦ φάνηκε κατάγιομη ἀπὸ λυτρωτικὴ χαρὰ καὶ δοξολογία ...Δὲν μέτρησε πόσες φορὲς ἔψαλε τὸ ἀπολυτίκιο τοῦ Παπποῦ ...Ἐκείνου ποὺ ἀπάντησε μὲ τόσο θαυμαστὸ τρόπο στὴν ἐρώτησή του ...... Ἄλλη μιὰ Οὐρανόσταλτη συμμαρτυρία ...
(Συνεχίζεται)
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: "Πόσα χωρᾶνε σὲ ἕνα Ἀμήν" ( ἐκδ.Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας)
ὅπου συμπεριλαμβάνεται ἡ ἀφηγηματικὴ βιογραφία τοῦ μακαριστοῦ π. Ἠλία Ἀλευρᾶ + 28.7.2021
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: "Πόσα χωρᾶνε σὲ ἕνα Ἀμήν" ( ἐκδ.Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας)
ὅπου συμπεριλαμβάνεται ἡ ἀφηγηματικὴ βιογραφία τοῦ μακαριστοῦ π. Ἠλία Ἀλευρᾶ + 28.7.2021
_________________________________
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου