Ήταν 24 Μαρτίου του 1999, ώρα 19:45, όταν οι πρώτοι πύραυλοι τύπου Κρουζ εκτοξεύτηκαν από πολεμικά σκάφη του ΝΑΤΟ στην Αδριατική πλήττοντας αρχικά τα συστήματα αεράμυνας, στο Κόσοβο, στο Μαυροβούνιο και στη δυτική Σερβία.
Η διαταγή για την έναρξη των βομβαρδισμών δόθηκε στον στρατηγό Γουέσλι Κλαρκ, διοικητή των Νατοϊκών δυνάμεων, από τον τότε Γ. Γ. του ΝΑΤΟ, τον Ισπανό Χαβιέ Σολάνα. Το όνομα της επιχείρησης, «Ευσπλαχνικός Άγγελος».
Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή περίπου 500.000 βόμβες, περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο.
Επίσης, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επιδρομείς εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 δέσμες από τις βόμβες διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες.
Η αναφορά ενός Ισπανού πιλότου του ΝΑΤΟ, Adolfo Luis Martin de la Ηoz, ο οποίος έδρασε εκείνη την περίοδο στον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία μαρτυρά τη κτηνοδία.
«Καταστρέψαμε αυτή τη χώρα, τη βομβαρδίσαμε με όπλα της υψηλότερης τεχνολογίας, αέρια νεύρων, νάρκες με αλεξίπτωτα που εκρήγνυνται μόλις αγγίξουν το έδαφος, βόμβες που περιείχαν ουράνιο, μαύρα ναπάλμ, χημικά που επιφέρουν στείρωση, σπρέι που δηλητηριάζουν τις σοδειές κι ακόμη με όπλα για τα οποία ως σήμερα δεν ξέραμε ότι υπήρχαν. Με την καθοδήγηση των Αμερικανών, διαπράχθηκε μια από τις μεγαλύτερες βαρβαρότητες κατά της ανθρωπότητας».
Η επίθεση του ΝΑΤΟ έγινε με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Ως λόγος προβαλλόταν η προστασία των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» των Αλβανών Κοσοβάρων από τους Σέρβους, όμως οι «παράπλευρες απώλειες» (όπως τις χαρακτήρισε το ΝΑΤΟ) ανάμεσα σε αμάχους πολίτες ήταν περισσότεροι από ότι ανάμεσα στους στρατιωτικούς.
Συγκεκριμένα αφορμή στάθηκε η «σφαγή» στο Ρατσάκ, όπου η Σερβία καταγγέλθηκε ότι εξόντωσε αμάχους. Τη «σφαγή» είχε επιβεβαιώσει και το πρώην στέλεχος της CIA, τότε επικεφαλής των παρατηρητών του ΟΑΣΕ, Γουίλιαμ Γουόκερ (1995).
Η σερβική ηγεσία υπό τις καταγγελίες για εθνοκάθαρση των Αλβανών Κοσσοβάρων και καθώς καλά-καλά δεν είχε καν πάψει να ρέει το αίμα από τις προηγούμενες φάσεις διαμελισμού της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, σύρθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας από όπου αναγκάστηκε να αποσυρθεί το Φεβρουάριο του 1999 καθώς η τότε Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Μαντλίν Ωλμπράιτ πίεζε τη σερβική ηγεσία σε διαρκείς υποχωρήσεις.
Όπως αποδείχτηκε αργότερα, οι νεκροί «άμαχοι» του Ρατσάκ που οδήγησαν στις διαπραγματεύσεις του Ραμπουγιέ ήταν ένοπλοι του αυτονομιστικού UCK, που στήθηκε με την αμέριστη συμπαράσταση ΗΠΑ και κυρίως Γερμανίας, Βρετανίας και Γαλλίας, και είχαν σκοτωθεί σε συγκρούσεις με το σερβικό στρατό.
Ουσιαστικά όλα ξεκίνησαν λόγο της ένοπλης εξέγερσης των Αλβανών που ήθελαν να αποσχίσουν το Κοσσυφοπέδιο από τη Σερβία, κάτι που δεν έχει καμία σχέση με το σήμερα -και την στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία- καθώς οι Ρώσοι μπήκαν στην Ουκρανία γιατί οι Ουκρανοί νεοναζί έσφαζαν επί σχεδόν μια δεκαετία ρωσόφωνους στο Ντονμπάς.
Ο διανοητής Νόαμ Τσόμσκι σημείωνε πως ο πραγματικός σκοπός της επέμβασης δεν είχε καμία σχέση με την ανησυχία των ΗΠΑ για τους Αλβανούς Κοσοβάρους.
«Η
επέμβαση έγινε διότι η Σερβία επέλεξε να μην ακολουθήσει τις
απαιτούμενες κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, κάτι που σήμαινε
πως ήταν η τελευταία γωνιά της Ευρώπης η οποία δεν θα εφάρμοζε τα
καθοδηγούμενα απο τις ΗΠΑ νεοφιλελεύθερα προγράμματα. Επομένως έπρεπε να
εξαλειφθεί.»
Παιδί μόλις τριών χρονών σκοτώθηκε από τις βόμβες του ΝΑΤΟ
Βίντεο: Το πρώτο χτύπημα του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία
Εκείνες τις μέρες ο μετέπειτα υπουργός Εσωτερικών και βουλευτής της ΝΔ, Αργύρης Ντινόπουλος, ως απεσταλμένος του Αντένα κάλυψε την ΝΑΤΟϊκή επίθεση στο Βελιγράδι.
«Ο πρώτος στόχος για το ΝΑΤΟ ήταν η γέφυρα στο Νόβισαντ .Μια πόλη που βρίσκεται μόλις 80 χλμ απο το Βελιγράδι.Το εντυποσιακό είναι ότι δίπλα ακριβώς βρίσκονται κατοικημένες περιοχές».
Η κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκη… «ξεχνά»
Πριν λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, και οι δυο «ξέχασαν» την επίθεση του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία, αλλά και της Τουρκίας στην Κύπρο.
«Για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρξε οργανωμένη και μαζική εισβολή σε ευρωπαϊκό κράτος», είπε χαρακτηριστικά ο Κ.Μητσοτάκης, με την Κ.Σακελλαροπούλου να προσθέτει: «Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι η πρώτη τόσο σημαντική επίθεση εναντίον ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που νομίζαμε πια ότι αυτά τα θέματα λύθηκαν».
Ο τραγικός απολογισμός
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία για το πόσοι άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των 78 αυτών εφιαλτικών ημερών και νυχτών.
Οι σερβικές αρχές υπολογίζουν σε 2.500 τους νεκρούς, εκ των οποίων οι 1008 ήταν ένστολοι, και σε 12.500 τους τραυματίες, μεταξύ των οποίων οι 2.700 ήταν παιδιά. Ανεξάρτητες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε 4.000 συνυπολογίζοντας και τις απώλειες στο έδαφος του Κοσόβου, όπου οι σερβικές αρχές δεν είχαν πρόσβαση μετά το τέλος του πολέμου.
Κατά τη διάρκεια των 78 ημερών (24.3.1999 – 9.6.1999) των Νατοϊκών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας (Σερβία & Μαυροβούνιο) ο θλιβερός απολογισμός σε ανθρώπινες απώλειες και υλικές ζημιές ήταν περίπου ο εξής:
- 1.150 μαχητικά αεροπλάνα του ΝΑΤΟ συμμετείχαν στις επιθέσεις.
- Εκτοξεύτηκαν 420.600 πύραυλοι.
- Η συνολική μάζα των πυραύλων που έπεσαν ήταν περίπου 22.000 τόνοι.
- 59 βάσεις του ΝΑΤΟ στο έδαφος 12 χωρών-μελών του ήταν στη διάθεση για να βοηθήσουν Νατοϊκές επιθέσεις κατά της Σερβίας και Μαυροβουνίου.
- Εκτοξεύτηκαν περίπου 20.000 μεγάλοι πύραυλοι αέρος-εδάφους.
- Από τα Νατοϊκά πλοία στην Αδριατική 1300 πύραυλοι τύπου Κρούζ (Cruise).
- Σε 100 δισεκατομμύρια δολάρια εκτιμήθηκε περίπου το κόστος της υλικής ζημιάς που προκλήθηκε με τους βομβαρδισμούς, σε Σερβία, Μαυροβούνιο και Κόσοβο.
- 1.002 μέλη του Γιουγκοσλαβικού Στρατού σκοτώθηκαν και περίπου 2.000 πολίτες σε Σερβία και Μαυροβούνιο. Τα δε θύματα των βομβαρδισμών στο Κόσοβο, όπου η σερβική κυβέρνηση δεν έχει πρόσβαση, ήταν περίπου 4.000.
- Τραυματίστηκαν 12.500 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 2.700 παιδιά.
- 54 μέσα μαζικής μεταφοράς καταστράφηκαν, 305 σχολές, νοσοκομεία και άλλα δημόσια κτίρια.
- Καταστράφηκαν 176 μνημεία πολιτισμού κι ανάμεσά τους και 23 μεσαιωνικά μοναστήρια.
- 45 γέφυρες και 28 σιδηροδρομικές γέφυρες. 148 σπίτια πολιτών. 561 κατασκευές του Γιουγκοσλαβικού Στρατού καταστράφηκαν ολοσχερώς και 686 έπαθαν σοβαρές ζημίες.
- Καταστράφηκαν συνολικά 25.000 κτίρια, όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις, 14 αεροδρόμια, δύο διυλιστήρια, το 1/3 των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, σχεδόν όλα τα εργοστάσια της χώρας, αχρηστεύτηκαν 595 χιλιόμετρα σιδηρογραμμών, 470 χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένων οδικών αρτηριών.
- Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 2.300 επιθέσεις μαχητικών του ΝΑΤΟ.
Μόνο στη Σερβία -εκτός του Κοσόβου- έχουν εντοπιστεί 14 σημεία που επλήγησαν με βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου (Depleted Uranium). Στό Κόσοβο είναι πολύ περισσότερα. - Το ΝΑΤΟ ποτέ δεν ανακοίνωσε τις απώλειες που είχε. Στο μουσείο αεροπορίας του Βελιγραδίου, ωστόσο, ακόμη και σήμερα εκτίθενται τα συντρίμμια του αποκαλούμενου “αόρατου” αεροσκάφους F-117, ενός F-16 και κάποιων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, που κατέρριψε η γιουγκοσλαβική αεράμυνα.
- Το οικονομικό κόστος της εμπλοκής του ΝΑΤΟ υπολογίστηκε σε 13 δισεκατομμύρια δολάρια.
- Το οικονομικό κόστος από την καταστροφή των υποδομών σε Σερβία και Μαυροβούνιο εκτιμήθηκε σε 100 δισεκατομμύρια δολάρια.
- Το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος στην ανθρώπινη υγεία των πολιτών σε Σερβία, Μαυροβούνιο και Κόσοβο από την ρύπανση του περιβάλλοντος και τη χρήση βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου (Depleted Uranium) θεωρείται τεράστιο και θα έχει επιπτώσεις και στις μελλοντικές γενιές.
Δείτε εικόνες-φρίκης:
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου